The Indonesian government has merged Islamic banks in Indonesia, namely Bank Syariah Mandiri (BSM), Bank Rakyat Indonesia Syariah (BRIS), and Bank Negara Indonesia Syariah (BNIS) into Bank Syariah Indonesia (BSI) to strengthen the competitiveness of Islamic banks. Therefore, the purpose of this study is to analyze the impact of mergers of Islamic banks in Indonesia which were carried out in such a short period based on factors of employee age, employee experience, and employee productivity. The method used in this study is a quantitative method sourced from secondary data, namely the annual report. Furthermore, the formulation of the problems in this study includes: (i) Is there a gap in the age and experience of employees of each ex-legacy bank?; (ii) What were each ex-legacy bank's performance and productivity conditions before the merger?; (iii) How is the productivity of the merged bank when compared to the productivity of the ex-legacy bank?. The results of this study state that there is a potential for internal conflicts related to the staffing aspect and a decrease in productivity both in terms of profit and assets from ex-legacy banks with enormous profits and assets. Therefore, the implication of this study is to provide information to government stakeholders to take follow-up actions against the merged Islamic bank to mitigate conflicts and provide benefits or maslahah for both external and internal parties. The originality of this study is to discuss mergers of Islamic banks that are associated with staffing factors and employee productivity.
{"title":"Maslahah Of Islamic Banking Merger Discourses (Indonesia Case)","authors":"Lucky Nugroho","doi":"10.33722/afes.1280330","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1280330","url":null,"abstract":"The Indonesian government has merged Islamic banks in Indonesia, namely Bank Syariah Mandiri (BSM), Bank Rakyat Indonesia Syariah (BRIS), and Bank Negara Indonesia Syariah (BNIS) into Bank Syariah Indonesia (BSI) to strengthen the competitiveness of Islamic banks. Therefore, the purpose of this study is to analyze the impact of mergers of Islamic banks in Indonesia which were carried out in such a short period based on factors of employee age, employee experience, and employee productivity. The method used in this study is a quantitative method sourced from secondary data, namely the annual report. Furthermore, the formulation of the problems in this study includes: (i) Is there a gap in the age and experience of employees of each ex-legacy bank?; (ii) What were each ex-legacy bank's performance and productivity conditions before the merger?; (iii) How is the productivity of the merged bank when compared to the productivity of the ex-legacy bank?. The results of this study state that there is a potential for internal conflicts related to the staffing aspect and a decrease in productivity both in terms of profit and assets from ex-legacy banks with enormous profits and assets. Therefore, the implication of this study is to provide information to government stakeholders to take follow-up actions against the merged Islamic bank to mitigate conflicts and provide benefits or maslahah for both external and internal parties. The originality of this study is to discuss mergers of Islamic banks that are associated with staffing factors and employee productivity.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"201 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132538801","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sikh religion originated under the shade of Hinduism and Islam in India. It shaped itself as a distinct category away from “Hinduism”. While the Muslim Rulers of that era tried to contain the influence of Sikhism, the Hindu elites in the 19th and 20th centuries tried to assimilate Sikhs and treated them as a sect within Hinduism. This paper tries to map the quest of Sikhism for maintaining its distinct identity and resisting attempts of assimilation. The Khalistan movement or the Sikh separatism in India is also an attempt to maintain a distinct identity and resist assimilation. Humiliation has been often identified as the immediate cause of violence. This paper will however try to probe the specific notion of “Religious Humiliation” as a cause of violence and also its “cyclic nature”. The paper would present humiliation and violence as both antecedents as well as precedents of each other, thereby feeding into each other. The khalistan movement framed and located its identity in militant Sikhism, encompassing a mythical glorious past, a collective decline, and the urge to rise up.
{"title":"“Religious Humiliation” and Violence: Identity, Politics and Sikh separatism in India","authors":"Umair Gul, Resul Yalçın","doi":"10.33722/afes.1241624","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1241624","url":null,"abstract":"Sikh religion originated under the shade of Hinduism and Islam in India. It shaped itself as a distinct category away from “Hinduism”. While the Muslim Rulers of that era tried to contain the influence of Sikhism, the Hindu elites in the 19th and 20th centuries tried to assimilate Sikhs and treated them as a sect within Hinduism. This paper tries to map the quest of Sikhism for maintaining its distinct identity and resisting attempts of assimilation. The Khalistan movement or the Sikh separatism in India is also an attempt to maintain a distinct identity and resist assimilation. Humiliation has been often identified as the immediate cause of violence. This paper will however try to probe the specific notion of “Religious Humiliation” as a cause of violence and also its “cyclic nature”. The paper would present humiliation and violence as both antecedents as well as precedents of each other, thereby feeding into each other. The khalistan movement framed and located its identity in militant Sikhism, encompassing a mythical glorious past, a collective decline, and the urge to rise up.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128472422","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
İhtiyaçların sağlanması, imal edilen ürün ve hizmetlerin yeni pazarlara sevkiyatı nedeniyle, insanlar, toplumlar arasında tarihin her döneminde devamlı olarak münasebetler tesis edilmiştir. İpek Yolu Çin’den başlayarak, Avrupa’ya uzanan tarihin en kadim, etkin, kapsamlı ulaşım rotası olmuştur. Yalnız ticari irtibatlar değil, medeniyetler, dinler, düşünceler bu güzergahtan yayılmıştır, bir hakikattir. Zaman zaman farklı hegemonik kuvvetlerin kontrolünde olan İpek Yolu, emniyetin temin edildiği devirlerde tarafların menfaatlerini korumuş, aktif, fonksiyonel bir güce sahip olmuştur. Hususiyetle İslam’ı kabul ettikten sonra Türkler her devirde bu yolun en mühim aktörü, Müslüman Türk Devletleri de huzur ve emniyetin teminatı olmuşlardır. Oysa, Haçlı ve Moğol işgalleri döneminde menfaatçi, baskın ve sömürgeci bir düzenin varlığını göstermiştir. Deniz yolları açılarak aktif kullanması, ulus devletler kurulması, daha sonra sınırların çizilmesiyle İpek Yolu ehemmiyetini kaybetmiştir. “Bir Kuşak, Bir Yol Projesi” ile (bundan sonra BRI olarak kullanılacak) Çin kadim İpek Yolu üzerinde yeni bir dönemi başlatmıştır. Yüzyıllar boyunca kuşatılmış, içe kapanmış Çin BRI ile adeta “kuşatma” stratejisi geliştirmiştir. Bu açılım başka ülkeler bakımından alaka, merak yanında, cazibe ve kaygıyı birlikte getirmektedir. Birçok devlet bu projede bulunmayı kabul etmiştir. Anlaşmalar imza altına alınmıştır. Çin’in, diğer devletlerle rekabeti bazı yararlar ortaya koyacak gibi görülmekte ise de birçok ülke için bu proje, bağımlılığı, hegemonyayı, sömürüyü çağrıştıran endişeler içermektedir. Müslüman Türk ve diğer İslam Devletleri açısından bu gelişme daha derin bir duyarlılığı taşımaktadır. Sınırlar globalleşme sürecinde göreceli bir şekilde kalkmıştır. Tarihin en fazla yaygın, geniş, ürün, bilgi, insan, ilim, kültür, bilgi, teknoloji, sermaye hareketi bu devirde ve çok hızlı görülmektedir. İnsanlar ve kültürler arasında yoğun, akışkan, bağımlı bir yapı oluşmuştur. Bu gelişmeler iki mühim neticeyi ortaya çıkarmıştır. İlki, yeryüzünün birçok kaynağı, varlığı, imalat ve satış ağları, teknoloji, sermaye gücünü elinde bulunduran küresel egemen sisteme ait şirketlerin kontrolünde olmasıdır. Yeryüzü varlıkları üzerinde adaletli, eşit paylaşım yoktur, yeni emperyal bir sistem ortaya çıkmıştır. Ekonomi, sermaye, teknoloji üzerinde hakim olan Amerika, Avrupa Ülkeleri, Hindistan ve Çin etkinlik sahalarını genişletmektedirler. İkincisine gelince ise, dijital kanallar yoluyla iktisadi, kültürel, siyasal bağlantılar, tanıma, tanışma, bilişme insanlar, ülkeler arasında akışkanlığı artırmıştır. Çok kültürlü, çok hukuklu, bir arada yaşama ortamı yeryüzünün her tarafında adeta zorunlu, gerekli duruma gelmiştir. Küresel yolların işlerlik kazanması, küresel iş birliğinin sağlanması insanlık için önem kazanmaktadır. İnsanlığın müşterek menfaatinin, kaderinin, değerlerinin, yapılarının hakka, insafa, adalete, ahlaka ve hukuka uygun düzenlenmesi, katılımcılığa, çoğulculuğa dayalı eşit bir anla
{"title":"İnsanlığın Küresel Yol Arayışı ve Türkler","authors":"K. Ataman","doi":"10.33722/afes.1242371","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1242371","url":null,"abstract":"İhtiyaçların sağlanması, imal edilen ürün ve hizmetlerin yeni pazarlara sevkiyatı nedeniyle, insanlar, toplumlar arasında tarihin her döneminde devamlı olarak münasebetler tesis edilmiştir. İpek Yolu Çin’den başlayarak, Avrupa’ya uzanan tarihin en kadim, etkin, kapsamlı ulaşım rotası olmuştur. Yalnız ticari irtibatlar değil, medeniyetler, dinler, düşünceler bu güzergahtan yayılmıştır, bir hakikattir. Zaman zaman farklı hegemonik kuvvetlerin kontrolünde olan İpek Yolu, emniyetin temin edildiği devirlerde tarafların menfaatlerini korumuş, aktif, fonksiyonel bir güce sahip olmuştur. Hususiyetle İslam’ı kabul ettikten sonra Türkler her devirde bu yolun en mühim aktörü, Müslüman Türk Devletleri de huzur ve emniyetin teminatı olmuşlardır. Oysa, Haçlı ve Moğol işgalleri döneminde menfaatçi, baskın ve sömürgeci bir düzenin varlığını göstermiştir. \u0000Deniz yolları açılarak aktif kullanması, ulus devletler kurulması, daha sonra sınırların çizilmesiyle İpek Yolu ehemmiyetini kaybetmiştir. “Bir Kuşak, Bir Yol Projesi” ile (bundan sonra BRI olarak kullanılacak) Çin kadim İpek Yolu üzerinde yeni bir dönemi başlatmıştır. Yüzyıllar boyunca kuşatılmış, içe kapanmış Çin BRI ile adeta “kuşatma” stratejisi geliştirmiştir. Bu açılım başka ülkeler bakımından alaka, merak yanında, cazibe ve kaygıyı birlikte getirmektedir. Birçok devlet bu projede bulunmayı kabul etmiştir. Anlaşmalar imza altına alınmıştır. Çin’in, diğer devletlerle rekabeti bazı yararlar ortaya koyacak gibi görülmekte ise de birçok ülke için bu proje, bağımlılığı, hegemonyayı, sömürüyü çağrıştıran endişeler içermektedir. Müslüman Türk ve diğer İslam Devletleri açısından bu gelişme daha derin bir duyarlılığı taşımaktadır. \u0000Sınırlar globalleşme sürecinde göreceli bir şekilde kalkmıştır. Tarihin en fazla yaygın, geniş, ürün, bilgi, insan, ilim, kültür, bilgi, teknoloji, sermaye hareketi bu devirde ve çok hızlı görülmektedir. İnsanlar ve kültürler arasında yoğun, akışkan, bağımlı bir yapı oluşmuştur. Bu gelişmeler iki mühim neticeyi ortaya çıkarmıştır. İlki, yeryüzünün birçok kaynağı, varlığı, imalat ve satış ağları, teknoloji, sermaye gücünü elinde bulunduran küresel egemen sisteme ait şirketlerin kontrolünde olmasıdır. Yeryüzü varlıkları üzerinde adaletli, eşit paylaşım yoktur, yeni emperyal bir sistem ortaya çıkmıştır. Ekonomi, sermaye, teknoloji üzerinde hakim olan Amerika, Avrupa Ülkeleri, Hindistan ve Çin etkinlik sahalarını genişletmektedirler. İkincisine gelince ise, dijital kanallar yoluyla iktisadi, kültürel, siyasal bağlantılar, tanıma, tanışma, bilişme insanlar, ülkeler arasında akışkanlığı artırmıştır. Çok kültürlü, çok hukuklu, bir arada yaşama ortamı yeryüzünün her tarafında adeta zorunlu, gerekli duruma gelmiştir. Küresel yolların işlerlik kazanması, küresel iş birliğinin sağlanması insanlık için önem kazanmaktadır. \u0000İnsanlığın müşterek menfaatinin, kaderinin, değerlerinin, yapılarının hakka, insafa, adalete, ahlaka ve hukuka uygun düzenlenmesi, katılımcılığa, çoğulculuğa dayalı eşit bir anla","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"13 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128812421","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Turkiye increased its presence in Central Asia, Caucasus, Balkans, and especially Africa by transforming its foreign policy. Undoubtedly, this situation requires a new perception in foreign policy. Therefore, it required the causes of the policy of disinterestedness to these regions in the 20th century. Turkiye, endeavored to structure its African policy with the soft power instruments emanated from its historical background by stressing cultural and religious values. Being aware of the fact that soft power is not sufficient enough, hard power instruments have also been implemented after Arab Spring in 2011. Certainly, Türkiye’s foreign policy in Africa disturbs imperialist powers especially France which wants to maintain its influence. This study deals with Türkiye’s historical presence in Africa, its soft and hard power instruments and its relations with France which has interests in the region.
{"title":"Turkiye’s Africa-Sub-Saharan Politicies and Its Competition with France","authors":"Osman Tekir","doi":"10.33722/afes.1147536","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1147536","url":null,"abstract":"Turkiye increased its presence in Central Asia, Caucasus, Balkans, and especially Africa by transforming its foreign policy. Undoubtedly, this situation requires a new perception in foreign policy. Therefore, it required the causes of the policy of disinterestedness to these regions in the 20th century. \u0000Turkiye, endeavored to structure its African policy with the soft power instruments emanated from its historical background by stressing cultural and religious values. Being aware of the fact that soft power is not sufficient enough, hard power instruments have also been implemented after Arab Spring in 2011. Certainly, Türkiye’s foreign policy in Africa disturbs imperialist powers especially France which wants to maintain its influence. \u0000This study deals with Türkiye’s historical presence in Africa, its soft and hard power instruments and its relations with France which has interests in the region.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124910029","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This paper probes the foreign policy objectives of military regimes in Ghana from 1966 to 1993. The mid-sixties and early-nineties saw Africa and Latin America challenging each other for an accolade of notoriety as the continent with the most military coup d'états. Though most of the military disturbances in Francophone Africa could barely provoke any serious expert analysis, the revolts in Ghana and Nigeria had given many military pundits a different dimension of the militarization of African politics. As a 65-year-old sovereign state, Ghana has witnessed four military regimes: 1966–1969, 1972–1979, 1979, and 1981–1993. These politics of military takeovers were always blamed on economic mismanagement and administrative abuse of power. Indeed, Ghana’s economy since independence in 1957 has suffered several setbacks as far as steady economic growth is concerned. As the country celebrated its 65th independence day on 6 March 2022, amidst the global Covid-19 pandemic, this study seeks to retrace the political steps of the country since independence; focusing on the foreign policy of the military regimes within the last six decades. The paper intends to prove that just as military officers lack political legitimacy to govern, they are hardly the right actors to make successful foreign policy decisions.
{"title":"GHANA’S FOREIGN POLICY UNDER MILITARY REGIMES, 1966–1993: AN HISTORICAL REVIEW","authors":"A. I. Haruna","doi":"10.33722/afes.1146797","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1146797","url":null,"abstract":"This paper probes the foreign policy objectives of military regimes in Ghana from 1966 to 1993. The mid-sixties and early-nineties saw Africa and Latin America challenging each other for an accolade of notoriety as the continent with the most military coup d'états. Though most of the military disturbances in Francophone Africa could barely provoke any serious expert analysis, the revolts in Ghana and Nigeria had given many military pundits a different dimension of the militarization of African politics. As a 65-year-old sovereign state, Ghana has witnessed four military regimes: 1966–1969, 1972–1979, 1979, and 1981–1993. These politics of military takeovers were always blamed on economic mismanagement and administrative abuse of power. Indeed, Ghana’s economy since independence in 1957 has suffered several setbacks as far as steady economic growth is concerned. As the country celebrated its 65th independence day on 6 March 2022, amidst the global Covid-19 pandemic, this study seeks to retrace the political steps of the country since independence; focusing on the foreign policy of the military regimes within the last six decades. The paper intends to prove that just as military officers lack political legitimacy to govern, they are hardly the right actors to make successful foreign policy decisions.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"123 24 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133078421","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Many studies in recent years have focused on the relationship between the government's ability to manage and economic performance indicators. There is ample empirical evidence that factors such as the presence of corruption, violence, and terrorism in a country, and the quality of institutions controlling the market affect the success of economic policies. Similarly, the issue of how the public debt stock affects economic growth has been the central question of many studies. Especially in recent years, the violence, terrorism, and separatist wars that have emerged in Africa have led to the intensification of studies on the continent. In addition, there are many studies supporting that the climate of insecurity created by the violence and terrorist incidents in the continent is the cause of the failure of governance in Africa. Governance failure is also an indicator of ineffectiveness in the formulation and implementation of public policies. This study focuses on investigating the effects of fiscal performance and governance quality on economic growth in Sub-Saharan African countries. In the study, data from 25 sub-Saharan African countries for the period 2002-2019 were used. According to the results of the analysis, as public expenditures increase in the mentioned countries, economic growth decreases. In terms of the focus of the study, it has been found that as fiscal performance and governance quality increase, economic growth also increases. As a fiscal performance indicator, the arithmetic average of the public's domestic and external debt stock was calculated and included in the analysis. An increase in the fiscal performance value means an increase in the country's debt stock.
{"title":"THE RELATIONSHIP BETWEEN FISCAL PERFORMANCE, GOVERNANCE QUALITY, AND ECONOMIC GROWTH: EVIDENCE FROM SUB-SAHARAN COUNTRIES","authors":"Özlem ÖZTÜRK ÇETENAK","doi":"10.33722/afes.1139298","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1139298","url":null,"abstract":"Many studies in recent years have focused on the relationship between the government's ability to manage and economic performance indicators. There is ample empirical evidence that factors such as the presence of corruption, violence, and terrorism in a country, and the quality of institutions controlling the market affect the success of economic policies. Similarly, the issue of how the public debt stock affects economic growth has been the central question of many studies. Especially in recent years, the violence, terrorism, and separatist wars that have emerged in Africa have led to the intensification of studies on the continent. In addition, there are many studies supporting that the climate of insecurity created by the violence and terrorist incidents in the continent is the cause of the failure of governance in Africa. Governance failure is also an indicator of ineffectiveness in the formulation and implementation of public policies. This study focuses on investigating the effects of fiscal performance and governance quality on economic growth in Sub-Saharan African countries. In the study, data from 25 sub-Saharan African countries for the period 2002-2019 were used. According to the results of the analysis, as public expenditures increase in the mentioned countries, economic growth decreases. In terms of the focus of the study, it has been found that as fiscal performance and governance quality increase, economic growth also increases. As a fiscal performance indicator, the arithmetic average of the public's domestic and external debt stock was calculated and included in the analysis. An increase in the fiscal performance value means an increase in the country's debt stock.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"129 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121673519","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ülkeler arasındaki ekonomik gelişmişliklerin farklılaşması uzun bir sürece yayılmış olsa da küreselleşmeyle birlikte piyasalar benzer kırılgan dönemlerden geçmektedir. Serbest piyasa ekonomisinin tüm dünyada popülerlik kazanmasıyla ülke gruplarının birbiriyle kıyaslanmaları daha olağan hâle gelmiştir. Dolayısıyla, gelişmekte olan ve gelişmiş ülke ekonomilerinin makroekonomik dönüşüm süreçlerinin karşılaştırılarak değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Bu çalışma, 1971 ve 2020 yıllarını kapsayan dönemde yaşanan 1973 OPEC Krizi, 1994 Asya Krizi, 2008 Küresel Finans Krizi ve COVID-19 Krizi’nde Türkiye ve Japonya’nın seçilen ekonomik göstergeleri arasında kıyasını konu almaktadır. İki ülkede ekonomi politikalarının uygulanma süreçleri incelendiğinde benzer aşamaların var olmasına karşın krizlere üretilen tepkiler ve toparlanma süreçlerinin farklılaştığı görülmüştür. Bu farklılığın ana sebebinin ülkelerin gelişmişlik düzeyi ile alakalı olduğunu ifade etmek mümkündür. Gelişmiş ekonomiye sahip ülkelerin öncelik alanları ekonomik kalkınmadan sürdürülebilir bir ekonomiye geçiş yapmak iken gelişmekte olan ve literatürde yükselen piyasalar olarak değerlendirilen ülkelerin öncelik alanları ekonomilerini kalkındırma üzerine kuruludur. Bu kapsamda, ülkelerin gelişmişlik düzeyleri riskleri algılama ve yönetme anlayışını değiştirmekte buna bağlı olarak da ülkelerin tasarruflarının kullanım şeklini ayrıştırmaktadır.
{"title":"COMPARATIVE POLITICAL ECONOMY ANALYSIS OF CHANGES FROM THE ECONOMIC CRISIS: THE CASE OF TURKEY AND JAPAN","authors":"Kubra Hatice Bildik","doi":"10.33722/afes.1148109","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1148109","url":null,"abstract":"Ülkeler arasındaki ekonomik gelişmişliklerin farklılaşması uzun bir sürece yayılmış olsa da küreselleşmeyle birlikte piyasalar benzer kırılgan dönemlerden geçmektedir. Serbest piyasa ekonomisinin tüm dünyada popülerlik kazanmasıyla ülke gruplarının birbiriyle kıyaslanmaları daha olağan hâle gelmiştir. Dolayısıyla, gelişmekte olan ve gelişmiş ülke ekonomilerinin makroekonomik dönüşüm süreçlerinin karşılaştırılarak değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Bu çalışma, 1971 ve 2020 yıllarını kapsayan dönemde yaşanan 1973 OPEC Krizi, 1994 Asya Krizi, 2008 Küresel Finans Krizi ve COVID-19 Krizi’nde Türkiye ve Japonya’nın seçilen ekonomik göstergeleri arasında kıyasını konu almaktadır. İki ülkede ekonomi politikalarının uygulanma süreçleri incelendiğinde benzer aşamaların var olmasına karşın krizlere üretilen tepkiler ve toparlanma süreçlerinin farklılaştığı görülmüştür. Bu farklılığın ana sebebinin ülkelerin gelişmişlik düzeyi ile alakalı olduğunu ifade etmek mümkündür. Gelişmiş ekonomiye sahip ülkelerin öncelik alanları ekonomik kalkınmadan sürdürülebilir bir ekonomiye geçiş yapmak iken gelişmekte olan ve literatürde yükselen piyasalar olarak değerlendirilen ülkelerin öncelik alanları ekonomilerini kalkındırma üzerine kuruludur. Bu kapsamda, ülkelerin gelişmişlik düzeyleri riskleri algılama ve yönetme anlayışını değiştirmekte buna bağlı olarak da ülkelerin tasarruflarının kullanım şeklini ayrıştırmaktadır.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"187 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116443590","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Using Africa’s experience during the 2008 global financial crisis and COVID-19 pandemic, this study explores how the peripheral positions of Africa in global governance has disproportionately exposed the continent to inordinate impacts of global crises and argues for an increased role for Africa in global governance. A common Africa position premised on the AU is advanced as capable of providing the continent with adequate impetus to shape global affairs by espousing unified position of Africa in multilateral platforms. This study reiterates that developing such an expanded role that can shape global responses to issues such as reforms in the UNSC, international aid regime, climate change, debt management, global trade, and global economic governance, the continent should adopt common position and leverage its continental frameworks such as AfCFTA and the AfDB to unlock its economic capacity which is the foundation upon which contemporary political influence in global affairs is premised.
{"title":"WHY GLOBAL GOVERNANCE MATTERS FOR AFRICA: CRISES, LESSONS AND SETTING THE POLITICAL AGENDA FOR POST-WESTERN ORDER","authors":"Billy Nyadera, Uğur Yasin Asal","doi":"10.33722/afes.1141453","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1141453","url":null,"abstract":"Using Africa’s experience during the 2008 global financial crisis and COVID-19 pandemic, this study explores how the peripheral positions of Africa in global governance has disproportionately exposed the continent to inordinate impacts of global crises and argues for an increased role for Africa in global governance. A common Africa position premised on the AU is advanced as capable of providing the continent with adequate impetus to shape global affairs by espousing unified position of Africa in multilateral platforms. This study reiterates that developing such an expanded role that can shape global responses to issues such as reforms in the UNSC, international aid regime, climate change, debt management, global trade, and global economic governance, the continent should adopt common position and leverage its continental frameworks such as AfCFTA and the AfDB to unlock its economic capacity which is the foundation upon which contemporary political influence in global affairs is premised.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"19 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128149298","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dünya Sağlık Örgütü’nün Mart 2020 yılında pandemi ilan etmesinden bugüne salgının yayılım hızını önlemek amacıyla küresel çapta uzaktan çalışma modeline geçiş yapılması zorunlu hale gelmiştir. Bu durum salgın öncesinde de var olan ancak, salgından sonra birçok sektörde kullanılmaya başlanan uzaktan çalışma modelinin rutin hale gelmesiyle geleneksel çalışma modeli tartışılır olmuştur. Evden çalışma modeli birçok sektör için geçerli olmaktadır ancak bazı sektörler sadece yüz yüze çalışabilmektedirler. Uzaktan çalışmaya hızlıca geçiş yapmak zorunda kalan birçok firma hem işverenler hem de çalışanlar adına çeşitli avantajlar ve dezavantajları ortaya çıkarmıştır. Bu avantaj ve dezavantaj değerlendirmeleri, işçilerin evden çalışmaya alışması, ancak kendilerini izole hissetmeleri ve ofiste sosyalleşmenin ortadan kalkmasıyla 2021 yılından itibaren ev - ofis dengesini sağlamaya yönelik olan hibrit model hayata geçirilmeye başlanmıştır. Şu anda küresel düzeyde pek çok firma hibrit modeli desteklemekte, bir kısmı geleneksel model ile ofis çalışmasına devam etmekte, bir kısmı ise uzaktan çalışma modelini uygulamaktadır.
{"title":"TRANSFORMATION OF WORKING MODELS BEFORE AND AFTER THE COVID 19 PANDEMIC PROCESS: REMOTE WORKING MODEL","authors":"Yazgı Bülbül","doi":"10.33722/afes.1148521","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1148521","url":null,"abstract":"Dünya Sağlık Örgütü’nün Mart 2020 yılında pandemi ilan etmesinden bugüne salgının yayılım hızını önlemek amacıyla küresel çapta uzaktan çalışma modeline geçiş yapılması zorunlu hale gelmiştir. Bu durum salgın öncesinde de var olan ancak, salgından sonra birçok sektörde kullanılmaya başlanan uzaktan çalışma modelinin rutin hale gelmesiyle geleneksel çalışma modeli tartışılır olmuştur. Evden çalışma modeli birçok sektör için geçerli olmaktadır ancak bazı sektörler sadece yüz yüze çalışabilmektedirler. Uzaktan çalışmaya hızlıca geçiş yapmak zorunda kalan birçok firma hem işverenler hem de çalışanlar adına çeşitli avantajlar ve dezavantajları ortaya çıkarmıştır. Bu avantaj ve dezavantaj değerlendirmeleri, işçilerin evden çalışmaya alışması, ancak kendilerini izole hissetmeleri ve ofiste sosyalleşmenin ortadan kalkmasıyla 2021 yılından itibaren ev - ofis dengesini sağlamaya yönelik olan hibrit model hayata geçirilmeye başlanmıştır. Şu anda küresel düzeyde pek çok firma hibrit modeli desteklemekte, bir kısmı geleneksel model ile ofis çalışmasına devam etmekte, bir kısmı ise uzaktan çalışma modelini uygulamaktadır.","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"6 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126666865","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Evaluation of Erzurumlu İbrahim Hakkı's Views on Human Nature in Terms of Social Ethics","authors":"A. Yıldırım, K. Akkuş","doi":"10.33722/afes.1104912","DOIUrl":"https://doi.org/10.33722/afes.1104912","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":134158,"journal":{"name":"Afro Eurasian Studies","volume":"3 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128257641","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：