زیباییشناسی تطبیقی؛ نقد بینامتنی مطالعات زیبایی شناختی ادبیات کودک و نوجوان با بلاغت ادبیات بزرگسال

Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals Pub Date : 2021-07-26 DOI:10.22059/JLCR.2021.314351.1588

سارا ذبیحی, فیروز فاضلی

{"title":"زیباییشناسی تطبیقی؛ نقد بینامتنی مطالعات زیبایی شناختی ادبیات کودک و نوجوان با بلاغت ادبیات بزرگسال","authors":"سارا ذبیحی, فیروز فاضلی","doi":"10.22059/JLCR.2021.314351.1588","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"با فقدان واکاوی کتب زیبایی شناختی ادبیات کودک و نوجوان نسبت به یکدیگر و بلاغت ادبیات بزرگسال، مطالعه و تفحص در جهت اهدافی چون توصیف تاریخچة مطالعات زیبا‌یی شناختی ادبیات کودک و نوجوان با «روش شناسی» تطبیقی و تبیین تطور نگاه به مخاطب و ادبیات کودک و نوجوان در گفتمان پیشامدرن، مدرن و پسامدرن ضرورت می‌گیرد. ساز و کار بینامتنیت با اصل بنیادین گفتگومندی متون می‌تواند به زیبایی‌ شناسی تطبیقی ادبیات کودک و نوجوان جامة عمل بپوشاند؛ بینامتنیت در محور عرضی ارتباط بینامتنی متن را با متون دیگر و در محور طولی ارتباط متن را با خواننده در کانون بررسی قرار می‌دهد. مطالعات مربوط به زیبایی‌ شناسی تطبیقی یا بلاغت تطبیقی با رویکرد بینامتنیت افق‌های تازه‌ای پیش روی ادبیات تطبیقی کودک و نوجوان می‌نهد. این پژوهش با خوانش بینامتنی در محور طولی و عرضی، می‌کوشد به این پرسش‌ها پاسخ دهد که: کدام منابع، بینامتن تاریخچة زیبایی‌ شناسی ادبیات کودک و نوجوان و تطور آن تلقی می‌شوند و با منابع بلاغت ادبیات بزرگسال چه ارتباط تطبیقی از نوع الگوی بینامتنیت دارند و چه مؤلفه‌های بینامتنی در این کتب قابل تطبیق است. با روش توصیفی- تحلیلی از نوع تحلیل کیفی محتوا و نظری از نوع اسنادی، مطالعه لایه‌های زیرین و مؤلفه‌های غالب و برجسته کتب مورد مطالعه نشان می‌دهد که مؤلفه‌های بینامتنی-تطبیقی چون منابع بلاغت ادبیات بزرگسال، تأثیر کتاب و آرای کیانوش، مخاطب، زبان، موسیقی کلام، صورت و معنا و توصیف زیبایی و زیبایی‌ شناسی اغلب به صورت صریح و ضمنی مطرح بوده و شبکه ارتباط مؤلفه‌های بینامتنی حاکی از استقلال زیبایی‌شناسی ادبیات کودک است. این پژوهش ضمن انتقاد از کم‌توجهی به علم معانی و مقتضای حال، پیشنهاداتی را براساس نگاه بینامتنی به همان کتب برای دوره‌بندی و تقسیم‌بندی روش های زیبایی‌شناسی ادبیات کودک و نوجوان ارائه می‌کند که می‌تواند در پژوهش‌های آتی از منظر استدلال‌های فلسفی، نظری و مصداقی بسط یابد.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"72 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2021.314351.1588","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

با فقدان واکاوی کتب زیبایی شناختی ادبیات کودک و نوجوان نسبت به یکدیگر و بلاغت ادبیات بزرگسال، مطالعه و تفحص در جهت اهدافی چون توصیف تاریخچة مطالعات زیبا‌یی شناختی ادبیات کودک و نوجوان با «روش شناسی» تطبیقی و تبیین تطور نگاه به مخاطب و ادبیات کودک و نوجوان در گفتمان پیشامدرن، مدرن و پسامدرن ضرورت می‌گیرد. ساز و کار بینامتنیت با اصل بنیادین گفتگومندی متون می‌تواند به زیبایی‌ شناسی تطبیقی ادبیات کودک و نوجوان جامة عمل بپوشاند؛ بینامتنیت در محور عرضی ارتباط بینامتنی متن را با متون دیگر و در محور طولی ارتباط متن را با خواننده در کانون بررسی قرار می‌دهد. مطالعات مربوط به زیبایی‌ شناسی تطبیقی یا بلاغت تطبیقی با رویکرد بینامتنیت افق‌های تازه‌ای پیش روی ادبیات تطبیقی کودک و نوجوان می‌نهد. این پژوهش با خوانش بینامتنی در محور طولی و عرضی، می‌کوشد به این پرسش‌ها پاسخ دهد که: کدام منابع، بینامتن تاریخچة زیبایی‌ شناسی ادبیات کودک و نوجوان و تطور آن تلقی می‌شوند و با منابع بلاغت ادبیات بزرگسال چه ارتباط تطبیقی از نوع الگوی بینامتنیت دارند و چه مؤلفه‌های بینامتنی در این کتب قابل تطبیق است. با روش توصیفی- تحلیلی از نوع تحلیل کیفی محتوا و نظری از نوع اسنادی، مطالعه لایه‌های زیرین و مؤلفه‌های غالب و برجسته کتب مورد مطالعه نشان می‌دهد که مؤلفه‌های بینامتنی-تطبیقی چون منابع بلاغت ادبیات بزرگسال، تأثیر کتاب و آرای کیانوش، مخاطب، زبان، موسیقی کلام، صورت و معنا و توصیف زیبایی و زیبایی‌ شناسی اغلب به صورت صریح و ضمنی مطرح بوده و شبکه ارتباط مؤلفه‌های بینامتنی حاکی از استقلال زیبایی‌شناسی ادبیات کودک است. این پژوهش ضمن انتقاد از کم‌توجهی به علم معانی و مقتضای حال، پیشنهاداتی را براساس نگاه بینامتنی به همان کتب برای دوره‌بندی و تقسیم‌بندی روش های زیبایی‌شناسی ادبیات کودک و نوجوان ارائه می‌کند که می‌تواند در پژوهش‌های آتی از منظر استدلال‌های فلسفی، نظری و مصداقی بسط یابد.

查看原文