Van Vu Duc Thieu, Thi Thu Huong Dinh, Thi Truc Thao Nguyen, Thuy Lan Chi Nguyen, Binh An Nguyen, Anh Duc Pham
Metale ciężkie stanowią palący problem zanieczyszczenia w ekosystemach wodnych ze względu na ich trwałość, toksyczność dla środowiska i bioakumulację. Środowiska wodne sa zasilane w metale ciężkie z nieoczyszczonych lub nieodpowiednio oczyszczonych ścieków ze źródeł domowych, przemysłowych, rolniczych i żeglugowych. Rzeki Doi-Cho Dem-Ben Luc odgrywają kluczową rolę w nawadnianiu terenów, transporcie odnym i odbudowie ekologicznej. Kluczowe znaczenie ma ustalenie stanu zanieczyszczenia, czynników wpływających, zagrożeń ekologicznych i możliwych źródeł metali ciężkich w wodach powierzchniowych rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc. W artykule przedstawiono wyniki badania wód powierzchniowych, próbki pobrano z 7 punktów pomiarowych z rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc przez 7 kolejnych okresów od kwietnia 2019 r. do października 2021 r. Każda próbka została przeanalizowana pod kątem zawartości 9 metali ciężkich: Fe, Mn, Cr , Zn, Cu, Pb, Cd, Ni, As. Metodyka pobierania próbek i obróbki próbek zostały opracowane w oparciu o Standardowe Metody Badania Wód i Ścieków. Zbadano zmienność w czasie i przestrzeni stężeń metali ciężkich, do analizyy wyników wykorzystano analizę wariancji (ANOVA) i korelacji między wszystkimi parametrami przy użyciu oprogramowania statystycznego. Wyniki sugerują przestrzenną jednorodność zawartości metali ciężkich w wodach powierzchniowych badanych rzek. Spośród wszystkich dziewięciu badanych metali ciężkich w badanym terenie najwyższe są stężenia Fe (1,00 ÷ 5,06 mg/L) i Mn (0,14 ÷ 0,28 mg/L), a najniższe Cr, Cd i As (wartości odpowiadające dolnej granicy wykrywalności). Wyniki wskazują, że średnie stężenia Fe i Mn były powyżej dopuszczalnych limitów, opisanych w krajowych normach dotyczących jakości wód powierzchniowych (QCVN 08-MT: 2015/BTNMT). Natomiast stężenia Fe, Mn, Zn, Cu, Pb, Ni nie spełniają kryteriów jakości wody dla organizmów wodnych (Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych). Działalność antropogeniczna może być głównym źródłem metali ciężkich w wodach powierzchniowych rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc. Wśród metali ciężkich zaobserwowano istotną dodatnią korelację między zawartością Fe, Mn, Zn i Ni (0,64 ÷ 0,87), natomiast Cu wykazywała istotną dodatnią korelację z Ni (0,51). Zawartości Cu i Pb wykazywały niezbyt silną korelację z Fe, Mn, Zn i Ni (0,25 ÷ 0,48). Na rozmieszczenie metali ciężkich mogą mieć również wpływ właściwości metali ciężkich oraz wahania przepływów wody. Wyniki dostarczają wskazówek dotyczących kontrolowania zanieczyszczenia metalami ciężkimi i ochrony źródeł wody w rzekach Doi-Cho Dem-Ben Luc.
重金属由于其持久性、环境毒性和生物累积性，是水生生态系统中的一个燃烧污染问题。来自家庭、工业、农业和海洋来源的未经处理或处理不足的废水将水环境带入重金属。Doi Cho Dem Ben Luc河在土地灌溉、恢复运输和生态重建方面发挥着关键作用。确定Doi Cho Dem Ben Luc河地表水中的污染状况、影响因素、环境危害和可能的重金属来源至关重要。本文介绍了地表水研究的结果，从2019年4月至2021年10月，从Doi Cho Dem Ben Luc河的七个测量点连续七个时段采集了样本。每个样本都分析了9种重金属的含量：Fe、Mn、Cr、Zn、Cu、Pb、Cd、Ni、As。取样方法和样品处理是根据《水和废水测试标准方法》制定的。研究了重金属浓度在时间和空间上的变化，使用统计软件对结果进行方差分析（ANOVA）和所有参数之间的相关性分析。研究结果表明，所研究河流地表水中重金属含量在空间上是均匀的。在试验区测试的所有9种重金属中，最高浓度为Fe（1.00÷5.06 mg/L）和Mn（0.14÷0.28 mg/L），最低浓度为Cr、Cd和As（与检测下限相对应的值）。结果表明，Fe和Mn的平均浓度高于国家地表水质量标准（QCVN 08-MT:2015/BTNMT）规定的允许限值。然而，Fe、Mn、Zn、Cu、Pb、Ni的浓度不符合水生生物的水质标准（美国环境保护局）。人为活动可能是Doi Cho Dem Ben Luc河地表水中重金属的主要来源。在重金属中，Fe、Mn、Zn和Ni之间呈显著正相关（0.64÷0.87），而Cu与Ni之间呈明显正相关（0.51）。Cu和Pb含量与Fe、Mn、Zn和Ni的相关性不是很强（0.25÷0.48）。重金属的分布也可能受到重金属性质和水流波动的影响。研究结果为控制Doi Cho Dem Ben Luc河的重金属污染和保护水源提供了指导。
{"title":"Ocena zanieczyszczenia metalami ciężkimi wód powierzchniowych rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc w Wietnamie","authors":"Van Vu Duc Thieu, Thi Thu Huong Dinh, Thi Truc Thao Nguyen, Thuy Lan Chi Nguyen, Binh An Nguyen, Anh Duc Pham","doi":"10.29227/im-2022-02-10","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-10","url":null,"abstract":"Metale ciężkie stanowią palący problem zanieczyszczenia w ekosystemach wodnych ze względu na ich trwałość, toksyczność dla środowiska i bioakumulację. Środowiska wodne sa zasilane w metale ciężkie z nieoczyszczonych lub nieodpowiednio oczyszczonych ścieków ze źródeł domowych, przemysłowych, rolniczych i żeglugowych. Rzeki Doi-Cho Dem-Ben Luc odgrywają kluczową rolę w nawadnianiu terenów, transporcie odnym i odbudowie ekologicznej. Kluczowe znaczenie ma ustalenie stanu zanieczyszczenia, czynników wpływających, zagrożeń ekologicznych i możliwych źródeł metali ciężkich w wodach powierzchniowych rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc. W artykule przedstawiono wyniki badania wód powierzchniowych, próbki pobrano z 7 punktów pomiarowych z rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc przez 7 kolejnych okresów od kwietnia 2019 r. do października 2021 r. Każda próbka została przeanalizowana pod kątem zawartości 9 metali ciężkich: Fe, Mn, Cr , Zn, Cu, Pb, Cd, Ni, As. Metodyka pobierania próbek i obróbki próbek zostały opracowane w oparciu o Standardowe Metody Badania Wód i Ścieków. Zbadano zmienność w czasie i przestrzeni stężeń metali ciężkich, do analizyy wyników wykorzystano analizę wariancji (ANOVA) i korelacji między wszystkimi parametrami przy użyciu oprogramowania statystycznego. Wyniki sugerują przestrzenną jednorodność zawartości metali ciężkich w wodach powierzchniowych badanych rzek. Spośród wszystkich dziewięciu badanych metali ciężkich w badanym terenie najwyższe są stężenia Fe (1,00 ÷ 5,06 mg/L) i Mn (0,14 ÷ 0,28 mg/L), a najniższe Cr, Cd i As (wartości odpowiadające dolnej granicy wykrywalności). Wyniki wskazują, że średnie stężenia Fe i Mn były powyżej dopuszczalnych limitów, opisanych w krajowych normach dotyczących jakości wód powierzchniowych (QCVN 08-MT: 2015/BTNMT). Natomiast stężenia Fe, Mn, Zn, Cu, Pb, Ni nie spełniają kryteriów jakości wody dla organizmów wodnych (Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych). Działalność antropogeniczna może być głównym źródłem metali ciężkich w wodach powierzchniowych rzek Doi-Cho Dem-Ben Luc. Wśród metali ciężkich zaobserwowano istotną dodatnią korelację między zawartością Fe, Mn, Zn i Ni (0,64 ÷ 0,87), natomiast Cu wykazywała istotną dodatnią korelację z Ni (0,51). Zawartości Cu i Pb wykazywały niezbyt silną korelację z Fe, Mn, Zn i Ni (0,25 ÷ 0,48). Na rozmieszczenie metali ciężkich mogą mieć również wpływ właściwości metali ciężkich oraz wahania przepływów wody. Wyniki dostarczają wskazówek dotyczących kontrolowania zanieczyszczenia metalami ciężkimi i ochrony źródeł wody w rzekach Doi-Cho Dem-Ben Luc.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827031","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W pracy przedstawiono aktualny stan zagospodarowania palnej części odpadów o kodzie 191210 jako komponentów do produkcji paliw alternatywnych. W roku 2017 wyprodukowano około 2,3 mln tony paliw pochodzących z odpadów, natomiast odzyskowi energetycznemu poddano tylko około 1,3 miliona ton z czego 97% w przemyśle cementowym. Nadpodaż na rynku paliw alternatywnych wymusza na ich producentach większą elastyczność w dostosowaniu swoich produktów do rosnących wymagań odbiorców. W artykule przedstawiono wyniki badań komponentów do wytwarzania paliwa alternatywnego wykorzystywanego w przemyśle cementowym. Do badań zostało wykorzystane paliwo alternatywne nie poddane jeszcze procesowi rozdrabniania, co umożliwiło wysegregowanie i nazwanie poszczególnych frakcji wchodzących w jego skład. Dla tak przygotowanych próbek wykonano szereg analiz mających określić ich parametry fizykochemiczne. Ostatnim elementem badań było wytworzenie na bazie wykonanych analiz oraz przy wykorzystaniu dostępnych komponentów mieszanek paliwowych odpowiadających wymaganiom stawianym paliwom tego typu tak by spełniały narzucone normy, a jednocześnie były atrakcyjne dla odbiorców z przemysłu cementowego. Analiza otrzymanych wyników pozwoliła na stworzenie optymalnych mieszanek paliwowych, o parametrach spełniających wymagania stawiane tego typu paliwom. Otrzymane mieszanki są kompromisem pomiędzy wysoko kalorycznymi produktami o niskiej zawartości chloru, których udział masowy ograniczono do takiego stopnia by wykorzystać je w całości, a składnikami o podwyższonej zawartości chloru, których nawet nie wielka ilość powodowała przekroczenie założonej zawartości tego pierwiastka.
{"title":"Optymalizacja parametrów paliw alternatywnych dla przemysłu cementowego","authors":"K. Knaś, A. Szymanek","doi":"10.29227/im-2022-02-23","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-23","url":null,"abstract":"W pracy przedstawiono aktualny stan zagospodarowania palnej części odpadów o kodzie 191210 jako komponentów do produkcji paliw alternatywnych. W roku 2017 wyprodukowano około 2,3 mln tony paliw pochodzących z odpadów, natomiast odzyskowi energetycznemu poddano tylko około 1,3 miliona ton z czego 97% w przemyśle cementowym. Nadpodaż na rynku paliw alternatywnych wymusza na ich producentach większą elastyczność w dostosowaniu swoich produktów do rosnących wymagań odbiorców. W artykule przedstawiono wyniki badań komponentów do wytwarzania paliwa alternatywnego wykorzystywanego w przemyśle cementowym. Do badań zostało wykorzystane paliwo alternatywne nie poddane jeszcze procesowi rozdrabniania, co umożliwiło wysegregowanie i nazwanie poszczególnych frakcji wchodzących w jego skład. Dla tak przygotowanych próbek wykonano szereg analiz mających określić ich parametry fizykochemiczne. Ostatnim elementem badań było wytworzenie na bazie wykonanych analiz oraz przy wykorzystaniu dostępnych komponentów mieszanek paliwowych odpowiadających wymaganiom stawianym paliwom tego typu tak by spełniały narzucone normy, a jednocześnie były atrakcyjne dla odbiorców z przemysłu cementowego. Analiza otrzymanych wyników pozwoliła na stworzenie optymalnych mieszanek paliwowych, o parametrach spełniających wymagania stawiane tego typu paliwom. Otrzymane mieszanki są kompromisem pomiędzy wysoko kalorycznymi produktami o niskiej zawartości chloru, których udział masowy ograniczono do takiego stopnia by wykorzystać je w całości, a składnikami o podwyższonej zawartości chloru, których nawet nie wielka ilość powodowała przekroczenie założonej zawartości tego pierwiastka.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827496","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przedmiotem artykułu jest technologia aktywacji elektromagnetycznej dla popiołów lotnych, pozwalająca kłopotliwe odpady energetyczne przekształcić w wartościowy produkt rynkowy. Przed zielonym zwrotem energetycznym poza samą dekarbonizacją i redukcją emisji ditlenku węgla stoją wyzwania dodatkowe, utylizacji i wykorzystania nagromadzonych odpadów stałych. które ze względu na swój specyficzny skład w niedługim czasie mogą być uznane za niebezpieczne. Dlatego też ważne jest aby zawracać je do gospodarki w postaci produktu rynkowego. Takie szanse daje opisana technologia, która pozwala na stosowanie z powodzeniem ww. minerałów antropogenicznych w wyrobach betonowych. Jak wykazały przedstawione w artkule badania, zastosowanie aktywowanych popiołów lotnych nie pogarsza właściwości wytrzymałościowych betonów, przynosząc korzyści w postaci unikniętej emisji CO2 wynikającej z ograniczenia stosowania cementu oraz redukcji emisji i kosztów transportowych. Likwidacja składowisk wpisuje się również doskonale w założenia gospodarki obiegu zamkniętego realizując jednocześnie filozofię pierwszeństwa dla wtórnych. Wysokosprawna i szybka eksploatacja składowisk odpadów paleniskowych przynosi wielowątkowe skutki ekologiczne, na które składają się redukcje emisji, ochrona zasobów naturalnych i wreszcie przywracanie i rekultywacja terenów zdewastowanych. Drugą grupa, są korzyści ekonomiczne, które również będą wypadkową nakładających się na siebie wielu efektów rynkowych.
{"title":"Niezawodność technologiczna odzysku minerałów antropogenicznych ze składowisk w zielonym zwrocie energetycznym","authors":"A. Szymanek, K. Knaś","doi":"10.29227/im-2022-02-22","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-22","url":null,"abstract":"Przedmiotem artykułu jest technologia aktywacji elektromagnetycznej dla popiołów lotnych, pozwalająca kłopotliwe odpady energetyczne przekształcić w wartościowy produkt rynkowy. Przed zielonym zwrotem energetycznym poza samą dekarbonizacją i redukcją emisji ditlenku węgla stoją wyzwania dodatkowe, utylizacji i wykorzystania nagromadzonych odpadów stałych. które ze względu na swój specyficzny skład w niedługim czasie mogą być uznane za niebezpieczne. Dlatego też ważne jest aby zawracać je do gospodarki w postaci produktu rynkowego. Takie szanse daje opisana technologia, która pozwala na stosowanie z powodzeniem ww. minerałów antropogenicznych w wyrobach betonowych. Jak wykazały przedstawione w artkule badania, zastosowanie aktywowanych popiołów lotnych nie pogarsza właściwości wytrzymałościowych betonów, przynosząc korzyści w postaci unikniętej emisji CO2 wynikającej z ograniczenia stosowania cementu oraz redukcji emisji i kosztów transportowych. Likwidacja składowisk wpisuje się również doskonale w założenia gospodarki obiegu zamkniętego realizując jednocześnie filozofię pierwszeństwa dla wtórnych. Wysokosprawna i szybka eksploatacja składowisk odpadów paleniskowych przynosi wielowątkowe skutki ekologiczne, na które składają się redukcje emisji, ochrona zasobów naturalnych i wreszcie przywracanie i rekultywacja terenów zdewastowanych. Drugą grupa, są korzyści ekonomiczne, które również będą wypadkową nakładających się na siebie wielu efektów rynkowych.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48637641","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nowe zagrożenie jakim okazał się dwa lata temu wirus SARS-COV-2 spowodował, że spółki górnicze musiały sprostać temu wyzwaniu. Pogarszająca się w dużym tempie sytuacja, ciągły wzrost liczby zakażeń koronawirusem i ciężki przebieg choroby wpłynęły na wypracowanie nowych zasad i procedur w funkcjonowaniu zakładów górniczych. Miały one zagwarantować wszystkim pracownikom, a szczególnie pracującym pod ziemią, poczucie spokoju i bezpieczeństwa, a także zapewnić ciągłość utrzymania i funkcjonowania zakładów. To „unikalne wyzwanie” spowodowało, że spółki wypracowały przez okres pandemii dobre praktyki, które opierały się przede wszystkim na sprawnej i niezawodnej komunikacji wewnętrznej kształtującej bezpieczne zachowania pracowników. Niniejsza publikacja prezentuje wypracowane i stosowane przez różne spółki górnicze modele komunikacji wewnętrznej, które kształtowały bezpieczne zachowania pracowników w branży energetycznej podczas pandemii koronawirusa. Autorki dokonały porównania wprowadzonych działań kształtujących bezpieczne zachowania oraz powstałych modeli komunikacji wewnętrznej podczas nadzwyczajnego trybu pracy. Analizę porównawczą wykorzystywanych narzędzi komunikacji w poszczególnych modelach dokonano
{"title":"Internal Communication Models Shaping Safe Behavior of Employees in the Raw Materials Sector During the Coronavirus Pandemic","authors":"Barbara Kowal, Olga Świniarska, L. Domaracká","doi":"10.29227/im-2022-02-04","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-04","url":null,"abstract":"Nowe zagrożenie jakim okazał się dwa lata temu wirus SARS-COV-2 spowodował, że spółki górnicze musiały sprostać temu wyzwaniu. Pogarszająca się w dużym tempie sytuacja, ciągły wzrost liczby zakażeń koronawirusem i ciężki przebieg choroby wpłynęły na wypracowanie nowych zasad i procedur w funkcjonowaniu zakładów górniczych. Miały one zagwarantować wszystkim pracownikom, a szczególnie pracującym pod ziemią, poczucie spokoju i bezpieczeństwa, a także zapewnić ciągłość utrzymania i funkcjonowania zakładów. To „unikalne wyzwanie” spowodowało, że spółki wypracowały przez okres pandemii dobre praktyki, które opierały się przede wszystkim na sprawnej i niezawodnej komunikacji wewnętrznej kształtującej bezpieczne zachowania pracowników. Niniejsza publikacja prezentuje wypracowane i stosowane przez różne spółki górnicze modele komunikacji wewnętrznej, które kształtowały bezpieczne zachowania pracowników w branży energetycznej podczas pandemii koronawirusa. Autorki dokonały porównania wprowadzonych działań kształtujących bezpieczne zachowania oraz powstałych modeli komunikacji wewnętrznej podczas nadzwyczajnego trybu pracy. Analizę porównawczą wykorzystywanych narzędzi komunikacji w poszczególnych modelach dokonano","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69826958","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Thuy Lan Chi Nguyen, Thi Cam Tu Dang, Thi Ha Nguyen, Binh An Nguyen, Anh Duc Pham, Phuc Loi Huynh
Prowincja Tien Giang położona jest w strefie klimatu zwrotnikowego delty Mekongu. Klimat jest tutaj wyraźnie podzielony na dwie główne pory roku, a mianowicie porę deszczową i porę suchą, a średnia temperatura wynosi około 27°C. Linia brzegowa ma 32 kilometry (20 mil) długości i bardzo urozmaiconą linię brzegową, co jest zaletą dla hodowli wodnych, takich jak kraby i rozwój gospodarki morskiej. Bezkręgowce wodne to zróżnicowana grupa organizmów zamieszkujących obszary przybrzeżne na całym świecie, w regionach obejmujących klimat alpejski, suchy, śródziemnomorski, polarny, umiarkowany i tropikalny. Bezkręgowce przybrzeżne ujść rzek obejmują taksony bentosowe, planktonowe i stygobitowe, od szeroko rozpowszechnionych taksonów do oceny jakości wody. Klasyfikowane według wielkości jako makrobezkręgowce lub mniejsza meiofauna, makrobezkręgowce są szerzej badane, chociaż meiofauna może być również różnorodna i obfita w społecznościach wodnych. Wpływ czynników środowiskowych na różnorodność bezkręgowców badano na obszarze przybrzeżnym Tien Giang w południowym Wietnamie. Badanie zostało przeprowadzone w okresie od marca 2019 do września 2021, obejmując zarówno porę suchą, jak i deszczową. Dane z 10 miejsc wykorzystano jako reprezentatywny przykład dla obszaru przybrzeżnego Tien Giang do przeprowadzenia badania jakościowego. Aby przeprowadzić tę ocenę, analizy oparto na metodach MRC i klasyfikacjach, które zostały udoskonalone przez grupę naukową realizującą badania. Badano zmienne biologiczne i środowiskowe w celu przetestowania analizy wariancji (ANOVA) i korelacji Pearsona R między wszystkimi parametrami przy użyciu oprogramowania statystycznego. Przyjęto znaczące lub bardzo istotne dodatnie lub ujemne korelacje, gdy obliczona wartość p wynosiła odpowiednio <0,05 lub 0,01. Wyniki oceny wykazały, że na badanym obszarze stwierdzono występowanie 32 gatunków zooplanktonu i 18 gatunków makrobezkręgowców bentosowych. Zagęszczenie zooplanktonu na każdym stanowisku wahało się od 6 do 85 osobników/próbę, podczas gdy zagęszczenie makrobezkręgowców bentosowych na każdym stanowisku wahało się od 4 do 15 osobników/próbę. Obliczone wartości wskaźnika różnorodności (H’) zarówno zooplanktonu, jak i makrobezkręgowców bentosowych oscylowały na średnim poziomie (H’ ≈ 1,00 ÷ 1,72). Wyniki pokazują również, że kilka zmiennych środowiskowych, w tym całkowita zawiesina, chemiczne zapotrzebowanie tlenu i amon, było skorelowanych z bogactwem gatunkowym i gęstością bezkręgowców wodnych. Uzyskane wyniki będą przydatne do monitorowania stanu zanieczyszczenia badanego obszaru, w szczególności wrażliwości bezkręgowców wodnych na zmiany cech środowiska.
{"title":"Bezkręgowce wodne i ich korelacja z parametrami środowiska na wybrzeżu prowincji Tien Giang, delta Mekongu w Wietnamie","authors":"Thuy Lan Chi Nguyen, Thi Cam Tu Dang, Thi Ha Nguyen, Binh An Nguyen, Anh Duc Pham, Phuc Loi Huynh","doi":"10.29227/im-2022-02-12","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-12","url":null,"abstract":"Prowincja Tien Giang położona jest w strefie klimatu zwrotnikowego delty Mekongu. Klimat jest tutaj wyraźnie podzielony na dwie główne pory roku, a mianowicie porę deszczową i porę suchą, a średnia temperatura wynosi około 27°C. Linia brzegowa ma 32 kilometry (20 mil) długości i bardzo urozmaiconą linię brzegową, co jest zaletą dla hodowli wodnych, takich jak kraby i rozwój gospodarki morskiej. Bezkręgowce wodne to zróżnicowana grupa organizmów zamieszkujących obszary przybrzeżne na całym świecie, w regionach obejmujących klimat alpejski, suchy, śródziemnomorski, polarny, umiarkowany i tropikalny. Bezkręgowce przybrzeżne ujść rzek obejmują taksony bentosowe, planktonowe i stygobitowe, od szeroko rozpowszechnionych taksonów do oceny jakości wody. Klasyfikowane według wielkości jako makrobezkręgowce lub mniejsza meiofauna, makrobezkręgowce są szerzej badane, chociaż meiofauna może być również różnorodna i obfita w społecznościach wodnych. Wpływ czynników środowiskowych na różnorodność bezkręgowców badano na obszarze przybrzeżnym Tien Giang w południowym Wietnamie. Badanie zostało przeprowadzone w okresie od marca 2019 do września 2021, obejmując zarówno porę suchą, jak i deszczową. Dane z 10 miejsc wykorzystano jako reprezentatywny przykład dla obszaru przybrzeżnego Tien Giang do przeprowadzenia badania jakościowego. Aby przeprowadzić tę ocenę, analizy oparto na metodach MRC i klasyfikacjach, które zostały udoskonalone przez grupę naukową realizującą badania. Badano zmienne biologiczne i środowiskowe w celu przetestowania analizy wariancji (ANOVA) i korelacji Pearsona R między wszystkimi parametrami przy użyciu oprogramowania statystycznego. Przyjęto znaczące lub bardzo istotne dodatnie lub ujemne korelacje, gdy obliczona wartość p wynosiła odpowiednio <0,05 lub 0,01. Wyniki oceny wykazały, że na badanym obszarze stwierdzono występowanie 32 gatunków zooplanktonu i 18 gatunków makrobezkręgowców bentosowych. Zagęszczenie zooplanktonu na każdym stanowisku wahało się od 6 do 85 osobników/próbę, podczas gdy zagęszczenie makrobezkręgowców bentosowych na każdym stanowisku wahało się od 4 do 15 osobników/próbę. Obliczone wartości wskaźnika różnorodności (H’) zarówno zooplanktonu, jak i makrobezkręgowców bentosowych oscylowały na średnim poziomie (H’ ≈ 1,00 ÷ 1,72). Wyniki pokazują również, że kilka zmiennych środowiskowych, w tym całkowita zawiesina, chemiczne zapotrzebowanie tlenu i amon, było skorelowanych z bogactwem gatunkowym i gęstością bezkręgowców wodnych. Uzyskane wyniki będą przydatne do monitorowania stanu zanieczyszczenia badanego obszaru, w szczególności wrażliwości bezkręgowców wodnych na zmiany cech środowiska.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827146","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Projekty eksploracyjne to specyficzny rodzaj projektów, które w pierwszej fazie są bardzo czasochłonne. Wymagają one również dużej ilości nakładów inwestycyjnych, przez co tracą swoją atrakcyjność na parkietach giełdowych, w dużej mierze opartych na spekulacjach. Poszukiwanie inwestorów w tego typu środowisku wymaga precyzyjnie opisanej historii złoża - traktowanego jako projekt eksploracyjny. Charakterystyka rynków alternatywnych pokazuje, że istotną rolę w podejściu do wyceny spółek ma forma ich finansowania. Spółki junior mines, ze względu na swój innowacyjny charakter szukają różnych rodzajów finansowania, począwszy od pozyskiwania kapitału od spółek, wobec których są zależne a skończywszy na emisji akcji na rynkach alternatywnych – dotyczy to jednak największych spółek eksploracyjnych. Każdy ze wspomnianych elementów – źródła finansowania, ryzyko inwestycyjne, długi czas zwrotu – stanowi istotny wkład w ostateczną wycenę wartości rynkowej spółki. Dodatkowym, bardzo często najtrudniejszym elementem wyceny jest ekonomiczne oszacowanie wypracowanego w obszarze eksploracji know-how, które bardzo często stanowi o przewadze konkurencyjnej na rynku.
{"title":"Wartość rynkowa górniczych spółek eksploracyjnych notowanych na AIM London","authors":"T. Leśniak, A. Kustra","doi":"10.29227/im-2022-02-06","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-06","url":null,"abstract":"Projekty eksploracyjne to specyficzny rodzaj projektów, które w pierwszej fazie są bardzo czasochłonne. Wymagają one również dużej ilości nakładów inwestycyjnych, przez co tracą swoją atrakcyjność na parkietach giełdowych, w dużej mierze opartych na spekulacjach. Poszukiwanie inwestorów w tego typu środowisku wymaga precyzyjnie opisanej historii złoża - traktowanego jako projekt eksploracyjny. Charakterystyka rynków alternatywnych pokazuje, że istotną rolę w podejściu do wyceny spółek ma forma ich finansowania. Spółki junior mines, ze względu na swój innowacyjny charakter szukają różnych rodzajów finansowania, począwszy od pozyskiwania kapitału od spółek, wobec których są zależne a skończywszy na emisji akcji na rynkach alternatywnych – dotyczy to jednak największych spółek eksploracyjnych. Każdy ze wspomnianych elementów – źródła finansowania, ryzyko inwestycyjne, długi czas zwrotu – stanowi istotny wkład w ostateczną wycenę wartości rynkowej spółki. Dodatkowym, bardzo często najtrudniejszym elementem wyceny jest ekonomiczne oszacowanie wypracowanego w obszarze eksploracji know-how, które bardzo często stanowi o przewadze konkurencyjnej na rynku.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69826573","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zanieczyszczenie morza tworzywami sztucznymi powoduje niekorzystne skutki dla globalnego środowiska i ekosystemów morskich, szczególnie w morskich obszarach chronionych. Jednak niewiele wiadomo na temat wpływu plastikowych odpadów morskich na funkcjonowanie ekosystemów morskich, dobrostan ludzi, społeczeństwo i gospodarkę. Wybraliśmy Morski Obszar Chroniony Phu Quoc (Phu Quoc MPA), aby uzyskać wgląd w aktualne morskie odpady plastikowe jako pierwszy krok w kierunku zrozumienia ich wpływu na środowisko i różnorodność biologiczną w regionie. W badaniu tym zastosowano analizę danych wtórnych, częściowo ustrukturyzowane wywiady, pomiary terenowe i metodę transektu linii kwadratowej w dążeniu określenie wpływu czynników. Badania wykazują, że morskie odpady plastikowe usuwane w Phu Quoc MPA pochodziły z różnych źródeł, w tym z rzek, strumieni, kanałów, dostawców usług turystycznych i obszarów rozwoju akwakultury morskiej. Obfitość makroplastiku na plażach wynosiła w przybliżeniu od 1,109 do 0,248 sztuk/m2 (co odpowiada 0,082 ± 0,021 kg/m2). Większość makroplastiku to tworzywa sztuczne jednorazowego użytku, które stanowiły ponad 82%. Średni rozmiar wynosił około 14,932 ± 1,846 cm dla przedmiotów mniejszych niż 30 cm. Pozostałe to torby foliowe HDPE i odpady z tworzyw sztucznych. Należy powstrzymać wyrzucanie makroplastiku i mikroplastiku, aby zachęcić do zrównoważonego gospodarowania odpadami w regionie.
{"title":"Odpady z tworzyw sztucznych w morskim obszarze chronionym Phu Quoc w Wietnamie: aktualny stan i metody łagodzenia skutków","authors":"Thi Minh Trang Nguyen, Tan Phong Nguyen","doi":"10.29227/im-2022-02-13","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-13","url":null,"abstract":"Zanieczyszczenie morza tworzywami sztucznymi powoduje niekorzystne skutki dla globalnego środowiska i ekosystemów morskich, szczególnie w morskich obszarach chronionych. Jednak niewiele wiadomo na temat wpływu plastikowych odpadów morskich na funkcjonowanie ekosystemów morskich, dobrostan ludzi, społeczeństwo i gospodarkę. Wybraliśmy Morski Obszar Chroniony Phu Quoc (Phu Quoc MPA), aby uzyskać wgląd w aktualne morskie odpady plastikowe jako pierwszy krok w kierunku zrozumienia ich wpływu na środowisko i różnorodność biologiczną w regionie. W badaniu tym zastosowano analizę danych wtórnych, częściowo ustrukturyzowane wywiady, pomiary terenowe i metodę transektu linii kwadratowej w dążeniu określenie wpływu czynników. Badania wykazują, że morskie odpady plastikowe usuwane w Phu Quoc MPA pochodziły z różnych źródeł, w tym z rzek, strumieni, kanałów, dostawców usług turystycznych i obszarów rozwoju akwakultury morskiej. Obfitość makroplastiku na plażach wynosiła w przybliżeniu od 1,109 do 0,248 sztuk/m2 (co odpowiada 0,082 ± 0,021 kg/m2). Większość makroplastiku to tworzywa sztuczne jednorazowego użytku, które stanowiły ponad 82%. Średni rozmiar wynosił około 14,932 ± 1,846 cm dla przedmiotów mniejszych niż 30 cm. Pozostałe to torby foliowe HDPE i odpady z tworzyw sztucznych. Należy powstrzymać wyrzucanie makroplastiku i mikroplastiku, aby zachęcić do zrównoważonego gospodarowania odpadami w regionie.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827157","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi zostało uznane za narastające zagrożenie środowiskowe i jest jednym z problemów ekologicznych związanych ze zdrowiem człowieka. Szkodliwy wpływ zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi na organizmy żywe jest ściśle związany z dodatkami tworzyw sztucznych dodawanymi do polimeru podczas produkcji tworzyw sztucznych. Ftalan di-2-etyloheksylu (DEHP) jest jednym z najpowszechniejszych plastyfikatorów i zwykle występuje w środowisku wodnym na całym świecie. Dodatki do tworzyw sztucznych mogą powodować wiele negatywnych skutków dla organizmów wodnych, takich jak ryby i zooplankton. Badania przedsatwione w artykule miały na celu ocenę ciągłego wpływu DEHP na cechy historii życia modelu ekotoksykologicznego mikroskorupiaka, Daphnia magna, w ciągu pięciu pokoleń (F0–F4). Jako pożywkę do inkubacji D. magna w warunkach laboratoryjnych wykorzystano naturalną wodę z rzeki Mekong w Wietnamie. Stężenia pierwiastków śladowych (np. metali i pestycydów) w naturalnej wodzie były poniżej poziomu wykrywalności sprzętu lub bardzo niskie, co było wystarczające, aby D. magna dobrze się rozwijała. Wyniki pokazały, że długość ciała była głównym punktem oceny rozwoju organizmów hamowanego przez DEHP we wszystkich pokoleniach. DEHP negatywnie wpłynął na przeżywalność i płodność D. magna jedynie w czwartym pokoleniu (F3). Negatywny wpływ DEHP na długość ciała D. magna powinien być konsekwencją zużycia energii i jej alokacji w narażonych organizmach. Reakcje D. magna na przetrwanie i reprodukcję pod wpływem DEHP w ciągu pięciu pokoleń można wytłumaczyć (i) poważnym wpływem substancji chemicznej na wiele osobników w populacji organizmów oraz (ii) rozwojem tolerancji na toksyny u pozostałych narażonych organizmów. Chociaż pierwiastki śladowe w naturalnej wodzie z Mekongu nie były toksyczne dla D. magna w bardzo niskich stężeniach, to razem z DEHP mogą nasilać oddziaływanie na organizm. Poza tym wielopokoleniowe narażenie na DEHP odzwierciedlałoby wyraźniejszy wpływ na organizm niż jednorazowe narażenie. Przedstawione wyniki mogą być przydatne do ekstrapolacji wpływu plastyfikatorów na zooplankton słodkowodny w przyrodzie.
{"title":"Reakcje mikroskorupiaków, Daphnia magna, w ciągu pięciu pokoleń stale narażonych na działanie ftalanu di-2-etyloheksylu w wodzie rzeki Mekong","authors":"Vinh-Quang Tran, Van-Tai Nguyen, Thanh-Son Dao","doi":"10.29227/im-2022-02-09","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-09","url":null,"abstract":"Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi zostało uznane za narastające zagrożenie środowiskowe i jest jednym z problemów ekologicznych związanych ze zdrowiem człowieka. Szkodliwy wpływ zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi na organizmy żywe jest ściśle związany z dodatkami tworzyw sztucznych dodawanymi do polimeru podczas produkcji tworzyw sztucznych. Ftalan di-2-etyloheksylu (DEHP) jest jednym z najpowszechniejszych plastyfikatorów i zwykle występuje w środowisku wodnym na całym świecie. Dodatki do tworzyw sztucznych mogą powodować wiele negatywnych skutków dla organizmów wodnych, takich jak ryby i zooplankton. Badania przedsatwione w artykule miały na celu ocenę ciągłego wpływu DEHP na cechy historii życia modelu ekotoksykologicznego mikroskorupiaka, Daphnia magna, w ciągu pięciu pokoleń (F0–F4). Jako pożywkę do inkubacji D. magna w warunkach laboratoryjnych wykorzystano naturalną wodę z rzeki Mekong w Wietnamie. Stężenia pierwiastków śladowych (np. metali i pestycydów) w naturalnej wodzie były poniżej poziomu wykrywalności sprzętu lub bardzo niskie, co było wystarczające, aby D. magna dobrze się rozwijała. Wyniki pokazały, że długość ciała była głównym punktem oceny rozwoju organizmów hamowanego przez DEHP we wszystkich pokoleniach. DEHP negatywnie wpłynął na przeżywalność i płodność D. magna jedynie w czwartym pokoleniu (F3). Negatywny wpływ DEHP na długość ciała D. magna powinien być konsekwencją zużycia energii i jej alokacji w narażonych organizmach. Reakcje D. magna na przetrwanie i reprodukcję pod wpływem DEHP w ciągu pięciu pokoleń można wytłumaczyć (i) poważnym wpływem substancji chemicznej na wiele osobników w populacji organizmów oraz (ii) rozwojem tolerancji na toksyny u pozostałych narażonych organizmów. Chociaż pierwiastki śladowe w naturalnej wodzie z Mekongu nie były toksyczne dla D. magna w bardzo niskich stężeniach, to razem z DEHP mogą nasilać oddziaływanie na organizm. Poza tym wielopokoleniowe narażenie na DEHP odzwierciedlałoby wyraźniejszy wpływ na organizm niż jednorazowe narażenie. Przedstawione wyniki mogą być przydatne do ekstrapolacji wpływu plastyfikatorów na zooplankton słodkowodny w przyrodzie.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827478","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przemysł hodowlany odegrał ważną rolę w rozwoju gospodarczym Wietnamu. W szczególności hodowla trzody chlewnej jest jasnym punktem branży, odgrywając rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego w całym kraju. Wraz z szybkim rozwojem przemysłu hodowlanego, a w szczególności hodowli trzody chlewnej, problemy środowiskowe w produkcji zwierzęcej stają się coraz poważniejsze. Badanie to przeprowadzono w gminie Nhon Tan w dystrykcie An Nhon w prowincji Binh Dinh w celu wstępnej oceny stanu środowiskowego produkcji trzody chlewnej na skalę gospodarstw domowych na tym obszarze. Gmina Nhon Tan to gmina górzysta, teren to głównie lasy i niskie wzgórza, jest gminą czysto rolniczą, struktura pracy to głównie rolnictwo, poziom wykształcenia pracowników niewysoki, więc zastosowanie technologii produkcji postępu naukowego i technologicznego ma wiele ograniczeń. W ostatnich latach hodowla trzody chlewnej na tym obszarze gwałtownie wzrosła, zarówno pod względem skali, jak i wartości, generując 51,97% PKB, a pogłowie trzody chlewnej gminy zajmuje pierwsze miejsce w dystrykcie An Nhon i trzecie na świecie. Prowincja Binh Dinh (urząd gospodarczy, gmina Nhon Tan, 2020). Cała gmina ma 5 wiosek: Nam Tuong 1, Nam Tuong 2, Nam Tuong 3, Tho Tan Bac i Tho Tan Nam, hodowla trzody chlewnej jest rozproszona we wszystkich pięciu wioskach, a większość gospodarstw domowych nadal prowadzi indywidualną hodowlę, więc skala hodowli jest wciąż mała i rozproszona. Badanie i zbieranie danych przeprowadzono bezpośrednio w formie wywiadu częściowo ustrukturyzowanego. Próba badawcza w celu zebrania danychzostała wytypowana w celu uzyskania ogólnych informacji: (1) liczba gospodarstw hodujących, liczba trzody chlewnej na danym terenie; (2) liczba zwierząt gospodarskich: poniżej 10 sztuk, od 10 do 50 sztuk, powyżej 50 sztuk; (3) czas i doświadczenie w produkcji zwierzęcej, (4) aktualny stan systemu obory, (5) produkcja zwierzęca i utylizacja odpadów; (6) informacje techniczne, takie jak klasyfikacja odpadów. Do końca grudnia 2020 r. łączna liczba gospodarstw domowych zajmujących się hodowlą trzody chlewnej na tym obszarze wynosiła 80 (Departament Ekonomiczny, gmina Nhon Tan, 2020), zespół badawczy przeprowadził ankietę w sumie w tych 80 domach. Wyniki pokazują, że 59% gospodarstw posiada liczbę trzody chlewnej od 10 do 50 sztuk, głównie od 6 do 10 lat doświadczenia, co stanowi 41%. Stan obecny stodół, w 100%gospodarstw posadzka obory jest cementowa, zabudowana 0,5-1m wyżej od gruntu, dach w 100% pokryty blachą falistą, w niektórych oborach występuje zjawisko zapadania się dachu. Odory występujące mają charakter wyraźnie ostry, zgniły, wpływający na higienę obory i zdrowie zwierząt, szczególnie w okresie występowania pomoru świń oraz w porze deszczowej. W szczególności w procesie hodowli, przetwarzania i przechowywania paszy dla zwierząt powstały niezliczone kombinacje odpadów w postaci stałej, płynnej i gazowej, 90% rolników nie kontroluje, a 51% gospodarstw domowych posiada system prze
{"title":"Ocena stanu środowiska w zakładzie hodowli świni w gospodarstwie w Nhon, prowincja Binh Dinh, Wietnam","authors":"M. Dang, B.T To","doi":"10.29227/im-2022-02-16","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-16","url":null,"abstract":"Przemysł hodowlany odegrał ważną rolę w rozwoju gospodarczym Wietnamu. W szczególności hodowla trzody chlewnej jest jasnym punktem branży, odgrywając rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego w całym kraju. Wraz z szybkim rozwojem przemysłu hodowlanego, a w szczególności hodowli trzody chlewnej, problemy środowiskowe w produkcji zwierzęcej stają się coraz poważniejsze. Badanie to przeprowadzono w gminie Nhon Tan w dystrykcie An Nhon w prowincji Binh Dinh w celu wstępnej oceny stanu środowiskowego produkcji trzody chlewnej na skalę gospodarstw domowych na tym obszarze. Gmina Nhon Tan to gmina górzysta, teren to głównie lasy i niskie wzgórza, jest gminą czysto rolniczą, struktura pracy to głównie rolnictwo, poziom wykształcenia pracowników niewysoki, więc zastosowanie technologii produkcji postępu naukowego i technologicznego ma wiele ograniczeń. W ostatnich latach hodowla trzody chlewnej na tym obszarze gwałtownie wzrosła, zarówno pod względem skali, jak i wartości, generując 51,97% PKB, a pogłowie trzody chlewnej gminy zajmuje pierwsze miejsce w dystrykcie An Nhon i trzecie na świecie. Prowincja Binh Dinh (urząd gospodarczy, gmina Nhon Tan, 2020). Cała gmina ma 5 wiosek: Nam Tuong 1, Nam Tuong 2, Nam Tuong 3, Tho Tan Bac i Tho Tan Nam, hodowla trzody chlewnej jest rozproszona we wszystkich pięciu wioskach, a większość gospodarstw domowych nadal prowadzi indywidualną hodowlę, więc skala hodowli jest wciąż mała i rozproszona. Badanie i zbieranie danych przeprowadzono bezpośrednio w formie wywiadu częściowo ustrukturyzowanego. Próba badawcza w celu zebrania danychzostała wytypowana w celu uzyskania ogólnych informacji: (1) liczba gospodarstw hodujących, liczba trzody chlewnej na danym terenie; (2) liczba zwierząt gospodarskich: poniżej 10 sztuk, od 10 do 50 sztuk, powyżej 50 sztuk; (3) czas i doświadczenie w produkcji zwierzęcej, (4) aktualny stan systemu obory, (5) produkcja zwierzęca i utylizacja odpadów; (6) informacje techniczne, takie jak klasyfikacja odpadów. Do końca grudnia 2020 r. łączna liczba gospodarstw domowych zajmujących się hodowlą trzody chlewnej na tym obszarze wynosiła 80 (Departament Ekonomiczny, gmina Nhon Tan, 2020), zespół badawczy przeprowadził ankietę w sumie w tych 80 domach. Wyniki pokazują, że 59% gospodarstw posiada liczbę trzody chlewnej od 10 do 50 sztuk, głównie od 6 do 10 lat doświadczenia, co stanowi 41%. Stan obecny stodół, w 100%gospodarstw posadzka obory jest cementowa, zabudowana 0,5-1m wyżej od gruntu, dach w 100% pokryty blachą falistą, w niektórych oborach występuje zjawisko zapadania się dachu. Odory występujące mają charakter wyraźnie ostry, zgniły, wpływający na higienę obory i zdrowie zwierząt, szczególnie w okresie występowania pomoru świń oraz w porze deszczowej. W szczególności w procesie hodowli, przetwarzania i przechowywania paszy dla zwierząt powstały niezliczone kombinacje odpadów w postaci stałej, płynnej i gazowej, 90% rolników nie kontroluje, a 51% gospodarstw domowych posiada system prze","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827249","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
M. Czop, M. Kajda-Szcześniak, E. Zajusz-Zubek, Wojciech Biss, Aleksandra Bochenko, Łukasz Brzezina, Dominik Czech, Kalina Turyła
Żużel powstający w procesach degradacji termicznej odpadów komunalnych klasyfikuje się zgodnie z obowiązującymi przepisami jako odpad o kodzie 19 01 12. Szacuje się, że w wyniku spalania odpadów komunalnych powstaje około 0,25 Mg żużla na 1 Mg spalanych odpadów. Z perspektywy gospodarki o obiegu zamkniętym konieczne jest poszukiwanie dla tego materiału nowych zastosowań w przemyśle. Szansą na ich optymalne wykorzystanie są nowe modele biznesowe, w szczególności odzysk produktów ubocznych. Koncepcja ta zakłada, że odpad z jednego procesu jest produktem dla innego procesu. Działanie wymaga nowego spojrzenia na rynek i rozwój nieistniejących wcześniej symbioz przemysłowych. W wyniku ponownego wprowadzenia żużla do obiegu następuje redukcja zużycia zasobów naturalnych, co skutkuje oszczędnościami zarówno ekonomicznymi, jak i środowiskowymi. Celem artykułu jest wstępna ocena właściwości fizycznych i chemicznych żużla ze spalarni odpadów komunalnych jako dodatku do betonu. Na potrzeby oceny wykorzystania żużla w budownictwie przeanalizowano następujące scenariusze: żużel jako zamiennik do kruszywa, piasku i cementu. Badania przeprowadzono na żużlu pozyskanym z trzech różnych instalacji działające w Polsce. W artykule przedstawiono skład tlenkowy i pierwiastkowy żużli, a uzyskane wyniki odniesiono do wymagania dotyczące stosowania granulowanego żużla wielkopiecowego jako dodatku typu II do betonu. Analizowane żużle charakteryzują się niską zawartością chloru (Cl<0,5%), całkowita zawartość siarki kształtowała się na poziomie 0,7%. Zawartość węgla organicznego (TOC) w badanych żużlach był poniżej poziomu analitycznego. Uzyskane wyniki potwierdzają możliwość wykorzystania żużla jako alternatywnego kruszywa lub surowca do betonu. W wykorzystanie popiołów ze spalarni odpadów komunalnych do betonu nie stwarza zagrożenia dla środowiska naturalnego.
{"title":"Rola żużla ze spalania odpadów komunalnych w gospodarce o obiegu zamkniętym","authors":"M. Czop, M. Kajda-Szcześniak, E. Zajusz-Zubek, Wojciech Biss, Aleksandra Bochenko, Łukasz Brzezina, Dominik Czech, Kalina Turyła","doi":"10.29227/im-2022-02-19","DOIUrl":"https://doi.org/10.29227/im-2022-02-19","url":null,"abstract":"Żużel powstający w procesach degradacji termicznej odpadów komunalnych klasyfikuje się zgodnie z obowiązującymi przepisami jako odpad o kodzie 19 01 12. Szacuje się, że w wyniku spalania odpadów komunalnych powstaje około 0,25 Mg żużla na 1 Mg spalanych odpadów. Z perspektywy gospodarki o obiegu zamkniętym konieczne jest poszukiwanie dla tego materiału nowych zastosowań w przemyśle. Szansą na ich optymalne wykorzystanie są nowe modele biznesowe, w szczególności odzysk produktów ubocznych. Koncepcja ta zakłada, że odpad z jednego procesu jest produktem dla innego procesu. Działanie wymaga nowego spojrzenia na rynek i rozwój nieistniejących wcześniej symbioz przemysłowych. W wyniku ponownego wprowadzenia żużla do obiegu następuje redukcja zużycia zasobów naturalnych, co skutkuje oszczędnościami zarówno ekonomicznymi, jak i środowiskowymi. Celem artykułu jest wstępna ocena właściwości fizycznych i chemicznych żużla ze spalarni odpadów komunalnych jako dodatku do betonu. Na potrzeby oceny wykorzystania żużla w budownictwie przeanalizowano następujące scenariusze: żużel jako zamiennik do kruszywa, piasku i cementu. Badania przeprowadzono na żużlu pozyskanym z trzech różnych instalacji działające w Polsce. W artykule przedstawiono skład tlenkowy i pierwiastkowy żużli, a uzyskane wyniki odniesiono do wymagania dotyczące stosowania granulowanego żużla wielkopiecowego jako dodatku typu II do betonu. Analizowane żużle charakteryzują się niską zawartością chloru (Cl<0,5%), całkowita zawartość siarki kształtowała się na poziomie 0,7%. Zawartość węgla organicznego (TOC) w badanych żużlach był poniżej poziomu analitycznego. Uzyskane wyniki potwierdzają możliwość wykorzystania żużla jako alternatywnego kruszywa lub surowca do betonu. W wykorzystanie popiołów ze spalarni odpadów komunalnych do betonu nie stwarza zagrożenia dla środowiska naturalnego.","PeriodicalId":44414,"journal":{"name":"Inzynieria Mineralna-Journal of the Polish Mineral Engineering Society","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.3,"publicationDate":"2023-01-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69827308","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：