Artikel ini membincangkan secara naratif deskriptif elemen al- Tawk􀆯d dan peranannya dalam bahasa dan primasastera Arab. Perbincangan tentang al-Tawk􀆯d bukan sahaja terhad pada perbahasan dalam ilmu nahu Arab, bahkan merentasi sosiobudaya bangsa Arab itu sendiri yang dijelmakan melalui kewibawaan retorik (bal􀆗ghah) dan sasteranya (adab). Fungsi dan implikasi al-Tawk􀆯d dalam bahasa dan budaya Arab telah menempatkan gaya bahasa (usl􀇌b) tersebut pada kelasnya yang tersendiri. Hasil perbincangan dalam artikel ini mendapati bahawa bahasa dan budaya Arab bukan sahaja memerihalkan al-Tawkid dalam wacana seharian, tetapi juga menggarap aura keintelektualan dan kecekalan peribadi bangsa Arab di persada kelestarian fizik dan linguistik. Lihat sahaja bagaimana mereka mengungkapkan ketegasan dalam menanggapi sesuatu yang menjadi impian atau tujahan dalam kehidupan seharian; bukan sahaja menerusi tatabahasa al-Tawk􀆯dal- Laf􀜲iyy atau al-Ma‘nawiyy semata, malah menjangkau elemen-elemen nahu yang lain seperti al-Qasm (sumpah), al-Maf‘􀇌l al-Mu􀜒laq (akusatif melampau), 􀜱arf al-Zam􀆗n (kedudukan masa), al-Nid􀆗’ (panggilan), al- Badal (gantian), al-Na􀒱at (adjektif) dan sebagainya. Demikian juga apabila ditelusuri khazanah sastera yang tersimpan pelbagai jalur dan galur primasastera Arab yang amat menarik dan mengagumkan; antaranya ialah penggunaan gaya bahasa al-Tawk􀆯d dalam ungkapanungkapan sasterawan Arab seperti al-Mub􀆗laghah (kepalingan), al-I􀜒n􀆗b (penghuraian), al-Taqd􀆯m wa al-Ta’kh􀆯r dan sebagainya. Justeru, itulah sebabnya mengapa al-Quran al-Karim yang kaya dengan mesej penegasan dan peneguhan tentang ayat-ayat Allah SWT menggunakan gaya bahasa al-Tawk􀆯d versi bahasa dan budaya Arab tersebut yang sekali gus mengangkat martabatnya ke tempat yang paling mulia di dunia dan akhirat.
{"title":"Gaya Bahasa Al-Tawkīd daripada Perspektif Nahu dan Balāghah Arab","authors":"Bambang Muhamad Rafadi Yusoff, Saini Ag. Damit","doi":"10.51200/manu.v23i0.286","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.286","url":null,"abstract":"Artikel ini membincangkan secara naratif deskriptif elemen al- Tawkô€†¯d dan peranannya dalam bahasa dan primasastera Arab. Perbincangan tentang al-Tawkô€†¯d bukan sahaja terhad pada perbahasan dalam ilmu nahu Arab, bahkan merentasi sosiobudaya bangsa Arab itu sendiri yang dijelmakan melalui kewibawaan retorik (balô€†—ghah) dan sasteranya (adab). Fungsi dan implikasi al-Tawkô€†¯d dalam bahasa dan budaya Arab telah menempatkan gaya bahasa (uslô€‡Œb) tersebut pada kelasnya yang tersendiri. Hasil perbincangan dalam artikel ini mendapati bahawa bahasa dan budaya Arab bukan sahaja memerihalkan al-Tawkid dalam wacana seharian, tetapi juga menggarap aura keintelektualan dan kecekalan peribadi bangsa Arab di persada kelestarian fizik dan linguistik. Lihat sahaja bagaimana mereka mengungkapkan ketegasan dalam menanggapi sesuatu yang menjadi impian atau tujahan dalam kehidupan seharian; bukan sahaja menerusi tatabahasa al-Tawkô€†¯dal- Lafô€œ²iyy atau al-Ma‘nawiyy semata, malah menjangkau elemen-elemen nahu yang lain seperti al-Qasm (sumpah), al-Maf‘ô€‡Œl al-Muô€œ’laq (akusatif melampau), ô€œ±arf al-Zamô€†—n (kedudukan masa), al-Nidô€†—’ (panggilan), al- Badal (gantian), al-Naô€’±at (adjektif) dan sebagainya. Demikian juga apabila ditelusuri khazanah sastera yang tersimpan pelbagai jalur dan galur primasastera Arab yang amat menarik dan mengagumkan; antaranya ialah penggunaan gaya bahasa al-Tawkô€†¯d dalam ungkapanungkapan sasterawan Arab seperti al-Mubô€†—laghah (kepalingan), al-Iô€œ’nô€†—b (penghuraian), al-Taqdô€†¯m wa al-Ta’khô€†¯r dan sebagainya. Justeru, itulah sebabnya mengapa al-Quran al-Karim yang kaya dengan mesej penegasan dan peneguhan tentang ayat-ayat Allah SWT menggunakan gaya bahasa al-Tawkô€†¯d versi bahasa dan budaya Arab tersebut yang sekali gus mengangkat martabatnya ke tempat yang paling mulia di dunia dan akhirat.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122868916","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Hubungan serumpun antara masyarakat Melayu dan Bugis telah berlangsung semenjak kurun ke-18 seperti yang dipaparkan dalam teks Salasilah Melayu dan Bugis serta Tuhfat al-Nafis karya Raja Ali Haji. Teks-teks ini telah memerihal peranan Bugis dalam pergelutan politik Melayu pada ketika itu. Di samping itu, ikatan perkahwinan dan penglibatan serta kedudukan dalam politik khususnya telah membawa kepada proses sosialisasi dan asimilasi yang berterusan antara Melayu-Bugis sehingga kini. Selain berdasarkan penceritaan dalam teks-teks sastera Melayu tradisional yang banyak memaparkan tentang hubungan dua hala tersebut, lakaran tersebut juga dijadikan sebagai asas pembinaan naratif dalam novel-novel Sasterawan Negara Arena Wati. Justeru, tulisan ini akan membincangkan dan memperlihatkan bagaimana dan sejauh manakah hubungan serumpun antara dua bangsa ini diangkat dalam naratif garapan Sasterawan Negara Arena Wati melalui novel-novelnya Sandera (1971), Sudara (1994), Warna Sukma Usia Muda (2005) dan Rindu Aroma Padi Bunting (2012). Selain itu, tulisan ini juga akan menampilkan impak hubungan tersebut ke atas situasi hubungan semasa antara Malaysia dan Indonesia pada hari ini.
马来人和布吉人之间的联盟关系可以追溯到 18 世纪，这在 Salasilah Melayu dan Bugis 和 Raja Ali Haji 的 Tuhfat al-Nafis 等文献中都有描述。这些文献详细描述了当时布吉族在马来政治斗争中的作用。此外，马来-布吉人之间的婚姻关系以及在政治中的参与和地位，尤其导致了马来-布吉人之间持续不断的社会化和同化过程，直至今日。除了以马来传统文学文本中的故事为基础，描述了大量有关两个哈拉之间关系的内容之外，在 Sasterawan Negara Arena Wati 的小说中，该素描也被用作叙事发展的基础。本文将讨论并展示 Sasterawan Negara Arena Wati 的小说《Sandera》（1971 年）、《Sudara》（1994 年）、《Warna Sukma Usia Muda》（2005 年）和《Rindu Aroma Padi Bunting》（2012 年）如何以及在多大程度上处理了两国之间的联盟关系。此外，本文还将介绍这种关系对当今马来西亚与印尼关系现状的影响。
{"title":"Sejarah Hubungan Masyarakat Melayu dan Bugis Sebagai Asas Pembinaan Naratif dalam Novel Sasterawan Negara Arena Wati","authors":"Norhayati Ab. Rahman","doi":"10.51200/manu.v23i0.282","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.282","url":null,"abstract":"Hubungan serumpun antara masyarakat Melayu dan Bugis telah berlangsung semenjak kurun ke-18 seperti yang dipaparkan dalam teks Salasilah Melayu dan Bugis serta Tuhfat al-Nafis karya Raja Ali Haji. Teks-teks ini telah memerihal peranan Bugis dalam pergelutan politik Melayu pada ketika itu. Di samping itu, ikatan perkahwinan dan penglibatan serta kedudukan dalam politik khususnya telah membawa kepada proses sosialisasi dan asimilasi yang berterusan antara Melayu-Bugis sehingga kini. Selain berdasarkan penceritaan dalam teks-teks sastera Melayu tradisional yang banyak memaparkan tentang hubungan dua hala tersebut, lakaran tersebut juga dijadikan sebagai asas pembinaan naratif dalam novel-novel Sasterawan Negara Arena Wati. Justeru, tulisan ini akan membincangkan dan memperlihatkan bagaimana dan sejauh manakah hubungan serumpun antara dua bangsa ini diangkat dalam naratif garapan Sasterawan Negara Arena Wati melalui novel-novelnya Sandera (1971), Sudara (1994), Warna Sukma Usia Muda (2005) dan Rindu Aroma Padi Bunting (2012). Selain itu, tulisan ini juga akan menampilkan impak hubungan tersebut ke atas situasi hubungan semasa antara Malaysia dan Indonesia pada hari ini.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-11-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125481812","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kepengarangan Melayu menampilkan ciri jati diri tertentu yang dapat diikuti daripada sumber-sumber teks tradisional Melayu. Kajian yang dikemukakan sebelum ini mendapati terdapat kaedah kepengarangan yang membentuk pola dan konsep kepengarangan Melayu. Misalnya, Hashim Awang (1989) dan Muhammad Haji Salleh (1991) mengemukakan pendekatan dalam menganalisis kepengarangan Melayu. Muhammad Haji Salleh mengemukakan konsep Puitika Melayu, sebaliknya Hashim Awang mengemukakan pendekatan Pengkaedahan Melayu. Kedua-dua pendekatan didapati penting bagi mengenal pasti minda pengarang Melayu. Sebagai kajian kes, artikel ini bertujuan untuk mengenal pasti dan menganalisis ciri jati diri kepengarangan Melayu di dalam Sulalat al-Salatin melalui bentuk dan puitika minda pengarang Melayu dalam melestarikan hubungan antar-budaya. Penemuan kajian turut menjawab bagaimana jati diri minda pengarang Melayu dalam menggambarkan imej antar-budaya. Adakah interaksi antar-budaya dilaksanakan atas dasar fungsional atau kepentingan hubungan kebudayaan atau kemungkinan lain yang mampu dianalisis sebagai satu bentuk amalan kepengarangan? Dengan itu juga, kajian ini turut memfokuskan hubungan antar-budaya serumpun yang dilestarikan melalui teks Sulalat al-Salatin.
{"title":"Minda Pengarang Melayu: Melestarikan Hubungan antar-Budaya Melayu-Jawa dalam Sulalat al-Salatin","authors":"Hashim Awang, H. Ismail","doi":"10.51200/manu.v23i0.279","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.279","url":null,"abstract":"Kepengarangan Melayu menampilkan ciri jati diri tertentu yang dapat diikuti daripada sumber-sumber teks tradisional Melayu. Kajian yang dikemukakan sebelum ini mendapati terdapat kaedah kepengarangan yang membentuk pola dan konsep kepengarangan Melayu. Misalnya, Hashim Awang (1989) dan Muhammad Haji Salleh (1991) mengemukakan pendekatan dalam menganalisis kepengarangan Melayu. Muhammad Haji Salleh mengemukakan konsep Puitika Melayu, sebaliknya Hashim Awang mengemukakan pendekatan Pengkaedahan Melayu. Kedua-dua pendekatan didapati penting bagi mengenal pasti minda pengarang Melayu. Sebagai kajian kes, artikel ini bertujuan untuk mengenal pasti dan menganalisis ciri jati diri kepengarangan Melayu di dalam Sulalat al-Salatin melalui bentuk dan puitika minda pengarang Melayu dalam melestarikan hubungan antar-budaya. Penemuan kajian turut menjawab bagaimana jati diri minda pengarang Melayu dalam menggambarkan imej antar-budaya. Adakah interaksi antar-budaya dilaksanakan atas dasar fungsional atau kepentingan hubungan kebudayaan atau kemungkinan lain yang mampu dianalisis sebagai satu bentuk amalan kepengarangan? Dengan itu juga, kajian ini turut memfokuskan hubungan antar-budaya serumpun yang dilestarikan melalui teks Sulalat al-Salatin.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116962831","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Salah satu aspek keagamaan yang dapat membentuk keperibadian Muslim adalah dengan membangunkan spiritual menerusi konsep tazkiyah al-Nafs. Proses pembangunan jiwa dengan penyucian diri ini penting dalam memainkan peranan membentuk perilaku seseorang dalam masyarakat. Hal ini juga berkait rapat dengan dua hubungan utama dalam galur kehidupan, iaitu hubungan manusia dengan manusia (habl min al-Nas), dan hubungan manusia dengan Pencipta (habl min Allah). Maka, dalam perkembangan persuratan Melayu keadaan ini dapat diteliti dalam novel Melayu tanah air. Didapati nilai-nilai murni ditampilkan pengarang dalam membentuk pembangunan jiwa menerusi watak dan perwatakan dalam karya. Justeru, makalah ini menyingkap tazkiyah al-Nafs dalam novel Pasir Lintang karya S. M. Noor yang menyorot pelbagai kisah manusia untuk menghindar sifat keji (mazmumah) bagi mencapai sifat terpuji (mahmudah) dalam pergaulan seharian. Kajian jelas memperlihatkan tazkiyah al-Nafs diutarakan pengarang menerusi empat maqamat dalam psikoterapi Islam, iaitu tawbah (taubat), sabr (sabar), raja’ (berharap) dan khawf (takut) sebagai perutusanyang berguna untuk pembaca dalam mengharungi cabaran kehidupan. One of the aspects that moulds a Muslim’s personality is to awaken the spiritual through the concept of tazkiyah al-nafs. This awakening of soul by self-purification is important in shaping one’s behavior in society. This realization is closely tied with two main relationships in life that is the relationship between one and the people around him (habl min alNas), and one’s relationship with his Creator (habl min Allah). Hence, in the development of Malay literature this situation can be observed in local Malay novels. It is evident that virtuous values as depicted by the author are portrayed through the development of the character’s in thiswork. Thus, this paper reveals the contention of tazkiyah al-nafs in Pasir Lintang written by S.M. Noor that highlighted through variety of stories how man tries to achieve good character (mahmudah) by avoiding heinous nature (mazmumah) in his daily interactions. The study clearly shows that tazkiyah al-nafs is expressed by the author through four maqamat in Islamic psychotherapy namely tawbah (repentance), sabr (patience), raja’ (hope) and khawf (fear) as a useful message for the readers in facing the challenges of life.
{"title":"Tazkiyah al-Nafs dalam Novel Pasir Lintang","authors":"K. Kamarudin","doi":"10.51200/manu.v23i0.283","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.283","url":null,"abstract":"Salah satu aspek keagamaan yang dapat membentuk keperibadian Muslim adalah dengan membangunkan spiritual menerusi konsep tazkiyah al-Nafs. Proses pembangunan jiwa dengan penyucian diri ini penting dalam memainkan peranan membentuk perilaku seseorang dalam masyarakat. Hal ini juga berkait rapat dengan dua hubungan utama dalam galur kehidupan, iaitu hubungan manusia dengan manusia (habl min al-Nas), dan hubungan manusia dengan Pencipta (habl min Allah). Maka, dalam perkembangan persuratan Melayu keadaan ini dapat diteliti dalam novel Melayu tanah air. Didapati nilai-nilai murni ditampilkan pengarang dalam membentuk pembangunan jiwa menerusi watak dan perwatakan dalam karya. Justeru, makalah ini menyingkap tazkiyah al-Nafs dalam novel Pasir Lintang karya S. M. Noor yang menyorot pelbagai kisah manusia untuk menghindar sifat keji (mazmumah) bagi mencapai sifat terpuji (mahmudah) dalam pergaulan seharian. Kajian jelas memperlihatkan tazkiyah al-Nafs diutarakan pengarang menerusi empat maqamat dalam psikoterapi Islam, iaitu tawbah (taubat), sabr (sabar), raja’ (berharap) dan khawf (takut) sebagai perutusanyang berguna untuk pembaca dalam mengharungi cabaran kehidupan.\u0000 \u0000One of the aspects that moulds a Muslim’s personality is to awaken the spiritual through the concept of tazkiyah al-nafs. This awakening of soul by self-purification is important in shaping one’s behavior in society. This realization is closely tied with two main relationships in life that is the relationship between one and the people around him (habl min alNas), and one’s relationship with his Creator (habl min Allah). Hence, in the development of Malay literature this situation can be observed in local Malay novels. It is evident that virtuous values as depicted by the author are portrayed through the development of the character’s in thiswork. Thus, this paper reveals the contention of tazkiyah al-nafs in Pasir Lintang written by S.M. Noor that highlighted through variety of stories how man tries to achieve good character (mahmudah) by avoiding heinous nature (mazmumah) in his daily interactions. The study clearly shows that tazkiyah al-nafs is expressed by the author through four maqamat in Islamic psychotherapy namely tawbah (repentance), sabr (patience), raja’ (hope) and khawf (fear) as a useful message for the readers in facing the challenges of life.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116279616","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Novel Bagaton dan Ngayau merupakan karya Ismail Abbas atau Amil Jaya. Sunguhpun kedua-dua novel ini bukan novel Islam, sedikit sebanyak ia memperlihatkan inti pati berkaitan persoalan keagamaan yang dihadapi oleh masyarakat pelbagai etnik di negeri Sabah dan Sarawak pada satu ketika dalam gambaran yang dibawakan oleh penulis. Kajian ini akan menggunakan Gagasan Persuratan Melayu Baru yang dicetuskan Mohd. Affandi Hassan dan diberikan perhatian serius oleh Ungku Maimunah Mohd. Tahir dan Mohd. Zariat Abdul Rani. Kajian ini mendapati bahawa penulis dengan kesedarannya cuba berdakwah dan menonjol serta mempertahankan kesucian agama Islam melalui persoalan yang digambarkan dalam karya. Namun demikian, terdapat bahagian-bahagian tertentu yang memperlihatkan ia terlepas pandang dan menenggelamkan keseluruhan gambaran dakwah yang cuba ditonjolkan penulis.
{"title":"Novel Bagaton dan Ngayau: Satu Analisis Menerusi Kaca Mata Gagasan Persuratan Baru","authors":"Asmiaty Amat, Lokman Abdul Samad","doi":"10.51200/manu.v23i0.281","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.281","url":null,"abstract":"Novel Bagaton dan Ngayau merupakan karya Ismail Abbas atau Amil Jaya. Sunguhpun kedua-dua novel ini bukan novel Islam, sedikit sebanyak ia memperlihatkan inti pati berkaitan persoalan keagamaan yang dihadapi oleh masyarakat pelbagai etnik di negeri Sabah dan Sarawak pada satu ketika dalam gambaran yang dibawakan oleh penulis. Kajian ini akan menggunakan Gagasan Persuratan Melayu Baru yang dicetuskan Mohd. Affandi Hassan dan diberikan perhatian serius oleh Ungku Maimunah Mohd. Tahir dan Mohd. Zariat Abdul Rani. Kajian ini mendapati bahawa penulis dengan kesedarannya cuba berdakwah dan menonjol serta mempertahankan kesucian agama Islam melalui persoalan yang digambarkan dalam karya. Namun demikian, terdapat bahagian-bahagian tertentu yang memperlihatkan ia terlepas pandang dan menenggelamkan keseluruhan gambaran dakwah yang cuba ditonjolkan penulis.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115298784","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ideologi feminis menyumbang kepada fahaman bahawa lelaki dan perempuan dipengaruhi oleh pengalaman kehidupan yang berbeza ketika menghasilkan sesebuah karya kreatif. Feminis percaya bahawa pengarang lelaki tidak dapat menampilkan dimensi kejiwaan perempuan kerana mereka tidak pernah merasai pengalaman sebagai seorang perempuan. Ideologi seperti ini muncul sebagai tindak balas terhadap kebanyakan karya yang dihasilkan oleh pengarang lelaki yang sering mempersembahkan watak perempuan sebagai the second sex, terpinggir, bisu dan lemah dalam sistem sosial yang didominasi oleh lelaki. Walau bagaimanapun, tindakan pengarang lelaki ini tidak boleh dihukum kerana kegagalan mereka memahami dimensi perempuan yang berbeza dari diri mereka. Pencitraan perempuan daripada perspektif pengarang lelaki harus dilihat daripada konteks masyarakat dan budaya yang meletakkan stereotaip tertentu mengikut jenis kelamin. Bertitik tolak daripada fahaman tersebut, makalah ini mengupas konsep gender yang dibentuk oleh masyarakat sosial serta meneliti imej stereotaip lelaki yang dikenali sebagai gender maskulin dan imej stereotaip perempuan yang dikenali sebagai gender feminin. Hasil dapatan makalah ini mendapati pengarang novel Seri Dewi Malam telah mengubah fahaman pembaca tentang pengarang lelaki dalam mencitrakan imej perempuan dan menolak stereotaip sedia ada dengan menonjolkan imej positif yang dimiliki oleh watak Rohana sebagai gender feminin yang meruntuhkan stereotaip gender maskulin watak-watak lelaki di dalam novel. The feminist ideology argues that the production of a creative work amongst male and female authors is defined by their specific life and gender experience. Feminists believe that male authors are unable to tap into the thoughts and emotional dimension of female authors because they have never experienced the life of a female. This argument emerged as a form of reaction towards the production of novels by male authors who often portray the female characters as ‘the second sex’, forsaken, tacit and weak in the male-dominated social system. Understandably, these prejudiced portrayals reflect their failure in understanding the female gender as a whole. Narrating the female from the male perspective thus has to be approached from the social and cultural context that gives rise to these stereotypes. This paper addresses the notion of gender from the perspective of society and explores the conceptual division between the male representation as ‘masculine' and female representation as ‘feminine’ in the novel Seri Dewi Malam. It argues that the author of the novel has managed to transform the female stereotypes by instilling more positive representations to the protagonist Rohana and her femininity in challenging the masculinity of male characters.
{"title":"Maskuliniti yang Diruntuhkan Feminiti: Satu Penelitian Stereotaip Gender dalam Novel Seri Dewi Malam Karya Affifudin Haji Omar","authors":"Wan Hasmah Wan Teh","doi":"10.51200/manu.v23i.280","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i.280","url":null,"abstract":"Ideologi feminis menyumbang kepada fahaman bahawa lelaki dan perempuan dipengaruhi oleh pengalaman kehidupan yang berbeza ketika menghasilkan sesebuah karya kreatif. Feminis percaya bahawa pengarang lelaki tidak dapat menampilkan dimensi kejiwaan perempuan kerana mereka tidak pernah merasai pengalaman sebagai seorang perempuan. Ideologi seperti ini muncul sebagai tindak balas terhadap kebanyakan karya yang dihasilkan oleh pengarang lelaki yang sering mempersembahkan watak perempuan sebagai the second sex, terpinggir, bisu dan lemah dalam sistem sosial yang didominasi oleh lelaki. Walau bagaimanapun, tindakan pengarang lelaki ini tidak boleh dihukum kerana kegagalan mereka memahami dimensi perempuan yang berbeza dari diri mereka. Pencitraan perempuan daripada perspektif pengarang lelaki harus dilihat daripada konteks masyarakat dan budaya yang meletakkan stereotaip tertentu mengikut jenis kelamin. Bertitik tolak daripada fahaman tersebut, makalah ini mengupas konsep gender yang dibentuk oleh masyarakat sosial serta meneliti imej stereotaip lelaki yang dikenali sebagai gender maskulin dan imej stereotaip perempuan yang dikenali sebagai gender feminin. Hasil dapatan makalah ini mendapati pengarang novel Seri Dewi Malam telah mengubah fahaman pembaca tentang pengarang lelaki dalam mencitrakan imej perempuan dan menolak stereotaip sedia ada dengan menonjolkan imej positif yang dimiliki oleh watak Rohana sebagai gender feminin yang meruntuhkan stereotaip gender maskulin watak-watak lelaki di dalam novel.\u0000 \u0000The feminist ideology argues that the production of a creative work amongst male and female authors is defined by their specific life and gender experience. Feminists believe that male authors are unable to tap into the thoughts and emotional dimension of female authors because they have never experienced the life of a female. This argument emerged as a form of reaction towards the production of novels by male authors who often portray the female characters as ‘the second sex’, forsaken, tacit and weak in the male-dominated social system. Understandably, these prejudiced portrayals reflect their failure in understanding the female gender as a whole. Narrating the female from the male perspective thus has to be approached from the social and cultural context that gives rise to these stereotypes. This paper addresses the notion of gender from the perspective of society and explores the conceptual division between the male representation as ‘masculine' and female representation as ‘feminine’ in the novel Seri Dewi Malam. It argues that the author of the novel has managed to transform the female stereotypes by instilling more positive representations to the protagonist Rohana and her femininity in challenging the masculinity of male characters.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116199712","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nur Yuhanis Mohd Nasir, R. Bujang, Eizan Mat Hussain
Artikel ini membincangkan kerja pembangunan animasi dua dimensi (2D) ala persembahan Bangsawan. Tatakerja yang terlibat adalah adaptasi kisah legenda Puteri Saadong yang dipetik dari teks sastera tradisional Melayu bertajuk Hikayat Seri Kelantan dan pemahaman terhadap seni persembahan tradisional Bangsawan. Animasi yang dibangunkan menerusi kajian ini dinamakan Bangsawan Puteri Saadong seterusnya digunakan sebagai alat penilaian untuk melihat penerimaan penonton (responden) terhadap hasil adaptasi. Penilaian dilakukan secara kualitatif dan kuantitatif deskriptif. Dapatan kajian ini menunjukkan bahawa faktor peribadi seperti minat, umur, jantina dan latar belakang pendidikan mempengaruhi persepsi individu terhadap hasil adaptasi. Selain daripada itu, kajian ini juga menunjukkan bahawa animasi merupakan satu medium adaptasi yang sesuai dalam mempersembahkan kandungan lama atau bersejarah untuk dinikmati oleh generasi muda. This paper discusses the work of research in constructing a 2D animation that depicts the Bangsawan theatre. The work process involves an adaptation of a story of the legendary Malay princess of yesteryear, Puteri Saadong is written in a Malay historical source of Hikayat Seri Kelantan and with a good understanding of the Bangsawan live theatre phenomenon.The animation being developed is named ‘Bangsawan Puteri Saadong’ which later acts as a tool for the evalution of viewers’ acceptance and being done in a mix-mode of qualitative and descriptive quantitative. The findings show that personal factors as interest, age, gender and educational background influence how a viewer perceives an adaptation work. Other than that, this research shows that animation is a medium that is great to present and recreate old information or story to reach the younger generation.
{"title":"Animasi Cerita Bangsawan Puteri Saadong: Adaptasi Teks dan Persembahan","authors":"Nur Yuhanis Mohd Nasir, R. Bujang, Eizan Mat Hussain","doi":"10.51200/manu.v23i0.285","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v23i0.285","url":null,"abstract":"Artikel ini membincangkan kerja pembangunan animasi dua dimensi (2D) ala persembahan Bangsawan. Tatakerja yang terlibat adalah adaptasi kisah legenda Puteri Saadong yang dipetik dari teks sastera tradisional Melayu bertajuk Hikayat Seri Kelantan dan pemahaman terhadap seni persembahan tradisional Bangsawan. Animasi yang dibangunkan menerusi kajian ini dinamakan Bangsawan Puteri Saadong seterusnya digunakan sebagai alat penilaian untuk melihat penerimaan penonton (responden) terhadap hasil adaptasi. Penilaian dilakukan secara kualitatif dan kuantitatif deskriptif. Dapatan kajian ini menunjukkan bahawa faktor peribadi seperti minat, umur, jantina dan latar belakang pendidikan mempengaruhi persepsi individu terhadap hasil adaptasi. Selain daripada itu, kajian ini juga menunjukkan bahawa animasi merupakan satu medium adaptasi yang sesuai dalam mempersembahkan kandungan lama atau bersejarah untuk dinikmati oleh generasi muda. \u0000 \u0000This paper discusses the work of research in constructing a 2D animation that depicts the Bangsawan theatre. The work process involves an adaptation of a story of the legendary Malay princess of yesteryear, Puteri Saadong is written in a Malay historical source of Hikayat Seri Kelantan and with a good understanding of the Bangsawan live theatre phenomenon.The animation being developed is named ‘Bangsawan Puteri Saadong’ which later acts as a tool for the evalution of viewers’ acceptance and being done in a mix-mode of qualitative and descriptive quantitative. The findings show that personal factors as interest, age, gender and educational background influence how a viewer perceives an adaptation work. Other than that, this research shows that animation is a medium that is great to present and recreate old information or story to reach the younger generation.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125638631","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kamsilawati Kamlun, E. Jawing, Jualang Bin ABDULLAH GANSAU
Recent literature has suggested that the relationship between globalisation and English language proficiency implicates employability in the job market. However, it could differ in different occupational groups as well as in different countries. Therefore, this study aims to investigate whether there is an effect on the graduate’s employability based on the student’s English language proficiency and their Malaysian University English Test (MUET) results. A total of 8,995 graduates who graduated in 2015 and 2016 were surveyed using data from the feedback method administered by the Ministry of Higher Education Malaysia from the Graduate Tracer Study 2015. The model used in this analysis would test the hypothesis as to whether there is a significant association between English language proficiency based on their MUET outcomes and their English language proficiency courses with the job status of UMS graduates in relation to their English language proficiency. In order to classify factors that influence graduate employability, an extensive analysis of the current literature is also used. For both local and global higher education contexts, the conceptual structure developed for this study applies. The knowledge offers insights into the growth of student employability and support needs for students to improve their graduate employability.
{"title":"EXPLORING GRADUATE EMPLOYABILITY IN RELATION TO THEIR ENGLISH LANGUAGE PROFICIENCY: A PRELIMINARY STUDY","authors":"Kamsilawati Kamlun, E. Jawing, Jualang Bin ABDULLAH GANSAU","doi":"10.51200/manu.vi.2856","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.vi.2856","url":null,"abstract":"Recent literature has suggested that the relationship between globalisation and English language proficiency implicates employability in the job market. However, it could differ in different occupational groups as well as in different countries. Therefore, this study aims to investigate whether there is an effect on the graduate’s employability based on the student’s English language proficiency and their Malaysian University English Test (MUET) results. A total of 8,995 graduates who graduated in 2015 and 2016 were surveyed using data from the feedback method administered by the Ministry of Higher Education Malaysia from the Graduate Tracer Study 2015. The model used in this analysis would test the hypothesis as to whether there is a significant association between English language proficiency based on their MUET outcomes and their English language proficiency courses with the job status of UMS graduates in relation to their English language proficiency. In order to classify factors that influence graduate employability, an extensive analysis of the current literature is also used. For both local and global higher education contexts, the conceptual structure developed for this study applies. The knowledge offers insights into the growth of student employability and support needs for students to improve their graduate employability.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130630901","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Kajian ini dijalankan untuk mengkaji kepekaan murid sekolah menengah luar bandar di daerah Tuaran, Sabah menggunakan bahasa Melayu yang standard dalam karangan mereka. Sebanyak 70 hasil karangan murid tingkatan empat dari tiga buah sekolah menengah dianalisis satu persatu menggunakan kaedah kualitatif analisis kandungan. Respons bertulis juga diperoleh daripada semua murid untuk mengetahui sebab mereka mencampuradukkan bahasa dalam karangan bahasa Melayu. Hasil penelitian menunjukkan bahawa 55 hasil karangan mengandungi percampuran bahasa. Berdasarkan jumlah tersebut, 14 hasil karangan mengandungi percampuran bahasa dalaman sahaja. 41 hasil karangan yang lain pula mengandungi percampuran bahasa Inggeris. Kemudian, daripada jumlah tersebut, 28 buah karangan mengandungi kedua-dua jenis percampuran bahasa iaitu bahasa dalaman dan bahasa Inggeris. Berdasarkan respons bertulis dan temu bual dengan murid tentang sebab adanya perkataan bahasa Inggeris dalam karangan mereka, percampuran bahasa berlaku kerana keterbiasaan dan tidak mengetahui padanan yang betul dalam bahasa Melayu. Dapatan ini menunjukkan bahawa adanya kelemahan murid menggunakan bahasa Melayu standard dalam komunikasi bertulis untuk menyampaikan sesuatu mesej. Kajian yang dijalankan bermanfaat untuk memberikan maklumat berkenaan tahap penguasaan bahasa Melayu murid sekolah menengah. Guru-guru juga boleh menggunakan maklumat yang diperoleh untuk mencari cara yang sesuai bagi membantu murid meningkatkan kemahiran berbahasa Melayu yang standard khususnya dalam penulisan karangan. This research was conducted to study the awareness among rural secondary students in Tuaran District, Sabah in using standard Malay in their essays. 70 essays of Form Four sudents from three secondary schools were analysed individually using qualitative content analysis. Written response from all students were also obtained to identify the reasons forlanguage mixing in their Malay language essays. Findings of this study showed that 55 essays contained language mixes. From this total, 14 essays were found to contain native language mixing. The other 41 essays had mixes with the English language with 28 containing both types of language mixing i.e. native language and English language. Based on the students’ written response and interview feedback on the reasons for the presence of English words in their essays, the language mixing was attributed to habit and being unsure of the correct form of expression in Malay. These findingspointed to a weakness among students in using standard Malay language in their written communication to convey certain messages. This study is beneficial in terms of providing information on the level of Malay language mastery among secondary school students. Teachers could also utilise the information provided to identify appropriate methods to help students improve their standard Malay language skills particularly in essay writing.
{"title":"KERANCUAN BAHASA DALAM KARANGAN MURID SEKOLAH MENENGAH DI DAERAH TUARAN, SABAH","authors":"Anne JEFFREY KIHOB, Saidatul Nornis Hj. Mahali","doi":"10.51200/manu.vi.2633","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.vi.2633","url":null,"abstract":"Kajian ini dijalankan untuk mengkaji kepekaan murid sekolah menengah luar bandar di daerah Tuaran, Sabah menggunakan bahasa Melayu yang standard dalam karangan mereka. Sebanyak 70 hasil karangan murid tingkatan empat dari tiga buah sekolah menengah dianalisis satu persatu menggunakan kaedah kualitatif analisis kandungan. Respons bertulis juga diperoleh daripada semua murid untuk mengetahui sebab mereka mencampuradukkan bahasa dalam karangan bahasa Melayu. Hasil penelitian menunjukkan bahawa 55 hasil karangan mengandungi percampuran bahasa. Berdasarkan jumlah tersebut, 14 hasil karangan mengandungi percampuran bahasa dalaman sahaja. 41 hasil karangan yang lain pula mengandungi percampuran bahasa Inggeris. Kemudian, daripada jumlah tersebut, 28 buah karangan mengandungi kedua-dua jenis percampuran bahasa iaitu bahasa dalaman dan bahasa Inggeris. Berdasarkan respons bertulis dan temu bual dengan murid tentang sebab adanya perkataan bahasa Inggeris dalam karangan mereka, percampuran bahasa berlaku kerana keterbiasaan dan tidak mengetahui padanan yang betul dalam bahasa Melayu. Dapatan ini menunjukkan bahawa adanya kelemahan murid menggunakan bahasa Melayu standard dalam komunikasi bertulis untuk menyampaikan sesuatu mesej. Kajian yang dijalankan bermanfaat untuk memberikan maklumat berkenaan tahap penguasaan bahasa Melayu murid sekolah menengah. Guru-guru juga boleh menggunakan maklumat yang diperoleh untuk mencari cara yang sesuai bagi membantu murid meningkatkan kemahiran berbahasa Melayu yang standard khususnya dalam penulisan karangan.\u0000 \u0000This research was conducted to study the awareness among rural secondary students in Tuaran District, Sabah in using standard Malay in their essays. 70 essays of Form Four sudents from three secondary schools were analysed individually using qualitative content analysis. Written response from all students were also obtained to identify the reasons forlanguage mixing in their Malay language essays. Findings of this study showed that 55 essays contained language mixes. From this total, 14 essays were found to contain native language mixing. The other 41 essays had mixes with the English language with 28 containing both types of language mixing i.e. native language and English language. Based on the students’ written response and interview feedback on the reasons for the presence of English words in their essays, the language mixing was attributed to habit and being unsure of the correct form of expression in Malay. These findingspointed to a weakness among students in using standard Malay language in their written communication to convey certain messages. This study is beneficial in terms of providing information on the level of Malay language mastery among secondary school students. Teachers could also utilise the information provided to identify appropriate methods to help students improve their standard Malay language skills particularly in essay writing.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124544124","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Abstract This article analyses the role of nationalism and power politics (external/domestic) in shaping Indonesia’s relations with Malaysia during the administration of President Susilo Bambang Yudhoyono (SBY). More specifically, it examines how nationalism, namely domestic nationalist pressure interacts with other external-domestic determinants in shaping Indonesia’s external behaviour and options towards Malaysia when managing the cultural heritage disputes, with particular attention given to Malaysia’s alleged claims of proprietorship over the Pendet dance and Rasa Sayange folk song. By adopting a neoclassical realist construct, this study seeks to address the pertinent questions of why, how, when and to what extent nationalism affects the perceptions and calculation of the SBY administration and Jakarta’s policy options during their altercations over the two cultural heritage debacles. Special attention is given to examining the interactions between domestic nationalist pressure and the related external-domestic determinants influencing Indonesia’s foreign policy towards Malaysia, to assess the extent to which nationalism constrained the SBY administration’s handling of the related episodes of the cultural heritage disputes. This study found the salience of nationalism and/or domestic nationalist pressure in constraining/affecting SBY administration’s management of the cultural heritage disputes affecting the Indonesia-Malaysia bilateral ties to be dependent on the Indonesian state-elites’ perceptions/calculation of the external-domestic conditions, namely their domestic political resolve vis-à -vis nationalist forces and Indonesia’s relative power position compared with Malaysia, which predisposed specific foreign policy-options during the given time period and context.
{"title":"THE INDONESIA-MALAYSIA CULTURAL HERITAGE DISPUTES: A CASE STUDY OF THE PENDET DANCE AND RASA SAYANGE FOLK SONG","authors":"Lai Yew Meng, Yusten Karulus","doi":"10.51200/manu.v0i0.1880","DOIUrl":"https://doi.org/10.51200/manu.v0i0.1880","url":null,"abstract":"Abstract This article analyses the role of nationalism and power politics (external/domestic) in shaping Indonesia’s relations with Malaysia during the administration of President Susilo Bambang Yudhoyono (SBY). More specifically, it examines how nationalism, namely domestic nationalist pressure interacts with other external-domestic determinants in shaping Indonesia’s external behaviour and options towards Malaysia when managing the cultural heritage disputes, with particular attention given to Malaysia’s alleged claims of proprietorship over the Pendet dance and Rasa Sayange folk song. By adopting a neoclassical realist construct, this study seeks to address the pertinent questions of why, how, when and to what extent nationalism affects the perceptions and calculation of the SBY administration and Jakarta’s policy options during their altercations over the two cultural heritage debacles. Special attention is given to examining the interactions between domestic nationalist pressure and the related external-domestic determinants influencing Indonesia’s foreign policy towards Malaysia, to assess the extent to which nationalism constrained the SBY administration’s handling of the related episodes of the cultural heritage disputes. This study found the salience of nationalism and/or domestic nationalist pressure in constraining/affecting SBY administration’s management of the cultural heritage disputes affecting the Indonesia-Malaysia bilateral ties to be dependent on the Indonesian state-elites’ perceptions/calculation of the external-domestic conditions, namely their domestic political resolve vis-à -vis nationalist forces and Indonesia’s relative power position compared with Malaysia, which predisposed specific foreign policy-options during the given time period and context. ","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125747219","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：