In the context of integration into modern information technologies, the state, society, business structures and individuals face critical challenges in the field of information and its authenticity in cyberspace, secure use of electronic services, protection of personal data, data completeness and confidentiality. In an environment where new cyber threats are constantly emerging and evolving, it is important for countries to have flexible, operational cybersecurity strategies against global cyber threats. In the modern era, cyberattacks and cyber defense are considered as an integral part of all operations. At present, no military operation is carried out without a cyber element. However, very few countries are able to respond to such attacks with state resources . Today, the issue of cybersecurity is considered one of the priorities. Every year, governmental, non-governmental and international organizations hold various events in this area at the regional and global levels. As it is seen, cybersecurity is a very broad and urgent problem. The Azerbaijani state has taken appropriate steps to assess the existing gaps and threats in this area in a timely manner and will continue to work with great determination . Currently, the number of cyberattacks and cyber-espionage against government agencies and private companies is growing rapidly. The consequences of well-planned and successful cyberattacks targeting interconnected and dependent information infrastructure can be devastating. Cybersecurity and privacy of personal information is becoming a strategic national issue affecting all levels of society. Therefore, cybersecurity becomes a necessary condition for the development of the information society. Each state has a different approach to cybersecurity, there are such views on cybersecurity as information security, the issue of national security, the issue of law enforcement agencies and the economic issue. Although all countries recognize the importance of international cooperation in the field of cybersecurity, the lack of a common language and approach complicates the process of international cooperation. Therefore, the partnership and cooperation of countries in the field of cybersecurity is vital. Provision of reliable cybersecurity is beyond the access of small states independently, and solving this problem requires the partnership and cooperation of all interested parties - states, law enforcement agencies, the private sector and citizens. The cross-border nature of cyber threats encourages countries to work closely together in the field of cybersecurity. Nowadays, the issue of cybersecurity is becoming a national strategic problem and affects all sectors of society. Fast, efficient and effective fight against cyber threats requires the definition of the right strategic goals. The development of a national cybersecurity strategy is the first and main step in the fight against cyber threats. To develop a successful and optimal national cybe
{"title":"THE STATE OF THE CYBER ENVIRONMENT AND NATIONAL CYBERSECURITY STRATEGY IN DEVELOPED COUNTRIES","authors":"Elshan Tanriverdiyev","doi":"10.37055/sbn/149510","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149510","url":null,"abstract":"In the context of integration into modern information technologies, the state, society, business structures and individuals face critical challenges in the field of information and its authenticity in cyberspace, secure use of electronic services, protection of personal data, data completeness and confidentiality. In an environment where new cyber threats are constantly emerging and evolving, it is important for countries to have flexible, operational cybersecurity strategies against global cyber threats. In the modern era, cyberattacks and cyber defense are considered as an integral part of all operations. At present, no military operation is carried out without a cyber element. However, very few countries are able to respond to such attacks with state resources . Today, the issue of cybersecurity is considered one of the priorities. Every year, governmental, non-governmental and international organizations hold various events in this area at the regional and global levels. As it is seen, cybersecurity is a very broad and urgent problem. The Azerbaijani state has taken appropriate steps to assess the existing gaps and threats in this area in a timely manner and will continue to work with great determination . Currently, the number of cyberattacks and cyber-espionage against government agencies and private companies is growing rapidly. The consequences of well-planned and successful cyberattacks targeting interconnected and dependent information infrastructure can be devastating. Cybersecurity and privacy of personal information is becoming a strategic national issue affecting all levels of society. Therefore, cybersecurity becomes a necessary condition for the development of the information society. Each state has a different approach to cybersecurity, there are such views on cybersecurity as information security, the issue of national security, the issue of law enforcement agencies and the economic issue. Although all countries recognize the importance of international cooperation in the field of cybersecurity, the lack of a common language and approach complicates the process of international cooperation. Therefore, the partnership and cooperation of countries in the field of cybersecurity is vital. Provision of reliable cybersecurity is beyond the access of small states independently, and solving this problem requires the partnership and cooperation of all interested parties - states, law enforcement agencies, the private sector and citizens. The cross-border nature of cyber threats encourages countries to work closely together in the field of cybersecurity. Nowadays, the issue of cybersecurity is becoming a national strategic problem and affects all sectors of society. Fast, efficient and effective fight against cyber threats requires the definition of the right strategic goals. The development of a national cybersecurity strategy is the first and main step in the fight against cyber threats. To develop a successful and optimal national cybe","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"72 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127633235","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem przedmiotowej pracy jest analiza i ocena znaczenia spektrum elektromagnetycznego na współczesnym polu walki. Główny problem badawczy pracy określono w formie pytania: jakie jest znaczenie spektrum elektromagnetycznego na współczesnym polu walki? Celem pobocznym natomiast było wskazanie wzrostu zapotrzebowania na przepustowość częstotliwości na polu walki. W pracy zastosowano następujące metody badawcze: definiowanie, które pozwoliło na określenie jednoznaczności terminów, analizę i syntezę, które pozwoliły na odpowiednią interpretacje zastanych danych, indukcję i dedukcję, które pozwoliły na znalezienie odpowiedzi na rozważne w pracy pytanie badawcze. W pracy posłużono się także metodą analizy porównawczej w zakresie definicji dotyczących omawianego zakresu. Zastosowano również analizę źródeł, monografii, artykułów naukowych traktujących o badanej tematyce oraz obserwację uczestniczącą.
{"title":"THE IMPORTANCE OF THE ELECTROMAGNETIC SPECTRUM FOR THE CONTEMPORARY FIGHT AREA","authors":"Łukasz Kominek","doi":"10.37055/sbn/149537","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149537","url":null,"abstract":"Celem przedmiotowej pracy jest analiza i ocena znaczenia spektrum elektromagnetycznego na współczesnym polu walki. Główny problem badawczy pracy określono w formie pytania: jakie jest znaczenie spektrum elektromagnetycznego na współczesnym polu walki? Celem pobocznym natomiast było wskazanie wzrostu zapotrzebowania na przepustowość częstotliwości na polu walki. W pracy zastosowano następujące metody badawcze: definiowanie, które pozwoliło na określenie jednoznaczności terminów, analizę i syntezę, które pozwoliły na odpowiednią interpretacje zastanych danych, indukcję i dedukcję, które pozwoliły na znalezienie odpowiedzi na rozważne w pracy pytanie badawcze. W pracy posłużono się także metodą analizy porównawczej w zakresie definicji dotyczących omawianego zakresu. Zastosowano również analizę źródeł, monografii, artykułów naukowych traktujących o badanej tematyce oraz obserwację uczestniczącą.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"7 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116073373","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem pracy jest omówienie działań Policji w odniesieniu do zwalczania przestępczości narkotykowej wśród młodzieży. Scharakteryzowano miejsce, funkcje i zadania ustawowe Policji oraz miejsce tej formacji w systemie bezpieczeństwa i porządku publicznego. W kolejnej części pracy odniesiono się do wyjaśnienia podstawowych pojęć na płaszczyźnie analizowanego zagadnienia oraz ukazano uprawnienia i procedury stosowane przez Policję w postępowaniu z nieletnimi na przykładzie wybranych elementów. We współczesnym świecie narkotyki są uznawane jako jedno z poważniejszych zagrożeń społecznych. Oprócz tego, że stają się podłożem wielu patologii, są jednocześnie dochodowym interesem dla wielu zorganizowanych grup przestępczych. Powodów, dla których ludzie sięgają po środki psychoaktywne jest wiele. Począwszy od dążenia do redukcji stresu, poprzez zwykłą chęć, aż po namowy środowiska rówieśniczego oraz najbliższego otoczenia. Tego rodzaju związki chemiczne towarzyszą człowiekowi od momentu powstania wspólnoty pierwotnej i początkowo stosowane były jako środek łączności jednostki z bogiem, za sprawą swojego psychodelicznego i odurzającego oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy. Prawdziwy problem natury społecznej, ale również kryminalnej rozpoczął się w momencie, kiedy zarówno dilerami, jak również konsumentami narkotyków stali się coraz młodsi ludzie. Środki psychoaktywne dla młodzieży dostępne są praktycznie we wszystkich miejscach, gdzie przebywa. Są to restauracje, puby, dyskoteki, najbliższe sąsiedztwo, a nawet szkoła. Kolejnym poważnym problemem jest zmiana w preferencjach zażywanych przez młodych ludzi narkotyków. Swego czasu popularna była marihuana oraz haszysz, które uznawane są za tzw. narkotyki lekkie. Obecnie podobną popularnością cieszy się amfetamina, czy droż-sza kokaina. Narkotyki wraz z upływem czasu stają się dla młodych ludzi nie tylko nieodłącznym elementem weekendowych zabaw. Wraz z ich rozwojem, przejmowanie nowych ról społecznych środki psychoaktywne okazują się nieodzowne w szkole, a następnie w pracy.
{"title":"POLICE ACTIVITIES IN THE CONTEXT OF COMBATING DRUG-RELATED CRIME AMONG YOUNG PEOPLE","authors":"Piotr Magdziarz","doi":"10.37055/sbn/149512","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149512","url":null,"abstract":"Celem pracy jest omówienie działań Policji w odniesieniu do zwalczania przestępczości narkotykowej wśród młodzieży. Scharakteryzowano miejsce, funkcje i zadania ustawowe Policji oraz miejsce tej formacji w systemie bezpieczeństwa i porządku publicznego. W kolejnej części pracy odniesiono się do wyjaśnienia podstawowych pojęć na płaszczyźnie analizowanego zagadnienia oraz ukazano uprawnienia i procedury stosowane przez Policję w postępowaniu z nieletnimi na przykładzie wybranych elementów. We współczesnym świecie narkotyki są uznawane jako jedno z poważniejszych zagrożeń społecznych. Oprócz tego, że stają się podłożem wielu patologii, są jednocześnie dochodowym interesem dla wielu zorganizowanych grup przestępczych. Powodów, dla których ludzie sięgają po środki psychoaktywne jest wiele. Począwszy od dążenia do redukcji stresu, poprzez zwykłą chęć, aż po namowy środowiska rówieśniczego oraz najbliższego otoczenia. Tego rodzaju związki chemiczne towarzyszą człowiekowi od momentu powstania wspólnoty pierwotnej i początkowo stosowane były jako środek łączności jednostki z bogiem, za sprawą swojego psychodelicznego i odurzającego oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy. Prawdziwy problem natury społecznej, ale również kryminalnej rozpoczął się w momencie, kiedy zarówno dilerami, jak również konsumentami narkotyków stali się coraz młodsi ludzie. Środki psychoaktywne dla młodzieży dostępne są praktycznie we wszystkich miejscach, gdzie przebywa. Są to restauracje, puby, dyskoteki, najbliższe sąsiedztwo, a nawet szkoła. Kolejnym poważnym problemem jest zmiana w preferencjach zażywanych przez młodych ludzi narkotyków. Swego czasu popularna była marihuana oraz haszysz, które uznawane są za tzw. narkotyki lekkie. Obecnie podobną popularnością cieszy się amfetamina, czy droż-sza kokaina. Narkotyki wraz z upływem czasu stają się dla młodych ludzi nie tylko nieodłącznym elementem weekendowych zabaw. Wraz z ich rozwojem, przejmowanie nowych ról społecznych środki psychoaktywne okazują się nieodzowne w szkole, \u0000 a następnie w pracy.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"137 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132817882","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem badań prezentowanych w niniejszym artykule była analiza procesu sekurytyzacji pandemii Sars-Cov-2 w 2020 i 2021 roku jako zabiegu czyniącego z niej zagrożenie egzystencjalne o globalnym zasięgu, wymagające implementacji nadzwyczajnych rozwiązań w celu jego likwidacji. Weryfikacji poddana została hipoteza, iż pandemia wirusa Sars-Cov-2 przeszła proces skutecznej sekurytyzacji, przede wszystkim na terenie Europy i Ameryki Północnej, ale został on zakończony desekurytyzacją i przejściem w kolejne fazy, odwołujące się do logiki innych teorii związanych z poszerzaniem kategorii bezpieczeństwa. Analiza dokonana została przy użyciu trzech ram teoretycznych: Teorii Sekurytyzacji (Szkoła Kopenhaska), Teorii Sprawiedliwej Sekurytyzacji (R. Floyd) i Teorii „Riskifikacji” (O. Corry), metodą analizy i syntezy, drogą indukcji i dedukcji.Wymienione teorie zostały uznane za właściwe do zastosowania z uwagi na ich charakter. Klasyczna Teoria Sekurytyzacji formułuje podstawowe ramy i wymogi procesu włączania nowych problematyk do kategorii bezpieczeństwa. Krytyczna wobec niej Teoria Sprawiedliwej Sekurytyzacji doprecyzowuje zasadność stosowania sekurytyzacji w zależności od egzystencjalności zagrożenia. Teoria Ryzyfikacji odwołuje się zaś do procesu włączania ryzyk (potencjalnych zagrożeń) do kategorii bezpieczeństwa i stosowania wobec nich nadzwyczajnych środków. W wyniku podjętych działań badawczych ustalono, że udana sekurytyzacja zagrożenia pandemicznego nie zakończyła się desekurytyzacją, zgodnie z założeniami Teorii Sekurytyzacji, ale przeszła w proces „riskifikacji”, a więc transformację z reagowania nadzwyczajnymi środkami na istotne, obiektywne zagrożenie egzystencjalne do reagowania na ryzyko wystąpienia takiego zagrożenia, co niesie ze sobą istotne konsekwencje dla organizacji procesu zapewniania bezpieczeństwa zdrowotnego. Ustalenia te są istotne dla rozumienia procesów włączania do kategorii bezpieczeństwa nowych zagrożeń (oraz ryzyk) i sposobu zarządzania nimi przy pomocy nadzwyczajnych środków. Przedstawione wyniki badań mogą być przydatne w przypadku kolejnych podobnych do pandemii Sars-Cov-2 nagle występujących zagrożeń do oceny potencjalnych sposobów ich zwalczania i przeciwdziałania ich skutkom.
{"title":"THE COVID-19 PANDEMIC AS A SAFETY ISSUE. SUCCESSFUL SECURITIZATION?","authors":"P. Polko","doi":"10.37055/sbn/149511","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149511","url":null,"abstract":"Celem badań prezentowanych w niniejszym artykule była analiza procesu sekurytyzacji pandemii Sars-Cov-2 w 2020 i 2021 roku jako zabiegu czyniącego z niej zagrożenie egzystencjalne o globalnym zasięgu, wymagające implementacji nadzwyczajnych rozwiązań w celu jego likwidacji. Weryfikacji poddana została hipoteza, iż pandemia wirusa Sars-Cov-2 przeszła proces skutecznej sekurytyzacji, przede wszystkim na terenie Europy i Ameryki Północnej, ale został on zakończony desekurytyzacją i przejściem w kolejne fazy, odwołujące się do logiki innych teorii związanych z poszerzaniem kategorii bezpieczeństwa. Analiza dokonana została przy użyciu trzech ram teoretycznych: Teorii Sekurytyzacji (Szkoła Kopenhaska), Teorii Sprawiedliwej Sekurytyzacji (R. Floyd) i Teorii „Riskifikacji” (O. Corry), metodą analizy i syntezy, drogą indukcji i dedukcji.Wymienione teorie zostały uznane za właściwe do zastosowania z uwagi na ich charakter. Klasyczna Teoria Sekurytyzacji formułuje podstawowe ramy i wymogi procesu włączania nowych problematyk do kategorii bezpieczeństwa. Krytyczna wobec niej Teoria Sprawiedliwej Sekurytyzacji doprecyzowuje zasadność stosowania sekurytyzacji w zależności od egzystencjalności zagrożenia. Teoria Ryzyfikacji odwołuje się zaś do procesu włączania ryzyk (potencjalnych zagrożeń) do kategorii bezpieczeństwa i stosowania wobec nich nadzwyczajnych środków. W wyniku podjętych działań badawczych ustalono, że udana sekurytyzacja zagrożenia pandemicznego nie zakończyła się desekurytyzacją, zgodnie z założeniami Teorii Sekurytyzacji, ale przeszła w proces „riskifikacji”, a więc transformację z reagowania nadzwyczajnymi środkami na istotne, obiektywne zagrożenie egzystencjalne do reagowania na ryzyko wystąpienia takiego zagrożenia, co niesie ze sobą istotne konsekwencje dla organizacji procesu zapewniania bezpieczeństwa zdrowotnego. Ustalenia te są istotne dla rozumienia procesów włączania do kategorii bezpieczeństwa nowych zagrożeń (oraz ryzyk) i sposobu zarządzania nimi przy pomocy nadzwyczajnych środków. Przedstawione wyniki badań mogą być przydatne w przypadku kolejnych podobnych do pandemii Sars-Cov-2 nagle występujących zagrożeń do oceny potencjalnych sposobów ich zwalczania i przeciwdziałania ich skutkom.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"142 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134459101","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Państwo polskie poprzez system organów, wraz z przypisanymi im kompetencjami oraz wzajemnych powiązań, ustanowiło system bezpieczeństwa narodowego, a w jego ramach podsystem operacyjny systemu wykonawczego. System ów to siły i środki przewidziane do realizacji ustawowo określonych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa, pozostające w dyspozycji organów kierowania bezpieczeństwem. Elementem obu systemów, są Siły Zbrojne Rzeczpospolitej Polskiej, w których od 2017 roku funkcjonują Wojska Obrony Terytorialnej. Z misji, celów i funkcji państwa w obszarze bezpieczeństwa, którego składnikiem jest bezpieczeństwo ekologiczne, wyłaniają się zadania dla podsystemu operacyjnego. Jaki jest więc stan teorii i praktyki funkcjonowania Wojsk Obrony Terytorialnej w systemie bezpieczeństwa ekologicznego? Czy Wojska Obrony Terytorialnej, biorąc pod uwagę przypisane im atrybuty, stanowią element podsystemu operacyjnego Państwa? Jaki model funkcjonowania Wojska Obrony Terytorialnej zapewni optymalne funkcjonowanie Sił Zbrojnych i państwa w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego? Przedmiotem analizy będzie funkcjonowanie Wojsk Obrony Terytorialnej (dalej: WOT), w obowiązującym, na czas dokonywanej analizy, ustroju prawno-organizacyjnym państwa oraz ich misja, cel, funkcje i zadnia w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Przedmiotem analizy będzie również sfera kompetencyjna podsystemu kierowania i podsystemu wykonawczego. Wynikłe z analizy wnioski, posłużyły wypracowaniu koncepcji funkcjonowania WOT w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Niewątpliwie Wojska Obrony Terytorialnej, zważywszy na rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa społecznościom lokalnym, są elementem podsystemu operacyjnego systemu bezpieczeństwa narodowego. Elementem, jak się wydaję w obecnym środowisku bezpieczeństwa i zasobów państwa, niezbędnym. Jednak sam fakt ich istnienia nie gwarantuje realizacji ciążących na nich obowiązków. Do obszarów wymagających przebudowy autor zalicza między innymi obszar zadaniowy i kompetencyjny. Uznano, że świadomość, wiedza i doświadczenie uczestników procesu decyzyjnego, powinna odpowiadać misji stawianej Wojskom Obrony Terytorialnej.
{"title":"TERRITORIAL DEFENSE FORCES IN THE ECOLOGICAL SECURITY SYSTEM","authors":"Wojciech Wasilewski","doi":"10.37055/sbn/149586","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149586","url":null,"abstract":"Państwo polskie poprzez system organów, wraz z przypisanymi im kompetencjami oraz wzajemnych powiązań, ustanowiło system bezpieczeństwa narodowego, a w jego ramach podsystem operacyjny systemu wykonawczego. System ów to siły i środki przewidziane do realizacji ustawowo określonych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa, pozostające w dyspozycji organów kierowania bezpieczeństwem. Elementem obu systemów, są Siły Zbrojne Rzeczpospolitej Polskiej, w których od 2017 roku funkcjonują Wojska Obrony Terytorialnej. Z misji, celów i funkcji państwa w obszarze bezpieczeństwa, którego składnikiem jest bezpieczeństwo ekologiczne, wyłaniają się zadania dla podsystemu operacyjnego. Jaki jest więc stan teorii i praktyki funkcjonowania Wojsk Obrony Terytorialnej w systemie bezpieczeństwa ekologicznego? Czy Wojska Obrony Terytorialnej, biorąc pod uwagę przypisane im atrybuty, stanowią element podsystemu operacyjnego Państwa? Jaki model funkcjonowania Wojska Obrony Terytorialnej zapewni optymalne funkcjonowanie Sił Zbrojnych i państwa w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego? Przedmiotem analizy będzie funkcjonowanie Wojsk Obrony Terytorialnej (dalej: WOT), w obowiązującym, na czas dokonywanej analizy, ustroju prawno-organizacyjnym państwa oraz ich misja, cel, funkcje i zadnia w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Przedmiotem analizy będzie również sfera kompetencyjna podsystemu kierowania i podsystemu wykonawczego. Wynikłe z analizy wnioski, posłużyły wypracowaniu koncepcji funkcjonowania WOT w obszarze bezpieczeństwa ekologicznego. Niewątpliwie Wojska Obrony Terytorialnej, zważywszy na rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa społecznościom lokalnym, są elementem podsystemu operacyjnego systemu bezpieczeństwa narodowego. Elementem, jak się wydaję w obecnym środowisku bezpieczeństwa i zasobów państwa, niezbędnym. Jednak sam fakt ich istnienia nie gwarantuje realizacji ciążących na nich obowiązków. Do obszarów wymagających przebudowy autor zalicza między innymi obszar zadaniowy i kompetencyjny. Uznano, że świadomość, wiedza i doświadczenie uczestników procesu decyzyjnego, powinna odpowiadać misji stawianej Wojskom Obrony Terytorialnej.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129345830","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Universal suffrage by means of technology can in some cases become essential. Voting by e-mail, text message or information system raises many ethical and legal challenges. Add to this the intensified wave of disinformation during the election campaign period, and a problem of a systemic nature may arise with respect to the question of the necessity of regulating elections by technical means at the constitutional level. Such a need arises from the obligation to maintain statehood both from the perspective of the implementation of elections and the impact on society of harmful disinformation, ending with cyber threats related to vote rigging, identity theft or hacking of election servers. The aim of this paper is to show the legality of disinformation during general elections at the constitutional level. An explanation of disinformation activities and an analysis of cyber attacks in selected countries around the world shows that disinformation and cyber attacks have a significant impact on the final outcome of general elections. In this state of affairs, the key question arises as to whether the good protected directly by the Constitution of the Republic of Poland should be attributed stronger protection of the freedom of speech, which is an individual right expressed in Article 54 of the Constitution of the Republic of Poland, or the assurance of security of the State and its citizens in the form of ensuring democratic elections in a state governed by the rule of law with the help of the criminalization at the constitutional level of disinformation and influence on general elections by technical means. Ensuring security of the State and its citizens is one of the cardinal duties of the Polish State enshrined in Article 5 of the Constitution of the Republic of Poland.
{"title":"CONSTITUTIONALISATION OF CYBER THREATS TO GENERALELECTIONS","authors":"P. Zawadzki","doi":"10.37055/sbn/149509","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/149509","url":null,"abstract":"Universal suffrage by means of technology can in some cases become essential. Voting by e-mail, text message or information system raises many ethical and legal challenges. Add to this the intensified wave of disinformation during the election campaign period, and a problem of a systemic nature may arise with respect to the question of the necessity of regulating elections by technical means at the constitutional level. Such a need arises from the obligation to maintain statehood both from the perspective of the implementation of elections and the impact on society of harmful disinformation, ending with cyber threats related to vote rigging, identity theft or hacking of election servers. The aim of this paper is to show the legality of disinformation during general elections at the constitutional level. An explanation of disinformation activities and an analysis of cyber attacks in selected countries around the world shows that disinformation and cyber attacks have a significant impact on the final outcome of general elections. In this state of affairs, the key question arises as to whether the good protected directly by the Constitution of the Republic of Poland should be attributed stronger protection of the freedom of speech, which is an individual right expressed in Article 54 of the Constitution of the Republic of Poland, or the assurance of security of the State and its citizens in the form of ensuring democratic elections in a state governed by the rule of law with the help of the criminalization at the constitutional level of disinformation and influence on general elections by technical means. Ensuring security of the State and its citizens is one of the cardinal duties of the Polish State enshrined in Article 5 of the Constitution of the Republic of Poland.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"148 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114841158","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Edukacja dla bezpieczeństwa - jako przedmiot nauczania w szkole, na różnych poziomach edukacji - rozpatrywana jest w kontekście realizacji procesu kształcenia i procesu wychowania wśród uczniów. Obejmuje więc swym zakresem nie tylko zdobywanie wiedzy i umiejętności w obszarze przeciwdziałania różnym zagrożeniom, ale także kształtowanie osobowości, postaw i zachowań uczniów w trudnych sytuacjach. Zatem oddziaływania wychowawcze, obok kształcących, wpisane są na stałe w proces edukacji na rzecz bezpieczeństwa, dlatego mówimy o wychowaniu do (dla) bezpieczeństwa. Przedmiotem i podmiotem wychowania do (i dla) bezpieczeństwa jest człowiek narażony na współczesne zagrożenia w życiu społecznym, zwłaszcza zagrożenia militarne, ekologiczne, ekonomiczne, społeczne czy też zagrożenia w cyberprzestrzeni. W kontekście zaś wychowania w dziedzinie bezpieczeństwa rozpatrywać winniśmy problemywychowania młodego człowieka wwielu sferach jego życia. Stąd też warto te sfery życia, ujęte w dziedzinywychowania, odnieść do edukacji dla bezpieczeństwa. Biorąc za punkt wyjścia w tym względzie podstawę programową wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w szkole oraz treści kształcenia przedmiotu „Edukacja dla bezpieczeństwa”, szczególna uwaga w niniejszych rozważaniach skierowana zostanie na wychowanie moralne, wychowanie zdrowotne i fizyczne, wychowanie umysłowe oraz wychowanie obywatelskie i patriotyczne. Dopełnienie wywodów stanowić będą informacje o wychowaniu (jako podstawowej kategorii pedagogicznej i procesie obejmującym całe życie człowieka) i wychowaniu do bezpieczeństwa. Problemy bezpieczeństwa ludzi (w naszym przypadku dzieci i młodzieży) stają się współcześnie przedmiotem wielu różnorodnych działań edukacyjnych – kształcących i wychowawczych. Oprócz wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa (i przeciwdziałania zagrożeniom) należy kształtować u uczniów również postawy i zachowania, odnoszące się do różnych sytuacji życia codziennego. Tym samym wchodzimy niejako w poszczególne sfery ich życia, traktowane w wychowaniu (do bezpieczeństwa) jako jego dziedziny.
{"title":"AREAS OF EDUCATION FOR SAFETY","authors":"Krzysztof Klimek","doi":"10.37055/sbn/147010","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/147010","url":null,"abstract":"Edukacja dla bezpieczeństwa - jako przedmiot nauczania w szkole, na różnych poziomach edukacji - rozpatrywana jest w kontekście realizacji procesu kształcenia i procesu wychowania wśród uczniów. Obejmuje więc swym zakresem nie tylko zdobywanie wiedzy i umiejętności w obszarze przeciwdziałania różnym zagrożeniom, ale także kształtowanie osobowości, postaw i zachowań uczniów w trudnych sytuacjach. Zatem oddziaływania wychowawcze, obok kształcących, wpisane są na stałe w proces edukacji na rzecz bezpieczeństwa, dlatego mówimy o wychowaniu do (dla) bezpieczeństwa. Przedmiotem i podmiotem wychowania do (i dla) bezpieczeństwa jest człowiek narażony na współczesne zagrożenia w życiu społecznym, zwłaszcza zagrożenia militarne, ekologiczne, ekonomiczne, społeczne czy też zagrożenia w cyberprzestrzeni. W kontekście zaś wychowania w dziedzinie bezpieczeństwa rozpatrywać winniśmy problemywychowania młodego człowieka wwielu sferach jego życia. Stąd też warto te sfery życia, ujęte w dziedzinywychowania, odnieść do edukacji dla bezpieczeństwa. Biorąc za punkt wyjścia w tym względzie podstawę programową wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w szkole oraz treści kształcenia przedmiotu „Edukacja dla bezpieczeństwa”, szczególna uwaga w niniejszych rozważaniach skierowana zostanie na wychowanie moralne, wychowanie zdrowotne i fizyczne, wychowanie umysłowe oraz wychowanie obywatelskie i patriotyczne. Dopełnienie wywodów stanowić będą informacje o wychowaniu (jako podstawowej kategorii pedagogicznej i procesie obejmującym całe życie człowieka) i wychowaniu do bezpieczeństwa. Problemy bezpieczeństwa ludzi (w naszym przypadku dzieci i młodzieży) stają się współcześnie przedmiotem wielu różnorodnych działań edukacyjnych – kształcących i wychowawczych. Oprócz wiedzy i umiejętności w dziedzinie bezpieczeństwa (i przeciwdziałania zagrożeniom) należy kształtować u uczniów również postawy i zachowania, odnoszące się do różnych sytuacji życia codziennego. Tym samym wchodzimy niejako w poszczególne sfery ich życia, traktowane w wychowaniu (do bezpieczeństwa) jako jego dziedziny.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123808714","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie działań podjętych przez siły zbrojne Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (OUBZ) w Kazachstanie i ich konsekwencji dla bezpieczeństwa państwa. Autor w procesie opracowania artykułu wykorzystał metodę krytycznej analizy literatury. W trakcie realizacji procesu badawczego ustalono, iż interwencja wojskowa Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym w Kazachstanie spowodowana była brakiem zdolności instytucji państwa do przywrócenia porządku publicznego, którego załamanie nastąpiło w wyniku ogólnokrajowych protestów i zamieszek. OUBZ przeprowadziło interwencję wojskową, której głównym celem była ochrona kluczowej infrastruktury oraz wsparcie sił zbrojnych i policji Kazachstanu w procesie przywracania porządku publicznego. Interwencja sił zbrojnych OUBZ umożliwiła władzom państwa odzyskanie kontroli nad sytuacją bezpieczeństwa publicznego. Artykuł przedstawia bezpośrednie skutki interwencji OUBZ dla bezpieczeństwa państwa, jak i prognozę implikacji operacji wojskowej Organizacji dla bezpieczeństwa Kazachstanu w perspektywie długoterminowej. Uważa się, iż metody działania wykorzystane przez siły zbrojne Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym podczas interwencji w Kazachstanie mogą stanowić model zaangażowania ekspedycyjnego sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w przyszłości. Teoria i praktyka działalności państwa na arenie międzynarodowej i dążenie do rewizji ładu pozimnowojennego przez Kreml pozwala sądzić, iż krótkotrwałe interwencje w bezpośrednim perymetrze strategicznym Federacji Rosyjskiej mogą wpisać się w kanon wykorzystania siły militarnej przez władze Federacji Rosyjskiej. Można przypuszczać, iż Sojusz Północnoatlantycki powinien analizować interwencję OUBZ w Kazachstanie właśnie w kontekście możliwego przyszłego zaangażowania sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w Państwach Bałtyckich lub byłych Republikach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Pozwoli to na podjęcie działań prewencyjnych wobec możliwej eskalacji przemocy przez siły zbrojne Federacji Rosyjskiej w przyszłości, zarówno na obszarze byłych republik ZSRR, jak i w Państwach Bałtyckich.
{"title":"THE INTERVENTION OF THE ARMED FORCES OF THE COLLECTIVE SECURITY TREATY ORGANIZATION IN KAZAKHSTAN AND ITS IMPLICATIONS FOR STATE SECURITY","authors":"Marcin Miszczuk","doi":"10.37055/sbn/147012","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/147012","url":null,"abstract":"Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie działań podjętych przez siły zbrojne Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (OUBZ) w Kazachstanie i ich konsekwencji dla bezpieczeństwa państwa. Autor w procesie opracowania artykułu wykorzystał metodę krytycznej analizy literatury. W trakcie realizacji procesu badawczego ustalono, iż interwencja wojskowa Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym w Kazachstanie spowodowana była brakiem zdolności instytucji państwa do przywrócenia porządku publicznego, którego załamanie nastąpiło w wyniku ogólnokrajowych protestów i zamieszek. OUBZ przeprowadziło interwencję wojskową, której głównym celem była ochrona kluczowej infrastruktury oraz wsparcie sił zbrojnych i policji Kazachstanu w procesie przywracania porządku publicznego. Interwencja sił zbrojnych OUBZ umożliwiła władzom państwa odzyskanie kontroli nad sytuacją bezpieczeństwa publicznego. Artykuł przedstawia bezpośrednie skutki interwencji OUBZ dla bezpieczeństwa państwa, jak i prognozę implikacji operacji wojskowej Organizacji dla bezpieczeństwa Kazachstanu w perspektywie długoterminowej. Uważa się, iż metody działania wykorzystane przez siły zbrojne Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym podczas interwencji w Kazachstanie mogą stanowić model zaangażowania ekspedycyjnego sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w przyszłości. Teoria i praktyka działalności państwa na arenie międzynarodowej i dążenie do rewizji ładu pozimnowojennego przez Kreml pozwala sądzić, iż krótkotrwałe interwencje w bezpośrednim perymetrze strategicznym Federacji Rosyjskiej mogą wpisać się w kanon wykorzystania siły militarnej przez władze Federacji Rosyjskiej. Można przypuszczać, iż Sojusz Północnoatlantycki powinien analizować interwencję OUBZ w Kazachstanie właśnie w kontekście możliwego przyszłego zaangażowania sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej w Państwach Bałtyckich lub byłych Republikach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Pozwoli to na podjęcie działań prewencyjnych wobec możliwej eskalacji przemocy przez siły zbrojne Federacji Rosyjskiej w przyszłości, zarówno na obszarze byłych republik ZSRR, jak i w Państwach Bałtyckich.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125842536","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł przedstawia cyberprzestrzeń i jej bezpieczeństwo, jako jedno z najistotniejszych zadań i wyzwań państw i organizacji je zrzeszających. Przedstawione zostały definicje i pojęcia związane z problematyką cyberbezpieczeństwa. Cyberbezpieczeństwo jest jednym z najistotniejszych i coraz istotniejszym komponentem bezpieczeństwa narodowego. Cyberbezpieczeństwo państwa obejmuje bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych oraz danych w nich przetwarzanych, stosowanych w przestrzeni cyfrowej, tak przez administrację, podmioty publiczne i gospodarcze, jak i przez obywateli. Cyberprzestrzeń jest obszarem działań konfrontacyjnych nie tylko z innymi państwami, ale także z wrogimi organizacjami, jak choćby z grupami ekstremistycznymi, terrorystycznymi, czy zorganizowanymi grupami przestępczymi. Artykuł porusza kwestie odpowiedzialności za zapewnienie cyberbezpieczeństwa systemów teleinformatycznych kluczowych krajowych podmiotów, organizacji i instytucji oraz jego wpływu na rozwój działalności państw. Wskazana została odpowiedzialność poszczególnych państw za zapewnienie bezpieczeństwa swojej cyberprzestrzeni. Zapewnienie bezpieczeństwa kraju w cyberprzestrzeni, w tym bezpieczeństwa jego cyberprzestrzeni, to jedno z podstawowych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa państwa. Cyberbezpieczeństwo powinno być realizowane zarówno poprzez rozwój zdolności do działań defensywnych (obejmujących ochronę podmiotów działających w cyberprzestrzeni oraz samej cyberprzestrzeni), jak i ofensywnych. Artykuł prezentuje międzynarodowy (europejski) i krajowy kontekst prawny cyberbezpieczeństwa poprzez wskazanie właściwych w tym zakresie regulacji prawnych, takich jak dyrektywy unijne oraz ustawy i rozporządzenia krajowe, i dokumentów strategicznych – takich jak strategie bezpieczeństwa i cyberbezpieczeństwa, tak Unii Europejskiej, jak i Polski. Zaprezentowano także stan bezpieczeństwa cyberprzestrzeni RP w ujęciu ilości i rodzajów incydentów i zdarzeń bezpieczeństwa, stanu podatności systemów teleinformatycznych instytucji państwowych i podmiotów gospodarczych. Przegląd oparty jest na analizie i syntezie informacji przedstawionych w corocznych raportach CSIRT GOV i CSIRT NASK, odpowiedzialnych za bezpieczeństwo najważniejszych, z perspektywy bezpieczeństwa państwa, systemów teleinformatycznych w Polsce.
{"title":"CYBERSPACE SECURITY OF REPUBLIC OF POLAD","authors":"Grzegorz Mąkosa","doi":"10.37055/sbn/147016","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/147016","url":null,"abstract":"Artykuł przedstawia cyberprzestrzeń i jej bezpieczeństwo, jako jedno z najistotniejszych zadań i wyzwań państw i organizacji je zrzeszających. Przedstawione zostały definicje i pojęcia związane z problematyką cyberbezpieczeństwa. Cyberbezpieczeństwo jest jednym z najistotniejszych i coraz istotniejszym komponentem bezpieczeństwa narodowego. Cyberbezpieczeństwo państwa obejmuje bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych oraz danych w nich przetwarzanych, stosowanych w przestrzeni cyfrowej, tak przez administrację, podmioty publiczne i gospodarcze, jak i przez obywateli. Cyberprzestrzeń jest obszarem działań konfrontacyjnych nie tylko z innymi państwami, ale także z wrogimi organizacjami, jak choćby z grupami ekstremistycznymi, terrorystycznymi, czy zorganizowanymi grupami przestępczymi. Artykuł porusza kwestie odpowiedzialności za zapewnienie cyberbezpieczeństwa systemów teleinformatycznych kluczowych krajowych podmiotów, organizacji i instytucji oraz jego wpływu na rozwój działalności państw. Wskazana została odpowiedzialność poszczególnych państw za zapewnienie bezpieczeństwa swojej cyberprzestrzeni. Zapewnienie bezpieczeństwa kraju w cyberprzestrzeni, w tym bezpieczeństwa jego cyberprzestrzeni, to jedno z podstawowych zadań w dziedzinie bezpieczeństwa państwa. Cyberbezpieczeństwo powinno być realizowane zarówno poprzez rozwój zdolności do działań defensywnych (obejmujących ochronę podmiotów działających w cyberprzestrzeni oraz samej cyberprzestrzeni), jak i ofensywnych. Artykuł prezentuje międzynarodowy (europejski) i krajowy kontekst prawny cyberbezpieczeństwa poprzez wskazanie właściwych w tym zakresie regulacji prawnych, takich jak dyrektywy unijne oraz ustawy i rozporządzenia krajowe, i dokumentów strategicznych – takich jak strategie bezpieczeństwa i cyberbezpieczeństwa, tak Unii Europejskiej, jak i Polski. Zaprezentowano także stan bezpieczeństwa cyberprzestrzeni RP w ujęciu ilości i rodzajów incydentów i zdarzeń bezpieczeństwa, stanu podatności systemów teleinformatycznych instytucji państwowych i podmiotów gospodarczych. Przegląd oparty jest na analizie i syntezie informacji przedstawionych w corocznych raportach CSIRT GOV i CSIRT NASK, odpowiedzialnych za bezpieczeństwo najważniejszych, z perspektywy bezpieczeństwa państwa, systemów teleinformatycznych w Polsce.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"94 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124265247","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem niniejszego artykułu było zidentyfikowanie zagrożeń kreowanych przez Republikę Białorusi w kontekście kryzysu migracyjnego i ich wpływ na bezpieczeństwo Polski. W procesie opracowania artykułu za pomocą metody krytycznej analizy literatury ustalono, że istotą konflikt na granicy polsko białoruskiej powinien być oceniany w szerszym kontekście politycznym. Celem działań reżimu Białorusi było złagodzenie polityki UE, osłabienie wewnętrznej opozycji i legitymizacja władzy przez inne państwa. Używając migrantów, RB, przez skoordynowane działania z Federacją Rosyjską, dąży do wywarcie nacisku na państwa, które najbardziej opowiadały się za zaostrzeniem sankcji. Rosja uzależniając Białoruś od siebie pod względem politycznym i militarnym czynnie oddziaływuje za jej pomocą na inne podmioty środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego, przede wszystkim na Polskę, ale także na NATO i UE. Ocenia się, że testuje odporność państw wschodniej flanki, w tym przede wszystkim Polski, a także sprawdza reakcje państw członkowskich NATO i UE na elementy konfliktu hybrydowego. Artykuł przedstawia zagrożenia militarne i niemilitarne kreowane przez Białoruś oraz wnioski i rekomendacje w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa Polski.
{"title":"THE THREATS TO POLAND POSED BY THE REPUBLIC OF BELARUS IN THE CONTEXT OF THE CRISIS SITUATION ON THE POLISH-BELARUSIAN BORDER","authors":"Krzysztof Orzech","doi":"10.37055/sbn/147013","DOIUrl":"https://doi.org/10.37055/sbn/147013","url":null,"abstract":"Celem niniejszego artykułu było zidentyfikowanie zagrożeń kreowanych przez Republikę Białorusi w kontekście kryzysu migracyjnego i ich wpływ na bezpieczeństwo Polski. W procesie opracowania artykułu za pomocą metody krytycznej analizy literatury ustalono, że istotą konflikt na granicy polsko białoruskiej powinien być oceniany w szerszym kontekście politycznym. Celem działań reżimu Białorusi było złagodzenie polityki UE, osłabienie wewnętrznej opozycji i legitymizacja władzy przez inne państwa. Używając migrantów, RB, przez skoordynowane działania z Federacją Rosyjską, dąży do wywarcie nacisku na państwa, które najbardziej opowiadały się za zaostrzeniem sankcji. Rosja uzależniając Białoruś od siebie pod względem politycznym i militarnym czynnie oddziaływuje za jej pomocą na inne podmioty środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego, przede wszystkim na Polskę, ale także na NATO i UE. Ocenia się, że testuje odporność państw wschodniej flanki, w tym przede wszystkim Polski, a także sprawdza reakcje państw członkowskich NATO i UE na elementy konfliktu hybrydowego. Artykuł przedstawia zagrożenia militarne i niemilitarne kreowane przez Białoruś oraz wnioski i rekomendacje w zakresie zwiększenia bezpieczeństwa Polski.","PeriodicalId":414886,"journal":{"name":"National Security Studies","volume":"10 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127909435","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：