Pub Date : 2020-02-01DOI: 10.22606/jaer.2020.51001
Feng-Chiao Chung, Kuo-Chang Wang
{"title":"Constructing a Model Regarding Impacting Factors of the Academic Performance for Children from Transnational Marriage Families in Taiwan","authors":"Feng-Chiao Chung, Kuo-Chang Wang","doi":"10.22606/jaer.2020.51001","DOIUrl":"https://doi.org/10.22606/jaer.2020.51001","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"120 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-02-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75794236","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-02-01DOI: 10.22606/jaer.2020.51002
Xinying Xing, Michael Popp, H. Price
Acculturation strategy choices of Chinese students in the U.S. were analyzed in relation to demographic and intercultural contact factors to assess their impact on social adaptation and selfreported anxiety and depression. Integration and marginalization were the most and least common acculturation strategies, respectively. Demographic variables had no statistically significant impact. Rank ordered multinomial logit analysis showed language proficiency and instrumental motivation to learn the language as well as association with U.S. and Chinese cultures to play a significant role. This empirical evidence can help Chinese students with social adaptation, anxiety and depression in the U.S. by providing guidance on how to match students to university programs.
{"title":"Acculturation Strategies of Chinese University Students in the United States","authors":"Xinying Xing, Michael Popp, H. Price","doi":"10.22606/jaer.2020.51002","DOIUrl":"https://doi.org/10.22606/jaer.2020.51002","url":null,"abstract":"Acculturation strategy choices of Chinese students in the U.S. were analyzed in relation to demographic and intercultural contact factors to assess their impact on social adaptation and selfreported anxiety and depression. Integration and marginalization were the most and least common acculturation strategies, respectively. Demographic variables had no statistically significant impact. Rank ordered multinomial logit analysis showed language proficiency and instrumental motivation to learn the language as well as association with U.S. and Chinese cultures to play a significant role. This empirical evidence can help Chinese students with social adaptation, anxiety and depression in the U.S. by providing guidance on how to match students to university programs.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"41 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-02-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"73401274","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2020-02-01DOI: 10.22606/jaer.2020.51003
Zhen Yu, G. Rao, Chang Lu, Zhao-hui Wang
In the new era of China's economic construction and international development, how to improve the scientific research and innovation ability of senior talents required by enterprises is the focus of the reform of postgraduate education for engineering majors in universities at this stage. The current problems in graduate education of mechanical engineering majors of our university are analyzed in this article. With the opportunity of reform in the universities, and relying on the graduate practice teaching base of mechanical engineering discipline of Wuhan University of Science and Technology, how to explore its scientific research innovation ability promotion mechanism and scientific research innovation practice mode is discussed in the paper, then the practice base construction, a talent training model and curriculum system that improves the graduates' scientific research and innovation ability are researched, and a joint training practical teaching model between enterprises and universities is built, and guidance by dual-teacher mentors to enable high-level innovative postgraduates is realized. The training mode is gradually in line with international standards to comprehensively improve the education and teaching quality and innovative practical ability of postgraduates in mechanical engineering. The research result has important practical significance for promoting the reform and innovation of postgraduate education, promoting the new model and method of industry-university-research integration of school-enterprise cooperation, and making the mechanical engineering discipline of Wuhan University of Science and Technology to serve the economic development of Hubei Province, and the research results can be radiated to other engineering disciplines to produce a wide range of social benefits.
{"title":"Research on the Training Mode of Mechanical Engineering in Promoting Scientific Research Innovation Ability of Postgraduates","authors":"Zhen Yu, G. Rao, Chang Lu, Zhao-hui Wang","doi":"10.22606/jaer.2020.51003","DOIUrl":"https://doi.org/10.22606/jaer.2020.51003","url":null,"abstract":"In the new era of China's economic construction and international development, how to improve the scientific research and innovation ability of senior talents required by enterprises is the focus of the reform of postgraduate education for engineering majors in universities at this stage. The current problems in graduate education of mechanical engineering majors of our university are analyzed in this article. With the opportunity of reform in the universities, and relying on the graduate practice teaching base of mechanical engineering discipline of Wuhan University of Science and Technology, how to explore its scientific research innovation ability promotion mechanism and scientific research innovation practice mode is discussed in the paper, then the practice base construction, a talent training model and curriculum system that improves the graduates' scientific research and innovation ability are researched, and a joint training practical teaching model between enterprises and universities is built, and guidance by dual-teacher mentors to enable high-level innovative postgraduates is realized. The training mode is gradually in line with international standards to comprehensively improve the education and teaching quality and innovative practical ability of postgraduates in mechanical engineering. The research result has important practical significance for promoting the reform and innovation of postgraduate education, promoting the new model and method of industry-university-research integration of school-enterprise cooperation, and making the mechanical engineering discipline of Wuhan University of Science and Technology to serve the economic development of Hubei Province, and the research results can be radiated to other engineering disciplines to produce a wide range of social benefits.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"443 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-02-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82886935","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-16DOI: 10.30470/JAER.2019.96056.1040
مینو قره بگلو, حامد بیتی, سحر جعفری
با توجه به اینکه زمینه یا بستر مناسب برای رشد دانشآموزان از مدارس شروع میشود، فضای کالبدی مدرسه باید پاسخگوی توقعات، خواستها و فعالیتهای متعدد باشد. متناسبسازی فضای مدارس، میبایست اساسا در همه وجوه، فرآیندی «کاربردی» و نه صرفا «نظری» را طی کند. این مطالعه به دنبال تبیین زبان الگوی ویژگیهای فضایی مدارس متوسطه شهر تبریز و شناسایی معیارهای طبقهبندی این الگوها است و از اینرو از الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز میپرسد. جهت پاسخگویی به این پرسش، این نوشتار با رویکرد ترکیبی کمی–کیفی در گام اول به استخراج ویژگیهای فضایی مطرح فضاهای آموزشی در مقیاسهای مختلف از مقیاس کلان (ارتباط با شهر) تا خرد (کیفیت فضاهای داخلی) میپردازد. سپس با رویکرد کمی از طریق بررسی میدانی و اسناد و مدارک به نمونهگیری طبقهبندی شده از نظر جمعیتی و جنسیت از مدارس مقطع متوسطه سطح شهر اقدام مینماید. نهایتا با روش استدلال منطقی نتایج کیفی حاصل از مراحل پیشین که منجر به تبیین زبان الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز است را ارائه مینماید. نتایج تحقیق حاکی از این است که ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز مشتمل بر دو الگوی کالبدی-فیزیکی، عملکردی-رفتاری است که در مقیاسها و سطوح مختلف کلان تا خرد قابل بحث میباشد. سه ویژگی زبان الگو شامل «اجتماع»، «مقیاس/ سلسله مراتب» و «سازگاری/پیوستگی» در الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز قابل خوانش است.
{"title":"تبیین زبان الگویِ ویژگی فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز","authors":"مینو قره بگلو, حامد بیتی, سحر جعفری","doi":"10.30470/JAER.2019.96056.1040","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/JAER.2019.96056.1040","url":null,"abstract":"با توجه به اینکه زمینه یا بستر مناسب برای رشد دانشآموزان از مدارس شروع میشود، فضای کالبدی مدرسه باید پاسخگوی توقعات، خواستها و فعالیتهای متعدد باشد. متناسبسازی فضای مدارس، میبایست اساسا در همه وجوه، فرآیندی «کاربردی» و نه صرفا «نظری» را طی کند. این مطالعه به دنبال تبیین زبان الگوی ویژگیهای فضایی مدارس متوسطه شهر تبریز و شناسایی معیارهای طبقهبندی این الگوها است و از اینرو از الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز میپرسد. جهت پاسخگویی به این پرسش، این نوشتار با رویکرد ترکیبی کمی–کیفی در گام اول به استخراج ویژگیهای فضایی مطرح فضاهای آموزشی در مقیاسهای مختلف از مقیاس کلان (ارتباط با شهر) تا خرد (کیفیت فضاهای داخلی) میپردازد. سپس با رویکرد کمی از طریق بررسی میدانی و اسناد و مدارک به نمونهگیری طبقهبندی شده از نظر جمعیتی و جنسیت از مدارس مقطع متوسطه سطح شهر اقدام مینماید. نهایتا با روش استدلال منطقی نتایج کیفی حاصل از مراحل پیشین که منجر به تبیین زبان الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز است را ارائه مینماید. نتایج تحقیق حاکی از این است که ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز مشتمل بر دو الگوی کالبدی-فیزیکی، عملکردی-رفتاری است که در مقیاسها و سطوح مختلف کلان تا خرد قابل بحث میباشد. سه ویژگی زبان الگو شامل «اجتماع»، «مقیاس/ سلسله مراتب» و «سازگاری/پیوستگی» در الگوی ویژگیهای فضایی مدارس مقطع متوسطه شهر تبریز قابل خوانش است.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"3 1","pages":"1-16"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87820476","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-16DOI: 10.30470/JAER.2019.90568.1031
سعید خضری
وجود بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی و پیچیدهتر شدن جنگها و بکارگیری علوم و فناوری در جنگهای نوین، چهرهی متفاوتی از پدافند غیرعامل را ایجاد کرده است. ﺑﺮرﺳﻲ آﺧﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓها ﻧﺸﺎن میدهد که ساختمانهای عمومی ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ مورد آسیب ناشی از حملات قرار میگیرند که اکثرا به عنوان خطای نظامی و یا بهانههای دیگر توجیه میگردد که اصابت و امواج انفجار ناشی از این بمبارانها باعث آسیب به ساختمانها در نتیجه افزایش تلفات انسانی میگردد، بنابراین ضروری است در صورت بروز بحران، حادثه غیر مترقبه و یا هرنوع حمله، بیمارستانها که فضاهایی با اهمیت بالا هستند، کارایی خود را تا بیشترین حد و طی بیشترین زمان ممکن حفظ نموده و دچار کمترین میزان آسیبهای فیزیکی و تلفات انسانی شوند. بی شک علوم مرتبط با معماری و شهرسازی نقش مهمی در کاهش تلفات در زمان بحران را ایفا میکنند. در همین راستا فرم معماری ساختمانها، به ویژه ساختمانهای درمانی، نقش بسزایی در پایداری بناهای درمانی در زمان جنگ و کمرنگ شدن آسیبهای حاصل از انفجار و زلزله را در زمان بحران دارند؛ لذا، به منظور پیشگیری از وقوع این مشکلات و به حداقل رساندن خسارات و تلفات در زمان و قوع بحران، باید بحث ایمنی و امنیت در کلیه ی سطوح برنامهریزی و طراحی از موضوعات کلان تا جزئیات فنی معماری مورد توجه قرار گیرد. مسئله اصلی در این پژوهش، عدم وجود شاخصهای مدون و دقیق، جهت ارزیابی پایداری انواع ترکیب فرمها و مزایا و معایب هر یک از منظر دفاع غیرعامل است. پژوهش پیشرو ﻛﻪ از ﻧﻮع پژوهشﻛﺎرﺑﺮدی است از روش ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﺑﺮایﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ و اﻃﻼﻋﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه است و ضمن مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه پدافند غیرعامل به تشریح پدافند غیرعامل از دیدگاه صاحب نظران و ارزیابی فرمها و ترکیبات حجمی مطلوب از نظر پایداری در برابر موج انفجار میپردازد، این تحقیق به دنبال فرمهای مناسب به عنوان یکی از راهکارهای معمارانه برای مقابله با این نوع تهدید است، که نهایتا منجر به الزامات و ملاحظاتی جهت طراحی معماری فرم بیمارستانها از منظر پدافند غیرعامل میگردد.
{"title":"ملاحظات طراحی فرم بیمارستان از منظر پدافند غیر عامل","authors":"سعید خضری","doi":"10.30470/JAER.2019.90568.1031","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/JAER.2019.90568.1031","url":null,"abstract":"وجود بحرانهای ناشی از بلایای طبیعی و پیچیدهتر شدن جنگها و بکارگیری علوم و فناوری در جنگهای نوین، چهرهی متفاوتی از پدافند غیرعامل را ایجاد کرده است. ﺑﺮرﺳﻲ آﺧﺮﻳﻦ ﺟﻨﮓها ﻧﺸﺎن میدهد که ساختمانهای عمومی ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ مورد آسیب ناشی از حملات قرار میگیرند که اکثرا به عنوان خطای نظامی و یا بهانههای دیگر توجیه میگردد که اصابت و امواج انفجار ناشی از این بمبارانها باعث آسیب به ساختمانها در نتیجه افزایش تلفات انسانی میگردد، بنابراین ضروری است در صورت بروز بحران، حادثه غیر مترقبه و یا هرنوع حمله، بیمارستانها که فضاهایی با اهمیت بالا هستند، کارایی خود را تا بیشترین حد و طی بیشترین زمان ممکن حفظ نموده و دچار کمترین میزان آسیبهای فیزیکی و تلفات انسانی شوند. بی شک علوم مرتبط با معماری و شهرسازی نقش مهمی در کاهش تلفات در زمان بحران را ایفا میکنند. در همین راستا فرم معماری ساختمانها، به ویژه ساختمانهای درمانی، نقش بسزایی در پایداری بناهای درمانی در زمان جنگ و کمرنگ شدن آسیبهای حاصل از انفجار و زلزله را در زمان بحران دارند؛ لذا، به منظور پیشگیری از وقوع این مشکلات و به حداقل رساندن خسارات و تلفات در زمان و قوع بحران، باید بحث ایمنی و امنیت در کلیه ی سطوح برنامهریزی و طراحی از موضوعات کلان تا جزئیات فنی معماری مورد توجه قرار گیرد. مسئله اصلی در این پژوهش، عدم وجود شاخصهای مدون و دقیق، جهت ارزیابی پایداری انواع ترکیب فرمها و مزایا و معایب هر یک از منظر دفاع غیرعامل است. \u0000پژوهش پیشرو ﻛﻪ از ﻧﻮع پژوهشﻛﺎرﺑﺮدی است از روش ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای ﺑﺮایﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ و اﻃﻼﻋﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه است و ضمن مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه پدافند غیرعامل به تشریح پدافند غیرعامل از دیدگاه صاحب نظران و ارزیابی فرمها و ترکیبات حجمی مطلوب از نظر پایداری در برابر موج انفجار میپردازد، این تحقیق به دنبال فرمهای مناسب به عنوان یکی از راهکارهای معمارانه برای مقابله با این نوع تهدید است، که نهایتا منجر به الزامات و ملاحظاتی جهت طراحی معماری فرم بیمارستانها از منظر پدافند غیرعامل میگردد.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"87 1","pages":"61-72"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"76052798","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-16DOI: 10.30470/JAER.2019.103203.1047
محمد باقری, اکرم عموئی
سرمایه اجتماعی یکی از شاخصه های نوین توسعه در جامعه و محله های شهریاست که با تاکید بر "اهمیت ارتباط" ، روابط اجتماعی را در راستای افزایش سلامت روانی ، تقویت همبستگی ساکنان وکاهش معضلات اجتماعی همانند جرم و جنایت به کار می گیرد. علیرغم شناسایی ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی، نقش طرح کالبدی- فضایی محله های شهری کمتر واکاوی شده است. پژوهش حاضر، با فرض وجود ارتباط معنادار بین طرح کالبدی-فضایی محله های شهری و میزان سرمایه اجتماعی، به مورد پژوهی در دو محله تاریخی و جدید شهر زنجان می پردازد.روش تحلیل محتوای متون در بخش نظری و روش تحلیلی- توصیفی در بخش میدانیبه کار رفته است.برای تبیین فرضیه، ابتدا شاخص های سرمایه اجتماعی در هفت حوزه (اعتماد ، مشارکت ، انسجام، عضویت در گروه ها، آگاهی عمومی، امنیت ، احساس تعلق)بررسی و شناسایی شدند. سپس برای تحلیل سرمایه اجتماعی ، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی با مشارکت 305 نفر ساکن از ساکنان دو محله مسگرها (سنتی) و گلشهر (نوساز) زنجان، 7 شاخص کلی و 36 شاخص فرعی سنجش سرمایه اجتماعی از طریق مدل آنتروپی شانون وزن دهی شدند و تاثیر هریک از شاخص ها در محله ها مشخص شد. نتایج نشان می دهد همانطور که سازمان اجتماعی محله، سازنده سرمایه اجتماعی است، طرح کالبدی- فضایی محله نیز می تواند ظهورسرمایه اجتماعی را تسهیل کند. بر این اساس، پیوستگی فضاهای جمعی و عمومی محله، ارتباطات همسایگی، شکل گیری مرکز محله، ایجاد ساختارهای ارتباطی-خدماتی و عملکردی محله، پیوستگی شبکه معابر پیاده ، اختلاط کاربری ها، طراحی برای کودکان، جوانان، میانسالان و کهنسالان می توانند روند ظهور ، شکل گیری و ارتقاء سرمایه اجتماعی را تسهیل نمایند.تداوم تحقیق با تمرکز بر مولفه های کالبدی- فضایی برای سنجش و تعمیق سرمایه اجتماعی در محله ها امکان پذیر است.
{"title":"نقش طرح کالبدی-فضایی محلههای شهری در ارتقاء سرمایه اجتماعی (مقایسه محله سنتی مسگرها و محله نوسازگلشهر زنجان)","authors":"محمد باقری, اکرم عموئی","doi":"10.30470/JAER.2019.103203.1047","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/JAER.2019.103203.1047","url":null,"abstract":"سرمایه اجتماعی یکی از شاخصه های نوین توسعه در جامعه و محله های شهریاست که با تاکید بر \"اهمیت ارتباط\" ، روابط اجتماعی را در راستای افزایش سلامت روانی ، تقویت همبستگی ساکنان وکاهش معضلات اجتماعی همانند جرم و جنایت به کار می گیرد. علیرغم شناسایی ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی، نقش طرح کالبدی- فضایی محله های شهری کمتر واکاوی شده است. پژوهش حاضر، با فرض وجود ارتباط معنادار بین طرح کالبدی-فضایی محله های شهری و میزان سرمایه اجتماعی، به مورد پژوهی در دو محله تاریخی و جدید شهر زنجان می پردازد.روش تحلیل محتوای متون در بخش نظری و روش تحلیلی- توصیفی در بخش میدانیبه کار رفته است.برای تبیین فرضیه، ابتدا شاخص های سرمایه اجتماعی در هفت حوزه (اعتماد ، مشارکت ، انسجام، عضویت در گروه ها، آگاهی عمومی، امنیت ، احساس تعلق)بررسی و شناسایی شدند. سپس برای تحلیل سرمایه اجتماعی ، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی با مشارکت 305 نفر ساکن از ساکنان دو محله مسگرها (سنتی) و گلشهر (نوساز) زنجان، 7 شاخص کلی و 36 شاخص فرعی سنجش سرمایه اجتماعی از طریق مدل آنتروپی شانون وزن دهی شدند و تاثیر هریک از شاخص ها در محله ها مشخص شد. نتایج نشان می دهد همانطور که سازمان اجتماعی محله، سازنده سرمایه اجتماعی است، طرح کالبدی- فضایی محله نیز می تواند ظهورسرمایه اجتماعی را تسهیل کند. بر این اساس، پیوستگی فضاهای جمعی و عمومی محله، ارتباطات همسایگی، شکل گیری مرکز محله، ایجاد ساختارهای ارتباطی-خدماتی و عملکردی محله، پیوستگی شبکه معابر پیاده ، اختلاط کاربری ها، طراحی برای کودکان، جوانان، میانسالان و کهنسالان می توانند روند ظهور ، شکل گیری و ارتقاء سرمایه اجتماعی را تسهیل نمایند.تداوم تحقیق با تمرکز بر مولفه های کالبدی- فضایی برای سنجش و تعمیق سرمایه اجتماعی در محله ها امکان پذیر است.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"80 1","pages":"17-30"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75825461","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-16DOI: 10.30470/JAER.2019.86352.1023
سهند لطفی, محمد حسین سبحانی پور, علی سلطانی, پریسا خواجه زاده
واحدهای همسایگی، تبلور کالبدی – فضایی اجتماع شهری، و نمایانگر شیوههای حضور و تعامل انسانی بر مبنای الگوی پایه سکونت اند. از این رو، شاید بتوان مهمترین خلاء در واحدهای همسایگی امروزین شهرها را، فقدان ارتباط عمیق و تعامل مداوم دانست. از جمله ملاحظاتی که در بازسازماندهی فضاهای شهری، لازم است توجه قرار بگیرد، ابعاد اجتماعی فضا است که شامل کیفیتهای فضایی انسانمحور از جمله «تعاملپذیری» است. یکی از عوامل تأثیرگذار در تکوین و تقویت تعاملپذیری ، کیفیت «صمیمیت» فضایی است که خود، شامل مؤلفهها و شاخصهای گوناگونی است. آنچه در این مقاله به آن پرداخته شده، بررسی کیفیت تعاملپذیری با رویکرد صمیمیت فضایی، در محدوده خیابان جهانآرا که شامل محدودهای با مختصات کلی یک واحد همسایگی است. بدین منظور، مؤلفههای مؤثر در تکوین کیفیت تعاملپذیری بر اساس مبانی نظری و بازخوانی ادبیات مرتبط، استخراج گردیده و سپس، وضعیت مؤلفههای موردنظر با استفاده از پرسشنامه و مطالعات میدانی احصاء و بررسی شده است. سپس، با استفاده از روشهای آماری و استفاده از آزمون همبستگی، ارتباط بین مؤلفههای مؤثر بر شکلگیری کیفیت صمیمیت فضایی و مؤلفههای کالبدی، زیست محیطی و اجتماعی محدوده مورد نظر مورد بررسی قرار گرفته است. در آخر، دادههای بهدست آمده، با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن، مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان میدهد که مؤلفههای کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی مؤثر بر شکلگیری کیفیت صمیمیت فضایی در وضعیت نامطلوبی قرار داشته لذا میتوان چنین نتیجهگیری کرد که محدوده مورد نظر در حال حاضر فاقد کیفیت صمیمت فضایی است، و در نتیجه تعاملپذیری نیز در این محدوده در ضعیت نامطلوبی قرار داشته، و لازم است به منظور تقویت تعاملپذیری اقداماتی نظیر بازطراحی فضای شهری و ارتقاء کیفیتهای مرتبط با مفهوم تعاملپذیری، صورت بگیرد.
{"title":"بررسی میزان تعاملپذیری واحدهای همسایگی با استفاده از رویکرد صمیمیت فضایی (نمونه موردی: محدوده خیابان جهان آرا، بولوار پاسداران، شیراز)","authors":"سهند لطفی, محمد حسین سبحانی پور, علی سلطانی, پریسا خواجه زاده","doi":"10.30470/JAER.2019.86352.1023","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/JAER.2019.86352.1023","url":null,"abstract":"واحدهای همسایگی، تبلور کالبدی – فضایی اجتماع شهری، و نمایانگر شیوههای حضور و تعامل انسانی بر مبنای الگوی پایه سکونت اند. از این رو، شاید بتوان مهمترین خلاء در واحدهای همسایگی امروزین شهرها را، فقدان ارتباط عمیق و تعامل مداوم دانست. از جمله ملاحظاتی که در بازسازماندهی فضاهای شهری، لازم است توجه قرار بگیرد، ابعاد اجتماعی فضا است که شامل کیفیتهای فضایی انسانمحور از جمله «تعاملپذیری» است. یکی از عوامل تأثیرگذار در تکوین و تقویت تعاملپذیری ، کیفیت «صمیمیت» فضایی است که خود، شامل مؤلفهها و شاخصهای گوناگونی است. آنچه در این مقاله به آن پرداخته شده، بررسی کیفیت تعاملپذیری با رویکرد صمیمیت فضایی، در محدوده خیابان جهانآرا که شامل محدودهای با مختصات کلی یک واحد همسایگی است. بدین منظور، مؤلفههای مؤثر در تکوین کیفیت تعاملپذیری بر اساس مبانی نظری و بازخوانی ادبیات مرتبط، استخراج گردیده و سپس، وضعیت مؤلفههای موردنظر با استفاده از پرسشنامه و مطالعات میدانی احصاء و بررسی شده است. سپس، با استفاده از روشهای آماری و استفاده از آزمون همبستگی، ارتباط بین مؤلفههای مؤثر بر شکلگیری کیفیت صمیمیت فضایی و مؤلفههای کالبدی، زیست محیطی و اجتماعی محدوده مورد نظر مورد بررسی قرار گرفته است. در آخر، دادههای بهدست آمده، با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن، مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان میدهد که مؤلفههای کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی مؤثر بر شکلگیری کیفیت صمیمیت فضایی در وضعیت نامطلوبی قرار داشته لذا میتوان چنین نتیجهگیری کرد که محدوده مورد نظر در حال حاضر فاقد کیفیت صمیمت فضایی است، و در نتیجه تعاملپذیری نیز در این محدوده در ضعیت نامطلوبی قرار داشته، و لازم است به منظور تقویت تعاملپذیری اقداماتی نظیر بازطراحی فضای شهری و ارتقاء کیفیتهای مرتبط با مفهوم تعاملپذیری، صورت بگیرد.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"60 1","pages":"73-88"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"91418873","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2018-08-23DOI: 10.30470/jaer.2018.32728
رضا نقدبیشی
هدف این پژوهش، واکاوی مساله ی فقدان نظریه در روش آموزش معماری است. عدم رشد کیفی و نبود نگرش به نظریه های اثباتی در آموزش معماری از عوامل بنیادین در پرداختن به جستار حاضر بوده و رویکرد اتخاذ شده با ملاحظه ی نظریه ی امکان گرایی و با هدف استفاده از سودمندی های یک خوانش بین رشته ای همراه با تحدید علوم رفتاری در دو حوزه ی روان شناسی محیطی و مطالعات محیط-رفتار شکل گرفته است. افزون بر این، شناسایی و بازبینی رویکرد ها در سه مقولهی آموزش معماری، فرآیند طراحی و علوم رفتاری به منظور تدوین مدل نظری پژوهش و بررسی تعامل بین مقولات یاد شده بر اساس روش پژوهش در دو حوزهی راهبردی توصیفی و تحلیلی مورد نظر بوده که برای دستیابی به مدل سازی نظریه و ارائه ی الگوی آموزش معماری محیط-رفتار محور از طریق استدلال استنتاجی پیگیری شده و در نهایت، در این نوشتار سه قالب اساسی نظام های محیطی، رفتاری و مفهومی برای شکل دهی به ساختار الگو و نظریه ارائه شده است. مدل ارائه شده تلاش داشته است تا روش آموزش را با تاکید بر کسب دانش با رویکرد علوم رفتاری همراه با کاربرد آن در موقعیتهای خاص از جمله مراحل تحلیل، ترکیب و ارزیابی در فرآیند طراحی ارائه نماید. همچنین، مشارکت فعال همراه با برانگیختگی را درمیان دانشجویان یک کارگاه برای کسب این دانش که با روشهای مختلف که مختص موضوعات محیط – رفتار است را به منظور ایجاد هماهنگی و اشتیاق را به عنوان یک عامل مشاهده گر و مشارکت کننده داشته باشند را تشویق مینماید که این اعمال در قالب فعالیتهای فردی یا گروهی قابل تفکیک است. بر این مبنا، روش آموزش مبتنی بر یک روش جامع برای یادگیری دانشجویان است که مسیر آن را فرآیند طراحی محیط- رفتار محور تعیین مینماید. از طرف دیگر تلاش شده است که مربی و یادگیرنده انبوه اطلاعات منتج از مطالعات محیطی و رفتاری را تفکیک، شناسایی و برای کاربرد در طراحی مهیا سازند.
{"title":"مدل سازی آموزش معماری با محوریت مطالعات محیط – رفتار","authors":"رضا نقدبیشی","doi":"10.30470/jaer.2018.32728","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/jaer.2018.32728","url":null,"abstract":"هدف این پژوهش، واکاوی مساله ی فقدان نظریه در روش آموزش معماری است. عدم رشد کیفی و نبود نگرش به نظریه های اثباتی در آموزش معماری از عوامل بنیادین در پرداختن به جستار حاضر بوده و رویکرد اتخاذ شده با ملاحظه ی نظریه ی امکان گرایی و با هدف استفاده از سودمندی های یک خوانش بین رشته ای همراه با تحدید علوم رفتاری در دو حوزه ی روان شناسی محیطی و مطالعات محیط-رفتار شکل گرفته است. افزون بر این، شناسایی و بازبینی رویکرد ها در سه مقولهی آموزش معماری، فرآیند طراحی و علوم رفتاری به منظور تدوین مدل نظری پژوهش و بررسی تعامل بین مقولات یاد شده بر اساس روش پژوهش در دو حوزهی راهبردی توصیفی و تحلیلی مورد نظر بوده که برای دستیابی به مدل سازی نظریه و ارائه ی الگوی آموزش معماری محیط-رفتار محور از طریق استدلال استنتاجی پیگیری شده و در نهایت، در این نوشتار سه قالب اساسی نظام های محیطی، رفتاری و مفهومی برای شکل دهی به ساختار الگو و نظریه ارائه شده است. مدل ارائه شده تلاش داشته است تا روش آموزش را با تاکید بر کسب دانش با رویکرد علوم رفتاری همراه با کاربرد آن در موقعیتهای خاص از جمله مراحل تحلیل، ترکیب و ارزیابی در فرآیند طراحی ارائه نماید. همچنین، مشارکت فعال همراه با برانگیختگی را درمیان دانشجویان یک کارگاه برای کسب این دانش که با روشهای مختلف که مختص موضوعات محیط – رفتار است را به منظور ایجاد هماهنگی و اشتیاق را به عنوان یک عامل مشاهده گر و مشارکت کننده داشته باشند را تشویق مینماید که این اعمال در قالب فعالیتهای فردی یا گروهی قابل تفکیک است. بر این مبنا، روش آموزش مبتنی بر یک روش جامع برای یادگیری دانشجویان است که مسیر آن را فرآیند طراحی محیط- رفتار محور تعیین مینماید. از طرف دیگر تلاش شده است که مربی و یادگیرنده انبوه اطلاعات منتج از مطالعات محیطی و رفتاری را تفکیک، شناسایی و برای کاربرد در طراحی مهیا سازند.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"25 1","pages":"55-68"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89740951","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2018-08-23DOI: 10.30470/jaer.2018.32727
مریم کلامی, محمدصادق فلاحت
"نظام آموزش" مفهومی پیچیده از مفاهیم انسانی، فلسفی و علمی است که بررسی و ارائه راهکار برای ارتقاء آن، نیازمند شناخت جامع عوامل موثر آن است. به ویژه، هنگامی که این مفهوم در حیطهی میان دانشی مانند معماری مطرح میشود. بنیاد نظام آموزش عالی در اصطلاح سیستم نهفته است که نگاهی "کلگرایانه"، "فرآیندمحور" و مرتبط با "زمینه" را در ارتباط میان یاددهنده و یادگیرنده مطرح میسازد. فرآیند آموزش در ایران، غالبا به صورت شبه سیستم و یا سیستم بسته و صلب، اجرا شده و برنامه آموزش بر سه محور روش، محتوی و هدف استوار است. این محورهای سهگانه هر چند که در فرآیند آموزش علوم مؤثر هستند، اما در رشتههای انسانی و هنر و به ویژه رشته معماری، به دلیل محتوای تربیتی آنها، کارآیی موثر و لازم را نداشته و بهتر است بهینهسازی شوند. تربیت معمار، فرآیندی پیچیده از تعامل مدرس، دانشجو، محیط و اهداف تربیتی است و به طور خلاصه بر نوعی رشد یافتن و پرورش دادن از درون استوار است. مقاله حاضر با ارائه چهار ویژگی اساسی پرورش معمار شامل ویژگیهای آموزش"فطری"، "تجربی"، "تعاملی" و "خلاق"، تلاش میکند با تحلیل نحوهی ارتباط میان ارکان چهارگانه تربیت معمار و اصول سهگانه نظام آموزش عالی، پیشنهادهایی برای ارتقاء نظام آموزش معماری ارائه دهد. این پژوهش با نگاهی به مفهوم نظام آموزش عالی و بررسی مشکلات آن و تحلیل سیستم پرورش معمار آغاز شده و با ارائه چارچوبی برای ارتباط کارآمد برنامه آموزش متداول معماری و تربیت معمار، راهبردهایی برای ارتقاء نظام آموزش معماری در سه محور"کلگرایی"، "جامعگرایی" و "انعطافپذیری" پیشنهاد مینماید.
{"title":"راهبردهایی برای تربیتمندسازی نظام آموزش معماری در ایران","authors":"مریم کلامی, محمدصادق فلاحت","doi":"10.30470/jaer.2018.32727","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/jaer.2018.32727","url":null,"abstract":"\"نظام آموزش\" مفهومی پیچیده از مفاهیم انسانی، فلسفی و علمی است که بررسی و ارائه راهکار برای ارتقاء آن، نیازمند شناخت جامع عوامل موثر آن است. به ویژه، هنگامی که این مفهوم در حیطهی میان دانشی مانند معماری مطرح میشود. بنیاد نظام آموزش عالی در اصطلاح سیستم نهفته است که نگاهی \"کلگرایانه\"، \"فرآیندمحور\" و مرتبط با \"زمینه\" را در ارتباط میان یاددهنده و یادگیرنده مطرح میسازد. فرآیند آموزش در ایران، غالبا به صورت شبه سیستم و یا سیستم بسته و صلب، اجرا شده و برنامه آموزش بر سه محور روش، محتوی و هدف استوار است. این محورهای سهگانه هر چند که در فرآیند آموزش علوم مؤثر هستند، اما در رشتههای انسانی و هنر و به ویژه رشته معماری، به دلیل محتوای تربیتی آنها، کارآیی موثر و لازم را نداشته و بهتر است بهینهسازی شوند. تربیت معمار، فرآیندی پیچیده از تعامل مدرس، دانشجو، محیط و اهداف تربیتی است و به طور خلاصه بر نوعی رشد یافتن و پرورش دادن از درون استوار است. مقاله حاضر با ارائه چهار ویژگی اساسی پرورش معمار شامل ویژگیهای آموزش\"فطری\"، \"تجربی\"، \"تعاملی\" و \"خلاق\"، تلاش میکند با تحلیل نحوهی ارتباط میان ارکان چهارگانه تربیت معمار و اصول سهگانه نظام آموزش عالی، پیشنهادهایی برای ارتقاء نظام آموزش معماری ارائه دهد. این پژوهش با نگاهی به مفهوم نظام آموزش عالی و بررسی مشکلات آن و تحلیل سیستم پرورش معمار آغاز شده و با ارائه چارچوبی برای ارتباط کارآمد برنامه آموزش متداول معماری و تربیت معمار، راهبردهایی برای ارتقاء نظام آموزش معماری در سه محور\"کلگرایی\"، \"جامعگرایی\" و \"انعطافپذیری\" پیشنهاد مینماید.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"13 1","pages":"41-54"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85085026","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2018-08-23DOI: 10.30470/JAER.2018.32725
نجمه ملک پور
یکی از دغدغه های زندگی شهرنشینی در شهرهای امروزی ما رسیدن به پایداری اجتماعی بوده و مشارکت شهروندی راه حلی برای رسیدن به این پایداری است. در جریان این مشارکت، توجه به ارزش های انسانی و کیفیت بخشیدن به فضاهای انسان ساخت از اهمیت بالایی برخوردار است. اگرچه به نظر میرسد که بهرهگیری از مشارکت مردمی در جریان معماری و شهرسازی نیز مانند بسیاری از جریانها و رویکردها، از کشورهای غربی و پیشرفته سرچشمه گرفته و سپس در کشورهای در حال توسعه مورد استقبال و یا تقلید قرار گرفته است، اما با نگاهی دقیقتر به کیفیت معماری و شهرسازی شهرهای سنتی میتوان گونههایی از مشارکت فعال مردمی در سطوح مختلف را بازشناسی کرد. مشارکتی که به ویژه در فضاهای عمومی شهری نمود پیدا کرده و موجب افزایش سطح تعاملات اجتماعی، امنیت و در نتیجه پایداری اجتماعی شده است. آنچه این پژوهش به دنبال آن است تبیین جایگاه مشارکت مردمی در شهرهای سنتی ایران است؛ بنابراین ابتدا به بررسی و شناخت انواع مشارکت و سطوح مطرح شدهی آن در دهههای اخیر پرداخته و پس از بررسی رفتارها و فعالیتهای اجتماعی در نمونهای از بافت های تاریخی، مولفههای موثر بر مشارکت در شهرهای سنتی را معرفی و به مقایسه آن با رویکردهای مطرح شدهی معاصر میپردازد. بررسی و شناخت این رفتارها، تحلیل، ریشهیابی و بررسی ارتباط متقابل آن با کالبد و کیفیت های محیط مصنوع، میتواند به عنوان بررسی یک نمونه موردی موفق در شناخت مولفه های موثر بر مشارکت اجتماعی در معماری راهگشا بوده و منجر به ارایه راهکارهایی مفید شود.
{"title":"تبیین مولفههای موثر مشارکت مردمی در شهرهای سنتی برای دستیابی به پایداری اجتماعی","authors":"نجمه ملک پور","doi":"10.30470/JAER.2018.32725","DOIUrl":"https://doi.org/10.30470/JAER.2018.32725","url":null,"abstract":"یکی از دغدغه های زندگی شهرنشینی در شهرهای امروزی ما رسیدن به پایداری اجتماعی بوده و مشارکت شهروندی راه حلی برای رسیدن به این پایداری است. در جریان این مشارکت، توجه به ارزش های انسانی و کیفیت بخشیدن به فضاهای انسان ساخت از اهمیت بالایی برخوردار است. اگرچه به نظر میرسد که بهرهگیری از مشارکت مردمی در جریان معماری و شهرسازی نیز مانند بسیاری از جریانها و رویکردها، از کشورهای غربی و پیشرفته سرچشمه گرفته و سپس در کشورهای در حال توسعه مورد استقبال و یا تقلید قرار گرفته است، اما با نگاهی دقیقتر به کیفیت معماری و شهرسازی شهرهای سنتی میتوان گونههایی از مشارکت فعال مردمی در سطوح مختلف را بازشناسی کرد. مشارکتی که به ویژه در فضاهای عمومی شهری نمود پیدا کرده و موجب افزایش سطح تعاملات اجتماعی، امنیت و در نتیجه پایداری اجتماعی شده است. آنچه این پژوهش به دنبال آن است تبیین جایگاه مشارکت مردمی در شهرهای سنتی ایران است؛ بنابراین ابتدا به بررسی و شناخت انواع مشارکت و سطوح مطرح شدهی آن در دهههای اخیر پرداخته و پس از بررسی رفتارها و فعالیتهای اجتماعی در نمونهای از بافت های تاریخی، مولفههای موثر بر مشارکت در شهرهای سنتی را معرفی و به مقایسه آن با رویکردهای مطرح شدهی معاصر میپردازد. بررسی و شناخت این رفتارها، تحلیل، ریشهیابی و بررسی ارتباط متقابل آن با کالبد و کیفیت های محیط مصنوع، میتواند به عنوان بررسی یک نمونه موردی موفق در شناخت مولفه های موثر بر مشارکت اجتماعی در معماری راهگشا بوده و منجر به ارایه راهکارهایی مفید شود.","PeriodicalId":100751,"journal":{"name":"Journal of Agricultural Engineering Research","volume":"17 2 1","pages":"13-26"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78129006","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：