مقدمه: وضعیتهای اکسیپوت خلفی، شایع‌ترین نوع وضعیتهای نامناسب اکسیپوت هستند. افزایش شدت درد مادر و همچنین افزایش نیاز به استفاده از بی‌حسی اپیدورال، یکی از عوارض این وضعیت میباشد. وضعیت قرارگیری مادر در طول لیبر میتواند شدت درد وی را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر وضعیت مادر در مرحله فعال زایمان بر شدت درد و رضایت مادر انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 بر روی 180 زن نخست باردار با بارداری تک‌قلو و ترم و دارای جنین با وضعیت اکسیپوت خلفی که جهت انجام زایمان به زایشگاه شهرستان رامهرمز مراجعه نمودند، انجام شد. افراد به‌طور تصادفی در یکی از سه گروه وضعیت نیمه دمر (45 نفر)، وضعیت سجده (45 نفر) و وضعیت خوابیده به پشت (90 نفر) قرار گرفتند. نیم ساعت بعد از تصادفی‌سازی تا زمان زایمان، تمام شرکت‌کنندگان به‌طور متناوب (30-15 دقیقه در هر ساعت) در وضعیتهای تعریف شده قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها در این مطالعه شامل معیار دیداری سنجش درد و فرم ثبت مشاهدات و معاینات بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون‌های کای دو و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین شدت درد لیبر در گروههای مورد مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0>p). همچنین میزان رضایت مادر در گروههای مداخله در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (0001/0>p). نتیجه‌گیری: وضعیتهای نیمه دمر و سجده مادر دارای جنین با وضعیت اکسیپوت خلفی در طول فاز فعال زایمان و مرحله دوم زایمان در کاهش درد لیبر و افزایش رضایت مادر سودمند است.
{"title":"بررسی تأثیر وضعیت مادر با یک جنین در وضعیت اکسیپوت خلفی در طول لیبر بر شدت درد و رضایت مادر","authors":"کبری بهمئی, مینا ایروانی, پروانه موسوی, محمدحسین حقیقیزاده","doi":"10.22038/IJOGI.2018.11386","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2018.11386","url":null,"abstract":"مقدمه: وضعیتهای اکسیپوت خلفی، شایع‌ترین نوع وضعیتهای نامناسب اکسیپوت هستند. افزایش شدت درد مادر و همچنین افزایش نیاز به استفاده از بی‌حسی اپیدورال، یکی از عوارض این وضعیت میباشد. وضعیت قرارگیری مادر در طول لیبر میتواند شدت درد وی را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر وضعیت مادر در مرحله فعال زایمان بر شدت درد و رضایت مادر انجام شد. \u0000روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 بر روی 180 زن نخست باردار با بارداری تک‌قلو و ترم و دارای جنین با وضعیت اکسیپوت خلفی که جهت انجام زایمان به زایشگاه شهرستان رامهرمز مراجعه نمودند، انجام شد. افراد به‌طور تصادفی در یکی از سه گروه وضعیت نیمه دمر (45 نفر)، وضعیت سجده (45 نفر) و وضعیت خوابیده به پشت (90 نفر) قرار گرفتند. نیم ساعت بعد از تصادفی‌سازی تا زمان زایمان، تمام شرکت‌کنندگان به‌طور متناوب (30-15 دقیقه در هر ساعت) در وضعیتهای تعریف شده قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها در این مطالعه شامل معیار دیداری سنجش درد و فرم ثبت مشاهدات و معاینات بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون‌های کای دو و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \u0000یافتهها: میانگین شدت درد لیبر در گروههای مورد مداخله در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0>p). همچنین میزان رضایت مادر در گروههای مداخله در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (0001/0>p). \u0000نتیجه‌گیری: وضعیتهای نیمه دمر و سجده مادر دارای جنین با وضعیت اکسیپوت خلفی در طول فاز فعال زایمان و مرحله دوم زایمان در کاهش درد لیبر و افزایش رضایت مادر سودمند است.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"590 1","pages":"66-73"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-07-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"77085401","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2018-02-20DOI: 10.22038/ijogi.2017.24374.2630
نفیسه اندرون, معصومه کردی, سیدعلی کیمیایی, حبیب الله اسماعیلی
مقدمه: اضطراب دوران بارداری، یک مشکل شایع در زنان باردار است و پیامد نامطلوبی بر روی مادر و نوزاد دارد. ماما به‌عنوان فردی مسئول، نقش مهمی در ارائه مشاوره و مراقبت مادر در طول دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامه مشاوره فردی توسط ماما بر اضطراب دوران بارداری زنان نخستزا انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 95-1394 بر روی 90 زن نخستزا با سن حاملگی 30-28 هفته مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. افراد به روش تصادفی به دو گروه 45 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله، برنامه مشاوره فردی توسط ماما، بر اساس محتوی مدل مشاوره در مطالعه گمبل طی 3 جلسه (هر 2 هفته یک‌بار) برگزار گردید و در گروه کنترل، مراقبت‌های معمول انجام شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه مشخصات فردی- مامایی و پرسشنامه اضطراب بک بود. میزان اضطراب قبل از مداخله و طی هفته‌های 36-34 بارداری در دو گروه اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و تی‌تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین نمره اضطراب در هفته 36-34 بارداری، در گروه مداخله 960/3±355/6 و در گروه کنترل 420/5±822/9 بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (001/0p<). نتیجه‌گیری: برنامه مشاوره فردی توسط ماما در طول بارداری، منجر به کاهش اضطراب دوران بارداری در زنان نخستزا میشود.
{"title":"تأثیر برنامه مشاوره فردی توسط ماما بر اضطراب دوران بارداری زنان نخستزا","authors":"نفیسه اندرون, معصومه کردی, سیدعلی کیمیایی, حبیب الله اسماعیلی","doi":"10.22038/ijogi.2017.24374.2630","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/ijogi.2017.24374.2630","url":null,"abstract":"مقدمه: اضطراب دوران بارداری، یک مشکل شایع در زنان باردار است و پیامد نامطلوبی بر روی مادر و نوزاد دارد. ماما به‌عنوان فردی مسئول، نقش مهمی در ارائه مشاوره و مراقبت مادر در طول دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامه مشاوره فردی توسط ماما بر اضطراب دوران بارداری زنان نخستزا انجام شد. \u0000روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 95-1394 بر روی 90 زن نخستزا با سن حاملگی 30-28 هفته مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. افراد به روش تصادفی به دو گروه 45 نفره مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله، برنامه مشاوره فردی توسط ماما، بر اساس محتوی مدل مشاوره در مطالعه گمبل طی 3 جلسه (هر 2 هفته یک‌بار) برگزار گردید و در گروه کنترل، مراقبت‌های معمول انجام شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه مشخصات فردی- مامایی و پرسشنامه اضطراب بک بود. میزان اضطراب قبل از مداخله و طی هفته‌های 36-34 بارداری در دو گروه اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و تی‌تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \u0000یافتهها: میانگین نمره اضطراب در هفته 36-34 بارداری، در گروه مداخله 960/3±355/6 و در گروه کنترل 420/5±822/9 بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت (001/0p<). \u0000نتیجه‌گیری: برنامه مشاوره فردی توسط ماما در طول بارداری، منجر به کاهش اضطراب دوران بارداری در زنان نخستزا میشود.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"15 1","pages":"86-95"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2018-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88029202","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
مقدمه: پوکی استخوان، شایع‌ترین بیماری متابولیک استخوانی بوده که میتواند منجر به شکستگی‌های خطرناک شود. در این بیماری توده استخوانی تحلیل یافته و شکستگی به راحتی اتفاق می‌افتد. مطالعه حاضر با هدف تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت هورمون پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان مبتلا به یائسگی زودرس انجام شد. روش‌کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1393 بر روی 21 زن مبتلا به یائسگی زودرس با دامنه سنی 45-35 سال انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 45 تا60 دقیقه با شدتی معادل 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره اجرا شد. 24 ساعت پیش از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در پایان هفته هشتم، مقادیر هورمون پاراتورمون، استروژن و برخی نشانگرهای متابولیزم استخوان سرمی با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و الایزا در حالت 12 ساعت ناشتایی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های تی دانشجویی و تحلیل کوواریانس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافتهها: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار مقادیر کلسیم (001/0=p)، فسفر (001/0=p)، استروژن (001/0=p) و پاراتورمون (001/0=p) در گروه تمرین هوازی شد، در صورتی که تغییر معنی‌داری در مقادیر الکالین فسفاتاز در پایان دوره مشاهده نشد (92/0=p). نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین هوازی با شدت 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره منجر به افزایش معنی‌دار در مقادیر کلسیم، فسفر، استروژن و پاراتورمون در زنان مبتلا به یائسگی زودرس شد. در کل می‌توان نتیجه گرفت که اجرای فعالیت بدنی منظم منجر به افزایش تراکم استخوان‌ها و کاهش خطر شکستگی در زنان یائسه زودرس میشود.
{"title":"تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان چاق مبتلا به یائسگی زودرس","authors":"مهرداد فتحی, سیدرضا عطارزاده حسینی, سمیه خیرابادی, کیوان حجازی","doi":"10.22038/ijogi.2017.9503","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/ijogi.2017.9503","url":null,"abstract":"مقدمه: پوکی استخوان، شایع‌ترین بیماری متابولیک استخوانی بوده که میتواند منجر به شکستگی‌های خطرناک شود. در این بیماری توده استخوانی تحلیل یافته و شکستگی به راحتی اتفاق می‌افتد. مطالعه حاضر با هدف تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر غلظت هورمون پاراتورمون، استروژن و آلکالین فسفاتاز سرمی زنان مبتلا به یائسگی زودرس انجام شد. \u0000روش‌کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال 1393 بر روی 21 زن مبتلا به یائسگی زودرس با دامنه سنی 45-35 سال انجام شد. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 45 تا60 دقیقه با شدتی معادل 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره اجرا شد. 24 ساعت پیش از اولین جلسه تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در پایان هفته هشتم، مقادیر هورمون پاراتورمون، استروژن و برخی نشانگرهای متابولیزم استخوان سرمی با استفاده از روش رادیوایمونواسی (RIA) و الایزا در حالت 12 ساعت ناشتایی ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های تی دانشجویی و تحلیل کوواریانس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \u0000یافتهها: هشت هفته تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار مقادیر کلسیم (001/0=p)، فسفر (001/0=p)، استروژن (001/0=p) و پاراتورمون (001/0=p) در گروه تمرین هوازی شد، در صورتی که تغییر معنی‌داری در مقادیر الکالین فسفاتاز در پایان دوره مشاهده نشد (92/0=p). \u0000نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین هوازی با شدت 65% تا 75% حداکثر ضربان قلب ذخیره منجر به افزایش معنی‌دار در مقادیر کلسیم، فسفر، استروژن و پاراتورمون در زنان مبتلا به یائسگی زودرس شد. در کل می‌توان نتیجه گرفت که اجرای فعالیت بدنی منظم منجر به افزایش تراکم استخوان‌ها و کاهش خطر شکستگی در زنان یائسه زودرس میشود.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"1 1","pages":"8-17"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-09-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"83948270","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Introduction: Post-cesarean anxiety is associated with increased pain, using analgesics and increased hospitalization time. Auriculotherapy may be useful as a complementary medicine to reduce anxiety. So, this study was performed with aim to evaluate the effects of auriculotherapy on anxiety in patients after cesarean section. Methods: This two-group randomized clinical trial study was performed on 66 pregnant women who referred to Mashhad Omolbanin hospital for caesarean section in 2015. In the intervention group, 2-3 hours after the operation, Auriculotherapy (in shenmen, subcortex, uterus, pelvic and abdominal points) was performed for 20 minutes. Before, one and two hours after the intervention, anxiety was measured by Spielberger anxiety questionnaire and blood pressure and pulse rate were evaluated. Data were analyzed by SPSS software (version 16) and statistical tests of independent t-test, paired t-test, Chi-square and Fisher test. P 0.05). No significant difference was observed between two groups in terms of mean anxiety one hour after the intervention (P=0.332). Two hours after the intervention, anxiety reduced in auriculotherapy group, but increased in control group, although the difference was not significant (P=0.876). Also, no significant difference was found between two groups in terms of systolic and diastolic blood pressure and pulse rate (P>0.05). Conclusion: The use of auriculotherapy has no effect on reducing maternal anxiety after cesarean up to two hours after the intervention; therefore, it is recommended to perform further studies regarding the effects of auriculotherapy on anxiety after cesarean for longer time follow-up.
{"title":"Effects of auriculotherapy on post cesarean anxiety","authors":"فاطمه سادات موسوی, ناهید گلمکانی, حمیدرضا بهرامی طاقانکی, آزاده ساکی, فریده اخلاقی","doi":"10.22038/ijogi.2017.9325","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/ijogi.2017.9325","url":null,"abstract":"Introduction: Post-cesarean anxiety is associated with increased pain, using analgesics and increased hospitalization time. Auriculotherapy may be useful as a complementary medicine to reduce anxiety. So, this study was performed with aim to evaluate the effects of auriculotherapy on anxiety in patients after cesarean section. Methods: This two-group randomized clinical trial study was performed on 66 pregnant women who referred to Mashhad Omolbanin hospital for caesarean section in 2015. In the intervention group, 2-3 hours after the operation, Auriculotherapy (in shenmen, subcortex, uterus, pelvic and abdominal points) was performed for 20 minutes. Before, one and two hours after the intervention, anxiety was measured by Spielberger anxiety questionnaire and blood pressure and pulse rate were evaluated. Data were analyzed by SPSS software (version 16) and statistical tests of independent t-test, paired t-test, Chi-square and Fisher test. P 0.05). No significant difference was observed between two groups in terms of mean anxiety one hour after the intervention (P=0.332). Two hours after the intervention, anxiety reduced in auriculotherapy group, but increased in control group, although the difference was not significant (P=0.876). Also, no significant difference was found between two groups in terms of systolic and diastolic blood pressure and pulse rate (P>0.05). Conclusion: The use of auriculotherapy has no effect on reducing maternal anxiety after cesarean up to two hours after the intervention; therefore, it is recommended to perform further studies regarding the effects of auriculotherapy on anxiety after cesarean for longer time follow-up.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"37 1","pages":"50-60"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-08-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75811331","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2017-07-23DOI: 10.22038/IJOGI.2017.9078
D. Mahsa, Babazadeh Raheleh, Khadivzadeh Talat, Pour Hosseini Seyedeh Azam, Esmaeili Habibollah
مقدمه: احتقان پستان یک مشکل رایج بعد از زایمان است که به عنوان سومین عامل مادری مؤثر بر توقف تغذیه با شیر مادر معرفی شده است و احتمال ایجاد ماستیت و آبسه پستان و کاهش یا قطع شیردهی به دنبال احتقان پستان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ماساژ اکتانی پستان بر شدت احتقان پستان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 94 زن شیرده در روزهای اول تا پنجم بعد از زایمان که مبتلا به احتقان پستان بودند، در درمانگاه مامایی و بخش زنان بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. افراد به دو گروه ماساژ اکتانی و مراقبت‌های مرسوم تخصیص یافتند. شدت احتقان با شاخص استاندارد شدت احتقان تعیین شد. هر دو گروه 2 بار درمان در 2 روز متوالی دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده مربوط به شدت احتقان قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های من ویتنی، تی زوجی، تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین شدت احتقان بعد از مداخله در پستان راست و چپ در گروه ماساژ اکتانی و گروه کنترل کاهش یافت، اما بین دو گروه از نظر میانگین شدت احتقان هر دو پستان تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت؛ به‌طوری‌که کاهش شدت احتقان پستان در گروه ماساژ اکتانی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0>p). نتیجه‌گیری: ماساژ اکتانی پستان نسبت به مراقبت‌های مرسوم به طور سریع‌تر و مؤثرتر باعث کاهش شدت احتقان پستان بعد از زایمان میشود.
{"title":"EFFECT OF BREAST OKETANI-MASSAGE ON THE SEVERITY OF BREAST ENGORGEMENT","authors":"D. Mahsa, Babazadeh Raheleh, Khadivzadeh Talat, Pour Hosseini Seyedeh Azam, Esmaeili Habibollah","doi":"10.22038/IJOGI.2017.9078","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2017.9078","url":null,"abstract":"مقدمه: احتقان پستان یک مشکل رایج بعد از زایمان است که به عنوان سومین عامل مادری مؤثر بر توقف تغذیه با شیر مادر معرفی شده است و احتمال ایجاد ماستیت و آبسه پستان و کاهش یا قطع شیردهی به دنبال احتقان پستان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ماساژ اکتانی پستان بر شدت احتقان پستان انجام شد. \u0000روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 94 زن شیرده در روزهای اول تا پنجم بعد از زایمان که مبتلا به احتقان پستان بودند، در درمانگاه مامایی و بخش زنان بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. افراد به دو گروه ماساژ اکتانی و مراقبت‌های مرسوم تخصیص یافتند. شدت احتقان با شاخص استاندارد شدت احتقان تعیین شد. هر دو گروه 2 بار درمان در 2 روز متوالی دریافت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده مربوط به شدت احتقان قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های من ویتنی، تی زوجی، تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \u0000یافتهها: میانگین شدت احتقان بعد از مداخله در پستان راست و چپ در گروه ماساژ اکتانی و گروه کنترل کاهش یافت، اما بین دو گروه از نظر میانگین شدت احتقان هر دو پستان تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت؛ به‌طوری‌که کاهش شدت احتقان پستان در گروه ماساژ اکتانی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0>p). \u0000نتیجه‌گیری: ماساژ اکتانی پستان نسبت به مراقبت‌های مرسوم به طور سریع‌تر و مؤثرتر باعث کاهش شدت احتقان پستان بعد از زایمان میشود.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"29 1","pages":"30-38"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-07-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74685700","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
مقدمه: اپی‌زیاتومی شایع‌ترین مداخله جراحی در زایمان است. پماد آلفا با رگ‌زایی در منطقه آسیب دیده و کاهش التهاب و جلوگیری از گسترش عفونت، اثرات ترمیمی خود را اعمال می‌کند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر پماد آلفا بر بهبود زخم اپی‌زیاتومی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی ۷۰ زن نخستزا در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش (۳۵ نفر مداخله و ۳۵ نفر کنترل) از 48 ساعت بعد از زایمان، روزانه 1 بار به مدت 10 روز، یک بند انگشت از پماد تجویز شده (آلفا یا دارونما) را پس از شستشوی محل زخم با نرمال سالین و خشک شدن استفاده کردند. بهبود زخم با استفاده از مقیاس ریدا در روزهای اول، پنجم و دهم پس از زایمان ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های من ویتنی، تی تست، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بهبود زخم در روز اول (976/0=p)، پنجم (9/0=p) و دهم (931/0=p) بعد از زایمان بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت. نتیجه‌گیری: مصرف پماد آلفا تأثیری در بهبودی زخم اپی‌زیاتومی ندارد.
{"title":"Effect of alpha ointment (fundermol) on episiotomy wound healing in primiparous women","authors":"مژده ناوینژاد, زهرا عابدیان, جواد اصیلی, حبیب الله اسماعیلی, عطیه وطنچی","doi":"10.22038/IJOGI.2017.8983","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2017.8983","url":null,"abstract":"مقدمه: اپی‌زیاتومی شایع‌ترین مداخله جراحی در زایمان است. پماد آلفا با رگ‌زایی در منطقه آسیب دیده و کاهش التهاب و جلوگیری از گسترش عفونت، اثرات ترمیمی خود را اعمال می‌کند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر پماد آلفا بر بهبود زخم اپی‌زیاتومی انجام شد. \u0000روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی ۷۰ زن نخستزا در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش (۳۵ نفر مداخله و ۳۵ نفر کنترل) از 48 ساعت بعد از زایمان، روزانه 1 بار به مدت 10 روز، یک بند انگشت از پماد تجویز شده (آلفا یا دارونما) را پس از شستشوی محل زخم با نرمال سالین و خشک شدن استفاده کردند. بهبود زخم با استفاده از مقیاس ریدا در روزهای اول، پنجم و دهم پس از زایمان ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های من ویتنی، تی تست، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. \u0000یافتهها: بهبود زخم در روز اول (976/0=p)، پنجم (9/0=p) و دهم (931/0=p) بعد از زایمان بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت. \u0000نتیجه‌گیری: مصرف پماد آلفا تأثیری در بهبودی زخم اپی‌زیاتومی ندارد.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"34 1","pages":"58-65"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88478862","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2017-05-22DOI: 10.22038/IJOGI.2017.8873
Azam Yaghobinejad, S. A. Akbari, H. Alavi-Majd, R. Heshmat
Introduction: Since primary dysmenorrhea is one of the common gynecological disorder in women of reproductive which is sometimes associated with one or more systemic symptoms, this study was performed with aim to compare the effect of SP6 moxibustion and acupressure on the severity of systemic symptoms associated with dysmenorrhea. Methods: This randomized clinical trial study was conducted on 100 students living in dormitories of Sabzevar Islamic Azad University in 2015. The subjects were randomly assigned into two groups of 50 cases in moxibustion and acupressure groups. The SP6 moxibustion group was asked to hold a burning moxa stick to the SP6 point, and the acupressure group was asked to press their thumb perpendicularly on the SP6 point (10 minutes of for each leg). The intervention was performed twice during the last week of cycle and the first and second day of menstrual bleeding. Severity of the systemic symptoms associated with dysmenorrhea was assessed with a verbal multidimensional scoring system before and during two cycles of the intervention. Data were analyzed using SPSS software (version 16), and using Mann-Whitney and Friedman test. P<0.05 was considered significant. Results: In both groups, all symptoms were significantly reduced compared with before the intervention (P<0.05), but when compare the systemic symptoms between two groups, all symptoms except nausea, vomiting and faint were significantly reduced in moxibustion group compared to acupressure group after the intervention (P<0.05). Conclusion: Both moxibustion and acupressure methods reduce the severity of the systemic symptoms; however, moxibustion is more effective than acupressure.
摘要:原发性痛经是生殖女性常见的妇科疾病之一，有时伴有一种或多种全身性症状，本研究旨在比较SP6灸和穴位按压对痛经相关全身性症状严重程度的影响。方法:采用随机临床试验的方法，对2015年沙夫扎瓦尔伊斯兰阿扎德大学100名学生宿舍进行研究。受试者随机分为艾灸组和指压组各50例。SP6灸组将燃烧的艾条持于SP6点，穴位按压组拇指垂直按压SP6点(每条腿各按压10分钟)。在月经周期的最后一周和月经出血的第一天和第二天进行两次干预。在两个周期的干预前和干预期间，用口头多维评分系统评估与痛经相关的全身症状的严重程度。数据分析采用SPSS软件(version 16)，采用Mann-Whitney and Friedman检验。P<0.05为差异有统计学意义。结果:两组患者的症状均较干预前显著减轻(P<0.05)，但两组间全身症状比较，干预后艾灸组除恶心、呕吐、昏厥外，其余症状均较穴位按压组显著减轻(P<0.05)。结论:灸法和指压法均可减轻全身症状的严重程度;然而，艾灸比指压更有效。
{"title":"The effect of SP6 moxibustion and acupressure on the severity of systemic symptoms associated with dysmenorrhea","authors":"Azam Yaghobinejad, S. A. Akbari, H. Alavi-Majd, R. Heshmat","doi":"10.22038/IJOGI.2017.8873","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2017.8873","url":null,"abstract":"Introduction: Since primary dysmenorrhea is one of the common gynecological disorder in women of reproductive which is sometimes associated with one or more systemic symptoms, this study was performed with aim to compare the effect of SP6 moxibustion and acupressure on the severity of systemic symptoms associated with dysmenorrhea. Methods: This randomized clinical trial study was conducted on 100 students living in dormitories of Sabzevar Islamic Azad University in 2015. The subjects were randomly assigned into two groups of 50 cases in moxibustion and acupressure groups. The SP6 moxibustion group was asked to hold a burning moxa stick to the SP6 point, and the acupressure group was asked to press their thumb perpendicularly on the SP6 point (10 minutes of for each leg). The intervention was performed twice during the last week of cycle and the first and second day of menstrual bleeding. Severity of the systemic symptoms associated with dysmenorrhea was assessed with a verbal multidimensional scoring system before and during two cycles of the intervention. Data were analyzed using SPSS software (version 16), and using Mann-Whitney and Friedman test. P<0.05 was considered significant. Results: In both groups, all symptoms were significantly reduced compared with before the intervention (P<0.05), but when compare the systemic symptoms between two groups, all symptoms except nausea, vomiting and faint were significantly reduced in moxibustion group compared to acupressure group after the intervention (P<0.05). Conclusion: Both moxibustion and acupressure methods reduce the severity of the systemic symptoms; however, moxibustion is more effective than acupressure.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"84 1","pages":"57-67"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75604773","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2017-05-22DOI: 10.22038/IJOGI.2017.8877
Morvarid Irani, K. Mirzaei, Nahid. Maleki, E. Entezari
Introduction: Vitamin D deficiency is common during reproductive age. Recent data suggest that vitamin D deficiency is associated with poor reproductive function in women and men. Therefore, this study was performed with aim to determine the role of vitamin D on some reproductive function (such as polycystic ovary syndrome, endometriosis, myoma, premature ovary failure, male infertility, and in vitro fertilization (IVF). Methods: In this review study, Persian and English articles that published during 1997 to 2016 with keywords of vitamin D, infertility, fertility were searched in PubMed, Magiran, Google Scholar, Iranmedex, Scopus, Irandoc and SID databases. Results: A total of 35 studies which were extracted from 302 articles related to the role of vitamin D on some reproductive function were studied. The results of latest research articles in this field were discussed and summarized. Conclusion: Deficiency of vitamin D defined as serum concentration of <20 ng/ml is common in reproductive age. Vitamin D deficiency has a role in reproductive dysfunction, such as polycystic ovary syndrome, uterine fibroids, abnormal semen parameters and in IVF failure. So, vitamin D supplementation is advised in infertility therapy in both male and female.
{"title":"The Role of Vitamin D in Male and Female Reproductive Health: A Review Study","authors":"Morvarid Irani, K. Mirzaei, Nahid. Maleki, E. Entezari","doi":"10.22038/IJOGI.2017.8877","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2017.8877","url":null,"abstract":"Introduction: Vitamin D deficiency is common during reproductive age. Recent data suggest that vitamin D deficiency is associated with poor reproductive function in women and men. Therefore, this study was performed with aim to determine the role of vitamin D on some reproductive function (such as polycystic ovary syndrome, endometriosis, myoma, premature ovary failure, male infertility, and in vitro fertilization (IVF). Methods: In this review study, Persian and English articles that published during 1997 to 2016 with keywords of vitamin D, infertility, fertility were searched in PubMed, Magiran, Google Scholar, Iranmedex, Scopus, Irandoc and SID databases. Results: A total of 35 studies which were extracted from 302 articles related to the role of vitamin D on some reproductive function were studied. The results of latest research articles in this field were discussed and summarized. Conclusion: Deficiency of vitamin D defined as serum concentration of <20 ng/ml is common in reproductive age. Vitamin D deficiency has a role in reproductive dysfunction, such as polycystic ovary syndrome, uterine fibroids, abnormal semen parameters and in IVF failure. So, vitamin D supplementation is advised in infertility therapy in both male and female.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"431 1","pages":"98-109"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-05-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"82869412","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2017-02-19DOI: 10.22038/IJOGI.2017.8443
N. Sharifi, M. Dolatian, Z. Mahmoodi, Fatemeh Mohammadi‐Nasrabadi
مقدمه: دیابت بارداری یک مشکل بهداشتی در حال افزایش در سراسر دنیا و یکی از شایع‌ترین عوارض بارداری میباشد که آثار متعددی بر مادر و جنین می‌گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقالات انجام شده در ارتباط با دیابت بارداری و ارتباط تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت با آن در ایران انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک مقالات چاپ شده موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی Iranmedex، Magiran، SID، Irandoc، pubmed و Google Scholar جستجو شدند. جستجو کامل با استفاده از کلید واژه‌های دیابت بارداری، عوامل خطر، تعیین‌کننده ساختاری، تعیین کننده بینابینی، شیوع، ایران برای مقالات فارسی و معادل آن‌ها برای مقالات انگلیسی انجام شد. پس از تکمیل جستجو و ارزیابی مقالات با استفاده از چک لیست، تعداد 42 مقاله که در سال‌های 2000- 2016 در ایران انجام شده بود، وارد مطالعه شدند. یافتهها: از مجموع42 مطالعه مورد بررسی، 14 مطالعه عوامل مرتبط با دیابت بارداری، 8 مطالعه عوامل مرتبط با دیابت بارداری و شیوع دیابت بارداری و 20 مطالعه تنها شیوع دیابت بارداری را گزارش کرده بودند. شیوع دیابت بارداری بین 9/29-25/1% گزارش شده است. عوامل مرتبط با دیابت بارداری در مقالات شامل: عوامل ساختاری (تحصیلات، شغل، درآمد، طبقه اجتماعی و قومیت)، عوامل بینابینی (استرس، حمایت اجتماعی، خشونت، ناامنی غذایی، رفتارهای بهداشتی نادرست) و مراقبت‌های بهداشتی بودند. نتیجه‌گیری: دیابت بارداری یک مشکل شایع است که فاکتورهای متعددی از عوامل تعیین‌کننده اجتماعی سلامت با آن در ارتباط هستند. لذا در بسیاری از موارد اتخاذ مداخلات مناسب از جمله آموزش، خودمراقبتی و افزایش مراقبت‌های دوران بارداری برای کاهش این پیامد و عوارض بعدی آن‌ها در افراد پرخطر ضروری به نظر می‌رسد.
{"title":"Gestational diabetes and its relationship with social determinants of health according to World Health Organization Model: Systematic Review","authors":"N. Sharifi, M. Dolatian, Z. Mahmoodi, Fatemeh Mohammadi‐Nasrabadi","doi":"10.22038/IJOGI.2017.8443","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/IJOGI.2017.8443","url":null,"abstract":"مقدمه: دیابت بارداری یک مشکل بهداشتی در حال افزایش در سراسر دنیا و یکی از شایع‌ترین عوارض بارداری میباشد که آثار متعددی بر مادر و جنین می‌گذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقالات انجام شده در ارتباط با دیابت بارداری و ارتباط تعیین‌کننده‌های اجتماعی سلامت با آن در ایران انجام شد. \u0000روش‌کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک مقالات چاپ شده موجود در پایگاه‌های اطلاعاتی Iranmedex، Magiran، SID، Irandoc، pubmed و Google Scholar جستجو شدند. جستجو کامل با استفاده از کلید واژه‌های دیابت بارداری، عوامل خطر، تعیین‌کننده ساختاری، تعیین کننده بینابینی، شیوع، ایران برای مقالات فارسی و معادل آن‌ها برای مقالات انگلیسی انجام شد. پس از تکمیل جستجو و ارزیابی مقالات با استفاده از چک لیست، تعداد 42 مقاله که در سال‌های 2000- 2016 در ایران انجام شده بود، وارد مطالعه شدند. \u0000یافتهها: از مجموع42 مطالعه مورد بررسی، 14 مطالعه عوامل مرتبط با دیابت بارداری، 8 مطالعه عوامل مرتبط با دیابت بارداری و شیوع دیابت بارداری و 20 مطالعه تنها شیوع دیابت بارداری را گزارش کرده بودند. شیوع دیابت بارداری بین 9/29-25/1% گزارش شده است. عوامل مرتبط با دیابت بارداری در مقالات شامل: عوامل ساختاری (تحصیلات، شغل، درآمد، طبقه اجتماعی و قومیت)، عوامل بینابینی (استرس، حمایت اجتماعی، خشونت، ناامنی غذایی، رفتارهای بهداشتی نادرست) و مراقبت‌های بهداشتی بودند. \u0000نتیجه‌گیری: دیابت بارداری یک مشکل شایع است که فاکتورهای متعددی از عوامل تعیین‌کننده اجتماعی سلامت با آن در ارتباط هستند. لذا در بسیاری از موارد اتخاذ مداخلات مناسب از جمله آموزش، خودمراقبتی و افزایش مراقبت‌های دوران بارداری برای کاهش این پیامد و عوارض بعدی آن‌ها در افراد پرخطر ضروری به نظر می‌رسد.","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"8 1","pages":"6-18"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-02-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"84135474","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2017-01-01DOI: 10.22038/ijogi.2017.9780
M. Rohani, Shapour Badiee Aval, A. Taghipour, M. Amirian, S. Hamedi, Mandana Tavakkoli, Seyyedeh-Atiyeh Naeemi, Malihe Motavasselian
Introduction: Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder in reproductive-aged women. Since no similar study was published so far to evaluate the symptoms and diagnostic model of the disease from the view of Iranian traditional medicine, therefore, this study was performed to adapt the symptoms and achieve the diagnostic model of PCOS from the view of Iranian traditional medicine in order to achieve the prevention methods and more effective treatment in these patients. Methods: In this comparative study with content analysis approach, all signs and symptoms of PCOS from the view of classic medicine were collected from Textbooks of Obstetrics and various papers and 14 Textbooks of Traditional Medicine. Thereafter, the relevant codes were produced by the software program Max.Qda2. PCOS was classified based on these signs. Results: Given diagnostic criteria of PCOS in classic medicine and searching for signs associated with these criteria in Textbooks of Traditional Persian Medicine, extremely warm dystemperament or warm and dry in uterine, ovaries or in the whole body, extremely cold dystemperament or cold dystemperament with phlegm in reproductive organs or in the whole body associated with the concentrations of humors lead to the signs relevant to hyperandrogenism and menstruation disorder. Conclusion: Based on the findings, two major patterns were proposed for patients. The first group included those who have
{"title":"Diagnostic Model in Polycystic Ovarian Syndrome Based on Traditional Iranian Medicine and Common Medicine","authors":"M. Rohani, Shapour Badiee Aval, A. Taghipour, M. Amirian, S. Hamedi, Mandana Tavakkoli, Seyyedeh-Atiyeh Naeemi, Malihe Motavasselian","doi":"10.22038/ijogi.2017.9780","DOIUrl":"https://doi.org/10.22038/ijogi.2017.9780","url":null,"abstract":"Introduction: Polycystic ovarian syndrome (PCOS) is the most common endocrine disorder in reproductive-aged women. Since no similar study was published so far to evaluate the symptoms and diagnostic model of the disease from the view of Iranian traditional medicine, therefore, this study was performed to adapt the symptoms and achieve the diagnostic model of PCOS from the view of Iranian traditional medicine in order to achieve the prevention methods and more effective treatment in these patients. Methods: In this comparative study with content analysis approach, all signs and symptoms of PCOS from the view of classic medicine were collected from Textbooks of Obstetrics and various papers and 14 Textbooks of Traditional Medicine. Thereafter, the relevant codes were produced by the software program Max.Qda2. PCOS was classified based on these signs. Results: Given diagnostic criteria of PCOS in classic medicine and searching for signs associated with these criteria in Textbooks of Traditional Persian Medicine, extremely warm dystemperament or warm and dry in uterine, ovaries or in the whole body, extremely cold dystemperament or cold dystemperament with phlegm in reproductive organs or in the whole body associated with the concentrations of humors lead to the signs relevant to hyperandrogenism and menstruation disorder. Conclusion: Based on the findings, two major patterns were proposed for patients. The first group included those who have","PeriodicalId":39154,"journal":{"name":"Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility","volume":"78 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2017-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85530911","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：