Značaj Vojina Voje Mitrovića (1937., Foča) za istoriju fotografije otkriven je široj javnosti, između ostalog i zahvaljujući dokumentarnom filmu Umetnik iz senke autora Milorada Đokića i Jakova Kronje, snimanom između Beograda i Pariza od 2010. do 2012. godine. Majstor crno-bele fotografije i foto-laborant, Voja Mitrović, ostao je u drugom planu istorije fotografskog medijuma upravo zbog činjenice da nikada nije ostvario sopstveni opus, ili bar ne onakav kakvim ga uvažavaju zvanični tokovi istorije vizuelnih umetnosti. Vezujući svoju delatnost za jednu od najuticajnijih svetskih foto-laboratorija, Picto, sa sedištem u Parizu, koju je 1950. osnovao jedan od pionira fotografije, emigrant iz Nemačke Pierre Gassmann, Mitrović je od 1964. do 1997. sarađivao sa priznatim svetskim fotografima i foto-žurnalistima među kojima se ističu članovi uticajnog udruženja MAGNUM, koji su svoje fotografije razvijali, retuširali i izrađivali u laboratoriji Picto, poput Henrija Cartier-Bressona, Sebastiãa Ribeira Salgada, Josefa Koudelke, Renéa Burria, itd. Ukoliko se fotografija shvati kao uramljivanje stvarnosti okvirom (frejmom), onda uokviravanje sa isticanjem tačno određenog dela zbivanja za Mitrovića predstavlja jedan od ključnih segmenata njegovog stvaralačkog čina. Izrađujući veliki broj fotografija Henrija Cartier- Bressona čije je kopije umetnik i lično potpisao, Mitrović je posredno učestvovao u stvaranju i jačanju aukcijskog tržišta autorskih fotografija, nastalog sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka u Sjedinjenim Američkim Državama. U ovom tekstu će se, s obzirom na Mitrovićevu praksu, razmatrati odnos zanata, tehnologije reprodukcije slike i umetničkog dela, razlike između analogne i digitalne fotografije, ali i istražiti složene veze koje se razvijaju između Mitrovićeve zanatske veštine i umetničke senzibilnosti koje mogu promeniti smisao i uticati na osnovno značenje finalne fotografije.
Voje Mitrovic军事史（1937年，Foč）的重要性被广大公众发现，这要归功于影子艺术家Milorad Djukic和Jakov Kronje自2010年以来在贝尔格莱德和巴黎之间拍摄的纪录片。直到2012年。戈丁。黑白照片和照片实验室的大师Voja Mitrovic停留在照片媒体历史的第二阶段，只是因为他从未实现过自己的探索，或者至少没有受到他的官方视觉艺术史的尊重。通过将他的作品与世界上最具影响力的照片实验室之一Picto联系起来，Picto于1950年位于巴黎。1964年，他创立了这张照片的先驱之一，德国移民皮埃尔·加斯曼，米特洛维奇。直到1997年。与公认的世界摄影和摄影记者合作，包括在Picto实验室开发、返回和工作的MAGNUM活跃社区成员，如Henry Cartier Bresson、Sebastiãa Ribeir Salgade、Joseph Koudelke、Renéa Burria等。如果照片被认为是画面中现实的转变，那么对米特洛维奇来说，准确地积累事件的某一部分是他创作行为的关键部分之一。Izra dj ujući veliki broj fotografija Henrija Cartier-Bressonačije je kopije umetnik i lično potpisao，Mitrovićje posredno učestvovao u stvaranju i jačanju aukcijskog tržišta autorskih fotograwija，nastalog sedamdesetih i osamdesetih godina 20。美利坚合众国。在本文中，考虑到米特洛维奇的实践，扎纳塔、复制技术和艺术部分之间的关系，模拟照片和数字照片之间的差异，同时也探讨了米特洛维奇技能和艺术敏感性之间的复杂关系，这些关系可以改变最终照片的意义并影响最终照片的基本意义。
{"title":"Umetnik iz senke: Delatnost Vojina Voje Mitrovića u istoriji fotografije","authors":"Dijana Metlić, Ivana Kronja","doi":"10.31664/zu.2021.109.07","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.109.07","url":null,"abstract":"Značaj Vojina Voje Mitrovića (1937., Foča) za istoriju fotografije otkriven je široj javnosti, između ostalog i zahvaljujući dokumentarnom filmu Umetnik iz senke autora Milorada Đokića i Jakova Kronje, snimanom između Beograda i Pariza od 2010. do 2012. godine. Majstor crno-bele fotografije i foto-laborant, Voja Mitrović, ostao je u drugom planu istorije fotografskog medijuma upravo zbog činjenice da nikada nije ostvario sopstveni opus, ili bar ne onakav kakvim ga uvažavaju zvanični tokovi istorije vizuelnih umetnosti. Vezujući svoju delatnost za jednu od najuticajnijih svetskih foto-laboratorija, Picto, sa sedištem u Parizu, koju je 1950. osnovao jedan od pionira fotografije, emigrant iz Nemačke Pierre Gassmann, Mitrović je od 1964. do 1997. sarađivao sa priznatim svetskim fotografima i foto-žurnalistima među kojima se ističu članovi uticajnog udruženja MAGNUM, koji su svoje fotografije razvijali, retuširali i izrađivali u laboratoriji Picto, poput Henrija Cartier-Bressona, Sebastiãa Ribeira Salgada, Josefa Koudelke, Renéa Burria, itd. Ukoliko se fotografija shvati kao uramljivanje stvarnosti okvirom (frejmom), onda uokviravanje sa isticanjem tačno određenog dela zbivanja za Mitrovića predstavlja jedan od ključnih segmenata njegovog stvaralačkog čina. Izrađujući veliki broj fotografija Henrija Cartier- Bressona čije je kopije umetnik i lično potpisao, Mitrović je posredno učestvovao u stvaranju i jačanju aukcijskog tržišta autorskih fotografija, nastalog sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka u Sjedinjenim Američkim Državama. U ovom tekstu će se, s obzirom na Mitrovićevu praksu, razmatrati odnos zanata, tehnologije reprodukcije slike i umetničkog dela, razlike između analogne i digitalne fotografije, ali i istražiti složene veze koje se razvijaju između Mitrovićeve zanatske veštine i umetničke senzibilnosti koje mogu promeniti smisao i uticati na osnovno značenje finalne fotografije.","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69466134","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U ovom radu prikazana je novoosnovana Očna klinika Medicinskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu na temelju fotografske zbirke pohranjene u Odsjeku za povijest medicinskih znanosti HAZU. Zbirku je Odsjeku donirao povjesničar medicine i oftalmolog Vladimir Dugački. Zbirka se sastoji od fotoalbuma smeđih korica s ornamentima, dimenzija 22,5 × 15,5 cm, koji sadrži 12 monokromnih fotografija 13,5 × 8 cm Očne klinike te osam uvećanih fotografija formata 22,5 × 17 cm nalijepljenih na karton. Premda nisu datirane fotografije vjerojatno potječu iz razdoblja nakon otvorenja Klinike između 1923. i 1926. godine. Neki od fotografiranih prostora prepoznatljivi su i okom laika (predavaonica, knjižnica, operacijska dvorana), dok se u funkciju onih ispunjenih aparaturom, može proniknuti tek uz neophodno medicinsko znanje i poznavanje razvoja struke. Namjera naručitelja ovih fotografiranja predstojnika Klinike Alberta Botterija bila prikaz novoosnovane klinike, ne samo po prostoru u koji je smještena, aparaturi i instrumentima kojima je opremljena, već i po njezinoj specijalističkoj usmjerenosti i znanju koje se iz tog sustava generira. Ekspertizu Očne klinike definiraju specijalizacija i subspecijalizacija, usmjerenje spram određenog organa u skladu s razvojnim dosezima medicine toga doba. Klinika je novo i drugačije iskustvo prakse liječnika, fragmentiran fokus na dijelove organizma, umijeće njihovog sjedinjavanja u kliničkoj interpretaciji i artikulaciji, što se na simbolički način može iščitati iz fotografija. Svaka fotografija iz albuma klinike funkcionira za sebe, ali i kao dio narativne linije cjeline, potvrđujući sustav ove ustanove kao radilišta koje izrasta iz identiteta novoosnovanog Medicinskog fakulteta, njegove akademske i opće društvene uloge.Za razliku od drugih klinika, čije su rane fotografije uglavnom snimili amateri, vizualna reprezentacija Očne klinike prepuštena je profesionalcu, poznatom zagrebačkom fotoatelijeru Foto Tonka koji je vodila Antonija Kulčar. Botteri je nedvojbeno svoju, ujedno i prvu Očnu kliniku u regiji želio predstaviti javnosti kao ustanovu usmjerene i organizirane funkcionalnosti, specijalizacije i prepoznatljivosti, ali i kao ogledalo svoje kompetentnosti i vještine opremanja kako bi stala uz bok sličnim europskim ustanovama. U tom kontekstu sačuvane fotografije Očne klinike, koje su desetljećima ostale izvan društvenog pogleda, svojom ispražnjenošću od ljudi i tehnologiziranom hladnoćom čine svojevrstan antipod bujnom, razigranom životu koji uobičajeno proizlazi iz Tonkinog atelijera. Gotovo paradoksalno, taj vizualni ispis ustanove koja se bavi očima ostao je izvan očiju javnosti, premda su vjerojatno mnogi klijenti Tonkinog atelijera ondje katkada zatražili pomoć.
在这项工作中，萨格勒布大学医科大学的一个新的眼科诊所基于存储在HAZU历史部分的照片集。Zbirku向医学和眼科历史学家Vladimir Dugački捐赠。Zbirka se sastoji od fotoalbuma smeŞih korica s ornametima，dimenzija 22.5×15.5 cm，koji sadrži 12 monokromnih fotografija 13.5×8 cm Očne klinike te osam uvećanih fotografija格式为22.5×17 cm。尽管没有约会照片可能来自1923年诊所开业后的那段时间。1926年。年一些拍摄区域也熟悉时间眼（教室、图书馆、手术室），而那些完成的机器的功能只有在必要的医学知识和技能发展的情况下才能检测到。这位老师将这些照片带到阿尔伯特·博特里亚医院的前身，目的是展示新的诊所，不仅是设备、设备和工具的放置空间，还可以从系统中获得专家指导和知识。眼科诊所的专业知识定义了专业化和亚专业化，即特定器官根据当时的发育剂量的方向。诊所是一种新的、不同的医生实践体验，是对生物体各部分的零散关注，可以整合到临床解释和表达中，可以从照片中象征性地阅读。诊所相册中的每一张照片都是自己的作品，但也是整个自然线的一部分，证实了这些机构的系统是一个由新成立的医科大学的身份、学术和一般社会角色发展而来的工作室。与其他诊所不同的是，早期的照片主要由业余爱好者拍摄，眼科诊所的视觉表现由专业人士、著名的希腊摄影师Tonk发布，由Antony Kulcar领导。Boteries是该地区第一家开放诊所不可或缺的代表，它是一个定位和组织功能、专业化和认可的设施，也是他们应对类似欧洲机构的能力和技能的镜子。你的名字是Očne klinike，koje su desetljećima ostale izvan društvenog pogleda，svojom ispražnjenošćU od ljudi i tehnologiziranom hladnoćomčine svojevrstan antipod bujnom，razigranomživotu koji uobičajeno proizlazi iz Tonkinog atelijera。几乎矛盾的是，这些设施的视觉记录仍然不在公众视线范围内，尽管托尼的大多数工作室客户有时可能会在那里寻求帮助。
{"title":"O Očnoj klinici vizualno: Očna klinika Medicinskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu slijedom sačuvane fotoarhive","authors":"Stella Fatović-Ferenčić","doi":"10.31664/zu.2021.109.05","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.109.05","url":null,"abstract":"U ovom radu prikazana je novoosnovana Očna klinika Medicinskog fakulteta Sveučilišta u Zagrebu na temelju fotografske zbirke pohranjene u Odsjeku za povijest medicinskih znanosti HAZU. Zbirku je Odsjeku donirao povjesničar medicine i oftalmolog Vladimir Dugački. Zbirka se sastoji od fotoalbuma smeđih korica s ornamentima, dimenzija 22,5 × 15,5 cm, koji sadrži 12 monokromnih fotografija 13,5 × 8 cm Očne klinike te osam uvećanih fotografija formata 22,5 × 17 cm nalijepljenih na karton. Premda nisu datirane fotografije vjerojatno potječu iz razdoblja nakon otvorenja Klinike između 1923. i 1926. godine. Neki od fotografiranih prostora prepoznatljivi su i okom laika (predavaonica, knjižnica, operacijska dvorana), dok se u funkciju onih ispunjenih aparaturom, može proniknuti tek uz neophodno medicinsko znanje i poznavanje razvoja struke. Namjera naručitelja ovih fotografiranja predstojnika Klinike Alberta Botterija bila prikaz novoosnovane klinike, ne samo po prostoru u koji je smještena, aparaturi i instrumentima kojima je opremljena, već i po njezinoj specijalističkoj usmjerenosti i znanju koje se iz tog sustava generira. Ekspertizu Očne klinike definiraju specijalizacija i subspecijalizacija, usmjerenje spram određenog organa u skladu s razvojnim dosezima medicine toga doba. Klinika je novo i drugačije iskustvo prakse liječnika, fragmentiran fokus na dijelove organizma, umijeće njihovog sjedinjavanja u kliničkoj interpretaciji i artikulaciji, što se na simbolički način može iščitati iz fotografija. Svaka fotografija iz albuma klinike funkcionira za sebe, ali i kao dio narativne linije cjeline, potvrđujući sustav ove ustanove kao radilišta koje izrasta iz identiteta novoosnovanog Medicinskog fakulteta, njegove akademske i opće društvene uloge.Za razliku od drugih klinika, čije su rane fotografije uglavnom snimili amateri, vizualna reprezentacija Očne klinike prepuštena je profesionalcu, poznatom zagrebačkom fotoatelijeru Foto Tonka koji je vodila Antonija Kulčar. Botteri je nedvojbeno svoju, ujedno i prvu Očnu kliniku u regiji želio predstaviti javnosti kao ustanovu usmjerene i organizirane funkcionalnosti, specijalizacije i prepoznatljivosti, ali i kao ogledalo svoje kompetentnosti i vještine opremanja kako bi stala uz bok sličnim europskim ustanovama. U tom kontekstu sačuvane fotografije Očne klinike, koje su desetljećima ostale izvan društvenog pogleda, svojom ispražnjenošću od ljudi i tehnologiziranom hladnoćom čine svojevrstan antipod bujnom, razigranom životu koji uobičajeno proizlazi iz Tonkinog atelijera. Gotovo paradoksalno, taj vizualni ispis ustanove koja se bavi očima ostao je izvan očiju javnosti, premda su vjerojatno mnogi klijenti Tonkinog atelijera ondje katkada zatražili pomoć.","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69464586","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U razdoblju od 1990. do 1997. godine Petar Dabac će snimati fotografije i slagati ih u albume naziva Lieber Pero, stvarajući fotografski dnevnik, po mnogočemu jedinstven na hrvatskoj fotografskoj i umjetničkoj sceni. Ovu seriju fotografija Dabac je kao umjetnički rad prvi puta izložio 1993. godine, a u narednim godinama, u nekoliko navrata, promišljao je, odnosno mijenjao načine njezine izložbene prezentacije. U ovom se radu razmatra nastanak fotografskog dnevnika, odnosno specifično umjetničko postupanje s foto-materijalom u cilju isticanja višeslojnosti njegova značenja. Također, razmatraju se bitna svojstva dnevnika kao umjetničke forme: njegova procesualnost te isprepletenost privatnoga i javnoga, onog što pripada historiji i onog što pripada osobnom sjećanju.
{"title":"LIEBER PERO. Poetska priča o jednom vremenu","authors":"Lana Lovrenčić","doi":"10.31664/zu.2021.109.09","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.109.09","url":null,"abstract":"U razdoblju od 1990. do 1997. godine Petar Dabac će snimati fotografije i slagati ih u albume naziva Lieber Pero, stvarajući fotografski dnevnik, po mnogočemu jedinstven na hrvatskoj fotografskoj i umjetničkoj sceni. Ovu seriju fotografija Dabac je kao umjetnički rad prvi puta izložio 1993. godine, a u narednim godinama, u nekoliko navrata, promišljao je, odnosno mijenjao načine njezine izložbene prezentacije. U ovom se radu razmatra nastanak fotografskog dnevnika, odnosno specifično umjetničko postupanje s foto-materijalom u cilju isticanja višeslojnosti njegova značenja. Također, razmatraju se bitna svojstva dnevnika kao umjetničke forme: njegova procesualnost te isprepletenost privatnoga i javnoga, onog što pripada historiji i onog što pripada osobnom sjećanju.","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48038466","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Prolongirana trauma: Domovinski rat i suvremena hrvatska fotografija","authors":"Sandra Križić-Roban","doi":"10.31664/zu.2021.108.02","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.108.02","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-07-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69462231","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Muzejska medijacija umjetnosti u ,,bijeloj kocki”","authors":"Željka Miklošević","doi":"10.31664/zu.2021.108.03","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.108.03","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-07-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69462364","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Slovenska umjetnost i kulturna borba protiv janšističke politike 2020. Godine","authors":"Petja Grafenauer","doi":"10.31664/zu.2021.108.07","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.108.07","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-07-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69462711","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"S onu stranu slikarstva","authors":"Goran Sunajko","doi":"10.31664/zu.2021.108.09","DOIUrl":"https://doi.org/10.31664/zu.2021.108.09","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":41082,"journal":{"name":"Zivot Umjetnosti","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2021-07-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69462799","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"艺术学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：