Pub Date : 2022-08-25DOI: 10.16970/entoted.1130585
Gülsevim Tiring, Serdar Satar
Ceratitis capitata (Wiedemann, 1824) (Diptera: Tephritidae) dünya çapında meyve ve sebzelerin önemli bir zararlısıdır. Bu çalışma 2021 yılında Çukurova Üniversitesi’nde (Türkiye) yürütülmüştür. Bu çalışmada, dört kollu olfaktometre ve rüzgâr tüneli kullanılarak C. capitata erginlerinin davranışsal tepkilerini belirlemek amacıyla farklı tipte şekerler ve hidrolize maya değerlendirilmiştir. İleriye yönelik bir adım olarak, cezbediciliğin daha da gelişip-gelişmediğini kontrol etmek için en çok yönelimin görüldüğü şekerlerden biri hidrolize maya ile kombine edilmiştir. Çalışmada kullanılan şekerler alfa glikoz, arabinoz, fruktoz, galaktoz, maltoz, melibioz, riboz, sakkaroz ve trehalozdur. Sonuçlar, arabinoz, fruktoz, melibioz, riboz ve trehalozun C. capitata için diğer dört şekerden önemli ölçüde daha yüksek bir çekiciliğe sahip olduğunu göstermiştir. Trehaloza tepki veren ergin sayısı diğer şekerlerden daha fazla olduğu için C. capitata’nın hidrolize maya, trehaloz, hidrolize maya + trehaloza karşı davranışsal tepkileri kontrol grubuna göre test edilmiştir. Bu çalışma, C. capitata'nın hidrolize maya + trehaloz kombinasyonun, bunların her birine veya kontrole göre daha fazla çekici olduğunu göstermiştir.
Ceratis capitata（Wiedemann，1824）。这项研究于2021年在Çukurova大学（土耳其）进行。在这项研究中，使用四臂嗅觉和风洞，对不同类型的糖和水解进行了评估，以确定头花C.capita ergines的行为。作为向前迈出的一步，最高方向的糖之一已与水解相结合，以控制监狱是否更先进。Çalışmada kullanılanşekerler alfa glikoz、阿拉伯糖、fruktoz、galaktoz、麦芽糖、meliboz、riboz、sakkaroz ve trehalozdur。结果表明，阿拉伯糖、果糖、梅利比糖、核糖体和海藻糖在人均中的吸引力高于其他四种糖。由于对药物变性反应的酶的数量比任何其他糖都多，因此根据对照组对氮、海藻糖、水解、maya+海藻糖的行为反应，对头花C.capita进行了测试。这项研究表明，根据水解作用，头花C.capita的水解对每一种都更有吸引力。
{"title":"Ceratitis capitata (Wiedemann, 1824) (Diptera: Tephritidae)’nın hidrolize maya ve farklı şeker türlerine davranışsal tepkileri","authors":"Gülsevim Tiring, Serdar Satar","doi":"10.16970/entoted.1130585","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1130585","url":null,"abstract":"Ceratitis capitata (Wiedemann, 1824) (Diptera: Tephritidae) dünya çapında meyve ve sebzelerin önemli bir zararlısıdır. Bu çalışma 2021 yılında Çukurova Üniversitesi’nde (Türkiye) yürütülmüştür. Bu çalışmada, dört kollu olfaktometre ve rüzgâr tüneli kullanılarak C. capitata erginlerinin davranışsal tepkilerini belirlemek amacıyla farklı tipte şekerler ve hidrolize maya değerlendirilmiştir. İleriye yönelik bir adım olarak, cezbediciliğin daha da gelişip-gelişmediğini kontrol etmek için en çok yönelimin görüldüğü şekerlerden biri hidrolize maya ile kombine edilmiştir. Çalışmada kullanılan şekerler alfa glikoz, arabinoz, fruktoz, galaktoz, maltoz, melibioz, riboz, sakkaroz ve trehalozdur. Sonuçlar, arabinoz, fruktoz, melibioz, riboz ve trehalozun C. capitata için diğer dört şekerden önemli ölçüde daha yüksek bir çekiciliğe sahip olduğunu göstermiştir. Trehaloza tepki veren ergin sayısı diğer şekerlerden daha fazla olduğu için C. capitata’nın hidrolize maya, trehaloz, hidrolize maya + trehaloza karşı davranışsal tepkileri kontrol grubuna göre test edilmiştir. Bu çalışma, C. capitata'nın hidrolize maya + trehaloz kombinasyonun, bunların her birine veya kontrole göre daha fazla çekici olduğunu göstermiştir.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-08-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44804993","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-21DOI: 10.16970/entoted.1101713
B. Polat, Osman Ti̇ryaki̇
Extensive and misuse of pesticides can cause to toxicity to humans and pollution in the environment. The primary objective of this study was to determine insecticide load of agricultural soils of Troia, located in Troia National Park of Çanakkale Province (Türkiye) by the QuEChERS method. For method verification, blank soil samples were spiked at two levels of pesticides. The overall recovery was 84.8% with a relative standard deviation of 13.0% (n = 230), with the values within acceptable recovery (60-140%) and repeatability (≤20%) ranges set by SANTE. Forty-nine soil samples were collected in the study area in 2020. Thirty-six samples had insecticide residues at varying concentrations. Overall, 23 insecticide residues were detected at different frequencies. The most frequent pesticides were: chlorantraniliprole> imidacloprid> pyridaben> clothianidin> indoxacarb (in decreasing order). Mean concentration of insecticide residues in soils varied between 0.99-77.7 µg/kg. Imidacloprid residues were detected in all fields, except cabbage fields. The highest imidacloprid concentration (23.3 µg/kg) was detected in pepper fields. Imidacloprid was detected in 21 samples with a mean concentration of 6.20 µg/kg. Persistent insecticides with the long half-lives, such as chlorantraniliprole, imidacloprid, and clothianidin, were detected in almost all samples.
{"title":"QuEChERS yöntemi ile Troia tarım alanları topraklarında insektisit kalıntılarının belirlenmesi","authors":"B. Polat, Osman Ti̇ryaki̇","doi":"10.16970/entoted.1101713","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1101713","url":null,"abstract":"Extensive and misuse of pesticides can cause to toxicity to humans and pollution in the environment. The primary objective of this study was to determine insecticide load of agricultural soils of Troia, located in Troia National Park of Çanakkale Province (Türkiye) by the QuEChERS method. For method verification, blank soil samples were spiked at two levels of pesticides. The overall recovery was 84.8% with a relative standard deviation of 13.0% (n = 230), with the values within acceptable recovery (60-140%) and repeatability (≤20%) ranges set by SANTE. Forty-nine soil samples were collected in the study area in 2020. Thirty-six samples had insecticide residues at varying concentrations. Overall, 23 insecticide residues were detected at different frequencies. The most frequent pesticides were: chlorantraniliprole> imidacloprid> pyridaben> clothianidin> indoxacarb (in decreasing order). Mean concentration of insecticide residues in soils varied between 0.99-77.7 µg/kg. Imidacloprid residues were detected in all fields, except cabbage fields. The highest imidacloprid concentration (23.3 µg/kg) was detected in pepper fields. Imidacloprid was detected in 21 samples with a mean concentration of 6.20 µg/kg. Persistent insecticides with the long half-lives, such as chlorantraniliprole, imidacloprid, and clothianidin, were detected in almost all samples.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-07-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42882354","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-21DOI: 10.16970/entoted.1112553
U. Yükselbaba, Isse Hassan Ali
In the study, the susceptibility of twelve Bemisia tabaci (Genn., 1889) (Hemiptera: Aleyrodidae) MEAM1 and MED populations collected from tomato and pepper greenhouses in Antalya Province (Türkiye) in 2019 and 2020 to spirotetramat, pyriproxyfen and cyantraniliprole were determined. To determine the lethal concentrations (LC50) for the populations, spirotetramat and pyriproxyfen were applied using leaf dipping method to second instar and eggs, respectively, while a systemic uptake method was used for testing the susceptibility of whitefly instars to cyantraniliprole. The resistance ratios were calculated by dividing the LC50 of the populations by the LC50 of a susceptible population. The LC50 of the populations ranged from 0.28 to 1.70x103 mg a.i./l for pyriproxyfen, from 1.76 to 228 mg a.i./l for spirotetramat, and from 0.103 to 0.382 mg a.i./l for cyantraniliprole. Resistance ratios for pyriproxyfen were particularly high. For spirotetramat and cyantraniliprole resistance varied between 2.38 and 309, and 4.68 to 17.4 times, respectively. All populations were susceptible to cyantraniliprole, but some populations highly resistance to pyriproxyfen and spirotetramat. The results will be a valuable reference for future monitoring and management of insecticide resistance.
{"title":"Antalya (Türkiye)’dan Bemisia tabaci (Genn., 1889) (Hemiptera: Aleyrodidae) popülasyonlarının cyantraniliprole, pyriproxyfen ve spirotetramata direnç düzeyleri","authors":"U. Yükselbaba, Isse Hassan Ali","doi":"10.16970/entoted.1112553","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1112553","url":null,"abstract":"In the study, the susceptibility of twelve Bemisia tabaci (Genn., 1889) (Hemiptera: Aleyrodidae) MEAM1 and MED populations collected from tomato and pepper greenhouses in Antalya Province (Türkiye) in 2019 and 2020 to spirotetramat, pyriproxyfen and cyantraniliprole were determined. To determine the lethal concentrations (LC50) for the populations, spirotetramat and pyriproxyfen were applied using leaf dipping method to second instar and eggs, respectively, while a systemic uptake method was used for testing the susceptibility of whitefly instars to cyantraniliprole. The resistance ratios were calculated by dividing the LC50 of the populations by the LC50 of a susceptible population. The LC50 of the populations ranged from 0.28 to 1.70x103 mg a.i./l for pyriproxyfen, from 1.76 to 228 mg a.i./l for spirotetramat, and from 0.103 to 0.382 mg a.i./l for cyantraniliprole. Resistance ratios for pyriproxyfen were particularly high. For spirotetramat and cyantraniliprole resistance varied between 2.38 and 309, and 4.68 to 17.4 times, respectively. All populations were susceptible to cyantraniliprole, but some populations highly resistance to pyriproxyfen and spirotetramat. The results will be a valuable reference for future monitoring and management of insecticide resistance.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-07-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44028240","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-18DOI: 10.16970/entoted.1092654
Gökhan Aydinli, Sevilhan Mennan
Bu çalışmanın amacı, Samsun İli (Türkiye) kivi bahçelerinde kök-ur nematodlarının (Meloidogyne spp.) dağılımının belirlenmesi ve doğal olarak bulaşık bahçelerde meyve verimi üzerine Meloidogyne spp.’nin etkisinin değerlendirilmesidir. Sürvey 2017 yılı Eylül-Kasım aylarında 25 kivi bahçesinde yürütülmüştür. Ayrıca, 2018 yılı hasat zamanında iki bahçede meyve verimlerine ilişkin veriler elde edilmiştir. Bulaşık bahçelerden 56 toprak ve kök örneği alınmıştır. Tür teşhisleri esteraz fenotipi ve türe özgü primerler ile yapılan PCR ile gerçekleştirilmiştir. Meloidogyne spp., sürvey yapılan bahçelerin %92’sinde bulunmuştur. Örneklerin %59'unda Meloidogyne luci (Carneiro et al., 2014) (Tylenchida: Meloidogynidae) tespit edilmiş, bunu %41 ile Meloidogyne hapla (Chitwood, 1949), %27 ile Meloidogyne arenaria (Neal, 1889) ve %2 ile Meloidogyne incognita (Kofoid & White, 1919) izlemiştir. Meloidogyne spp.’nin kivi bahçelerindeki dağılımı ile ilgili olarak, bulaşık bahçelerin %74'ünde M. luci, %57'sinde M. hapla, %39'unda M. arenaria ve %4'ünde M. incognita bulunmuştur. Meloidogyne luci, Türkiye'deki kivi bahçelerinde ilk kez bu çalışmada bulunmuştur. Ayrıca, Meloidogyne spp.’nin kivi bahçelerinde önemli verim kayıplarına neden olduğu ve Meloidogyne spp. ile bulaşık iki bahçede sırasıyla %36 ve %49 verim kaybı olduğu belirlenmiştir.
{"title":"Samsun İli (Türkiye) kivi bahçelerindeki kök-ur nematodlarının yaygınlığı ve meyve verimine etkileri","authors":"Gökhan Aydinli, Sevilhan Mennan","doi":"10.16970/entoted.1092654","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1092654","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, Samsun İli (Türkiye) kivi bahçelerinde kök-ur nematodlarının (Meloidogyne spp.) dağılımının belirlenmesi ve doğal olarak bulaşık bahçelerde meyve verimi üzerine Meloidogyne spp.’nin etkisinin değerlendirilmesidir. Sürvey 2017 yılı Eylül-Kasım aylarında 25 kivi bahçesinde yürütülmüştür. Ayrıca, 2018 yılı hasat zamanında iki bahçede meyve verimlerine ilişkin veriler elde edilmiştir. Bulaşık bahçelerden 56 toprak ve kök örneği alınmıştır. Tür teşhisleri esteraz fenotipi ve türe özgü primerler ile yapılan PCR ile gerçekleştirilmiştir. Meloidogyne spp., sürvey yapılan bahçelerin %92’sinde bulunmuştur. Örneklerin %59'unda Meloidogyne luci (Carneiro et al., 2014) (Tylenchida: Meloidogynidae) tespit edilmiş, bunu %41 ile Meloidogyne hapla (Chitwood, 1949), %27 ile Meloidogyne arenaria (Neal, 1889) ve %2 ile Meloidogyne incognita (Kofoid & White, 1919) izlemiştir. Meloidogyne spp.’nin kivi bahçelerindeki dağılımı ile ilgili olarak, bulaşık bahçelerin %74'ünde M. luci, %57'sinde M. hapla, %39'unda M. arenaria ve %4'ünde M. incognita bulunmuştur. Meloidogyne luci, Türkiye'deki kivi bahçelerinde ilk kez bu çalışmada bulunmuştur. Ayrıca, Meloidogyne spp.’nin kivi bahçelerinde önemli verim kayıplarına neden olduğu ve Meloidogyne spp. ile bulaşık iki bahçede sırasıyla %36 ve %49 verim kaybı olduğu belirlenmiştir.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48990776","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-17DOI: 10.16970/entoted.1071347
İlker Polat, Yusuf Yanar, Dürdane Yanar
Tokat İli (Türkiye) ve 11 ilçesinden 2014-2017 yılları arasında toplanan orman toprak örneklerinden izole edilen entomopatojenik fungusların, Kolorado patates böceği, Leptinotarsa decemlineata (Say, 1824) (Coleoptera: Chrysomelidae)'nın üçüncü dönem larva ve erginleri üzerindeki etkileri laboratuvar koşullarında değerlendirilmiştir. İlk olarak 33 izolatın L. decemlineata larvaları ve erginleri üzerindeki etkinliğini belirlemek için 1×108 konidi/ml’de tek doz etkinlik denemeleri yapılmıştır. Tek doz etkinlik denemelerinde en yüksek ölüm oranlarını veren dört izolat olan Beauveria bassiana (Balsamo-Crivelli) Vuillemin (Hypocreales: Cordycipitaceae)’yı içeren GOPT-498-4, GOPT-529-2, GOPT-552, GOPT-562 izolatları 1×103, 1×105, 1×107, 1×108, 1×109 konidi/ml’de doz-ölüm denemelerinde kullanılmıştır. En düşük LC50 ve LT50 değerleri sırasıyla 1.4×106 konidi/ml ve 10.6 gün ile GOPT-552 izolatı için kaydedilmiş olup, bunu GOPT-562 ve GOPT-529-2 izolatları takip etmiştir. Beauveria bassiana (GOPT-552, GOPT-562) izolatları L. decemlineata larva ve erginlerine karşı daha etkili olmuştur. Dolayısıyla GOPT-552 ve GOPT-562 izolatlarının Kolorado patates böceğinin biyolojik kontrolü için potansiyele sahip olduğu görülmüştür.
Tokat Ili（土耳其）和11个国家在实验室条件下对2014年至2017年期间从2014年至2014年期间收集的森林土壤样本中分离出的森林土壤第三期幼虫和真菌进行了评估（Say，1824）（鞘翅目：金蜂科）。首先，以1×108个锥/ml的单次剂量测定分离钩藤对幼虫和草药的影响。在单剂量疗效试验中，在剂量试验中使用了巴西白僵菌（Balsamo Crivelli）Vuillemine（Hypocreales:Cordycipitaceae）、GOPT-498-4、GOPT-529-2、GOPT-552、GOPT-562分离株1×103、1×105、1×107、1×108、1×109锥菌/ml的最高死亡率。对于1.4×106锥/ml和10.6天的GOPT-552分离株，记录的LC50和LT50值最低，其次是GOPT-562和GOPT-529-2分离株。球孢白僵菌（GOPT-552，GOPT-562）izolalarıL.decemlineata幼虫ve erginlerine karşıdaha etkili olmuştur。因此，已经发现GOPT-552和GOPT-562分离株具有生物防治科罗拉多马铃薯虫的潜力。
{"title":"Tokat İli (Türkiye) orman alanlarından izole edilen yerel entomopatojen fungusların patates böceği Leptinotarsa decemlineata (Say, 1824) (Coleoptera: Chrysomelidae)’ya etkisi","authors":"İlker Polat, Yusuf Yanar, Dürdane Yanar","doi":"10.16970/entoted.1071347","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1071347","url":null,"abstract":"Tokat İli (Türkiye) ve 11 ilçesinden 2014-2017 yılları arasında toplanan orman toprak örneklerinden izole edilen entomopatojenik fungusların, Kolorado patates böceği, Leptinotarsa decemlineata (Say, 1824) (Coleoptera: Chrysomelidae)'nın üçüncü dönem larva ve erginleri üzerindeki etkileri laboratuvar koşullarında değerlendirilmiştir. İlk olarak 33 izolatın L. decemlineata larvaları ve erginleri üzerindeki etkinliğini belirlemek için 1×108 konidi/ml’de tek doz etkinlik denemeleri yapılmıştır. Tek doz etkinlik denemelerinde en yüksek ölüm oranlarını veren dört izolat olan Beauveria bassiana (Balsamo-Crivelli) Vuillemin (Hypocreales: Cordycipitaceae)’yı içeren GOPT-498-4, GOPT-529-2, GOPT-552, GOPT-562 izolatları 1×103, 1×105, 1×107, 1×108, 1×109 konidi/ml’de doz-ölüm denemelerinde kullanılmıştır. En düşük LC50 ve LT50 değerleri sırasıyla 1.4×106 konidi/ml ve 10.6 gün ile GOPT-552 izolatı için kaydedilmiş olup, bunu GOPT-562 ve GOPT-529-2 izolatları takip etmiştir. Beauveria bassiana (GOPT-552, GOPT-562) izolatları L. decemlineata larva ve erginlerine karşı daha etkili olmuştur. Dolayısıyla GOPT-552 ve GOPT-562 izolatlarının Kolorado patates böceğinin biyolojik kontrolü için potansiyele sahip olduğu görülmüştür.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41471440","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-01DOI: 10.16970/entoted.1049424
I. Teke, Ekrem Atakan
Bu çalışma Mersin İli (Türkiye) bağ alanlarında bulunan thrips (Thysanoptera) türlerinin tespiti, popülasyon değişimleri ve zarar oranlarını belirlemek amacıyla 2019 ve 2020 yıllarında yürütülmüştür. Çalışma sonucunda 14 Thysanoptera türü belirlenmiştir. En fazla tespit edilen tür Rubiothrips vitis (Priesner, 1933) (Thysanoptera: Thripidae) (%56) olmuş ve onu Mycterothrips tschirkunae (Yakhontov, 1961) (Thysanoptera: Thripidae) (%23) izlemiştir. Thrips erginleri en fazla oranda (%88) meyvelerde örneklenmiştir. Popülasyon takibi Hacıahmetli ve Bağcağız yörelerinde belirlenen iki bağ alanında yürütülmüştür. Rubiothrips vitis ve M. tschirkunae’nin popülasyon yoğunlukları olgun meyve döneminde yüksek bulunmuştur. Mersin İli genelinde bağlarda thrips beslenmesi nedeniyle üzüm meyvelerinde zarar oranı %10-15 arasında değişmiştir.
{"title":"Mersin İli (Türkiye) bağ üretim alanlarında thrips (Thysanoptera) türleri, popülasyon değişimleri ve zarar oranlarının araştırılması","authors":"I. Teke, Ekrem Atakan","doi":"10.16970/entoted.1049424","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1049424","url":null,"abstract":"Bu çalışma Mersin İli (Türkiye) bağ alanlarında bulunan thrips (Thysanoptera) türlerinin tespiti, popülasyon değişimleri ve zarar oranlarını belirlemek amacıyla 2019 ve 2020 yıllarında yürütülmüştür. Çalışma sonucunda 14 Thysanoptera türü belirlenmiştir. En fazla tespit edilen tür Rubiothrips vitis (Priesner, 1933) (Thysanoptera: Thripidae) (%56) olmuş ve onu Mycterothrips tschirkunae (Yakhontov, 1961) (Thysanoptera: Thripidae) (%23) izlemiştir. Thrips erginleri en fazla oranda (%88) meyvelerde örneklenmiştir. Popülasyon takibi Hacıahmetli ve Bağcağız yörelerinde belirlenen iki bağ alanında yürütülmüştür. Rubiothrips vitis ve M. tschirkunae’nin popülasyon yoğunlukları olgun meyve döneminde yüksek bulunmuştur. Mersin İli genelinde bağlarda thrips beslenmesi nedeniyle üzüm meyvelerinde zarar oranı %10-15 arasında değişmiştir.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48267664","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-01DOI: 10.16970/entoted.1039327
Gülşah BECERİKLİ AKSAN, Fevzi Uçkan, Aylin Er
Gıda ihtiyacının sürekliliği, modern tarımın büyük ölçüde kimyasal girdilere bağımlı hale gelmesine neden olmuştur. Bitki büyüme düzenleyicileri, kemosterilant aktiviteye sahip doğal olarak oluşan veya sentetik bitki kaynaklı kimyasallardır ve zararlı böcekleri baskılama potansiyeline sahiptir. Zararlılarla birlikte, agroekolojik sistemlerdeki parazitoitler gibi hedef olmayan organizmaların, konukçuları aracılığıyla dolaylı temastan veya konukçu ve bitkilerle tritrofik etkileşim yoluyla doğrudan temastan etkilenmesi muhtemeldir. Bu çalışma bitki büyüme düzenleyicisi indol-3-asetik asidin (IAA) depolanmış ürün zararlısı Galleria mellonella L., 1758 (Lepidoptera: Pyralidae) ve parazitoit Pimpla turionellae L., 1758 (Hymenoptera: Ichneumonidae)’nın hemolitik aktivitesi ve fenoloksidaz aktivitesi üzerindeki besinsel etkilerini göstermektedir. Galleria mellonella ve P. turionellae hemolenfinin hemolitik aktivitelerinde istatistiksel olarak önemli artışlar 500, 5000 ve 10000 ppm IAA dozları tatbik edilen gruplarda gözlenmiştir. Galleria mellonella hemolenfinin fenoloksidaz aktivitesi, kontrole kıyasla tüm IAA uygulanan dozlarda önemli ölçüde azalırken, P. turionellae hemolenf fenoloksidaz aktivitesindeki azalmalar 500 ve 10000 ppm arasında anlamlı bulundu. IAA, hem konukçu hem de parazitoit bağışıklığı ile etkileşime girdiğinden, konukçu-parazitoit popülasyonu yüksek olan tarım alanlarında dikkatle kullanılmalıdır.
{"title":"Indole-3 asetik asit’in Pimpla turionellae L., 1758 (Hymenoptera: Ichneumonidae) ve Galleria mellonella L., 1758 (Lepidoptera: Pyralidae)’nın konukçu-parazitoit sisteminde fenoloksidaz ve hemolitik aktivitelerine beslenme yoluyla etkileri","authors":"Gülşah BECERİKLİ AKSAN, Fevzi Uçkan, Aylin Er","doi":"10.16970/entoted.1039327","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1039327","url":null,"abstract":"Gıda ihtiyacının sürekliliği, modern tarımın büyük ölçüde kimyasal girdilere bağımlı hale gelmesine neden olmuştur. Bitki büyüme düzenleyicileri, kemosterilant aktiviteye sahip doğal olarak oluşan veya sentetik bitki kaynaklı kimyasallardır ve zararlı böcekleri baskılama potansiyeline sahiptir. Zararlılarla birlikte, agroekolojik sistemlerdeki parazitoitler gibi hedef olmayan organizmaların, konukçuları aracılığıyla dolaylı temastan veya konukçu ve bitkilerle tritrofik etkileşim yoluyla doğrudan temastan etkilenmesi muhtemeldir. Bu çalışma bitki büyüme düzenleyicisi indol-3-asetik asidin (IAA) depolanmış ürün zararlısı Galleria mellonella L., 1758 (Lepidoptera: Pyralidae) ve parazitoit Pimpla turionellae L., 1758 (Hymenoptera: Ichneumonidae)’nın hemolitik aktivitesi ve fenoloksidaz aktivitesi üzerindeki besinsel etkilerini göstermektedir. Galleria mellonella ve P. turionellae hemolenfinin hemolitik aktivitelerinde istatistiksel olarak önemli artışlar 500, 5000 ve 10000 ppm IAA dozları tatbik edilen gruplarda gözlenmiştir. Galleria mellonella hemolenfinin fenoloksidaz aktivitesi, kontrole kıyasla tüm IAA uygulanan dozlarda önemli ölçüde azalırken, P. turionellae hemolenf fenoloksidaz aktivitesindeki azalmalar 500 ve 10000 ppm arasında anlamlı bulundu. IAA, hem konukçu hem de parazitoit bağışıklığı ile etkileşime girdiğinden, konukçu-parazitoit popülasyonu yüksek olan tarım alanlarında dikkatle kullanılmalıdır.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41471509","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-01DOI: 10.16970/entoted.1096288
Tına Klenovšek, Predrag Jakši̇ć, Franc Janžekovi̇č
Burnet güvesi, Zygaena ephialtes (L., 1767) (Lepidoptera: Zygaenidae) farklı renk morfotiplerinde görülen belirgin şekilde polimorfik bir güve türüdür. Bu çalışmada, Z. ephialtes’in ön kanatlarındaki değişkenliğin geometrik morfometri yöntemleri ile açıklanıp açıklanamayacağını incelenmiştir. Analizde, 1981 ile 2018 yılları arasında toplanan sırasıyla Zygaena ephialtes pannonica Holik, 1937 ve Zygaena ephialtes istoki Silbernagel, 1944 alt türlerine ait Karadağ'daki beş bölgeden (Plužine, Tepca, Dobrilovina, Gusinje, Rugovska Gorge) ve Kuzey Makedonya'daki bir bölgeden (Kožuf Dağı) 70 erkek örnek kullanılmıştır. Beş noktanın oluşturduğu ön kanat taslağı ve aposematik renk modeli ayrı ayrı analiz edilmiştir. Hem ön kanat boyu hem de nokta desen boyu, popülasyonlar arası heterojenlik göstermemiştir. Bazal noktanın boyut değişimi diğerlerinden bağımsızdır. Ön kanadın anahat şekli göz önüne alındığında apikal kısım, popülasyonlar arasında en değişken ve farklı olanıdır. Daha dar sivri uçlu bir grup (Örneğin: Kožuf Dağı, Rugovska Gorge ve Tepca) ve küt bir tepeye sahip daha geniş bir ön kanatlı bir grup (Plužine, Gusinje) olmak üzere iki morfolojik grup tanımlanmıştır. Ön kanadın ne anahattı ne de benek deseni, Z. e. pannonica ve Z. e. istoki alt türleri arasındaki ayrımı desteklememiştir.
{"title":"Burnet güvesi, Zygaena ephialtes (L., 1767) (Lepidoptera: Zygaenidae)’nde kanadın boy ve şekil değişkenliği","authors":"Tına Klenovšek, Predrag Jakši̇ć, Franc Janžekovi̇č","doi":"10.16970/entoted.1096288","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1096288","url":null,"abstract":"Burnet güvesi, Zygaena ephialtes (L., 1767) (Lepidoptera: Zygaenidae) farklı renk morfotiplerinde görülen belirgin şekilde polimorfik bir güve türüdür. Bu çalışmada, Z. ephialtes’in ön kanatlarındaki değişkenliğin geometrik morfometri yöntemleri ile açıklanıp açıklanamayacağını incelenmiştir. Analizde, 1981 ile 2018 yılları arasında toplanan sırasıyla Zygaena ephialtes pannonica Holik, 1937 ve Zygaena ephialtes istoki Silbernagel, 1944 alt türlerine ait Karadağ'daki beş bölgeden (Plužine, Tepca, Dobrilovina, Gusinje, Rugovska Gorge) ve Kuzey Makedonya'daki bir bölgeden (Kožuf Dağı) 70 erkek örnek kullanılmıştır. Beş noktanın oluşturduğu ön kanat taslağı ve aposematik renk modeli ayrı ayrı analiz edilmiştir. Hem ön kanat boyu hem de nokta desen boyu, popülasyonlar arası heterojenlik göstermemiştir. Bazal noktanın boyut değişimi diğerlerinden bağımsızdır. Ön kanadın anahat şekli göz önüne alındığında apikal kısım, popülasyonlar arasında en değişken ve farklı olanıdır. Daha dar sivri uçlu bir grup (Örneğin: Kožuf Dağı, Rugovska Gorge ve Tepca) ve küt bir tepeye sahip daha geniş bir ön kanatlı bir grup (Plužine, Gusinje) olmak üzere iki morfolojik grup tanımlanmıştır. Ön kanadın ne anahattı ne de benek deseni, Z. e. pannonica ve Z. e. istoki alt türleri arasındaki ayrımı desteklememiştir.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42764606","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-01DOI: 10.16970/entoted.1016214
Baran Aslan, Ali Kemal Bi̇rgücü, Selman Uluışık, İsmail Karaca
Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae) önemli bir domates zararlısıdır ve Solanaceae familyasındaki diğer konukçu bitkiler ile de beslenebilmektedir. Bu çalışmada dört yabani domates türü (Solanum arcanum Peralta, Solanum habrochaites S.Knapp & D.M.Spooner, Solanum peruvianum L., Solanum pimpinellifolium L.) ve iki Solanum lycopersicum L. (LA0292 ve cv. 112-432) aksesyonunun T. absoluta'nın yaşam tablosu parametreleri üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Ayrıca larva gelişim süresi, yaşam süresi, pupa dönemi, doğurganlık ve yaşam ömrü de hesaplanmıştır. Çalışma Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü (Isparta, Türkiye)’nde 2020-2021 yılları arasında yürütülmüştür. Solanum lycopersicum, T. absoluta’nın gelişmesi bakımından en uygun tür olarak belirlenmiştir. Yabani domates türlerinden, kalıtsal üreme yeteneği için S. pimpinellifolium, net üreme gücü için S. arcanum ve S. pimpinellifolium, ortalama döl süresi ve popülasyonun ikiye katlanma süresi için S. habrochaites ve S. pimpinellifolium, artış oranı sınırı için S. pimpinellifolium ve S. arcanum türleri en etkili konukçular olarak belirlenmiştir. Sonuçlar, çalışılan yabani domates türlerinde önemli farklılıklar göstermiş olmasına rağmen S. pimpinellifolium ve S. arcanum en etkili yabani konukçu türler olarak belirlenmiştir.
{"title":"Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae)’nın dört yabani domates türü üzerinde yaşam çizelgesi parametreleri","authors":"Baran Aslan, Ali Kemal Bi̇rgücü, Selman Uluışık, İsmail Karaca","doi":"10.16970/entoted.1016214","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1016214","url":null,"abstract":"Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae) önemli bir domates zararlısıdır ve Solanaceae familyasındaki diğer konukçu bitkiler ile de beslenebilmektedir. Bu çalışmada dört yabani domates türü (Solanum arcanum Peralta, Solanum habrochaites S.Knapp & D.M.Spooner, Solanum peruvianum L., Solanum pimpinellifolium L.) ve iki Solanum lycopersicum L. (LA0292 ve cv. 112-432) aksesyonunun T. absoluta'nın yaşam tablosu parametreleri üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Ayrıca larva gelişim süresi, yaşam süresi, pupa dönemi, doğurganlık ve yaşam ömrü de hesaplanmıştır. Çalışma Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü (Isparta, Türkiye)’nde 2020-2021 yılları arasında yürütülmüştür. Solanum lycopersicum, T. absoluta’nın gelişmesi bakımından en uygun tür olarak belirlenmiştir. Yabani domates türlerinden, kalıtsal üreme yeteneği için S. pimpinellifolium, net üreme gücü için S. arcanum ve S. pimpinellifolium, ortalama döl süresi ve popülasyonun ikiye katlanma süresi için S. habrochaites ve S. pimpinellifolium, artış oranı sınırı için S. pimpinellifolium ve S. arcanum türleri en etkili konukçular olarak belirlenmiştir. Sonuçlar, çalışılan yabani domates türlerinde önemli farklılıklar göstermiş olmasına rağmen S. pimpinellifolium ve S. arcanum en etkili yabani konukçu türler olarak belirlenmiştir.","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47697992","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-01DOI: 10.16970/entoted.1074947
Taylan Çakmak
{"title":"Biodiversity and distribution of soil nematodes at surroundings of the ancient city of Prusias ad Hypium, Konuralp, Düzce (Turkey)","authors":"Taylan Çakmak","doi":"10.16970/entoted.1074947","DOIUrl":"https://doi.org/10.16970/entoted.1074947","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":49405,"journal":{"name":"Turkiye Entomoloji Dergisi-Turkish Journal of Entomology","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.8,"publicationDate":"2022-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45442583","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":4,"RegionCategory":"农林科学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：