W kopalni Krzywy Róg występują złoża rudy o złożonej strukturze, wydobywane metodą podziemną z głębokości ponad 1000 m. Stosując systemy zawałowe eksploatuje się złoża bogatych rud żelaza o zawartości składników użytecznych powyżej 59%. Prowadzi to do znacznych zmian stanu naprężeń masywu skalnego. Podczas prac podziemnych wyrobiska kopalniane podlegają naprężęniom, a w niektórych przypadkach ulegają zniszczeniu. W efekcie przedsiębiorstwa stale podwyższają koszty eksploatacji wyrobisk górniczych, co niekorzystnie wpływa na koszty produkcji. Wyniki badań przemysłowych wskazują, że w większości przypadków wyrobiska zawodzą w swojej górnej części. Dostępne metody określania stanu skał wokół wyrobisk górniczych nie uwzględniają w pełni właściwości fizycznych i mechanicznych skał, w których znajduje się wyrobisko. Opracowana technika pozwala na określenie nie tylko ciśnienia destrukcyjnego działającego na wyrobiska, ale również kąta działania siły destrukcyjnej. Technika ta różni się od dostępnych tym, że uwzględnia nie tylko cechy górniczo-geologiczne złoża, ale także większość czynników właściwości fizykomechanicznych skał. Technika ta pozwala już na etapie projektowania na dobór racjonalnych miejsc prowadzenia wyrobisk górniczych, unikając w ten sposób znacznych dodatkowych kosztów ich utrzymania.
{"title":"Badanie koncentracji naprężeń na konturze wyrobisk kopalni podziemnych","authors":"Serhii Pysmennyi, Serhii Chukharev, Andrii Peremetchyk, Serhii Fedorenko, Anatolii Matsui","doi":"10.29227/im-2023-01-08","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-08","url":null,"abstract":"W kopalni Krzywy Róg występują złoża rudy o złożonej strukturze, wydobywane metodą podziemną z głębokości ponad 1000 m. Stosując systemy zawałowe eksploatuje się złoża bogatych rud żelaza o zawartości składników użytecznych powyżej 59%. Prowadzi to do znacznych zmian stanu naprężeń masywu skalnego. Podczas prac podziemnych wyrobiska kopalniane podlegają naprężęniom, a w niektórych przypadkach ulegają zniszczeniu. W efekcie przedsiębiorstwa stale podwyższają koszty eksploatacji wyrobisk górniczych, co niekorzystnie wpływa na koszty produkcji. Wyniki badań przemysłowych wskazują, że w większości przypadków wyrobiska zawodzą w swojej górnej części. Dostępne metody określania stanu skał wokół wyrobisk górniczych nie uwzględniają w pełni właściwości fizycznych i mechanicznych skał, w których znajduje się wyrobisko. Opracowana technika pozwala na określenie nie tylko ciśnienia destrukcyjnego działającego na wyrobiska, ale również kąta działania siły destrukcyjnej. Technika ta różni się od dostępnych tym, że uwzględnia nie tylko cechy górniczo-geologiczne złoża, ale także większość czynników właściwości fizykomechanicznych skał. Technika ta pozwala już na etapie projektowania na dobór racjonalnych miejsc prowadzenia wyrobisk górniczych, unikając w ten sposób znacznych dodatkowych kosztów ich utrzymania.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827292","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
T. Oliinyk, L. Sklyar, N. Kushniruk, N. Holiver, B. Tora
W artykule podjęto problem opracowania wydajnej technologii wzbogacania rud hematytu. Celem badań jest zbadanie właściwości procesowych słabo rozsianych rud hematytu Ukrainy, z uwzględnieniem ich właściwości mineralogicznych, opracowanie schematów wzbogacania rud hematytu oraz ocena skuteczności separacji minerałów podczas wzbogacania grawitacyjnego, magnetycznego i metody flotacji.Badania przeprowadzono na próbce rud hematytu z krzyworoskiego zagłębia rud żelaza na Ukrainie, która składała się z 9 mineralogicznych typów rud, wyróżniających się stosunkiem ilościowym głównych grup minerałów kruszcowych i nierudnych.W wyniku separacji magnetycznej WLIMS przy indukcji pola magnetycznego 0,07 T otrzymano koncentrat zawierający żelazo o udziale masowym żelaza 63,5% z rudy o wielkości minus 0,074+0 mm, przy całkowitym uzysku żelaza 12,8%.Stwierdzono, że wraz ze wzrostem indukcji pola magnetycznego od 0,2 T do 0,8 T, uzysk żelaza ogólnego w produkcie magnetycznym WNIMS wzrósł z 78,8% do 86,9%. Udział masowy całkowitego żelaza w produkcie magnetycznym WIMS wynosił 57,9–59,8%. Straty żelaza ogólnego z produktem niemagnetycznym wahały się od 21,2% do 13,1% przy udziale masowym żelaza całkowitego 32–27,8%. Udział masowy SiO2 w produkcie magnetycznym wynosił 11–13,8%.W wyniku badań flotacyjnych otrzymano koncentrat hematytu o udziale masowym żelaza ogólnego 64,05–65,95%, z odzyskiem żelaza w koncentracie 60,3–70,68%. Na podstawie wyników badań procesowych opracowano siedem wariantów schematów wzbogacania rud hematytu. Schematy oceniono według kryterium sprawności Hancocka, które mieściło się w przedziale 42,49–64,7%. Zarekomendowano do wdrożenia technologię flotacji magnetycznej do wzbogacania kwarcytu hematytowego. Technologia ta umożliwia otrzymanie koncentratu handlowego o udziale masowym żelaza ogólnego 37,02% z rudy hematytu o udziale masowym żelaza ogólnego 65,41%.
{"title":"Assessment of the Efficiency of Hematite Quartzite Enrichment Technologies","authors":"T. Oliinyk, L. Sklyar, N. Kushniruk, N. Holiver, B. Tora","doi":"10.29227/im-2023-01-04","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-04","url":null,"abstract":"W artykule podjęto problem opracowania wydajnej technologii wzbogacania rud hematytu. Celem badań jest zbadanie właściwości procesowych słabo rozsianych rud hematytu Ukrainy, z uwzględnieniem ich właściwości mineralogicznych, opracowanie schematów wzbogacania rud hematytu oraz ocena skuteczności separacji minerałów podczas wzbogacania grawitacyjnego, magnetycznego i metody flotacji.Badania przeprowadzono na próbce rud hematytu z krzyworoskiego zagłębia rud żelaza na Ukrainie, która składała się z 9 mineralogicznych typów rud, wyróżniających się stosunkiem ilościowym głównych grup minerałów kruszcowych i nierudnych.W wyniku separacji magnetycznej WLIMS przy indukcji pola magnetycznego 0,07 T otrzymano koncentrat zawierający żelazo o udziale masowym żelaza 63,5% z rudy o wielkości minus 0,074+0 mm, przy całkowitym uzysku żelaza 12,8%.Stwierdzono, że wraz ze wzrostem indukcji pola magnetycznego od 0,2 T do 0,8 T, uzysk żelaza ogólnego w produkcie magnetycznym WNIMS wzrósł z 78,8% do 86,9%. Udział masowy całkowitego żelaza w produkcie magnetycznym WIMS wynosił 57,9–59,8%. Straty żelaza ogólnego z produktem niemagnetycznym wahały się od 21,2% do 13,1% przy udziale masowym żelaza całkowitego 32–27,8%. Udział masowy SiO2 w produkcie magnetycznym wynosił 11–13,8%.W wyniku badań flotacyjnych otrzymano koncentrat hematytu o udziale masowym żelaza ogólnego 64,05–65,95%, z odzyskiem żelaza w koncentracie 60,3–70,68%. Na podstawie wyników badań procesowych opracowano siedem wariantów schematów wzbogacania rud hematytu. Schematy oceniono według kryterium sprawności Hancocka, które mieściło się w przedziale 42,49–64,7%. Zarekomendowano do wdrożenia technologię flotacji magnetycznej do wzbogacania kwarcytu hematytowego. Technologia ta umożliwia otrzymanie koncentratu handlowego o udziale masowym żelaza ogólnego 37,02% z rudy hematytu o udziale masowym żelaza ogólnego 65,41%.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827236","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W wyniku agresji federacji rosyjskiej na Ukrainę infrastruktura wielu osiedli uległa znacznemu zniszczeniu, dlatego w okresie powojennym wapień może stać się niezawodnym i użytecznym surowcem do jej odbudowy. Znaczna liczba złóż wapienia na południowej Ukrainie nadaje się do produkcji kamienia ściennego (blokowego), jednak warunki geotechniczne wielu miejsc wydobywczych wymagają zastosowania metody urabiania podziemnego. Do badania parametrów systemu wydobywczego złoża wapienia Nowa Odessa stosowane są metody analityczne i obliczeniowe oparte na znanych i sprawdzonych hipotezach stabilnych przęseł i filarów oraz weryfikacja poprzez modelowanie numeryczne w oparciu o metodę elementów skończonych w pakiecie oprogramowania SolidWorks. Stwierdzono, że przy zmianie grubości stropu o 50% (z 0,8 na 1,2 m) bezpieczna szerokość komory przy braku naprężeń rozciągających w stropie, w danych warunkach górniczo-geologicznych i górniczo-technicznych działalności wydobywczej wzrasta o 22%. Stwierdzono, że powierzchnia 25,0 m2 odpowiada wymaganemu współczynnikowi bezpieczeństwa kwadratowego słupa nośnego. Modelowanie numeryczne wykazało, że w warunkach złoża Nova Odesa obciążenie filaru nośnego o wymiarach 5 m ×5 m osiągnie 26% jego nośności, a strop komory wydobywczej jest w stanie stabilnym bez powstawanie naprężeń rozciągających. Wyniki badań są przydatne do uzasadnienia i oceny stateczności elementów systemu urabiania komorowo-filarowego wraz z filarami oporowymi w podziemnym wydobyciu wapienia lub innych złóż kopalin.
{"title":"Uzasadnianie i ocena stabilności parametrów systemu podziemnego dla wydobycia wapienia: studium przypadku złoża Nowa Odesa, Ukraina","authors":"Mykhailo Petlovanyi, Pavlo Saik, Vasyl Lozynskyi, Kateryna S. Sai, Oleksii Cherniaiev","doi":"10.29227/im-2023-01-10","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-10","url":null,"abstract":"W wyniku agresji federacji rosyjskiej na Ukrainę infrastruktura wielu osiedli uległa znacznemu zniszczeniu, dlatego w okresie powojennym wapień może stać się niezawodnym i użytecznym surowcem do jej odbudowy. Znaczna liczba złóż wapienia na południowej Ukrainie nadaje się do produkcji kamienia ściennego (blokowego), jednak warunki geotechniczne wielu miejsc wydobywczych wymagają zastosowania metody urabiania podziemnego. Do badania parametrów systemu wydobywczego złoża wapienia Nowa Odessa stosowane są metody analityczne i obliczeniowe oparte na znanych i sprawdzonych hipotezach stabilnych przęseł i filarów oraz weryfikacja poprzez modelowanie numeryczne w oparciu o metodę elementów skończonych w pakiecie oprogramowania SolidWorks. Stwierdzono, że przy zmianie grubości stropu o 50% (z 0,8 na 1,2 m) bezpieczna szerokość komory przy braku naprężeń rozciągających w stropie, w danych warunkach górniczo-geologicznych i górniczo-technicznych działalności wydobywczej wzrasta o 22%. Stwierdzono, że powierzchnia 25,0 m2 odpowiada wymaganemu współczynnikowi bezpieczeństwa kwadratowego słupa nośnego. Modelowanie numeryczne wykazało, że w warunkach złoża Nova Odesa obciążenie filaru nośnego o wymiarach 5 m ×5 m osiągnie 26% jego nośności, a strop komory wydobywczej jest w stanie stabilnym bez powstawanie naprężeń rozciągających. Wyniki badań są przydatne do uzasadnienia i oceny stateczności elementów systemu urabiania komorowo-filarowego wraz z filarami oporowymi w podziemnym wydobyciu wapienia lub innych złóż kopalin.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49363114","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule przedstawiono wyniki badań procesu odwadniania masy wydobywczej zawierającej bursztyn, za pomocą wibroklasyfikatora. Opisano cechy schematu technologicznego wydobywania bursztynu w odniesieniu do punktów zaopatrzenia w wodę. Badano stan równowagi cieczy w komorze wibroklasyfikatora w różnych warunkach zwilżalności sita: ciecz niezwilżająca włókien sita; płyn zwilżający włókna sita; cienka warstwa cieczy zwilżającej włókna sita.W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że w przypadku gdy ciecz nie zwilża włókien sita, wysokość maksymalnie zatrzymanej w komórce warstwy cieczy jest co najmniej 3 razy większa niż w przypadku cieczy zwilżającej włókna sita. Wiarygodność uzyskanych wyników potwierdza zastosowanie sprawdzonych metod badawczych oraz względny błąd pomiędzy wartościami obliczonymi a doświadczalnymi na poziomie 20%.
{"title":"Dominujące uwarunkowania adaptacji kompleksu górniczego w warunkach środowiska dynamicznego","authors":"Yulian Hryhoriev, Serhii Lutsenko, Serhii Joukov","doi":"10.29227/im-2023-01-02","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-02","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono wyniki badań procesu odwadniania masy wydobywczej zawierającej bursztyn, za pomocą wibroklasyfikatora. Opisano cechy schematu technologicznego wydobywania bursztynu w odniesieniu do punktów zaopatrzenia w wodę. Badano stan równowagi cieczy w komorze wibroklasyfikatora w różnych warunkach zwilżalności sita: ciecz niezwilżająca włókien sita; płyn zwilżający włókna sita; cienka warstwa cieczy zwilżającej włókna sita.W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że w przypadku gdy ciecz nie zwilża włókien sita, wysokość maksymalnie zatrzymanej w komórce warstwy cieczy jest co najmniej 3 razy większa niż w przypadku cieczy zwilżającej włókna sita. Wiarygodność uzyskanych wyników potwierdza zastosowanie sprawdzonych metod badawczych oraz względny błąd pomiędzy wartościami obliczonymi a doświadczalnymi na poziomie 20%.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827173","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule rozważane są zagadnienia opracowania koncepcji mechanizmu wydobywania węgla ze złóż gazowych oraz dwóch składowych zaopatrzenia kraju w nośniki energii: wydobycie węgla i zagospodarowanie metanu z warstwy węglonośnej. Zagadnienia te są nierozerwalnie związane z eksploatacją złóż przodkami ścianowymi o dużych postępach. Badany jest rzeczywisty problem rozwiązania powyższych sprzeczności. Wzory wpływu czynników geomechanicznych na podstawie modelowania metodą elementów skończonych (MES) parametrów ścinania formacji nadkładkowych badane są pod kątem uzasadnienia schematów lokalizacyjnych dla otworów odgazowujących miejsca przy dużych prędkościach postępu przodków w Zachodnim Donbasie. Uzyskane wyniki eksperymentów obliczeniowych są porównywane z badaniami prowadzonymi przez specjalistów. Wnioski dotyczące stopnia oddziaływania czynników geomechanicznych i konieczności ich uwzględnienia są uzasadnione. Opracowano i uzasadniono trzy modele obliczeniowe pod względem kształtu i wielkości strefy obliczeniowej, tekstury górotworu, właściwości mechanicznych jego litotypu, warunków obciążenia na granicach modelu, charakterystyki związku naprężeń i odkształceń w elementy modelu oraz kryteria wyznaczania stanu granicznego. Wykazano istotny wpływ głębokości zalegania przodka oraz tekstury masy na parametry ścinania formacji nadkładu. Na podstawie danych z eksperymentów obliczeniowych otrzymano odpowiednie zależności i równania regresji. Przeprowadzone badania pozwalają na wybór odpowiednich schematów lokalizacji otworów odgazowujących.
{"title":"Uzasadnienie wzorców wpływu czynników geomechanicznych na parametry ścinania formacji nadkładu węgla, wymagającej odgazowania, z dużymi prędkościami posuwu ścian postojowych w Zachodnim Donbasie","authors":"Volodymyr Bondarenko, Ildar Salieiev, Hennadii Symanovych, Iryna Kovalevska, Maksym Shyshov","doi":"10.29227/im-2023-01-03","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-03","url":null,"abstract":"W artykule rozważane są zagadnienia opracowania koncepcji mechanizmu wydobywania węgla ze złóż gazowych oraz dwóch składowych zaopatrzenia kraju w nośniki energii: wydobycie węgla i zagospodarowanie metanu z warstwy węglonośnej. Zagadnienia te są nierozerwalnie związane z eksploatacją złóż przodkami ścianowymi o dużych postępach. Badany jest rzeczywisty problem rozwiązania powyższych sprzeczności. Wzory wpływu czynników geomechanicznych na podstawie modelowania metodą elementów skończonych (MES) parametrów ścinania formacji nadkładkowych badane są pod kątem uzasadnienia schematów lokalizacyjnych dla otworów odgazowujących miejsca przy dużych prędkościach postępu przodków w Zachodnim Donbasie. Uzyskane wyniki eksperymentów obliczeniowych są porównywane z badaniami prowadzonymi przez specjalistów. Wnioski dotyczące stopnia oddziaływania czynników geomechanicznych i konieczności ich uwzględnienia są uzasadnione. Opracowano i uzasadniono trzy modele obliczeniowe pod względem kształtu i wielkości strefy obliczeniowej, tekstury górotworu, właściwości mechanicznych jego litotypu, warunków obciążenia na granicach modelu, charakterystyki związku naprężeń i odkształceń w elementy modelu oraz kryteria wyznaczania stanu granicznego. Wykazano istotny wpływ głębokości zalegania przodka oraz tekstury masy na parametry ścinania formacji nadkładu. Na podstawie danych z eksperymentów obliczeniowych otrzymano odpowiednie zależności i równania regresji. Przeprowadzone badania pozwalają na wybór odpowiednich schematów lokalizacji otworów odgazowujących.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827187","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł poświęcony jest zagadnieniu efektywnego wykorzystania minerałów towarzyszących przy zagospodarowaniu złóż rud tytanowo-cyrkonowych. Ponieważ złoża osadowych rud tytanowo-cyrkonowych mają duże powierzchnie, setki milionów ton masy wydobywczej podczas ich eksploatacji przekształcane są w formacje antropogeniczne. Z całej masy wydobywczej zaledwie 1% po wzbogacaniu jest wykorzystywane do produkcji tytanu metalicznego, reszta skał wydobywczych składowana jest na hałdach jako odpady poflotacyjne. Wykorzystanie zasobooszczędnych rozwiązań technologicznych przy zagospodarowaniu tych złóż pozwala na uzyskanie iłów, glin i piasku jako kopalin towarzyszących. Mogą być one stosowane do produkcji wyrobów z cegły, piasku formierskiego i budowlanego, warstw podkładowych w budownictwie oraz materiałów kosmetycznych. Znaczna część skał piaskowych i ilastych w złożach tytanowo-cyrkonowych jest w stanie wymieszanym i nie może być efektywnie wykorzystana bez dodatkowego rozwiązania technologicznego, dlatego jest umieszczana na składowiskach odpadów poflotacyjnych. W artykule przedstawiono przesłanki rozwiązań technologicznych oszczędzających zasoby, które w procesie wzbogacania rud tytanowo-cyrkonowych pozwalają na oddzielenie skał ilastych od piasku w obrębie wyrobiska, co pozwala na uzyskanie dodatkowych ilości komponentów tytanowo-cyrkonowych i minerałów towarzyszących dla budownictwa oraz na zmniejszenie powierzchni gruntów, wymaganej pod lokalizację składowisk odpadów poflotacyjnych.
{"title":"Rozwiązania technologiczne zwiększające efektywność procesów wzbogacania w eksploatacji złóż tytanowo-cyrkonowych","authors":"Oleksii Lozhnikov, Borys Sobko, Artem Pavlychenko","doi":"10.29227/im-2023-01-07","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-07","url":null,"abstract":"Artykuł poświęcony jest zagadnieniu efektywnego wykorzystania minerałów towarzyszących przy zagospodarowaniu złóż rud tytanowo-cyrkonowych. Ponieważ złoża osadowych rud tytanowo-cyrkonowych mają duże powierzchnie, setki milionów ton masy wydobywczej podczas ich eksploatacji przekształcane są w formacje antropogeniczne. Z całej masy wydobywczej zaledwie 1% po wzbogacaniu jest wykorzystywane do produkcji tytanu metalicznego, reszta skał wydobywczych składowana jest na hałdach jako odpady poflotacyjne. Wykorzystanie zasobooszczędnych rozwiązań technologicznych przy zagospodarowaniu tych złóż pozwala na uzyskanie iłów, glin i piasku jako kopalin towarzyszących. Mogą być one stosowane do produkcji wyrobów z cegły, piasku formierskiego i budowlanego, warstw podkładowych w budownictwie oraz materiałów kosmetycznych. Znaczna część skał piaskowych i ilastych w złożach tytanowo-cyrkonowych jest w stanie wymieszanym i nie może być efektywnie wykorzystana bez dodatkowego rozwiązania technologicznego, dlatego jest umieszczana na składowiskach odpadów poflotacyjnych. W artykule przedstawiono przesłanki rozwiązań technologicznych oszczędzających zasoby, które w procesie wzbogacania rud tytanowo-cyrkonowych pozwalają na oddzielenie skał ilastych od piasku w obrębie wyrobiska, co pozwala na uzyskanie dodatkowych ilości komponentów tytanowo-cyrkonowych i minerałów towarzyszących dla budownictwa oraz na zmniejszenie powierzchni gruntów, wymaganej pod lokalizację składowisk odpadów poflotacyjnych.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47202629","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Schrony służą do ochrony górników przed narażeniem na szkodliwe gazy oraz do pracy ratowników. Schrony takie budowane są w niszy przylegającej do wyrobiska kopalnianego. Celem pracy jest numeryczne badanie stanu naprężeń masywu węglowo-skalnego z wyrobiskiem i osłoną, jego stateczności w różnych warunkach górniczo-geologicznych i przy różnych układach obudowy.Wykonano symulację numeryczną stanu naprężeń masywu węglowo-skalnego z wyrobiskiem i schronem. Badano ich stabilność w różnych warunkach górniczych i geologicznych oraz przy różnych schematach podparcia. Pokazano, że w miarę upływu czasu skały przykonturowe odciążają się od naporu skał, a wokół wyrobiska i schronu rozszerza się obszar zwiększonej różnicy składowych tensora naprężeń. Prowadzi to do powstawania pęknięć o różnym stopniu intensywności. Gdy kopalnia współpracująca ze schronem jest prowadzona na płytkiej głębokości w twardych skałach, do ich podparcia wystarcza podstawowy schemat, składający się głównie z metalowych ram i bariery żelbetowej. Jeżeli skały macierzyste są słabsze, stabilność wyrobiska kopalnianego i osłony jest zerwana i konieczne jest wzmocnienie ich podparcia kotwami skalnymi. W rejonie kotwionym skały znajdują się w stanie trójosiowego ściskania, nad wyrobiskiem i schronem tworzy się łuk kotwowy, co zapobiega przemieszczaniu się skał stropowych do wyrobiska i zwiększa jego stateczność. Wraz ze wzrostem głębokości eksploatacji zmniejsza się stabilność wyrobiska górniczego, powiększa się strefa odkształceń niesprężystych w ścianach kopalni, obciążenie podpory wzrasta. Dla łuku kotwiowego formowanego w stropie kopalni wymagane są podpory w ścianach wyrobiska i schronu. W tym celu montowane są boczne kotwy skalne. Zastosowanie odpowiedniego schematu podparcia prowadzi do 2,5-krotnego zmniejszenia powierzchni strefy odkształceń niesprężystych oraz 2,6-krotnej powierzchni strefy odciążonej od parcia skał. W związku z tym dobierane są takie schematy obudowy wyrobiska i osłony, które zapewniają ich stabilność w rozważanych warunkach górniczo-geologicznych.
{"title":"Wspomaganie kopalni pracującej ze schronem w różnych warunkach górniczych i geologicznych","authors":"Oleksandr Krukovskyi, Viktoriia Krukovska","doi":"10.29227/im-2023-01-05","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-05","url":null,"abstract":"Schrony służą do ochrony górników przed narażeniem na szkodliwe gazy oraz do pracy ratowników. Schrony takie budowane są w niszy przylegającej do wyrobiska kopalnianego. Celem pracy jest numeryczne badanie stanu naprężeń masywu węglowo-skalnego z wyrobiskiem i osłoną, jego stateczności w różnych warunkach górniczo-geologicznych i przy różnych układach obudowy.Wykonano symulację numeryczną stanu naprężeń masywu węglowo-skalnego z wyrobiskiem i schronem. Badano ich stabilność w różnych warunkach górniczych i geologicznych oraz przy różnych schematach podparcia. Pokazano, że w miarę upływu czasu skały przykonturowe odciążają się od naporu skał, a wokół wyrobiska i schronu rozszerza się obszar zwiększonej różnicy składowych tensora naprężeń. Prowadzi to do powstawania pęknięć o różnym stopniu intensywności. Gdy kopalnia współpracująca ze schronem jest prowadzona na płytkiej głębokości w twardych skałach, do ich podparcia wystarcza podstawowy schemat, składający się głównie z metalowych ram i bariery żelbetowej. Jeżeli skały macierzyste są słabsze, stabilność wyrobiska kopalnianego i osłony jest zerwana i konieczne jest wzmocnienie ich podparcia kotwami skalnymi. W rejonie kotwionym skały znajdują się w stanie trójosiowego ściskania, nad wyrobiskiem i schronem tworzy się łuk kotwowy, co zapobiega przemieszczaniu się skał stropowych do wyrobiska i zwiększa jego stateczność. Wraz ze wzrostem głębokości eksploatacji zmniejsza się stabilność wyrobiska górniczego, powiększa się strefa odkształceń niesprężystych w ścianach kopalni, obciążenie podpory wzrasta. Dla łuku kotwiowego formowanego w stropie kopalni wymagane są podpory w ścianach wyrobiska i schronu. W tym celu montowane są boczne kotwy skalne. Zastosowanie odpowiedniego schematu podparcia prowadzi do 2,5-krotnego zmniejszenia powierzchni strefy odkształceń niesprężystych oraz 2,6-krotnej powierzchni strefy odciążonej od parcia skał. W związku z tym dobierane są takie schematy obudowy wyrobiska i osłony, które zapewniają ich stabilność w rozważanych warunkach górniczo-geologicznych.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827269","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W artykule rozważono kwestię powstawania nadkładu skalnego podczas eksploatacji złóż rudy żelaza na Ukrainie. Przeprowadzono analizę technologii formowania zwałowiska wysokiego jednopoziomowego w nieczynnym wykopie głębokim. Rozważane są dwa warianty technologiczne: załadunek skały na zboczu wysokiego zwałowiska jednopoziomowego oraz na jego krawędzi. Określono wpływ zależności skały obciążającej od krawędzi zwałowiska wysokiego jednopoziomowego na jego stateczność. Ustalono charakter zmiany szerokości ewentualnego graniastosłupa osuwiskowego oraz bezpieczną odległość położenia liny zgarniającej. Możliwości powstania wysokiego zwałowiska jednopoziomowego w reżimie kontrolowanych deformacji są uzasadnione. Dla wysokiego zrzutu jednopoziomowego zasadna była zwykła metoda przekrojów, wykorzystana do obliczenia współczynnika bezpieczeństwa. Wydano zalecenia dotyczące wykorzystania dostępnych na Ukrainie koparek do formowania wysokich jednopoziomowych zwałów nadkładu.
{"title":"Kontrola stabilności zrzutu załadunku skały na krawędzi wyrobiska","authors":"Andrii Adamchuk, Oleksandr Shustov","doi":"10.29227/im-2023-01-11","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2023-01-11","url":null,"abstract":"W artykule rozważono kwestię powstawania nadkładu skalnego podczas eksploatacji złóż rudy żelaza na Ukrainie. Przeprowadzono analizę technologii formowania zwałowiska wysokiego jednopoziomowego w nieczynnym wykopie głębokim. Rozważane są dwa warianty technologiczne: załadunek skały na zboczu wysokiego zwałowiska jednopoziomowego oraz na jego krawędzi. Określono wpływ zależności skały obciążającej od krawędzi zwałowiska wysokiego jednopoziomowego na jego stateczność. Ustalono charakter zmiany szerokości ewentualnego graniastosłupa osuwiskowego oraz bezpieczną odległość położenia liny zgarniającej. Możliwości powstania wysokiego zwałowiska jednopoziomowego w reżimie kontrolowanych deformacji są uzasadnione. Dla wysokiego zrzutu jednopoziomowego zasadna była zwykła metoda przekrojów, wykorzystana do obliczenia współczynnika bezpieczeństwa. Wydano zalecenia dotyczące wykorzystania dostępnych na Ukrainie koparek do formowania wysokich jednopoziomowych zwałów nadkładu.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-07-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827333","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nguyen VAN HAU, Chu Thi KHANH LY, Nguyen QUYNH NGA, Nguyen Thi HONG DUYEN, Tran Thi HUONG HUE
Cyfrowa transformacja to jeden z nieuniknionych trendów w dzisiejszym świecie. Wietnam jest jednym z pionierskich krajów podążających za tym trendem i uruchomił krajowy program transformacji cyfrowej. Transformacja cyfrowa cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno środowiska naukowców, jak i menedżerów w ogóle oraz w obszarze górnictwa węgla kamiennego i innych kopalin. Obecnie badacze koncentrują się na takich zagadnieniach, jak teoria transformacji cyfrowej zarówno w państwie, jak iw sektorze biznesowym, związki między transformacją cyfrową a budową e-government lub cyfrowego rządu oraz między transformacją cyfrową a efektywną administracją państwową. W niniejszym opracowaniu metoda analizy dokumentów (Desk review) została wykorzystana do analizy i oceny aktualnej sytuacji transformacji cyfrowej górnictwa węgla kamiennego i kopalin oraz identyfikacji osiągnięć i ograniczeń procesu transformacji cyfrowej w górnictwie węglowym i mineralnym. przemysł wydobywczy minerałów w Wietnamie.W opracowaniu przedstawiono następujące zagadnienia: (1) Niektóre ogólne zagadnienia dotyczące transformacji cyfrowej, w których doprecyzowano pojęcie transformacji cyfrowej; Znaczenie transformacji cyfrowej w obszarze górnictwa węglowego i mineralnego; Wymagania transformacji cyfrowej w obszarze górnictwa węglowo-mineralnego. (2) Aktualny stan transformacji cyfrowej w górnictwie węglowo-mineralnym w Wietnamie, w tym zastosowanie zaawansowanych technologii w eksploracji i wydobyciu oraz zastosowanie zaawansowanych technologii w górnictwie i ochronie środowiska.
{"title":"Transformacja cyfrowa w sektorze wydobywczym w Wietnamie","authors":"Nguyen VAN HAU, Chu Thi KHANH LY, Nguyen QUYNH NGA, Nguyen Thi HONG DUYEN, Tran Thi HUONG HUE","doi":"10.29227/im-2022-02-03","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-03","url":null,"abstract":"Cyfrowa transformacja to jeden z nieuniknionych trendów w dzisiejszym świecie. Wietnam jest jednym z pionierskich krajów podążających za tym trendem i uruchomił krajowy program transformacji cyfrowej. Transformacja cyfrowa cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno środowiska naukowców, jak i menedżerów w ogóle oraz w obszarze górnictwa węgla kamiennego i innych kopalin. Obecnie badacze koncentrują się na takich zagadnieniach, jak teoria transformacji cyfrowej zarówno w państwie, jak iw sektorze biznesowym, związki między transformacją cyfrową a budową e-government lub cyfrowego rządu oraz między transformacją cyfrową a efektywną administracją państwową. W niniejszym opracowaniu metoda analizy dokumentów (Desk review) została wykorzystana do analizy i oceny aktualnej sytuacji transformacji cyfrowej górnictwa węgla kamiennego i kopalin oraz identyfikacji osiągnięć i ograniczeń procesu transformacji cyfrowej w górnictwie węglowym i mineralnym. przemysł wydobywczy minerałów w Wietnamie.W opracowaniu przedstawiono następujące zagadnienia: (1) Niektóre ogólne zagadnienia dotyczące transformacji cyfrowej, w których doprecyzowano pojęcie transformacji cyfrowej; Znaczenie transformacji cyfrowej w obszarze górnictwa węglowego i mineralnego; Wymagania transformacji cyfrowej w obszarze górnictwa węglowo-mineralnego. (2) Aktualny stan transformacji cyfrowej w górnictwie węglowo-mineralnym w Wietnamie, w tym zastosowanie zaawansowanych technologii w eksploracji i wydobyciu oraz zastosowanie zaawansowanych technologii w górnictwie i ochronie środowiska.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47411004","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bezpieczeństwo konstrukcji wymaga znajomości parametrów fizycznych, takich jak sztywność czy porowatość środowiska podpowierzchniowego. Połączenie różnych metod geofizycznych, takich jak obrazowanie rezystywności elektrycznej i wielokanałowa analiza fal powierzchniowych, może dostarczyć rozkłady rezystywności i prędkości ścinania, które są odpowiedzialne za parametry fizyczne podziemnych warstw. Ich wspólna interpretacja może rozwiązać indywidualne problemy niejednoznaczności rozwiązań przy wyrażaniu dwóch wyników inwersji do opisu cech środowiska. W naszej pracy metoda grupowania k-średnich może podzielić dwa parametry na określone strefy, co może pomóc w skutecznej interpretacji danych geofizycznych. Nasz przepływ pracy składa się z dwóch etapów, w których dwa niezależne dane geofizyczne są odwracane, a grupowanie k-średnich jest stosowane do dwóch wyników w celu uzyskania określonych grup. Zebrane dane geofizyczne są mierzone w Dystrykcie 9, Ho Chi Minh City, Wietnam. Dopasowując się do informacji uzyskanych z odwiertów geologicznych, wyniki połączeń ogólnie przedstawiają ośrodek warstwowy, w którym górna strefa ma mniejsze wartości rezystywności i prędkości ścinania, a dolna strefa ma większą sztywność.
{"title":"Zastosowanie metody klastrowania w różnych parametrach geofizycznych do badania środowiska podpowierzchniowego","authors":"C. Le, Ngan Nhat Kim Nguyen, Thuan Van Nguyen","doi":"10.29227/im-2022-02-05","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-05","url":null,"abstract":"Bezpieczeństwo konstrukcji wymaga znajomości parametrów fizycznych, takich jak sztywność czy porowatość środowiska podpowierzchniowego. Połączenie różnych metod geofizycznych, takich jak obrazowanie rezystywności elektrycznej i wielokanałowa analiza fal powierzchniowych, może dostarczyć rozkłady rezystywności i prędkości ścinania, które są odpowiedzialne za parametry fizyczne podziemnych warstw. Ich wspólna interpretacja może rozwiązać indywidualne problemy niejednoznaczności rozwiązań przy wyrażaniu dwóch wyników inwersji do opisu cech środowiska. W naszej pracy metoda grupowania k-średnich może podzielić dwa parametry na określone strefy, co może pomóc w skutecznej interpretacji danych geofizycznych. Nasz przepływ pracy składa się z dwóch etapów, w których dwa niezależne dane geofizyczne są odwracane, a grupowanie k-średnich jest stosowane do dwóch wyników w celu uzyskania określonych grup. Zebrane dane geofizyczne są mierzone w Dystrykcie 9, Ho Chi Minh City, Wietnam. Dopasowując się do informacji uzyskanych z odwiertów geologicznych, wyniki połączeń ogólnie przedstawiają ośrodek warstwowy, w którym górna strefa ma mniejsze wartości rezystywności i prędkości ścinania, a dolna strefa ma większą sztywność.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827010","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：