The buffalo (Bubalus bubalis) is a cattle that plays an important role in the lives of millions of people in many ways such as milk, meat, cargo, transport, transportation and farm manure in India and other Asian countries. Disease resistance, adaptability to various climatic conditions, better digestible meat of low quality grass-fed, faster growth, and weight gain are essential for buffalo breeders. Buffalo meat is similar to cattle meat in terms of meat composition, quality and sensory characteristics. It has some nutritional advantages such as containing less fat and calories. As a matter of fact, studies on the meat of some other animals such as sheep, lamb and beef, which are among the sources of red meat today, have increased recently. Consumers' interest in buffalo meat is increasing day by day in terms of both the high nutritional value of meat quality and the creation of a new red meat source. In this study, the physicochemical properties of buffalo meats were determined. For this purpose, 20 different Anatolian water buffaloes (7 male and 13 female) grown in the borders of Istanbul/Catalca district were used. The samples were taken from the Musculus longissimus dorsi (MLD) part of the animals for the analysis of buffalo meats. Color (L*-brightness, a*-red and green, b*-yellow and blue), moisture content, protein content, fat content, ash content, pH and water activity (aw) of buffalo meat samples were determined. In addition, the fatty acid composition of buffalo meats was determined. The average ash, pH, water activity, moisture, protein and fat ratios of buffalo meats were determined as 2.64%, 5.71, 0.99, 65.60%, 22.28% and 8.65%, respectively. L*, a* and b* values were determined as 42.66, 21.66 and 19.61, respectively. The major fatty acids of buffalo meats were C18:0 (stearic acid) while C18:3 (linolenic acid) was the least abundant fatty acid. The results of this studies suggested that buffalo meat could be considered as a good source of red meat.
{"title":"Manda Etinin Bazı Kalite Parametrelerinin Belirlenmesi","authors":"Birce BARAN, İsmail YILMAZ, Umit GEÇGEL","doi":"10.33462/jotaf.1233124","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1233124","url":null,"abstract":"The buffalo (Bubalus bubalis) is a cattle that plays an important role in the lives of millions of people in many ways such as milk, meat, cargo, transport, transportation and farm manure in India and other Asian countries. Disease resistance, adaptability to various climatic conditions, better digestible meat of low quality grass-fed, faster growth, and weight gain are essential for buffalo breeders. Buffalo meat is similar to cattle meat in terms of meat composition, quality and sensory characteristics. It has some nutritional advantages such as containing less fat and calories. As a matter of fact, studies on the meat of some other animals such as sheep, lamb and beef, which are among the sources of red meat today, have increased recently. Consumers' interest in buffalo meat is increasing day by day in terms of both the high nutritional value of meat quality and the creation of a new red meat source. In this study, the physicochemical properties of buffalo meats were determined. For this purpose, 20 different Anatolian water buffaloes (7 male and 13 female) grown in the borders of Istanbul/Catalca district were used. The samples were taken from the Musculus longissimus dorsi (MLD) part of the animals for the analysis of buffalo meats. Color (L*-brightness, a*-red and green, b*-yellow and blue), moisture content, protein content, fat content, ash content, pH and water activity (aw) of buffalo meat samples were determined. In addition, the fatty acid composition of buffalo meats was determined. The average ash, pH, water activity, moisture, protein and fat ratios of buffalo meats were determined as 2.64%, 5.71, 0.99, 65.60%, 22.28% and 8.65%, respectively. L*, a* and b* values were determined as 42.66, 21.66 and 19.61, respectively. The major fatty acids of buffalo meats were C18:0 (stearic acid) while C18:3 (linolenic acid) was the least abundant fatty acid. The results of this studies suggested that buffalo meat could be considered as a good source of red meat.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904259","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışma Bayburt İli fasulye ekim alanlarındaki yabancı otların tespiti, yoğunlukları ve rastlama sıklıkları durumlarının belirlenmesi amacıyla 2020 yılında Bayburt Merkez, Aydıntepe ve Demirözü ilçelerinde yürütülmüştür. Çalışma yapılacak alanın çevresindeki ürün deseni göz önüne alınarak, farklı ürün desenlerinin bulunduğu bölgelerde çalışmalar alanın iç kesimlerinde 1 m²’lik çerçeveler kullanılarak yapılmıştır. Çerçeve içerisine denk gelen her bir yabancı ot için sayımlar yapılmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda 1 tek çenekli (Monocotyledoneae) ve 15 çift çenekli (Dicotyledoneae) olmak üzere 16 familyaya ait 26 cinse mensup 26 yabancı ot türü belirlenmiştir. Bu yabancı otların yoğunluklarının 0.02 ile 5.29 bitki m-2 arasında değiştiği ve ortalama yoğunluğun ise 18.98 bitki m-2 olduğu tespit edilmiştir. Bayburt il bazında yapılan sürvey çalışmaları sonucu ortalama yoğunluk ve rastlama sıklığı bakımından en fazla türler sırasıyla Elymus repens (L.) Gould (5.29 bitki m-2; %68.46), Amaranthus retroflexus L. (4.50 bitki m-2; %66.65), Convolvulus arvensis L. (3.16 bitki m-2; %62.92), Chenopodium album L. (0.87 bitki m-2; %31.86) ve Cirsium arvense (L.) Scop. (0.82 bitki m-2; %31.79) olup en az türler ise sırasıyla Setaria viridis (L.) P. Beauv. (0.07 bitki m-2; %5.67), Ranunculus arvensis L. (0.07 bitki m-2; %4.76), Chondrilla juncea L. (0.07 bitki m-2; %3.89), Vicia cracca L. (0.06 bitki m-2; %5.56), Boreava orientalis Jaub. and Spach (0.04 bitki m-2; %3.43) ve Isatis glauca Aucher ex Boiss. (0.02 bitki m-2; %1.54) olarak belirlenmiştir. Bayburt ili fasulye tarlalarında, birim alandan elde edilecek verimin artırılması için özellikle Elymus repens (L.) Gould, Amaranthus retroflexus L. ve Convolvulus arvensis L. gibi yabancı otlarla mücadele yapılması gerekmektedir. Bunun için yöreye adapte olmuş fasulye çeşitlerine önem verilmelidir.
这项研究于 2020 年在巴伊布尔特中央区、艾登特佩区和德米罗兹区进行，目的是确定巴伊布尔特省豆类种植区的杂草及其密度和发生频率。考虑到研究区域周围的作物模式，在不同作物模式区域的内部使用 1 m² 的框架进行了研究。对框内的每种杂草进行了计数。研究结果表明，这些杂草隶属于 16 科 26 属 26 种，其中 1 种为单子叶植物（单子叶植物纲），15 种为双子叶植物（双子叶植物纲）。这些杂草的密度介于 0.02 至 5.29 株 m-2 之间，平均密度为 18.98 株 m-2。在巴伊布尔特省进行的调查结果显示，Elymus repens (L.) Gould（5.29 株 m-2；68.46%）、Amaranthus retroflexus L. （4.50 株 m-2；66.65%）、Convolvulus arvensis L. （3.16 株 m-2；62.92%）、Chenopodium album L. （0.87 株 m-2；31.86%）和 Cirsium arvense (L.) Scop.(0.07 plants m-2; 5.67%), Ranunculus arvensis L. (0.07 plants m-2; 4.76%), Chondrilla juncea L. (0.07 plants m-2; 3.89%), Vicia cracca L. (0.06 plant m-2; 5.56%), Boreava orientalis Jaub. and Spach (0.04 plant m-2; 3.43%) and Isatis glauca Aucher ex Boiss. (0.02 plant m-2; 1.54%).为了提高巴伊布尔特省豆田的单位面积产量，应控制杂草，如 Elymus repens (L.) Gould、Amaranthus retroflexus L.和 Convolvulus arvensis L.。为此，应重视适应该地区的豆类品种。
{"title":"Determination of the Weed Species, Density and Frequency in Bean Fields in Bayburt Province","authors":"Osman TÜRKER, İrfan ÇORUH","doi":"10.33462/jotaf.1116357","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1116357","url":null,"abstract":"Bu çalışma Bayburt İli fasulye ekim alanlarındaki yabancı otların tespiti, yoğunlukları ve rastlama sıklıkları durumlarının belirlenmesi amacıyla 2020 yılında Bayburt Merkez, Aydıntepe ve Demirözü ilçelerinde yürütülmüştür. Çalışma yapılacak alanın çevresindeki ürün deseni göz önüne alınarak, farklı ürün desenlerinin bulunduğu bölgelerde çalışmalar alanın iç kesimlerinde 1 m²’lik çerçeveler kullanılarak yapılmıştır. Çerçeve içerisine denk gelen her bir yabancı ot için sayımlar yapılmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda 1 tek çenekli (Monocotyledoneae) ve 15 çift çenekli (Dicotyledoneae) olmak üzere 16 familyaya ait 26 cinse mensup 26 yabancı ot türü belirlenmiştir. Bu yabancı otların yoğunluklarının 0.02 ile 5.29 bitki m-2 arasında değiştiği ve ortalama yoğunluğun ise 18.98 bitki m-2 olduğu tespit edilmiştir. Bayburt il bazında yapılan sürvey çalışmaları sonucu ortalama yoğunluk ve rastlama sıklığı bakımından en fazla türler sırasıyla Elymus repens (L.) Gould (5.29 bitki m-2; %68.46), Amaranthus retroflexus L. (4.50 bitki m-2; %66.65), Convolvulus arvensis L. (3.16 bitki m-2; %62.92), Chenopodium album L. (0.87 bitki m-2; %31.86) ve Cirsium arvense (L.) Scop. (0.82 bitki m-2; %31.79) olup en az türler ise sırasıyla Setaria viridis (L.) P. Beauv. (0.07 bitki m-2; %5.67), Ranunculus arvensis L. (0.07 bitki m-2; %4.76), Chondrilla juncea L. (0.07 bitki m-2; %3.89), Vicia cracca L. (0.06 bitki m-2; %5.56), Boreava orientalis Jaub. and Spach (0.04 bitki m-2; %3.43) ve Isatis glauca Aucher ex Boiss. (0.02 bitki m-2; %1.54) olarak belirlenmiştir. Bayburt ili fasulye tarlalarında, birim alandan elde edilecek verimin artırılması için özellikle Elymus repens (L.) Gould, Amaranthus retroflexus L. ve Convolvulus arvensis L. gibi yabancı otlarla mücadele yapılması gerekmektedir. Bunun için yöreye adapte olmuş fasulye çeşitlerine önem verilmelidir.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904059","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Despite being blessed with rich agro-climatic conditions, the largest agrarian state in India’s North-East, Assam recorded relatively poor agricultural growth, since independence. The question of agricultural performance in terms of use of factors and growth pattern always arise that seems to vary in different stages of policy shift. Agricultural diversity increased in the initial phase with the expansion of agricultural area but slowed down in the later stages. However, the nature of agricultural diversity and use of resources including land allocations reflects the adaptation of farming community, absorption of labour force and sustainability of earning of farmers. The objectives are to analyze: i) the pattern of agricultural growth, diversity; ii) relative contribution of crop diversification, yield and area towards output growth in the pre-Green Revolution, Green Revolution and Post-Reform period; iii) association of various factors with crop yields in the short run and the adjustment process in the long run. Using secondary data, semi-log linear and spline regression functions we examined the growth and stationarity of growth processes is checked by ADF test. Times series analyses like cointegration and ARDL bound testing approach has been followed to examine the relation of various factors with yield of various crops in the short and long run. The ECM also provides the process of adjustment and CUSUM(Q) test is used for checking fitness of the models. Changes in diversity are analyzed through Herfindahl Index and the additive decomposition technique is employed to examine changing contribution of growth of yield, area and cropping pattern and their interactions. The result reveals varied impacts of main weather variable (rainfall), technological factors and cropping intensity on the yields of crops in different phases since 1950-51. Area effect on output and cropping pattern growth though declined, yield growth contributed increasingly in successive sub-periods in Assam. However, the contribution of modern technology towards the growth has not been uniform in the three major stages of agricultural transformation in Assam.
{"title":"Pattern of Agricultural Progress in India’s North-East and the Contributing Factors: An Econometric Analysis","authors":"Utpal KUMAR DE, Ratna TAMANG","doi":"10.33462/jotaf.1114386","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1114386","url":null,"abstract":"Despite being blessed with rich agro-climatic conditions, the largest agrarian state in India’s North-East, Assam recorded relatively poor agricultural growth, since independence. The question of agricultural performance in terms of use of factors and growth pattern always arise that seems to vary in different stages of policy shift. Agricultural diversity increased in the initial phase with the expansion of agricultural area but slowed down in the later stages. However, the nature of agricultural diversity and use of resources including land allocations reflects the adaptation of farming community, absorption of labour force and sustainability of earning of farmers. The objectives are to analyze: i) the pattern of agricultural growth, diversity; ii) relative contribution of crop diversification, yield and area towards output growth in the pre-Green Revolution, Green Revolution and Post-Reform period; iii) association of various factors with crop yields in the short run and the adjustment process in the long run. Using secondary data, semi-log linear and spline regression functions we examined the growth and stationarity of growth processes is checked by ADF test. Times series analyses like cointegration and ARDL bound testing approach has been followed to examine the relation of various factors with yield of various crops in the short and long run. The ECM also provides the process of adjustment and CUSUM(Q) test is used for checking fitness of the models. Changes in diversity are analyzed through Herfindahl Index and the additive decomposition technique is employed to examine changing contribution of growth of yield, area and cropping pattern and their interactions. The result reveals varied impacts of main weather variable (rainfall), technological factors and cropping intensity on the yields of crops in different phases since 1950-51. Area effect on output and cropping pattern growth though declined, yield growth contributed increasingly in successive sub-periods in Assam. However, the contribution of modern technology towards the growth has not been uniform in the three major stages of agricultural transformation in Assam.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"78 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904057","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmada mevcutta ekimi yapılan İtalyan çimi ile yeni bir bitki olan tef bitkisinin farklı zamanlarda ekimlerine göre verim ve kalitelerinin kıyaslanması, özellikle sıcak yaz döneminde gelişimi yavaşlayan İtalyan çimi yerine tef bitkisinin kullanılabilme potansiyeli araştırılmıştır. Bu çalışma Konya koşullarında yazlık olarak farklı zamanlarda ekilen tef ve İtalyan çiminin ot verim ve kalitesinin belirlenmesi amacıyla 2020 yılında yapılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada iki İtalyan çimi çeşidi ve iki tef bitkisi çeşidi üç farklı zamanda (1 Mayıs, 1 Haziran ve 1 Temmuz) ekilmiştir. Araştırma sonucunda, tef bitkisinde bitki boyu 75.4 – 84.6 cm, sap kalınlığı 1.70 – 2.15 mm, yeşil ot verimi 5152.2 – 7555.8 kg da–1, kuru ot verimi 1458.6 – 2390.70 kg da–1, kuru madde oranı %25.98 – 32.14, kuru madde verimi 1335.0 – 2176.2 kg da–1, ham protein oranı %6.12 – 8.55, ham protein verimi 108.3 – 149.7 kg da–1 arasında; İtalyan çiminde bitki boyu 35.9 – 88.9 cm, sap kalınlığı 2.44 – 3.73 mm, yeşil ot verimi 739.2 – 4604.2 kg da–1, kuru ot verimi 243.3 – 1040.9 kg da–1, kuru madde oranı %14.73–30.13, kuru madde verimi 221.4–952.6 kg da–1, ham protein oranı %9.45 – 11.19 ve ham protein verimi 20.9 – 102.3 kg da–1 arasında bulunmuştur. Çalışma sonucunda; Orta Anadolu koşullarında yazlık ekim tarihlerinde, sıcak iklim bitkisi olan tef yeşil ot, kuru ot, kuru madde ve ham protein açısından İtalyan çiminden daha fazla verim vermiştir. İtalyan çimi çeşitlerinin ham protein oranları ise tef çeşitlerinin ham protein oranlarından daha yüksek bulunmuştur. Serin iklim bitkisi olan ve çalışmada kullanılan İtalyan çimi çeşitleri için ise yazlık ekimlerin uygun olmadığı tespit edilmiştir. Tef bitkisi Orta Anadolu koşullarında ekimden 55-65 gün içerisinde ot için biçim olgunluğuna gelmiştir. Tef bitkisi Orta Anadolu koşullarında ikinci ürün olarak 1 Temmuz’da ekildiğinde bile iki kez biçilebilmekte ve iyi bir verim verebilmektedir. Daha fazla tef çeşidi ile benzer çalışmaların yapılması uygun olacaktır.
{"title":"Farklı Zamanlarda Ekilen İtalyan Çimi (Lolium multiflorum Lam.) ve Tef (Eragrostis tef (Zucc) Trotter) Bitkilerinin Ot Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi","authors":"Betül ACAR, Abdullah ÖZKÖSE","doi":"10.33462/jotaf.1255365","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1255365","url":null,"abstract":"Bu çalışmada mevcutta ekimi yapılan İtalyan çimi ile yeni bir bitki olan tef bitkisinin farklı zamanlarda ekimlerine göre verim ve kalitelerinin kıyaslanması, özellikle sıcak yaz döneminde gelişimi yavaşlayan İtalyan çimi yerine tef bitkisinin kullanılabilme potansiyeli araştırılmıştır. Bu çalışma Konya koşullarında yazlık olarak farklı zamanlarda ekilen tef ve İtalyan çiminin ot verim ve kalitesinin belirlenmesi amacıyla 2020 yılında yapılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada iki İtalyan çimi çeşidi ve iki tef bitkisi çeşidi üç farklı zamanda (1 Mayıs, 1 Haziran ve 1 Temmuz) ekilmiştir. Araştırma sonucunda, tef bitkisinde bitki boyu 75.4 – 84.6 cm, sap kalınlığı 1.70 – 2.15 mm, yeşil ot verimi 5152.2 – 7555.8 kg da–1, kuru ot verimi 1458.6 – 2390.70 kg da–1, kuru madde oranı %25.98 – 32.14, kuru madde verimi 1335.0 – 2176.2 kg da–1, ham protein oranı %6.12 – 8.55, ham protein verimi 108.3 – 149.7 kg da–1 arasında; İtalyan çiminde bitki boyu 35.9 – 88.9 cm, sap kalınlığı 2.44 – 3.73 mm, yeşil ot verimi 739.2 – 4604.2 kg da–1, kuru ot verimi 243.3 – 1040.9 kg da–1, kuru madde oranı %14.73–30.13, kuru madde verimi 221.4–952.6 kg da–1, ham protein oranı %9.45 – 11.19 ve ham protein verimi 20.9 – 102.3 kg da–1 arasında bulunmuştur. Çalışma sonucunda; Orta Anadolu koşullarında yazlık ekim tarihlerinde, sıcak iklim bitkisi olan tef yeşil ot, kuru ot, kuru madde ve ham protein açısından İtalyan çiminden daha fazla verim vermiştir. İtalyan çimi çeşitlerinin ham protein oranları ise tef çeşitlerinin ham protein oranlarından daha yüksek bulunmuştur. Serin iklim bitkisi olan ve çalışmada kullanılan İtalyan çimi çeşitleri için ise yazlık ekimlerin uygun olmadığı tespit edilmiştir. Tef bitkisi Orta Anadolu koşullarında ekimden 55-65 gün içerisinde ot için biçim olgunluğuna gelmiştir. Tef bitkisi Orta Anadolu koşullarında ikinci ürün olarak 1 Temmuz’da ekildiğinde bile iki kez biçilebilmekte ve iyi bir verim verebilmektedir. Daha fazla tef çeşidi ile benzer çalışmaların yapılması uygun olacaktır.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"197 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904256","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Over the course of the last century, globalization and integration have increased significantly around the world. The rise in economic and financial globalization and integration has increased the connectedness between national economies and financial markets and secured an important place in the systemic risk spillover. It is important to analyze the issue in terms of different markets. Food prices around the world have increased significantly over the last 20 years. The price and volatility increase associated with food products lead to important socioeconomic and social problems. In this context, it will be important for decision-makers to assess the issue from the perspective of financial markets and to understand and reveal the dynamic structure of food commodity markets. This study aims to examine the connectedness of return and volatility in the Electronic Warehouse Receipt (EWR) market, where agricultural commodities are traded in Turkey, and to analyze its dynamic structure that changes over time. In this study, the Diebold-Yilmaz connectedness measurement method based on the forecast error variance decomposition after the VAR (p) model was used to analyze the connectedness between financial assets. According to the results of the static analysis performed, it was observed that while the return connectedness in the EWR market is very low, the volatility connectedness is at a higher level than the return connectedness. Based on the results of the dynamic analysis, no trend was observed in return connectedness; however, rapid increases and decreases were observed for certain periods. On the other hand, while an increasing trend was observed in the dynamic analysis of volatility connectedness, sudden increases and decreases were observed during periods of crisis. Of all agricultural commodities, it was observed that barley was the asset that sent the most net shock into the system. The EWR market in Turkey has come up recently. The market's structure, dynamics, and synchronization with other markets are still at a low level. The spillover effect of return and volatility shocks in the market are also low. The findings of this study can be used by producers, financial market participants and various decision makers for risk management, hedging and profit maximization purposes.
{"title":"Return and Volatility Connectedness in Electronic Warehouse Receipt Market of Turkey","authors":"Türker AÇIKGÖZ","doi":"10.33462/jotaf.1010506","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1010506","url":null,"abstract":"Over the course of the last century, globalization and integration have increased significantly around the world. The rise in economic and financial globalization and integration has increased the connectedness between national economies and financial markets and secured an important place in the systemic risk spillover. It is important to analyze the issue in terms of different markets. Food prices around the world have increased significantly over the last 20 years. The price and volatility increase associated with food products lead to important socioeconomic and social problems. In this context, it will be important for decision-makers to assess the issue from the perspective of financial markets and to understand and reveal the dynamic structure of food commodity markets. This study aims to examine the connectedness of return and volatility in the Electronic Warehouse Receipt (EWR) market, where agricultural commodities are traded in Turkey, and to analyze its dynamic structure that changes over time. In this study, the Diebold-Yilmaz connectedness measurement method based on the forecast error variance decomposition after the VAR (p) model was used to analyze the connectedness between financial assets. According to the results of the static analysis performed, it was observed that while the return connectedness in the EWR market is very low, the volatility connectedness is at a higher level than the return connectedness. Based on the results of the dynamic analysis, no trend was observed in return connectedness; however, rapid increases and decreases were observed for certain periods. On the other hand, while an increasing trend was observed in the dynamic analysis of volatility connectedness, sudden increases and decreases were observed during periods of crisis. Of all agricultural commodities, it was observed that barley was the asset that sent the most net shock into the system. The EWR market in Turkey has come up recently. The market's structure, dynamics, and synchronization with other markets are still at a low level. The spillover effect of return and volatility shocks in the market are also low. The findings of this study can be used by producers, financial market participants and various decision makers for risk management, hedging and profit maximization purposes.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134903933","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Aphids are one of the most important groups of insects that cause damage to agricultural crops, ornamental plants, as well as herbaceous and woody plants in their natural habitats. Aphids that feed on plant sap can cause significant crop losses worldwide, ranging from 70% to 80%, due to stunted growth, deformation, wilting, and other detrimental effects on plants. Despite the chemical, biological, and integrated pest management methods applied against these damages, aphids have rapidly expanded their distribution areas and their damages have been increasing in recent times. Hyalopterus Koch (Hemiptera: Aphididae), a genus of aphids, are known worldwide as pests that infest Prunus trees, which are stone fruit trees. They cause damage by feeding on the trees and also by transmitting plant viruses. Subsequently, improper and indiscriminate use of chemical control methods negatively impacts both human and environmental health. Accurate identification of aphids, especially in terms of invasive species, is crucial for early detection of their damages in the initial stages. The mitochondrial cytochrome c oxidase subunit I (COI) gene is an effective gene region used in the identification of many economically important plant pests worldwide. In this study, a total of 50 individuals of Hyalopterus pruni (Geoffroy) were collected from three localities Şarköy (Ulaman, Bulgurlu, Gölcük, Cumhuriyet, Mürefte, Hoşköy, Gaziköy, Tepeköy, Palamut), Süleymanpaşa (Yüzüncüyıl, Altınova, Banarlı, Barboros, Bıyıkali, Çınarlı, Değirmenaltı, Ferhadanlı, Hürriyet, Karacakılavuz, Karaevli, Naip, Namık Kemal and Marmaraereğlisi (Bahçelievler, Cedit Ali Paşa, Dereağzı, Mustafa Kemal Paşa, Sultanköy, Türkmenli, Yakuplu and Yeniçiftlik) in Tekirdağ province. The species H11, H41, and H61, which were selected to represent three counties, were sequenced, and the molecular sequence results revealed that H. pruni, as morphologically described, showed 99% consistency at the molecular level.
{"title":"Hyalopterus pruni (Geoffroy)'nin morfolojik ve moleküler teşhisi üzerine araştırma","authors":"Esra TAYAT, Nihal ÖZDER","doi":"10.33462/jotaf.1286792","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1286792","url":null,"abstract":"Aphids are one of the most important groups of insects that cause damage to agricultural crops, ornamental plants, as well as herbaceous and woody plants in their natural habitats. Aphids that feed on plant sap can cause significant crop losses worldwide, ranging from 70% to 80%, due to stunted growth, deformation, wilting, and other detrimental effects on plants. Despite the chemical, biological, and integrated pest management methods applied against these damages, aphids have rapidly expanded their distribution areas and their damages have been increasing in recent times. Hyalopterus Koch (Hemiptera: Aphididae), a genus of aphids, are known worldwide as pests that infest Prunus trees, which are stone fruit trees. They cause damage by feeding on the trees and also by transmitting plant viruses. Subsequently, improper and indiscriminate use of chemical control methods negatively impacts both human and environmental health. Accurate identification of aphids, especially in terms of invasive species, is crucial for early detection of their damages in the initial stages. The mitochondrial cytochrome c oxidase subunit I (COI) gene is an effective gene region used in the identification of many economically important plant pests worldwide. In this study, a total of 50 individuals of Hyalopterus pruni (Geoffroy) were collected from three localities Şarköy (Ulaman, Bulgurlu, Gölcük, Cumhuriyet, Mürefte, Hoşköy, Gaziköy, Tepeköy, Palamut), Süleymanpaşa (Yüzüncüyıl, Altınova, Banarlı, Barboros, Bıyıkali, Çınarlı, Değirmenaltı, Ferhadanlı, Hürriyet, Karacakılavuz, Karaevli, Naip, Namık Kemal and Marmaraereğlisi (Bahçelievler, Cedit Ali Paşa, Dereağzı, Mustafa Kemal Paşa, Sultanköy, Türkmenli, Yakuplu and Yeniçiftlik) in Tekirdağ province. The species H11, H41, and H61, which were selected to represent three counties, were sequenced, and the molecular sequence results revealed that H. pruni, as morphologically described, showed 99% consistency at the molecular level.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904257","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Samet Kaya DURSUN, Burcu AKSÜT, Hakan POLATCI, Muhammed TAŞOVA
Mantar içerdiği %90 seviyelerindeki yüksek nemden dolayı hasat sonrası çabuk bozulabilen bir üründür. Meydana gelebilecek kimyasal, mikrobiyolojik ve enzimatik bozulmaları önlemek için ürün içerisindeki fazla nemin kurutularak uzaklaştırılması önemlidir. Kurutma işlemi üründeki fazla nemi ürünün kalite özelliklerini (fiziko-kimyasal, fitokimyasal vb.) kaybetmeden depo edilebilir bir nem değerine (%10-13) kadar düşürülmesi işlemidir. Bu çalışmada; geliştirilen sıcaklık kontrollü bir mikrodalga kurutucu kullanılarak 50±1,5°C, 60±2°C ve 70±2.5 °C sıcaklık değerlerinde kültür mantarı (şapkalı) kurutulmuştur. Kurutma işlemleri örneklerinin nem içeriği %92.85±0.29’den %10 nem seviyesine düşene kadar devam etmiştir. Çalışma kapsamında sıcaklık kontrollü mikrodalga yönteminin mantarın kuruma süresi, kuruma oranı, matematiksel modelleme, rehidrasyon kapasitesi, rehidrasyon oranı, renk, sertlik ve efektif difüzyon-aktivasyon enerji değerlerine olan etkisi araştırılmıştır. Bulgulara göre en kısa kuruma süresi 40 dakika ile 70 °C kurutma sıcaklığında belirlenirken en uzun kuruma süresi ise 210 dakika ile 50 °C kurutma sıcaklığında yapılan kurutma işlemlerinde belirlenmiştir. Taze mantarın renk değerlerini istatistiksel açıdan en iyi 50 ºC sıcaklıkta muhafaza ettiği tespit edilmiştir. En yüksek rehidrasyon kapasitesi 50 °C rehidre su banyosunda ve 70 °C sıcaklıkta kurutulan örneklerde belirlenmiştir. Sertlik özellikleri açısından incelendiğinde 70 °C sıcaklığın istatistiksel açıdan (P
蘑菇是一种收获后很快就会变质的产品，因为水分含量高达 90%。为了防止化学、微生物和酶变质，必须通过干燥去除产品中多余的水分。干燥是将产品中多余的水分降低到可储存水分值（10-13%）的过程，同时不会损失产品的质量特性（物理化学、植物化学等）。在这项研究中，使用开发的温控微波干燥器在 50±1.5°C、60±2°C 和 70±2.5°C 下对栽培蘑菇（带盖）进行干燥。干燥过程一直持续到样品的水分含量从 92.85±0.29% 降到 10% 的水分水平。研究了温控微波法对蘑菇干燥时间、干燥速率、数学模型、再水化能力、再水化速率、颜色、硬度和有效扩散活化能值的影响。结果表明，在 70 °C 干燥温度下，最短的干燥时间为 40 分钟；在 50 °C 干燥温度下，最长的干燥时间为 210 分钟。据统计，新鲜蘑菇的色值在 50 °C 时保存得最好。在 50 °C 复水水浴和 70 °C 下烘干的样品复水能力最高。在分析硬度特性时，发现 70 °C 的温度在统计学上（P
{"title":"Development of a Temperature Controlled Microwave Dryer and Effect of Mushroom Drying on Energy and Quality Values","authors":"Samet Kaya DURSUN, Burcu AKSÜT, Hakan POLATCI, Muhammed TAŞOVA","doi":"10.33462/jotaf.1119197","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1119197","url":null,"abstract":"Mantar içerdiği %90 seviyelerindeki yüksek nemden dolayı hasat sonrası çabuk bozulabilen bir üründür. Meydana gelebilecek kimyasal, mikrobiyolojik ve enzimatik bozulmaları önlemek için ürün içerisindeki fazla nemin kurutularak uzaklaştırılması önemlidir. Kurutma işlemi üründeki fazla nemi ürünün kalite özelliklerini (fiziko-kimyasal, fitokimyasal vb.) kaybetmeden depo edilebilir bir nem değerine (%10-13) kadar düşürülmesi işlemidir. Bu çalışmada; geliştirilen sıcaklık kontrollü bir mikrodalga kurutucu kullanılarak 50±1,5°C, 60±2°C ve 70±2.5 °C sıcaklık değerlerinde kültür mantarı (şapkalı) kurutulmuştur. Kurutma işlemleri örneklerinin nem içeriği %92.85±0.29’den %10 nem seviyesine düşene kadar devam etmiştir. Çalışma kapsamında sıcaklık kontrollü mikrodalga yönteminin mantarın kuruma süresi, kuruma oranı, matematiksel modelleme, rehidrasyon kapasitesi, rehidrasyon oranı, renk, sertlik ve efektif difüzyon-aktivasyon enerji değerlerine olan etkisi araştırılmıştır. Bulgulara göre en kısa kuruma süresi 40 dakika ile 70 °C kurutma sıcaklığında belirlenirken en uzun kuruma süresi ise 210 dakika ile 50 °C kurutma sıcaklığında yapılan kurutma işlemlerinde belirlenmiştir. Taze mantarın renk değerlerini istatistiksel açıdan en iyi 50 ºC sıcaklıkta muhafaza ettiği tespit edilmiştir. En yüksek rehidrasyon kapasitesi 50 °C rehidre su banyosunda ve 70 °C sıcaklıkta kurutulan örneklerde belirlenmiştir. Sertlik özellikleri açısından incelendiğinde 70 °C sıcaklığın istatistiksel açıdan (P","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"127 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904064","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dracocephalum moldavica L. (Moldovya ejderi) bitkisi birçok ülkede geleneksel tıpta mide rahatlatıcı, sindirim kolaylaştırıcı, yatıştırıcı olarak kullanımının yanı sıra kalp hastalıkları, damar tıkanıklıkları, tansiyon, migren, baş ve diş ağrısı tedavisinde kullanılmaktadır. Ülkemiz florasında Dracocephalum cinsine ait birçok tür bulunurken, D. moldavica türü doğal olarak yetişmemektedir. Bitkinin Türkiye‘de yetiştiriciliği üzerine çalışma bulunmamaktadır. Bitki dikim sıklığı ve hasat zamanı bitki verim ve kalitesi üzerine önemli etkileri olan yetiştirme etmenlerindendir. Bu sebeplerle Dracocephalum moldavica (Moldovya ejderi) bitkisinde verim ve kalite özellikleri üzerine dikim sıklıklarının (40×25 cm ve 60×25 cm) ve hasat zamanlarının (çiçeklenme öncesi ve tam çiçeklenme) etkilerini araştırmak hedeflenmiştir. 2017 yılında yürütülen araştırma sonuçlarına göre dikim sıklığının etkisi dal sayısı, taze ve drog herba, drog yaprak verimi üzerinde, hasat zamanının etkisi; bitki boyu, taze herba, drog herba, drog yaprak verimi, uçucu yağ oranı üzerinde istatistiki olarak önemli; interaksiyonun etkisi ise incelenen özellikler üzerinde önemli bulunmamıştır. Araştırma sonucunda; bitki boyu değerleri: 57.91-63.08 cm, dal sayısı 8-12 adet/bitki, taze herba verimi 537.26-791.54 kg da-1, drog yaprak verimi 65.36-122.23 kg da-1, drog herba verimi 124.05-194.41 kg da-1, uçucu yağ oranı % 0.276-0.375 olarak tespit edilmiştir. Hasat zamanı bakımından incelen bütün özellikler tam çiçeklenme döneminde artış göstermiştir. Bitki boyu, taze herba, drog yaprak ve herba verimi en yüksek değerleri 40x25 dikim sıklığında elde edilmiştir. Uçucu yağ ana bileşenlerini geranil asetat (%53.635-54.723), gerenial (%16.229-17.396), neral (%11.729-12.661), geraniol (%5.780-6.623) toplamda %88.203-88.955 oranlarında oluşturmaktadır. Geranil asetat oranın yüksekliği bitkinin Çukurova koşullarında doğal bir geranil asetat kaynağı olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. Elde ettiğimiz veriler doğrultusunda Moldovya ejderi için en uygun hasat zamanı tam çiçeklenme dönemi, en uygun bitki dikim sıklığı ise 40×25 cm olarak tavsiye edilmektedir.
{"title":"Farklı Dikim Sıklıkları ve Hasat Zamanının Dracocephalum moldavica L. (Moldovya Ejderi)'nın Verim ve Kalitesine Etkileri","authors":"Elif FERAHOĞLU, Tuncay ÇALIŞKAN, Saliha KIRICI","doi":"10.33462/jotaf.1114621","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1114621","url":null,"abstract":"Dracocephalum moldavica L. (Moldovya ejderi) bitkisi birçok ülkede geleneksel tıpta mide rahatlatıcı, sindirim kolaylaştırıcı, yatıştırıcı olarak kullanımının yanı sıra kalp hastalıkları, damar tıkanıklıkları, tansiyon, migren, baş ve diş ağrısı tedavisinde kullanılmaktadır. Ülkemiz florasında Dracocephalum cinsine ait birçok tür bulunurken, D. moldavica türü doğal olarak yetişmemektedir. Bitkinin Türkiye‘de yetiştiriciliği üzerine çalışma bulunmamaktadır. Bitki dikim sıklığı ve hasat zamanı bitki verim ve kalitesi üzerine önemli etkileri olan yetiştirme etmenlerindendir. Bu sebeplerle Dracocephalum moldavica (Moldovya ejderi) bitkisinde verim ve kalite özellikleri üzerine dikim sıklıklarının (40×25 cm ve 60×25 cm) ve hasat zamanlarının (çiçeklenme öncesi ve tam çiçeklenme) etkilerini araştırmak hedeflenmiştir. 2017 yılında yürütülen araştırma sonuçlarına göre dikim sıklığının etkisi dal sayısı, taze ve drog herba, drog yaprak verimi üzerinde, hasat zamanının etkisi; bitki boyu, taze herba, drog herba, drog yaprak verimi, uçucu yağ oranı üzerinde istatistiki olarak önemli; interaksiyonun etkisi ise incelenen özellikler üzerinde önemli bulunmamıştır. Araştırma sonucunda; bitki boyu değerleri: 57.91-63.08 cm, dal sayısı 8-12 adet/bitki, taze herba verimi 537.26-791.54 kg da-1, drog yaprak verimi 65.36-122.23 kg da-1, drog herba verimi 124.05-194.41 kg da-1, uçucu yağ oranı % 0.276-0.375 olarak tespit edilmiştir. Hasat zamanı bakımından incelen bütün özellikler tam çiçeklenme döneminde artış göstermiştir. Bitki boyu, taze herba, drog yaprak ve herba verimi en yüksek değerleri 40x25 dikim sıklığında elde edilmiştir. Uçucu yağ ana bileşenlerini geranil asetat (%53.635-54.723), gerenial (%16.229-17.396), neral (%11.729-12.661), geraniol (%5.780-6.623) toplamda %88.203-88.955 oranlarında oluşturmaktadır. Geranil asetat oranın yüksekliği bitkinin Çukurova koşullarında doğal bir geranil asetat kaynağı olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. Elde ettiğimiz veriler doğrultusunda Moldovya ejderi için en uygun hasat zamanı tam çiçeklenme dönemi, en uygun bitki dikim sıklığı ise 40×25 cm olarak tavsiye edilmektedir.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"56 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134904260","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
In this study, almond pulp was added to tarhana to increase its nutritional value. For this purpose, after grinding the almonds, the oil was reduced and almond pulp was added to the tarhana mix at the rates of 0% (control), 5%, 10%, 15%, 20%, 25% and 30%. According to the research data, pH and titration acidity values of tarhana increased significantly with the increase of almond pulp addition (p
{"title":"Badem Pulpu İlavesinin Tarhananın Fiziksel, Kimyasal ve Fonksiyonel Özelliklerine Etkisi","authors":"Ezgi ŞENSOY, Zekai TARAKÇI","doi":"10.33462/jotaf.1200426","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1200426","url":null,"abstract":"In this study, almond pulp was added to tarhana to increase its nutritional value. For this purpose, after grinding the almonds, the oil was reduced and almond pulp was added to the tarhana mix at the rates of 0% (control), 5%, 10%, 15%, 20%, 25% and 30%. According to the research data, pH and titration acidity values of tarhana increased significantly with the increase of almond pulp addition (p","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"33 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135772064","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Githa NOVİANA, Fani ARDİANİ, Idum Satia SANTİ, Hartono HARTONO
The lack of suitable land (S1) for oil palm plantations is the reason for the current use of marginal land (S3) in oil palm plantations, both for companies and smallholders. Peat swampland has good potential if the care and fertilization of plants is carried out according to the standards according to the conditions of the land. Peat swampland has high acidity, and land conditions are often flooded. Application of fertilizer in a timely manner and the right dose is one of the keys to the success of oil palm plantations. This study aimed to determine the effect of the frequency of fertilizer application on the nutrient content of oil palm leaves. There were three fertilization treatments, namely 1) 0.6 kg/tree was applied once a month, 2) 1.8 kg/tree was applied once per three months, and 3.6 kg/tree was applied once per six months. Data were analyzed using a completely randomized design. The results showed that the frequency of fertilization significantly affected the nutritional content of oil palm leaves. The average nutrient content of fertilization with a frequency of six months has the lowest nutrition compared to other frequencies. The best frequency of fertilization is 0.6 kg/tree, which is applied every month. Fertilization on peatlands that is carried out regularly and in a balanced dose is more important than the application of high doses of fertilizer with a long frequency of fertilization. This is related to palm oil feeding root distribution, which is limited to a swamp depth of 0-60 cm.
{"title":"The Effect of Different Fertilization Frequency on Some Nutrient Content of Palm Plant Grown in Peat Swamp","authors":"Githa NOVİANA, Fani ARDİANİ, Idum Satia SANTİ, Hartono HARTONO","doi":"10.33462/jotaf.1149780","DOIUrl":"https://doi.org/10.33462/jotaf.1149780","url":null,"abstract":"The lack of suitable land (S1) for oil palm plantations is the reason for the current use of marginal land (S3) in oil palm plantations, both for companies and smallholders. Peat swampland has good potential if the care and fertilization of plants is carried out according to the standards according to the conditions of the land. Peat swampland has high acidity, and land conditions are often flooded. Application of fertilizer in a timely manner and the right dose is one of the keys to the success of oil palm plantations. This study aimed to determine the effect of the frequency of fertilizer application on the nutrient content of oil palm leaves. There were three fertilization treatments, namely 1) 0.6 kg/tree was applied once a month, 2) 1.8 kg/tree was applied once per three months, and 3.6 kg/tree was applied once per six months. Data were analyzed using a completely randomized design. The results showed that the frequency of fertilization significantly affected the nutritional content of oil palm leaves. The average nutrient content of fertilization with a frequency of six months has the lowest nutrition compared to other frequencies. The best frequency of fertilization is 0.6 kg/tree, which is applied every month. Fertilization on peatlands that is carried out regularly and in a balanced dose is more important than the application of high doses of fertilizer with a long frequency of fertilization. This is related to palm oil feeding root distribution, which is limited to a swamp depth of 0-60 cm.","PeriodicalId":119547,"journal":{"name":"Journal of Tekirdag Agricultural Faculty","volume":"163 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136046008","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：