Öz Tarih boyunca kurulan Türk Devletleri, savaşlarda kahramanlık gösterenler, şehit ve gazi olanlar ile ailelerinin sosyal ve ekonomik haklarını gözetmişler, bunun için tedbirler almışlardır. Manevi değerler ile de bu köklü anlayış iyice şekillenmiş ve devlet yönetiminde söz konusu faaliyetler zamanla kurumsal hale gelmiştir. Tarihi kültür ve inancından süzülerek gelen bu devlet tecrübesi ve anlayışıyla oluşturulan kurumsal bir yapıda, özellikle askeri birlik ve kurumlardaki zayiat kayıtları, nedenlerine göre farklı renkte mürekkepli kalemle, yanlarına açıklayıcı notlarda yazılmak suretiyle tutulmuştur. Geçmişle gelecek arasında kuvvetli bir köprü oluşturmak gelecek nesillerin ve milletimizin aidiyet bağlarını güçlendirmek maksadıyla tüm kamu kurumlarında bulunan arşiv belgeleri taranmak suretiyle çok çeşitli savaşlarda, vatanın ve milletin ebedi varlığını ve devletin bölünmez bütünlüğü uğrunda can veren aziz şehitlerin tespit edilerek gün yüzüne çıkarılması ve şehit listelerine dahil edilmesi faaliyetine halen devam edilmekte ve şehit listeleri sürekli güncellenmektedir. Kırım Harbinden Kıbrıs Barış Harekatına (dahil) kadar olan savaşlarda kaybedilen 114 bin civarındaki şehitlerin kayıtlarına ulaşılmış ve MSB şehit listesinde bulunmaktadır. Arşiv belgeleri tarandıkça ve şehitlerimizle ilgili belgelere ulaşıldıkça liste sürekli güncellenmeye devam edilmektedir. Geçmiş savaşlarda, tüm cephelerdeki harp zayiatlarına ve kayıplarına, TBMM’nin 1936 tarihli 927 sayılı ve 1956 tarihli 2016 sayılı kararları doğrultusunda hak ettikleri şehitlik unvanının verilerek şehit listelerine dahil edilmelerinin uygun olacağı düşünülmektedir. Makalenin Türü: Araştırma Makalesi Anahtar Kelimeler: Şehit, Gazi, Arşiv, Şehit Listesi, Zayiat ve Kayıplar JEL Kodları: Z00 Yazarın Notu: Bu çalışma bilimsel araştırma ve etik kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır. Bu çalışmada etik kurul izni veya yasal/özel izin gerektirecek bir içerik bulunmamaktadır. Çalışma ile ilgili herhangi bir çıkar çatışmasının bulunmadığı SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisine yazar imzası ile beyan edilmiştir.
{"title":"OSMANLI'DAN GÜNÜMÜZE ŞEHİTLERİN KAYIT İŞLEMLERİ","authors":"Fahrettin Dörtkol","doi":"10.54078/savsad.1203000","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1203000","url":null,"abstract":"Öz \u0000Tarih boyunca kurulan Türk Devletleri, savaşlarda kahramanlık gösterenler, şehit ve gazi olanlar ile ailelerinin sosyal ve ekonomik haklarını gözetmişler, bunun için tedbirler almışlardır. Manevi değerler ile de bu köklü anlayış iyice şekillenmiş ve devlet yönetiminde söz konusu faaliyetler zamanla kurumsal hale gelmiştir. Tarihi kültür ve inancından süzülerek gelen bu devlet tecrübesi ve anlayışıyla oluşturulan kurumsal bir yapıda, özellikle askeri birlik ve kurumlardaki zayiat kayıtları, nedenlerine göre farklı renkte mürekkepli kalemle, yanlarına açıklayıcı notlarda yazılmak suretiyle tutulmuştur. Geçmişle gelecek arasında kuvvetli bir köprü oluşturmak gelecek nesillerin ve milletimizin aidiyet bağlarını güçlendirmek maksadıyla tüm kamu kurumlarında bulunan arşiv belgeleri taranmak suretiyle çok çeşitli savaşlarda, vatanın ve milletin ebedi varlığını ve devletin bölünmez bütünlüğü uğrunda can veren aziz şehitlerin tespit edilerek gün yüzüne çıkarılması ve şehit listelerine dahil edilmesi faaliyetine halen devam edilmekte ve şehit listeleri sürekli güncellenmektedir. Kırım Harbinden Kıbrıs Barış Harekatına (dahil) kadar olan savaşlarda kaybedilen 114 bin civarındaki şehitlerin kayıtlarına ulaşılmış ve MSB şehit listesinde bulunmaktadır. Arşiv belgeleri tarandıkça ve şehitlerimizle ilgili belgelere ulaşıldıkça liste sürekli güncellenmeye devam edilmektedir. Geçmiş savaşlarda, tüm cephelerdeki harp zayiatlarına ve kayıplarına, TBMM’nin 1936 tarihli 927 sayılı ve 1956 tarihli 2016 sayılı kararları doğrultusunda hak ettikleri şehitlik unvanının verilerek şehit listelerine dahil edilmelerinin uygun olacağı düşünülmektedir. \u0000Makalenin Türü: Araştırma Makalesi \u0000Anahtar Kelimeler: Şehit, Gazi, Arşiv, Şehit Listesi, Zayiat ve Kayıplar \u0000JEL Kodları: Z00 \u0000Yazarın Notu: Bu çalışma bilimsel araştırma ve etik kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır. Bu çalışmada etik kurul izni veya yasal/özel izin gerektirecek bir içerik bulunmamaktadır. Çalışma ile ilgili herhangi bir çıkar çatışmasının bulunmadığı SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisine yazar imzası ile beyan edilmiştir.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"66 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122993843","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
II. Abdülhamid dönemi Osmanlı devleti açısından bir değişim süreci başlatmıştır. Her alanda yapılan düzenleme askeri yapılanmayı da beraberinde getirmiştir. Muhafız taburlarında görülen Arap, Arnavut, Boşnak muhafız taburlarının yanı sıra Osmanlı hanedanlığının atası Ertuğrul Gazi ile söğüt diyarına gelmiş ailelerinin soylarından bir muhafız taburu kurulmuştur. Bu muhafız taburunun adı da Ertuğrul Süvari Alayı olarak belirlenmiştir. Osmanlı arşivlerinde Söğüt Maiyyet Bölüğü olarak da adlandırılan muhafızların ele alındığı bu çalışmada askeri tarihin karanlık kalmış bir takım bölümlerine ışık tutmak, saklı bilgilerin gün yüzüne çıkarılmasını sağlamak amaçlanmıştır. Gelişen askeri teknolojilere rağmen Muhafız Taburları sembolik bile olsa hala varlığını devam ettirmektedir. Bu durumun sembolik bir hal alması devletin güçlü bir geleneksel yapıya sahip olduğunun aynı zamanda bir kanıtıdır. Bu geleneğin temellerine göz atarak, yakın bir dönemde teşkil edilmiş bulunan atlı birliklerin II. Abdülhamid dönemindeki önemi gözler önüne serilmektedir. Tümdengelim yönteminin kullanıldığı makalede genelde Ertuğrul Süvari Alayı’nın özelde Söğüt Maiyyet Bölüğü’nün kuruluşu, askerlerde aranılan nitelikler, mevcutları, kullandıkları teçhizatlar ve görevleri aktarılacaktır.
{"title":"The Guards Established Period Of Abdulhamid II : Ertugrul Cavalry Regiment","authors":"Sefa Di̇rgen","doi":"10.54078/savsad.1093518","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1093518","url":null,"abstract":"II. Abdülhamid dönemi Osmanlı devleti açısından bir değişim süreci başlatmıştır. Her alanda yapılan düzenleme askeri yapılanmayı da beraberinde getirmiştir. Muhafız taburlarında görülen Arap, Arnavut, Boşnak muhafız taburlarının yanı sıra Osmanlı hanedanlığının atası Ertuğrul Gazi ile söğüt diyarına gelmiş ailelerinin soylarından bir muhafız taburu kurulmuştur. Bu muhafız taburunun adı da Ertuğrul Süvari Alayı olarak belirlenmiştir. Osmanlı arşivlerinde Söğüt Maiyyet Bölüğü olarak da adlandırılan muhafızların ele alındığı bu çalışmada askeri tarihin karanlık kalmış bir takım bölümlerine ışık tutmak, saklı bilgilerin gün yüzüne çıkarılmasını sağlamak amaçlanmıştır. Gelişen askeri teknolojilere rağmen Muhafız Taburları sembolik bile olsa hala varlığını devam ettirmektedir. Bu durumun sembolik bir hal alması devletin güçlü bir geleneksel yapıya sahip olduğunun aynı zamanda bir kanıtıdır. Bu geleneğin temellerine göz atarak, yakın bir dönemde teşkil edilmiş bulunan atlı birliklerin II. Abdülhamid dönemindeki önemi gözler önüne serilmektedir. Tümdengelim yönteminin kullanıldığı makalede genelde Ertuğrul Süvari Alayı’nın özelde Söğüt Maiyyet Bölüğü’nün kuruluşu, askerlerde aranılan nitelikler, mevcutları, kullandıkları teçhizatlar ve görevleri aktarılacaktır.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"42 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128397501","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
According to David Rapoport’s Four Waves theory, “modern terrorism” is historically handled in four waves: “anarchist, anti-colonial, new left and religious.” However, after the 9/11 terrorist attacks, new terrorism advocates stated that a fifth wave had begun. Al-Qaeda and ISIS terrorist organizations are generally at the center of these discussions as actors of new terrorism. Although the PKK terrorist organization is in the third wave in Rapoport’s classification of terrorist waves, it has sought to change its organizational style, goals, motives and motivation sources, action methods and tactics according to time and environment, with the methods it has experienced and learned from al-Qaeda and ISIS. In this study, the PKK’s search for change, which is called a learning terrorist organization, is analyzed on the basis of the arguments of new terrorism. The main question of the study is whether the PKK can be considered as an actor of new terrorism, such as al-Qaeda and ISIS terrorist organizations.
{"title":"THE NEW TERRORISM AND ANALYSIS OF THE PKK IN THE CONTEXT OF LEARNING TERRORIST ORGANIZATIONS","authors":"Ali Gök, Çağla Mavruk","doi":"10.54078/savsad.1142538","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1142538","url":null,"abstract":"According to David Rapoport’s Four Waves theory, “modern terrorism” is historically handled in four waves: “anarchist, anti-colonial, new left and religious.” However, after the 9/11 terrorist attacks, new terrorism advocates stated that a fifth wave had begun. Al-Qaeda and ISIS terrorist organizations are generally at the center of these discussions as actors of new terrorism. Although the PKK terrorist organization is in the third wave in Rapoport’s classification of terrorist waves, it has sought to change its organizational style, goals, motives and motivation sources, action methods and tactics according to time and environment, with the methods it has experienced and learned from al-Qaeda and ISIS. In this study, the PKK’s search for change, which is called a learning terrorist organization, is analyzed on the basis of the arguments of new terrorism. The main question of the study is whether the PKK can be considered as an actor of new terrorism, such as al-Qaeda and ISIS terrorist organizations.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114694197","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The precarious political and security situation in Iraq in the post-2003 era led to unprecedented instability and a power vacuum in the country, which turned into an arena of regional competition between the USA and Iran. While the former had a widescale military presence, the latter exerted influence through support to certain Shiite political factions and militias. Following the U.S. military withdrawal in 2011, the deterioration of the security situation manifested itself more visibly when Daesh gained ground and captured Mosul, the second-biggest city in the country. With the crippled security sector unable to fight Daesh, the militias in the country were brought together under the umbrella of the “al-Hashd al-Shaabi”, which was funded and supported by the government. Proving instrumental in defeating Daesh, the al-Hashd al-Shaabi organization also involved pro-Iranian militias with anti-West agendas that had mainly been formed in the early times of the post-2003 era and later within the anti-Daesh movement. These pro-Iranian militias under the al-Hashd al-Shaabi have been posing threats within separate contexts to the U.S., Türkiye and the international organizations led by NATO operating in the security realm in the country. Shedding light on the evolution and dynamics of the al-Hashd al-Shaabi first, this study examines the antagonist pro-Iranian militias as sources of terrorism and instability and puts forward implications through an analytical approach.
{"title":"Irak’ta Terör ve İstikrarsızlık Kaynağı Olarak Haşdi Şabi İçindeki İran Yanlısı Hasım Milisler","authors":"Candaş Demir","doi":"10.54078/savsad.1052161","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1052161","url":null,"abstract":"The precarious political and security situation in Iraq in the post-2003 era led to unprecedented instability and a power vacuum in the country, which turned into an arena of regional competition between the USA and Iran. While the former had a widescale military presence, the latter exerted influence through support to certain Shiite political factions and militias. Following the U.S. military withdrawal in 2011, the deterioration of the security situation manifested itself more visibly when Daesh gained ground and captured Mosul, the second-biggest city in the country. With the crippled security sector unable to fight Daesh, the militias in the country were brought together under the umbrella of the “al-Hashd al-Shaabi”, which was funded and supported by the government. Proving instrumental in defeating Daesh, the al-Hashd al-Shaabi organization also involved pro-Iranian militias with anti-West agendas that had mainly been formed in the early times of the post-2003 era and later within the anti-Daesh movement. These pro-Iranian militias under the al-Hashd al-Shaabi have been posing threats within separate contexts to the U.S., Türkiye and the international organizations led by NATO operating in the security realm in the country. Shedding light on the evolution and dynamics of the al-Hashd al-Shaabi first, this study examines the antagonist pro-Iranian militias as sources of terrorism and instability and puts forward implications through an analytical approach.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125664478","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The aim of this study is to investigate the reasons for the inadequacy of the Afghan National Security Forces (ANSF), formed by the multinational military force under the command of NATO. For this purpose, the security situation of Afghanistan in the last twenty years has been examined in three periods. The first period is ISAF operations from 2001-2010. During this period, ISAF took on the task of both ensuring national security and establishing the ANSF. The second period is the “transition” period between 2011 and 2014, in which security responsibility is transferred. The last period is that ANSF assumed the responsibility of country security. In order to understand the security and establishment/operation processes of the ANSF in all three periods, interviews were conducted with 28 officers (currently retired) assigned to the region by the Turkish Armed Forces (TAF). According to the results, ISAF could not stop the increasing attacks of the Taliban in the first period and could not seize the military initiative. The ANSF, which was formed in this period, entered the transition period before it could gain full operational competence due to the lack of training and equipment. Hearing that the United States of America (USA) started negotiations with the Taliban during the transition period was met with suspicion in the ANSF and negatively affected the operations. In the third period when the ANSF assumed security responsibility, the Taliban attacks continued to increase and as a result, international forces withdrew from the country in September 2021, leaving Afghanistan to the Taliban. Other factors affecting the failure of ANSF is the inability to set law and order in the country, the inability to prevent corruption, the lack of unity and solidarity among ethnic groups, and the lack of "national consciousness".
{"title":"REASONS FOR FAILURE OF AFGHANISTAN NATIONAL SECURITY FORCES","authors":"Fikret Bayir","doi":"10.54078/savsad.1081896","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1081896","url":null,"abstract":"The aim of this study is to investigate the reasons for the inadequacy of the Afghan National Security Forces (ANSF), formed by the multinational military force under the command of NATO. For this purpose, the security situation of Afghanistan in the last twenty years has been examined in three periods. The first period is ISAF operations from 2001-2010. During this period, ISAF took on the task of both ensuring national security and establishing the ANSF. The second period is the “transition” period between 2011 and 2014, in which security responsibility is transferred. The last period is that ANSF assumed the responsibility of country security. In order to understand the security and establishment/operation processes of the ANSF in all three periods, interviews were conducted with 28 officers (currently retired) assigned to the region by the Turkish Armed Forces (TAF). According to the results, ISAF could not stop the increasing attacks of the Taliban in the first period and could not seize the military initiative. The ANSF, which was formed in this period, entered the transition period before it could gain full operational competence due to the lack of training and equipment. Hearing that the United States of America (USA) started negotiations with the Taliban during the transition period was met with suspicion in the ANSF and negatively affected the operations. In the third period when the ANSF assumed security responsibility, the Taliban attacks continued to increase and as a result, international forces withdrew from the country in September 2021, leaving Afghanistan to the Taliban. Other factors affecting the failure of ANSF is the inability to set law and order in the country, the inability to prevent corruption, the lack of unity and solidarity among ethnic groups, and the lack of \"national consciousness\".","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115976651","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Osmanlı Devleti, 30 Ekim 1918’de İtilaf Devletleri ile Mondros Mütarekesi’ni imzalayarak Birinci Dünya Savaşı’ndan çekilmişti. Mütarekenin 5’inci maddesi gereğince de ordularını terhis etmeye başlamıştı. Mütareke imzalandığında Musul’da 6’ncı Ordu ve ona bağlı 5’inci Tümen bulunmaktaydı. Mütareke şartları gereği de 6’ncı Ordu lağvedilmişti. Bunun yerine bölgede Harbiye Nezaretine doğrudan bağlı 13’üncü Kolordu kurulmuştu. 5’inci Tümen de bu kolorduya bağlanmış ve tümen, Mardin ve çevresinin asayişini sağlamakla görevlendirilmişti. Güney Cephesi’nde 24 Mart 1919’da Urfa’nın işgal edilmesiyle birlikte 5’inci Tümen, Urfa Savunması’na katılmıştı. Urfa’nın 11 Nisan 1920’de istiklaline kavuşmasından sonra 5’inci Tümen, 3 Kasım 1920’de Antep Savunması’na görevlendirilmişti. Tümen burada başarılı muharebelerle Fransızlara darbeler indirmişti. Fakat kuşatma çemberi kırılamadığından açlığa çare bulamayan Antep halkı, 8 Şubat 1921’de Fransızlara teslim olmuştu. Milli Mücadele’de Güney Cephesi’nde Fransızlarla Ankara Hükümeti arasında barış görüşmeleri başladığı zaman Batı Cephesi’nde Yunanlar Sakarya Nehri’nin doğusuna kadar ilerlemişti. Dolayısıyla bu ilerleyiş, Batı Cephesi’nin kuvvetlendirilmesi zorunluluğunu ortaya çıkarmıştı. Bu kapsamda 5’inci Tümen, Güney Cephesi’nde 9 Kasım 1920’de kurulan 2’nci Kolorduya bağlı olarak Sakarya Meydan Muharebesi’ne katılmak üzere 26 Temmuz 1921’de Batı Cephesi’ne gönderilmişti. Çalışmada Antep Savunması’ndan Batı Cephesi’nde Sakarya Meydan Muharebesi’ne katılan 5’inci Tümenin faaliyetleri ele alınacaktır. Çalışmanın ana kaynaklarını MSB ATASE Arşivi’nden temin edilen belgeler ile literatürde konuya dair yer alan çalışmalar oluşturmaktadır. Tespit edilen belge ve bilgiler; nitel, nicel ve karşılaştırmalı yöntemle analiz edilerek çalışma ortaya konulacaktır.
{"title":"Millî Mücadele’de Antep Savunması’ndan Batı Cephesi’ne 5’inci Tümen (1918-1921)","authors":"Güzin Çaykiran","doi":"10.54078/savsad.1036712","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1036712","url":null,"abstract":"Osmanlı Devleti, 30 Ekim 1918’de İtilaf Devletleri ile Mondros Mütarekesi’ni imzalayarak Birinci Dünya Savaşı’ndan çekilmişti. Mütarekenin 5’inci maddesi gereğince de ordularını terhis etmeye başlamıştı. Mütareke imzalandığında Musul’da 6’ncı Ordu ve ona bağlı 5’inci Tümen bulunmaktaydı. Mütareke şartları gereği de 6’ncı Ordu lağvedilmişti. Bunun yerine bölgede Harbiye Nezaretine doğrudan bağlı 13’üncü Kolordu kurulmuştu. 5’inci Tümen de bu kolorduya bağlanmış ve tümen, Mardin ve çevresinin asayişini sağlamakla görevlendirilmişti. Güney Cephesi’nde 24 Mart 1919’da Urfa’nın işgal edilmesiyle birlikte 5’inci Tümen, Urfa Savunması’na katılmıştı. Urfa’nın 11 Nisan 1920’de istiklaline kavuşmasından sonra 5’inci Tümen, 3 Kasım 1920’de Antep Savunması’na görevlendirilmişti. Tümen burada başarılı muharebelerle Fransızlara darbeler indirmişti. Fakat kuşatma çemberi kırılamadığından açlığa çare bulamayan Antep halkı, 8 Şubat 1921’de Fransızlara teslim olmuştu.\u0000Milli Mücadele’de Güney Cephesi’nde Fransızlarla Ankara Hükümeti arasında barış görüşmeleri başladığı zaman Batı Cephesi’nde Yunanlar Sakarya Nehri’nin doğusuna kadar ilerlemişti. Dolayısıyla bu ilerleyiş, Batı Cephesi’nin kuvvetlendirilmesi zorunluluğunu ortaya çıkarmıştı. Bu kapsamda 5’inci Tümen, Güney Cephesi’nde 9 Kasım 1920’de kurulan 2’nci Kolorduya bağlı olarak Sakarya Meydan Muharebesi’ne katılmak üzere 26 Temmuz 1921’de Batı Cephesi’ne gönderilmişti. Çalışmada Antep Savunması’ndan Batı Cephesi’nde Sakarya Meydan Muharebesi’ne katılan 5’inci Tümenin faaliyetleri ele alınacaktır. Çalışmanın ana kaynaklarını MSB ATASE Arşivi’nden temin edilen belgeler ile literatürde konuya dair yer alan çalışmalar oluşturmaktadır. Tespit edilen belge ve bilgiler; nitel, nicel ve karşılaştırmalı yöntemle analiz edilerek çalışma ortaya konulacaktır.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"70 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128894998","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
This study aims to evaluate the effectiveness of the United Nations Security Council's resolutions on Cyprus within the framework of the conflict resolution approach. Due to the conflict resolution approach, the position of Turkey, which is on the other side of the conflict and is the guarantor state, is also included in the evaluation with some suggestions. In this context, 152 Security Council resolutions between 1960 and 2021 have been examined. The results show that the Security Council has not been analyzed Cyprus' recent history well. Even the proposal to return to the 1960 Nicosia Treaty is a concrete indicator of this fact. In this sense, the Security Council has not been successful in terms of conflict resolution on Cyprus issue. On the other hand, Turkey, condemned within the framework of the Security Council resolutions, has not been able to explain itself well to the international community regarding Cyprus. The conflict resolution approach at least points that Turkey and Turkish Cypriots also have arguments to put forward for a satisfying solution.
{"title":"Cyprus in the Security Council Resolutions from 1960 to 2021 (Failed Conflict Resolution)","authors":"Mahir Terzi̇","doi":"10.54078/savsad.1067059","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1067059","url":null,"abstract":"This study aims to evaluate the effectiveness of the United Nations Security Council's resolutions on Cyprus within the framework of the conflict resolution approach. Due to the conflict resolution approach, the position of Turkey, which is on the other side of the conflict and is the guarantor state, is also included in the evaluation with some suggestions. In this context, 152 Security Council resolutions between 1960 and 2021 have been examined. The results show that the Security Council has not been analyzed Cyprus' recent history well. Even the proposal to return to the 1960 Nicosia Treaty is a concrete indicator of this fact. In this sense, the Security Council has not been successful in terms of conflict resolution on Cyprus issue. On the other hand, Turkey, condemned within the framework of the Security Council resolutions, has not been able to explain itself well to the international community regarding Cyprus. The conflict resolution approach at least points that Turkey and Turkish Cypriots also have arguments to put forward for a satisfying solution.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133432951","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
İkinci Dünya Savaşı'na katılmayan Türk ordusu bu savaşta uygulanan modern komando taktiklerini tecrübe edememişti. Savaş sonrasında artan Sovyet baskısı ise Türkiye'yi Amerika Birleşik Devletleri ile ittifak yapmaya yöneltmiş ve 1947 yılı Mart ayında açıklanan Truman Doktrini sonucu olarak, Türk ordusunun reorganizasyonu Amerikalı askerî müşavirlere verilmiştir. Türkiye’ye gelen Amerikalı askerî müşavirler, henüz ilk incelemelerinde, Türk ordusunun modern gerilla/komando eğitim ve taktiklerine yabancı olduğunu görmüşlerdir. Bu nedenle Amerikalı yetkililer, modern komando eğitimi konusunda dünyaca ünlü bir uzman olan Yarbay Fracois d’Eliscu’yu Türk ordusuna modern komando taktik ve tekniklerini öğretmesi için görevlendirmiştir. Yarbay Francois d’Eliscu 1949 yılında Türkiye'ye gelmiş ve kullandığı ilginç öğretim yöntemleri ve zorlu komando kursları ile kısa zamanda kendisini kabul ettirerek Türk ordusunda övgüyle bahsedilen bir kişi olmuştur. Öyle ki, şahsına karşı oluşan saygı ve şükran duygusunun bir tezahürü olarak, Türk ordusunda ihdas edilen ilk komando brövesi de Yarbay Francois d’Eliscu’ya verilmiştir. Bu bildiride Cumhuriyet dönemi Türk ordusunda modern komando eğitiminin nasıl başladığı ve ne gibi bir program uygulandığı, açılan kurslara dört yıl boyunca nezaret eden Amerikalı Yarbay Francois d’Eliscu’nun faaliyetleri kapsamında ele alınacaktır. Böylelikle, yabancı bir askerî uzmanın İkinci Dünya Savaşı sonrasında Türk askerî personelinin eğitimine ve Türk ordusunun reorganizasyon sürecine bulunduğu katkının ortaya konması da amaçlanmaktadır.
{"title":"Cumhuriyet Döneminde Modern Komando Eğitiminin Başlaması ve Amerikalı Yarbay Francois d’Eliscu’nun Türkiye’deki Faaliyetleri (1949-1953)","authors":"Erhan Çi̇fci̇","doi":"10.54078/savsad.1126664","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1126664","url":null,"abstract":"İkinci Dünya Savaşı'na katılmayan Türk ordusu bu savaşta uygulanan modern komando taktiklerini tecrübe edememişti. Savaş sonrasında artan Sovyet baskısı ise Türkiye'yi Amerika Birleşik Devletleri ile ittifak yapmaya yöneltmiş ve 1947 yılı Mart ayında açıklanan Truman Doktrini sonucu olarak, Türk ordusunun reorganizasyonu Amerikalı askerî müşavirlere verilmiştir. Türkiye’ye gelen Amerikalı askerî müşavirler, henüz ilk incelemelerinde, Türk ordusunun modern gerilla/komando eğitim ve taktiklerine yabancı olduğunu görmüşlerdir. Bu nedenle Amerikalı yetkililer, modern komando eğitimi konusunda dünyaca ünlü bir uzman olan Yarbay Fracois d’Eliscu’yu Türk ordusuna modern komando taktik ve tekniklerini öğretmesi için görevlendirmiştir. \u0000 \u0000Yarbay Francois d’Eliscu 1949 yılında Türkiye'ye gelmiş ve kullandığı ilginç öğretim yöntemleri ve zorlu komando kursları ile kısa zamanda kendisini kabul ettirerek Türk ordusunda övgüyle bahsedilen bir kişi olmuştur. Öyle ki, şahsına karşı oluşan saygı ve şükran duygusunun bir tezahürü olarak, Türk ordusunda ihdas edilen ilk komando brövesi de Yarbay Francois d’Eliscu’ya verilmiştir. \u0000 \u0000Bu bildiride Cumhuriyet dönemi Türk ordusunda modern komando eğitiminin nasıl başladığı ve ne gibi bir program uygulandığı, açılan kurslara dört yıl boyunca nezaret eden Amerikalı Yarbay Francois d’Eliscu’nun faaliyetleri kapsamında ele alınacaktır. Böylelikle, yabancı bir askerî uzmanın İkinci Dünya Savaşı sonrasında Türk askerî personelinin eğitimine ve Türk ordusunun reorganizasyon sürecine bulunduğu katkının ortaya konması da amaçlanmaktadır.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126679544","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Uluslar asırlardır kendi kendilerini koruma refleksleri ve aksiyonları bazında çeşitli yöntem ve metotlar kullanmaktadır. Başka ulusların tehditkâr davranışlarına karşı en etkili koruma yöntemlerinden biri olarak da Savunma ve askeri kapasiteye yönelik araç ve malzemelerin tedariki ve geliştirilmesi her zaman en ön safta olagelmiştir. Bu yöntemlerin aktif şekilde kullanımı ve yüzyıllardır Savunmaya yönelik harcamalarının devlet tekelinde ve kontrolünde olduğundan beri harcamalar ve maliyetler hususunda savunmayla aralarında korelasyon ortaya konulmuştur. Savunma Harcamalarının ekonomik büyümeye etkisini ortaya çıkarmaya çalışmada bu ilişkinin alt başlıklarından birini oluşturmaktadır. Bu makalede başlıca işlenecek noktalar askeri ve savunmaya yönelik harcamaların ekonomik büyümeye katkısını ortaya koymak olacaktır. Araştırmada konuya ilişkin kanıtlamalar çeşitli veriler tarafından desteklenip aynı zamanda tarihsel ve güncel olaylar ışığında bu harcamaların gelecek dönemde ekonomik büyümeye olası etkileri açıklanacaktır. Araştırmada verileri verilecek ülkeler NATO ve Türkiye olacaktır.
{"title":"Savunma Harcamalarının Ekonomiye Etkisi Ve Harcama Kalemlerinin Ağırlıklarının Belirlenmesi","authors":"B. Yilmaz","doi":"10.54078/savsad.1091640","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1091640","url":null,"abstract":"Uluslar asırlardır kendi kendilerini koruma refleksleri ve aksiyonları bazında çeşitli yöntem ve metotlar kullanmaktadır. Başka ulusların tehditkâr davranışlarına karşı en etkili koruma yöntemlerinden biri olarak da Savunma ve askeri kapasiteye yönelik araç ve malzemelerin tedariki ve geliştirilmesi her zaman en ön safta olagelmiştir. Bu yöntemlerin aktif şekilde kullanımı ve yüzyıllardır Savunmaya yönelik harcamalarının devlet tekelinde ve kontrolünde olduğundan beri harcamalar ve maliyetler hususunda savunmayla aralarında korelasyon ortaya konulmuştur. Savunma Harcamalarının ekonomik büyümeye etkisini ortaya çıkarmaya çalışmada bu ilişkinin alt başlıklarından birini oluşturmaktadır. Bu makalede başlıca işlenecek noktalar askeri ve savunmaya yönelik harcamaların ekonomik büyümeye katkısını ortaya koymak olacaktır. Araştırmada konuya ilişkin kanıtlamalar çeşitli veriler tarafından desteklenip aynı zamanda tarihsel ve güncel olaylar ışığında bu harcamaların gelecek dönemde ekonomik büyümeye olası etkileri açıklanacaktır. Araştırmada verileri verilecek ülkeler NATO ve Türkiye olacaktır.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"12 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124628856","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Çanakkale Savaşı, gerek Türk gerekse yabancı araştırmacılar tarafından en çok incelenen Birinci Dünya Savaşı cephelerinden birisidir. Ancak bu araştırma çokluğunda havacılık faaliyetleri yeteri kadar ilgi çekmemiştir. Çanakkale Savaşlı sırasında yaşanan havacılık faaliyetleri daha çok popüler çalışmalarda yer bulmuş ve hakkıyla incelenememiştir. Bu yetersiz çalışmaların çoğu da kaynak zenginliğine sahip olmayıp sınırlı kaynaklarla değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada Çanakkale Savaşı’nın ilk safhasında İttifak hava gücünü oluşturan Ark Royal uçak gemisinin ve sahip olduğu deniz uçaklarının faaliyetleri incelenecektir. Dönem olarak Ark Royal’in Çanakkale’ye geliş tarihi olan 17 Şubat 1915 tarihinden deniz savaşının yaşandığı 18 Mart 1915 günü de dâhil olmak üzere altmış bir günlük dönem incelenmiştir. Bu inceleme sırasında; İngiliz, Alman ve Türk askeri arşiv belgeleri ile Çanakkale Savaşlarını tüm yönleri ile konu alan tüm Türk tarih çalışmaları ve İngiliz resmi yayınları ile yabancı yayınlar incelenmiştir. Bu inceleme sırasında yabancı arşiv ve yayınlardan tespit edilen bilgilerin Türk kaynakları ile karşılaştırması yapılarak en doğru bilgiye ulaşılmaya çalışılmıştır.
{"title":"Çanakkale Savaşı’nda Bir Uçak Gemisi: Ark Royal (17 Şubat 1915 - 18 Mart 1915)","authors":"E. Kurt","doi":"10.54078/savsad.1078363","DOIUrl":"https://doi.org/10.54078/savsad.1078363","url":null,"abstract":"Çanakkale Savaşı, gerek Türk gerekse yabancı araştırmacılar tarafından en çok incelenen Birinci Dünya Savaşı cephelerinden birisidir. Ancak bu araştırma çokluğunda havacılık faaliyetleri yeteri kadar ilgi çekmemiştir. Çanakkale Savaşlı sırasında yaşanan havacılık faaliyetleri daha çok popüler çalışmalarda yer bulmuş ve hakkıyla incelenememiştir. Bu yetersiz çalışmaların çoğu da kaynak zenginliğine sahip olmayıp sınırlı kaynaklarla değerlendirilmeye çalışılmıştır. \u0000Bu çalışmada Çanakkale Savaşı’nın ilk safhasında İttifak hava gücünü oluşturan Ark Royal uçak gemisinin ve sahip olduğu deniz uçaklarının faaliyetleri incelenecektir. Dönem olarak Ark Royal’in Çanakkale’ye geliş tarihi olan 17 Şubat 1915 tarihinden deniz savaşının yaşandığı 18 Mart 1915 günü de dâhil olmak üzere altmış bir günlük dönem incelenmiştir. Bu inceleme sırasında; İngiliz, Alman ve Türk askeri arşiv belgeleri ile Çanakkale Savaşlarını tüm yönleri ile konu alan tüm Türk tarih çalışmaları ve İngiliz resmi yayınları ile yabancı yayınlar incelenmiştir. \u0000Bu inceleme sırasında yabancı arşiv ve yayınlardan tespit edilen bilgilerin Türk kaynakları ile karşılaştırması yapılarak en doğru bilgiye ulaşılmaya çalışılmıştır.","PeriodicalId":158979,"journal":{"name":"SAVSAD Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi","volume":"5 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126837575","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：