بررسی نمودهای آنیمای معشوق در منظومۀ ویس و رامین (با رویکرد نظریۀ کهنالگوی یونگ)

Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals Pub Date : 2019-04-21 DOI:10.22059/JLCR.2019.71477

علیمحمد رضائی هفتادر, مظاهر نیکخواه, حسین خسروی

{"title":"بررسی نمودهای آنیمای معشوق در منظومۀ ویس و رامین (با رویکرد نظریۀ کهنالگوی یونگ)","authors":"علیمحمد رضائی هفتادر, مظاهر نیکخواه, حسین خسروی","doi":"10.22059/JLCR.2019.71477","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"نقد کهن‌الگویی روشی نوین در بررسی متون ادبی است. یونگ با طرح و شرح دو مقولۀ ناخودآگاه جمعی و کهن‌الگو، به این شیوه از نقد انسجام بیشتری بخشیده‌است. کهن‌الگوها میراث مشترک تمدن بشری هستند که در ناخودآگاه جمعی ذخیره شده‌اند. «آنیما» مهم‌ترین کهن‌الگو محسوب می‌شود و منظور از آن، «نیمۀ زنانۀ روح مرد» است. این کهن‌الگو در ادب فارسی از جملۀ منظومۀ ویس و رامین به صورت معشوقه تجلی یافته‌است. از این ‌رو، در مقالۀ حاضر، مهم‌ترین نمودهای کهن‌الگوی آنیما در قالب شخصیت «ویس»، معشوقۀ رامین، به روش توصیفی‌ـ تحلیلی واکاوی شده‌است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که عشق میان ویس و رامین در یک نگاه به وجود آمده‌است. ویس شخصیتی دوقطبی دارد و گاهی با عشوه و بی‌محلی باعث آزردگی خاطر رامین می‌شود و زندگی را بر او تلخ می‌کند و گاهی با نزدیک‌ شدن به عاشق و برآوردن خواسته‌های او، کامش را شیرین می‌سازد و زندگی دوباره‌ای به دلداده می‌بخشد.. یونگ نیز در ارتباط با آنیما به این موضوعات اشاره کرده‌است.","PeriodicalId":16203,"journal":{"name":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","volume":"74 1","pages":"199-218"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2019-04-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Labelled Compounds and Radiopharmaceuticals","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22059/JLCR.2019.71477","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

Abstract

نقد کهن‌الگویی روشی نوین در بررسی متون ادبی است. یونگ با طرح و شرح دو مقولۀ ناخودآگاه جمعی و کهن‌الگو، به این شیوه از نقد انسجام بیشتری بخشیده‌است. کهن‌الگوها میراث مشترک تمدن بشری هستند که در ناخودآگاه جمعی ذخیره شده‌اند. «آنیما» مهم‌ترین کهن‌الگو محسوب می‌شود و منظور از آن، «نیمۀ زنانۀ روح مرد» است. این کهن‌الگو در ادب فارسی از جملۀ منظومۀ ویس و رامین به صورت معشوقه تجلی یافته‌است. از این ‌رو، در مقالۀ حاضر، مهم‌ترین نمودهای کهن‌الگوی آنیما در قالب شخصیت «ویس»، معشوقۀ رامین، به روش توصیفی‌ـ تحلیلی واکاوی شده‌است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که عشق میان ویس و رامین در یک نگاه به وجود آمده‌است. ویس شخصیتی دوقطبی دارد و گاهی با عشوه و بی‌محلی باعث آزردگی خاطر رامین می‌شود و زندگی را بر او تلخ می‌کند و گاهی با نزدیک‌ شدن به عاشق و برآوردن خواسته‌های او، کامش را شیرین می‌سازد و زندگی دوباره‌ای به دلداده می‌بخشد.. یونگ نیز در ارتباط با آنیما به این موضوعات اشاره کرده‌است.

查看原文