Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1327223
Ayşe Okumuş, Ayşegül Daloğlu
This case study aims to contribute to the relevant literature as it is one of the first studies to evaluate the English language teaching programme launched by the Council of Higher Education in Türkiye in 2018 from the perspective of graduate students. The data were gathered through two questionnaires and semi-structured interviews. The data analysis revealed the merits and aspects of the programme that need improvement and revision. The graduates reported their high and low competence in various areas. The ELT methodology component was deemed effective, whereas general culture courses were not found to be that effective. In other words, they stated that general culture courses made the least contribution to their teacher competencies, while ELT methodology courses made the biggest impact. The graduates suggested the following to improve the programme: more opportunities for teaching practice should be offered; the medium of instruction for general education and general culture courses should be English; there should be courses which can cultivate their emotional intelligence; and there should be more focus on inclusive and special education. The findings bear implications for the teacher educators who are in the process of revising the teacher education programme by the authority delegation decision made by CoHE in 2020.
{"title":"Program Değerlendirme Çalışması: İngilizce Öğretmenliği Programı Örneği","authors":"Ayşe Okumuş, Ayşegül Daloğlu","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1327223","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1327223","url":null,"abstract":"This case study aims to contribute to the relevant literature as it is one of the first studies to evaluate the English language teaching programme launched by the Council of Higher Education in Türkiye in 2018 from the perspective of graduate students. The data were gathered through two questionnaires and semi-structured interviews. The data analysis revealed the merits and aspects of the programme that need improvement and revision. The graduates reported their high and low competence in various areas. The ELT methodology component was deemed effective, whereas general culture courses were not found to be that effective. In other words, they stated that general culture courses made the least contribution to their teacher competencies, while ELT methodology courses made the biggest impact. The graduates suggested the following to improve the programme: more opportunities for teaching practice should be offered; the medium of instruction for general education and general culture courses should be English; there should be courses which can cultivate their emotional intelligence; and there should be more focus on inclusive and special education. The findings bear implications for the teacher educators who are in the process of revising the teacher education programme by the authority delegation decision made by CoHE in 2020.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140496805","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1334264
Yeliz YAZICI DEMİR, Abdullah Atli̇
Bu çalışmada, ders çalışma süresi ve sınav başarısı arasındaki ilişkide sınav kaygısının düzenleyicilik rolü incelenmiştir. Kesitsel bir tasarım kullanılan çalışmada 719 lise son sınıf öğrencisine (Ortyaş = 17.71) ulaşılmıştır. Veri toplama araçları olarak Sınav Kaygısı Ölçeği ile demografik bilgi ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca düzenleyicilik rolünü araştırmak üzere katılımcıların en son girdikleri deneme sınavından aldıkları puanlar ve son altı ayda kaç dakika ders çalıştıkları ile ilgili bilgiler toplanmıştır. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılırken, düzenleyicilik ilişkisini test etmek amacıyla Process Macro model 1 kullanılmıştır. Sonuçlar, ders çalışmaya ayrılan süre ile sınav başarısı arasında pozitif yönde ilişki olduğunu ve bu ilişkinin sınav kaygısı tarafından düzenlendiğini göstermektedir. Ders çalışma süresi ile sınav başarısı arasındaki bu pozitif ilişki sınav kaygısı düşük olanlarda daha yüksektir. Sınav kaygısı yüksek olan adayların daha az ders çalışma süresi olduğu ve bu durumun da dolaylı olarak sınav başarısını etkilediği görülmektedir. Elde edilen sonuçlar ışığında üniversiteye hazırlanan adayların, zaman yönetimi becerileri, kaygı ile baş etme becerilerine yönelik stratejiler tartışılmış ve literatür ışığında adaylara, öğretmenlere, anne-babalara ve ileride bu konuda yapılabilecek araştırmalar ile ilgili önerilerde bulunulmuştur.
{"title":"Ders Çalışma Süresi ve Sınav Başarısı Arasındaki İlişki: Sınav Kaygısının Düzenleyici Rolü","authors":"Yeliz YAZICI DEMİR, Abdullah Atli̇","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1334264","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1334264","url":null,"abstract":"Bu çalışmada, ders çalışma süresi ve sınav başarısı arasındaki ilişkide sınav kaygısının düzenleyicilik rolü incelenmiştir. Kesitsel bir tasarım kullanılan çalışmada 719 lise son sınıf öğrencisine (Ortyaş = 17.71) ulaşılmıştır. Veri toplama araçları olarak Sınav Kaygısı Ölçeği ile demografik bilgi ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca düzenleyicilik rolünü araştırmak üzere katılımcıların en son girdikleri deneme sınavından aldıkları puanlar ve son altı ayda kaç dakika ders çalıştıkları ile ilgili bilgiler toplanmıştır. Verilerin analizinde SPSS programı kullanılırken, düzenleyicilik ilişkisini test etmek amacıyla Process Macro model 1 kullanılmıştır. Sonuçlar, ders çalışmaya ayrılan süre ile sınav başarısı arasında pozitif yönde ilişki olduğunu ve bu ilişkinin sınav kaygısı tarafından düzenlendiğini göstermektedir. Ders çalışma süresi ile sınav başarısı arasındaki bu pozitif ilişki sınav kaygısı düşük olanlarda daha yüksektir. Sınav kaygısı yüksek olan adayların daha az ders çalışma süresi olduğu ve bu durumun da dolaylı olarak sınav başarısını etkilediği görülmektedir. Elde edilen sonuçlar ışığında üniversiteye hazırlanan adayların, zaman yönetimi becerileri, kaygı ile baş etme becerilerine yönelik stratejiler tartışılmış ve literatür ışığında adaylara, öğretmenlere, anne-babalara ve ileride bu konuda yapılabilecek araştırmalar ile ilgili önerilerde bulunulmuştur.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140494826","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1326141
Eyüp Yurt
Bu araştırmada, öğretmenlerin öğretim programına ne ölçüde bağlı olduklarını ve eleştirel düşünme eğilimlerinin bu bağlılık üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, korelasyon araştırması deseni temel alınarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunda, Marmara bölgesinin bir ilinde, 2022-2023 eğitim-öğretim yılında devlet okullarında görev yapan 357 öğretmen yer almıştır. Öğretim programına bağlılık ve California eleştirel düşünme eğilimi ölçekleri veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Betimsel analiz, Pearson korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon analizi uygulanarak veriler analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre, öğretmenlerin öğretim programına bağlılıkları düşük düzeydedir. Öğretmenlerin resmî olarak sunulan öğretim programını izlemek yerine, öğretim programında çeşitli değişiklikler veya uyarlamalar yapma eğiliminde olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilimleri ile öğretim programına bağlılıkları arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Eleştirel düşünme eğilimini oluşturan, doğruyu arama, açık fikirlilik, analitiklik, meraklılık, sistematiklik becerileri arttıkça öğretmenlerin öğretim programına bağlılığının azaldığı belirlenmiştir. Eleştirel düşünme eğilimine sahip öğretmenlerin öğretim programında daha fazla esneklik gösterebilme ve kendi özgün öğretim yöntemlerini öğretim sürecine yansıtabilme potansiyeline sahip olduğu anlaşılmıştır.
{"title":"Öğretmenlerin Eleştirel Düşünme Eğilimleri ile Öğretim Programına Bağlılık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi","authors":"Eyüp Yurt","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1326141","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1326141","url":null,"abstract":"Bu araştırmada, öğretmenlerin öğretim programına ne ölçüde bağlı olduklarını ve eleştirel düşünme eğilimlerinin bu bağlılık üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, korelasyon araştırması deseni temel alınarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunda, Marmara bölgesinin bir ilinde, 2022-2023 eğitim-öğretim yılında devlet okullarında görev yapan 357 öğretmen yer almıştır. Öğretim programına bağlılık ve California eleştirel düşünme eğilimi ölçekleri veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Betimsel analiz, Pearson korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon analizi uygulanarak veriler analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre, öğretmenlerin öğretim programına bağlılıkları düşük düzeydedir. Öğretmenlerin resmî olarak sunulan öğretim programını izlemek yerine, öğretim programında çeşitli değişiklikler veya uyarlamalar yapma eğiliminde olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilimleri ile öğretim programına bağlılıkları arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Eleştirel düşünme eğilimini oluşturan, doğruyu arama, açık fikirlilik, analitiklik, meraklılık, sistematiklik becerileri arttıkça öğretmenlerin öğretim programına bağlılığının azaldığı belirlenmiştir. Eleştirel düşünme eğilimine sahip öğretmenlerin öğretim programında daha fazla esneklik gösterebilme ve kendi özgün öğretim yöntemlerini öğretim sürecine yansıtabilme potansiyeline sahip olduğu anlaşılmıştır.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140495704","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1319018
Kadir Güven, Esma Genç
Yapılandırmacı yaklaşımın uygulanmasında en önemli rollerden birini öğretmenler üstlenmektedir. Öğretmenlerin bu rollerini yerine getirirken dikkate alınacak özelliklerinden biri ise öz-yeterlik inançlarıdır. Öz-yeterlik inancının öğrenme ortamlarındaki uygulamalara etkisinin öneminden hareketle, araştırmada öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz-yeterlik inançlarının düzeylerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada ayrıca öğretmenlerin oluşturdukları metaforlar da incelenmiştir. Karma desende tasarlanan araştırmanın evrenini, İstanbul ilindeki Anadolu liselerinde çalışan öğretmenler oluşturmaktadır. Örneklemin seçiminde tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada, evrende yer alan okullar, Merkezi Sınav Puanı yüzdelik dilimlerine göre homojen alt gruplara ayrılmıştır. Belirlenen alt tabakalardan örneklemler seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilerek örneklemin temsil gücü garanti altına alınmaya çalışılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda da aynı grup ile çalışılmıştır. Araştırmanın nitel boyutundaki çalışma grubu da, nicel boyut kapsamında örnekleme alınan öğretmenlerden oluşmaktadır. Araştırmanın nicel kısmında veriler, Öğretmenlerin Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz-Yeterlik İnanç Ölçeği (YÖİÖ) ile toplanmıştır. Nitel kısımda ise öğretmenlerin yapılandırmacı anlayışa ilişkin sahip oldukları metaforlar belirlenerek üst ve alt öz-yeterlik düzeylerine göre sınıflandırılmıştır. Nicel verilerin analizinde çoklu varyans analizi (MANOVA) kullanılmış; nitel veriler ise içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Sonuçlar, öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz-yeterlik inanç düzeylerinin yüksek olduğunu göstermiştir. Öğretmenlerin ölçek puanları kıdem değişkenine göre anlamlı şekilde farklılaşırken, branş ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermemiştir. Araştırmanın nitel boyutunda, 10 farklı kategori altında üretilen toplam 73 geçerli metafor incelenmiştir. Öz-yeterlik düzeyleri açısından alt ve üst grupta yer alan öğretmenlerin oluşturdukları metaforlara ilişkin kategoriler arasında bir farklılık gözlenmemiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar alan yazın ışığında tartışılarak araştırmacı ve uygulayıcılara yönelik öneriler geliştirilmiştir.
{"title":"Research on the Self-efficacy Beliefs of Teachers Working in Anatolian Highschools Towards Implementing the Constructive Approach","authors":"Kadir Güven, Esma Genç","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1319018","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1319018","url":null,"abstract":"Yapılandırmacı yaklaşımın uygulanmasında en önemli rollerden birini öğretmenler üstlenmektedir. Öğretmenlerin bu rollerini yerine getirirken dikkate alınacak özelliklerinden biri ise öz-yeterlik inançlarıdır. Öz-yeterlik inancının öğrenme ortamlarındaki uygulamalara etkisinin öneminden hareketle, araştırmada öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz-yeterlik inançlarının düzeylerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada ayrıca öğretmenlerin oluşturdukları metaforlar da incelenmiştir. Karma desende tasarlanan araştırmanın evrenini, İstanbul ilindeki Anadolu liselerinde çalışan öğretmenler oluşturmaktadır. Örneklemin seçiminde tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada, evrende yer alan okullar, Merkezi Sınav Puanı yüzdelik dilimlerine göre homojen alt gruplara ayrılmıştır. Belirlenen alt tabakalardan örneklemler seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilerek örneklemin temsil gücü garanti altına alınmaya çalışılmıştır. Araştırmanın nitel boyutunda da aynı grup ile çalışılmıştır. Araştırmanın nitel boyutundaki çalışma grubu da, nicel boyut kapsamında örnekleme alınan öğretmenlerden oluşmaktadır. Araştırmanın nicel kısmında veriler, Öğretmenlerin Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz-Yeterlik İnanç Ölçeği (YÖİÖ) ile toplanmıştır. Nitel kısımda ise öğretmenlerin yapılandırmacı anlayışa ilişkin sahip oldukları metaforlar belirlenerek üst ve alt öz-yeterlik düzeylerine göre sınıflandırılmıştır. Nicel verilerin analizinde çoklu varyans analizi (MANOVA) kullanılmış; nitel veriler ise içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Sonuçlar, öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz-yeterlik inanç düzeylerinin yüksek olduğunu göstermiştir. Öğretmenlerin ölçek puanları kıdem değişkenine göre anlamlı şekilde farklılaşırken, branş ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermemiştir. Araştırmanın nitel boyutunda, 10 farklı kategori altında üretilen toplam 73 geçerli metafor incelenmiştir. Öz-yeterlik düzeyleri açısından alt ve üst grupta yer alan öğretmenlerin oluşturdukları metaforlara ilişkin kategoriler arasında bir farklılık gözlenmemiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar alan yazın ışığında tartışılarak araştırmacı ve uygulayıcılara yönelik öneriler geliştirilmiştir.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140496626","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1314166
Kevser Kiliç, Binyamin Birkan, M. A. Karaca
Otizm tanılı öğrenciler bilişsel sorunlardan dolayı okuma öğreniminde güçlük yaşayabilmektedir. Birçoğunun harfleri tanıyarak heceleri okuyabildiği; ancak heceleri birleştiremedikleri için sözcük düzeyinde okumayı öğrenemedikleri görülmüştür. Bu duruma çözüm olarak otizmli öğrenciler etkili yöntemler ve bireyselleştirilmiş uygulamalara ihtiyaç duymaktadır. Bu nedenle bu araştırmanın amacı, uyarana ipucu ekleme ve ipucunu silikleştirmeyle öğretim yönteminin otizmli bir öğrencinin sözcük okuma öğrenimi üzerindeki etkisini incelemektir. Bu kapsamda araştırma sürecinde 3 farklı kategoriden 5’er tane sözcük olmak üzere toplamda 25 sözcük üzerinde çalışılmıştır. Araştırma tek denekli araştırma modellerinden davranışlar arası çoklu başlama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın katılımcısı okuma bilmeyen 10 yaşında otizmli bir kız öğrencidir. Araştırmada araştırmacılar tarafından hazırlanan demografik bilgi formu ile kontrol listeleri veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni sözcük okuma becerisi; bağımsız değişkeni ise uyarana ipucu ekleme ve ipucunu silikleştirmeyle öğretim yöntemidir. Araştırmada elde edilen veriler çizgi grafiklerine aktarılarak yorumlanmıştır. Bulgular incelendiğinde yöntemin otizmli öğrencinin sözcük okuma öğrenimi üzerinde olumlu yönde etkisi olduğu ve öğretimden sonra da etkinin devam ettiği görülmüştür. Buradan yola çıkarak yöntemin otizmli öğrencinin sözcük okuma öğreniminde olumlu etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İleriki araştırmalar için, daha fazla sayıda otizmli öğrenci ile daha fazla sayıda sözcüğün kullanıldığı çalışmalar yapılması, ek olarak farklı yetersizlik türleri ile de çalışmaların yapılması önerilmektedir.
{"title":"Effect of Adding Clues to Stimulus and Fading Them Method in Teaching Word Reading to Students with Autism","authors":"Kevser Kiliç, Binyamin Birkan, M. A. Karaca","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1314166","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1314166","url":null,"abstract":"Otizm tanılı öğrenciler bilişsel sorunlardan dolayı okuma öğreniminde güçlük yaşayabilmektedir. Birçoğunun harfleri tanıyarak heceleri okuyabildiği; ancak heceleri birleştiremedikleri için sözcük düzeyinde okumayı öğrenemedikleri görülmüştür. Bu duruma çözüm olarak otizmli öğrenciler etkili yöntemler ve bireyselleştirilmiş uygulamalara ihtiyaç duymaktadır. Bu nedenle bu araştırmanın amacı, uyarana ipucu ekleme ve ipucunu silikleştirmeyle öğretim yönteminin otizmli bir öğrencinin sözcük okuma öğrenimi üzerindeki etkisini incelemektir. Bu kapsamda araştırma sürecinde 3 farklı kategoriden 5’er tane sözcük olmak üzere toplamda 25 sözcük üzerinde çalışılmıştır. Araştırma tek denekli araştırma modellerinden davranışlar arası çoklu başlama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın katılımcısı okuma bilmeyen 10 yaşında otizmli bir kız öğrencidir. Araştırmada araştırmacılar tarafından hazırlanan demografik bilgi formu ile kontrol listeleri veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni sözcük okuma becerisi; bağımsız değişkeni ise uyarana ipucu ekleme ve ipucunu silikleştirmeyle öğretim yöntemidir. Araştırmada elde edilen veriler çizgi grafiklerine aktarılarak yorumlanmıştır. Bulgular incelendiğinde yöntemin otizmli öğrencinin sözcük okuma öğrenimi üzerinde olumlu yönde etkisi olduğu ve öğretimden sonra da etkinin devam ettiği görülmüştür. Buradan yola çıkarak yöntemin otizmli öğrencinin sözcük okuma öğreniminde olumlu etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İleriki araştırmalar için, daha fazla sayıda otizmli öğrenci ile daha fazla sayıda sözcüğün kullanıldığı çalışmalar yapılması, ek olarak farklı yetersizlik türleri ile de çalışmaların yapılması önerilmektedir.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140495054","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1319929
Pınar Kiliç, İ. E. YETKİN ÖZDEMİR
Çoğunlukla öğrenme süreçleri ile ilişkili bir kavram olarak ele alınan üstbiliş, bilişsel pek çok süreci içeren öğretim faaliyetlerinin etkili bir şekilde yerine getirilmesinde de önemli bir rol oynar. Araştırmalar genel olarak öğretmenlerin üstbilişsel deneyimlerine (öğretimin planlanması, izlenmesi, değerlendirilmesi gibi) ve bunların nasıl geliştirilebileceğine odaklanmıştır. Bu çalışmada, matematik öğretimi için gerekli üstbilişsel bilgi yapılarını incelemek amaçlanmıştır. Bu kapsamda bir matematik öğretmeninin denk kesirler konusunun öğretimi sırasında işe koştuğu üstbilişsel bilgiler, üstbiliş ve öğretmen bilgisi modelleri çerçevesinde tanımlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışmaya deneyimli bir ortaokul matematik öğretmeni katılmış, veriler öğretmen ile yapılan bire-bir görüşmeler ve denk kesriler konusunun öğretimini içeren ders gözlemleri yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Bulgulara dayanarak matematik öğretmeninin üstbilişsel bilgisi ne bildiği, nasıl öğrettiği ve öğretim karar ve eylemleri hakkındaki (neden/ne zaman) bilgi ve farkındalıkları olmak üzere üç ana kategori altında tanımlanmıştır. Öğretmenin “ne bildiği” hakkındaki bilgisi, kendisi, öğrencileri ve genel öğretmen özellikleri ile öğretim sırasında performansına etki edebilecek konu özellikleri (kaynaklar, müfredat, öğretim stratejileri, temsiller ve örnekler) hakkındaki farkındalıklarını içermektedir. Öğretmenin “nasıl öğrettiği” hakkındaki bilgisi, konu ile ilgili tanımların, örnek ve temsillerin nasıl sunulacağı, öğretim yöntem ve stratejilerin nasıl işe koşulacağı, öğretimle ilgili görevlerin nasıl sıralanacağı ve bağlantıların nasıl kurulacağı hakkındaki bilgileri içermektedir. “Öğretim karar ve eylemleri” hakkındaki bilgiler ise öğretmenin öğretimine, öğrenciye ve koşullara ilişkin aldığı kararları, bu kararların nedenleri, zamanlaması ve etkililiği hakkındaki farkındalıklarını içermektedir. Çalışmada tanımlanan üstbilişsel bilgilerin öğretmen bilgisi modellerinde tanımlanan bilgi boyutları ile ilişkili olduğu görülmüştür.
{"title":"A Mathematics Teacher's Metacognitive Knowledge of Teaching: The Case of Equivalent Fractions","authors":"Pınar Kiliç, İ. E. YETKİN ÖZDEMİR","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1319929","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1319929","url":null,"abstract":"Çoğunlukla öğrenme süreçleri ile ilişkili bir kavram olarak ele alınan üstbiliş, bilişsel pek çok süreci içeren öğretim faaliyetlerinin etkili bir şekilde yerine getirilmesinde de önemli bir rol oynar. Araştırmalar genel olarak öğretmenlerin üstbilişsel deneyimlerine (öğretimin planlanması, izlenmesi, değerlendirilmesi gibi) ve bunların nasıl geliştirilebileceğine odaklanmıştır. Bu çalışmada, matematik öğretimi için gerekli üstbilişsel bilgi yapılarını incelemek amaçlanmıştır. Bu kapsamda bir matematik öğretmeninin denk kesirler konusunun öğretimi sırasında işe koştuğu üstbilişsel bilgiler, üstbiliş ve öğretmen bilgisi modelleri çerçevesinde tanımlanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışmaya deneyimli bir ortaokul matematik öğretmeni katılmış, veriler öğretmen ile yapılan bire-bir görüşmeler ve denk kesriler konusunun öğretimini içeren ders gözlemleri yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Bulgulara dayanarak matematik öğretmeninin üstbilişsel bilgisi ne bildiği, nasıl öğrettiği ve öğretim karar ve eylemleri hakkındaki (neden/ne zaman) bilgi ve farkındalıkları olmak üzere üç ana kategori altında tanımlanmıştır. Öğretmenin “ne bildiği” hakkındaki bilgisi, kendisi, öğrencileri ve genel öğretmen özellikleri ile öğretim sırasında performansına etki edebilecek konu özellikleri (kaynaklar, müfredat, öğretim stratejileri, temsiller ve örnekler) hakkındaki farkındalıklarını içermektedir. Öğretmenin “nasıl öğrettiği” hakkındaki bilgisi, konu ile ilgili tanımların, örnek ve temsillerin nasıl sunulacağı, öğretim yöntem ve stratejilerin nasıl işe koşulacağı, öğretimle ilgili görevlerin nasıl sıralanacağı ve bağlantıların nasıl kurulacağı hakkındaki bilgileri içermektedir. “Öğretim karar ve eylemleri” hakkındaki bilgiler ise öğretmenin öğretimine, öğrenciye ve koşullara ilişkin aldığı kararları, bu kararların nedenleri, zamanlaması ve etkililiği hakkındaki farkındalıklarını içermektedir. Çalışmada tanımlanan üstbilişsel bilgilerin öğretmen bilgisi modellerinde tanımlanan bilgi boyutları ile ilişkili olduğu görülmüştür.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140494812","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1325557
Hamza Serdar Turan, Şirin AKBULUT DEMİRCİ
Covid-19 tüm dünyada insan yaşamını olumsuz etkileyen, 11 Mart 2020 tarihinde de Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından pandemi olarak ilan edilen bir virüstür. Bu çalışma, pandemi sürecinde okul öncesi dönemdeki çocuklara yönelik çevrim içi özengen piyano eğitiminde kullanılan materyallere, ders süresine, eğitim sürecinde karşılaşılan sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerilerine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Nitel yöntemlerden durum çalışması ile yürütülmüş olan bu çalışmada, pandemi sürecinde okul öncesi dönemdeki çocuklarla çevrim içi özengen piyano eğitimi gerçekleştirmiş öğretmenlerle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Verilerin analizinde NVivo12 paket programı kullanılarak konuyla ilgili belirli kod, kategori ve temalara ulaşılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular ışığında çevrim içi özengen piyano eğitiminin ekonomik açıdan tasarruf sağladığı görülmüştür. Ayrıca zamanın verimli kullanılması, derslerin aksamadan gerçekleştirilmesi ve teknolojik farkındalık yaratması bakımından çevrim içi eğitimin avantajlı olduğu ifade edilmiştir. Buna karşın bağlantı ve iletişim problemleri, teknik ve müzikal uygulamalarda güçlük, ev ortamındaki dikkat dağıtıcı unsurlar gibi açılardan dezavantajlı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışma grubundaki öğretmenlerin çoğu özengen piyano eğitiminde dersleri yüz yüze gerçekleştirmeyi tercih ederken, bir öğretmen öğrencilerin bireysel farklılıkları dikkate alınarak eğitim sürecinin çevrim içi şekilde de yürütülebileceğini ifade etmiştir. Verilerden yola çıkarak, okul öncesi çocuklara yönelik çevrim içi özengen piyano eğitiminde kullanılan materyallerin, yüz yüze eğitim modelinde kullanılan materyallerle benzerlik gösterdiği fakat ders süresi bakımından iki model arasında farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada çevrim içi eğitimin çeşitli açılardan avantajları olduğu ifade edilse de okul öncesi dönemdeki bazı öğrencilerin hazır bulunuşluk bakımından çevrim içi eğitime uygun olmamaları ve teknik problemler sebebi ile yüz yüze eğitim modelinin daha sık tercih edildiği sonucuna ulaşılmıştır.
{"title":"Covid-19 Pandemisinde Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklara Yönelik Çevrim İçi Özengen Piyano Eğitimi ile İlgili Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi","authors":"Hamza Serdar Turan, Şirin AKBULUT DEMİRCİ","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1325557","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1325557","url":null,"abstract":"Covid-19 tüm dünyada insan yaşamını olumsuz etkileyen, 11 Mart 2020 tarihinde de Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından pandemi olarak ilan edilen bir virüstür. Bu çalışma, pandemi sürecinde okul öncesi dönemdeki çocuklara yönelik çevrim içi özengen piyano eğitiminde kullanılan materyallere, ders süresine, eğitim sürecinde karşılaşılan sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerilerine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Nitel yöntemlerden durum çalışması ile yürütülmüş olan bu çalışmada, pandemi sürecinde okul öncesi dönemdeki çocuklarla çevrim içi özengen piyano eğitimi gerçekleştirmiş öğretmenlerle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Verilerin analizinde NVivo12 paket programı kullanılarak konuyla ilgili belirli kod, kategori ve temalara ulaşılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular ışığında çevrim içi özengen piyano eğitiminin ekonomik açıdan tasarruf sağladığı görülmüştür. Ayrıca zamanın verimli kullanılması, derslerin aksamadan gerçekleştirilmesi ve teknolojik farkındalık yaratması bakımından çevrim içi eğitimin avantajlı olduğu ifade edilmiştir. Buna karşın bağlantı ve iletişim problemleri, teknik ve müzikal uygulamalarda güçlük, ev ortamındaki dikkat dağıtıcı unsurlar gibi açılardan dezavantajlı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışma grubundaki öğretmenlerin çoğu özengen piyano eğitiminde dersleri yüz yüze gerçekleştirmeyi tercih ederken, bir öğretmen öğrencilerin bireysel farklılıkları dikkate alınarak eğitim sürecinin çevrim içi şekilde de yürütülebileceğini ifade etmiştir. Verilerden yola çıkarak, okul öncesi çocuklara yönelik çevrim içi özengen piyano eğitiminde kullanılan materyallerin, yüz yüze eğitim modelinde kullanılan materyallerle benzerlik gösterdiği fakat ders süresi bakımından iki model arasında farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada çevrim içi eğitimin çeşitli açılardan avantajları olduğu ifade edilse de okul öncesi dönemdeki bazı öğrencilerin hazır bulunuşluk bakımından çevrim içi eğitime uygun olmamaları ve teknik problemler sebebi ile yüz yüze eğitim modelinin daha sık tercih edildiği sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140494494","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1332750
Hatice Beyza Erdi̇nç, Ibrahim H. Diken, Uğur Onur Günden
Bu çalışma, Covid-19 pandemisi döneminde okul öncesi eğitime yeni başlamış özel gereksinimli çocukların okula uyum düzeyini araştırmak amacıyla İstanbul’da gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya, toplamda 133 öğretmen katılmış olup bu öğretmenlerin sınıfında okul öncesi eğitime devam eden 115 kız ve 18 erkek özel gereksinimli öğrenci bulunmaktadır. Çalışmanın amacı doğrultusunda, katılımcılara Demografik Bilgi Toplama Formu ve Okula Uyum Öğretmen Derecelendirme Ölçeği Kısa Formu (OUÖDÖ-KF) çevrim içi doldurtulmuştur. Çalışmada betimsel-ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar, çocuğun okula uyum düzeyi ile çocuğun yaşları arasında düşük düzeyde pozitif, özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaya başladığı yaş ile negatif bir korelasyon olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, çocuğun cinsiyeti ile okula uyum düzeyleri arasında anlamlı bir fark ve haftalık özel eğitim ders saati ile okula uyum düzeyi arasında da anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bu bulgular ışığında, gelecekte yapılacak araştırmalar ve uygulamalara yönelik öneriler de tartışılmıştır. Çalışma, okula yeni başlayan özel gereksinimli çocukların okula uyum süreçlerine yönelik önemli veriler sunarak, özel eğitim alanında daha etkili müdahalelerin planlanmasına katkı sağlamaktadır.
{"title":"COVID-19 Pandemisi Sürecinde Okul Öncesi Eğitime Yeni Başlayan Özel Gereksinimli Çocukların Okula Uyumlarının İncelenmesi","authors":"Hatice Beyza Erdi̇nç, Ibrahim H. Diken, Uğur Onur Günden","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1332750","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1332750","url":null,"abstract":"Bu çalışma, Covid-19 pandemisi döneminde okul öncesi eğitime yeni başlamış özel gereksinimli çocukların okula uyum düzeyini araştırmak amacıyla İstanbul’da gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya, toplamda 133 öğretmen katılmış olup bu öğretmenlerin sınıfında okul öncesi eğitime devam eden 115 kız ve 18 erkek özel gereksinimli öğrenci bulunmaktadır. Çalışmanın amacı doğrultusunda, katılımcılara Demografik Bilgi Toplama Formu ve Okula Uyum Öğretmen Derecelendirme Ölçeği Kısa Formu (OUÖDÖ-KF) çevrim içi doldurtulmuştur. Çalışmada betimsel-ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar, çocuğun okula uyum düzeyi ile çocuğun yaşları arasında düşük düzeyde pozitif, özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaya başladığı yaş ile negatif bir korelasyon olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, çocuğun cinsiyeti ile okula uyum düzeyleri arasında anlamlı bir fark ve haftalık özel eğitim ders saati ile okula uyum düzeyi arasında da anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bu bulgular ışığında, gelecekte yapılacak araştırmalar ve uygulamalara yönelik öneriler de tartışılmıştır. Çalışma, okula yeni başlayan özel gereksinimli çocukların okula uyum süreçlerine yönelik önemli veriler sunarak, özel eğitim alanında daha etkili müdahalelerin planlanmasına katkı sağlamaktadır.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140495466","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1326146
Sonat Coskuner
Kemanın tarihsel gelişimi içerisinde virtüoz besteciler keman tekniğinin gelişimine katkı sağlamışlardır. Keman tekniğini oluşturan temel ve gelişmiş sağ ve sol el tekniklerini yazdıkları keman metotları, etütler ve eserler üzerinde göstermişler ve bu şekilde keman icrasına önemli ölçüde etki etmişlerdir. Yüksek icra tekniklerinin aksine kimi besteciler de eğitim için, yalnızca belirli hedefler doğrultusunda eserler yazmışlardır. O. Rieding, F. Seitz, F. Küchler bu bestecilerden bazılarıdır. Bu ve bu düşünce yapısına sahip olan besteciler detache, leagto, pozisyon değiştirme ve çift ses gibi tekniklerinin yanı sıra yayın eşit şekilde 2, 4 ve 8’e bölünmesini amaçlayan eserler yazmışlardır. I. Khandoshkin gibi kimi besteciler ise aynı hedefler doğrultusunda eserler yazmanın yanı sıra yerel unsurları da kullanarak öğrencilerin bilinen ezgilerle çalgıya başlamalarını sağlamışlardır. Türk keman edebiyatı için bu incelemeyi yaptığımızda orta ve ileri seviye eserlerin var olduğunu, ancak başlangıç seviyesi için yazılan eserlerin yok denecek kadar az olduğunu görülmektedir. Bu eksikliğin yarattığı ihtiyaç sebebiyle Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi kapsamında araştırmacı tarafından başlangıç seviyesi eserler sipariş edilmiştir. Bu araştırmada keman eğitiminin ilk yıllarında hedeflenen sağ ve sol el davranışları için yazılmış olan Cem Esen’in “Op. 34 Keman-Piyano İçin Sonatin” adlı eserinin teknik açıdan incelenmesi ve seviyesinin tespiti yapılması amaçlanmıştır. Betimsel bir çalışma olan bu araştırmada keman eğitimcilerine açık uçlu sorular sorulmuş ve verilen cevaplar içerik analizi yoluyla çözümlenmeye çalışılmıştır.
在小提琴的历史发展中，演奏家作曲家对小提琴技巧的发展做出了贡献。他们在自己创作的小提琴演奏法、练习曲和作品中展示了构成小提琴技巧的基本和高级左右手技巧，从而对小提琴演奏产生了重大影响。与高超的演奏技巧形成鲜明对比的是，一些作曲家仅根据特定目标创作教育作品。O. Rieding、F. Seitz、F. Küchler 就是其中的一些作曲家。这些作曲家和具有这种思想的作曲家所创作的作品旨在将弓子平均分为 2、4 和 8，以及使用 detache、leagto、位置变化和双声等技巧。一些作曲家，如 I. Khandoshkin，不仅写出了符合同样目标的作品，而且还使用了当地元素，使学生能够从已知的旋律开始演奏。在对土耳其小提琴文学作品进行上述分析时，我们会发现，土耳其有中级和高级水平的作品，但几乎没有为初级水平创作的作品。鉴于这一不足，研究人员在阿克登尼兹大学科学研究项目的范围内订购了初级作品。本研究旨在从技术角度研究杰姆-埃森（Cem Esen）的 "Op. 34 Sonatin for Violin-Piano"，该作品是为小提琴初学者的左右手行为而创作的，并确定其水平。在这项描述性研究中，我们向小提琴教育工作者提出了一些开放式问题，并通过内容分析对他们的回答进行了分析。
{"title":"Examination of Cem Esen’s “Op.64 Violin -Piano Sonatin” in terms of Violin Technique and Determining Its Level","authors":"Sonat Coskuner","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1326146","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1326146","url":null,"abstract":"Kemanın tarihsel gelişimi içerisinde virtüoz besteciler keman tekniğinin gelişimine katkı sağlamışlardır. Keman tekniğini oluşturan temel ve gelişmiş sağ ve sol el tekniklerini yazdıkları keman metotları, etütler ve eserler üzerinde göstermişler ve bu şekilde keman icrasına önemli ölçüde etki etmişlerdir. Yüksek icra tekniklerinin aksine kimi besteciler de eğitim için, yalnızca belirli hedefler doğrultusunda eserler yazmışlardır. O. Rieding, F. Seitz, F. Küchler bu bestecilerden bazılarıdır. Bu ve bu düşünce yapısına sahip olan besteciler detache, leagto, pozisyon değiştirme ve çift ses gibi tekniklerinin yanı sıra yayın eşit şekilde 2, 4 ve 8’e bölünmesini amaçlayan eserler yazmışlardır. I. Khandoshkin gibi kimi besteciler ise aynı hedefler doğrultusunda eserler yazmanın yanı sıra yerel unsurları da kullanarak öğrencilerin bilinen ezgilerle çalgıya başlamalarını sağlamışlardır. Türk keman edebiyatı için bu incelemeyi yaptığımızda orta ve ileri seviye eserlerin var olduğunu, ancak başlangıç seviyesi için yazılan eserlerin yok denecek kadar az olduğunu görülmektedir. Bu eksikliğin yarattığı ihtiyaç sebebiyle Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi kapsamında araştırmacı tarafından başlangıç seviyesi eserler sipariş edilmiştir. Bu araştırmada keman eğitiminin ilk yıllarında hedeflenen sağ ve sol el davranışları için yazılmış olan Cem Esen’in “Op. 34 Keman-Piyano İçin Sonatin” adlı eserinin teknik açıdan incelenmesi ve seviyesinin tespiti yapılması amaçlanmıştır. Betimsel bir çalışma olan bu araştırmada keman eğitimcilerine açık uçlu sorular sorulmuş ve verilen cevaplar içerik analizi yoluyla çözümlenmeye çalışılmıştır.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140495085","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-01-25DOI: 10.17240/aibuefd.2024..-1322272
Erol Poyraz
The investigation of English as a Lingua Franca (ELF) in English for Specific Purposes (ESP) contexts has produced significant results in the last few years. Moreover, these results have initiated a shift from achieving native speaker competency to more context-related and functional language use in the perspective of the overall approach to ESP. Yet, the literature needs more study to reveal how far this shift has embedded ESP coursebooks and audio materials. Therefore, this study aimed to explore to what extent the recent ESP coursebooks and audio materials matched the characteristics of ELF. In the study, four ESP coursebooks and their audio tracks were analyzed in terms of the presence or absence of references to ELF features, specifically; ELF-informed activities, the promotion of using English outside the inner circle countries, and the use of authentic expending circle English communication. The findings revealed the dominance of Standard English in language exposure, a dearth of ELF-informed activities, and a sparse representation of expending circle cultures in the four ESP coursebooks. Similarly, the listening tracks showed a strong preference for native English speakers as the introducers of English users in the tracks. The study presents a number of critical implications for ESP instructors and material designers.
{"title":"ÖAİ Ders Kitaplarındaki ODİ Bilgisi Sunan Uygulamaların Bir Analizi","authors":"Erol Poyraz","doi":"10.17240/aibuefd.2024..-1322272","DOIUrl":"https://doi.org/10.17240/aibuefd.2024..-1322272","url":null,"abstract":"The investigation of English as a Lingua Franca (ELF) in English for Specific Purposes (ESP) contexts has produced significant results in the last few years. Moreover, these results have initiated a shift from achieving native speaker competency to more context-related and functional language use in the perspective of the overall approach to ESP. Yet, the literature needs more study to reveal how far this shift has embedded ESP coursebooks and audio materials. Therefore, this study aimed to explore to what extent the recent ESP coursebooks and audio materials matched the characteristics of ELF. In the study, four ESP coursebooks and their audio tracks were analyzed in terms of the presence or absence of references to ELF features, specifically; ELF-informed activities, the promotion of using English outside the inner circle countries, and the use of authentic expending circle English communication. The findings revealed the dominance of Standard English in language exposure, a dearth of ELF-informed activities, and a sparse representation of expending circle cultures in the four ESP coursebooks. Similarly, the listening tracks showed a strong preference for native English speakers as the introducers of English users in the tracks. The study presents a number of critical implications for ESP instructors and material designers.","PeriodicalId":504689,"journal":{"name":"Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-01-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"140494854","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：