Farklı kurutma yöntemlerinin 12-Kadıoğlu kayısı çeşidinin uçucu organik bileşenleri üzerine etkisi

Abstract

Malatya kayisisi tibbi ve aromatik yonuyle onemli bir meyvedir. 12-Kadioglu kayisi cesidinin orijini Malatya olup, sofralik ve kurutmalik olarak degerlendirilmektedir. Beslenme fizyolojisi acisindan onem arzeden kayisi, temel beslenme ogelerini icermesinin otesinde insan fizyolojisi ve metabolik fonksiyonlari uzerinde saglik ve hastaliklarin olusmasini onlemede ilave faydalar saglamaktadir. Insan beslenmesinde kayisi gibi antioksidan kapasitesi yuksek gidalarin kullanilmasi ozendirilmektedir. Malatya dunya taze kayisi uretiminde %12 ve kuru kayisi uretiminde ise yaklasik %65’lik bir paya sahiptir. Bu calismada, farkli kurutma yontemlerinin (guneste kurutma, kukurtleme isleminden sonra guneste kurutma ve firin kurutucuda kurutma) 12-Kadioglu kayisi cesidinin ucucu organik bilesik profili uzerine etkisi incelenmistir. Kurutma ve kukurtleme islemi ucucu organik bilesikler uzerinde onemli derecede etkili olmustur. Kukurt uygulamasi ve miktarina bagli olarak ucucu organik bilesiklerin miktarinin azaldigi belirlenmistir. Ucucu organik bilesik miktarlarindaki degisim uzerinde farkli kurutma yontemlerinin istatistiksel olarak (p<0.05) onemli etkisi oldugu tespit edilmistir.