Bu çalışmanın amacı, mücadele sporcularında koruyucu sporcu dişliği kullanımının aşamalı artan egzersiz sırasında solunum cevapları ve oksijen tüketimine etkisini araştırmaktır. Sporcu dişliği kullanmaya alışkın on bir üst düzey erkek mücadele sporcusuna, koşu bandında rastgele çapraz deney deseni doğrultusunda koruyucu dişlikli ve dişliksiz olarak iki defa egzersiz testi uygulanmıştır. Oksijen tüketimi, dakika ventilasyonu ve solunum frekansı test sırasında dört submaksimal şiddet noktasında (3., 6., 9. ve 12. dakikalarda) kaydedilmiş ve ayrıca her değişkenin maksimum değerleri belirlenmiştir. Verilerin analizi için tekrarlı ölçümlerle iki yönlü varyans analizi (deneme x zaman) ve eşleştirilmiş örneklemlerde t-testi kullanılmıştır. Tekrarlı ölçümlerde iki yönlü varyans analizine göre oksijen tüketimi (p<0.01) ve dakika ventilasyonu (p<0.01) ve solunum frekansı (p<0.01) değişkenlerinde zaman için anlamlı ana etki bulunmuştur. Ancak, submaksimal yoğunluklarda denemeler ve deneme-zaman etkileşimleri için anlamlı bir ana etki tespit edilmemiştir. Dişlik kullanılarak yapılan test sırasında belirlenen maksimum soluk frekansı değerlerinde anlamlı düşüş (p<0.05) tespit edilmiştir. Maksimum soluk frekansı dışında, diğer değişkenler açısından sporcu dişliği kullanılan ve kullanılmayan denemeler arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuç olarak, sporcu dişliği kullanmaya alışkın olan erkek üst düzey mücadele sporcularının sportif performans sırasında dişlik kullanmasının solunum fonksiyonları ve oksijen tüketimine olumsuz bir etkisi olmadığı görülmüştür.
本研究的目的是调查运动防护支架对格斗运动员在逐渐增加的运动中呼吸反应和耗氧量的影响。在随机交叉实验设计中,11 名习惯佩戴运动员护具的资深男性格斗运动员在跑步机上进行了佩戴和不佩戴保护性护具的两次运动测试。在测试过程中的四个次最大强度点(3、6、9 和 12 分钟)记录耗氧量、分钟通气量和呼吸频率,并确定每个变量的最大值。数据分析采用了重复测量(试验 x 时间)的双向方差分析和配对样本 t 检验。根据双向重复测量方差分析,耗氧量(p<0.01)、分钟通气量(p<0.01)和呼吸频率(p<0.01)对时间有显著的主效应。然而,在亚极限强度下,试验和试验-时间交互作用没有发现明显的主效应。在使用牙套进行测试期间,检测到最大呼吸频率值明显下降(p<0.05)。除最大呼吸频率外,使用和不使用运动员护齿的试验在其他变量方面没有明显差异。因此,对于习惯使用运动护齿的男性高水平格斗运动员来说,在运动中使用护齿不会对肺功能和耗氧量产生负面影响。
{"title":"Impact of Using Mouth Guard on The Ventilatory Responses and Oxygen Consamption to Incremental Exercise in Combat Athletes","authors":"Ümid Karli, H. Yarar, Hanifi Üzüm","doi":"10.32706/tusbid.1394130","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1394130","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, mücadele sporcularında koruyucu sporcu dişliği kullanımının aşamalı artan egzersiz sırasında solunum cevapları ve oksijen tüketimine etkisini araştırmaktır. Sporcu dişliği kullanmaya alışkın on bir üst düzey erkek mücadele sporcusuna, koşu bandında rastgele çapraz deney deseni doğrultusunda koruyucu dişlikli ve dişliksiz olarak iki defa egzersiz testi uygulanmıştır. Oksijen tüketimi, dakika ventilasyonu ve solunum frekansı test sırasında dört submaksimal şiddet noktasında (3., 6., 9. ve 12. dakikalarda) kaydedilmiş ve ayrıca her değişkenin maksimum değerleri belirlenmiştir. Verilerin analizi için tekrarlı ölçümlerle iki yönlü varyans analizi (deneme x zaman) ve eşleştirilmiş örneklemlerde t-testi kullanılmıştır. Tekrarlı ölçümlerde iki yönlü varyans analizine göre oksijen tüketimi (p<0.01) ve dakika ventilasyonu (p<0.01) ve solunum frekansı (p<0.01) değişkenlerinde zaman için anlamlı ana etki bulunmuştur. Ancak, submaksimal yoğunluklarda denemeler ve deneme-zaman etkileşimleri için anlamlı bir ana etki tespit edilmemiştir. Dişlik kullanılarak yapılan test sırasında belirlenen maksimum soluk frekansı değerlerinde anlamlı düşüş (p<0.05) tespit edilmiştir. Maksimum soluk frekansı dışında, diğer değişkenler açısından sporcu dişliği kullanılan ve kullanılmayan denemeler arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuç olarak, sporcu dişliği kullanmaya alışkın olan erkek üst düzey mücadele sporcularının sportif performans sırasında dişlik kullanmasının solunum fonksiyonları ve oksijen tüketimine olumsuz bir etkisi olmadığı görülmüştür.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":" 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139137490","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sporun, fiziksel aktivitenin ve egzersizin sağlıklı yaşam için önemi tartışmasızdır. Sağlıklı yaşam için düzenli spor yapmanın kişinin fiziksel ve psikolojik refahı açısından faydası günümüzde herkes tarafından kabul edilen bir gerçekliktir. Bu çalışmada düzenli egzersiz yapmanın bağışıklık sistemindeki hücrelerin fonksiyonlarının ve çalışması üzerindeki etkinliklerinin detaylı olarak derlenmesi amaçlanmıştır. Düzenli spor yapmak insan bedeninde çeşitli immunolojik, fizyolojik ve anatomik reaksiyonlara ve değişikliklere yol açmaktadır. Düzenli spor yapmanın anatomik ve fizyolojik değişimlerle ilgili olduğunu gösteren çeşitli çalışmalara rastlanabilse de immünolojik etkileri üzerinde detaylı çalışmaların sayısı oldukça sınırlıdır. Düzenli spor yapmanın insan vücudunda immunolojik etkinliklerinin moleküler mekanizmasının izahı son yıllarda ilgi çeken konuların başında gelmektedir. İmmun sistem insan vücudunu enfeksiyon hastalıkları başta olmak üzere, kardiyovasküler, nörolojik ve metabolik birçok hastalık ve probleme karşı da daha dirençli hale getiren sistemdir. Bu sistemin çalışmasını regüle etmek aynı zamanda immuniteyi güçlendirmek anlamına gelecektir. Düzenli egzersiz yapmak konaktaki çok çeşitli immun mekanzimanın çalışmasını regüle edebilmektedir. Bu sebeple bağışıklık sistemini güçlendirmenin en önemli ve kolay yollarından biri düzenli egzersiz yapmaktır.
{"title":"Egzersizin İmmunite Üzerindeki Etkisine Genel Bakış","authors":"Nizami Duran","doi":"10.32706/tusbid.1395894","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1395894","url":null,"abstract":"Sporun, fiziksel aktivitenin ve egzersizin sağlıklı yaşam için önemi tartışmasızdır. Sağlıklı yaşam için düzenli spor yapmanın kişinin fiziksel ve psikolojik refahı açısından faydası günümüzde herkes tarafından kabul edilen bir gerçekliktir. Bu çalışmada düzenli egzersiz yapmanın bağışıklık sistemindeki hücrelerin fonksiyonlarının ve çalışması üzerindeki etkinliklerinin detaylı olarak derlenmesi amaçlanmıştır. Düzenli spor yapmak insan bedeninde çeşitli immunolojik, fizyolojik ve anatomik reaksiyonlara ve değişikliklere yol açmaktadır. Düzenli spor yapmanın anatomik ve fizyolojik değişimlerle ilgili olduğunu gösteren çeşitli çalışmalara rastlanabilse de immünolojik etkileri üzerinde detaylı çalışmaların sayısı oldukça sınırlıdır. Düzenli spor yapmanın insan vücudunda immunolojik etkinliklerinin moleküler mekanizmasının izahı son yıllarda ilgi çeken konuların başında gelmektedir. İmmun sistem insan vücudunu enfeksiyon hastalıkları başta olmak üzere, kardiyovasküler, nörolojik ve metabolik birçok hastalık ve probleme karşı da daha dirençli hale getiren sistemdir. Bu sistemin çalışmasını regüle etmek aynı zamanda immuniteyi güçlendirmek anlamına gelecektir. Düzenli egzersiz yapmak konaktaki çok çeşitli immun mekanzimanın çalışmasını regüle edebilmektedir. Bu sebeple bağışıklık sistemini güçlendirmenin en önemli ve kolay yollarından biri düzenli egzersiz yapmaktır.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":" 12","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139141045","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dilem Çi̇y, Hüseyin Selvi̇, Elif Nilay (DAŞDAN) ADA
Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik sınav kaygıları ile durumsal güdülenme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmada ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiş olup, çalışmaya 624 (324 kız, 300 erkek) ortaokul öğrencisi katılmıştır. Bu çalışmada veri toplama araçları olarak, ‘Kişisel Bilgi Formu’, ‘Beden Eğitiminde Durumsal Güdülenme Ölçeği’ ve ‘Beden Eğitimi Dersi Sınav Kaygısı Ölçeği’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Bağımsız Gruplar t-Testi ve Pearson Momentler Korelasyon Analizi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Korelasyon analizi sonucuna göre, beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçeği alt boyutları ile durumsal güdülenme ölçeği alt boyutları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. T-testi sonuçlarına göre beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçek alt boyutları ve durumsal güdülenme ölçeği alt boyutları puanlarının cinsiyete göre farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca Anova analiz sonucunda ise, beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçeği alt boyutlarında ve durumsal güdülenme ölçeği alt boyutlarının da sınıflar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Sonuç olarak, bulgulara göre sınav kaygısı ve durumsal güdülenme ölçekleri arasında negatif yönlü zayıf bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca, erkek öğrencilerin derse güdülenmelerinin kız öğrencilerden daha yüksek, hissettikleri sınav kaygısının ise kızlardan daha düşük olduğunu söyleyebiliriz. 6.sınıfların diğer sınıflardan daha fazla sınav kaygısı duydukları, 5.sınıfların ise 6, 7 ve 8.sınıflardan daha fazla derse güdülendikleri görülmüştür.
{"title":"Exam Anxiety and Situational Motivation Levels of Middle School Students for Physical Education Lesson","authors":"Dilem Çi̇y, Hüseyin Selvi̇, Elif Nilay (DAŞDAN) ADA","doi":"10.32706/tusbid.1234083","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1234083","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik sınav kaygıları ile durumsal güdülenme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışmada ilişkisel tarama modelinde gerçekleştirilmiş olup, çalışmaya 624 (324 kız, 300 erkek) ortaokul öğrencisi katılmıştır. Bu çalışmada veri toplama araçları olarak, ‘Kişisel Bilgi Formu’, ‘Beden Eğitiminde Durumsal Güdülenme Ölçeği’ ve ‘Beden Eğitimi Dersi Sınav Kaygısı Ölçeği’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Bağımsız Gruplar t-Testi ve Pearson Momentler Korelasyon Analizi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Korelasyon analizi sonucuna göre, beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçeği alt boyutları ile durumsal güdülenme ölçeği alt boyutları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. T-testi sonuçlarına göre beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçek alt boyutları ve durumsal güdülenme ölçeği alt boyutları puanlarının cinsiyete göre farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca Anova analiz sonucunda ise, beden eğitimi dersi sınav kaygısı ölçeği alt boyutlarında ve durumsal güdülenme ölçeği alt boyutlarının da sınıflar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Sonuç olarak, bulgulara göre sınav kaygısı ve durumsal güdülenme ölçekleri arasında negatif yönlü zayıf bir ilişki olduğunu göstermiştir. Ayrıca, erkek öğrencilerin derse güdülenmelerinin kız öğrencilerden daha yüksek, hissettikleri sınav kaygısının ise kızlardan daha düşük olduğunu söyleyebiliriz. 6.sınıfların diğer sınıflardan daha fazla sınav kaygısı duydukları, 5.sınıfların ise 6, 7 ve 8.sınıflardan daha fazla derse güdülendikleri görülmüştür.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"1994 9","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139160350","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bireyin davranışsal bağımlılığını bir sonucu olan dijital oyun bağımlılığı kişinin gün içinde oyun oynarken kendini kaybederek günlük yaşamdan kopmasına neden olmaktadır. Birey eğer bu davranışını kontrol altına alamaz ise psikolojik sıkıntılar yaşayarak, yalnızlık, saldırganlık, depresyon gibi olumsuz sonuçlarla karşılaşabilmektedir. Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının çeşitli kriterlere göre incelenmesi amaçlamıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evreni olarak Necmettin Erbakan Üniversitesi seçilmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenen 212 kişi oluşturmaktadır. Toplanan veriler Jamovi programı ile analiz edilmiştir. Verilerin çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılmış ve verilerin parametrik dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Bu doğrultuda Anova ve T-testi yapılmış anlamlı farklılıkların yönünün tespiti için ise Tukey HSD çoklu karşılaştırma testi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre sınıf, dijital oyun oynarken kullanılan teknolojik alet ve oyun oynama sıklığı değişkenlerine göre dijital oyun bağımlılığı arasında anlamlı farklılıklar olduğu, rekreatif etkinliklere katılım şekli ve cinsiyet ile dijital oyun bağımlılığı arasında ise anlamlı farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak 18- 20 yaş grubu bireylerin yaşı diğer gruplara oranla dijital oyun bağımlılıklarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p=0.05).
{"title":"Atipik Bir Rekreasyon Etkinliği Olarak Dijital Oyunlar İlgilenimi ve Bağımlılığı: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma","authors":"Ali Bayrak, M. Demi̇rel","doi":"10.32706/tusbid.1330651","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1330651","url":null,"abstract":"Bireyin davranışsal bağımlılığını bir sonucu olan dijital oyun bağımlılığı kişinin gün içinde oyun oynarken kendini kaybederek günlük yaşamdan kopmasına neden olmaktadır. Birey eğer bu davranışını kontrol altına alamaz ise psikolojik sıkıntılar yaşayarak, yalnızlık, saldırganlık, depresyon gibi olumsuz sonuçlarla karşılaşabilmektedir. Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının çeşitli kriterlere göre incelenmesi amaçlamıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evreni olarak Necmettin Erbakan Üniversitesi seçilmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle belirlenen 212 kişi oluşturmaktadır. Toplanan veriler Jamovi programı ile analiz edilmiştir. Verilerin çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılmış ve verilerin parametrik dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Bu doğrultuda Anova ve T-testi yapılmış anlamlı farklılıkların yönünün tespiti için ise Tukey HSD çoklu karşılaştırma testi yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre sınıf, dijital oyun oynarken kullanılan teknolojik alet ve oyun oynama sıklığı değişkenlerine göre dijital oyun bağımlılığı arasında anlamlı farklılıklar olduğu, rekreatif etkinliklere katılım şekli ve cinsiyet ile dijital oyun bağımlılığı arasında ise anlamlı farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak 18- 20 yaş grubu bireylerin yaşı diğer gruplara oranla dijital oyun bağımlılıklarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p=0.05).","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"414 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139160729","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmanın temel amacı, belirli yıllar boyunca düzenli olarak spor yapan bireylerle hiç spor yapmamış (sedanter) bireylerin sağ-sol taraf ayrımı açısından fiziksel uygunluk düzeylerini karşılaştırmaktır. Çalışma, ortaöğretim düzeyinde eğitim gören erkek ve kadın sporcular ile sedanter bireylerden amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilen katılımcılarla yapılmıştır. Araştırmanın katılımcıları yaşları 15 ile 17 arasında değişen 52 erkek ve 38 kadından oluşmaktadır. Katılımcıların 30'u voleybolcu (18 kadın, 12 erkek), 30'u futbolcu (25 erkek, 5 kadın) ve 30'u sedanter (15 erkek, 15 kadın) bireylerden seçilmiştir. Fiziksel uygunluk düzeylerini ölçmek için, Winnick ve Short (2014) tarafından geliştirilen Esneklik ölçümü, Stark (2000) tarafından geliştirilen Sağlık Topu Fırlatma testi, Moll, Seidel ve Bös (2012) tarafından geliştirilen 3-Adım Sıçrama ölçümü ve Basit Görsel Reaksiyon testi olmak üzere 4 temel test uygulanmıştır. Veriler, SPSS 25 paket programı kullanılarak bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde tekrarlı ölçümlerde karışık model ANOVA kullanılmıştır. Sonuçlara bakıldığında, futbol ve voleybol sporlarına katılımın fiziksel uygunluk düzeylerini artırdığını göstermektedir. Spor yapan gruplardaki katılımcıların, genel olarak sedanter gruba göre daha iyi performans gösterdiği bulunmuştur. Vücudun sağ ve sol yan ayrımı açısından yapılan değerlendirmede, baskın olan el ve ayakların, baskın olmayan taraftaki el ve ayaktan daha fazla kuvvete sahip olduğu tespit edilmiştir.
{"title":"Comparison of The Physical Fitness Levels of 15-17 Years Old Individuals with and without Sports in Terms of Lateralization","authors":"Muhammet Özbay, Selçuk Akpinar","doi":"10.32706/tusbid.1293035","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1293035","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın temel amacı, belirli yıllar boyunca düzenli olarak spor yapan bireylerle hiç spor yapmamış (sedanter) bireylerin sağ-sol taraf ayrımı açısından fiziksel uygunluk düzeylerini karşılaştırmaktır. Çalışma, ortaöğretim düzeyinde eğitim gören erkek ve kadın sporcular ile sedanter bireylerden amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilen katılımcılarla yapılmıştır. Araştırmanın katılımcıları yaşları 15 ile 17 arasında değişen 52 erkek ve 38 kadından oluşmaktadır. Katılımcıların 30'u voleybolcu (18 kadın, 12 erkek), 30'u futbolcu (25 erkek, 5 kadın) ve 30'u sedanter (15 erkek, 15 kadın) bireylerden seçilmiştir. Fiziksel uygunluk düzeylerini ölçmek için, Winnick ve Short (2014) tarafından geliştirilen Esneklik ölçümü, Stark (2000) tarafından geliştirilen Sağlık Topu Fırlatma testi, Moll, Seidel ve Bös (2012) tarafından geliştirilen 3-Adım Sıçrama ölçümü ve Basit Görsel Reaksiyon testi olmak üzere 4 temel test uygulanmıştır. Veriler, SPSS 25 paket programı kullanılarak bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde tekrarlı ölçümlerde karışık model ANOVA kullanılmıştır. Sonuçlara bakıldığında, futbol ve voleybol sporlarına katılımın fiziksel uygunluk düzeylerini artırdığını göstermektedir. Spor yapan gruplardaki katılımcıların, genel olarak sedanter gruba göre daha iyi performans gösterdiği bulunmuştur. Vücudun sağ ve sol yan ayrımı açısından yapılan değerlendirmede, baskın olan el ve ayakların, baskın olmayan taraftaki el ve ayaktan daha fazla kuvvete sahip olduğu tespit edilmiştir.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"1987 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139160536","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor dersinde öğrencilerin güdülenme nedenlerini belirlemek için geliştirilmiş olan Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeği (Perceived Locus of Causality-Child Version) çocuk formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yapmaktır. Geçerlik ve güvenirlik çalışmasının örneklemini Mersin ilinden araştırmanın amacına uygun olarak “amaçlı örnekleme” tekniği ile seçilen 5, 6 ve 7. sınıflar düzeyinde öğrenim gören yaşları 10 ile 13 arasında değişen 246 kız (Xyaş=11.65, Ss=0.94) ve 232 erkek (Xyaş=11.74, Ss=0.90) toplam 478 (Xyaş=11.69, Ss=0.92) öğrenci oluşturmuştur. Katılımcılara “Kişisel Bilgi Formu” ve “Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeği” uygulanmıştır. 13 maddeli 5 boyutlu ölçeğin yapı geçerliği Doğrulayıcı Faktör Analizi ile test edilmiştir. Birinci düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi sonucunda elde edilen uyum iyiliği değerleri (x2 (168.02)/df (56)=3; RMSEA=.065; NNFI= .96; CFI= .97; GFI=.95) önerilen beş faktörlü modelin veri ile uyumlu ve kabul edilebilir olduğunu göstermiştir. İçsel güdülenme boyutu için .83, özdeşimle düzenleme boyutu için .78, içe yansıtılmış düzenleme boyutu için .78, dışsal düzenleme boyutu için .71 ve güdü yoksunluğu (güdülenmeme) boyutu için .80 iç tutarlık katsayıları elde edilmiştir. Elde edilen değerler neticesinde Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeğinin algılanan nedensellik odağını ölçmek adına geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu ortaya konulmuştur.
{"title":"Adaptation of Perceived Casuality Focus Scale in Children in Physical Education Lesson to Turkish (Validity and Reliability Study)","authors":"Ali Haydar Seri̇n, E. N. Ada","doi":"10.32706/tusbid.1174950","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1174950","url":null,"abstract":"Bu araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor dersinde öğrencilerin güdülenme nedenlerini belirlemek için geliştirilmiş olan Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeği (Perceived Locus of Causality-Child Version) çocuk formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yapmaktır. Geçerlik ve güvenirlik çalışmasının örneklemini Mersin ilinden araştırmanın amacına uygun olarak “amaçlı örnekleme” tekniği ile seçilen 5, 6 ve 7. sınıflar düzeyinde öğrenim gören yaşları 10 ile 13 arasında değişen 246 kız (Xyaş=11.65, Ss=0.94) ve 232 erkek (Xyaş=11.74, Ss=0.90) toplam 478 (Xyaş=11.69, Ss=0.92) öğrenci oluşturmuştur. Katılımcılara “Kişisel Bilgi Formu” ve “Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeği” uygulanmıştır. 13 maddeli 5 boyutlu ölçeğin yapı geçerliği Doğrulayıcı Faktör Analizi ile test edilmiştir. Birinci düzey Doğrulayıcı Faktör Analizi sonucunda elde edilen uyum iyiliği değerleri (x2 (168.02)/df (56)=3; RMSEA=.065; NNFI= .96; CFI= .97; GFI=.95) önerilen beş faktörlü modelin veri ile uyumlu ve kabul edilebilir olduğunu göstermiştir. İçsel güdülenme boyutu için .83, özdeşimle düzenleme boyutu için .78, içe yansıtılmış düzenleme boyutu için .78, dışsal düzenleme boyutu için .71 ve güdü yoksunluğu (güdülenmeme) boyutu için .80 iç tutarlık katsayıları elde edilmiştir. Elde edilen değerler neticesinde Çocuklarda Algılanan Nedensellik Odağı Ölçeğinin algılanan nedensellik odağını ölçmek adına geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu ortaya konulmuştur.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"39 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121136893","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu araştırmada ciddi boş zaman etkinliği olarak pilates ve fitness yapan bireylerde ciddi boş zaman değerlendirme durumlarının ve merhamet algısının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 204 katılımcı dahil olmuşken çalışmada veri toplama aracı olarak demografik bilgi toplama formunun yanı sıra Ciddi Boş Zaman Ölçeği Kısa Formu (18 Madde) ve Merhamet Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklem T-testi ve One-Way ANOVA testleri kullanılmıştır. Grup içi karşılaştırmalar post hoc testleriyle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular katılımcıların ortalamanın üzerinde ciddi boş zaman değerlendirme düzeyi sergiledikleri, en yüksek alt boyut puanını kişisel fayda alt boyutunda aldıkları, en düşük alt boyut puanını ise sosyal fayda alt boyutunda aldıklarını ortaya koymuştur. Pilates ve fitness yapan bireylerde merhamet düzeyinin yüksek olduğu, en yüksek puanın sevecenlik alt boyutunda, en düşük puanın umursamazlık alt boyutunda olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların yaş, cinsiyet, algıladıkları refah düzeyleri ile ciddi boş zaman değerlendirme düzeyleri ve merhamet algıları arasında anlamlı farklılık belirlenmemiştir. Tercih ettikleri branş, eğitim durumları, haftalık boş zaman süresinin yeterliliği ve rekreatif etkinliklerle uğraşma durumu ile ciddi boş zaman değerlendirme düzeyleri ve merhamet algıları arasında anlamlı farklılık ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak pilates ve fitness ile uğraşan bireylerin ilgilendikleri etkinlikler yoluyla olumlu bir ciddi boş zaman değerlendirme durumu ve merhamet düzeyi sergiledikleri belirtilebilir.
{"title":"Ciddi Boş Zaman Faaliyeti Olarak Pilates ve Fitness Yapan Bireylerde Merhamet Algısı","authors":"Sibel Özkiliç, Mehmet Demi̇rel","doi":"10.32706/tusbid.1163777","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1163777","url":null,"abstract":"Bu araştırmada ciddi boş zaman etkinliği olarak pilates ve fitness yapan bireylerde ciddi boş zaman değerlendirme durumlarının ve merhamet algısının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya 204 katılımcı dahil olmuşken çalışmada veri toplama aracı olarak demografik bilgi toplama formunun yanı sıra Ciddi Boş Zaman Ölçeği Kısa Formu (18 Madde) ve Merhamet Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklem T-testi ve One-Way ANOVA testleri kullanılmıştır. Grup içi karşılaştırmalar post hoc testleriyle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular katılımcıların ortalamanın üzerinde ciddi boş zaman değerlendirme düzeyi sergiledikleri, en yüksek alt boyut puanını kişisel fayda alt boyutunda aldıkları, en düşük alt boyut puanını ise sosyal fayda alt boyutunda aldıklarını ortaya koymuştur. Pilates ve fitness yapan bireylerde merhamet düzeyinin yüksek olduğu, en yüksek puanın sevecenlik alt boyutunda, en düşük puanın umursamazlık alt boyutunda olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların yaş, cinsiyet, algıladıkları refah düzeyleri ile ciddi boş zaman değerlendirme düzeyleri ve merhamet algıları arasında anlamlı farklılık belirlenmemiştir. Tercih ettikleri branş, eğitim durumları, haftalık boş zaman süresinin yeterliliği ve rekreatif etkinliklerle uğraşma durumu ile ciddi boş zaman değerlendirme düzeyleri ve merhamet algıları arasında anlamlı farklılık ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak pilates ve fitness ile uğraşan bireylerin ilgilendikleri etkinlikler yoluyla olumlu bir ciddi boş zaman değerlendirme durumu ve merhamet düzeyi sergiledikleri belirtilebilir.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"16 4","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"113989297","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
In this study, it was aimed to examine the effects of 12-week zeybek dance on the falling activities and mobility of the elderly. A total of 20 elderly individuals, 10 in the experimental group and 10 in the control group, living in the nursing home of Edirne Governorship, participated in the research group voluntarily. From the measurements of experimental and control group pre-test and post-test physical measurements, fall efficiency and mobility are taken respectively. In comparison of scores between (control-experiment) Mann Whitney U test; Wilcoxon signed-rank test was used to compare the pre-test and post-test scores within the group. Rosenthal's r statistics were used to calculate the effect size. A statistically significant positive difference was found between pre-test and post-test scores (p<0.05). According to the results of the research, statistically significant differences were found in the mobility and fall efficiency variables of the elderly individuals who participated in the 12-week Zeybek dance practices (p<0.05). Zeybek practices have shown that it significantly reduces fear of falling and affects mobility positively. It was concluded that the effect of physical inactivity on the anxiety of falling is high in the elderly. (r > 0.50).
{"title":"Yaşlılarda Zeybek Oyunlarının Düşme Etkinliği ve Mobiliteleri Üzerine Etkisinin İncelenmesi","authors":"Sevinç SERİN YAMAN, Emine İner","doi":"10.32706/tusbid.1296385","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1296385","url":null,"abstract":"In this study, it was aimed to examine the effects of 12-week zeybek dance on the falling activities and mobility of the elderly. A total of 20 elderly individuals, 10 in the experimental group and 10 in the control group, living in the nursing home of Edirne Governorship, participated in the research group voluntarily. From the measurements of experimental and control group pre-test and post-test physical measurements, fall efficiency and mobility are taken respectively. In comparison of scores between (control-experiment) Mann Whitney U test; Wilcoxon signed-rank test was used to compare the pre-test and post-test scores within the group. Rosenthal's r statistics were used to calculate the effect size. A statistically significant positive difference was found between pre-test and post-test scores (p<0.05). According to the results of the research, statistically significant differences were found in the mobility and fall efficiency variables of the elderly individuals who participated in the 12-week Zeybek dance practices (p<0.05). Zeybek practices have shown that it significantly reduces fear of falling and affects mobility positively. It was concluded that the effect of physical inactivity on the anxiety of falling is high in the elderly. (r > 0.50).","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122108830","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The purpose of this research was to examine the effect of special grip strength-improving training on the performance of male wrestlers aged 13 – 17 years. The research sample consisted of 40 athletes the Wrestling Training Center in the district of Kavak in the province of Samsun, Türkiye. In addition to the annual training plan, the athletes in the experimental group underwent a special grip strength improving application consisting of five separate measures on a regular basis for eight weeks. The control group continued with their activities in line with the Wrestling Training Center annual training plan. Differences in grip strength in the groups were determined using Student’s t test, while relationships between participants’ ages, years spent in sport, height, weight, and grip strength (improvement values) were determined using Pearson’s correlation coefficient. SPSS version 22.0 software was used for all statistical calculations. The eight-week special grip strength training produced a statistically significant improvement (difference measurements) in the athletes’ right (P<0.001) and left hands (P=0.004). The special grip strength-improving training measures applied for eight weeks improved grip strength, an important ability for success in the sport of wrestling.
{"title":"The Effects of Specialized Grip Strength Training on Hand-Grip Performance of Male Wrestlers Aged 13-17","authors":"İ. Aydin, O. Baş","doi":"10.32706/tusbid.1301113","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1301113","url":null,"abstract":"The purpose of this research was to examine the effect of special grip strength-improving training on the performance of male wrestlers aged 13 – 17 years. The research sample consisted of 40 athletes the Wrestling Training Center in the district of Kavak in the province of Samsun, Türkiye. In addition to the annual training plan, the athletes in the experimental group underwent a special grip strength improving application consisting of five separate measures on a regular basis for eight weeks. The control group continued with their activities in line with the Wrestling Training Center annual training plan. Differences in grip strength in the groups were determined using Student’s t test, while relationships between participants’ ages, years spent in sport, height, weight, and grip strength (improvement values) were determined using Pearson’s correlation coefficient. SPSS version 22.0 software was used for all statistical calculations. The eight-week special grip strength training produced a statistically significant improvement (difference measurements) in the athletes’ right (P<0.001) and left hands (P=0.004). The special grip strength-improving training measures applied for eight weeks improved grip strength, an important ability for success in the sport of wrestling.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"59 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125800118","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Küresel turizm endüstrisinin en hızlı büyüyen segmentlerinden biri olan spor turizmi 1,7 trilyon dolarlık mevcut tahmini değeriyle genişlemeye devam etmektedir. Spor etkinliklerine katılan turistlerin katılım sayısında ve harcamalarda artış ev sahibi destinasyona ekonomik faydalar sağlar. Olimpiyatlar ve Dünya Kupaları gibi büyük ve orta ölçekli spor etkinlikleri, turistik destinasyonların sürdürülebilir ekonomik kalkınmasına katkıda bulunmaktadır. Geleneksel derleme yöntemi ile oluşturulan bu çalışmada; Google Scholar, Web of Science ve Scopus veri tabanlarındaki spor turizmi ve spor etkinlikleri anahtar kelimeleri kullanılarak spor etkinliklerinin spor turizmine etkisi literatürde yapılan çalışmalara bağlı olarak incelenip değerlendirilmiştir. Çalışmada öncelikle spor turizmi ve spor etkinlikleri sektörleri kapsamlı bir şekilde incelenmiş, ardından bu alanlarla ilgili kavramlar analiz edilmiştir. Ayrıca, araştırmada spor turizmi ve spor etkinlikleri alanıyla ilgili güncel akademik çalışmalar ve konular da ele alınmıştır. Sonuç olarak, kalite yönetimi, seyahat motivasyonları, ortaklıklar, kültürel değişim ve sürdürülebilir kalkınma, spor etkinlikleriyle ilişkili turizmin olumlu sonuçlar için dikkate alınması gereken önemli yönleridir. Dikkatli bir planlama ve uygulama ile spor turizmi, turizm endüstrisinin yanı sıra etkilediği toplumlar ve çevreler üzerinde de olumlu bir etkiye sahip olabilir.
{"title":"Spor Turizmi ve Spor Etkinlikleri Üzerine Bir Derleme","authors":"Arif Çeti̇n","doi":"10.32706/tusbid.1293281","DOIUrl":"https://doi.org/10.32706/tusbid.1293281","url":null,"abstract":"Küresel turizm endüstrisinin en hızlı büyüyen segmentlerinden biri olan spor turizmi 1,7 trilyon dolarlık mevcut tahmini değeriyle genişlemeye devam etmektedir. Spor etkinliklerine katılan turistlerin katılım sayısında ve harcamalarda artış ev sahibi destinasyona ekonomik faydalar sağlar. Olimpiyatlar ve Dünya Kupaları gibi büyük ve orta ölçekli spor etkinlikleri, turistik destinasyonların sürdürülebilir ekonomik kalkınmasına katkıda bulunmaktadır. Geleneksel derleme yöntemi ile oluşturulan bu çalışmada; Google Scholar, Web of Science ve Scopus veri tabanlarındaki spor turizmi ve spor etkinlikleri anahtar kelimeleri kullanılarak spor etkinliklerinin spor turizmine etkisi literatürde yapılan çalışmalara bağlı olarak incelenip değerlendirilmiştir. Çalışmada öncelikle spor turizmi ve spor etkinlikleri sektörleri kapsamlı bir şekilde incelenmiş, ardından bu alanlarla ilgili kavramlar analiz edilmiştir. Ayrıca, araştırmada spor turizmi ve spor etkinlikleri alanıyla ilgili güncel akademik çalışmalar ve konular da ele alınmıştır. Sonuç olarak, kalite yönetimi, seyahat motivasyonları, ortaklıklar, kültürel değişim ve sürdürülebilir kalkınma, spor etkinlikleriyle ilişkili turizmin olumlu sonuçlar için dikkate alınması gereken önemli yönleridir. Dikkatli bir planlama ve uygulama ile spor turizmi, turizm endüstrisinin yanı sıra etkilediği toplumlar ve çevreler üzerinde de olumlu bir etkiye sahip olabilir.","PeriodicalId":388671,"journal":{"name":"Türkiye Spor Bilimleri Dergisi","volume":"29 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114163690","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}