Pub Date : 2020-11-27DOI: 10.24917/20837275.12.4.12
Nikola Olszak, Tobiasz Dunin
W pracy omawiamy różne wizje technologii jako środka pomocowego w przypadkach kryzysu na przykładzie wybranych filmów fantastycznonaukowych. Kryzys w życiu człowieka występuje, gdy zasoby psychiczne, jakimi dysponuje, nie wystarczają mu na poradzenie sobie z daną sytuacją i musi on sięgnąć po inne dostępne rozwiązania. Jednym z takich środków zaradczych coraz częściej staje się technologia – od roku 1966, w którym powstała ELIZA, pierwszy program mający spełniać funkcję terapeuty, aż do czasów dzisiejszych, w których aplikacje na smartfony pomagają w pracy z dziećmi z autyzmem, a technologia VR pozwala żołnierzom na przepracowanie swoich traum w bezpiecznych warunkach. Z wielką ciekawością obserwujemy rozwój technologii i w przyszłości oczekujemy większych możliwości jej zastosowania w terapii. Niestety na razie musimy się zadowolić filmami science fiction.
{"title":"Co przyniesie jutro? Potencjalne zastosowanie technologii w działaniach terapeutycznych na przykładzie filmów science fiction","authors":"Nikola Olszak, Tobiasz Dunin","doi":"10.24917/20837275.12.4.12","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.4.12","url":null,"abstract":"W pracy omawiamy różne wizje technologii jako środka pomocowego w przypadkach kryzysu na przykładzie wybranych filmów fantastycznonaukowych. Kryzys w życiu człowieka występuje, gdy zasoby psychiczne, jakimi dysponuje, nie wystarczają mu na poradzenie sobie z daną sytuacją i musi on sięgnąć po inne dostępne rozwiązania. Jednym z takich środków zaradczych coraz częściej staje się technologia – od roku 1966, w którym powstała ELIZA, pierwszy program mający spełniać funkcję terapeuty, aż do czasów dzisiejszych, w których aplikacje na smartfony pomagają w pracy z dziećmi z autyzmem, a technologia VR pozwala żołnierzom na przepracowanie swoich traum w bezpiecznych warunkach. Z wielką ciekawością obserwujemy rozwój technologii i w przyszłości oczekujemy większych możliwości jej zastosowania w terapii. Niestety na razie musimy się zadowolić filmami science fiction.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"3 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-11-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79003173","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-11-27DOI: 10.24917/20837275.12.4.3
Aleksandra Mirek-Rogowska
Television Theatre is a genre on the border between theatre, film and television. One special example is the so-called art of fact, whose purpose is the reconstruction of events according to facts and reality. The following paper, which is based on the analysis of selected historical performances of the Polish Television Theatre, is an attempt at presenting it as a medium that plays an important role in education and popularisation of the Polish history of the 20th century. At the same time, it is an invitation to more detailed and interdisciplinary research into television theatre.
{"title":"Teatr Telewizji jako medium edukacyjne – rola historiograficzna i popularyzatorska na przykładzie wybranych spektakli","authors":"Aleksandra Mirek-Rogowska","doi":"10.24917/20837275.12.4.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.4.3","url":null,"abstract":"Television Theatre is a genre on the border between theatre, film and television. One special example is the so-called art of fact, whose purpose is the reconstruction of events according to facts and reality. The following paper, which is based on the analysis of selected historical performances of the Polish Television Theatre, is an attempt at presenting it as a medium that plays an important role in education and popularisation of the Polish history of the 20th century. At the same time, it is an invitation to more detailed and interdisciplinary research into television theatre.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"12 1","pages":"26-38"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-11-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44088007","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-06-01DOI: 10.24917/20837275.12.2.10
Justyna Majchrowska
The article focuses on the problem of Internet as a space for interpersonal communication. Among the determinants of the global network, mainly in functional terms, close links with existing forms of communication that occur and co-occur inside the Internet, and in the last phase they return to their original characters, are important. This observation is based on the opposition of the concepts of primary orality and secondary orality, which are defined by, among others electronics – the main factor of (cyber)space modification.
{"title":"The Internet – (cyber)space of interpersonal communication","authors":"Justyna Majchrowska","doi":"10.24917/20837275.12.2.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.2.10","url":null,"abstract":"The article focuses on the problem of Internet as a space for interpersonal communication. Among the determinants of the global network, mainly in functional terms, close links with existing forms of communication that occur and co-occur inside the Internet, and in the last phase they return to their original characters, are important. This observation is based on the opposition of the concepts of primary orality and secondary orality, which are defined by, among others electronics – the main factor of (cyber)space modification.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"12 1","pages":"150-162"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45780019","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-15DOI: 10.24917/20837275.11.2.6
M. Pieniążek
W artykule przedstawiam formy wykorzystania afektu w edukacji artystycznej. Doświadczenia emocjonujących spotkań z miejscami, w których powstawały ważne spektakle, gdzie tworzy- li wielcy artyści i poeci, są wskazane jako punkty węzłowe wywoływania postaw afektyw- nych, przenoszonych na działania twórcze. Siłę sprawczą afektu demonstruję na przykładzie spotkania z miejscem kluczowym dla powstania Umarłej klasy Tadeusza Kantora. Następnie wskazuję na wykorzystanie zespołowego charakteru przeżywania emocji twórczych. Dynamika grupowego oddziaływania emocji jest pokazana na przykładzie działania Klubu Literackiego MOK w Olkuszu. Poezja i proza czytane na głos oraz odpowiednio teatralizowa- ne umożliwiają dzielenie się doświadczeniami, tworzą afektywną przestrzeń spotkania, służą do przepracowywania osobistych traum i wytyczania nowych celów życiowych.
{"title":"Artystyczne transmisje afektu","authors":"M. Pieniążek","doi":"10.24917/20837275.11.2.6","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.11.2.6","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiam formy wykorzystania afektu w edukacji artystycznej. Doświadczenia emocjonujących spotkań z miejscami, w których powstawały ważne spektakle, gdzie tworzy- li wielcy artyści i poeci, są wskazane jako punkty węzłowe wywoływania postaw afektyw- nych, przenoszonych na działania twórcze. Siłę sprawczą afektu demonstruję na przykładzie spotkania z miejscem kluczowym dla powstania Umarłej klasy Tadeusza Kantora. Następnie wskazuję na wykorzystanie zespołowego charakteru przeżywania emocji twórczych. Dynamika grupowego oddziaływania emocji jest pokazana na przykładzie działania Klubu Literackiego MOK w Olkuszu. Poezja i proza czytane na głos oraz odpowiednio teatralizowa- ne umożliwiają dzielenie się doświadczeniami, tworzą afektywną przestrzeń spotkania, służą do przepracowywania osobistych traum i wytyczania nowych celów życiowych.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"11 1","pages":"77-90"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44981702","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-13DOI: 10.24917/20837275.11.3.6
A. Mądro
Członkowie zespołu Nocny Kochanek działają na heavymetalowym rynku muzycznym już od roku 2003, choć przez kilkanaście lat bez większych sukcesów. Przełom nastąpił w roku 2012, kiedy to na marginesie swojej „poważnej” działalności muzycy stworzyli kilka prześmiewczych utworów. Pierwszy został skomponowany do animacji Kapitan Bomba. Pod zasugerowaną przez reżysera Bartka Walaszka ironicznie brzmiącą nazwą Nocny Kochanek, Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek pozostając w idiomie metalu i garściami czerpiąc z kanonu gatunku, muzycy zaczęli tworzyć coraz bardziej kpiarskie i swawolne teksty, wyśmiewając idee uprawianej stylistyki; jednocześnie świadomie stali się parodią własnej przeszłości.
{"title":"Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek","authors":"A. Mądro","doi":"10.24917/20837275.11.3.6","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.11.3.6","url":null,"abstract":"Członkowie zespołu Nocny Kochanek działają na heavymetalowym rynku muzycznym już od roku 2003, choć przez kilkanaście lat bez większych sukcesów. Przełom nastąpił w roku 2012, kiedy to na marginesie swojej „poważnej” działalności muzycy stworzyli kilka prześmiewczych utworów. Pierwszy został skomponowany do animacji Kapitan Bomba. Pod zasugerowaną przez reżysera Bartka Walaszka ironicznie brzmiącą nazwą Nocny Kochanek, Zdrajcy metalu? – fenomen muzyczny i medialny zespołu Nocny Kochanek pozostając w idiomie metalu i garściami czerpiąc z kanonu gatunku, muzycy zaczęli tworzyć coraz bardziej kpiarskie i swawolne teksty, wyśmiewając idee uprawianej stylistyki; jednocześnie świadomie stali się parodią własnej przeszłości.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"31 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73681424","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-13DOI: 10.24917/20837275.11.3.4
M. Kubiak
W artykule zwrócono uwagę na problem teatralizacji przestrzeni podczas występów scenicznych grupy Rammstein. Twórczość sceniczna zespołu wykorzystuje środki wyrazu artystycznego, jakie można znaleźć podczas przedstawień teatralnych. Począwszy od oświetlenia, poprzez kostiumy, dekoracje, aż do detali, grupa wykazuje dbałość o szczegóły swoich występów. Niejednokrotnie muzycy sięgają do klipów wideo, przenosząc ich elementy do przestrzeni scenicznej. Niecodzienny, świąteczny charakter wydarzenia, jakim jest koncert zespołu Rammstein, stwarza swoiste przestrzenie, które można określić jako sacrum. W artykule dokonano analizy spektakli muzycznych w świetle teorii Johana Huizingi, Beaty Hoffmann, Wojciecha Siwaka oraz Theodora Adorna i Maxa Horkheimera.
{"title":"Koncertowe sacrum i profanum – teatralizacja przestrzeni scenicznej na przykładzie zespołu Rammstein","authors":"M. Kubiak","doi":"10.24917/20837275.11.3.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.11.3.4","url":null,"abstract":"W artykule zwrócono uwagę na problem teatralizacji przestrzeni podczas występów scenicznych grupy Rammstein. Twórczość sceniczna zespołu wykorzystuje środki wyrazu artystycznego, jakie można znaleźć podczas przedstawień teatralnych. Począwszy od oświetlenia, poprzez kostiumy, dekoracje, aż do detali, grupa wykazuje dbałość o szczegóły swoich występów. Niejednokrotnie muzycy sięgają do klipów wideo, przenosząc ich elementy do przestrzeni scenicznej. Niecodzienny, świąteczny charakter wydarzenia, jakim jest koncert zespołu Rammstein, stwarza swoiste przestrzenie, które można określić jako sacrum. W artykule dokonano analizy spektakli muzycznych w świetle teorii Johana Huizingi, Beaty Hoffmann, Wojciecha Siwaka oraz Theodora Adorna i Maxa Horkheimera.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"23 6 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82762225","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-13DOI: 10.24917/20837275.11.3.5
Ł. Stec
Artykul traktuje o koncertach metalowych jako (nie-)świadomej realizacji teatru okrucienstwa sformulowanej w latach trzydziestych XX wieku przez Antonina Artauda. Życie tego tworcy jest buntem wobec mieszczanskiego stylu zycia, co przeklada sie przede wszystkim na treśc jego pism, ktore są obrazoburcze i przelomowe. Jest w tym pewne podobienstwo do estetyki i poetyki muzyki blackmetalowej, ewokującej nastroj grozy i buntu. Teatr okrucienstwa nie ma związku z zadawaniem bolu i cierpienia w wymiarze fizycznym, Artaudowi zalezalo na tym, by spektakl byl okazją do zmian w widzu, dla ktorego oglądane przedstawienie jest doświadczeniem wznioslym, rytualnym i dotykającym sacrum. Koncerty zespolow: Gorgoroth, Batushka i Tool, zostaly wybrane jako reprezentatywne dla omowienia obecności koncepcji Artauda w muzyce metalowej.
{"title":"Koncerty zespołów metalowych jako teatr okrucieństwa","authors":"Ł. Stec","doi":"10.24917/20837275.11.3.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.11.3.5","url":null,"abstract":"Artykul traktuje o koncertach metalowych jako (nie-)świadomej realizacji teatru okrucienstwa sformulowanej w latach trzydziestych XX wieku przez Antonina Artauda. Życie tego tworcy jest buntem wobec mieszczanskiego stylu zycia, co przeklada sie przede wszystkim na treśc jego pism, ktore są obrazoburcze i przelomowe. Jest w tym pewne podobienstwo do estetyki i poetyki muzyki blackmetalowej, ewokującej nastroj grozy i buntu. Teatr okrucienstwa nie ma związku z zadawaniem bolu i cierpienia w wymiarze fizycznym, Artaudowi zalezalo na tym, by spektakl byl okazją do zmian w widzu, dla ktorego oglądane przedstawienie jest doświadczeniem wznioslym, rytualnym i dotykającym sacrum. Koncerty zespolow: Gorgoroth, Batushka i Tool, zostaly wybrane jako reprezentatywne dla omowienia obecności koncepcji Artauda w muzyce metalowej.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"11 1","pages":"70-80"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49243169","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-01DOI: 10.24917/20837275.12.1.3
Ilona Copik
The purpose of the paper is to analyse film topographies of Gdansk and investigate the motifs connected with sea and water. I intend to ask myself some questions concerning the ways in which film makers develop aquatic motifs and use waterside location, to what extent film scenery – with water as the dominant element – recreates and creates “the meaning of place”. I treat the sea and water as images and film locations with certain aesthetic, economical and cultural functions. The methodological basis is cultural geography and discovering the relationship film–city–region, film–real and symbolic space, as well as visual anthropology, which makes it possible to capture the methods of coding signs on the screen, pointing to explicit and implicit ideologies, and cultural meanings, constructed in the process of sender–recipient activities. Research material includes selected Polish feature films: Wolne miasto, directed by Stanislaw Rozewicz (1958); Do widzenia, do jutra, directed by Janusz Morgenstern (1960); Czlowiek z zelaza, directed by Andrzej Wajda (1981); Wrozby kumaka, directed by Robert Glinski (2005); Miasto z morza, directed by Andrzej Kotkowski (2009), and others.
{"title":"Morze i woda w filmowych topografiach Gdańska","authors":"Ilona Copik","doi":"10.24917/20837275.12.1.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.1.3","url":null,"abstract":"The purpose of the paper is to analyse film topographies of Gdansk and investigate the motifs connected with sea and water. I intend to ask myself some questions concerning the ways in which film makers develop aquatic motifs and use waterside location, to what extent film scenery – with water as the dominant element – recreates and creates “the meaning of place”. I treat the sea and water as images and film locations with certain aesthetic, economical and cultural functions. The methodological basis is cultural geography and discovering the relationship film–city–region, film–real and symbolic space, as well as visual anthropology, which makes it possible to capture the methods of coding signs on the screen, pointing to explicit and implicit ideologies, and cultural meanings, constructed in the process of sender–recipient activities. Research material includes selected Polish feature films: Wolne miasto, directed by Stanislaw Rozewicz (1958); Do widzenia, do jutra, directed by Janusz Morgenstern (1960); Czlowiek z zelaza, directed by Andrzej Wajda (1981); Wrozby kumaka, directed by Robert Glinski (2005); Miasto z morza, directed by Andrzej Kotkowski (2009), and others.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"12 1","pages":"42-58"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69327426","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-01DOI: 10.24917/20837275.12.1.5
Natalia Grabka
The town of Wind Gap in the “Deep South” of the United States, Dallas in Texas, Monterey in California and the suburbs of Montreal in films and series by Jean-Marc Vallee are real and geographical locations related to historical, authentic events. They are also symbolic places and landscapes, built up by American mythology or European tradition. Each of them is associated with the trauma experienced by the characters and create a coherent vision of locality, which is analysed in the key concept of trauma, cited by Freud and Nietzsche, Melanie Klein’s psychoanalytic concepts, as well as numerous cultural references through which it can be read.
{"title":"Życie na krawędzi. Miejsca i pejzaże traumy w prowincjonalnych obrazach Jeana-Marca Vallée","authors":"Natalia Grabka","doi":"10.24917/20837275.12.1.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.1.5","url":null,"abstract":"The town of Wind Gap in the “Deep South” of the United States, Dallas in Texas, Monterey in California and the suburbs of Montreal in films and series by Jean-Marc Vallee are real and geographical locations related to historical, authentic events. They are also symbolic places and landscapes, built up by American mythology or European tradition. Each of them is associated with the trauma experienced by the characters and create a coherent vision of locality, which is analysed in the key concept of trauma, cited by Freud and Nietzsche, Melanie Klein’s psychoanalytic concepts, as well as numerous cultural references through which it can be read.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"12 1","pages":"70-79"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69327479","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-01-01DOI: 10.24917/20837275.12.1.4
Magdalena Kempna-Pieniążek
The paper presents Bruno Dumont’s vision of Flanders. A French director from Bailleul makes no comments on today’s situation of the region, nor does he directly speak of its history. However, he uses its landscape in many different ways in the process of constructing his tales of contemporary post-secular world. In such films as The Life of Jesus, Humanity and Flanders, as well as in TV series L’il Quinquin and Coincoin and the Extra-Humans, locality and topography of Flanders play the role of a microcosmos in which problems observed in the macro scale may be clearly seen.
本文介绍布鲁诺·杜蒙对佛兰德斯的看法。一位来自巴约的法国导演没有对该地区今天的情况发表评论,也没有直接谈论它的历史。然而,在构建当代后世俗世界故事的过程中,他以多种不同的方式使用了它的景观。在《耶稣的一生》、《人性》、《佛兰德斯》等电影和电视剧《L 'il Quinquin》、《Coincoin and The Extra-Humans》中,佛兰德斯的地域和地形扮演了一个微观世界的角色,在宏观尺度上观察到的问题可以清晰地看到。
{"title":"Bezdroża i ruiny : Flandria Bruno Dumonta","authors":"Magdalena Kempna-Pieniążek","doi":"10.24917/20837275.12.1.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.24917/20837275.12.1.4","url":null,"abstract":"The paper presents Bruno Dumont’s vision of Flanders. A French director from Bailleul makes no comments on today’s situation of the region, nor does he directly speak of its history. However, he uses its landscape in many different ways in the process of constructing his tales of contemporary post-secular world. In such films as The Life of Jesus, Humanity and Flanders, as well as in TV series L’il Quinquin and Coincoin and the Extra-Humans, locality and topography of Flanders play the role of a microcosmos in which problems observed in the macro scale may be clearly seen.","PeriodicalId":30927,"journal":{"name":"Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia de Cultura","volume":"12 1","pages":"59-69"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69327471","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}