Yasemin Çakir, N. Ince, Dilek Yekenkurul, Mustafa Yildirim, Mehmet Ali Sungur, C. Öztürk, Elif Nisa Unlu
Amaç: Aralık 2019’da ortaya çıkan ve tüm dünyada pandemiye sebep olan yeni coronavirüs 19 hastalığı (COVID-19), iki yıldan uzun süredir tüm dünyada milyonlarca insanı enfekte etmiştir. Bu çalışmada, COVID-19 tanısı ile hastanede yatan hastaların yatış süresine etki eden faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Mart-Haziran 2020 tarihleri arasında enfeksiyon hastalıkları servisinde yatan COVID-19 tanılı hastalar dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, vital bulguları, hemogram, üre, kreatin, C-reaktif protein (CRP), alanin aminotransferaz (ALT), aspartat transaminaz (AST), laktat dehidrojenaz (LDH), protrombin zamanı (PT), uluslararası normalleştirilmiş oran (INR), procalsitonin (pct), d-dimer, ferritin, troponin, nötrofil/lenfosit oranı (NLR) trombosit-lenfosit oranı (PLR), monosit-lenfosit oranı (MLR) ve ortalama trombosit hacmi (MPV)-lenfosit oranı (MPVLR), COVID-19 PCR, akciğer görüntüleme bulguları, tedavi ve hastane yatış süreleri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmamızda hastaların yaş ortalaması 56,51±15,48, kadın erkek oranı 1/1, ortalama yatış süresi 7,58±3,35 gündü. DM, HT ve malignitesi olan hastalarda, favipravir, enoksaparin ve vitamin C desteği alan hastalarda daha uzun hastane yatışı olduğu, uzun süre hastane yatışı olan hastalarda ateş, pct, AST, LDH değerlerinin kısa yatış süresi olan hastalara göre daha yüksek olduğu saptandı. Lenfosit sayısı ve yüzdesi, NLR, monosit sayısı ve MPV/lenfosit oranı yedi günden uzun süre yatan hastalarda anlamlı derecede düşük bulundu. Sonuç: Hastaneye başvuru şikayetlerinin yatış süresini öngörmede etkisiz olduğu saptandı.
{"title":"Factors Affecting the Duration of Hospitalization of COVID-19 Patients Followed Up in the Infectious Diseases Service of Düzce University Research Hospital","authors":"Yasemin Çakir, N. Ince, Dilek Yekenkurul, Mustafa Yildirim, Mehmet Ali Sungur, C. Öztürk, Elif Nisa Unlu","doi":"10.33631/sabd.1183939","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1183939","url":null,"abstract":"Amaç: Aralık 2019’da ortaya çıkan ve tüm dünyada pandemiye sebep olan yeni coronavirüs 19 hastalığı (COVID-19), iki yıldan uzun süredir tüm dünyada milyonlarca insanı enfekte etmiştir. Bu çalışmada, COVID-19 tanısı ile hastanede yatan hastaların yatış süresine etki eden faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. \u0000Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Mart-Haziran 2020 tarihleri arasında enfeksiyon hastalıkları servisinde yatan COVID-19 tanılı hastalar dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, vital bulguları, hemogram, üre, kreatin, C-reaktif protein (CRP), alanin aminotransferaz (ALT), aspartat transaminaz (AST), laktat dehidrojenaz (LDH), protrombin zamanı (PT), uluslararası normalleştirilmiş oran (INR), procalsitonin (pct), d-dimer, ferritin, troponin, nötrofil/lenfosit oranı (NLR) trombosit-lenfosit oranı (PLR), monosit-lenfosit oranı (MLR) ve ortalama trombosit hacmi (MPV)-lenfosit oranı (MPVLR), COVID-19 PCR, akciğer görüntüleme bulguları, tedavi ve hastane yatış süreleri retrospektif olarak incelendi. \u0000Bulgular: Çalışmamızda hastaların yaş ortalaması 56,51±15,48, kadın erkek oranı 1/1, ortalama yatış süresi 7,58±3,35 gündü. DM, HT ve malignitesi olan hastalarda, favipravir, enoksaparin ve vitamin C desteği alan hastalarda daha uzun hastane yatışı olduğu, uzun süre hastane yatışı olan hastalarda ateş, pct, AST, LDH değerlerinin kısa yatış süresi olan hastalara göre daha yüksek olduğu saptandı. Lenfosit sayısı ve yüzdesi, NLR, monosit sayısı ve MPV/lenfosit oranı yedi günden uzun süre yatan hastalarda anlamlı derecede düşük bulundu. \u0000Sonuç: Hastaneye başvuru şikayetlerinin yatış süresini öngörmede etkisiz olduğu saptandı.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"52 37","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139527591","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: The aim of this study is to evaluate the relationship between diffusion-weighted imaging (DWI) properties and apparent diffusion coefficient (ADC) values of metastases with the histological type of breast cancer in patients with breast cancer-related brain metastasis. Material and Methods: Between May 2008 - April 2011, 57 female patients who had been previously diagnosed with breast cancer in the radiology clinic were included in the study. Cases with invasive ductal carcinoma were considered group 1 (46 patients, 89 lesions) and cases with invasive lobular, comedo carcinoma and papillary cribriform carcinoma were considered group 2 ( 11 patients, 25 lesions). ADC values in both groups were compared by statistical analysis methods. Results: In group 1; 37 lesions (41.57%) and in group 2; 13 lesions (52%) included cystic component. In the group of invasive ductal carcinoma 48 lesions (53.92%) and 18 lesions (72%) of second group included peritumoral edema. The mean ADC value of the solid component of metastases (group1: 1.105x10-3mm2/ s, group2: 1.099x10-3mm2/ s) was higher than the average ADC value of normal brain parenchyma (group1: 0.790x10-3mm2/s, group2: 0.801x10-3mm2/s), and was statistically significant (p
{"title":"Meme Kanserine Bağlı Beyin Metastazlarında Difüzyon Ağırlıklı Görüntüleme ile Histopatolojik Tip Arasında Bir İlişki Var mı?","authors":"Şeyhmus Kavak, Nazan Çi̇ledağ","doi":"10.33631/sabd.1346821","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1346821","url":null,"abstract":"Aim: The aim of this study is to evaluate the relationship between diffusion-weighted imaging (DWI) properties and apparent diffusion coefficient (ADC) values of metastases with the histological type of breast cancer in patients with breast cancer-related brain metastasis. \u0000Material and Methods: Between May 2008 - April 2011, 57 female patients who had been previously diagnosed with breast cancer in the radiology clinic were included in the study. Cases with invasive ductal carcinoma were considered group 1 (46 patients, 89 lesions) and cases with invasive lobular, comedo carcinoma and papillary cribriform carcinoma were considered group 2 ( 11 patients, 25 lesions). ADC values in both groups were compared by statistical analysis methods. \u0000Results: In group 1; 37 lesions (41.57%) and in group 2; 13 lesions (52%) included cystic component. In the group of invasive ductal carcinoma 48 lesions (53.92%) and 18 lesions (72%) of second group included peritumoral edema. The mean ADC value of the solid component of metastases (group1: 1.105x10-3mm2/ s, group2: 1.099x10-3mm2/ s) was higher than the average ADC value of normal brain parenchyma (group1: 0.790x10-3mm2/s, group2: 0.801x10-3mm2/s), and was statistically significant (p","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"49 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139527966","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Yusuf Aydemi̇r, Ferhat Koç, Özlem Aydemi̇r, Elif Özözen Şahin
Aim: In recent years, the increasing anti-vaccination with the effect of social media has a negative effect on the mass vaccination campaign, which is the most important step of the pandemic struggle. In our study, it was aimed to determine the rate of those who declared that they would not have COVID-19 vaccine, to determine the reasons for not being vaccinated, to reveal the factors affecting this in individuals who changed their decision positively, and thus to contribute to the efforts to reduce vaccine opposition in the future. Material and Methods: The study was conducted in two stages with a digital questionnaire method on healthcare workers who were included in the first vaccination program. The first stage was carried out 3 days before vaccination and the second stage 1 month after vaccination. Results: 223 healthcare workers were included in the study. The rate of those who said 'I will be vaccinated' in the first survey was 57%. In the second survey, 34 participants who declared that they would not be vaccinated were vaccinated by changing their decision. The most influential factors in the decision not to vaccinate were "I do not think there is sufficient evidence about the vaccine" and "I fear the side effects of the vaccine". The most effective factors for those who positively changed their decision were determined as the influence of the environment and the perception that it was safe. The fear of COVID-19 and the belief that the vaccine will work were found effective in the positive decision to be vaccinated. Conclusion: As a result, it has been concluded that informing activities about the reliability, effectiveness and low side effect rates of vaccines are important in eliminating vaccine hesitancy and increasing vaccination rates.
{"title":"Causes of COVID-19 Vaccine Hesitations and Investigation of Effective Factors in Changing Vaccine Decision Positively","authors":"Yusuf Aydemi̇r, Ferhat Koç, Özlem Aydemi̇r, Elif Özözen Şahin","doi":"10.33631/sabd.1240851","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1240851","url":null,"abstract":"Aim: In recent years, the increasing anti-vaccination with the effect of social media has a negative effect on the mass vaccination campaign, which is the most important step of the pandemic struggle. In our study, it was aimed to determine the rate of those who declared that they would not have COVID-19 vaccine, to determine the reasons for not being vaccinated, to reveal the factors affecting this in individuals who changed their decision positively, and thus to contribute to the efforts to reduce vaccine opposition in the future. \u0000Material and Methods: The study was conducted in two stages with a digital questionnaire method on healthcare workers who were included in the first vaccination program. The first stage was carried out 3 days before vaccination and the second stage 1 month after vaccination. \u0000Results: 223 healthcare workers were included in the study. The rate of those who said 'I will be vaccinated' in the first survey was 57%. In the second survey, 34 participants who declared that they would not be vaccinated were vaccinated by changing their decision. The most influential factors in the decision not to vaccinate were \"I do not think there is sufficient evidence about the vaccine\" and \"I fear the side effects of the vaccine\". The most effective factors for those who positively changed their decision were determined as the influence of the environment and the perception that it was safe. The fear of COVID-19 and the belief that the vaccine will work were found effective in the positive decision to be vaccinated. \u0000Conclusion: As a result, it has been concluded that informing activities about the reliability, effectiveness and low side effect rates of vaccines are important in eliminating vaccine hesitancy and increasing vaccination rates.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"41 42","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139528068","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Yapılan araştırma işitme engelli ve normal gelişim gösteren çocuklara sahip ailelerde sosyal destek, tükenmişlik ve yılmazlık düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi amacıyla yürütülmüştür.
Gereç ve Yöntemler: Özel eğitim gerektiren çocuklara sahip olmak travmatik stres bozukluğu, duygu durumuna ilişkin sorunlar ve evlilik sürecine ilişkin yaşam sorunları üretebilmektedir. Bu yaşantılara neden olabilecek aracı değişkenlerin tür, düzey ve ilişkilerinin ortaya konulması çocuk gelişim süreci ve ailelere sağlanacak çok yönlü destek için destek sağlayacaktır. Bu amaçlara erişmek için kurgulanan araştırmada her iki gruba düşen ebeveynlere Yenilenmiş Anne-Baba Sosyal Destek Ölçeği (YABSDÖ), Aile Yılmazlık Ölçeği (AYÖ) ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) uygulanmıştır. Araştırıma grubunu Samsun, Trabzon, Ordu, Rize ve Ankara il merkezlerinde yaşayan takvim yaşı 5-17 arası olan, işitme engeli olan ve normal gelişim gösteren çocukların aileleri oluşturmuştur. Araştırma grubunu 315 anne baba oluşturmaktadır. İstatistiksel hesaplamalarda iki grup arasındaki karşılaştırma için t testi, ailelerin yılmazlık düzeylerini sosyal destek ve tükenme düzeyi ile ortak bir model içerisinde yordamak içinse korelasyon ve aşamalı regresyon analizinden yararlanılmıştır.
Bulgular: Araştırma sonuçları, işitme engelli ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlerin sosyal destek (YABSDÖ), yılmazlık (AYÖ) ve tükenmişlik (MTÖ) puanlarının anlamlı düzeyde farklılık gösterdiğini; işitme engelli çocuğa sahip ebeveynlerin normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlere kıyasla sosyal destek ve yılmazlık düzeylerinin anlamlı ölçüde daha düşük, tükenmişlik düzeylerinin anlamlı ölçüde daha yüksek olduğunu göstermektedir.
Sonuç: İşitme engelli olan ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ailelerin yılmazlık düzeylerini yordamak için gerçekleştirilen aşamalı regresyon analizinde sosyal destek ve tükenmişlik değişkenlerinin yılmazlık için anlamlı bir yordayıcı olduğu ortaya koyulmuştur.
研究目的本研究旨在对听障儿童家庭和发育正常儿童家庭的社会支持、职业倦怠和复原力水平进行比较研究。材料与方法有需要接受特殊教育的孩子会产生创伤性应激障碍、情绪问题以及与婚姻过程相关的生活问题。确定可能导致这些经历的中介变量的类型、水平和关系，将为儿童发展过程和为家庭提供多维支持提供支持。在这项旨在实现上述目标的研究中，我们对两组家长进行了修订版家长社会支持量表（RPSSS）、家庭复原力量表（FRS）和马斯拉奇职业倦怠量表（MBS）的测试。研究组由居住在萨姆松、特拉布宗、奥尔杜、里泽和安卡拉省中心的 5-17 岁听障儿童和发育正常儿童的家庭组成。研究组由 315 名家长组成。在统计计算中，采用 t 检验对两组进行比较，并采用相关分析和逐步回归分析，在社会支持和疲惫程度的共同模型中预测家庭的复原力水平。
结果：研究结果表明，听障儿童家长和发育正常儿童家长的社会支持（SPSS）、复原力（SDQ）和职业倦怠（BTS）得分存在显著差异；与发育正常儿童家长相比，听障儿童家长的社会支持和复原力水平显著较低，职业倦怠水平显著较高。结论为预测听障儿童家庭和发育正常儿童家庭的抗逆力水平而进行的逐步回归分析表明，社会支持和职业倦怠变量是抗逆力的重要预测因素。
{"title":"The Examination of Social Support, Resilience, and Burnout Levels of Families with Hearing Impaired and Children with Typically Development","authors":"Ayşenur NAZİK, Özcan DOĞAN, Mehmet PALANCI","doi":"10.33631/sabd.1257647","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1257647","url":null,"abstract":"Amaç: Yapılan araştırma işitme engelli ve normal gelişim gösteren çocuklara sahip ailelerde sosyal destek, tükenmişlik ve yılmazlık düzeylerinin karşılaştırmalı incelenmesi amacıyla yürütülmüştür. 
 Gereç ve Yöntemler: Özel eğitim gerektiren çocuklara sahip olmak travmatik stres bozukluğu, duygu durumuna ilişkin sorunlar ve evlilik sürecine ilişkin yaşam sorunları üretebilmektedir. Bu yaşantılara neden olabilecek aracı değişkenlerin tür, düzey ve ilişkilerinin ortaya konulması çocuk gelişim süreci ve ailelere sağlanacak çok yönlü destek için destek sağlayacaktır. Bu amaçlara erişmek için kurgulanan araştırmada her iki gruba düşen ebeveynlere Yenilenmiş Anne-Baba Sosyal Destek Ölçeği (YABSDÖ), Aile Yılmazlık Ölçeği (AYÖ) ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) uygulanmıştır. Araştırıma grubunu Samsun, Trabzon, Ordu, Rize ve Ankara il merkezlerinde yaşayan takvim yaşı 5-17 arası olan, işitme engeli olan ve normal gelişim gösteren çocukların aileleri oluşturmuştur. Araştırma grubunu 315 anne baba oluşturmaktadır. İstatistiksel hesaplamalarda iki grup arasındaki karşılaştırma için t testi, ailelerin yılmazlık düzeylerini sosyal destek ve tükenme düzeyi ile ortak bir model içerisinde yordamak içinse korelasyon ve aşamalı regresyon analizinden yararlanılmıştır. 
 Bulgular: Araştırma sonuçları, işitme engelli ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlerin sosyal destek (YABSDÖ), yılmazlık (AYÖ) ve tükenmişlik (MTÖ) puanlarının anlamlı düzeyde farklılık gösterdiğini; işitme engelli çocuğa sahip ebeveynlerin normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlere kıyasla sosyal destek ve yılmazlık düzeylerinin anlamlı ölçüde daha düşük, tükenmişlik düzeylerinin anlamlı ölçüde daha yüksek olduğunu göstermektedir. 
 Sonuç: İşitme engelli olan ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip ailelerin yılmazlık düzeylerini yordamak için gerçekleştirilen aşamalı regresyon analizinde sosyal destek ve tükenmişlik değişkenlerinin yılmazlık için anlamlı bir yordayıcı olduğu ortaya koyulmuştur.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"63 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129689","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışma, Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği (AFAÖ)’nin Türkçe versiyonunun oluşturularak, psikometrik özelliklerinin ve faktör yapısının incelenmesi amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntemler: Çalışma 750 (16,35±1,06 yaş) lise (9-12.sınıf) öğrencisi ile yapıldı. Ölçeğin geçerlilik analizinde içerik ve yapı geçerliliği incelendi. İçerik geçerliliği için içerik geçerlilik indeksinden, yapı geçerliliği için açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizinden yararlanıldı. Güvenilirlilik, iç tutarlılık güvenilirlilik katsayısı (Cronbach alfa) ve sınıf içi korelasyon katsayısı ile test edildi. Madde analizi için düzeltilmiş madde toplam korelasyonları hesaplandı.
Bulgular: Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin içerik geçerlilik indeksi sonucu 0,95 bulundu. Yapı geçerliliği için öncelikle açıklayıcı faktör analizi yapıldı ve iki faktörlü bir yapı elde edildi. Daha sonra ölçeğin tek faktörlü ve iki faktörlü modeli doğrulayıcı faktör analizi ile incelendiğinde tek faktörlü modelin uyum katsayılarının daha iyi olduğu saptandı. Tek faktörlü Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin faktör yükleri 0,35-0,84 arasında sıralandı. Uyum indeksi değerleri RMSEA=0,085, CFI=0,968, AGFI=0,91 ve RMR= 0,05 bulundu. Cronbach alfa katsayısı 0,85, test-tekrar test güvenilirliği için sınıf içi korelasyon katsayısı 0,90 olarak hesaplandı. Tüm örnek için düzeltilmiş madde toplam korelasyonları 0,28'in üzerinde bulundu.
Sonuç: Çalışma, Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin Türk adolesanların genel fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu gösterdi. Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği, çalışmalarda fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için kullanılabilir.
{"title":"Physical Activity Questionnaire for Adolescents (PAQ-A): A Psychometric Evaluation in a Turkish Sample","authors":"Leyla ERDİM, Ayşe ERGÜN, Fatma Nevin ŞİŞMAN","doi":"10.33631/sabd.1189531","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1189531","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma, Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği (AFAÖ)’nin Türkçe versiyonunun oluşturularak, psikometrik özelliklerinin ve faktör yapısının incelenmesi amacıyla yapıldı.
 Gereç ve Yöntemler: Çalışma 750 (16,35±1,06 yaş) lise (9-12.sınıf) öğrencisi ile yapıldı. Ölçeğin geçerlilik analizinde içerik ve yapı geçerliliği incelendi. İçerik geçerliliği için içerik geçerlilik indeksinden, yapı geçerliliği için açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizinden yararlanıldı. Güvenilirlilik, iç tutarlılık güvenilirlilik katsayısı (Cronbach alfa) ve sınıf içi korelasyon katsayısı ile test edildi. Madde analizi için düzeltilmiş madde toplam korelasyonları hesaplandı.
 Bulgular: Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin içerik geçerlilik indeksi sonucu 0,95 bulundu. Yapı geçerliliği için öncelikle açıklayıcı faktör analizi yapıldı ve iki faktörlü bir yapı elde edildi. Daha sonra ölçeğin tek faktörlü ve iki faktörlü modeli doğrulayıcı faktör analizi ile incelendiğinde tek faktörlü modelin uyum katsayılarının daha iyi olduğu saptandı. Tek faktörlü Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin faktör yükleri 0,35-0,84 arasında sıralandı. Uyum indeksi değerleri RMSEA=0,085, CFI=0,968, AGFI=0,91 ve RMR= 0,05 bulundu. Cronbach alfa katsayısı 0,85, test-tekrar test güvenilirliği için sınıf içi korelasyon katsayısı 0,90 olarak hesaplandı. Tüm örnek için düzeltilmiş madde toplam korelasyonları 0,28'in üzerinde bulundu.
 Sonuç: Çalışma, Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği'nin Türk adolesanların genel fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu gösterdi. Adolesanlar için Fiziksel Aktivite Ölçeği, çalışmalarda fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için kullanılabilir.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"32 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129835","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Erdinç ŞENGÜLDÜR, Mehmet Cihat DEMİR, Ahmet BAYDIN
Aim: In this study it is aimed to investigate the general characteristics of the patients of mushroom poisoning in the emergency department and to determine the possible prognostic factors.
Material and Methods: This study was conducted by retrospectively examining the records of patients who applied to the emergency department of a university hospital in Samsun, Turkey, with mushroom poisoning in 6 years. Patients were grouped using models that predict mortality and the severity of poisoning. Model for end stage liver diseases (MELD) scoring and poisoning severity score (PSS) were used for this purpose. All data obtained from this study were analyzed using the Statistical Package for Social Sciences (SPSS) for Windows 15.0 package program.
Results: Liver failure developed in 16 of 471 patients who applied with mushroom poisoning. The median symptom onset time was 2 hours in 455 patients who did not develop liver failure, and the median symptom onset time was 9.5 hours in 16 patients who developed liver failure. When the patients were classified according to PSS, 91.1% of patients applied with PSS 1, while 2.1% of them applied with severe symptoms. 93.6% of the patients were with a mild MELD score.
Conclusion: The most common clinical finding is nausea and vomiting. The appearance of symptoms within 2 hours is an indicator of a good prognosis. According to the MELD score, the severity of the disease increases as the BUN value increases. At the same time, high BUN and amylase levels mean a life-threatening poisoning according to PSS.
目的:探讨急诊科蘑菇中毒患者的一般特征，并探讨可能影响预后的因素。材料和方法:本研究回顾性分析了土耳其Samsun大学医院急诊科6年来蘑菇中毒患者的记录。使用预测死亡率和中毒严重程度的模型对患者进行分组。采用终末期肝病模型(MELD)评分和中毒严重程度评分(PSS)。本研究获得的所有数据均使用SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 15.0软件包程序进行分析。
结果:471例食用菌中毒患者中，16例出现肝功能衰竭。455例未发生肝功能衰竭的患者中位症状出现时间为2小时，16例发生肝功能衰竭的患者中位症状出现时间为9.5小时。按PSS分级时，91.1%的患者应用了PSS 1, 2.1%的患者应用了重度症状。93.6%的患者MELD评分为轻度。
结论:最常见的临床表现为恶心和呕吐。2小时内出现症状是预后良好的指标。根据MELD评分，随着BUN值的增加，疾病的严重程度也随之增加。同时，根据PSS，高BUN和淀粉酶水平意味着危及生命的中毒。
{"title":"Mantar Zehirlenmesiyle Acil Servise Başvuran Hastaların Karakteristik Özellikleri ve Laboratuvar Parametrelerinin Prognoz Tayininde Rolü","authors":"Erdinç ŞENGÜLDÜR, Mehmet Cihat DEMİR, Ahmet BAYDIN","doi":"10.33631/sabd.1292429","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1292429","url":null,"abstract":"Aim: In this study it is aimed to investigate the general characteristics of the patients of mushroom poisoning in the emergency department and to determine the possible prognostic factors.
 Material and Methods: This study was conducted by retrospectively examining the records of patients who applied to the emergency department of a university hospital in Samsun, Turkey, with mushroom poisoning in 6 years. Patients were grouped using models that predict mortality and the severity of poisoning. Model for end stage liver diseases (MELD) scoring and poisoning severity score (PSS) were used for this purpose. All data obtained from this study were analyzed using the Statistical Package for Social Sciences (SPSS) for Windows 15.0 package program.
 Results: Liver failure developed in 16 of 471 patients who applied with mushroom poisoning. The median symptom onset time was 2 hours in 455 patients who did not develop liver failure, and the median symptom onset time was 9.5 hours in 16 patients who developed liver failure. When the patients were classified according to PSS, 91.1% of patients applied with PSS 1, while 2.1% of them applied with severe symptoms. 93.6% of the patients were with a mild MELD score.
 Conclusion: The most common clinical finding is nausea and vomiting. The appearance of symptoms within 2 hours is an indicator of a good prognosis. According to the MELD score, the severity of the disease increases as the BUN value increases. At the same time, high BUN and amylase levels mean a life-threatening poisoning according to PSS.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"76 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136130042","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Elif ULUTAŞ DENİZ, Ganime İrem KÖKSAL, Rumeysa EREN
Amaç: Literatürde, eczacıların empati becerilerinin değerlendirildiği çok az çalışma bulunmaktadır. Türkiye’de ise eczacılarda empati becerilerine yönelik herhangi bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Bu çalışma Erzurum ilinde mesleğini icra eden eczacıların empati seviyelerini değerlendirme amacı ile yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Veri toplamada sosyo-demografik veri formu ve Empati Ölçeği (EÖ) kullanılmıştır. Baron-Cohen ve Wheelwright tarafından geliştirilmiş, Baysan-Arabacı ve Bora tarafından Türkçe geçerlilik-güvenirliliği yapılmıştır. 60 maddeden oluşan ve 4’lü likert derecelendirme tipinde olan ölçeğin iç güvenirlik katsayısı 0,85 olarak hesaplanmıştır. Anket formu Google Forms üzerinden hazırlanarak hedef kişilere gönderilmiştir. Anketi cevaplamayı gönüllü olarak kabul eden 74 eczacı ile uygulama gerçekleştirilmiştir.
Bulgular: Genel olarak eczacıların empati puanlarının (49,26±12,33) ortalamanın üstünde olduğu saptanmıştır. Çalışma alanı, öğrenim durumu, meslekte geçirilen yıl sayısı ve yaş değişkenlerine göre yapılan tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonuçlarına göre; çalışma alanı ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenirken (p=0,036); öğrenim durumu, meslekte geçirilen yıl sayısı, yaş ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir (sırasıyla p=0,172; p=0,532; p=0,541). Cinsiyet, medeni durum, mesleğini gönüllü tercih etme durumu değişkenlerine göre yapılan t testi sonuçlarına göre, empati puanları ve cinsiyet arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenirken (p=0,041); medeni durum, mesleğini gönüllü tercih etme durumu ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir.
Sonuç: Empatinin iletişim becerileri üzerindeki etkisi göz önüne alındığında; bu yeteneğin arttırılması, sağlık çıktılarının optimal seviyelere ulaşmasını sağlayacaktır. Eczacıların empatisini geliştirmek için sürekli ve devam eden eğitimlerin yanı sıra eczacılık eğitiminde psikodrama, rol alma ve rol model tekniklerinin kullanıldığı empati kurslarının/derslerinin eklenmesi önerilebilir.
{"title":"Eczacıların Empati Düzeyleri Üzerine Bir Çalışma","authors":"Elif ULUTAŞ DENİZ, Ganime İrem KÖKSAL, Rumeysa EREN","doi":"10.33631/sabd.1283425","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1283425","url":null,"abstract":"Amaç: Literatürde, eczacıların empati becerilerinin değerlendirildiği çok az çalışma bulunmaktadır. Türkiye’de ise eczacılarda empati becerilerine yönelik herhangi bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Bu çalışma Erzurum ilinde mesleğini icra eden eczacıların empati seviyelerini değerlendirme amacı ile yapılmıştır. 
 Gereç ve Yöntemler: Veri toplamada sosyo-demografik veri formu ve Empati Ölçeği (EÖ) kullanılmıştır. Baron-Cohen ve Wheelwright tarafından geliştirilmiş, Baysan-Arabacı ve Bora tarafından Türkçe geçerlilik-güvenirliliği yapılmıştır. 60 maddeden oluşan ve 4’lü likert derecelendirme tipinde olan ölçeğin iç güvenirlik katsayısı 0,85 olarak hesaplanmıştır. Anket formu Google Forms üzerinden hazırlanarak hedef kişilere gönderilmiştir. Anketi cevaplamayı gönüllü olarak kabul eden 74 eczacı ile uygulama gerçekleştirilmiştir. 
 Bulgular: Genel olarak eczacıların empati puanlarının (49,26±12,33) ortalamanın üstünde olduğu saptanmıştır. Çalışma alanı, öğrenim durumu, meslekte geçirilen yıl sayısı ve yaş değişkenlerine göre yapılan tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonuçlarına göre; çalışma alanı ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenirken (p=0,036); öğrenim durumu, meslekte geçirilen yıl sayısı, yaş ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir (sırasıyla p=0,172; p=0,532; p=0,541). Cinsiyet, medeni durum, mesleğini gönüllü tercih etme durumu değişkenlerine göre yapılan t testi sonuçlarına göre, empati puanları ve cinsiyet arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenirken (p=0,041); medeni durum, mesleğini gönüllü tercih etme durumu ve empati arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmemiştir.
 Sonuç: Empatinin iletişim becerileri üzerindeki etkisi göz önüne alındığında; bu yeteneğin arttırılması, sağlık çıktılarının optimal seviyelere ulaşmasını sağlayacaktır. Eczacıların empatisini geliştirmek için sürekli ve devam eden eğitimlerin yanı sıra eczacılık eğitiminde psikodrama, rol alma ve rol model tekniklerinin kullanıldığı empati kurslarının/derslerinin eklenmesi önerilebilir.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"77 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129694","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aim: A healthy diet supports the body's energy and physiological needs with adequate nutrients. The Mediterranean diet (MD) exemplifies balanced nutrition and can have protective effects on health. This research aims to evaluate the impact of adhering to the MD on the mental health of adults during the COVID-19 pandemic.
Material and Methods: Data were collected through an online questionnaire including socio-demographic characteristics, the Mediterranean Diet Adequacy Scale (MEDAS), and the Warwick Edinburgh Mental Well-Being Scale (SWEMWBS). The questionnaire was shared via social media or email using a link. The study included 129 individuals (52 men, 77 women) who responded approximately one week after the questionnaire was shared.
Results: The mean age of individuals was 26.5±7.37. Most men (59.61%) had a normal weight, while most women (50.65%) were overweight or obese. The majority of individuals (58.14%) showed low adherence to the MD, with a mean MEDAS score of 7.0±1.92. The proportion of underweight or normal-weight individuals who consumed red meat (in men) and nuts (in women) was significantly higher compared to overweight or obese individuals. However, there was no statistically significant relationship between the MEDAS scores and mental well-being scores of individuals.
Conclusion: Adequate and balanced nutrition is crucial for physical and psychological health, particularly during the pandemic. This study revealed low adherence to the MD among individuals. Further research with a larger sample size is needed to investigate the relationship between the MD and mental health during the pandemic period.
{"title":"Evaluation of the Effects of Adherence to the Mediterranean Diet in Adults on the Mental Well-Being During the COVID-19 Pandemic: A Pilot Study","authors":"Şenay ÇATAK, Nursel ŞAHİN, Gamze AKBULUT","doi":"10.33631/sabd.1133195","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1133195","url":null,"abstract":"Aim: A healthy diet supports the body's energy and physiological needs with adequate nutrients. The Mediterranean diet (MD) exemplifies balanced nutrition and can have protective effects on health. This research aims to evaluate the impact of adhering to the MD on the mental health of adults during the COVID-19 pandemic.
 Material and Methods: Data were collected through an online questionnaire including socio-demographic characteristics, the Mediterranean Diet Adequacy Scale (MEDAS), and the Warwick Edinburgh Mental Well-Being Scale (SWEMWBS). The questionnaire was shared via social media or email using a link. The study included 129 individuals (52 men, 77 women) who responded approximately one week after the questionnaire was shared.
 Results: The mean age of individuals was 26.5±7.37. Most men (59.61%) had a normal weight, while most women (50.65%) were overweight or obese. The majority of individuals (58.14%) showed low adherence to the MD, with a mean MEDAS score of 7.0±1.92. The proportion of underweight or normal-weight individuals who consumed red meat (in men) and nuts (in women) was significantly higher compared to overweight or obese individuals. However, there was no statistically significant relationship between the MEDAS scores and mental well-being scores of individuals.
 Conclusion: Adequate and balanced nutrition is crucial for physical and psychological health, particularly during the pandemic. This study revealed low adherence to the MD among individuals. Further research with a larger sample size is needed to investigate the relationship between the MD and mental health during the pandemic period.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129843","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Bu çalışma, Menopoz Eş Desteği Ölçeği’nin (MEDÖ) Türk kültüründe geçerlik ve güvenirliğini test etmek amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Çalışma metodolojik tipte gerçekleşmiştir. Araştırmada olasılıksız örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışmaya Türkiye’nin güneyinde yer alan bir ilçedeki 45-65 yaş arası toplam 335 kadın katılmıştır. Araştırma verileri Kişisel Bilgi Formu ve Menopoz Eş Desteği Ölçeği kullanılarak, yüz yüze toplanmıştır. MEDÖ’nün psikometrik özelliklerini tespit etmek için kapsam ve yapı geçerliği ve iç tutarlık güvenirliği analiz yöntemlerinden yararlanılmıştır.
Bulgular: MEDÖ’nün 17 maddelik Türkçe formuna uygulanan açıklayıcı faktör analizi sonucuna göre dört boyutlu olduğu doğrulanmıştır. Faktör yükleri 0,553-0,881 arasında değişmektedir. Doğrulayıcı faktör analizine göre modelin, CFI, NFI değerleri bakımından iyi uyuma; χ2/sd, GFI, TLI, RMSEA değerleri bakımından kabul edilebilir uyuma sahip olduğu görülmüştür. Ölçeğin tümü için Cronbach Alfa katsayısı toplamda 0,958, alt boyutlarında ise 0,844-0,927 olarak bulunmuştur. Katılımcıların MEDÖ toplam puan ortalaması 102,03±37,54 ve ölçek alt boyut puanları arasındaki pearson korelasyon katsayısı 0,534-0,850 arasındadır.
Sonuç: Türk kültürüne uyarlanan MEDÖ menopozdaki kadınların eş desteğini belirlemede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır. Ölçek, hemşireler ve diğer sağlık hizmeti sunucuları tarafından birinci veya ikinci basamak sağlık hizmetlerinde, toplum çalışmalarında, menopoz dönemindeki kadınlara yönelik müdahale programlarında, bilimsel araştırmalarda ve eşten hangi tür destekleyici davranışların gerekli olduğunu belirlemede kullanılabilir.
{"title":"The Adaptation Study of Menopausal Spousal Support Questionnaire to Turkish: Methodological Study: Spouse Support in Menopause","authors":"Gamze TESKERECİ, Adem SÜMEN","doi":"10.33631/sabd.1170133","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1170133","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışma, Menopoz Eş Desteği Ölçeği’nin (MEDÖ) Türk kültüründe geçerlik ve güvenirliğini test etmek amacıyla yapılmıştır.
 Gereç ve Yöntemler: Çalışma metodolojik tipte gerçekleşmiştir. Araştırmada olasılıksız örnekleme yöntemlerinden amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışmaya Türkiye’nin güneyinde yer alan bir ilçedeki 45-65 yaş arası toplam 335 kadın katılmıştır. Araştırma verileri Kişisel Bilgi Formu ve Menopoz Eş Desteği Ölçeği kullanılarak, yüz yüze toplanmıştır. MEDÖ’nün psikometrik özelliklerini tespit etmek için kapsam ve yapı geçerliği ve iç tutarlık güvenirliği analiz yöntemlerinden yararlanılmıştır. 
 Bulgular: MEDÖ’nün 17 maddelik Türkçe formuna uygulanan açıklayıcı faktör analizi sonucuna göre dört boyutlu olduğu doğrulanmıştır. Faktör yükleri 0,553-0,881 arasında değişmektedir. Doğrulayıcı faktör analizine göre modelin, CFI, NFI değerleri bakımından iyi uyuma; χ2/sd, GFI, TLI, RMSEA değerleri bakımından kabul edilebilir uyuma sahip olduğu görülmüştür. Ölçeğin tümü için Cronbach Alfa katsayısı toplamda 0,958, alt boyutlarında ise 0,844-0,927 olarak bulunmuştur. Katılımcıların MEDÖ toplam puan ortalaması 102,03±37,54 ve ölçek alt boyut puanları arasındaki pearson korelasyon katsayısı 0,534-0,850 arasındadır.
 Sonuç: Türk kültürüne uyarlanan MEDÖ menopozdaki kadınların eş desteğini belirlemede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıdır. Ölçek, hemşireler ve diğer sağlık hizmeti sunucuları tarafından birinci veya ikinci basamak sağlık hizmetlerinde, toplum çalışmalarında, menopoz dönemindeki kadınlara yönelik müdahale programlarında, bilimsel araştırmalarda ve eşten hangi tür destekleyici davranışların gerekli olduğunu belirlemede kullanılabilir.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129697","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Gürkan BERİKOL, Göksu BOZDERELİ BERİKOL, İbrahim SARBAY, Mehmet Ali KARATAŞ
Aim: Falling from trees are main problems of occupational healthcare. Patients falling from trees are suffered from spinal and extremity injuries due to high energy traumas. Our aim with this study was to reveal the differences in thoracolumbar injury classification system (TLICS) scores, degrees of spinal damage and treatments of traumas belonging to patients who presented with falls from different tree species in different plantations.
Material and Methods: This is a retrospective observational study. Patients who were brought to the emergency department due to falling from a tree between 2015-2020 were included. Characteristics of injuries due to falls from trees, TLICS scores, treatment types and 3 month follow up results were obtained from the hospital information system and comparative analysis was done.
Results: The mean age of the patients was 53.25±17.9 years and 54.9% were male. 33(64.7%) patients had undergone vertebroplasty or stabilization. According to height categories, TLICS scores(p=0.003) and stabilization levels(p=0.003) were statistically higher in taller tree categories (p=0.003). Although surgical interventions were statistically higher in tree falls higher than four meters (p=0.026), there was no statistically significant difference between trees in terms of treatment type (p=0.315), VAS score (p=0.219) and 30-day VAS score (p=. 0.329) In addition, the change in Visual Analogue Scale (VAS) score was statistically higher in operated patients (median VAS=7) than in non-operated patients (median VAS=5.5) (p=0.012).
Conclusion: Our findings reveal that TLICS scores are significantly associated with tree heights and operate with good results in VAS scores.
{"title":"Ağaçtan Düşmelerin Torakolomber Yaralanma Sınıflandırma Sistemi Skorları ve Hasta Sonuçları Açısından Analizi","authors":"Gürkan BERİKOL, Göksu BOZDERELİ BERİKOL, İbrahim SARBAY, Mehmet Ali KARATAŞ","doi":"10.33631/sabd.1309087","DOIUrl":"https://doi.org/10.33631/sabd.1309087","url":null,"abstract":"Aim: Falling from trees are main problems of occupational healthcare. Patients falling from trees are suffered from spinal and extremity injuries due to high energy traumas. Our aim with this study was to reveal the differences in thoracolumbar injury classification system (TLICS) scores, degrees of spinal damage and treatments of traumas belonging to patients who presented with falls from different tree species in different plantations.
 Material and Methods: This is a retrospective observational study. Patients who were brought to the emergency department due to falling from a tree between 2015-2020 were included. Characteristics of injuries due to falls from trees, TLICS scores, treatment types and 3 month follow up results were obtained from the hospital information system and comparative analysis was done.
 Results: The mean age of the patients was 53.25±17.9 years and 54.9% were male. 33(64.7%) patients had undergone vertebroplasty or stabilization. According to height categories, TLICS scores(p=0.003) and stabilization levels(p=0.003) were statistically higher in taller tree categories (p=0.003). Although surgical interventions were statistically higher in tree falls higher than four meters (p=0.026), there was no statistically significant difference between trees in terms of treatment type (p=0.315), VAS score (p=0.219) and 30-day VAS score (p=. 0.329) In addition, the change in Visual Analogue Scale (VAS) score was statistically higher in operated patients (median VAS=7) than in non-operated patients (median VAS=5.5) (p=0.012).
 Conclusion: Our findings reveal that TLICS scores are significantly associated with tree heights and operate with good results in VAS scores.","PeriodicalId":476803,"journal":{"name":"Sağlık Bilimlerinde Değer","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136129834","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：