This article is presenting the Holocaust denial crime under Article 55a of the Act on the Institute of National Remembrance, which was widely criticized during the 73rd anniversary of the liberation of the former Nazi concentration camp Auschwitz-Birkenau. The introduction to the text presents the circumstances surrounding the passing of this provision, its main assumptions, as well as the opinions of particular persons about it. The study is dominated by the dogmatic method of conceiving the legal text, with elements of functional analysis. The legal part of the study includes an analysis of particular terms contained in the provision. In the next one, examples of other countries where denial of Nazi crimes is punishable are indicated. In the last part of the study, a summary can be found, containing the most important conclusions from the study.
{"title":"The Critical Analysis of Article 55a of The Act on the Institute of National Remembrance – Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation (de lege derogata)","authors":"Karolina Palka-Stolorz","doi":"10.12775/sit.2022.019","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.019","url":null,"abstract":"This article is presenting the Holocaust denial crime under Article 55a of the Act on the Institute of National Remembrance, which was widely criticized during the 73rd anniversary of the liberation of the former Nazi concentration camp Auschwitz-Birkenau. The introduction to the text presents the circumstances surrounding the passing of this provision, its main assumptions, as well as the opinions of particular persons about it. The study is dominated by the dogmatic method of conceiving the legal text, with elements of functional analysis. The legal part of the study includes an analysis of particular terms contained in the provision. In the next one, examples of other countries where denial of Nazi crimes is punishable are indicated. In the last part of the study, a summary can be found, containing the most important conclusions from the study.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"15 1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115490855","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule podjęto próbę przedstawienia instytucji czasowego odebrania zwierzęcia jego właścicielowi lub opiekunowi określonej przez ustawodawcę w art. 7 ustawy o ochronie zwierząt z 1997 r. Możliwość wydania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia odgrywa niezwykle istotną rolę w obszarze prawnej ochrony zwierząt, ponieważ pozwala podjąć stosunkowo szybkie i realne działania uniemożliwiające dalsze krzywdzenie zwierzęcia przez osobę, która powinna się nim opiekować i dbać o odpowiednie warunki jego funkcjonowania. Autorka opracowania, na podstawie analizy przepisów, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa, omówiła w nim reguły obowiązujące w zakresie wydawania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia, wynikające zarówno z art. 7 ust. 1 u.o.z. (traktującego o odbiorze zwierzęcia w tzw. trybie zwykłym), jak i z art. 7 ust. 3 u.o.z. (tzw. tryb interwencyjny).
{"title":"Czasowe odebranie zwierzęcia właścicielowi lub opiekunowi na podstawie art. 7 ustawy o ochronie zwierząt","authors":"Diana Dajnowicz-Piesiecka","doi":"10.12775/sit.2022.005","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.005","url":null,"abstract":"W artykule podjęto próbę przedstawienia instytucji czasowego odebrania zwierzęcia jego właścicielowi lub opiekunowi określonej przez ustawodawcę w art. 7 ustawy o ochronie zwierząt z 1997 r. Możliwość wydania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia odgrywa niezwykle istotną rolę w obszarze prawnej ochrony zwierząt, ponieważ pozwala podjąć stosunkowo szybkie i realne działania uniemożliwiające dalsze krzywdzenie zwierzęcia przez osobę, która powinna się nim opiekować i dbać o odpowiednie warunki jego funkcjonowania. Autorka opracowania, na podstawie analizy przepisów, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa, omówiła w nim reguły obowiązujące w zakresie wydawania decyzji o czasowym odebraniu zwierzęcia, wynikające zarówno z art. 7 ust. 1 u.o.z. (traktującego o odbiorze zwierzęcia w tzw. trybie zwykłym), jak i z art. 7 ust. 3 u.o.z. (tzw. tryb interwencyjny).","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129835397","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest przedstawienie rozwoju zawodu zarządcy nieruchomości w niemieckim systemie prawnym oraz reform, jakie obecnie są tam wdrażane. Nowe regulacje prawne przewidują wprowadzenie licencji – zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w branży zarządzania nieruchomościami, oraz certyfikatów dla zarządców nieruchomości mieszkalnych. Są to dwa zupełnie różne instrumenty prawne. W ten sposób Niemcy dołączają do licznego grona państw Unii Europejskiej, w których zawód zarządcy nieruchomości jest zawodem regulowanym. Inny stan prawny obowiązuje w Polsce – z dniem 1 stycznia 2014 r. zawód zarządcy nieruchomości został zderegulowany.
{"title":"Ewolucja modelu regulacyjnego zarządców nieruchomości w prawie niemieckim","authors":"Aleksandra Sikorska-Lewandowska","doi":"10.12775/sit.2022.021","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.021","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest przedstawienie rozwoju zawodu zarządcy nieruchomości w niemieckim systemie prawnym oraz reform, jakie obecnie są tam wdrażane. Nowe regulacje prawne przewidują wprowadzenie licencji – zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w branży zarządzania nieruchomościami, oraz certyfikatów dla zarządców nieruchomości mieszkalnych. Są to dwa zupełnie różne instrumenty prawne. W ten sposób Niemcy dołączają do licznego grona państw Unii Europejskiej, w których zawód zarządcy nieruchomości jest zawodem regulowanym. Inny stan prawny obowiązuje w Polsce – z dniem 1 stycznia 2014 r. zawód zarządcy nieruchomości został zderegulowany.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"49 5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128635867","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dzieje rewolucji węgierskiej 1956 r. są znane. Autor niniejszego artykułu spogląda jednak na te wydarzenia oczami drugiej strony. W tym celu oparł się na nowych źródłach, mianowicie na niedawno odkrytych i opublikowanych pamiętnikach generała NKWD Iwana Sierowa, okrutnego pacyfikatora węgierskiej rewolucji 1956 r. Sierow był szefem najpierw „cywilnego” Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB), a później wojskowego Głównego Zarządu Wywiadu (GRU). Od początku rządów komunistycznych na Węgrzech ich cechą charakterystyczną był intensywny terror. Po śmierci Stalina pojawiły się oznaki kryzysu totalitarnego systemu. Nasiliła się walka o władzę wśród komunistycznej elity. Autor prezentuje także typowo sowiecką konstytucję węgierską z 1949 r. Wszelkie decyzje zapadały w Moskwie. W 1956 r. wszystkimi szczegółami krwawej pacyfikacji kierował szef KGB – Sierow. Zachodnie państwa demokratyczne dotrzymały umowy ze Stalinem o podziale Europy. Węgry znalazły się pod panowaniem sowieckim. Nikt Węgrom nie pomógł: układy z Jałty z 1945 r. zostały dotrzymane.
{"title":"Sowiecki kat Węgier ’56 – Iwan Sierow","authors":"Adam Lityński","doi":"10.12775/sit.2022.014","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.014","url":null,"abstract":"Dzieje rewolucji węgierskiej 1956 r. są znane. Autor niniejszego artykułu spogląda jednak na te wydarzenia oczami drugiej strony. W tym celu oparł się na nowych źródłach, mianowicie na niedawno odkrytych i opublikowanych pamiętnikach generała NKWD Iwana Sierowa, okrutnego pacyfikatora węgierskiej rewolucji 1956 r. Sierow był szefem najpierw „cywilnego” Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego (KGB), a później wojskowego Głównego Zarządu Wywiadu (GRU). \u0000Od początku rządów komunistycznych na Węgrzech ich cechą charakterystyczną był intensywny terror. Po śmierci Stalina pojawiły się oznaki kryzysu totalitarnego systemu. Nasiliła się walka o władzę wśród komunistycznej elity. Autor prezentuje także typowo sowiecką konstytucję węgierską z 1949 r. Wszelkie decyzje zapadały w Moskwie. W 1956 r. wszystkimi szczegółami krwawej pacyfikacji kierował szef KGB – Sierow. Zachodnie państwa demokratyczne dotrzymały umowy ze Stalinem o podziale Europy. Węgry znalazły się pod panowaniem sowieckim. Nikt Węgrom nie pomógł: układy z Jałty z 1945 r. zostały dotrzymane.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"26 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121514396","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W dniu 1 stycznia 2011 r. zaczął funkcjonować Europejski System Nadzoru Finansowego, w ramach którego Europejskim Urzędom Nadzoru powierzono zadania związane z ochroną konsumentów. W ich ramach ESAs wyposażono w uprawnienia do bezpośredniej ingerencji w zakres działalności instytucji finansowych. Mianowicie wszystkie ESAs otrzymały kompetencje do wydawania w sytuacji nadzwyczajnej wiążących decyzji w przedmiocie interwencji produktowych. Dodatkowo ESMA przyznano możliwość interwencji w wyjątkowych okolicznościach w rozumieniu art. 28 rozporządzenia nr 236/2012, która była badana pod względem legalności przez TSUE (sprawa C-270/12). Zasadniczym celem tego opracowania jest ocena uprawnień interwencyjnych ESAs w kontekście współczesnego paradygmatu ochrony klientów usług finansowych. Szczególną uwagę w tym zakresie poświęcono jednak decyzji ESMA nr 2020/525 z 16 marca 2020 r., jako że jest ona pierwszą i dotąd jedyną interwencją skierowaną do uczestników rynku, wdrożoną w wyjątkowym okresie, tj. podczas pandemii Covid-19.
{"title":"Decyzje interwencyjne ESMA jako efektywny środek ochrony dobra publicznego w UE","authors":"Aleksandra Nadolska","doi":"10.12775/sit.2022.018","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.018","url":null,"abstract":"W dniu 1 stycznia 2011 r. zaczął funkcjonować Europejski System Nadzoru Finansowego, w ramach którego Europejskim Urzędom Nadzoru powierzono zadania związane z ochroną konsumentów. W ich ramach ESAs wyposażono w uprawnienia do bezpośredniej ingerencji w zakres działalności instytucji finansowych. Mianowicie wszystkie ESAs otrzymały kompetencje do wydawania w sytuacji nadzwyczajnej wiążących decyzji w przedmiocie interwencji produktowych. Dodatkowo ESMA przyznano możliwość interwencji w wyjątkowych okolicznościach w rozumieniu art. 28 rozporządzenia nr 236/2012, która była badana pod względem legalności przez TSUE (sprawa C-270/12). Zasadniczym celem tego opracowania jest ocena uprawnień interwencyjnych ESAs w kontekście współczesnego paradygmatu ochrony klientów usług finansowych. Szczególną uwagę w tym zakresie poświęcono jednak decyzji ESMA nr 2020/525 z 16 marca 2020 r., jako że jest ona pierwszą i dotąd jedyną interwencją skierowaną do uczestników rynku, wdrożoną w wyjątkowym okresie, tj. podczas pandemii Covid-19.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114313402","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Włoska koncepcja własności, utrwalona w art. 42 Konstytucji z 1947 r., ma bogate i zróżnicowane jurydyczne i filozoficzne antecedencje. Wyrosła ona na obszarze kulturowo i cywilizacyjnie tożsamym z obszarem rdzenia Imperium Romanum. Czerpała przede wszystkim z dorobku jurysprudencji rzymskiej. Pozostając w kręgu katolickiej tradycji chrześcijaństwa, nawiązuje do prospołecznych i antropocentrycznych wątków tomizmu i średniowiecznej myśli chrześcijańskiej. Nie były jej obce przemyślenia filozofii utylitarystycznej (Thomasa Hobbesa) oraz „indywidualizmu własnościowego” Johna Locke’a.
{"title":"Antecedencje prawa własności w Republice Włoskiej: od rzymskiego rygoryzmu do utylitaryzmu Thomasa Hobbesa","authors":"A. Kamińska","doi":"10.12775/sit.2022.011","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.011","url":null,"abstract":"Włoska koncepcja własności, utrwalona w art. 42 Konstytucji z 1947 r., ma bogate i zróżnicowane jurydyczne i filozoficzne antecedencje. Wyrosła ona na obszarze kulturowo i cywilizacyjnie tożsamym z obszarem rdzenia Imperium Romanum. Czerpała przede wszystkim z dorobku jurysprudencji rzymskiej. Pozostając w kręgu katolickiej tradycji chrześcijaństwa, nawiązuje do prospołecznych i antropocentrycznych wątków tomizmu i średniowiecznej myśli chrześcijańskiej. Nie były jej obce przemyślenia filozofii utylitarystycznej (Thomasa Hobbesa) oraz „indywidualizmu własnościowego” Johna Locke’a.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123544626","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przedmiotem opracowania jest analiza możliwości zakwalifikowania sprawy o zachowek jako „postępowania spadkowego” w rozumieniu przepisów ustawy Prawo bankowe z 1997 roku o tajemnicy bankowej i wynikającego stąd obowiązku udzielenia przez bank sądowi informacji objętych tajemnicą w postępowaniu cywilnym. Przeanalizowano poglądy orzecznictwa i doktryny odnoszące się do instytucji tajemnicy bankowej i rozważono argumenty zarówno przemawiające za zasadą maksymalizacji tajemnicy bankowej i odwołaniem do postępowań spadkowych w rozumieniu art. 627 i n. k.p.c., wykluczające ekstensywną wykładnię wyjątków, jak i stanowisko przeciwne. Przeprowadzona analiza objęła także motywy ustawodawcze, które przyświecały wprowadzeniu wyjątku art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy Prawo bankowe. Istotne wartości, również o charakterze konstytucyjnym, stojące za efektywnością roszczenia o zachowek przesądziły o potrzebie objęcia przez ww. przepis ustawy Prawo bankowe także spraw o zachowek.
{"title":"Uprawnienie sądu do uzyskania informacji objętych tajemnicą bankową w sprawie o zachowek (cz. 1)","authors":"Bernard Łukańko","doi":"10.12775/sit.2022.016","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.016","url":null,"abstract":"Przedmiotem opracowania jest analiza możliwości zakwalifikowania sprawy o zachowek jako „postępowania spadkowego” w rozumieniu przepisów ustawy Prawo bankowe z 1997 roku o tajemnicy bankowej i wynikającego stąd obowiązku udzielenia przez bank sądowi informacji objętych tajemnicą w postępowaniu cywilnym. Przeanalizowano poglądy orzecznictwa i doktryny odnoszące się do instytucji tajemnicy bankowej i rozważono argumenty zarówno przemawiające za zasadą maksymalizacji tajemnicy bankowej i odwołaniem do postępowań spadkowych w rozumieniu art. 627 i n. k.p.c., wykluczające ekstensywną wykładnię wyjątków, jak i stanowisko przeciwne. Przeprowadzona analiza objęła także motywy ustawodawcze, które przyświecały wprowadzeniu wyjątku art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy Prawo bankowe. Istotne wartości, również o charakterze konstytucyjnym, stojące za efektywnością roszczenia o zachowek przesądziły o potrzebie objęcia przez ww. przepis ustawy Prawo bankowe także spraw o zachowek.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117151154","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Jednym z głównych elementów prawnej instytucji funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego jest ich samodzielność. Samodzielność ta opiera się na budowaniu ustroju wewnętrznego, kształtowaniu polityki finansowej, podatkowej, cywilnoprawnej wraz ze zdolnością do wykonywania zadań publicznych. Samorząd terytorialny musi gwarantować w szczególności gospodarność, efektywność, terminowość i skuteczność swoich działań. Autor przedmiotowego artykułu odwołuje się do przyjętych ustaleń doktrynalnych i wybranego orzecznictwa, kierując ocenę wybranych środków nadzoru na ich kształtowanie poprzez politykę administracyjną. Wskazuje również założenia de lege ferenda, których nadrzędnym celem jest zaakcentowanie istotności funkcjonującego prawnego systemu nadzoru nad samorządem terytorialnym.
{"title":"Polityka administracyjna w świetle wybranych środków nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego","authors":"P. Romaniuk","doi":"10.12775/sit.2022.020","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.020","url":null,"abstract":"Jednym z głównych elementów prawnej instytucji funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego jest ich samodzielność. Samodzielność ta opiera się na budowaniu ustroju wewnętrznego, kształtowaniu polityki finansowej, podatkowej, cywilnoprawnej wraz ze zdolnością do wykonywania zadań publicznych. Samorząd terytorialny musi gwarantować w szczególności gospodarność, efektywność, terminowość i skuteczność swoich działań. Autor przedmiotowego artykułu odwołuje się do przyjętych ustaleń doktrynalnych i wybranego orzecznictwa, kierując ocenę wybranych środków nadzoru na ich kształtowanie poprzez politykę administracyjną. Wskazuje również założenia de lege ferenda, których nadrzędnym celem jest zaakcentowanie istotności funkcjonującego prawnego systemu nadzoru nad samorządem terytorialnym.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122551709","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Transplantacja jest jedną z najmłodszych, lecz zarazem najbardziej skutecznych metod leczenia, umożliwiającą przedłużenie życia lub znaczną poprawę jego jakości u osób zmagających się ze skrajną niewydolnością narządów. Ilość dostępnych narządów, tkanek i komórek jest jednak ograniczona, a zapotrzebowanie na przeszczep, zwłaszcza w krajach wysokorozwiniętych, nieustannie przewyższa podaż. Niestety podejmowane do tej pory próby zwiększenia dostępności materiału transplantacyjnego nie doprowadziły do widocznego skrócenia list oczekujących. Z uwagi na to na całym świecie, na różnych szczeblach, podejmowane są działania, które mają za zadanie doprowadzić do wykorzystania w pełni potencjału tego typu terapii. Do działań takich zalicza się m.in. przyjmowanie rozwiązań, które umożliwią pobieranie narządów, tkanek i komórek od dawców zmarłych w mechanizmie nieodwracalnego zatrzymania krążenia.
{"title":"Pobranie narządów, tkanek i komórek od dawcy zmarłego w mechanizmie nieodwracalnego zatrzymania krążenia","authors":"P. Chełmowska","doi":"10.12775/sit.2022.004","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.004","url":null,"abstract":"Transplantacja jest jedną z najmłodszych, lecz zarazem najbardziej skutecznych metod leczenia, umożliwiającą przedłużenie życia lub znaczną poprawę jego jakości u osób zmagających się ze skrajną niewydolnością narządów. Ilość dostępnych narządów, tkanek i komórek jest jednak ograniczona, a zapotrzebowanie na przeszczep, zwłaszcza w krajach wysokorozwiniętych, nieustannie przewyższa podaż. Niestety podejmowane do tej pory próby zwiększenia dostępności materiału transplantacyjnego nie doprowadziły do widocznego skrócenia list oczekujących. Z uwagi na to na całym świecie, na różnych szczeblach, podejmowane są działania, które mają za zadanie doprowadzić do wykorzystania w pełni potencjału tego typu terapii. Do działań takich zalicza się m.in. przyjmowanie rozwiązań, które umożliwią pobieranie narządów, tkanek i komórek od dawców zmarłych w mechanizmie nieodwracalnego zatrzymania krążenia.","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"239 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133931334","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Możliwość żądania miarkowania jest cechą konstrukcyjną kary umownej. Ustawodawca wskazał dwie przesłanki miarkowania, nie określił jednak żadnych kryteriów dokonania redukcji kary. Sąd powinien to czynić uwzględniając wszystkie okoliczności danego przypadku, ale również podstawowe funkcje kary umownej. Obniżenie wysokości zastrzeżonej w umowie kary wymaga od dłużnika przytoczenia konkretnych okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających redukcję. Udowodnienie ich należy do obowiązków dłużnika, choć zwłaszcza w zakresie nieznacznej wysokości lub wręcz braku szkody możliwe jest złagodzenie tego wymogu.
{"title":"Przesłanki i kryteria miarkowania kary umownej","authors":"Sylwia Łazarewicz","doi":"10.12775/sit.2022.015","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/sit.2022.015","url":null,"abstract":"Możliwość żądania miarkowania jest cechą konstrukcyjną kary umownej. Ustawodawca wskazał dwie przesłanki miarkowania, nie określił jednak żadnych kryteriów dokonania redukcji kary. Sąd powinien to czynić uwzględniając wszystkie okoliczności danego przypadku, ale również podstawowe funkcje kary umownej. Obniżenie wysokości zastrzeżonej w umowie kary wymaga od dłużnika przytoczenia konkretnych okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających redukcję. Udowodnienie ich należy do obowiązków dłużnika, choć zwłaszcza w zakresie nieznacznej wysokości lub wręcz braku szkody możliwe jest złagodzenie tego wymogu. ","PeriodicalId":445759,"journal":{"name":"Studia Iuridica Toruniensia","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130092830","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：