Juliusz Zborowski, pierwszy dyrektor Muzeum Tatrzańskiego w latach 1922-1965, swoim zaangażowaniem i prężną działalnością wpisał się w historię polskiego muzealnictwa. W efekcie, w dwudziestoleciu międzywojennym, zakopiańska placówka została uznana za wzorcowe muzeum regionalne. W 1950 roku, po kilku dekadach społecznej działalności, Muzeum zostało upaństwowione co spowodowało zmiany w jego strukturze i zarządzaniu. Celem niniejszego artykułu jest opisanie kolekcji etnograficznej, która znajduje się w Muzeum Tatrzańskim i procesu jej rozbudowy po II wojnie światowej aż do upaństwowienia instytucji. Zborowski nakreślił wówczas kierunki kolekcjonerstwa i zabiegał o wykupienie z prywatnych rąk mniejszych zbiorów i pojedynczych okazów. Chciał ochronić to, co pozostało z najdawniejszych okazów sztuki i ludowego rękodzieła. Stworzył katalog zbiorów, który składa się z ręcznie zapisanych licznych kartek informujących o obiektach do dziś stanowiący ważne źródło wiedzy o obiektach. Prowadził korespondencję z licznymi naukowcami z całej Polski. Stanowi ona zbiór ponad 8000 listów i nadaje interesujący kontekst do prowadzenia analizy w zakresie kolekcjonerstwa tamtych lat. Zborowski konsekwentnie kierował działaniami, które stanowiły kontynuację obranych u zarania muzeum celów, a następnie planów określonych po wojnie. Starał się utrzymywać naukowych charakter, którym palcówka szczyciła się kilka dekad wcześniej. Z perspektywy czasu to imponujące dzieło pioniera muzealnictwa w Polsce bezsprzecznie może być wciąż wzorem i inspiracją
{"title":"Kolekcja etnograficzna Muzeum Tatrzańskiego","authors":"M. Kwiecińska","doi":"10.12775/zwam.2021.8.06","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.06","url":null,"abstract":"Juliusz Zborowski, pierwszy dyrektor Muzeum Tatrzańskiego w latach 1922-1965, swoim zaangażowaniem i prężną działalnością wpisał się w historię polskiego muzealnictwa. W efekcie, w dwudziestoleciu międzywojennym, zakopiańska placówka została uznana za wzorcowe muzeum regionalne. W 1950 roku, po kilku dekadach społecznej działalności, Muzeum zostało upaństwowione co spowodowało zmiany w jego strukturze i zarządzaniu. Celem niniejszego artykułu jest opisanie kolekcji etnograficznej, która znajduje się w Muzeum Tatrzańskim i procesu jej rozbudowy po II wojnie światowej aż do upaństwowienia instytucji. Zborowski nakreślił wówczas kierunki kolekcjonerstwa i zabiegał o wykupienie z prywatnych rąk mniejszych zbiorów i pojedynczych okazów. Chciał ochronić to, co pozostało z najdawniejszych okazów sztuki i ludowego rękodzieła. Stworzył katalog zbiorów, który składa się z ręcznie zapisanych licznych kartek informujących o obiektach do dziś stanowiący ważne źródło wiedzy o obiektach. Prowadził korespondencję z licznymi naukowcami z całej Polski. Stanowi ona zbiór ponad 8000 listów i nadaje interesujący kontekst do prowadzenia analizy w zakresie kolekcjonerstwa tamtych lat. Zborowski konsekwentnie kierował działaniami, które stanowiły kontynuację obranych u zarania muzeum celów, a następnie planów określonych po wojnie. Starał się utrzymywać naukowych charakter, którym palcówka szczyciła się kilka dekad wcześniej. Z perspektywy czasu to imponujące dzieło pioniera muzealnictwa w Polsce bezsprzecznie może być wciąż wzorem i inspiracją","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125267121","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule przedstawiono przebieg, metody i wyniki trzyletniego projektu badawczego (2016-2019) dotyczącego XIX-wiecznej kolekcji syberyjskiej z zasobów Muzeum Etnograficznego w Krakowie przekazanej przez więźniów politycznych, naukowców i podróżników. Autorzy omawiają, w jaki sposób współczesna wiedza wielu lokalnych ekspertów z różnych grup etnicznych (m.in. mieszkańców, hodowców reniferów, łowców wielorybów, pracowników muzeów, rodziny darczyńców) w połączeniu ze źródłami archiwalnymi może pomóc w zrozumieniu unikalnych związków między przeszłością a przyszłość takiego dziedzictwa i jego konsekwencje w naszym życiu. Po przeprowadzeniu badań kolekcja jest teraz dostępna w repozytorium cyfrowym wraz z materiałami dźwiękowymi i wizualnymi z badań terenowych oraz dostępnymi danymi archiwalnymi. Niektóre historie prezentowane są także na wystawie „Syberia. Głosy z Północy”.
{"title":"Cztery spojrzenia na badawczy projekt muzealny na temat kolekcji syberyjskiej Muzeum Etnograficznego w Krakowie","authors":"M. Zych","doi":"10.12775/zwam.2021.8.09","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.09","url":null,"abstract":"\u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000W artykule przedstawiono przebieg, metody i wyniki trzyletniego projektu badawczego (2016-2019) dotyczącego XIX-wiecznej kolekcji syberyjskiej z zasobów Muzeum Etnograficznego w Krakowie przekazanej przez więźniów politycznych, naukowców i podróżników. Autorzy omawiają, w jaki sposób współczesna wiedza wielu lokalnych ekspertów z różnych grup etnicznych (m.in. mieszkańców, hodowców reniferów, łowców wielorybów, pracowników muzeów, rodziny darczyńców) w połączeniu ze źródłami archiwalnymi może pomóc w zrozumieniu unikalnych związków między przeszłością a przyszłość takiego dziedzictwa i jego konsekwencje w naszym życiu. Po przeprowadzeniu badań kolekcja jest teraz dostępna w repozytorium cyfrowym wraz z materiałami dźwiękowymi i wizualnymi z badań terenowych oraz dostępnymi danymi archiwalnymi. Niektóre historie prezentowane są także na wystawie „Syberia. Głosy z Północy”. \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 \u0000 ","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"130 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130726743","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wydarzenia, których byliśmy świadkami latem 2021 – ulewy i powodzie w Niemczech, pożary w Turcji, fala upałów w Kanadzie czy tornado w Czechach – to przykłady ekstremalnych zjawisk, o których nie możemy już powiedzieć, że nas nie dotyczą, bo dzieją się gdzieś indziej, dotykają kogoś innego. Dystans przestrzenny, który dotychczas dzielił nas od skutków zmian klimatycznych zmniejsza się. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jakie sposób muzeum mogą ramować swój przekaz, aby angażować publiczność w działania mitygacyjne i adaptacyjne do zmian klimatycznych. Na przykładzie działalności Muzeum Wody w Londynie omawiam cechy skutecznego komunikowania. Efektywne komunikat to taki, który spełnia dwie kluczowe cechy – wiarygodności i względnej istotności.
{"title":"Język ma znaczenie","authors":"E. Nieroba","doi":"10.12775/zwam.2021.8.16","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.16","url":null,"abstract":"Wydarzenia, których byliśmy świadkami latem 2021 – ulewy i powodzie w Niemczech, pożary w Turcji, fala upałów w Kanadzie czy tornado w Czechach – to przykłady ekstremalnych zjawisk, o których nie możemy już powiedzieć, że nas nie dotyczą, bo dzieją się gdzieś indziej, dotykają kogoś innego. Dystans przestrzenny, który dotychczas dzielił nas od skutków zmian klimatycznych zmniejsza się. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jakie sposób muzeum mogą ramować swój przekaz, aby angażować publiczność w działania mitygacyjne i adaptacyjne do zmian klimatycznych. Na przykładzie działalności Muzeum Wody w Londynie omawiam cechy skutecznego komunikowania. Efektywne komunikat to taki, który spełnia dwie kluczowe cechy – wiarygodności i względnej istotności.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"168 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132090622","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
„Kogo stać?” – wystawa niestała w Muzeum Etnograficznego w Krakowie.Tekst wprowadza czytelników w kulisy zmian, jakie zaszły pod koniec 2020 roku na wystawie stałej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. W dwóch pomieszczaniach ekspozycji prezentowanej w głównym gmachu Muzeum powstała osobna przestrzeń, zatytułowana „Kogo stać?”. Zamiast uogólniających wniosków na temat „kultury ludowej” i „ludu”, kuratorki proponują opowieść o różnych ludziach, utkaną z indywidualnych głosów, konkretnych ludzkich losów, bardzo różnych doświadczeń – przemilczanych, zapomnianych. W ten sposób etnograficzna kolekcja staje się kluczem do rozmowy o spuściźnie – nierzadko kłopotliwym spadku po przodkach oraz emocjach związanych z wchodzeniem w niejednoznaczną rolę spadkobierców.
{"title":"„Kogo stać?” – wystawa niestała w Muzeum Etnograficznym w Krakowie","authors":"Dorota Majkowska-Szajer","doi":"10.12775/zwam.2021.8.11","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.11","url":null,"abstract":"„Kogo stać?” – wystawa niestała w Muzeum Etnograficznego w Krakowie.Tekst wprowadza czytelników w kulisy zmian, jakie zaszły pod koniec 2020 roku na wystawie stałej Muzeum Etnograficznego w Krakowie. W dwóch pomieszczaniach ekspozycji prezentowanej w głównym gmachu Muzeum powstała osobna przestrzeń, zatytułowana „Kogo stać?”. Zamiast uogólniających wniosków na temat „kultury ludowej” i „ludu”, kuratorki proponują opowieść o różnych ludziach, utkaną z indywidualnych głosów, konkretnych ludzkich losów, bardzo różnych doświadczeń – przemilczanych, zapomnianych. W ten sposób etnograficzna kolekcja staje się kluczem do rozmowy o spuściźnie – nierzadko kłopotliwym spadku po przodkach oraz emocjach związanych z wchodzeniem w niejednoznaczną rolę spadkobierców.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"173 ","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133321781","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article examines the process, methods and results of a 3-year-long research project (2016-2019) concerning the 19th century Siberian collection from the resources of the Ethnographic Museum in Kraków which was donated by political prisoners, scientists and travellers. The authors discuss how the contemporary knowledge of many local experts from different ethnic groups (such as local residents, reindeer herders, whale hunters, museum staff, donators’ families) combined with archival sources could help to understand the unique connections between the past and the future of such heritage and its consequences in our lives. After the research, the collection is now accessible in a digital repository along with audio and visual materials from the fieldwork and the available archive data. Some of the stories are presented also in the exhibition “Siberia. Voices from the North”
{"title":"Four views on a research project about Siberian collection from the Ethnographic Museum in Kraków","authors":"M. Zych","doi":"10.12775/zwam.2021.8.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.10","url":null,"abstract":"The article examines the process, methods and results of a 3-year-long research project (2016-2019) concerning the 19th century Siberian collection from the resources of the Ethnographic Museum in Kraków which was donated by political prisoners, scientists and travellers. The authors discuss how the contemporary knowledge of many local experts from different ethnic groups (such as local residents, reindeer herders, whale hunters, museum staff, donators’ families) combined with archival sources could help to understand the unique connections between the past and the future of such heritage and its consequences in our lives. After the research, the collection is now accessible in a digital repository along with audio and visual materials from the fieldwork and the available archive data. Some of the stories are presented also in the exhibition “Siberia. Voices from the North”","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116168885","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W ostatnich latach obserwujemy stopniową zmianę w sposobie definiowania społecznej roli i odpowiedzialności instytucji muzealnych (a także szerzej - instytucji kultury). Sygnałem tej zmiany są chociażby dyskusje wokół nowej definicji muzeum prowadzone na forum ICOM, czy publikacje proklamujące zwrot ku modelowi instytucji zaangażowanej. Pomimo iż przywykło się postrzegać instytucje muzealne jako specjalizujące się w zagadnieniach „długiego trwania”, nie zaś w aktywistycznym zaangażowaniu w bieżące wyzwania i problemy współczesności, kryzys klimatyczny jawi się jako jedno ze zjawisk, które wymuszają rewizję takiego rozumienia publicznej odpowiedzialności muzeów. Nieformalna grupa aktywistyczna Kultura dla klimatu podjęła próbę przełożenia tych postulatów na praktykę instytucjonalną. Artykuł analizuje praktyczne konsekwencje, jakie niesie ze sobą taka zmiana paradygmatu dla instytucji muzealnych oraz próbując uchwycić znaczenie tej zmiany dla sektora muzealnego, a także szerzej - całego sektora dziedzictwa.
{"title":"Kultura dla klimatu","authors":"A. Janus","doi":"10.12775/zwam.2021.8.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.14","url":null,"abstract":"W ostatnich latach obserwujemy stopniową zmianę w sposobie definiowania społecznej roli i odpowiedzialności instytucji muzealnych (a także szerzej - instytucji kultury). Sygnałem tej zmiany są chociażby dyskusje wokół nowej definicji muzeum prowadzone na forum ICOM, czy publikacje proklamujące zwrot ku modelowi instytucji zaangażowanej. Pomimo iż przywykło się postrzegać instytucje muzealne jako specjalizujące się w zagadnieniach „długiego trwania”, nie zaś w aktywistycznym zaangażowaniu w bieżące wyzwania i problemy współczesności, kryzys klimatyczny jawi się jako jedno ze zjawisk, które wymuszają rewizję takiego rozumienia publicznej odpowiedzialności muzeów. Nieformalna grupa aktywistyczna Kultura dla klimatu podjęła próbę przełożenia tych postulatów na praktykę instytucjonalną. Artykuł analizuje praktyczne konsekwencje, jakie niesie ze sobą taka zmiana paradygmatu dla instytucji muzealnych oraz próbując uchwycić znaczenie tej zmiany dla sektora muzealnego, a także szerzej - całego sektora dziedzictwa.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129620148","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Niniejszy artykuł dotyka kwestii edukacji w muzeach podczas okresu pandemii, zarówno w czasie zupełnego zamknięcia muzeów dla zwiedzających, jak i podczas chwilowego otwarcia. Dynamiczny rozwój sytuacji, który zaskoczył wszystkich wpłynął na działalność muzeów, które jednak podjęły próbę dostosowania się do panujących warunków i nieustannie realizowały statutowe założenia, w tym edukację muzealną. Działania edukacyjne podejmowane były w dużej mierze drogą on-line, z wykorzystaniem wszelkich rozwiązań technicznych i cyfrowych. Muzealnicy jednak niejednokrotnie stawali przed dylematem, jak przekazać „zdalnie” daną wiedzę, np. dotyczącą eksponatów oraz jak dotrzeć do różnego rodzaju odbiorców, zarówno dzieci, dorosłych, jak i seniorów.
{"title":"Tymczasowo zamknięte","authors":"Anna Cieplińska-Jaglarz","doi":"10.12775/zwam.2021.8.13","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.13","url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł dotyka kwestii edukacji w muzeach podczas okresu pandemii, zarówno w czasie zupełnego zamknięcia muzeów dla zwiedzających, jak i podczas chwilowego otwarcia. Dynamiczny rozwój sytuacji, który zaskoczył wszystkich wpłynął na działalność muzeów, które jednak podjęły próbę dostosowania się do panujących warunków i nieustannie realizowały statutowe założenia, w tym edukację muzealną. Działania edukacyjne podejmowane były w dużej mierze drogą on-line, z wykorzystaniem wszelkich rozwiązań technicznych i cyfrowych. Muzealnicy jednak niejednokrotnie stawali przed dylematem, jak przekazać „zdalnie” daną wiedzę, np. dotyczącą eksponatów oraz jak dotrzeć do różnego rodzaju odbiorców, zarówno dzieci, dorosłych, jak i seniorów.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"115 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116207727","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Sprawozdanie z konferencji: Zabytki w kontekstach kultury, Łódź, 19 maja 2021","authors":"Damian Kasprzyk","doi":"10.12775/zwam.2021.8.23","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.23","url":null,"abstract":" ","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"48 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117116635","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The IPCC Report on the Future of Climate Change, published in August 2021, leaves no doubt that everyone must work to reverse deadly trends. Museum institutions also share responsibility for the future of the planet, and their raison d'être also depends on it. Only a fragment of museum activities that are or may be undertaken in order to participate in saving the Earth is mentioned in the text. They concern the last and seemingly the least important link in museum activities - the shops and souvenirs offered there. The ways of thinking and organizing the sales of souvenirs were indicated, as well as arguments to counteract excessive consumerism, which was treated as the implementation of the mission and essence of museology.
{"title":"\"For the return of museum slippers,\" i.e. an indication of selected possibilities for museums to respond to trends in changes in the natural and cultural environment.","authors":"K. Barańska","doi":"10.12775/zwam.2021.8.18","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.18","url":null,"abstract":"The IPCC Report on the Future of Climate Change, published in August 2021, leaves no doubt that everyone must work to reverse deadly trends. Museum institutions also share responsibility for the future of the planet, and their raison d'être also depends on it. Only a fragment of museum activities that are or may be undertaken in order to participate in saving the Earth is mentioned in the text. They concern the last and seemingly the least important link in museum activities - the shops and souvenirs offered there. The ways of thinking and organizing the sales of souvenirs were indicated, as well as arguments to counteract excessive consumerism, which was treated as the implementation of the mission and essence of museology.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125997924","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Obecne Muzeum Książąt Czartoryskich jest najstarszym muzeum w Polsce, powstało z inicjatywy Izabeli Czartoryskiej, znanej kolekcjonerki i patriotki. Nie była osamotniona w pozyskiwaniu dla niego pamiątek, znacznie się do tworzenia muzeum przyczynił Tadeusz Czacki, dzięki jego staraniom do muzeum trafiły i zostały ocalone przedmioty należące do znanych Polaków, w tym królów polskich, wyjęte z krypt katedry na Wawelu czy skarbca królewskiego. Choć nie zawsze mamy pewność, czy pozyskane i ofiarowane przez niego do muzeum obiekty są autentycznymi pamiątkami czy prochami sławnych Polaków, należy docenić jego zasługi w powstawaniu tej prześwietnej kolekcji.
{"title":"Z historii kolekcjonerstwa","authors":"Anna Lebet-Minakowska","doi":"10.12775/zwam.2021.8.05","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/zwam.2021.8.05","url":null,"abstract":"Obecne Muzeum Książąt Czartoryskich jest najstarszym muzeum w Polsce, powstało z inicjatywy Izabeli Czartoryskiej, znanej kolekcjonerki i patriotki. Nie była osamotniona w pozyskiwaniu dla niego pamiątek, znacznie się do tworzenia muzeum przyczynił Tadeusz Czacki, dzięki jego staraniom do muzeum trafiły i zostały ocalone przedmioty należące do znanych Polaków, w tym królów polskich, wyjęte z krypt katedry na Wawelu czy skarbca królewskiego. Choć nie zawsze mamy pewność, czy pozyskane i ofiarowane przez niego do muzeum obiekty są autentycznymi pamiątkami czy prochami sławnych Polaków, należy docenić jego zasługi w powstawaniu tej prześwietnej kolekcji.","PeriodicalId":344626,"journal":{"name":"Annual Review of Museum Anthropology","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129908565","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：