Damian Jaguszewski, K. Karpińska, Sebastian Jaguszewski, Łukasz Wlazło, B. Nowakowicz-Dębek
Stosowanie środków ochrony indywidualnej (ŚOI; PPE, z ang. personal protective equipment) jest najpopularniejszym sposobem zmniejszenia narażenia pracownika na czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy. Jedną z form ŚOI, niechętnie stosowaną przez pracowników, są środki ochrony układu oddechowego. Ich zadaniem jest ochrona pracownika przed wdychaniem zawieszonego w powietrzu aerozolu. Celem badań było poznanie postaw pracowników wobec obowiązku stosowania ochrony układu oddechowego w trakcie pracy – przed pandemią COVID-19 i w czasie jej trwania. Do realizacji celu badania utworzono autorską ankietę, korzystając z kwestionariusza formularza Google. Ankieta zawierała 25 pytań, w tym pytanie filtrujące, które wykluczało osoby inne niż grupa docelowa. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej, korzystając z programu Statistica v.12.0. Główną ochroną stosowaną przez pracowników w trakcie pracy jest półmaska. Przed pandemią nie wszyscy pracownicy byli pozytywnie nastawieni do noszenia ŚOI. W grupie osób, które nie miały zdania na temat stosowania ochrony dróg oddechowych, 31,71% wymienia zużyte lub uszkodzone ŚOI na nowe, co potwierdzono statystycznie. Pracownicy zwracają dużą uwagę na wygodę noszenia ŚOI.
{"title":"Postawa pracowników wobec wymogu stosowania środków ochronnych układu oddechowego spowodowanego pandemią COVID-19","authors":"Damian Jaguszewski, K. Karpińska, Sebastian Jaguszewski, Łukasz Wlazło, B. Nowakowicz-Dębek","doi":"10.24326/jasbb.2022.1.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/jasbb.2022.1.2","url":null,"abstract":"Stosowanie środków ochrony indywidualnej (ŚOI; PPE, z ang. personal protective equipment) jest najpopularniejszym sposobem zmniejszenia narażenia pracownika na czynniki szkodliwe występujące w środowisku pracy. Jedną z form ŚOI, niechętnie stosowaną przez pracowników, są środki ochrony układu oddechowego. Ich zadaniem jest ochrona pracownika przed wdychaniem zawieszonego w powietrzu aerozolu. Celem badań było poznanie postaw pracowników wobec obowiązku stosowania ochrony układu oddechowego w trakcie pracy – przed pandemią COVID-19 i w czasie jej trwania. Do realizacji celu badania utworzono autorską ankietę, korzystając z kwestionariusza formularza Google. Ankieta zawierała 25 pytań, w tym pytanie filtrujące, które wykluczało osoby inne niż grupa docelowa. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej, korzystając z programu Statistica v.12.0. Główną ochroną stosowaną przez pracowników w trakcie pracy jest półmaska. Przed pandemią nie wszyscy pracownicy byli pozytywnie nastawieni do noszenia ŚOI. W grupie osób, które nie miały zdania na temat stosowania ochrony dróg oddechowych, 31,71% wymienia zużyte lub uszkodzone ŚOI na nowe, co potwierdzono statystycznie. Pracownicy zwracają dużą uwagę na wygodę noszenia ŚOI.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128869714","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Grey seal (Halichoerus grypus) is one of the most popular marine mammals found in the Baltic Sea and North Atlantic. It is protected worldwide because of an important role it plays in the ecosystem along with other marine predators, also because it is an indicator. It arouses both the sympathy and aversion of the public opinion, probably caused by insufficient knowledge about this species. Due to the high adaptability, captive individuals adapt easily to the artificial environment, but this does not exempt them from the necessity of providing them with the comfort of living in closed conditions. The study concerns the design and application of environmental enrichments for grey seals living in zoos. They aim to improve the welfare of those animals which, by living in small enclosures and impoverished environment, are not able to display the full range of species behavior. Stimulation with new elements is also important in preventing aggression, apathy, and stereotypies. The proposed enrichments are easy to implement and relatively low-cost, intended for use in zoos and other organizations or institutions keeping specimens of this species. The results of the preliminary observation showed that grey seals reacted positively to some of the proposed enrichments and the time of expressing the food behavior has extended. Further issues require additional and more detailed observations.
{"title":"Environmental enrichment for grey seals (Halichoerus grypus) in captive environment","authors":"Oliwia Łypik, D. Zieliński","doi":"10.24326/jasbb.2022.1.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/jasbb.2022.1.4","url":null,"abstract":"Grey seal (Halichoerus grypus) is one of the most popular marine mammals found in the Baltic Sea and North Atlantic. It is protected worldwide because of an important role it plays in the ecosystem along with other marine predators, also because it is an indicator. It arouses both the sympathy and aversion of the public opinion, probably caused by insufficient knowledge about this species. Due to the high adaptability, captive individuals adapt easily to the artificial environment, but this does not exempt them from the necessity of providing them with the comfort of living in closed conditions. The study concerns the design and application of environmental enrichments for grey seals living in zoos. They aim to improve the welfare of those animals which, by living in small enclosures and impoverished environment, are not able to display the full range of species behavior. Stimulation with new elements is also important in preventing aggression, apathy, and stereotypies. The proposed enrichments are easy to implement and relatively low-cost, intended for use in zoos and other organizations or institutions keeping specimens of this species. The results of the preliminary observation showed that grey seals reacted positively to some of the proposed enrichments and the time of expressing the food behavior has extended. Further issues require additional and more detailed observations.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"28 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126892616","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem pracy była ocena wpływu wybranych czynników na kondycję krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej i określenie związku kondycji z wydajnością dobową i składem mleka. Badania prowadzono od maja 2016 do kwietnia 2017 r. w gospodarstwie utrzymującym 75 krów o średniej rocznej wydajności 9 400 kg. Ocenę kondycji przeprowadzano co miesiąc, w dniu kontroli użytkowości mlecznej, a dane dotyczące wydajności i składu mleka pozyskano z raportów RW-2. Kondycję krów analizowano w zależności od pory roku, kolejnej laktacji i jej fazy oraz poziomu dobowej wydajności. Oceny kondycji krów w trakcie laktacji posłużyły do oszacowania wpływu kondycji na dobową wydajność i skład mleka. Wykazano, że przyjęte czynniki istotnie wpływały na kondycję krów oraz frekwencję różnych jej ocen. Najwyższe średnie wartości kondycji stwierdzono u krów ocenianych jesienią i będących w 2. i 3. laktacji oraz u krów o najniższej dobowej wydajności. Wykazano wyższą wartość średniej oceny kondycji krów w kolejnych fazach laktacji, a najwyższe noty przyznawano najczęściej krowom będącym w okresie zasuszenia. Stwierdzono także, że wzrastającym ocenom kondycji towarzyszyło zmniejszanie się dobowej wydajności mleka i wzrost zawartości w nim tłuszczu i białka (w tym kazeiny).
{"title":"Wpływ wybranych czynników na kondycję krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej i związek kondycji z wydajnością dobową i składem mleka","authors":"E. Januś, P. Stanek, Paweł Żółkiewski","doi":"10.24326/JASBB.2019.1.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/JASBB.2019.1.2","url":null,"abstract":"Celem pracy była ocena wpływu wybranych czynników na kondycję krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej i określenie związku kondycji z wydajnością dobową i składem mleka. Badania prowadzono od maja 2016 do kwietnia 2017 r. w gospodarstwie utrzymującym 75 krów o średniej rocznej wydajności 9 400 kg. Ocenę kondycji przeprowadzano co miesiąc, w dniu kontroli użytkowości mlecznej, a dane dotyczące wydajności i składu mleka pozyskano z raportów RW-2. Kondycję krów analizowano w zależności od pory roku, kolejnej laktacji i jej fazy oraz poziomu dobowej wydajności. Oceny kondycji krów w trakcie laktacji posłużyły do oszacowania wpływu kondycji na dobową wydajność i skład mleka. Wykazano, że przyjęte czynniki istotnie wpływały na kondycję krów oraz frekwencję różnych jej ocen. Najwyższe średnie wartości kondycji stwierdzono u krów ocenianych jesienią i będących w 2. i 3. laktacji oraz u krów o najniższej dobowej wydajności. Wykazano wyższą wartość średniej oceny kondycji krów w kolejnych fazach laktacji, a najwyższe noty przyznawano najczęściej krowom będącym w okresie zasuszenia. Stwierdzono także, że wzrastającym ocenom kondycji towarzyszyło zmniejszanie się dobowej wydajności mleka i wzrost zawartości w nim tłuszczu i białka (w tym kazeiny).","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"135 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-05-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131211551","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
A. Brodziak, Anna Jańczuk, J. Wajs, P. Stanek, J. Król
W pracy przedstawiono wyniki porównawczej konsumenckiej oceny organoleptycznej mleka spożywczego z produkcji ekologicznej i konwencjonalnej. Badaniami objęto 5 próbek mleka spożywczego dostępnego na rynku – 2 z produkcji ekologicznej i 3 z produkcji klasycznej. Ocenę przeprowadzono wśród 120 osób. Porównując łącznie oceniane mleko ekologiczne z konwencjonalnym, wykazano, że obydwie grupy otrzymały identyczną ocenę ogólną, tj. 3,9 pkt na 5 pkt max. Mleko ekologiczne zostało wyżej ocenione za barwę (4,4 pkt) oraz zapach (3,7 pkt), natomiast konwencjonalne za smak (3,7 pkt) i konsystencję (4,2 pkt). Najwyższą ocenę ogólną (4,0 pkt) otrzymało mleko spożywcze pasteryzowane z Jasienicy Rosielnej. Jakość organoleptyczna produktów ekologicznych i konwencjonalnych okazała się porównywalna, co należy uznać za zadowalający rezultat. Świadczy to bowiem o pełnej akceptacji ekologicznego mleka spożywczego.
{"title":"Jakość organoleptyczna ekologicznego i konwencjonalnego mleka spożywczego w opinii konsumentów","authors":"A. Brodziak, Anna Jańczuk, J. Wajs, P. Stanek, J. Król","doi":"10.24326/JASBB.2019.1.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/JASBB.2019.1.5","url":null,"abstract":"W pracy przedstawiono wyniki porównawczej konsumenckiej oceny organoleptycznej mleka spożywczego z produkcji ekologicznej i konwencjonalnej. Badaniami objęto 5 próbek mleka spożywczego dostępnego na rynku – 2 z produkcji ekologicznej i 3 z produkcji klasycznej. Ocenę przeprowadzono wśród 120 osób. Porównując łącznie oceniane mleko ekologiczne z konwencjonalnym, wykazano, że obydwie grupy otrzymały identyczną ocenę ogólną, tj. 3,9 pkt na 5 pkt max. Mleko ekologiczne zostało wyżej ocenione za barwę (4,4 pkt) oraz zapach (3,7 pkt), natomiast konwencjonalne za smak (3,7 pkt) i konsystencję (4,2 pkt). Najwyższą ocenę ogólną (4,0 pkt) otrzymało mleko spożywcze pasteryzowane z Jasienicy Rosielnej. Jakość organoleptyczna produktów ekologicznych i konwencjonalnych okazała się porównywalna, co należy uznać za zadowalający rezultat. Świadczy to bowiem o pełnej akceptacji ekologicznego mleka spożywczego.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-05-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122337296","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Łukasz Wlazło, B. Nowakowicz-Dębek, A. Czech, Mateusz Ossowski, H. Bis-Wencel, N. Sasáková
Zagospodarowanie w rolnictwie podłoża powstającego po produkcji pieczarek wymaga ciągłych badań składu chemicznego i stanu sanitarnego. W celu eliminacji z podłoża popieczarkowego niekorzystnej mikroflory poddaje się je niekiedy obróbce termicznej. Celem badań było przeanalizowanie efektywności zabiegów termicznych, którym poddano podłoże popieczarkowe pod kątem mikrobiologicznym. Materiał badawczy stanowiły dwa podłoża: przed dezynfekcją termiczną oraz po niej. Analizą objęto następujące parametry: ogólną liczbę bakterii, ogólną liczbę grzybów, bakterie z grupy coli, beztlenowce z rodzaju Clostridium. Przeprowadzone wstępne badania wskazują, iż stosowanie termicznej dezynfekcji na zakończenie cyklu produkcji pieczarek jest zabiegiem bardzo bezpiecznym i powinno być standardem w procesie ich produkcji.
{"title":"Analiza jakości mikrobiologicznej podłoża popieczarkowego","authors":"Łukasz Wlazło, B. Nowakowicz-Dębek, A. Czech, Mateusz Ossowski, H. Bis-Wencel, N. Sasáková","doi":"10.24326/JASBB.2019.1.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/JASBB.2019.1.3","url":null,"abstract":"Zagospodarowanie w rolnictwie podłoża powstającego po produkcji pieczarek wymaga ciągłych badań składu chemicznego i stanu sanitarnego. W celu eliminacji z podłoża popieczarkowego niekorzystnej mikroflory poddaje się je niekiedy obróbce termicznej. Celem badań było przeanalizowanie efektywności zabiegów termicznych, którym poddano podłoże popieczarkowe pod kątem mikrobiologicznym. Materiał badawczy stanowiły dwa podłoża: przed dezynfekcją termiczną oraz po niej. Analizą objęto następujące parametry: ogólną liczbę bakterii, ogólną liczbę grzybów, bakterie z grupy coli, beztlenowce z rodzaju Clostridium. Przeprowadzone wstępne badania wskazują, iż stosowanie termicznej dezynfekcji na zakończenie cyklu produkcji pieczarek jest zabiegiem bardzo bezpiecznym i powinno być standardem w procesie ich produkcji.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-05-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129702552","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem pracy było określenie zmian wartości użytkowej oraz hodowlanej świń rasy puławskiej utrzymywanych w gospodarstwach realizujących Program Ochrony Zasobów Genetycznych w latach 2008–2017. Materiał do analizy porównawczej stanowiły dane zbiorcze Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus” oraz Instytutu Zootechniki PIB. Na podstawie przeprowadzonej oceny wykazano, że liczba stad i loch rasy puławskiej w latach 2008–2015 zmniejszyła się, co było skutkiem m.in. braku zainteresowania ze strony zakładów przetwórstwa mięsnego skupem tuczników tej rasy. W roku 2015 wprowadzono nową edycję Działania rolno-środowiskowo-klimatycznego, z wyższą stawką płatności za lochę, co przyczyniło się do zwiększenia zainteresowania hodowlą świń rasy puławskiej w następnych latach. Uzyskane wyniki dotyczące wartości użytkowej i hodowlanej potwierdzają zasadność wykorzystania świń rasy puławskiej jako komponentu matecznego w krajowej produkcji tuczników. Wykazano również, że wartość rzeźna tej rasy pozostaje na poziomie optymalnym dla utrzymania wysokiej jakości surowca rzeźnego, a średnia mięsność knurków i loszek nie przekracza aktualnie 55,0%.
{"title":"Analiza wartości użytkowej i hodowlanej świń rasy puławskiej w latach 2008–2017","authors":"Kinga Kropiwiec-Domańska, M. Łukasik, M. Babicz","doi":"10.24326/JASBB.2019.1.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/JASBB.2019.1.1","url":null,"abstract":"Celem pracy było określenie zmian wartości użytkowej oraz hodowlanej świń rasy puławskiej utrzymywanych w gospodarstwach realizujących Program Ochrony Zasobów Genetycznych w latach 2008–2017. Materiał do analizy porównawczej stanowiły dane zbiorcze Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „Polsus” oraz Instytutu Zootechniki PIB. Na podstawie przeprowadzonej oceny wykazano, że liczba stad i loch rasy puławskiej w latach 2008–2015 zmniejszyła się, co było skutkiem m.in. braku zainteresowania ze strony zakładów przetwórstwa mięsnego skupem tuczników tej rasy. W roku 2015 wprowadzono nową edycję Działania rolno-środowiskowo-klimatycznego, z wyższą stawką płatności za lochę, co przyczyniło się do zwiększenia zainteresowania hodowlą świń rasy puławskiej w następnych latach. Uzyskane wyniki dotyczące wartości użytkowej i hodowlanej potwierdzają zasadność wykorzystania świń rasy puławskiej jako komponentu matecznego w krajowej produkcji tuczników. Wykazano również, że wartość rzeźna tej rasy pozostaje na poziomie optymalnym dla utrzymania wysokiej jakości surowca rzeźnego, a średnia mięsność knurków i loszek nie przekracza aktualnie 55,0%.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"47 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-05-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131942815","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sylwia Nakonieczna, M. Grela, P. Listos, M. Gryzińska
Identyfikacja gatunkowa zwierząt przeprowadzana metodami biologii molekularnej odgrywa coraz większą rolę w praktyce laboratoriów kryminalistycznych na całym świecie. W Polsce coraz częściej metody te wykorzystywane są w celu określenia, czy gatunek podlega ochronie w rozumieniu przepisów Ustawy o ochronie przyrody. Wynika to z licznych przypadków nielegalnego handlu ginącymi gatunkami zwierząt, co dotyczy zarówno obrotu żywymi zwierzętami, jak i produktów, przedmiotów wykonanych z różnych części ciała zwierząt. W takich też przypadkach, gdzie identyfikacja na postawie cech morfologicznych gatunku nie jest możliwa, analiza DNA zwierzęcego ma szczególne znaczenie. W pracy przedstawiono typowe markery molekularne stosowane w identyfikacji gatunkowej zwierząt.
通过分子生物学方法进行的动物物种鉴定在全球法医实验室的实践中发挥着越来越重要的作用。在波兰，这些方法越来越多地用于确定一个物种是否受《自然保护法》保护。这是因为濒危动物物种的非法贸易案件层出不穷，其中既涉及活体动物贸易，也涉及用各种动物身体部位制成的产品和物品贸易。在这种情况下，如果无法根据物种的形态特征进行鉴定，动物 DNA 分析就显得尤为重要。本文介绍了用于动物物种鉴定的典型分子标记。
{"title":"Molekularne metody identyfikacji gatunkowej wykorzystywane w ekspertyzach sądowych","authors":"Sylwia Nakonieczna, M. Grela, P. Listos, M. Gryzińska","doi":"10.24326/JASBB.2019.1.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/JASBB.2019.1.4","url":null,"abstract":"Identyfikacja gatunkowa zwierząt przeprowadzana metodami biologii molekularnej odgrywa coraz większą rolę w praktyce laboratoriów kryminalistycznych na całym świecie. W Polsce coraz częściej metody te wykorzystywane są w celu określenia, czy gatunek podlega ochronie w rozumieniu przepisów Ustawy o ochronie przyrody. Wynika to z licznych przypadków nielegalnego handlu ginącymi gatunkami zwierząt, co dotyczy zarówno obrotu żywymi zwierzętami, jak i produktów, przedmiotów wykonanych z różnych części ciała zwierząt. W takich też przypadkach, gdzie identyfikacja na postawie cech morfologicznych gatunku nie jest możliwa, analiza DNA zwierzęcego ma szczególne znaczenie. W pracy przedstawiono typowe markery molekularne stosowane w identyfikacji gatunkowej zwierząt.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"164 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-05-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127302807","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-01DOI: 10.24326/jasbbx.2018.4.2
Mateusz Ossowski, B. Nowakowicz-Dębek, Łukasz Wlazło, Martyna Kasela
Narastająca antybiotykooporność drobnoustrojów zmusza do poszukiwania naturalnych źródeł związków wykazujących działanie przeciwdrobnoustrojowe. Miody charakteryzują się wysokim potencjałem antyoksydacyjnym i zróżnicowanym składem chemicznym zależnym od pochodzenia (strefy klimatycznej) i gatunków roślin wykorzystanych przez pszczoły do ich wytworzenia. W niniejszych badaniach podjęto próbę wstępnej oceny przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych właściwości miodów pochodzących z Lubelszczyzny, jak i tych dostępnych lokalnie na rynku komercyjnym. Analizowano oddziaływanie miodów na najważniejsze drobnoustroje patogenne: paciorkowce, gronkowce koagulazododatnie (Staphylococcus aureus) i koagulazoujemne oraz na drożdżaka Candida albicans. Badane miody wykazywały wysoki potencjał antybakteryjny wobec paciorkowców oraz umiarkowany wobec gronkowców koagulazoujemnych. Nie zaobserwowano działania przeciwdrobnoustrojowego miodów zarówno wobec S. aureus, jak i C. albicans.
{"title":"Przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze właściwości miodu – badania wstępne","authors":"Mateusz Ossowski, B. Nowakowicz-Dębek, Łukasz Wlazło, Martyna Kasela","doi":"10.24326/jasbbx.2018.4.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/jasbbx.2018.4.2","url":null,"abstract":"Narastająca antybiotykooporność drobnoustrojów zmusza do poszukiwania naturalnych źródeł związków wykazujących działanie przeciwdrobnoustrojowe. Miody charakteryzują się wysokim potencjałem antyoksydacyjnym i zróżnicowanym składem chemicznym zależnym od pochodzenia (strefy klimatycznej) i gatunków roślin wykorzystanych przez pszczoły do ich wytworzenia. W niniejszych badaniach podjęto próbę wstępnej oceny przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych właściwości miodów pochodzących z Lubelszczyzny, jak i tych dostępnych lokalnie na rynku komercyjnym. Analizowano oddziaływanie miodów na najważniejsze drobnoustroje patogenne: paciorkowce, gronkowce koagulazododatnie (Staphylococcus aureus) i koagulazoujemne oraz na drożdżaka Candida albicans. Badane miody wykazywały wysoki potencjał antybakteryjny wobec paciorkowców oraz umiarkowany wobec gronkowców koagulazoujemnych. Nie zaobserwowano działania przeciwdrobnoustrojowego miodów zarówno wobec S. aureus, jak i C. albicans.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"65 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131564997","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-01DOI: 10.24326/jasbbx.2018.4.1
M. Babicz, P. Skałecki, P. Domaradzki, A. Litwińczuk, M. Hałabis, Michał Prasow, M. Łukasik, A. Kaliniak
Oszacowano wartość rzeźną i oceniono jakość tusz tuczników rasy puławskiej, wyróżniając 4 grupy tuczników wg masy ubojowej: I – 100,0–109,9 kg; II – 110,0–119,9 kg; III – 120,0–129,9 kg; IV – 130,0–140,0 kg. Obliczono wskaźnik wydajności rzeźnej tusz – ciepłej (przed wychłodzeniu) i zimnej (po wychłodzeniu), zmierzono grubość słoniny, wysokość „oka” polędwicy i oszacowano mięsność, ponadto dokonano pomiaru masy i udziału elementów zasadniczych w półtuszy, oznaczono skład tkankowy oraz właściwości fizykochemiczne schabu i szynki. Wykazano, że wraz ze wzrostem masy ubojowej istotnie (P ≤ 0,01) zwiększała się masa tuszy ciepłej i zimnej. Wydajność rzeźna zimna wahała się od 79,04% (gr. II) do 81,35% (gr. IV) (P > 0,05). Wraz z masą tuczników zwiększała się grubość słoniny i wysokość „oka” polędwicy. W grupie I wartość tych parametrów wynosiła 17,44 mm i 61,88 mm, a w grupie IV odpowiednio 20,65 mm i 65,59 mm. Zawartość tkanki mięśniowej (%) pozwoliła zakwalifikować tusze z I i II grupy do klasy E, natomiast z grupy III i IV do klasy U. Na podstawie rozbioru kulinarnego tusz wykazano, że wraz ze zwiększaniem się masy ciała udział elementów zasadniczych był wyższy. Różnice pomiędzy grupami I a IV odnośnie do schabu i szynki okazały się statystycznie istotne (P ≤ 0,01) i wynosiły odpowiednio 2,08 kg i 3,95 kg. Przeprowadzone badania i analizy wykazały dobrą jakość tusz. Tusze tuczników o masie ubojowej 100–119,9 kg są przydatne do pozyskiwania wysokiej jakości surowca kulinarnego, a tusze tuczników o masie ubojowej 120–140 kg są bardzo dobrym materiałem do wytwarzania wyrobów wysokogatunkowych.
{"title":"Wartość rzeźna tuczników rasy puławskiej w zależności od masy ubojowej","authors":"M. Babicz, P. Skałecki, P. Domaradzki, A. Litwińczuk, M. Hałabis, Michał Prasow, M. Łukasik, A. Kaliniak","doi":"10.24326/jasbbx.2018.4.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/jasbbx.2018.4.1","url":null,"abstract":"Oszacowano wartość rzeźną i oceniono jakość tusz tuczników rasy puławskiej, wyróżniając 4 grupy tuczników wg masy ubojowej: I – 100,0–109,9 kg; II – 110,0–119,9 kg; III – 120,0–129,9 kg; IV – 130,0–140,0 kg. Obliczono wskaźnik wydajności rzeźnej tusz – ciepłej (przed wychłodzeniu) i zimnej (po wychłodzeniu), zmierzono grubość słoniny, wysokość „oka” polędwicy i oszacowano mięsność, ponadto dokonano pomiaru masy i udziału elementów zasadniczych w półtuszy, oznaczono skład tkankowy oraz właściwości fizykochemiczne schabu i szynki. Wykazano, że wraz ze wzrostem masy ubojowej istotnie (P ≤ 0,01) zwiększała się masa tuszy ciepłej i zimnej. Wydajność rzeźna zimna wahała się od 79,04% (gr. II) do 81,35% (gr. IV) (P > 0,05). Wraz z masą tuczników zwiększała się grubość słoniny i wysokość „oka” polędwicy. W grupie I wartość tych parametrów wynosiła 17,44 mm i 61,88 mm, a w grupie IV odpowiednio 20,65 mm i 65,59 mm. Zawartość tkanki mięśniowej (%) pozwoliła zakwalifikować tusze z I i II grupy do klasy E, natomiast z grupy III i IV do klasy U. Na podstawie rozbioru kulinarnego tusz wykazano, że wraz ze zwiększaniem się masy ciała udział elementów zasadniczych był wyższy. Różnice pomiędzy grupami I a IV odnośnie do schabu i szynki okazały się statystycznie istotne (P ≤ 0,01) i wynosiły odpowiednio 2,08 kg i 3,95 kg. Przeprowadzone badania i analizy wykazały dobrą jakość tusz. Tusze tuczników o masie ubojowej 100–119,9 kg są przydatne do pozyskiwania wysokiej jakości surowca kulinarnego, a tusze tuczników o masie ubojowej 120–140 kg są bardzo dobrym materiałem do wytwarzania wyrobów wysokogatunkowych.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130645955","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2019-03-01DOI: 10.24326/jasbbx.2018.4.3
K. Drabik, J. Batkowska, L. Wlazlo, K.I.A. Al-Shammari, M. Gryzińska
Celem badań była ocena wykorzystania soku z czerwonego grejpfruta (Citrus paradisi), nanoszonego powierzchniowo na skorupy jaj kurzych w celu spowolnienia procesu ich starzenia się w trakcie przechowywania. Materiał badawczy stanowiło 300 jaj kurzych o zbliżonej masie zebranych w tym samym dniu. Jaja podzielono na 2 równoliczne grupy, tzn. kontrolną (NC), w której skorup nie poddawano żadnym zabiegom, i doświadczalną (GT), w której skorupy pokryto świeżo wyciśniętym sokiem z czerwonego grejpfruta. Jaja układano w wytłaczankach transportowych tępym końcem ku górze i przechowywano w warunkach typowych dla przechowalni (temp. 14°C, wilgotność 70%). Oceny cech jakości jaj dokonano na początku doświadczenia, a następnie po 14 i po 28 dniach. Po 28 dniach przechowywania jaja pokryte sokiem z grejpfruta charakteryzowały się istotnie (p £ 0,05) większymi: ubytkami masy, przewodnością wodną skorupy oraz jej grubością. Jednocześnie stwierdzono istotnie większą gęstość skorupy (p £ 0,05) i jej wytrzymałość (p > 0,05). W grupie jaj doświadczalnych obserwowano również istotnie (p £ 0,05) większy udział białka w masie jaja i jego wyższe pH w 14 dniu przechowywania. Sok z grejpfruta wpłynął stabilizująco na pH żółtka w czasie przechowywania jaj przez 28 dni. Wyniki doświadczenia wskazują, że zastosowanie soku z grejpfruta nieznacznie ogranicza niekorzystne zmiany jakości jaj w czasie ich przechowywania.
{"title":"Sok z czerwonego grejpfruta (Citrus paradisi) jako naturalna substancja ograniczająca niekorzystne zmiany jakości jaj konsumpcyjnych podczas ich przechowywania","authors":"K. Drabik, J. Batkowska, L. Wlazlo, K.I.A. Al-Shammari, M. Gryzińska","doi":"10.24326/jasbbx.2018.4.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.24326/jasbbx.2018.4.3","url":null,"abstract":"Celem badań była ocena wykorzystania soku z czerwonego grejpfruta (Citrus paradisi), nanoszonego powierzchniowo na skorupy jaj kurzych w celu spowolnienia procesu ich starzenia się w trakcie przechowywania. Materiał badawczy stanowiło 300 jaj kurzych o zbliżonej masie zebranych w tym samym dniu. Jaja podzielono na 2 równoliczne grupy, tzn. kontrolną (NC), w której skorup nie poddawano żadnym zabiegom, i doświadczalną (GT), w której skorupy pokryto świeżo wyciśniętym sokiem z czerwonego grejpfruta. Jaja układano w wytłaczankach transportowych tępym końcem ku górze i przechowywano w warunkach typowych dla przechowalni (temp. 14°C, wilgotność 70%). Oceny cech jakości jaj dokonano na początku doświadczenia, a następnie po 14 i po 28 dniach. Po 28 dniach przechowywania jaja pokryte sokiem z grejpfruta charakteryzowały się istotnie (p £ 0,05) większymi: ubytkami masy, przewodnością wodną skorupy oraz jej grubością. Jednocześnie stwierdzono istotnie większą gęstość skorupy (p £ 0,05) i jej wytrzymałość (p > 0,05). W grupie jaj doświadczalnych obserwowano również istotnie (p £ 0,05) większy udział białka w masie jaja i jego wyższe pH w 14 dniu przechowywania. Sok z grejpfruta wpłynął stabilizująco na pH żółtka w czasie przechowywania jaj przez 28 dni. Wyniki doświadczenia wskazują, że zastosowanie soku z grejpfruta nieznacznie ogranicza niekorzystne zmiany jakości jaj w czasie ich przechowywania.","PeriodicalId":416969,"journal":{"name":"Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy","volume":"5 1-2","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114041797","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：