Murat Ardoğan, Demircan Özbalci, Emine Güçhan Alanoğlu
OBJECTIVE: Chronic myeloid leukemia is a myeloproliferative neoplasm with an incidence of 1–2 cases per 100 000 adults. Central to the pathogenesis of CML, is the fusion of the Abelson murine leukemia (ABL1) gene on chromosome 9 with the breakpoint cluster region (BCR) gene on chromosome 22. The therapeutic landscape changed dramatically with the development of the tyrosine kinase inhibitors (TKIs). This “targeted” approach altered the natural history of CML, improving the 10-year survival rate to 80 %-90 %. This study aims to investigate the effective management of TKI treatment and overall survival in “real-life” CML patients and to discuss the results with current literature. MATERIAL AND METHODS: Eighty eight patients who were diagnosed as CML between 2000 and 2018 in Süleyman Demirel University Hematology Department were evaluated. Patients’ clinical and laboratory characteristics, clinical and demographical features, treatment options, side effects and responses were evaluated in this study. Risk assessment and staging applied with World Health Organization criteria and Sokal Hasford and Eutos risk scoring system. We determined hematological, cytogenetic and molecular response according to European Leukemia Network criteria. RESULTS: The average age, male / female ratio and survival rates were found similar to those in literature. The age distribution (p = 0,001) and Charlson comorbidity index (p = 0.005) and Charlson comorbidity-age index (p = 0,000) had a statistically significant effect on overall survival. Age distribution (p = 0,029), Charlson comorbidity age index (p = 0,001) and major molecular response at 12 months (p = 0,028) were found to have a significant effect on disease-free survival. Major molecular response at 12 months (p = 0,006) also had a statistically significant effect on progression-free survival. Reticular fiber grade did not significantly affect overall survival, disease-free survival and progression-free survival of patients. CONCLUSION: These results suggest that CML is generally well managed with existing treatment options and that death occur more frequently due to other medical problems. In CML, Charlson indices have been shown to be significantly associated with overall survival and disease-free survival.
{"title":"Isparta’daki Kronik Myeloid Lösemi Hastalarının Gerçek Yaşam Verileri","authors":"Murat Ardoğan, Demircan Özbalci, Emine Güçhan Alanoğlu","doi":"10.17343/sdutfd.1266338","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1266338","url":null,"abstract":"OBJECTIVE: Chronic myeloid leukemia is a myeloproliferative neoplasm with an incidence of 1–2 cases per 100 000 adults. Central to the pathogenesis of CML, is the fusion of the Abelson murine leukemia (ABL1) gene on chromosome 9 with the breakpoint cluster region (BCR) gene on chromosome 22. The therapeutic landscape changed dramatically with the development of the tyrosine kinase inhibitors (TKIs). This “targeted” approach altered the natural history of CML, improving the 10-year survival rate to 80 %-90 %. This study aims to investigate the effective management of TKI treatment and overall survival in “real-life” CML patients and to discuss the results with current literature. MATERIAL AND METHODS: Eighty eight patients who were diagnosed as CML between 2000 and 2018 in Süleyman Demirel University Hematology Department were evaluated. Patients’ clinical and laboratory characteristics, clinical and demographical features, treatment options, side effects and responses were evaluated in this study. Risk assessment and staging applied with World Health Organization criteria and Sokal Hasford and Eutos risk scoring system. We determined hematological, cytogenetic and molecular response according to European Leukemia Network criteria. RESULTS: The average age, male / female ratio and survival rates were found similar to those in literature. The age distribution (p = 0,001) and Charlson comorbidity index (p = 0.005) and Charlson comorbidity-age index (p = 0,000) had a statistically significant effect on overall survival. Age distribution (p = 0,029), Charlson comorbidity age index (p = 0,001) and major molecular response at 12 months (p = 0,028) were found to have a significant effect on disease-free survival. Major molecular response at 12 months (p = 0,006) also had a statistically significant effect on progression-free survival. Reticular fiber grade did not significantly affect overall survival, disease-free survival and progression-free survival of patients. CONCLUSION: These results suggest that CML is generally well managed with existing treatment options and that death occur more frequently due to other medical problems. In CML, Charlson indices have been shown to be significantly associated with overall survival and disease-free survival.","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139277859","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Farklı organlarda ve metabolik süreçlerde yer alan enzimler için bir kofaktör olan bakır (Cu), hücresel ve fizyolojik insan sağlığı için gerekli olan önemli mikro besinlerden biridir. Son yıllarda hücrelerde biriken bakırın mitokondriyal solunum ve lipoik asit (LA) yolu ile ilişkili ve proteotoksik stres ile karakterize, “kuproptoz” olarak adlandırılan yeni bir programlı ölüm şekli tanımlanmıştır. Kuproptoz mekanizmasının daha iyi anlaşılmasına yönelik çalışmalar devam etmekle birlikte birçok araştırmacı da kuproptoz ve kanserin farklı özellikleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla araştırmalarını sürdürmektedir. Bu derleme hücresel ve fizyolojik Cu metabolizmasına, kuproptoz mekanizmasına ve çeşitli kanser türleri ile olan ilişkisine odaklanmaktadır.
{"title":"CUPROPTOSIS; COPPER ASSOCIATED CELL DEATH PATHWAY","authors":"Ebru Nur Aksu, Esin Sakalli","doi":"10.17343/sdutfd.1371727","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1371727","url":null,"abstract":"Farklı organlarda ve metabolik süreçlerde yer alan enzimler için bir kofaktör olan bakır (Cu), hücresel ve fizyolojik insan sağlığı için gerekli olan önemli mikro besinlerden biridir. Son yıllarda hücrelerde biriken bakırın mitokondriyal solunum ve lipoik asit (LA) yolu ile ilişkili ve proteotoksik stres ile karakterize, “kuproptoz” olarak adlandırılan yeni bir programlı ölüm şekli tanımlanmıştır. Kuproptoz mekanizmasının daha iyi anlaşılmasına yönelik çalışmalar devam etmekle birlikte birçok araştırmacı da kuproptoz ve kanserin farklı özellikleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla araştırmalarını sürdürmektedir. Bu derleme hücresel ve fizyolojik Cu metabolizmasına, kuproptoz mekanizmasına ve çeşitli kanser türleri ile olan ilişkisine odaklanmaktadır.","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139278470","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç Rutin kan tetkiklerinde çalışılan inflamatuar belirteç ve bu belirteçlerin birbirleriyle oranları ile üretra darlığı tedavisi sonrası gelişen nüks arasındaki ilişkiyi ortaya koymak. Gereç ve Yöntem Çalışmaya internal üretrotomi operasyonu geçiren 142 hasta dahil edildi. Veriler retrospektif olarak tarandı. Hastaların yaşları, eşlik eden komorbidite durumları, kullandıkları tıbbi tedaviler, alışkanlıkları, geçirdikleri cerrahi operasyonlar, işlem öncesi ve sonrasında takiplerdeki üroflowmetre değerleri, darlık lokalizasyonları ve uzunlukları, preoperatif ve post operatif idrar ve kan tahlilleri kaydedildi. Bulgular İnternal üretrotomi operasyonu sonrası ilk bir yılda nüks gelişme oranı %25,4 olarak tespit edildi. Ortalama nüks süresi 8,9±1,9 aydı ve bu süre 1-12 ay arasında değişmekteydi, ortanca nüks süresi ise 6 ay olarak hesaplandı. Üretra darlığına neden olan etyolojik faktörler incelendiğinde, iyatrojenik nedenlerin en yaygın neden olduğu gözlemlendi. Nüks gelişen grup ile gelişmeyen grup arasında lenfosit sayısı, platelet sayısı, platelet-lenfosit oranı, red cell distribution width- platelet oranı bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklar bulundu (p
{"title":"CORRELATION BETWEEN INFLAMMATORY BLOOD MARKERS AND RECURRENCE RATES FOLLOWING URETHRAL STRICTURE TREATMENT","authors":"Osman Ergün","doi":"10.17343/sdutfd.1383534","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1383534","url":null,"abstract":"Amaç Rutin kan tetkiklerinde çalışılan inflamatuar belirteç ve bu belirteçlerin birbirleriyle oranları ile üretra darlığı tedavisi sonrası gelişen nüks arasındaki ilişkiyi ortaya koymak. Gereç ve Yöntem Çalışmaya internal üretrotomi operasyonu geçiren 142 hasta dahil edildi. Veriler retrospektif olarak tarandı. Hastaların yaşları, eşlik eden komorbidite durumları, kullandıkları tıbbi tedaviler, alışkanlıkları, geçirdikleri cerrahi operasyonlar, işlem öncesi ve sonrasında takiplerdeki üroflowmetre değerleri, darlık lokalizasyonları ve uzunlukları, preoperatif ve post operatif idrar ve kan tahlilleri kaydedildi. Bulgular İnternal üretrotomi operasyonu sonrası ilk bir yılda nüks gelişme oranı %25,4 olarak tespit edildi. Ortalama nüks süresi 8,9±1,9 aydı ve bu süre 1-12 ay arasında değişmekteydi, ortanca nüks süresi ise 6 ay olarak hesaplandı. Üretra darlığına neden olan etyolojik faktörler incelendiğinde, iyatrojenik nedenlerin en yaygın neden olduğu gözlemlendi. Nüks gelişen grup ile gelişmeyen grup arasında lenfosit sayısı, platelet sayısı, platelet-lenfosit oranı, red cell distribution width- platelet oranı bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklar bulundu (p","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-08","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139282934","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Muhammet Fatih Bulut, A. C. Kalkan, A. Genç, S. Özyürek
Objective The COVID-19 pandemic, which affected almost all areas of life, has had serious effects on education as well. This study aimed to investigate the effects of the online education process on physical activity, perseverance, and coronaphobia among undergraduate physiotherapy students during COVID-19 pandemic. Material and Method A total of 185 undergraduate physiotherapy students were included in the study. Physical activity level was assessed with the International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF), perseverance with the Short Perseverance Scale (Grit-S), and coronaphobia with the COVID-19 Fear Scale. In addition, the perceived changes in physical activity and perseverance levels during the pandemic were evaluated. The academic performance was determined with the grade point average (GPA). Results It was determined that most of the students perceived a decrease in their physical activity (82.7%) and perseverance (69.2%) levels. There was a moderate positive correlation between GPA and COVID-19 Fear Scale score (rho:0.407, p
{"title":"HOW DID ONLINE LEARNING AFFECT PHYSIOTHERAPY STUDENTS DURING THE COVID-19 PANDEMIC?","authors":"Muhammet Fatih Bulut, A. C. Kalkan, A. Genç, S. Özyürek","doi":"10.17343/sdutfd.1355089","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1355089","url":null,"abstract":"Objective The COVID-19 pandemic, which affected almost all areas of life, has had serious effects on education as well. This study aimed to investigate the effects of the online education process on physical activity, perseverance, and coronaphobia among undergraduate physiotherapy students during COVID-19 pandemic. Material and Method A total of 185 undergraduate physiotherapy students were included in the study. Physical activity level was assessed with the International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF), perseverance with the Short Perseverance Scale (Grit-S), and coronaphobia with the COVID-19 Fear Scale. In addition, the perceived changes in physical activity and perseverance levels during the pandemic were evaluated. The academic performance was determined with the grade point average (GPA). Results It was determined that most of the students perceived a decrease in their physical activity (82.7%) and perseverance (69.2%) levels. There was a moderate positive correlation between GPA and COVID-19 Fear Scale score (rho:0.407, p","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139314219","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obezite, genetik, çevresel faktörlerin ve bunların karmaşık etkileşimleri tarafından yönetilen birçok kronik hastalık ile ilişkilidir. Genetiğin obeziteye yatkınlıkta önemli rol oynadığı ve hastalık riskine %70'e kadar katkıda bulunabileceği tahmin edilmektedir. Yapılan genetik çalışmalar, genlerin obeziteye katkıda bulunduğunu doğrulamıştır. Genler, Bardet-Biedl ve Prader-Willi sendromları gibi obezite ile ilişkili bozukluklardan doğrudan sorumludur. Genetik epidemiyolojik yaklaşımlar, özellikle genom çapında ilişkilendirme çalışmaları, insan obezitesinde önemli rol oynayan birçok geni tanımlamıştır. Gelecekte, obezite genetiğinin daha fazla araştırılması, obezite tedavisi için yararlı teşhis ve tahmin testleri geliştirmeye yardımcı olabilir. Bu derleme ile obezitenin genetiği hakkında güncel literatür ile desteklenmiş bilgiler aktarılmıştır.
{"title":"Obezitenin Genetiği","authors":"Melda Şahi̇n, Uğur Şahi̇n, Mustafa Calapoğlu","doi":"10.17343/sdutfd.1319203","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1319203","url":null,"abstract":"Obezite, genetik, çevresel faktörlerin ve bunların karmaşık etkileşimleri tarafından yönetilen birçok kronik hastalık ile ilişkilidir. Genetiğin obeziteye yatkınlıkta önemli rol oynadığı ve hastalık riskine %70'e kadar katkıda bulunabileceği tahmin edilmektedir. Yapılan genetik çalışmalar, genlerin obeziteye katkıda bulunduğunu doğrulamıştır. Genler, Bardet-Biedl ve Prader-Willi sendromları gibi obezite ile ilişkili bozukluklardan doğrudan sorumludur. Genetik epidemiyolojik yaklaşımlar, özellikle genom çapında ilişkilendirme çalışmaları, insan obezitesinde önemli rol oynayan birçok geni tanımlamıştır. Gelecekte, obezite genetiğinin daha fazla araştırılması, obezite tedavisi için yararlı teşhis ve tahmin testleri geliştirmeye yardımcı olabilir. Bu derleme ile obezitenin genetiği hakkında güncel literatür ile desteklenmiş bilgiler aktarılmıştır.","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139318270","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Ruhsal hastalıklar dünya çapında önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin ruhsal hastalıklara yönelik tutumlarını belirlemek ve bunun empati ile ilişkisini incelemek amaçlanmaktadır. Gereç Yöntem: Türkiye’de Eylül 2022 ile Nisan 2023 tarihleri arasında çevirimiçi anket aracılığıyla kesitsel bir çalışma gerçekleştirildi. 2022-2023 eğitim öğretim yılında üniversiteye devam eden 666 üniversite öğrencisi Sosyodemografik Veri Formu, Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği ve Empati Ölçeğini içeren anketi tamamladılar. Katılımcıların ruhsal hastalıklar ile ilgili ders alıp almadıkları ve kendisinde bir ruhsal hastalık olduğunda bunu biriyle paylaşıp paylaşmayacağı sorgulandı. Bulgular: Cinsiyete göre kadınların Empati Ölçeği ortanca puanı erkeklere göre istatiksel düzeyde anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla p=0,085, p=
{"title":"University Students' Attitudes Toward Mental Illness and Their Relationship to Empathy","authors":"Gözde BACIK YAMAN, Hanım Kumbul, Büşra Köyüstü, İbrahim Hüseynov, Gülin Özdamar Ünal","doi":"10.17343/sdutfd.1357125","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1357125","url":null,"abstract":"Amaç: Ruhsal hastalıklar dünya çapında önemli bir halk sağlığı sorunudur. Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin ruhsal hastalıklara yönelik tutumlarını belirlemek ve bunun empati ile ilişkisini incelemek amaçlanmaktadır. Gereç Yöntem: Türkiye’de Eylül 2022 ile Nisan 2023 tarihleri arasında çevirimiçi anket aracılığıyla kesitsel bir çalışma gerçekleştirildi. 2022-2023 eğitim öğretim yılında üniversiteye devam eden 666 üniversite öğrencisi Sosyodemografik Veri Formu, Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği ve Empati Ölçeğini içeren anketi tamamladılar. Katılımcıların ruhsal hastalıklar ile ilgili ders alıp almadıkları ve kendisinde bir ruhsal hastalık olduğunda bunu biriyle paylaşıp paylaşmayacağı sorgulandı. Bulgular: Cinsiyete göre kadınların Empati Ölçeği ortanca puanı erkeklere göre istatiksel düzeyde anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla p=0,085, p=","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139318071","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Objective The aim of this study is to investigate the effect of lumbar stabilization exercises (LSE) on pain, functional capacity, quality of life, and balance in patients with chronic low back pain (CLBP), and also to evaluate the effect on the cross-sectional area of the lumbar multifidus muscle. Material and Method Sixty-six patients with CLBP were enrolled, randomized, and divided into two groups. LSE, transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS), and hot pack treatments were performed in Group 1 (n=28). In Group 2 (n=37), TENS and hot pack treatments were performed only. Pre and 8-week post-treatment assessments were made. Visual Analog Scale (VAS) was used to evaluate pain. Modified Oswestry Disability Index (ODI) and Roland Morris Disability Questionnaire (RMDQ) were used to evaluate the functional disability. Short Form-36 (SF-36) was used to measure the quality of life. In the assessment of balance, a Tetrax® posturography device (Sunlight Medical Ltd, Israel) was used and fall index (FI) was calculated. The cross-sectional area of multifidus muscles was measured by ultrasonography. Results Significant improvements regarding the crosssectional area of multifidus musclesand subparameters of SF-36 named physical role, pain, mental health, and energy/vitality were determined in Group 1 compared to Group 2 (p˂0.05). No significant difference was present between the groups regarding FI, VAS score, RMDQ, ODI, and balance. Conclusion Lumbar stabilization exercises in patients with chronic low back pain multifidus positively affects crosssectional area and quality of life. For our sample, the addition of lumbar stabilization exercises to the conventional physical therapy program does not provides an additional contribution in terms of balance, pain and disability.
{"title":"THE EFFECT OF LUMBAR STABILIZATION EXERCISES ON CHRONIC LOW BACK PAIN PATIENTS","authors":"K. Barut, E. Tastaban, Ömer Şendur","doi":"10.17343/sdutfd.1309984","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1309984","url":null,"abstract":"Objective The aim of this study is to investigate the effect of lumbar stabilization exercises (LSE) on pain, functional capacity, quality of life, and balance in patients with chronic low back pain (CLBP), and also to evaluate the effect on the cross-sectional area of the lumbar multifidus muscle. Material and Method Sixty-six patients with CLBP were enrolled, randomized, and divided into two groups. LSE, transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS), and hot pack treatments were performed in Group 1 (n=28). In Group 2 (n=37), TENS and hot pack treatments were performed only. Pre and 8-week post-treatment assessments were made. Visual Analog Scale (VAS) was used to evaluate pain. Modified Oswestry Disability Index (ODI) and Roland Morris Disability Questionnaire (RMDQ) were used to evaluate the functional disability. Short Form-36 (SF-36) was used to measure the quality of life. In the assessment of balance, a Tetrax® posturography device (Sunlight Medical Ltd, Israel) was used and fall index (FI) was calculated. The cross-sectional area of multifidus muscles was measured by ultrasonography. Results Significant improvements regarding the crosssectional area of multifidus musclesand subparameters of SF-36 named physical role, pain, mental health, and energy/vitality were determined in Group 1 compared to Group 2 (p˂0.05). No significant difference was present between the groups regarding FI, VAS score, RMDQ, ODI, and balance. Conclusion Lumbar stabilization exercises in patients with chronic low back pain multifidus positively affects crosssectional area and quality of life. For our sample, the addition of lumbar stabilization exercises to the conventional physical therapy program does not provides an additional contribution in terms of balance, pain and disability.","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139319319","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Künt toraks travması sonrası solunum yetmezliği; pnömotoraks, hemotoraks gibi sık karşılaşılan nedenlerle gelişebildiği gibi pulmoner kontüzyon, pulmoner hemorajı, ARDS (akut solunum yetmezliği sendromu) ya da sekonder bakteriyel enfeksiyonlar ile de görülebilir. Bu hastalarda ayrıca nadiren de olsa travma sonrası oluşan kardiyak patolojilere sekonder akciğer ödemi tablosu gelişebilmektedir. Mitral kapak papiller kas rüptürü bu durumun nadir sebeplerinden biridir. Ancak acil cerrahi girişim gerektirmesi nedeni ile erken tanısı hayati önem taşımaktadır. Olgumuzda 19 yaşında erkek hastada künt toraks travması sonrası gelişen mitral kapak papiller kas rüptürü ve akut mitral yetmezlik nedeni ile oluşan akciğer ödemi tablosu anlatılmıştır. Hastanın klinik olarak stabil olmaması nedeni ile ilk kardiyak değerlendirmesinde kesin tanıya ulaşılamamış olması da göğüs duvarı travması ile başvuran hastalarda tekrarlayan kardiyak değerlendirmenin önemine ayrıca vurgu yapmaktadır.
{"title":"POST-TRAUMATIC RESPIRATORY FAILURE CASE PRESENTATION AND İMPORTANCE OF DIFFERENTIAL DIAGNOSIS IN YOUNG PATIENT","authors":"S. Alkan","doi":"10.17343/sdutfd.1307349","DOIUrl":"https://doi.org/10.17343/sdutfd.1307349","url":null,"abstract":"Künt toraks travması sonrası solunum yetmezliği; pnömotoraks, hemotoraks gibi sık karşılaşılan nedenlerle gelişebildiği gibi pulmoner kontüzyon, pulmoner hemorajı, ARDS (akut solunum yetmezliği sendromu) ya da sekonder bakteriyel enfeksiyonlar ile de görülebilir. Bu hastalarda ayrıca nadiren de olsa travma sonrası oluşan kardiyak patolojilere sekonder akciğer ödemi tablosu gelişebilmektedir. Mitral kapak papiller kas rüptürü bu durumun nadir sebeplerinden biridir. Ancak acil cerrahi girişim gerektirmesi nedeni ile erken tanısı hayati önem taşımaktadır. Olgumuzda 19 yaşında erkek hastada künt toraks travması sonrası gelişen mitral kapak papiller kas rüptürü ve akut mitral yetmezlik nedeni ile oluşan akciğer ödemi tablosu anlatılmıştır. Hastanın klinik olarak stabil olmaması nedeni ile ilk kardiyak değerlendirmesinde kesin tanıya ulaşılamamış olması da göğüs duvarı travması ile başvuran hastalarda tekrarlayan kardiyak değerlendirmenin önemine ayrıca vurgu yapmaktadır.","PeriodicalId":21647,"journal":{"name":"SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139320409","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：