Sideropenijska anemija je najčešći zdravstveni problem dojenčadi i male djece u cijelomsvijetu. Globalna prevalencija sideropenijske anemije prema Svjetskoj zdravstvenojorganizaciji iznosi 32,9% (1). Adolescencija je vrijeme povećanih potreba za željezomi adolescenti imaju često neprepoznatu i/ili kasno otkrivenu sideropenijsku anemiju.Kada se pojave simptomi, oni su uzrokovani prvenstveno anemijom i uključujuslabost, glavobolju, razdražljivost i različit stepen umora te brzo zamaranje u fizičkomnaporu. Osim toga, dugotrajni manjak željeza može narušiti kognitivnu funkciju, koncentracijui sposobnost učenja. Simptomi se razvijaju postupno i dugo se zanemaruju.Laboratorijske manifestacije nedostatka željeza javljaju se u nekoliko faza i karakterišeih progresivno nastajanje anemije. Faktori rizika za razvoj sideropenije a potom i sideropenijskeanemije su: povećanje mišićne i ukupne tjelesne mase te povećanje volumenakrvi, obilni menstrualni gubici krvi, pothranjenost, teški tjelesni napori, vegetarijanskaprehrana ali i pretilost i infekcija s Helicobacter pylori kao i hronične bolesti.Kriteriji za anemiju zavise od životne dobi i za adolescente iznose: djevojčice: 12 godinai starije: feritin <15 μgr/L i hemoglobin <12 g/dL; a za dječake: od 12 do 15 godina:feritin <15 μgr/L i hemoglobin <12 g/dL a za dječake koji su 15 godina i stariji: feritin<15 μgr /L i hemoglobin <13 g/dL.
{"title":"SIDEROPENIJSKA ANEMIJA U ADOLESCENCIJI","authors":"Jelica Predojević Samardžić","doi":"10.7251/sceped1902038p","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902038p","url":null,"abstract":"Sideropenijska anemija je najčešći zdravstveni problem dojenčadi i male djece u cijelomsvijetu. Globalna prevalencija sideropenijske anemije prema Svjetskoj zdravstvenojorganizaciji iznosi 32,9% (1). Adolescencija je vrijeme povećanih potreba za željezomi adolescenti imaju često neprepoznatu i/ili kasno otkrivenu sideropenijsku anemiju.Kada se pojave simptomi, oni su uzrokovani prvenstveno anemijom i uključujuslabost, glavobolju, razdražljivost i različit stepen umora te brzo zamaranje u fizičkomnaporu. Osim toga, dugotrajni manjak željeza može narušiti kognitivnu funkciju, koncentracijui sposobnost učenja. Simptomi se razvijaju postupno i dugo se zanemaruju.Laboratorijske manifestacije nedostatka željeza javljaju se u nekoliko faza i karakterišeih progresivno nastajanje anemije. Faktori rizika za razvoj sideropenije a potom i sideropenijskeanemije su: povećanje mišićne i ukupne tjelesne mase te povećanje volumenakrvi, obilni menstrualni gubici krvi, pothranjenost, teški tjelesni napori, vegetarijanskaprehrana ali i pretilost i infekcija s Helicobacter pylori kao i hronične bolesti.Kriteriji za anemiju zavise od životne dobi i za adolescente iznose: djevojčice: 12 godinai starije: feritin <15 μgr/L i hemoglobin <12 g/dL; a za dječake: od 12 do 15 godina:feritin <15 μgr/L i hemoglobin <12 g/dL a za dječake koji su 15 godina i stariji: feritin<15 μgr /L i hemoglobin <13 g/dL.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"282 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114945223","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Apendicitis, intususcepcija i hipertrofična stenoza pilorusa su najčešći razlozi abdominalnogbola kod pedijatrijskih pacijenata koji zahtijevaju hitnu radiološku dijagnostiku.Upotreba kompjuterizovane tomografije je u posljednjim decenijama znatnoporasla ali zbog neželjenog dejstva jonizujućeg zračenja upotreba ovog modaliteta nijepreporučljiva kod pedijatrijskih pacijenata. Magnetna rezonanca kao primarni modalitetu procjeni pedijatrijskih pacijenata nije preporučljiva zbog česte potrebe za sedacijomi visoke cijene pregleda. Za razliku od prethodnih tehnika, ultrazvučna dijagnostikane uključuje jonizujuće zračenje, nema potrebe za sedacijom pacijenata te omogućujedinamičku analizu peristaltike gastrointestinalnog trakta. Ultrazvučna dijagnostika ješiroko dostupna, neinvanzivna, bezbolna i relativno jednostavno se može izvesti i kodpedijatrijskih pacijenata koji trpe velike bolove. Kod svih gore navedenih oboljenja svakokašnjenje u donošenju tačne dijagnoze može dovesti do neželjenog povećanja morbiditeta,pa čak i pojave mortaliteta. U radu je analizirana uloga ultrazvuka u dijagnosticiapendicitisa, intususcepcije i stenoze pilorusa kod pedijatrijskih pacijenata, ukazano jena ključne ultrazvučne znakove ovih oboljenja te opisana druga normalna i patološkastanja koja pri ultrazvučnom pregledu mogu da imitiraju ova oboljenja.
{"title":"ULTRAZVUK U HITNIM NETRAUMATSKIM ABDOMINALNIM PEDIJATRIJSKIM STANJIMA, POGLED IZ UGLA RADIOLOGA","authors":"S. Vujnović, S. Vujmilović, D. Roganović","doi":"10.7251/sceped1902081v","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902081v","url":null,"abstract":"Apendicitis, intususcepcija i hipertrofična stenoza pilorusa su najčešći razlozi abdominalnogbola kod pedijatrijskih pacijenata koji zahtijevaju hitnu radiološku dijagnostiku.Upotreba kompjuterizovane tomografije je u posljednjim decenijama znatnoporasla ali zbog neželjenog dejstva jonizujućeg zračenja upotreba ovog modaliteta nijepreporučljiva kod pedijatrijskih pacijenata. Magnetna rezonanca kao primarni modalitetu procjeni pedijatrijskih pacijenata nije preporučljiva zbog česte potrebe za sedacijomi visoke cijene pregleda. Za razliku od prethodnih tehnika, ultrazvučna dijagnostikane uključuje jonizujuće zračenje, nema potrebe za sedacijom pacijenata te omogućujedinamičku analizu peristaltike gastrointestinalnog trakta. Ultrazvučna dijagnostika ješiroko dostupna, neinvanzivna, bezbolna i relativno jednostavno se može izvesti i kodpedijatrijskih pacijenata koji trpe velike bolove. Kod svih gore navedenih oboljenja svakokašnjenje u donošenju tačne dijagnoze može dovesti do neželjenog povećanja morbiditeta,pa čak i pojave mortaliteta. U radu je analizirana uloga ultrazvuka u dijagnosticiapendicitisa, intususcepcije i stenoze pilorusa kod pedijatrijskih pacijenata, ukazano jena ključne ultrazvučne znakove ovih oboljenja te opisana druga normalna i patološkastanja koja pri ultrazvučnom pregledu mogu da imitiraju ova oboljenja.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"50 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131808776","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
O. Ljuboja, Slaviša Udovičić, Vladimir Mirošljevic, Tatjana Mamić
Aspiracija stranog tijela je interdisciplinarno područje između urgentne medicine,pedijatrije i otorinolaringologije. Vodeći je uzrok infantilnih smrti i četvrti među djecompredškolskog doba. U 50 do 75% slučajeva klinički simptomi nastupaju odmah,u zavisnosti od veličine i vrste stranog tijela a pojavljuju se u vidu 3C sindroma ili tzv.penetrantnog sindroma. Od izuzetne je važnosti rano prepoznavanje simptoma, tačnadijagnoza i pravovremena terapija. Metoda izbora u dijagnostici je fleksibilna bronhoskopija,a ekstrakcija stranog tijela se vrši rigidnim bronhoskopom u opštoj anesteziji.U sprečavanju nastanka aspiracije stranog tijela od izuzetne važnosti je prevencija, akoja se odnosi na sve one koji se bave zdravljem i odgojem djece, kao i sami roditelji,za koju se uvijek mora pronaći vrijeme.
{"title":"STRANO TIJELO U DISAJNIM PUTEVIMA","authors":"O. Ljuboja, Slaviša Udovičić, Vladimir Mirošljevic, Tatjana Mamić","doi":"10.7251/sceped1902121l","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902121l","url":null,"abstract":"Aspiracija stranog tijela je interdisciplinarno područje između urgentne medicine,pedijatrije i otorinolaringologije. Vodeći je uzrok infantilnih smrti i četvrti među djecompredškolskog doba. U 50 do 75% slučajeva klinički simptomi nastupaju odmah,u zavisnosti od veličine i vrste stranog tijela a pojavljuju se u vidu 3C sindroma ili tzv.penetrantnog sindroma. Od izuzetne je važnosti rano prepoznavanje simptoma, tačnadijagnoza i pravovremena terapija. Metoda izbora u dijagnostici je fleksibilna bronhoskopija,a ekstrakcija stranog tijela se vrši rigidnim bronhoskopom u opštoj anesteziji.U sprečavanju nastanka aspiracije stranog tijela od izuzetne važnosti je prevencija, akoja se odnosi na sve one koji se bave zdravljem i odgojem djece, kao i sami roditelji,za koju se uvijek mora pronaći vrijeme.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"78 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132980456","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Deficit alfa-1 antitripsina je relativno retko i klinički veoma heterogeno autozomnorecesivno oboljenje iz grupe serpinopatija. Javlja se u svim populacionim grupacijama,a najčešće kod naroda evropskog porekla (1:2000-5000), posebno severnoevropskog(1:1600). Klinički ispoljene oblike bolesti karakteriše progresivna destrukcija jetre i pluća,a ređe druge manifestacije. Iako nizak serumski nivo alfa-1 antitripsina u odsustvuhipoproteinemije i inflamacije gotovo redovno ukazuje na prisustvo bolesti, za pouzdanudijagnozu je neophodna njegova fenotipizacija ili genotipizacija. Terapija bolestije dosta kompleksna i zavisna od tipa deficita. Najčeći oblik bolesti zahteva primenuodgovarajućih mera usmerenih na supresiju progresije pulmonalnih i hepatičnih lezija.Teška forma plućne bolesti iziskuje aerosol ili intravensku primenu alfa-1 antitripsina,a hepatična adekvatan dijetetsko-terapijski tretman. Jedino rešenje kod bolesnika saterminalnom insuficijencijom jetre i pluća je transplantacija ovih organa.
{"title":"DEFICIT ALFA-1 ANTITRIPSINA","authors":"Nedeljko Radlović","doi":"10.7251/sceped1902023r","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902023r","url":null,"abstract":"Deficit alfa-1 antitripsina je relativno retko i klinički veoma heterogeno autozomnorecesivno oboljenje iz grupe serpinopatija. Javlja se u svim populacionim grupacijama,a najčešće kod naroda evropskog porekla (1:2000-5000), posebno severnoevropskog(1:1600). Klinički ispoljene oblike bolesti karakteriše progresivna destrukcija jetre i pluća,a ređe druge manifestacije. Iako nizak serumski nivo alfa-1 antitripsina u odsustvuhipoproteinemije i inflamacije gotovo redovno ukazuje na prisustvo bolesti, za pouzdanudijagnozu je neophodna njegova fenotipizacija ili genotipizacija. Terapija bolestije dosta kompleksna i zavisna od tipa deficita. Najčeći oblik bolesti zahteva primenuodgovarajućih mera usmerenih na supresiju progresije pulmonalnih i hepatičnih lezija.Teška forma plućne bolesti iziskuje aerosol ili intravensku primenu alfa-1 antitripsina,a hepatična adekvatan dijetetsko-terapijski tretman. Jedino rešenje kod bolesnika saterminalnom insuficijencijom jetre i pluća je transplantacija ovih organa.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123364628","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nepovoljna iskustva u detinjstvu (NID), uključujući zlostavljanje, zanemarivanje,disfunkcionalnu porodicu i druge stresne ili traumatične nedaće u detinjstvu, povezanesu sa dugoročnim negativnim zdravstvenim posledicama. Kao doprinoseći činilacu nastanku ovih posledica uključen je toksični stresni odgovor. Fiziološki odgovor nadelovanje stresora određen je višestrukim faktorima, uključujući trajanje i jačinu izloženosti,zaštitne faktore ili ranjivosti i razvojne činioce. Odgovor na delovanje stresoramože biti adaptacioni (fiziološki) ili maladaptacioni (patološki). U odgovoru na delovanjestresora nervni, endokrini i imunski sistem integrišu se u jedinstven neuro-endokrino-imunski sistem. Ako je izloženost stresoru vremenski ograničena i ukoliko osobaposeduje odgovarajuće mehanizme za suprotstavljanje, ovi sistemi podležu vremenskiograničenoj adaptaciji da bi se organizam vratio u stanje homeostaze. Međutim, dugotrajnaili jaka izloženost delovanju stresora može da prouzrokuje disregulaciju neuro-endokrino-imunskog sistema, oštećujući inhibiciju fidbekom i regulacione mehanizmei stvarajući maladaptacioni, toksični, odgovor na stres. Toksični stres može daprouzrokuje bilo suvišak bilo nedostatak hormona ili neurotransmitera indukovanihstresom, što opet, kada se doživi u toku senzitivnog perioda razvoja u detinjstvu, možeda bude ugrađeno u biološke sisteme u razvoju. Poremećena dostupnost hormona i neurotransmiteraizaziva trajne promene koje pogađaju brojne organske sisteme i funkcije,uključujući arhitekturu mozga, regulaciju endokrinog sistema i imunski odgovor.Promene u više organskih sistema, u sprezi sa genetičkom osetljivošću i epigenetičkomregulacijom, stavljaju osobu u rizik za negativne posledice po fizičko, mentalno i bihevioralnozdravlje u odraslom dobu.
{"title":"TOKSIČNI STRES U DETINJSTVU I RIZIK ZA DUGOROČNE ZDRAVSTVENE POSLEDICE","authors":"Radovan Bogdanović, Dragana Lozanović","doi":"10.7251/sceped1902001b","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902001b","url":null,"abstract":"Nepovoljna iskustva u detinjstvu (NID), uključujući zlostavljanje, zanemarivanje,disfunkcionalnu porodicu i druge stresne ili traumatične nedaće u detinjstvu, povezanesu sa dugoročnim negativnim zdravstvenim posledicama. Kao doprinoseći činilacu nastanku ovih posledica uključen je toksični stresni odgovor. Fiziološki odgovor nadelovanje stresora određen je višestrukim faktorima, uključujući trajanje i jačinu izloženosti,zaštitne faktore ili ranjivosti i razvojne činioce. Odgovor na delovanje stresoramože biti adaptacioni (fiziološki) ili maladaptacioni (patološki). U odgovoru na delovanjestresora nervni, endokrini i imunski sistem integrišu se u jedinstven neuro-endokrino-imunski sistem. Ako je izloženost stresoru vremenski ograničena i ukoliko osobaposeduje odgovarajuće mehanizme za suprotstavljanje, ovi sistemi podležu vremenskiograničenoj adaptaciji da bi se organizam vratio u stanje homeostaze. Međutim, dugotrajnaili jaka izloženost delovanju stresora može da prouzrokuje disregulaciju neuro-endokrino-imunskog sistema, oštećujući inhibiciju fidbekom i regulacione mehanizmei stvarajući maladaptacioni, toksični, odgovor na stres. Toksični stres može daprouzrokuje bilo suvišak bilo nedostatak hormona ili neurotransmitera indukovanihstresom, što opet, kada se doživi u toku senzitivnog perioda razvoja u detinjstvu, možeda bude ugrađeno u biološke sisteme u razvoju. Poremećena dostupnost hormona i neurotransmiteraizaziva trajne promene koje pogađaju brojne organske sisteme i funkcije,uključujući arhitekturu mozga, regulaciju endokrinog sistema i imunski odgovor.Promene u više organskih sistema, u sprezi sa genetičkom osetljivošću i epigenetičkomregulacijom, stavljaju osobu u rizik za negativne posledice po fizičko, mentalno i bihevioralnozdravlje u odraslom dobu.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"51 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123637071","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pedijatrijski autoimuni neuropsihijatrijski poremećaj udružen sa streptokoknominfekcijom (PANDAS) je grupa oboljenja, definisana u skorije vrijeme a koja se manifestujeneurološkim i neuropsihijatrijskim manifestacijama: hiperaktivnost, promjeneraspoloženja, tik, opsesivno-kompulzivni poremećaj, psihoza i dr. Cilj je opisati kliničkemanifestacije, terapijski pristup, laboratorijske analize, klinički tok i ishod kod dječakasa PANDAS sindromom.
{"title":"PANDAS SY (PEDIJATRIJSKI AUTOIMUNI NEUROPSIHIJATRIJSKI POREMEĆAJ UDRUŽEN SA STREPTOKOKNOM INFEKCIJOM)","authors":"Barbara Stanimirović, Dario Đukić, Vanja Bobić","doi":"10.7251/sceped1902115s","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902115s","url":null,"abstract":"Pedijatrijski autoimuni neuropsihijatrijski poremećaj udružen sa streptokoknominfekcijom (PANDAS) je grupa oboljenja, definisana u skorije vrijeme a koja se manifestujeneurološkim i neuropsihijatrijskim manifestacijama: hiperaktivnost, promjeneraspoloženja, tik, opsesivno-kompulzivni poremećaj, psihoza i dr. Cilj je opisati kliničkemanifestacije, terapijski pristup, laboratorijske analize, klinički tok i ishod kod dječakasa PANDAS sindromom.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126131067","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kavasakijeva bolest (KB) je akutni sistemski vaskulitis krvnih sudova srednjeg kalibrakoji prevashodno pogađa decu uzrasta do 5 godina (Hedrich i sar., 2018). Reč je ojednom od najčešćih oblika vaskulitisa u dečjoj dobi (uz Henoh-Šenlajnovu purpuru).Oboljenje je dobilo ime po Tomakisuu Kavasakiju, koji je 1967. godine izvorno opisaopedesetoro dece s ovim oblikom vaskulitisa (Kawasaki, 1967). Glavne odlike KB supovišena telesna temperatura, promene na koži i sluzokožama, konjunktivitis i vratnalimfadenopatija. Mada svi arterijski krvni sudovi u organizmu mogu da budu zahvaćenizapaljenjskim procesom, oboljenje najčešće pogađa koronarne arterije, čijim oštećenjemmože da izazove ozbiljne sekvele usled stvaranja aneurizme.KB češće pogađa dečake nego devojčice. Prosečna incidencija u Evropi iznosi 5-10na 100.000 dece uzrasta do 5 godina (Singh i sar., 2015), dok u Japanu dostiže oko 250na 100.000 (Makino i sar., 2015).
{"title":"KAVASAKIJEVA BOLEST","authors":"Dragana Janić","doi":"10.7251/sceped1902029j","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902029j","url":null,"abstract":"Kavasakijeva bolest (KB) je akutni sistemski vaskulitis krvnih sudova srednjeg kalibrakoji prevashodno pogađa decu uzrasta do 5 godina (Hedrich i sar., 2018). Reč je ojednom od najčešćih oblika vaskulitisa u dečjoj dobi (uz Henoh-Šenlajnovu purpuru).Oboljenje je dobilo ime po Tomakisuu Kavasakiju, koji je 1967. godine izvorno opisaopedesetoro dece s ovim oblikom vaskulitisa (Kawasaki, 1967). Glavne odlike KB supovišena telesna temperatura, promene na koži i sluzokožama, konjunktivitis i vratnalimfadenopatija. Mada svi arterijski krvni sudovi u organizmu mogu da budu zahvaćenizapaljenjskim procesom, oboljenje najčešće pogađa koronarne arterije, čijim oštećenjemmože da izazove ozbiljne sekvele usled stvaranja aneurizme.KB češće pogađa dečake nego devojčice. Prosečna incidencija u Evropi iznosi 5-10na 100.000 dece uzrasta do 5 godina (Singh i sar., 2015), dok u Japanu dostiže oko 250na 100.000 (Makino i sar., 2015).","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"287 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114404200","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Povišena temperatura jedan je od najčešćih simptoma u detinjstvu sa kojim se susrećupedijatri i drugo medicinsko osoblje. Roditelji su često veoma zabrinuti i dajuantipiretike čak iako je temperatura minimalno povišena ili je uopšte nema. Povišenatemperatura je fiziološki odgovor koji ispoljava korisne efekete u borbi protiv infekcijei nema dokaza da uzrokuje neurološke komplikacije. Odluka o snižavanju povišenetemperature treba da bude individualna sa ciljem da se postigne sveukupna udobnostfebrilnog deteta pre nego sama normalizacija temperature. Indikacije za lečenje povišenetemperature su šok, prisustvo pridružene bolesti zbog koje su povećani metaboličkizahtevi, disbalans tečnosti i elektrolita. Najčešće upotrebljavani antipiretici u decei adolescenata su paracetamol i ibuprofen. Ne postoji značajna razlika u sigurnosnomprofilu i efikasnosti ova dva leka kada se primenjuju u prethodno zdravog deteta sapovišenom temperaturom. Naizmenična primena ova dva leka je česta i efikasnija uodnosu na pojedinačnu primenu svakog leka ponaosob. Međutim ovaj način primeneantipiretika može dovesti do uzimanja neadekvatne doze lekova i promoviše fobiju odpovišene temperature. Fizičke metode snižavanja temperature se koriste za lečenje hipertermijei ne preporučuju se za snižavanje temperature u odojčadi i dece. Pedijatritreba da promovišu sigurnu primenu lekova primenom jednostavnih formulacija lekai jasnim doznim instrukcijama.
{"title":"SIMPTOMATSKO LEČENJE POVIŠENE TEMPERATURE U DECE","authors":"Nada Krstovski","doi":"10.7251/sceped1902055k","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902055k","url":null,"abstract":"Povišena temperatura jedan je od najčešćih simptoma u detinjstvu sa kojim se susrećupedijatri i drugo medicinsko osoblje. Roditelji su često veoma zabrinuti i dajuantipiretike čak iako je temperatura minimalno povišena ili je uopšte nema. Povišenatemperatura je fiziološki odgovor koji ispoljava korisne efekete u borbi protiv infekcijei nema dokaza da uzrokuje neurološke komplikacije. Odluka o snižavanju povišenetemperature treba da bude individualna sa ciljem da se postigne sveukupna udobnostfebrilnog deteta pre nego sama normalizacija temperature. Indikacije za lečenje povišenetemperature su šok, prisustvo pridružene bolesti zbog koje su povećani metaboličkizahtevi, disbalans tečnosti i elektrolita. Najčešće upotrebljavani antipiretici u decei adolescenata su paracetamol i ibuprofen. Ne postoji značajna razlika u sigurnosnomprofilu i efikasnosti ova dva leka kada se primenjuju u prethodno zdravog deteta sapovišenom temperaturom. Naizmenična primena ova dva leka je česta i efikasnija uodnosu na pojedinačnu primenu svakog leka ponaosob. Međutim ovaj način primeneantipiretika može dovesti do uzimanja neadekvatne doze lekova i promoviše fobiju odpovišene temperature. Fizičke metode snižavanja temperature se koriste za lečenje hipertermijei ne preporučuju se za snižavanje temperature u odojčadi i dece. Pedijatritreba da promovišu sigurnu primenu lekova primenom jednostavnih formulacija lekai jasnim doznim instrukcijama.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116968814","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Povišena temperatura je veoma čest simptom u pedijatrijskoj praksi. Skoro sva decado treće godine života dobiju povišenu temperaturu i ona je najčešći razlog za dolazaku hitnu pedijatrijsku ambulantu. Kada se anamnezom i fizikalnim pregledom ne možeustanoviti uzrok povišene temperature, u dece mlađe od 3 godine, koristi se termin povišenatemperatura bez fokusa infekcije. Najčešći uzrok povišene temperature u deceje benigna virusna infekcija ili klinički lako prepoznatljiva bakterijska infekcija. Ipak,postoje grupe dece sa povišenom temperaturom dobrog opšteg stanja koja imaju okultnubakterijemiju i neka od njih će razviti ozbiljnu fokalnu bakterijsku infekciju kao štosu npr. pneumonija i meningitis. Iako se laboratorijskim ispitivanjima mogu identifikovatideca koja su u povišenom riziku za okultnu bakterijemiju, mnoga deca primajuantibiotsku terapiju iako nemaju bakterijemiju. Evaluacijom i lečenjem dece sa povišenomtemperaturom uzrasta od 3 do 36 meseci neophodno je izbalansirati rizik izmeđupropusta da se identifikuje ozbiljna bakterijska infekcija i neželjenih efekata vezanihza prekomerno ispitivanje i lečenje. Uvođenjem vakcine protiv hemofilus influence ipneumokoka značajno se smanjuje incidenca okultne bakterijemije i shodno tome pristuplečenju malog deteta sa povišenom temperaturom. U ovom članku dat je pregledpostupaka za evaluaciju i lečenje novorođenčeta, mladog odojčeta starosti do 3 mesecai deteta starosti od 3 do 36 meseci sa povišenom temperaturom trajanja do 7 dana.
{"title":"INICIJALNO ZBRINJAVANJE NOVOROĐENČETA, ODOJČETA I MALOG DETETA SA POVIŠENOM TEMPERATUROM BEZ FOKUSA INFEKCIJE","authors":"Nada Krstovski","doi":"10.7251/sceped1902069k","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902069k","url":null,"abstract":"Povišena temperatura je veoma čest simptom u pedijatrijskoj praksi. Skoro sva decado treće godine života dobiju povišenu temperaturu i ona je najčešći razlog za dolazaku hitnu pedijatrijsku ambulantu. Kada se anamnezom i fizikalnim pregledom ne možeustanoviti uzrok povišene temperature, u dece mlađe od 3 godine, koristi se termin povišenatemperatura bez fokusa infekcije. Najčešći uzrok povišene temperature u deceje benigna virusna infekcija ili klinički lako prepoznatljiva bakterijska infekcija. Ipak,postoje grupe dece sa povišenom temperaturom dobrog opšteg stanja koja imaju okultnubakterijemiju i neka od njih će razviti ozbiljnu fokalnu bakterijsku infekciju kao štosu npr. pneumonija i meningitis. Iako se laboratorijskim ispitivanjima mogu identifikovatideca koja su u povišenom riziku za okultnu bakterijemiju, mnoga deca primajuantibiotsku terapiju iako nemaju bakterijemiju. Evaluacijom i lečenjem dece sa povišenomtemperaturom uzrasta od 3 do 36 meseci neophodno je izbalansirati rizik izmeđupropusta da se identifikuje ozbiljna bakterijska infekcija i neželjenih efekata vezanihza prekomerno ispitivanje i lečenje. Uvođenjem vakcine protiv hemofilus influence ipneumokoka značajno se smanjuje incidenca okultne bakterijemije i shodno tome pristuplečenju malog deteta sa povišenom temperaturom. U ovom članku dat je pregledpostupaka za evaluaciju i lečenje novorođenčeta, mladog odojčeta starosti do 3 mesecai deteta starosti od 3 do 36 meseci sa povišenom temperaturom trajanja do 7 dana.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121279589","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nina Maric, D. Đukić, O. Ljuboja, S. Konjević, Ljiljana Solomun
Sindrom Say-Barber-Biesecker-Young-Simpson je vrlo rijedak nasljedniporemećaj koji se odlikuje karakterističnim izgledom lica, višestrukim kongenitalnimanomalijama, hipotonijom, problemima hranjenja i globalnim razvojnim zaostajanjem.Uzrokovan je heterozigotnom mutacijom u KAT6B genu i dijeli mnoge fenotipske karakteristikesa genitopatelarnim sindromom, drugim poremećajem povezanim sa ovimgenom. Do sada je u literaturi opisano dvadeset slučajeva ovog sindroma.
{"title":"SAY-BARBER-BIESECKER-YOUNG-SIMPSON SINDROM - PRIKAZ SLUČAJA","authors":"Nina Maric, D. Đukić, O. Ljuboja, S. Konjević, Ljiljana Solomun","doi":"10.7251/sceped1902100m","DOIUrl":"https://doi.org/10.7251/sceped1902100m","url":null,"abstract":"Sindrom Say-Barber-Biesecker-Young-Simpson je vrlo rijedak nasljedniporemećaj koji se odlikuje karakterističnim izgledom lica, višestrukim kongenitalnimanomalijama, hipotonijom, problemima hranjenja i globalnim razvojnim zaostajanjem.Uzrokovan je heterozigotnom mutacijom u KAT6B genu i dijeli mnoge fenotipske karakteristikesa genitopatelarnim sindromom, drugim poremećajem povezanim sa ovimgenom. Do sada je u literaturi opisano dvadeset slučajeva ovog sindroma.","PeriodicalId":248681,"journal":{"name":"SCRIPTA PEDIATRICA","volume":"200 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122058678","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：