Cilj je ove studije sažeto prikazati podatke o prvim koracima rada na očuvanju arheoloških spomenika u Bačkoj. Koristi se dvama izvorima za rekonstrukciju procesa razvoja zaštite starina. Prvo se analizira jedan pasus iz opisa Bačke, koji je 1831. godine sastavio Antal Mindszenthy. Kao drugi izvor, koristi se članak iz 1877. godine o Titelu. Njegov autor, Ede Ivánfi, opširno prikazuje srednjovjekovne kamene spomenike koji su 1829. godine bili uzidani u pročelje oružarnice Šajkaškog bataljona, a 1877. godine preneseni u novoosnovani muzej u Temišvaru. U radu se analiziraju oni kameni spomenici koji se i danas čuvaju u tom muzeju ili o kojima su se mogli pronaći drugi podatci, na primjer fotografije s kraja 19. stoljeća. Skupini ovih spomenika pripadaju dva kapitela i dvije kamene ploče s pleternom ornamentikom. Jedan je od kapitela preklesani nadgrobni spomenik iz rimskog doba s predstavom Lupe Capitoline, koja doji Romula i Rema.
本研究的目的是展示巴库考古遗迹保护工作的第一步数据。两个来源用于重建年龄保护过程。1831年，布加勒斯特开始对护照进行分析。Antal Mindszenthy著。第二个来源是第1877条。标题上的年度最佳。他的作者Ede Ivánfi广泛展示了1829年的中世纪纪念碑。1877年被带到什叶派营军的起点。转移到特米什瓦尔一家新成立的博物馆多年。这是一个关于koji的分析，我是danasčuvaju U tom muzeju ili o kojima su se mogli pronaći drugi podatci，na primjer fotografije s kraja 19。几个世纪以来。这些纪念碑分为两个柱头和两块带有饰板的石碑。其中一位船长是一座罗马时代的装饰纪念碑，上面有Lupe Capitoline，为Romulus和Rema提供食物。
{"title":"Podaci o prvim koracima zaštite arheološke baštine na području Bačke u prvoj i drugoj trećini 19. stoljeća","authors":"Miklós Takács","doi":"10.52064/vamz.54.1.33","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.33","url":null,"abstract":"Cilj je ove studije sažeto prikazati podatke o prvim koracima rada na očuvanju arheoloških spomenika u Bačkoj. Koristi se dvama izvorima za rekonstrukciju procesa razvoja zaštite starina. Prvo se analizira jedan pasus iz opisa Bačke, koji je 1831. godine sastavio Antal Mindszenthy. Kao drugi izvor, koristi se članak iz 1877. godine o Titelu. Njegov autor, Ede Ivánfi, opširno prikazuje srednjovjekovne kamene spomenike koji su 1829. godine bili uzidani u pročelje oružarnice Šajkaškog bataljona, a 1877. godine preneseni u novoosnovani muzej u Temišvaru. U radu se analiziraju oni kameni spomenici koji se i danas čuvaju u tom muzeju ili o kojima su se mogli pronaći drugi podatci, na primjer fotografije s kraja 19. stoljeća. Skupini ovih spomenika pripadaju dva kapitela i dvije kamene ploče s pleternom ornamentikom. Jedan je od kapitela preklesani nadgrobni spomenik iz rimskog doba s predstavom Lupe Capitoline, koja doji Romula i Rema.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665041","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tema je rada zlatni solid istočnogotskoga kralja Teodorika iskovan u ime bizantskog cara Anastazija. Pronađen je na području naselja Lukar, u današnjoj općini Promina, petnaestak kilometara sjeverozapadno od Drniša. Uz kratke crtice o arheološkoj topografiji Lukara, donose se opći podaci o nalazima istočnogotskog novca, posebice u južnoj Hrvatskoj, a Teodorikov solid stavlja se u širi kulturno-povijesni kontekst.
{"title":"Novac\u0000istočnogotskog kralja Teodorika iz Lukara u Promini","authors":"T. Šeparović","doi":"10.52064/vamz.54.1.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.3","url":null,"abstract":"Tema je rada zlatni solid istočnogotskoga kralja Teodorika iskovan u ime bizantskog cara Anastazija. Pronađen je na području naselja Lukar, u današnjoj općini Promina, petnaestak kilometara sjeverozapadno od Drniša. Uz kratke crtice o arheološkoj topografiji Lukara, donose se opći podaci o nalazima istočnogotskog novca, posebice u južnoj Hrvatskoj, a Teodorikov solid stavlja se u širi kulturno-povijesni kontekst.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70664911","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Preliminary analysis of coin finds from the area of the Roman legionary fortress at Tilurium (today the village of Gardun, near Trilj) is presented in this paper. The scholarly analysis encompasses the finds yielded by systematic archaeological excavations, as well as finds today stored in the Museum of the Cetina Region, in Sinj. Most of the coin finds date to a period from the first half of the 1st century AD, with a noticeable reduction in coin supply starting in the second half of the 1st century and continuing during the 2nd century. The period of the 3rd century, and the period of late antiquity, in the 4th and 5th centuries, again shows some increase, but the quantity of coin finds in these centuries is smaller than the amount pertaining to the period of the Principate. The dating of numismatic finds therefore largely overlaps with the dating of Tilurium as a Roman legionary fortress and then a fort used by auxiliary contingents.
{"title":"Coin finds from Tilurium","authors":"Domagoj Tončinić, Ana Pavlović","doi":"10.52064/vamz.54.1.31","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.31","url":null,"abstract":"Preliminary analysis of coin finds from the area of the Roman legionary fortress at Tilurium (today the village of Gardun, near Trilj) is presented in this paper. The scholarly analysis encompasses the finds yielded by systematic archaeological excavations, as well as finds today stored in the Museum of the Cetina Region, in Sinj. Most of the coin finds date to a period from the first half of the 1st century AD, with a noticeable reduction in coin supply starting in the second half of the 1st century and continuing during the 2nd century. The period of the 3rd century, and the period of late antiquity, in the 4th and 5th centuries, again shows some increase, but the quantity of coin finds in these centuries is smaller than the amount pertaining to the period of the Principate. The dating of numismatic finds therefore largely overlaps with the dating of Tilurium as a Roman legionary fortress and then a fort used by auxiliary contingents.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70664977","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The revision of the archaeological excavations of the Benedictine Abbey of St Michael the Archangel, in Rudina (2018), covered most of the rectangular area in front of the southern annexe of the abbey church. Thirty graves were found in the excavated area, most of which can be dated to the second half of the 15th century and the beginning of the 16th. Remains of a subadult with head injuries indicative of interpersonal violence (who had a bone die in his right hand) were found in grave 43. This grave dates back to the second half of the 15th century and the beginning of the 16th.
{"title":"A gaming die in the hand of an unfortunate child","authors":"Vlasta Vyroubal, P. Sekulic","doi":"10.52064/vamz.54.1.25","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.25","url":null,"abstract":"The revision of the archaeological excavations of the Benedictine Abbey of St Michael the Archangel, in Rudina (2018), covered most of the rectangular area in front of the southern annexe of the abbey church. Thirty graves were found in the excavated area, most of which can be dated to the second half of the 15th century and the beginning of the 16th. Remains of a subadult with head injuries indicative of interpersonal violence (who had a bone die in his right hand) were found in grave 43. This grave dates back to the second half of the 15th century and the beginning of the 16th.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665176","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ovaj rad prati profesionalnu i znanstvenu karijeru Franje Ivaničeka, prvog bioarheologa u Hrvatskoj. U vrijeme Drugog svjetskoga rata ustaški poručnik Ivaniček školovao se na Institutu cara Wilhelma za antropologiju, znanost o ljudskom nasljeđivanju i eugeniku u Berlinu, mjestu stvaranja većine znanstvenih teorija nacističke eugenike i rasne higijene. Provodi rasistička antropološka istraživanja u skladu sa službenom rasnom politikom NDH, što ga 1944. godine dovodi na poziciju rukovoditelja Hrvatskog državnoga antropoložkog zavoda u Zagrebu. Nakon rata, postaje voditelj Antropološkog odsjeka Biološkog zavoda na Medicinskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu te mijenja znanstveni diskurs u proučavanje geneze među staroslavenskom i suvremenom populacijom Jugoslavije kako bi opovrgnuo njemačke i mađarske znanstvene teorije o naseljavanju Nijemaca i Avara na teritoriju Jugoslavije.
这项工作之后，克罗地亚第一位生物学家伊万尼奇在法国开始了专业和科学生涯。第二次世界大战期间，伊万尼切克中尉在柏林威廉国王人类学、人类遗产和优生学研究所接受教育，纳粹优生学和种族卫生的大多数科学理论都是在那里创立的。他根据NDH的官方种族政策进行种族主义人类学研究，这使他走到了1944年。克罗地亚国家人类学委员会主任今年前往萨格勒布。Nakon rata，Antropološkog odsjeka Biološkog-zavoda na Medicinscom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu te mijenja znanstveni diskurs u proučavanje geneze meřu staroslavenskom i suvremenom populationjom Jugoslavije kako bi opovrgno njemačke i mařarske znanstvene teorije o naseljavanju Nijemaca i Avara na teritoriju Jugoslavje。
{"title":"Franjo Ivaniček – liječnik, antropolog i rasni higijeničar","authors":"Ana Solter","doi":"10.52064/vamz.54.1.29","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.29","url":null,"abstract":"Ovaj rad prati profesionalnu i znanstvenu karijeru Franje Ivaničeka, prvog bioarheologa u Hrvatskoj. U vrijeme Drugog svjetskoga rata ustaški poručnik Ivaniček školovao se na Institutu cara Wilhelma za antropologiju, znanost o ljudskom nasljeđivanju i eugeniku u Berlinu, mjestu stvaranja većine znanstvenih teorija nacističke eugenike i rasne higijene. Provodi rasistička antropološka istraživanja u skladu sa službenom rasnom politikom NDH, što ga 1944. godine dovodi na poziciju rukovoditelja Hrvatskog državnoga antropoložkog zavoda u Zagrebu. Nakon rata, postaje voditelj Antropološkog odsjeka Biološkog zavoda na Medicinskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu te mijenja znanstveni diskurs u proučavanje geneze među staroslavenskom i suvremenom populacijom Jugoslavije kako bi opovrgnuo njemačke i mađarske znanstvene teorije o naseljavanju Nijemaca i Avara na teritoriju Jugoslavije.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70664900","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Na arheološkom lokalitetu Đurđevac-Sošice kroz četiri arheološke kampanje Muzeja grada Koprivnice, između 2016. i 2019. godine, istražen je razvoj srednjovjekovnih sakralnih objekata i pripadajućeg im groblja kroz četiri horizonta pokapanja. Lokalitet je poznat duže vrijeme, a u literaturi se naziva „Pri turnu“ ili „Za turnom“ prema ostacima crkvenog zvonika vidljivima još u prvoj polovini 20. stoljeća. Istraživanjima je potvrđeno korištenje položaja kao groblja prije najstarije potvrđene crkve iz 12. ili prve polovine 13. stoljeća, a koja je kroz naselje sv. Jurja posredno dokumentirana i u jednoj ispravi iz 1270. godine. Crkva je tada mogla biti drvena, dok je prva zidana crkva izgrađena oko 1300. godine i u svom je osnovnom tlocrtu uz manje građevinske intervencije u uporabi sve do prijelaza 15. u 16. stoljeće, kada se izgrađuje veća kasnogotička crkva sa zvonikom na zapadnom pročelju. Kroz čitavo to vrijeme prostor crkve i okoliš korišten je kao groblje, od kojeg su istražena 243 kosturna groba. Brojnost grobnih nalaza pokazuje da je riječ o značajnom sakralnom lokalitetu oko kojega se prostiralo naselje prema sjeveru (Sošice 2) i jugoistoku (Sošice 3). Provedena arheološka i povijesna istraživanja potvrdila su da se tijekom razvijenoga i kasnoga srednjega vijeka na Sošicama nalazilo središte važne Župe sv. Jurja u crkvenoj organizaciji Gornjokomarničkog arhiđakonata, kao i (trgovišnog) središta vesnikata u upravnoj organizaciji dvojnog vlastelinstva Prodaviz/Đurđevac.
2016年期间，在科普里夫尼斯博物馆的四次考古活动中，在格鲁吉亚Sošice考古遗址。2019年。在这一年中，通过四个埋葬层对中期藏匿设施及其坟墓的开发进行了调查。该遗址已经为人所知很长时间了，在文献中，它被称为“路线”或“路线”，用于20世纪上半叶可见的教堂钟声的其余部分。几个世纪以来。研究证实，在最早确认的12年教堂之前，这些位置就被用作坟墓。ili prve polovine 13。这是几个世纪以来的一次，记录在7月中旬，并在1270年的一次更正中。年当时的教堂可能是木制的，而教堂的第一堵墙建于1300年左右。年份和年龄是基于在过渡15之前使用较少的建筑干预措施。16几个世纪以来，在约旦河西岸建造了一座更大的带钟的晚期教堂。在整个过程中，教堂的空间和环境被用作坟墓，调查了243块坟墓的骨头。坟墓发现的数量表明，它大约是一个被北部（Soši ce 2）和东南部（Sočice 3）包围的重要隐蔽地点。所进行的考古和历史研究证实，在中世纪晚期，Sošica是重要的Juju St.Juju的中心，位于上海建筑师的教堂组织中，以及Prodaviz/Jurgevac双重财产管理组织中的村庄（贸易）中心。
{"title":"Počelo srednjovjekovnog Đurđevca na položaju\u0000Sošice","authors":"Robert Čimin","doi":"10.52064/vamz.54.1.22","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.22","url":null,"abstract":"Na arheološkom lokalitetu Đurđevac-Sošice kroz četiri arheološke kampanje Muzeja grada Koprivnice, između 2016. i 2019. godine, istražen je razvoj srednjovjekovnih sakralnih objekata i pripadajućeg im groblja kroz četiri horizonta pokapanja. Lokalitet je poznat duže vrijeme, a u literaturi se naziva „Pri turnu“ ili „Za turnom“ prema ostacima crkvenog zvonika vidljivima još u prvoj polovini 20. stoljeća. Istraživanjima je potvrđeno korištenje položaja kao groblja prije najstarije potvrđene crkve iz 12. ili prve polovine 13. stoljeća, a koja je kroz naselje sv. Jurja posredno dokumentirana i u jednoj ispravi iz 1270. godine. Crkva je tada mogla biti drvena, dok je prva zidana crkva izgrađena oko 1300. godine i u svom je osnovnom tlocrtu uz manje građevinske intervencije u uporabi sve do prijelaza 15. u 16. stoljeće, kada se izgrađuje veća kasnogotička crkva sa zvonikom na zapadnom pročelju. Kroz čitavo to vrijeme prostor crkve i okoliš korišten je kao groblje, od kojeg su istražena 243 kosturna groba. Brojnost grobnih nalaza pokazuje da je riječ o značajnom sakralnom lokalitetu oko kojega se prostiralo naselje prema sjeveru (Sošice 2) i jugoistoku (Sošice 3). Provedena arheološka i povijesna istraživanja potvrdila su da se tijekom razvijenoga i kasnoga srednjega vijeka na Sošicama nalazilo središte važne Župe sv. Jurja u crkvenoj organizaciji Gornjokomarničkog arhiđakonata, kao i (trgovišnog) središta vesnikata u upravnoj organizaciji dvojnog vlastelinstva Prodaviz/Đurđevac.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665091","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tema je ovoga rada prikaz graditeljske slojevitosti srednjovjekovne ivanovačke kapele u Pakracu. Kapela je sačuvana u arheološkom sloju. Tijekom višegodišnjih arheoloških istraživanja, započetih 2017. godine, utvrđena su dva srednjovjekovna graditeljska sloja: izvorna ivanovačka kapela i kasnije utvrđena crkva. Ivanovačka je kapela bila dvoranska crkva ravno zaključenog svetišta (Saalkirche) koja je utvrđena tijekom drugoga graditeljskog sloja. Pronađeni su kameni ulomci arhitektonske plastike in situ i u šuti te je njihovom arhitektonskom analizom, uz analizu komparativnih primjera, potvrđeno postojanje dvaju srednjovjekovnih graditeljskih slojeva, a izvedena je i djelomična rekonstrukcija tlocrta izvorne kapele i kasnije utvrđene crkve.
主题是展示帕克拉克中世纪伊万努斯礼拜堂的建筑复杂性。小教堂保存在一个考古层中。经过多年的考古研究，2017年开始了。godine，utvrřena su dva srednjovjekovna graditeljska sloja：izvorna ivanovačka kapela i kasnije utvrÇena crkva。伊万诺维奇小教堂是在第二层建筑期间建立的直锁式避难所（萨尔基切）中的一座宫廷教堂。这些石头是在遗址和建筑塑料的沉默中发现的，它们的建筑分析和比较实例证实了两个中期建筑层的存在，以及对源帽和随后建立的教堂的部分重建。
{"title":"Ivanovačka kapela u Pakracu","authors":"Juraj Belaj, Iva Papić","doi":"10.52064/vamz.54.1.23","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.23","url":null,"abstract":"Tema je ovoga rada prikaz graditeljske slojevitosti srednjovjekovne ivanovačke kapele u Pakracu. Kapela je sačuvana u arheološkom sloju. Tijekom višegodišnjih arheoloških istraživanja, započetih 2017. godine, utvrđena su dva srednjovjekovna graditeljska sloja: izvorna ivanovačka kapela i kasnije utvrđena crkva. Ivanovačka je kapela bila dvoranska crkva ravno zaključenog svetišta (Saalkirche) koja je utvrđena tijekom drugoga graditeljskog sloja. Pronađeni su kameni ulomci arhitektonske plastike in situ i u šuti te je njihovom arhitektonskom analizom, uz analizu komparativnih primjera, potvrđeno postojanje dvaju srednjovjekovnih graditeljskih slojeva, a izvedena je i djelomična rekonstrukcija tlocrta izvorne kapele i kasnije utvrđene crkve.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665126","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Autor u radu razmatra pojavu crkve sv. Tripuna u Kotoru kao izuzetnu u ranosrednjovjekovnoj arhitekturi Dalmacije na početku 9. stoljeća. Centralnost njezina plana vidi podudarnu crkvi sv. Tome u susjednom Prčanju. Odbacuje mogućnost podrijetla ovoga arhitektonskog tipa s tla južnotalijanske Apulije. Arhitekturu bokokotorskih crkava sagledava kroz kreativne razrade umjetničkog izraza Bizanta. Ove, jednim dijelom, promatra u osloncu na kontinuitet rješenja kasnoantičkoga graditeljstva na istočnom Jadranu. S druge strane, uvažava i suvremene impulse ostvarene u bizantskim gradnjama 7. – 9. stoljeća, također obilježene razradama prethodnih kasnoantičkih ostvarenja.
作者认为，科托尔圣特里潘教堂的出现是9世纪初达尔马提亚建筑中的一个例外。几个世纪以来。她的计划的中心是在邻近的Prøgen。拒绝这种建筑类型来自南非本土的可能性。拳击教堂的建筑体现在比赞塔艺术表达的创造性发展中。Ove，jednim dijelom，promatra u osloncu na kontinuitet rješenja kasnoantičkoga graditeljstva na istočnom Jadranu。另一方面，它尊重目前在奇异城市中实现的冲动7。在9世纪，之前的晚期成就也出现了明显的崩溃。
{"title":"Pojava prostornog plana upisanog križa u kvadratnu osnovu crkve sv. Tripuna u Kotoru na početku 9. stoljeća","authors":"M. Tomasović","doi":"10.52064/vamz.54.1.15","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.15","url":null,"abstract":"Autor u radu razmatra pojavu crkve sv. Tripuna u Kotoru kao izuzetnu u ranosrednjovjekovnoj arhitekturi Dalmacije na početku 9. stoljeća. Centralnost njezina plana vidi podudarnu crkvi sv. Tome u susjednom Prčanju. Odbacuje mogućnost podrijetla ovoga arhitektonskog tipa s tla južnotalijanske Apulije. Arhitekturu bokokotorskih crkava sagledava kroz kreativne razrade umjetničkog izraza Bizanta. Ove, jednim dijelom, promatra u osloncu na kontinuitet rješenja kasnoantičkoga graditeljstva na istočnom Jadranu. S druge strane, uvažava i suvremene impulse ostvarene u bizantskim gradnjama 7. – 9. stoljeća, također obilježene razradama prethodnih kasnoantičkih ostvarenja.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665140","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Only a few artefacts that can be related to the presence of ancient Hungarians in the territory of present-day Slovenia have been discovered so far. These finds encompass items of equestrian equipment, as well as weapons, and a single item of attire set or jewellery: iron stirrups of various forms, parts of belt sets and straps, a chain with heart-shaped pendants, arrowheads and possibly the remains of an arrow quiver. They originate from various types of findspot: hilltop sites, settlements, cemeteries and a river. The prevailing type, however, is hilltops (Gradišče above Trebenče, Ljubična above Zbelovska Gora, Gradišče above Bašelj, Veliki Gradec near Drežnica, and Zidani Gaber above Mihovo). In the majority of cases the finds were discovered with metal detectors and therefore come without precise location data or stratigraphic contexts. Iron stirrups discovered at Tabor, above Tomaj, and in the Ljubljanica river, as well as a belt buckle from Zgornji Breg, in Ptuj, are also chance finds. In rare cases, finds of ancient- Hungarian character have been discovered in systematically-investigated sites, such as Ajdna above Potoki, Tonovcov Grad near Kobarid, and Pristava in Bled. Arrowheads from debris or charred layers in these settlements likely testify to ancient-Hungarian invaders. Ancient-Hungarian burials in Slovenian territory have not been unambiguously confirmed yet. Only two graves of the Ptuj Castle cemetery have been purportedly ascribed to them. The artefacts collected from Slovenian sites have been studied predominantly from the typological perspective and dated on the basis of comparable sites and artefacts from neighbouring regions, especially from graves in the Carpathian Basin. Their presence at Slovenian sites can be explained by frequent incursions of ancient Hungarians to the West between the end of the 9th century and the middle of the 10th, which also crossed the territory of present-day Slovenia and are reported in historical sources. However, we cannot exclude the possibility that some of these items came to the findspots as a consequence of more peaceful contacts with ancient Hungarians whose area of settlement was not too far away.
{"title":"Archaeological traces of Ancient Hungarians in Slovenian territory","authors":"Špela Karo","doi":"10.52064/vamz.54.1.18","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.18","url":null,"abstract":"Only a few artefacts that can be related to the presence of ancient Hungarians in the territory of present-day Slovenia have been discovered so far. These finds encompass items of equestrian equipment, as well as weapons, and a single item of attire set or jewellery: iron stirrups of various forms, parts of belt sets and straps, a chain with heart-shaped pendants, arrowheads and possibly the remains of an arrow quiver. They originate from various types of findspot: hilltop sites, settlements, cemeteries and a river. The prevailing type, however, is hilltops (Gradišče above Trebenče, Ljubična above Zbelovska Gora, Gradišče above Bašelj, Veliki Gradec near Drežnica, and Zidani Gaber above Mihovo). In the majority of cases the finds were discovered with metal detectors and therefore come without precise location data or stratigraphic contexts. Iron stirrups discovered at Tabor, above Tomaj, and in the Ljubljanica river, as well as a belt buckle from Zgornji Breg, in Ptuj, are also chance finds. In rare cases, finds of ancient- Hungarian character have been discovered in systematically-investigated sites, such as Ajdna above Potoki, Tonovcov Grad near Kobarid, and Pristava in Bled. Arrowheads from debris or charred layers in these settlements likely testify to ancient-Hungarian invaders. Ancient-Hungarian burials in Slovenian territory have not been unambiguously confirmed yet. Only two graves of the Ptuj Castle cemetery have been purportedly ascribed to them. The artefacts collected from Slovenian sites have been studied predominantly from the typological perspective and dated on the basis of comparable sites and artefacts from neighbouring regions, especially from graves in the Carpathian Basin. Their presence at Slovenian sites can be explained by frequent incursions of ancient Hungarians to the West between the end of the 9th century and the middle of the 10th, which also crossed the territory of present-day Slovenia and are reported in historical sources. However, we cannot exclude the possibility that some of these items came to the findspots as a consequence of more peaceful contacts with ancient Hungarians whose area of settlement was not too far away.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"25 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70665181","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tra i 20.003 esemplari del deposito di moneta divisionale in bronzo, verosimilmente chiuso alla fine del 5 secolo a. C., recuperato sotto la pavimentazione della Sinagoga di Cafarnao, un esemplare, il n. 3766, con foro per la sospensione, si presenta rilavorato a niello come amuleto. Su un lato presenta la scritta in greco ЄVΠ / ЄΠTЄ. Sull’altro lato propone una figura di difficile interpretazione, vista in questa sede come collegata all’immagine indicata come Abraxas sulle “gemme magiche”. Un riesame, ancora in corso, del resto del complesso ha rivelato come un’alta percentuale delle monete recuperate, ufficiali o di imitazione, porti tracce indiscutibili di riutilizzo come amuleto, con la collocazione sui tipi di un patrimonio di icone ben noto dalle gemme magiche, con precisi riferimenti all’ambito escatologico egizio. Le raffigurazioni sono incise, ricavate ad impressione e forse smaltate. Il contributo si propone come segnalazione preliminare, in una serie di interventi su una tematica molto articolata, collocati in altre sedi e in corso di approfondimento.
{"title":"\"Abraxas\" a Cafarnao. I. Anticipazioni sugli amuleti nel deposito sotto la pavimentazione della Sinagoga","authors":"E. Arslan","doi":"10.52064/vamz.54.1.30","DOIUrl":"https://doi.org/10.52064/vamz.54.1.30","url":null,"abstract":"Tra i 20.003 esemplari del deposito di moneta divisionale in bronzo, verosimilmente chiuso alla fine del 5 secolo a. C., recuperato sotto la pavimentazione della Sinagoga di Cafarnao, un esemplare, il n. 3766, con foro per la sospensione, si presenta rilavorato a niello come amuleto. Su un lato presenta la scritta in greco ЄVΠ / ЄΠTЄ. Sull’altro lato propone una figura di difficile interpretazione, vista in questa sede come collegata all’immagine indicata come Abraxas sulle “gemme magiche”. Un riesame, ancora in corso, del resto del complesso ha rivelato come un’alta percentuale delle monete recuperate, ufficiali o di imitazione, porti tracce indiscutibili di riutilizzo come amuleto, con la collocazione sui tipi di un patrimonio di icone ben noto dalle gemme magiche, con precisi riferimenti all’ambito escatologico egizio. Le raffigurazioni sono incise, ricavate ad impressione e forse smaltate. Il contributo si propone come segnalazione preliminare, in una serie di interventi su una tematica molto articolata, collocati in altre sedi e in corso di approfondimento.","PeriodicalId":53906,"journal":{"name":"Vjesnik Arheoloskog Muzeja u Zagrebu","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"70664970","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：