This paper discusses the circumstances and ways in which the transformation and interpretation of certain issues from the Bosnian past took place in the historiography of Bosnia and Herzegovina. The author focuses especially on the place and role of Husein bey Gradaščević in the anti-Ottoman uprising in 1831/32, which, according to interpretations elaborated here, went from „anti-reform“ to „movement for the autonomy of Bosnia“ or „both of them“, depending on time of writing and authors' approaches. The author paid special attention to books published in Bosnia and Herzegovina in the late 1990s and early 2000s, which served as a basis for his assertions about the role of context on the text. At the end of the paper, author also shows and partly discusses reflections created in public space, especially in documentaries available online. Finally, author elaborates on role of historians in public space(s) and challenges between „academic history writing“ and „public history approaches“.
{"title":"Transformation of Memorial Culture: The Case of Husein Bey Gradaščević in Contemporary Bosniak Perspective","authors":"Amir Duranović","doi":"10.56679/balkar.1397638","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1397638","url":null,"abstract":"This paper discusses the circumstances and ways in which the transformation and interpretation of certain issues from the Bosnian past took place in the historiography of Bosnia and Herzegovina. The author focuses especially on the place and role of Husein bey Gradaščević in the anti-Ottoman uprising in 1831/32, which, according to interpretations elaborated here, went from „anti-reform“ to „movement for the autonomy of Bosnia“ or „both of them“, depending on time of writing and authors' approaches. The author paid special attention to books published in Bosnia and Herzegovina in the late 1990s and early 2000s, which served as a basis for his assertions about the role of context on the text. At the end of the paper, author also shows and partly discusses reflections created in public space, especially in documentaries available online. Finally, author elaborates on role of historians in public space(s) and challenges between „academic history writing“ and „public history approaches“.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"11 5","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139156165","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
If during the early Republican era migration was a controlled process serving nation-building, the on-going Syrian refugee crisis has reasserted, and, in the meantime, challenged Turkish national identity. This paper analyzes Diyanet’s religious narratives regarding the Syrian refugee crisis, its role in legitimizing the government’s refugee policy and the arising tensions between humanistic Islamic values and nationalism faced by the institution. Methodologically, I primarily relied on the content analysis of the Friday sermons released by Diyanet between 2011 and 2018.
{"title":"Negotiating Values: Diyanet and the Syrian Refugee Crisis","authors":"Iulia Oprea","doi":"10.56679/balkar.1399321","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1399321","url":null,"abstract":"If during the early Republican era migration was a controlled process serving nation-building, the on-going Syrian refugee crisis has reasserted, and, in the meantime, challenged Turkish national identity. This paper analyzes Diyanet’s religious narratives regarding the Syrian refugee crisis, its role in legitimizing the government’s refugee policy and the arising tensions between humanistic Islamic values and nationalism faced by the institution. Methodologically, I primarily relied on the content analysis of the Friday sermons released by Diyanet between 2011 and 2018.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"98 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139169225","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The collapse of the USSR in 1991 presented the European Union with an opportunity to extend its influence into the heart of Eurasia, particularly in Kazakhstan. theoretical framework by Joseph Nye on soft power, the study underlines into three key sources regarding soft power– culture, foreign policy and political values. Through an exploration of the EU's involment with Republic of Kazakhstan, the study provides valuable insights into the multifaceted mechanisms employed by the EU to exert influence on a strategic partner in the Central Asia over the past three decades.
{"title":"The European Union's Soft Power Dynamics in Kazakhstan","authors":"Madina Zhuni̇ssova","doi":"10.56679/balkar.1398137","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1398137","url":null,"abstract":"The collapse of the USSR in 1991 presented the European Union with an opportunity to extend its influence into the heart of Eurasia, particularly in Kazakhstan. theoretical framework by Joseph Nye on soft power, the study underlines into three key sources regarding soft power– culture, foreign policy and political values. Through an exploration of the EU's involment with Republic of Kazakhstan, the study provides valuable insights into the multifaceted mechanisms employed by the EU to exert influence on a strategic partner in the Central Asia over the past three decades.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"236 ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139172033","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
William H. Holt'un “The Balkan Reconquista and Turkey’s Forgotten Refugee Crisis” isimli çalışmasının araştırma konusu Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde Rumeli’de Müslüman tebaaya karşı uygulanan “etnik şiddet”tir. Holt’a göre, Rumeli Müslümanlarının hikâyesi, toplu mezarlara atılmaları ve camilerde yakılmalarıyla sona ermiştir. Çalışmada, “diğer toplumlar sadece acılarını unutmamakla kalmayıp, bunu ulusal-kimliklerinin en önemli unsuru haline getirirken, Türk tarihinin 1877-78 yıllarında yaşanan bölümünün neden unutulduğu” sorusu sorulmaktadır. Çalışmanın amacı, 1877-78 Osmanlı-Rus Harbi sürecinde ve ardından Rumeli’de cereyan eden trajik hadiselerin Müslüman-Türk toplumunda neden bir toplumsal hafızaya dönüşmediğini ve bu unutmanın nedenlerini bulmaktır. Çalışmanın diğer bir amacı da Batı’da hâkim olan “İslamafobya, Türkofobi, etnik şiddet ve hafıza” kavramlarının yorumlanmasına katkı sunmaktır.
William H. Holt 的研究课题 "巴尔干半岛的重新征服与土耳其被遗忘的难民危机 "是奥斯曼帝国末期对鲁梅利亚穆斯林臣民实施的 "种族暴力"。霍尔特认为，鲁梅利亚穆斯林的故事以他们被扔进万人坑、在清真寺被烧死而告终。该研究提出的问题是，为什么 "其他社会不仅没有忘记他们的苦难，而且还将其作为民族身份的最重要因素，而土耳其历史中发生在 1877-78 年的那部分却被遗忘了"。这项研究的目的是找出为什么 1877-78 年奥斯曼-俄罗斯战争期间和之后在鲁梅利亚发生的悲惨事件没有成为土耳其穆斯林社会的社会记忆，以及造成这种遗忘的原因。本研究的另一个目的是为解释西方流行的 "伊斯兰恐惧症、土耳其恐惧症、种族暴力和记忆 "等概念做出贡献。
{"title":"The Balkan Reconquista and Turkey’s Forgotten Refugee Crisis","authors":"Emir Fatih Akbulat","doi":"10.56679/balkar.1399820","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1399820","url":null,"abstract":"William H. Holt'un “The Balkan Reconquista and Turkey’s Forgotten Refugee Crisis” isimli çalışmasının araştırma konusu Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde Rumeli’de Müslüman tebaaya karşı uygulanan “etnik şiddet”tir. Holt’a göre, Rumeli Müslümanlarının hikâyesi, toplu mezarlara atılmaları ve camilerde yakılmalarıyla sona ermiştir. Çalışmada, “diğer toplumlar sadece acılarını unutmamakla kalmayıp, bunu ulusal-kimliklerinin en önemli unsuru haline getirirken, Türk tarihinin 1877-78 yıllarında yaşanan bölümünün neden unutulduğu” sorusu sorulmaktadır. Çalışmanın amacı, 1877-78 Osmanlı-Rus Harbi sürecinde ve ardından Rumeli’de cereyan eden trajik hadiselerin Müslüman-Türk toplumunda neden bir toplumsal hafızaya dönüşmediğini ve bu unutmanın nedenlerini bulmaktır. Çalışmanın diğer bir amacı da Batı’da hâkim olan “İslamafobya, Türkofobi, etnik şiddet ve hafıza” kavramlarının yorumlanmasına katkı sunmaktır.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"151 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139171648","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
2018 Temmuz ayında bir ‘Yahudi ulus devleti’ olduğunu ilan eden İsrail, Kafkasya asıllı Müslüman bir halk olan Çerkeslere de ev sahipliği yapmaktadır. İsrail Çerkesleri yaklaşık 4 bin kişilik nüfusları ile ülke nüfusunun önemli bir bölümünü oluşturmuyor olsalar da ‘Sünni-Müslüman’ olmalarına rağmen İsrail Devleti ile geliştirdikleri vatandaşlık bağı ve sosyal uyumları dolayısıyla bilimsel anlamda araştırmaya değer bulgular içermektedir. Literatür taraması yöntemiyle hazırlanan çalışmada, İsrail vatandaşı Çerkeslerin tarihine kısaca değinildikten sonra, İsrail Devleti ve İsrail toplumu ile olan sosyal entegrasyonlarına ve sorunlarına odaklanılacaktır. Çalışma, Filistinli-Araplar gibi Sünni-Müslüman olan Çerkeslerin, Filistin sorunu bağlamında düşünüldüğünde, İsrail Devleti ve İsrailli-Yahudiler ile çatışmak yerine, aksine sosyal ve siyasi uyumlarının neden yüksek olduğu sorusunun cevabını bulmaya çalışacaktır.
{"title":"İsrail-Filistin Sorunu Gölgesinde Unutulan Bir Halk: İsrail Çerkeslerinin Sosyal Adaptasyonları ve Sorunları","authors":"Emir Fatih Akbulat","doi":"10.56679/balkar.1394775","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1394775","url":null,"abstract":"2018 Temmuz ayında bir ‘Yahudi ulus devleti’ olduğunu ilan eden İsrail, Kafkasya asıllı Müslüman bir halk olan Çerkeslere de ev sahipliği yapmaktadır. İsrail Çerkesleri yaklaşık 4 bin kişilik nüfusları ile ülke nüfusunun önemli bir bölümünü oluşturmuyor olsalar da ‘Sünni-Müslüman’ olmalarına rağmen İsrail Devleti ile geliştirdikleri vatandaşlık bağı ve sosyal uyumları dolayısıyla bilimsel anlamda araştırmaya değer bulgular içermektedir. Literatür taraması yöntemiyle hazırlanan çalışmada, İsrail vatandaşı Çerkeslerin tarihine kısaca değinildikten sonra, İsrail Devleti ve İsrail toplumu ile olan sosyal entegrasyonlarına ve sorunlarına odaklanılacaktır. Çalışma, Filistinli-Araplar gibi Sünni-Müslüman olan Çerkeslerin, Filistin sorunu bağlamında düşünüldüğünde, İsrail Devleti ve İsrailli-Yahudiler ile çatışmak yerine, aksine sosyal ve siyasi uyumlarının neden yüksek olduğu sorusunun cevabını bulmaya çalışacaktır.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"132 ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139171436","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The crafting of such narratives involves sophisticated literary strategies and techniques that can sometimes overshadow the historical content, or even sacrifice it for stylistic effect. It was common for copyists to alter their sources, not merely reproducing but editing and interpreting them according to their literary preferences or aesthetic judgment. This tendency becomes more pronounced in later authors and compilers, who take the historical fabric and the dramatic structure of their sources, yet rework them into a form reflecting their personal style. Often, they might even modify the text’s substance by rearranging, omitting, or adding specific scenes or details. These issues have led many Romanian historians to give little credit to the Ottoman chronicles. For methodologies prioritising positivism or factual history, these sources are deemed less reliable than Byzantine or Western European ones. However, modern historiographical approaches, employing refined methodologies, can effectively utilise Ottoman chronicles. We must acknowledge that historical sources are not universally applicable for all types of historiographical discourse and cannot answer every question. Often, the nature of our sources dictates the kind of history that can be written with their support. This paper attempts to pave the way for an alternative method and perspective of interpretation. The portrayal of political and military figures in official Ottoman writings can reveal insights into political thought, ideology, and propaganda. In our case, these narratives precisely illustrate how the Sultan justified his campaign against Vlad the Impaler. Such information cannot be provided by European chronicles, for instance. Moreover, Ottoman chronicles provide insights into diplomatic relations and the exchange of ideas. On another level, concerning mental and social history, they reflect the expectations, fears, prejudices, or ideals of their audience. The authors of these texts did not create their works in isolation from contemporary political or cultural environment. Thus, they are voices of their era, encapsulating and mirroring its expectations. Their writing was crafted for consumption and success. Without this recognition, they risked obscurity, much like the poet Maʿali, who lamented in his dedication to the Sultan within his versed chronicle literarily about his “starvation”.
{"title":"The Ottoman Dracula. Kazıklı voyvoda and the Construction of the Rebel and Evil in the Ottoman Empire","authors":"Adrian Gheorghe","doi":"10.56679/balkar.1392565","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1392565","url":null,"abstract":"The crafting of such narratives involves sophisticated literary strategies and techniques that can sometimes overshadow the historical content, or even sacrifice it for stylistic effect. It was common for copyists to alter their sources, not merely reproducing but editing and interpreting them according to their literary preferences or aesthetic judgment. This tendency becomes more pronounced in later authors and compilers, who take the historical fabric and the dramatic structure of their sources, yet rework them into a form reflecting their personal style. Often, they might even modify the text’s substance by rearranging, omitting, or adding specific scenes or details. These issues have led many Romanian historians to give little credit to the Ottoman chronicles. For methodologies prioritising positivism or factual history, these sources are deemed less reliable than Byzantine or Western European ones. However, modern historiographical approaches, employing refined methodologies, can effectively utilise Ottoman chronicles. We must acknowledge that historical sources are not universally applicable for all types of historiographical discourse and cannot answer every question. Often, the nature of our sources dictates the kind of history that can be written with their support. This paper attempts to pave the way for an alternative method and perspective of interpretation. The portrayal of political and military figures in official Ottoman writings can reveal insights into political thought, ideology, and propaganda. In our case, these narratives precisely illustrate how the Sultan justified his campaign against Vlad the Impaler. Such information cannot be provided by European chronicles, for instance. Moreover, Ottoman chronicles provide insights into diplomatic relations and the exchange of ideas. On another level, concerning mental and social history, they reflect the expectations, fears, prejudices, or ideals of their audience. The authors of these texts did not create their works in isolation from contemporary political or cultural environment. Thus, they are voices of their era, encapsulating and mirroring its expectations. Their writing was crafted for consumption and success. Without this recognition, they risked obscurity, much like the poet Maʿali, who lamented in his dedication to the Sultan within his versed chronicle literarily about his “starvation”.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"107 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139241395","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Crete became part of the Ottoman territory in mid-17th century. This was a period of transformations in the Ottoman system during which the traditional institutions, underwent significant changes. Three registries (tahrir) were compiled on the island of Crete. The first registry was compiled in 1650 before the conquest of Candia. In this registry, which exactly reflected the Ottoman classical registry tradition, the tımars of the sultan, the beylerbeyis, vakıf lands and private property plots as well as tımars of the zeamet holders and sipahis were registered. After Crete was brought completely under the Ottoman rule, a new registry was made on the island in 1670, and quite different tımar and tax regulations were implemented. For 30-35 years following the conquest of the island mukataas gradually expanded to the detriment of the tımars. Finally in 1705, this expansion was concluded when all tımars became mukataas and as such part of havass-ı hümayun while some of the zeamets were maintained. In our study, we will examine this process where tımars evolved into mukataas based on registry books, financial records and the religious records of Crete, in order to see it in terms of the revenue provided to the central treasury.
克里特岛在17世纪中期成为奥斯曼帝国领土的一部分。这一时期是奥斯曼帝国体制的变革时期，传统制度发生了重大变化。在克里特岛编制了三个登记册(tahrir)。第一个登记是在征服加拿大之前的1650年编制的。在这个完全反映奥斯曼帝国古典登记传统的登记处，登记了苏丹的tımars、beylerbeyis、vakıf土地和私有财产以及zeamet持有者和sipahis的tımars。克里特岛完全被奥斯曼帝国统治后，1670年在岛上进行了新的登记，并实施了完全不同的tımar和税收法规。在征服该岛后的30-35年里，mukataas逐渐扩张，损害了tımars。最终在1705年，当所有tımars都成为mukataas和havass- yi hmayun的一部分时，这一扩张结束了，而一些zeamets被保留了下来。在我们的研究中，我们将根据登记处、财务记录和克里特岛的宗教记录来研究tımars演变成mukataas的过程，以便从向中央国库提供收入的角度来看待它。
{"title":"Effects of the Conversion of Timars to Mukataa in Crete on Ottoman Budget Balance and Revenues Accruing to Treasury","authors":"A. Adiyeke","doi":"10.56679/balkar.1288516","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1288516","url":null,"abstract":"Crete became part of the Ottoman territory in mid-17th century. This was a period of transformations in the Ottoman system during which the traditional institutions, underwent significant changes. Three registries (tahrir) were compiled on the island of Crete. \u0000The first registry was compiled in 1650 before the conquest of Candia. In this registry, which exactly reflected the Ottoman classical registry tradition, the tımars of the sultan, the beylerbeyis, vakıf lands and private property plots as well as tımars of the zeamet holders and sipahis were registered. \u0000After Crete was brought completely under the Ottoman rule, a new registry was made on the island in 1670, and quite different tımar and tax regulations were implemented.\u0000For 30-35 years following the conquest of the island mukataas gradually expanded to the detriment of the tımars. Finally in 1705, this expansion was concluded when all tımars became mukataas and as such part of havass-ı hümayun while some of the zeamets were maintained. \u0000In our study, we will examine this process where tımars evolved into mukataas based on registry books, financial records and the religious records of Crete, in order to see it in terms of the revenue provided to the central treasury.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"6 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129846190","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
İşkodra’da tütün ziraatının ve ticaretinin tarihi 17. yüzyıla değin uzanmaktadır. Osmanlı Arnavutluk’undaki tütün üretim merkezlerinden biri olan şehir, bu ürünün yetiştirildiği ve iç ve dış pazarlara pazarlandığı bir bölge hâline gelmiştir. 1884 yılında Avrupa sermayesiyle kurulan Tütün Rejisi Şirketi’nin bölgeye gelmesi İşkodra’da ciddi bir toplumsal muhalefetle karşılaşmıştır. İrili ufaklı tütün üreticileri ve tüccarları Reji’nin uygulamalarına şiddetle karşı çıkmış ve tekel usulünün bölgeye uygulanmaması için çeşitli girişimlerde bulunmuşlardır. Tarihsel bir olgu olarak tütün kaçakçılığı da Reji Şirketi’nin bölgedeki faaliyetlerinden sonra hızla artmıştır. 1885-1910 yılları arasında İşkodra’da Reji Şirketi ile yerli üretici arasındaki ilişkileri inceleyen çalışma, Osmanlı Arnavutluk’undaki bu spesifik tarihî sürecin bir manzarasını sunmaya çalışmaktadır.
{"title":"İşkodra’da Reji Şirketi ve Tütün Kaçakçılığı, 1885-1910","authors":"Doğukan Oruç","doi":"10.56679/balkar.1224352","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1224352","url":null,"abstract":"İşkodra’da tütün ziraatının ve ticaretinin tarihi 17. yüzyıla değin uzanmaktadır. Osmanlı Arnavutluk’undaki tütün üretim merkezlerinden biri olan şehir, bu ürünün yetiştirildiği ve iç ve dış pazarlara pazarlandığı bir bölge hâline gelmiştir. 1884 yılında Avrupa sermayesiyle kurulan Tütün Rejisi Şirketi’nin bölgeye gelmesi İşkodra’da ciddi bir toplumsal muhalefetle karşılaşmıştır. İrili ufaklı tütün üreticileri ve tüccarları Reji’nin uygulamalarına şiddetle karşı çıkmış ve tekel usulünün bölgeye uygulanmaması için çeşitli girişimlerde bulunmuşlardır. Tarihsel bir olgu olarak tütün kaçakçılığı da Reji Şirketi’nin bölgedeki faaliyetlerinden sonra hızla artmıştır. 1885-1910 yılları arasında İşkodra’da Reji Şirketi ile yerli üretici arasındaki ilişkileri inceleyen çalışma, Osmanlı Arnavutluk’undaki bu spesifik tarihî sürecin bir manzarasını sunmaya çalışmaktadır.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"133 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132431584","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmada öncelikle Soğuk savaş döneminin sona ermesiyle birlikte Kafkasya bölgesinde Rusya’nın izlediği politikalar ve bu politikaların Sovyet coğrafyasında yarattığı sorunlar ele alınacaktır. Bu kapsamda başta Gürcistan olmak üzere NATO ve AB üyeliği konularıyla gündeme gelen Ukrayna ve SSCB sonrası bu coğrafyada kurulan diğer ülkelerin üyelik yolunda attıkları adımlar, ödedikleri bedeller ve NATO’nun bölge ülkeleriyle hangi alanlarda işbirliğinin olduğu üzerinde durulacaktır. Daha sonra NATO’nun genişleme politikalarının Batı dünyası, Türkiye ve Sovyet sonrası coğrafyada nasıl karşılandığı, genişlemenin bölgesel ve küresel çapta ne tür etkilerinin olduğu, genişleme politikalarının başta enerji güvenliği, gıda, güvenlik, terörizm, ekonomi ve caydırıcılık konularında yaratmış olduğu sorunlar üzerinde durulacaktır. Genişlemenin NATO’ya ekonomik açıdan getirdiği sorumluluklar ve ileride NATO’ya üye devletlerin sayısının artmasının NATO’nun gelecekteki gücü ve caydırıcılığı konularındaki etkileri de değerlendirilecektir. Özellikle Rusya Ukrayna savaşıyla birlikte yeniden gündeme gelmeye başlayan paralı askerler sorunu, cihatçı örgütlerin Kafkasya’ya yerleştirilmeye başlandığı iddiaları ile savaş sırasında Ukrayna’ya yönelik NATO’nun sağladığı askeri ve lojistik desteklerin hangi alanlarla sınırlı kaldığı ve bu tür deskteklerin gelecekte ne tür sorunların yaşanmasına sebebiyet verebileceği hususları ele alınacaktır.
{"title":"NATO’nun Genişleme Politikası, Kafkasya ve Türkiye ile İlişkiler","authors":"Yıldız Deveci Bozkuş","doi":"10.56679/balkar.1232608","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1232608","url":null,"abstract":"Bu çalışmada öncelikle Soğuk savaş döneminin sona ermesiyle birlikte Kafkasya bölgesinde Rusya’nın izlediği politikalar ve bu politikaların Sovyet coğrafyasında yarattığı sorunlar ele alınacaktır. Bu kapsamda başta Gürcistan olmak üzere NATO ve AB üyeliği konularıyla gündeme gelen Ukrayna ve SSCB sonrası bu coğrafyada kurulan diğer ülkelerin üyelik yolunda attıkları adımlar, ödedikleri bedeller ve NATO’nun bölge ülkeleriyle hangi alanlarda işbirliğinin olduğu üzerinde durulacaktır. Daha sonra NATO’nun genişleme politikalarının Batı dünyası, Türkiye ve Sovyet sonrası coğrafyada nasıl karşılandığı, genişlemenin bölgesel ve küresel çapta ne tür etkilerinin olduğu, genişleme politikalarının başta enerji güvenliği, gıda, güvenlik, terörizm, ekonomi ve caydırıcılık konularında yaratmış olduğu sorunlar üzerinde durulacaktır. Genişlemenin NATO’ya ekonomik açıdan getirdiği sorumluluklar ve ileride NATO’ya üye devletlerin sayısının artmasının NATO’nun gelecekteki gücü ve caydırıcılığı konularındaki etkileri de değerlendirilecektir. Özellikle Rusya Ukrayna savaşıyla birlikte yeniden gündeme gelmeye başlayan paralı askerler sorunu, cihatçı örgütlerin Kafkasya’ya yerleştirilmeye başlandığı iddiaları ile savaş sırasında Ukrayna’ya yönelik NATO’nun sağladığı askeri ve lojistik desteklerin hangi alanlarla sınırlı kaldığı ve bu tür deskteklerin gelecekte ne tür sorunların yaşanmasına sebebiyet verebileceği hususları ele alınacaktır.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"64 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121483616","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
17. yüzyılda Osmanlı topraklarına katılan Girit’te nüfus dengesi nüfus göçürme aracılığıyla değil ihtida aracılığıyla gerçekleşti. Adada ihtidalar çerçevesinde farklı komplikasyonlar yaşandı. Bunlardan biri de sünnet olmak idi. Müslüman olmanın koşullarından olan sünnet işlemi, özellikle sonradan Müslüman olanlar için, bazen bir problem oluşturabiliyordu. Nitekim Girit’te 17. ve 18. yüzyıllarda bazı Müslüman erkeklerin sünnet konusunda gevşek davrandıkları anlaşılmaktadır. Yönetim ise sünnet uygulamasını “şeriat-ı istimaletden” kabul ederek bu konuda gevşeklik gösterilmesinin önüne geçmeye çabalamıştır. Kaynaklarda sünnet ile ilgili bir başka problem de kripto Hristiyanların uygulamalarına dönük olarak ortaya çıkmaktadır. Kripto Hristiyanlarda sünnet işlemi sadece bir iz bırakan farklı uygulamaya işaret etmektedir.
{"title":"Girit Örneğinde Müslüman Olmanın Ön Koşulu: Sünnet","authors":"Nuri Adiyeke","doi":"10.56679/balkar.1245360","DOIUrl":"https://doi.org/10.56679/balkar.1245360","url":null,"abstract":"17. yüzyılda Osmanlı topraklarına katılan Girit’te nüfus dengesi nüfus göçürme aracılığıyla değil ihtida aracılığıyla gerçekleşti. Adada ihtidalar çerçevesinde farklı komplikasyonlar yaşandı. Bunlardan biri de sünnet olmak idi. Müslüman olmanın koşullarından olan sünnet işlemi, özellikle sonradan Müslüman olanlar için, bazen bir problem oluşturabiliyordu. Nitekim Girit’te 17. ve 18. yüzyıllarda bazı Müslüman erkeklerin sünnet konusunda gevşek davrandıkları anlaşılmaktadır. Yönetim ise sünnet uygulamasını “şeriat-ı istimaletden” kabul ederek bu konuda gevşeklik gösterilmesinin önüne geçmeye çabalamıştır. Kaynaklarda sünnet ile ilgili bir başka problem de kripto Hristiyanların uygulamalarına dönük olarak ortaya çıkmaktadır. Kripto Hristiyanlarda sünnet işlemi sadece bir iz bırakan farklı uygulamaya işaret etmektedir.","PeriodicalId":403921,"journal":{"name":"Journal of Balkan and Black Sea Studies","volume":"41 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128142165","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：