Celem artykułu jest zbadanie języka audycji autorskiej „Muzyka Współczesna” w internetowej stacji Newonce Radio. Powodem podjęcia tego problemu jest potrzeba zrewidowania językowych konsekwencji zmiany sytuacji komunikacyjnej we współczesnym radiu.Jest ona tu rozumiana jako kontekst językowego komunikowania obejmujący zarówno kwestie technologiczne, jak i ewolucję samej formuły audycji autorskiej. Kontekst ten współtworzą następujące aspekty: 1. Radio Newonce nie jest oddzielną instytucją – radiem per se, lecz jednym z kanałów platformy medialnej newonce.media; 2. Nadawca emituje jednorazowe muzyczne audycje autorskie dostępne później jako podcasty; 3. Autorską audycję muzyczną prowadzą twórcy przemysłu audio (nie zaś dziennikarze muzyczni), którzy zapraszają jako gości znajomych z branży. Przy uwzględnieniu tych zmian zbadany został język dialogów pomiędzy prowadzącymi oraz zapraszanymi do studia gośćmi. Zastosowano teorię mediolingwistyki w aspekcie językowej odmiany radiowej, co pozwoliło na interpretowanie języka dialogów w ujęciu pragmatycznym i dowiodło, że: 1. Przygotowanie i emitowanie audycji, którą potem można odsłuchiwać jako podcast, powoduje nieprecyzyjne definiowanie przestrzeni komunikacyjnej i wywołuje zakłócenia w dostosowaniu języka do trybu rozmowy w radiu „na żywo” lub występu w nagrywanym podcaście;2. Dyskursywne kontestowanie przez nadawców roli dziennikarzy muzycznych wpływa na gatunkowe wyznaczniki audycji: wewnątrzsterowny charakter (goście w audycji to znajomi, przyjaciele prowadzących) oraz status gospodarzy audycji (równorzędny z gośćmi).
{"title":"Sytuacja komunikacyjna a język muzycznej audycji autorskiej w cyklu „Muzyka Współczesna” w Radio Newonce","authors":"G. Stachyra","doi":"10.31648/pj.9354","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/pj.9354","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest zbadanie języka audycji autorskiej „Muzyka Współczesna” w internetowej stacji Newonce Radio. Powodem podjęcia tego problemu jest potrzeba zrewidowania językowych konsekwencji zmiany sytuacji komunikacyjnej we współczesnym radiu.Jest ona tu rozumiana jako kontekst językowego komunikowania obejmujący zarówno kwestie technologiczne, jak i ewolucję samej formuły audycji autorskiej. Kontekst ten współtworzą następujące aspekty: 1. Radio Newonce nie jest oddzielną instytucją – radiem per se, lecz jednym z kanałów platformy medialnej newonce.media; 2. Nadawca emituje jednorazowe muzyczne audycje autorskie dostępne później jako podcasty; 3. Autorską audycję muzyczną prowadzą twórcy przemysłu audio (nie zaś dziennikarze muzyczni), którzy zapraszają jako gości znajomych z branży. Przy uwzględnieniu tych zmian zbadany został język dialogów pomiędzy prowadzącymi oraz zapraszanymi do studia gośćmi. Zastosowano teorię mediolingwistyki w aspekcie językowej odmiany radiowej, co pozwoliło na interpretowanie języka dialogów w ujęciu pragmatycznym i dowiodło, że: 1. Przygotowanie i emitowanie audycji, którą potem można odsłuchiwać jako podcast, powoduje nieprecyzyjne definiowanie przestrzeni komunikacyjnej i wywołuje zakłócenia w dostosowaniu języka do trybu rozmowy w radiu „na żywo” lub występu w nagrywanym podcaście;2. Dyskursywne kontestowanie przez nadawców roli dziennikarzy muzycznych wpływa na gatunkowe wyznaczniki audycji: wewnątrzsterowny charakter (goście w audycji to znajomi, przyjaciele prowadzących) oraz status gospodarzy audycji (równorzędny z gośćmi).","PeriodicalId":506205,"journal":{"name":"Prace Językoznawcze","volume":"66 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139169484","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Fenomen reklamy w językoznawstwie. Kilka uwag o monografii Aleksandry Radziszewskiej Pragmalingwistyczne wyznaczniki skuteczności komunikacyjnej tekstów reklamowych","authors":"K. Skrzypczak","doi":"10.31648/pj.9363","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/pj.9363","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":506205,"journal":{"name":"Prace Językoznawcze","volume":"247 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139170124","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tekst poświęcono rozważaniom nad sposobami nazywania osób korzystających z pomocy logopedycznej. Wśród badaczy zaburzeń komunikacji językowej oraz logopedów praktyków, a także wśród uczestników terapii logopedycznej brak jednomyślności w tej kwestii. Analizie poddane zostały nazwy powszechnie stosowane: pacjent, klient, uczeń. Szukając najlepszego określenia przedstawiono etymologię tych słów, ich zakres znaczeniowy, podano przykłady użycia oraz konteksty, w jakich dane określenie jest używane. Podjęto także próbę wskazania najtrafniejszego określenia dla nazwania osoby uczestniczącej w terapii logopedycznej.
{"title":"Pacjent, klient, uczeń, czyli jak nazwać osobę korzystającą z pomocy logopedycznej","authors":"Ewa Gacka","doi":"10.31648/pj.9352","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/pj.9352","url":null,"abstract":"Tekst poświęcono rozważaniom nad sposobami nazywania osób korzystających z pomocy logopedycznej. Wśród badaczy zaburzeń komunikacji językowej oraz logopedów praktyków, a także wśród uczestników terapii logopedycznej brak jednomyślności w tej kwestii. Analizie poddane zostały nazwy powszechnie stosowane: pacjent, klient, uczeń. Szukając najlepszego określenia przedstawiono etymologię tych słów, ich zakres znaczeniowy, podano przykłady użycia oraz konteksty, w jakich dane określenie jest używane. Podjęto także próbę wskazania najtrafniejszego określenia dla nazwania osoby uczestniczącej w terapii logopedycznej.","PeriodicalId":506205,"journal":{"name":"Prace Językoznawcze","volume":"10 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139168697","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł stanowi raport z badań poziomu rozwoju mowy olsztyńskich przedszkolaków w relacji do średnich wyników grupy odniesienia (normy). Ocenie poddano 144 dzieci pięcioletnie. Pomiaru poziomu rozwoju mowy dokonano w oparciu o standaryzowane i znormalizowane narzędzia badawcze, a mianowicie wykorzystano: do badania artykulacji – „100-wyrazowy test artykulacyjny” (Krajna 2008); do oceny stanu słuchu fonemowego – „Karty oceny słuchu fonemowego (KOSF)” (Gruba 2016); do ewaluacji poziomu rozwoju w zakresie leksyki i gramatyki – „Test rozwoju językowego TRJ” (Smoczyńska i in. 2015). Sprawdzono również warunki orofacjalne. Generalnie, badane dzieci znacznie lepiej poradziły sobie z zadaniami dotyczącymi rozwoju leksykalno-gramatycznego niż fonetyczno-fonologicznego. W tym pierwszym przypadku nie tylko więcej było dzieci, których poziom oceniono jako typowy dla wieku, ale również najmniej takich, które uplasowały się poniżej przeciętnej. Spośród badanych podsystemów, najgorsze wyniki uzyskano w zakresie badania poziomu funkcjonowania słuchu fonemowego.
{"title":"Z problemów rozwoju mowy. Na przykładzie dzieci pięcioletnich z miasta Olsztyna","authors":"Magdalena Osowicka-Kondratowicz","doi":"10.31648/pj.9351","DOIUrl":"https://doi.org/10.31648/pj.9351","url":null,"abstract":"Artykuł stanowi raport z badań poziomu rozwoju mowy olsztyńskich przedszkolaków w relacji do średnich wyników grupy odniesienia (normy). Ocenie poddano 144 dzieci pięcioletnie. Pomiaru poziomu rozwoju mowy dokonano w oparciu o standaryzowane i znormalizowane narzędzia badawcze, a mianowicie wykorzystano: do badania artykulacji – „100-wyrazowy test artykulacyjny” (Krajna 2008); do oceny stanu słuchu fonemowego – „Karty oceny słuchu fonemowego (KOSF)” (Gruba 2016); do ewaluacji poziomu rozwoju w zakresie leksyki i gramatyki – „Test rozwoju językowego TRJ” (Smoczyńska i in. 2015). Sprawdzono również warunki orofacjalne. Generalnie, badane dzieci znacznie lepiej poradziły sobie z zadaniami dotyczącymi rozwoju leksykalno-gramatycznego niż fonetyczno-fonologicznego. W tym pierwszym przypadku nie tylko więcej było dzieci, których poziom oceniono jako typowy dla wieku, ale również najmniej takich, które uplasowały się poniżej przeciętnej. Spośród badanych podsystemów, najgorsze wyniki uzyskano w zakresie badania poziomu funkcjonowania słuchu fonemowego.","PeriodicalId":506205,"journal":{"name":"Prace Językoznawcze","volume":"4 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139168736","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：