W artykule przedstawiono podstawowe kierunki rozwoju narracji twórczości w polskiej myśli pedagogicznej. Analizę rozpoczęto od dwudziestolecia międzywojennego i ukazania się pierwszej monografii poświęconej szkole twórczej. Wskazano na osiągnięcia pedagogiki społecznej w zakresie rozwijania koncepcji pomocy w tworzeniu. Przedstawiono koncepcje twórczości w naukach o wychowaniu w kolejnych dekadach XX wieku. Zwrócono m.in. uwagę na teorię wychowania i kształcenia do twórczości, dydaktykę twórczości, koncepcję twórczego stylu życia. Wyeksponowano główne nurty narracji pedagogiki twórczości w pierwszych latach XXI wieku i kształtowanie się nowej subdyscypliny kreatologii pedagogicznej. Wskazano na trzy płaszczyzny narracji twórczości w pedagogice: 1) teoretyczną – tworzone są różne koncepcje; 2) empiryczną – realizowane są eksploracje o charakterze ilościowym i jakościowym, a także 3) praktyczną – opracowywane są konkretne programy pomocy w tworzeniu i poradniki metodyczne.
{"title":"Twórczość w polskiej myśli pedagogicznej","authors":"Agata Cudowska","doi":"10.21697/fp.2022.2.20","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.20","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono podstawowe kierunki rozwoju narracji twórczości w polskiej myśli pedagogicznej. Analizę rozpoczęto od dwudziestolecia międzywojennego i ukazania się pierwszej monografii poświęconej szkole twórczej. Wskazano na osiągnięcia pedagogiki społecznej w zakresie rozwijania koncepcji pomocy w tworzeniu. Przedstawiono koncepcje twórczości w naukach o wychowaniu w kolejnych dekadach XX wieku. Zwrócono m.in. uwagę na teorię wychowania i kształcenia do twórczości, dydaktykę twórczości, koncepcję twórczego stylu życia. Wyeksponowano główne nurty narracji pedagogiki twórczości w pierwszych latach XXI wieku i kształtowanie się nowej subdyscypliny kreatologii pedagogicznej. Wskazano na trzy płaszczyzny narracji twórczości w pedagogice: 1) teoretyczną – tworzone są różne koncepcje; 2) empiryczną – realizowane są eksploracje o charakterze ilościowym i jakościowym, a także 3) praktyczną – opracowywane są konkretne programy pomocy w tworzeniu i poradniki metodyczne.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"40 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115150996","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Autor dokonuje analizy genezy i ewolucji pedagogiki naturalistycznej, zorientowanej na edukację w naturze, w tym szczególnie w lesie, w czasach od Jana Jakuba Rousseau aż po obecne czasy, w krajach Europy i w USA. Wskazuje na dwie formy organizacji procesu kształcenia i wychowania w lesie, pisze o lesie i dla lasu, a mianowicie reprezentuje podejście instytucjonalne w postaci tworzenia przedszkoli i szkół leśnych oraz edukację pozaszkolną, środowiskową, z której każda grupa wiekowa może korzystać w swoim czasie wolnym. W podsumowaniu formułuje tezę o włączeniu badań naukowych i praktyk edukacyjnych w lesie do nauk humanistyczno-społecznych bez potrzeby wyłaniania odrębnej dyscypliny naukowej.
作者分析了从约翰-雅各布-卢梭(Johann Jacob Rousseau)时代至今,欧洲国家和美国的自然主义教育学的起源和演变,即面向自然,特别是森林的教育。他指出了在森林中组织教育和培养过程的两种形式,即写森林和为森林而写,代表了以建立森林幼儿园和学校为形式的机构方法,以及以社区为基础的校外教育,每个年龄组都可以在空闲时间使用。最后,他提出了将森林科学研究和教育实践融入人文和社会科学的论点,而无需作为一门独立的科学学科出现。
{"title":"„Pedagogika lasu” jako (nie)nowa orientacja w pedagogice","authors":"Bogusław Śliwerski","doi":"10.21697/fp.2022.2.04","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.04","url":null,"abstract":"Autor dokonuje analizy genezy i ewolucji pedagogiki naturalistycznej, zorientowanej na edukację w naturze, w tym szczególnie w lesie, w czasach od Jana Jakuba Rousseau aż po obecne czasy, w krajach Europy i w USA. Wskazuje na dwie formy organizacji procesu kształcenia i wychowania w lesie, pisze o lesie i dla lasu, a mianowicie reprezentuje podejście instytucjonalne w postaci tworzenia przedszkoli i szkół leśnych oraz edukację pozaszkolną, środowiskową, z której każda grupa wiekowa może korzystać w swoim czasie wolnym. W podsumowaniu formułuje tezę o włączeniu badań naukowych i praktyk edukacyjnych w lesie do nauk humanistyczno-społecznych bez potrzeby wyłaniania odrębnej dyscypliny naukowej.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125590627","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W ramach tekstu, w odwołaniu do myśli posthumanistycznej i nowego materializmu (Braidotti, Barad, Latour), podkreślających relacyjny charakter rzeczywistości, sprawczość nie-ludzi oraz ograniczenia humanizmu, podjęto próbę postawienia pytania o nieantropocentryczną pedagogiczność lasu. Chodzi więc o sposób, w jaki las może być rozumiany przez teorię i badania edukacyjne, w których nie zakłada się rozumienia edukacji jako działalności specyficznie ludzkiej, a nie-ludzi nie rozumie jako kontekstów, narzędzi czy przeszkód tej działalności, ale jako aktorów, których cechuje pedagogiczne sprawstwo. W tym celu w pierwszej kolejności postawiono pytanie o antropocentryczną pedagogiczność lasu, a także wskazano na pewne ograniczenia takiego rozumienia. W dalszym ciągu wskazano na nieantropocentryczne rozumienie lasu i wyzwania dla pedagogiki, jakie się z tym wiążą.
{"title":"Nieantropocentryczna pedagogiczność lasu","authors":"Maksymilian Chutorański","doi":"10.21697/fp.2022.2.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.10","url":null,"abstract":"W ramach tekstu, w odwołaniu do myśli posthumanistycznej i nowego materializmu (Braidotti, Barad, Latour), podkreślających relacyjny charakter rzeczywistości, sprawczość nie-ludzi oraz ograniczenia humanizmu, podjęto próbę postawienia pytania o nieantropocentryczną pedagogiczność lasu. Chodzi więc o sposób, w jaki las może być rozumiany przez teorię i badania edukacyjne, w których nie zakłada się rozumienia edukacji jako działalności specyficznie ludzkiej, a nie-ludzi nie rozumie jako kontekstów, narzędzi czy przeszkód tej działalności, ale jako aktorów, których cechuje pedagogiczne sprawstwo. W tym celu w pierwszej kolejności postawiono pytanie o antropocentryczną pedagogiczność lasu, a także wskazano na pewne ograniczenia takiego rozumienia. W dalszym ciągu wskazano na nieantropocentryczne rozumienie lasu i wyzwania dla pedagogiki, jakie się z tym wiążą.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129913222","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł prezentuje w sposób skondensowany rozwój edukacji leśnej w Polsce prowadzonej przez Lasy Państwowe. Celem artykułu jest przedstawienie podstaw prawnych edukacji leśnej, ewolucji jej definicji oraz zadań edukatorów leśnych w Europie i w Polsce. Treść kierowana jest do badaczy pracujących nad rozwojem pedagogiki lasu jako obszaru problemowego, w którym ekosystem lasu i jego najbliższego otoczenia może pełnić rolę środowiska wychowawczego. Autorki starają się podkreślić kluczową rolę Lasów Państwowych, instytucji, która od lat 90. XX wieku dynamicznie rozwija tę część edukacji ekologicznej. Artykuł zawiera też krótkie opisy najistotniejszych ośrodków naukowo-dydaktycznych związanych z rozwojem edukacji leśnej w Polsce, w tym działalność Stowarzyszenia Edukatorów Leśnych.
{"title":"Podstawy formalne, organizacja i przebieg edukacji leśnej społeczeństwa prowadzonej przez Lasy Państwowe","authors":"A. Wierzbicka, B. Czolnik","doi":"10.21697/fp.2022.2.05","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.05","url":null,"abstract":"Artykuł prezentuje w sposób skondensowany rozwój edukacji leśnej w Polsce prowadzonej przez Lasy Państwowe. Celem artykułu jest przedstawienie podstaw prawnych edukacji leśnej, ewolucji jej definicji oraz zadań edukatorów leśnych w Europie i w Polsce. Treść kierowana jest do badaczy pracujących nad rozwojem pedagogiki lasu jako obszaru problemowego, w którym ekosystem lasu i jego najbliższego otoczenia może pełnić rolę środowiska wychowawczego. Autorki starają się podkreślić kluczową rolę Lasów Państwowych, instytucji, która od lat 90. XX wieku dynamicznie rozwija tę część edukacji ekologicznej. Artykuł zawiera też krótkie opisy najistotniejszych ośrodków naukowo-dydaktycznych związanych z rozwojem edukacji leśnej w Polsce, w tym działalność Stowarzyszenia Edukatorów Leśnych.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"87 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123639184","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Mariański Janusz (2021). Peter Ludwig Berger (1929–2017) przejście od teorii sekularyzacji do desekularyzacji. Lublin: Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie, ss. 216.","authors":"J. Niewęgłowski","doi":"10.21697/fp.2022.2.29","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.29","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"48 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132227232","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Children begin to fully understand evaporation at the age of 11 years, but they already have some idea of this phenomenon in preschool age. The paper presents the results of a research exploring the understanding of evaporation by 6- and 9-year-old children. The research used the method of a narrative based on incorrect information in order to verify whether and how well children would discover the errors in that narrative and how they could explain the process of evaporation. The incorrect narrative method is inspired by the science fiction film genre, which uses false assumptions to prove something that is not true. According to the research, half of the children knew that evaporation accompanies the process of cloud formation, but only half of the children who knew that (one-fourth of the respondents) could detect an error in the narrative. The reason for that is believed to be children’s lack of critical thinking and limited structured knowledge of evaporation in the water cycle in nature.
{"title":"The ability of children aged 6 and 9 years, respectively, to detect errors in a narrative based on incorrect information about evaporation in the water cycle","authors":"J. Jelinek","doi":"10.21697/fp.2022.2.26","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.26","url":null,"abstract":"Children begin to fully understand evaporation at the age of 11 years, but they already have some idea of this phenomenon in preschool age. The paper presents the results of a research exploring the understanding of evaporation by 6- and 9-year-old children. The research used the method of a narrative based on incorrect information in order to verify whether and how well children would discover the errors in that narrative and how they could explain the process of evaporation. The incorrect narrative method is inspired by the science fiction film genre, which uses false assumptions to prove something that is not true. According to the research, half of the children knew that evaporation accompanies the process of cloud formation, but only half of the children who knew that (one-fourth of the respondents) could detect an error in the narrative. The reason for that is believed to be children’s lack of critical thinking and limited structured knowledge of evaporation in the water cycle in nature.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"83 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130735653","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Od redakcji","authors":"M. Paluch, Marcin Klimski, J. Niewęgłowski","doi":"10.21697/fp.2022.2.01","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.01","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128494194","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Sprawozdanie z konferencji naukowej pt. „Społeczna działalność na rzecz więźniów i ich rodzin”, zorganizowanej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, 21 lutego 2022 roku","authors":"J. Niewęgłowski","doi":"10.21697/fp.2022.2.30","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.30","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"38 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127949615","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Adamina Korwin-Szymanowska, Anna Witkowska-Tomaszewska
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę rozwijania dziecięcej proaktywności z wykorzystaniem design thinking jako metody wpisującej się w nurt edukacji dla zrównoważonego rozwoju. W związku z postępującym kryzysem klimatycznym głównym celem przeprowadzonych badań było określenie, w jaki sposób metoda design thinking wspiera rozwój proaktywności w zakresie działań na rzecz ochrony przyrody u dzieci z klasy III szkoły podstawowej. W metodologii zastosowano badania w działaniu, które były prowadzone w paradygmacie konstruktywistycznym, interpretacyjnym. Analiza uzyskanych wyników pokazała, że w trakcie procesu design thinking, obejmującego etapy: „Poczuj”, „Projektuj”, „Działaj” i „Inspiruj”, dzieci rozwijały swoją proaktywność i podejmowanie inicjatywy m.in. poprzez obserwowania i diagnozowanie problemów otaczającej ich rzeczywistości, rozwijanie umiejętności negocjacji, podejmowania decyzji, aktywnego uczenia się, wyznaczania celów, projektowania własnego działania, poszukiwania informacji, konstruowania strategii rozwiązywania problemów, ewaluacji własnych działań czy zarządzania procesami uczenia się.
{"title":"Design thinking dla zrównoważonego rozwoju jako metoda wspierająca dziecięcą proaktywność w zakresie działań na rzecz przyrody","authors":"Adamina Korwin-Szymanowska, Anna Witkowska-Tomaszewska","doi":"10.21697/fp.2022.2.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.14","url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł podejmuje problematykę rozwijania dziecięcej proaktywności z wykorzystaniem design thinking jako metody wpisującej się w nurt edukacji dla zrównoważonego rozwoju. W związku z postępującym kryzysem klimatycznym głównym celem przeprowadzonych badań było określenie, w jaki sposób metoda design thinking wspiera rozwój proaktywności w zakresie działań na rzecz ochrony przyrody u dzieci z klasy III szkoły podstawowej. W metodologii zastosowano badania w działaniu, które były prowadzone w paradygmacie konstruktywistycznym, interpretacyjnym. Analiza uzyskanych wyników pokazała, że w trakcie procesu design thinking, obejmującego etapy: „Poczuj”, „Projektuj”, „Działaj” i „Inspiruj”, dzieci rozwijały swoją proaktywność i podejmowanie inicjatywy m.in. poprzez obserwowania i diagnozowanie problemów otaczającej ich rzeczywistości, rozwijanie umiejętności negocjacji, podejmowania decyzji, aktywnego uczenia się, wyznaczania celów, projektowania własnego działania, poszukiwania informacji, konstruowania strategii rozwiązywania problemów, ewaluacji własnych działań czy zarządzania procesami uczenia się.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"37 10","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131859165","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Edukacja jest podstawowym prawem człowieka, powszechnie uznawanym za środek postępu i główny sposób kształtowania świadomości oraz sposób rozumienia koncepcji zrównoważonego rozwoju (ZR). Zrównoważony rozwój, jako powszechnie uznawany paradygmat wskazujący potrzebę ochrony środowiska przyrodniczego i zachowania go dla przyszłych pokoleń, wprowadzany jest do programów kształcenia w edukacji szkolnej i akademickiej. W niniejszym opracowaniu zastosowano innowacyjną metodę oznaczania śladu ekologicznego Ecological Footprint (EF) za pomocą kalkulatora jako narzędzia dydaktycznego. Badaniami objęto studentów pedagogiki, wykorzystując ogólnodostępny test kalkulatora EF ze strony: www.footprintnetwork.org/. Zastosowanie testu wskazało, że spełnia on funkcje przypisywane środkom dydaktycznym, ponadto jest nowoczesny i ogólnodostępny. Otrzymane wartości EF wśród badanych studentów różniły się od średnich wartości EF obliczonych dla Polski, UE i Świata. Znajomość własnego EF i porównanie go ze średnią dla grupy, kraju i świata pozwala podjąć odpowiednie kroki, aby zmienić swoje zachowania. Wprowadzenie kalkulatora jako narzędzia edukacyjnego przyczyniło się do osobistego zainteresowania badanych przestrzeganiem zasad zrównoważonego rozwoju, co w dalszym czasie może prowadzić do proekologicznych zachowań, a tym samym przyczynić się do powstrzymania zmian klimatycznych. Kalkulator EF jako środek dydaktyczny może być przydatny zarówno w kształceniu formalnym, jak i nieformalnym.
{"title":"Kalkulator śladu ekologicznego jako środek dydaktyczny w edukacji dla zrównoważonego rozwoju","authors":"L. Tuszyńska, I. Żeber-Dzikowska","doi":"10.21697/fp.2022.2.13","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/fp.2022.2.13","url":null,"abstract":"Edukacja jest podstawowym prawem człowieka, powszechnie uznawanym za środek postępu i główny sposób kształtowania świadomości oraz sposób rozumienia koncepcji zrównoważonego rozwoju (ZR). Zrównoważony rozwój, jako powszechnie uznawany paradygmat wskazujący potrzebę ochrony środowiska przyrodniczego i zachowania go dla przyszłych pokoleń, wprowadzany jest do programów kształcenia w edukacji szkolnej i akademickiej. W niniejszym opracowaniu zastosowano innowacyjną metodę oznaczania śladu ekologicznego Ecological Footprint (EF) za pomocą kalkulatora jako narzędzia dydaktycznego. Badaniami objęto studentów pedagogiki, wykorzystując ogólnodostępny test kalkulatora EF ze strony: www.footprintnetwork.org/. Zastosowanie testu wskazało, że spełnia on funkcje przypisywane środkom dydaktycznym, ponadto jest nowoczesny i ogólnodostępny. Otrzymane wartości EF wśród badanych studentów różniły się od średnich wartości EF obliczonych dla Polski, UE i Świata. Znajomość własnego EF i porównanie go ze średnią dla grupy, kraju i świata pozwala podjąć odpowiednie kroki, aby zmienić swoje zachowania. Wprowadzenie kalkulatora jako narzędzia edukacyjnego przyczyniło się do osobistego zainteresowania badanych przestrzeganiem zasad zrównoważonego rozwoju, co w dalszym czasie może prowadzić do proekologicznych zachowań, a tym samym przyczynić się do powstrzymania zmian klimatycznych. Kalkulator EF jako środek dydaktyczny może być przydatny zarówno w kształceniu formalnym, jak i nieformalnym.","PeriodicalId":189876,"journal":{"name":"Forum Pedagogiczne","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114179600","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}