W opracowaniu przedstawiono w zarysie miasto Nisibis i jego szkołę oraz związanych z nim pisarzy i ich dorobek. Mało które miasto bliskowschodnie odegrało tak dużą rolę w chrześcijaństwie w ciągu IV-VII w. jak Nisibis. W nim urodzili się i działali św. Jakub (†338), aktywny uczestnik soboru nicejskiego (325) i św. Efrem (†373), pierwszy i powszechnie uznany poeta chrześcijański. Prężnie działająca w mieście szkoła wyższa wykształciła dziesiątków myślicieli i ludzi pióra, w tym 10 patriarchów i 60 biskupów i już w V wieku Nisibis nazwano ܐܡܐ ܕܝܘܠܦܢ̈ܐ Emma d-Yulpāne (Alma Mater). Zestawienie pisarzy sporządzono chronologicznie, ograniczając się tylko do Kościoła Asyryjskiego. Napisane przez nich dzieła pozwolą wyrobić pogląd o tematyce, którą się zajmowali, będącej odbiciem warunków życia duchowego nie tylko ludzi Kościoła, lecz także społeczności wiejskich i wiejskich. Przekonamy się też, jaką rolę odegrali w dyplomacji i w dialogu międzykulturowym jako pomost między Bizancjum i Persją.
{"title":"Pisarze asyryjscy związani z miastem Nisibis: ich życie i dzieła","authors":"M. Abdalla","doi":"10.12775/ticz.2023.007","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2023.007","url":null,"abstract":"W opracowaniu przedstawiono w zarysie miasto Nisibis i jego szkołę oraz związanych z nim pisarzy i ich dorobek. Mało które miasto bliskowschodnie odegrało tak dużą rolę w chrześcijaństwie w ciągu IV-VII w. jak Nisibis. W nim urodzili się i działali św. Jakub (†338), aktywny uczestnik soboru nicejskiego (325) i św. Efrem (†373), pierwszy i powszechnie uznany poeta chrześcijański. Prężnie działająca w mieście szkoła wyższa wykształciła dziesiątków myślicieli i ludzi pióra, w tym 10 patriarchów i 60 biskupów i już w V wieku Nisibis nazwano ܐܡܐ ܕܝܘܠܦܢ̈ܐ Emma d-Yulpāne (Alma Mater). \u0000Zestawienie pisarzy sporządzono chronologicznie, ograniczając się tylko do Kościoła Asyryjskiego. Napisane przez nich dzieła pozwolą wyrobić pogląd o tematyce, którą się zajmowali, będącej odbiciem warunków życia duchowego nie tylko ludzi Kościoła, lecz także społeczności wiejskich i wiejskich. Przekonamy się też, jaką rolę odegrali w dyplomacji i w dialogu międzykulturowym jako pomost między Bizancjum i Persją.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642318","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
One of the issues raised by the Second Vatican Council was the need to revise the liturgical books that had been used until that time. The ritual of the sacrament of marriage was the first to undergo this process. The editio typica was prepared, and, following the promulgation of the Code of Canon Law in 1983, the Holy See published the second model edition of the ritual in question. The Polish version of the rites of the sacrament of marriage was developed on the basis of the Latin book, using historical sets of liturgical books from the nation. By virtue of the authority granted by the legislator, the Polish Episcopal Conference incorporated liturgical adaptations relevant to Poland into the ritual. With adherence to the indications included in the editio typica, the formularies and ceremonies established domestically were taken into consideration.
{"title":"Adaptations in the Polish Rites of the Sacrament of Marriage","authors":"Marcin Kołodziej","doi":"10.12775/ticz.2023.006","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2023.006","url":null,"abstract":"One of the issues raised by the Second Vatican Council was the need to revise the liturgical books that had been used until that time. The ritual of the sacrament of marriage was the first to undergo this process. The editio typica was prepared, and, following the promulgation of the Code of Canon Law in 1983, the Holy See published the second model edition of the ritual in question. The Polish version of the rites of the sacrament of marriage was developed on the basis of the Latin book, using historical sets of liturgical books from the nation. By virtue of the authority granted by the legislator, the Polish Episcopal Conference incorporated liturgical adaptations relevant to Poland into the ritual. With adherence to the indications included in the editio typica, the formularies and ceremonies established domestically were taken into consideration.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642698","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Chrześcijańskie obchody w roku liturgicznym są przede wszystkim upamiętnieniem wielkich wydarzeń zbawczych, historiozbawczymi „świętami faktu”, i właśnie jako „święta pamięci” zostały wpisane w roczny cykl obchodów liturgicznych. Jednak kalendarz liturgiczny zna również obchody, które nie powstały jako doroczna pamiątka jakiegoś konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. W literaturze historyczno- i teologicznoliturgicznej są one określane jako „święta idei” bądź „święta dogmatyczne”. Wynikają z dogmatycznej refleksji nad Objawieniem, a niekiedy także z objawień prywatnych i nurtu pobożnościowego danej epoki. W opracowaniu podjęto refleksję nad anamnetycznym wymiarem owych obchodów: czy „święta idei” są – a jeśli tak, to w jakim sensie – anamnezą Misterium Chrystusa? Tak postawione pytanie w świetle współczesnej teologii roku liturgicznego wydaje się poniekąd retoryczne, tym niemniej sam problem – wobec wielu nieporozumień, niejasności i wątpliwości – domaga się wyjaśnienia i doprecyzowania.
{"title":"Anamnetyczny wymiar chrześcijańskich „świąt idei”","authors":"Daniel Brzeziński","doi":"10.12775/ticz.2022.021","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.021","url":null,"abstract":"Chrześcijańskie obchody w roku liturgicznym są przede wszystkim upamiętnieniem wielkich wydarzeń zbawczych, historiozbawczymi „świętami faktu”, i właśnie jako „święta pamięci” zostały wpisane w roczny cykl obchodów liturgicznych. Jednak kalendarz liturgiczny zna również obchody, które nie powstały jako doroczna pamiątka jakiegoś konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. W literaturze historyczno- i teologicznoliturgicznej są one określane jako „święta idei” bądź „święta dogmatyczne”. Wynikają z dogmatycznej refleksji nad Objawieniem, a niekiedy także z objawień prywatnych i nurtu pobożnościowego danej epoki. W opracowaniu podjęto refleksję nad anamnetycznym wymiarem owych obchodów: czy „święta idei” są – a jeśli tak, to w jakim sensie – anamnezą Misterium Chrystusa? Tak postawione pytanie w świetle współczesnej teologii roku liturgicznego wydaje się poniekąd retoryczne, tym niemniej sam problem – wobec wielu nieporozumień, niejasności i wątpliwości – domaga się wyjaśnienia i doprecyzowania.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642139","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pandemia wirusa SARS-Cov-2 znacząco wpłynęła na różne wymiary egzystencji współczesnego człowieka. Jedną z dziedzin życia społecznego, która w sposób szczególny została dotknięta jej skutkami, jest edukacja. Wprowadzona w wyniku obostrzeń sanitarnych nauka zdalna istotnie wpłynęła na zdrowie psychiczne oraz relacje międzyludzkie dzieci i młodzieży. Skutki izolacji są coraz wyraźniej dostrzegalne w zachowaniach uczniów. Psychologowie szkolni obserwują liczne zaburzenia natury psychicznej, takie jak depresja, stany lękowe, zaburzenia odżywiania, zachowania autodestrukcyjne oraz jeszcze liczniejsze próby samobójcze. Można przypuszczać, że tendencja ta ma wymiar długofalowy. Istnieje zatem potrzeba organizowania wsparcia przez nauczycieli i innych specjalistów w szkole, przy ścisłej współpracy z rodzicami, ustalenia wspólnych celów i sposobów jej zwalczania. Niezbędna jest intensyfikacji działań w celu podniesienia kondycji psychicznej młodych ludzi poprzez budowanie dobrych relacji w klasie, integrację zespołu klasowego wraz z wychowawcą, działania wspierające, profilaktyczne i warsztatowe uczące nowych umiejętności interpersonalnych. W przypadku utrzymywania się niepokojących objawów lub pogorszenia funkcjonowania dzieci i młodzieży rodzice powinni mieć możliwość szybkiej konsultacji psychiatrycznej i pomocy psychoterapeutycznej.
{"title":"Problemy i wyzwania po zdalnym nauczaniu w czasie pandemii COVID-19 z perspektywy psychologa szkolnego. Analiza przypadku","authors":"W. Cichosz","doi":"10.12775/ticz.2022.027","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.027","url":null,"abstract":"Pandemia wirusa SARS-Cov-2 znacząco wpłynęła na różne wymiary egzystencji współczesnego człowieka. Jedną z dziedzin życia społecznego, która w sposób szczególny została dotknięta jej skutkami, jest edukacja. Wprowadzona w wyniku obostrzeń sanitarnych nauka zdalna istotnie wpłynęła na zdrowie psychiczne oraz relacje międzyludzkie dzieci i młodzieży. Skutki izolacji są coraz wyraźniej dostrzegalne w zachowaniach uczniów. Psychologowie szkolni obserwują liczne zaburzenia natury psychicznej, takie jak depresja, stany lękowe, zaburzenia odżywiania, zachowania autodestrukcyjne oraz jeszcze liczniejsze próby samobójcze. Można przypuszczać, że tendencja ta ma wymiar długofalowy. Istnieje zatem potrzeba organizowania wsparcia przez nauczycieli i innych specjalistów w szkole, przy ścisłej współpracy z rodzicami, ustalenia wspólnych celów i sposobów jej zwalczania. Niezbędna jest intensyfikacji działań w celu podniesienia kondycji psychicznej młodych ludzi poprzez budowanie dobrych relacji w klasie, integrację zespołu klasowego wraz z wychowawcą, działania wspierające, profilaktyczne i warsztatowe uczące nowych umiejętności interpersonalnych. W przypadku utrzymywania się niepokojących objawów lub pogorszenia funkcjonowania dzieci i młodzieży rodzice powinni mieć możliwość szybkiej konsultacji psychiatrycznej i pomocy psychoterapeutycznej.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642215","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Różnorodności wymiarów Eucharystii zasadza się różnorodność pojmowania celu Eucharystii. Głównym problemem badawczym tego opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o cel ustanowienia przez Chrystusa i sprawowania przez Chrystusa i przez Kościół Eucharystii. Polem badawczym jest tu teologia liturgiczna, która łączy w sobie zbawcze misterium Chrystusa, jego celebrację i życie chrześcijańskie. Łączność ta jest pierwszym wspólnym mianownikiem, dla różnych ujęć teologii liturgicznej, wskazującym na celowość Eucharystii. Taki cel Eucharystii najmocniej akcentuje szkoła rzymska teologii liturgicznej. U podstaw różnych szkół teologii liturgicznej znajdują się dwaj teologowie chrześcijańskiego Wschodu, Alexander Schmemann i Jean Corbon, dla których głównym celem Eucharystii jest celebracja nieustannego objawiania się i udzielania się Boga, co sprawia, że Eucharystia jest nieustannym zanurzaniem codzienności w eschatologii. Celem Eucharystii w ujęciu amerykańskiej teologii liturgicznej jest nieustanne formowanie jej uczestników jako kościelnej wspólnoty kapłanów stworzenia, zjednoczonych z Chrystusem i działających jego mocą. Wszyscy ci teologowie pomimo różnic akcentują szczególny sposób budowania przez Eucharystię wspólnoty Kościoła oraz kult składany Ojcu przez Chrystusa przyłączającego do siebie Kościół i włączającego w swoją ofiarę duchowe ofiary wiernych.
{"title":"Cel Eucharystii w ujęciu teologii liturgicznej","authors":"Bogusław Migut","doi":"10.12775/ticz.2022.026","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.026","url":null,"abstract":"Różnorodności wymiarów Eucharystii zasadza się różnorodność pojmowania celu Eucharystii. Głównym problemem badawczym tego opracowania jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o cel ustanowienia przez Chrystusa i sprawowania przez Chrystusa i przez Kościół Eucharystii. Polem badawczym jest tu teologia liturgiczna, która łączy w sobie zbawcze misterium Chrystusa, jego celebrację i życie chrześcijańskie. Łączność ta jest pierwszym wspólnym mianownikiem, dla różnych ujęć teologii liturgicznej, wskazującym na celowość Eucharystii. Taki cel Eucharystii najmocniej akcentuje szkoła rzymska teologii liturgicznej. U podstaw różnych szkół teologii liturgicznej znajdują się dwaj teologowie chrześcijańskiego Wschodu, Alexander Schmemann i Jean Corbon, dla których głównym celem Eucharystii jest celebracja nieustannego objawiania się i udzielania się Boga, co sprawia, że Eucharystia jest nieustannym zanurzaniem codzienności w eschatologii. Celem Eucharystii w ujęciu amerykańskiej teologii liturgicznej jest nieustanne formowanie jej uczestników jako kościelnej wspólnoty kapłanów stworzenia, zjednoczonych z Chrystusem i działających jego mocą. Wszyscy ci teologowie pomimo różnic akcentują szczególny sposób budowania przez Eucharystię wspólnoty Kościoła oraz kult składany Ojcu przez Chrystusa przyłączającego do siebie Kościół i włączającego w swoją ofiarę duchowe ofiary wiernych.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642106","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Niniejsze opracowanie jest raportem z badań ankietowych mających na celu zgłębienie funkcjonowania polskich rodzin w czasie pandemii COVID-19 wywołanej przez koronawirusa SARS-CoV-2. Głównym zamierzeniem było dowiedzenie się, w jaki sposób rodziny poradziły sobie z nowymi wyzwaniami i zaadaptowały się do nieznanych dotąd warunków życiowych. Badania objęły populację dwustu osób i dotyczyły trzech obszarów: funkcjonowania dorosłych, funkcjonowania dzieci w ocenie rodziców oraz funkcjonowania relacji małżeńsko-rodzinnych. Uzyskane wyniki wykazały, że pomimo licznych trudności związanych z reorganizacją życia domowego, jak i osobistych problemów, sytuacja pandemiczna w przebadanej populacji, w większości przypadków, nie zaszkodziła relacjom rodzinnym. Co więcej, to właśnie pandemia spowodowała, że w tym czasie, w licznych rodzinach relacje między jej członkami się wzmocniły, wywołując pozytywne skutki.
{"title":"Czas pandemii – spojrzenie na funkcjonowanie polskich rodzin. Raport z badań","authors":"Sławomir Tykarski","doi":"10.12775/ticz.2022.030","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.030","url":null,"abstract":"Niniejsze opracowanie jest raportem z badań ankietowych mających na celu zgłębienie funkcjonowania polskich rodzin w czasie pandemii COVID-19 wywołanej przez koronawirusa SARS-CoV-2. Głównym zamierzeniem było dowiedzenie się, w jaki sposób rodziny poradziły sobie z nowymi wyzwaniami i zaadaptowały się do nieznanych dotąd warunków życiowych. Badania objęły populację dwustu osób i dotyczyły trzech obszarów: funkcjonowania dorosłych, funkcjonowania dzieci w ocenie rodziców oraz funkcjonowania relacji małżeńsko-rodzinnych. Uzyskane wyniki wykazały, że pomimo licznych trudności związanych z reorganizacją życia domowego, jak i osobistych problemów, sytuacja pandemiczna w przebadanej populacji, w większości przypadków, nie zaszkodziła relacjom rodzinnym. Co więcej, to właśnie pandemia spowodowała, że w tym czasie, w licznych rodzinach relacje między jej członkami się wzmocniły, wywołując pozytywne skutki.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48851491","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Błogosławiona Blandyna Merten (1883–1918) w swym krótkim życiu osiągnęła cel chrześcijańskiego powołania, jakim jest pełne zjednoczenie z Bogiem w wierze i miłości. W domu rodzinnym oraz pod wpływem mądrych, wierzących nauczycieli kształtowała się jej wrażliwość na Boga i człowieka. Dokonywało się to w duchu służby i uważności na potrzebujących pomocy. Źródłem, z którego nauczyła się czerpać inspirację, była modlitwa i pragnienie naśladowania Jezusa. W latach swej pracy nauczycielskiej bł. Blandyna szła wiernie obraną wcześniej drogą. Poprzez powołanie zakonne jako urszulanki oddała się całkowicie Bogu i towarzyszeniu dzieciom oraz młodzieży na drodze rozwoju wiary. Choć nie dokonywała w swym życiu wielkich dzieł, jednak wszystko, co robiła, było przeniknięte miłością do Boga i każdego człowieka. Była uległa na Boże prowadzenie oraz na to, by we wszystkich okolicznościach Jemu się oddawać. W tajemnicy życia s. Blandyny tkwi jej misyjne posłannictwo na dziś. Poprzez służbę bliźnim i przyjęte cierpienie jest stale zachęcającym przykładem do tego, by zawierzając Bogu dzień po dniu oraz chwila po chwili pozwolić Mu, by prowadził nas do życia w pełni szczęśliwego.
{"title":"Kobieta ukształtowana przez miłość Boga - bł. Blandyna Merten OSU","authors":"A. Klich","doi":"10.12775/ticz.2022.024","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.024","url":null,"abstract":"Błogosławiona Blandyna Merten (1883–1918) w swym krótkim życiu osiągnęła cel chrześcijańskiego powołania, jakim jest pełne zjednoczenie z Bogiem w wierze i miłości. W domu rodzinnym oraz pod wpływem mądrych, wierzących nauczycieli kształtowała się jej wrażliwość na Boga i człowieka. Dokonywało się to w duchu służby i uważności na potrzebujących pomocy. Źródłem, z którego nauczyła się czerpać inspirację, była modlitwa i pragnienie naśladowania Jezusa. W latach swej pracy nauczycielskiej bł. Blandyna szła wiernie obraną wcześniej drogą. Poprzez powołanie zakonne jako urszulanki oddała się całkowicie Bogu i towarzyszeniu dzieciom oraz młodzieży na drodze rozwoju wiary. Choć nie dokonywała w swym życiu wielkich dzieł, jednak wszystko, co robiła, było przeniknięte miłością do Boga i każdego człowieka. Była uległa na Boże prowadzenie oraz na to, by we wszystkich okolicznościach Jemu się oddawać. W tajemnicy życia s. Blandyny tkwi jej misyjne posłannictwo na dziś. Poprzez służbę bliźnim i przyjęte cierpienie jest stale zachęcającym przykładem do tego, by zawierzając Bogu dzień po dniu oraz chwila po chwili pozwolić Mu, by prowadził nas do życia w pełni szczęśliwego.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66641946","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł opisuje bardzo ważne historyczne wydarzenie dla Kościoła w Polsce, którym był uroczysty akt zawierzenia św. Józefowi Kościoła i Narodu Polskiego. Wydarzenie to było poprzedzone rekolekcjami narodowymi, w których dzięki transmisjom medialnym mogli uczestniczyć wierni z całej Polski. Rozważania rekolekcyjne, głoszone od w dniach od 03 do 07 października 2021 roku przez znanych teologów i kaznodziejów polskich ukazywały św. Józefa jako Opiekuna Kościoła Powszechnego, Patrona małżeństwa i rodziny ze szczególnym wskazaniem na rolę ojca w rodzinie oraz jako obrońcę życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. W trudnych czasach dla Kościoła i świata św. Józef może być pomocą w rozwiazywaniu najtrudniejszych problemów, które dotykają współczesnego człowieka. Wpatrywanie się i naśladowanie życia Patriarchy z Nazaretu i jego relacji z Jezusem i Maryją, są bardzo aktualne we współczesnym świecie, który tak bardzo potrzebuje miłości, sprawiedliwości, pokoju i jednoznacznych postaw moralnych.
{"title":"Rekolekcje narodowe z aktem zawierzenia św. Józefowi Kościoła i Narodu Polskiego centralnym wydarzeniem Roku św. Józefa w Diecezji Kaliskiej","authors":"D. Kwiatkowski","doi":"10.12775/ticz.2022.025","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.025","url":null,"abstract":"Artykuł opisuje bardzo ważne historyczne wydarzenie dla Kościoła w Polsce, którym był uroczysty akt zawierzenia św. Józefowi Kościoła i Narodu Polskiego. Wydarzenie to było poprzedzone rekolekcjami narodowymi, w których dzięki transmisjom medialnym mogli uczestniczyć wierni z całej Polski. Rozważania rekolekcyjne, głoszone od w dniach od 03 do 07 października 2021 roku przez znanych teologów i kaznodziejów polskich ukazywały św. Józefa jako Opiekuna Kościoła Powszechnego, Patrona małżeństwa i rodziny ze szczególnym wskazaniem na rolę ojca w rodzinie oraz jako obrońcę życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. W trudnych czasach dla Kościoła i świata św. Józef może być pomocą w rozwiazywaniu najtrudniejszych problemów, które dotykają współczesnego człowieka. Wpatrywanie się i naśladowanie życia Patriarchy z Nazaretu i jego relacji z Jezusem i Maryją, są bardzo aktualne we współczesnym świecie, który tak bardzo potrzebuje miłości, sprawiedliwości, pokoju i jednoznacznych postaw moralnych.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49403896","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Koncepcja wychowania i nauczania w ujęciu papieża Benedykta XVI stanowi szczególną wartość i inspirację do podejmowania dyskusji na temat współczesnego wychowywania i nauczania w rodzinach, szkołach, instytucjach o charakterze pedagogicznym. Jego koncepcja zbudowana jest na gruncie wielkiej tradycji pedagogicznego myślenia w Kościele katolickim, a zarazem wpisuje się w aktualne uwarunkowania egzystencjalne współczesnych ludzi. Dla Benedykta XVI istotne znaczenie w procesach wychowania i nauczania chrześcijańskiego ma wiara i jej rys osobowy. Papież w Liście do diecezji rzymskiej o pilnej potrzebie wychowania wskazuje na konkretne warunki wychowania chrześcijańskiego, zarówno w odniesieniu do wychowywanychnauczanych, jak i wychowującychnauczających, a są nimi: bliskość i zaufanie, wielkie pytanie o prawdę, zdolność do miłości, znalezienie właściwej równowagi między wolnością i dyscypliną, autorytet, poczucie odpowiedzialności i niezawodna nadzieja. Według papieża Benedykta XVI pełna edukacja, powinna zatem opierać się na bezpośrednim i osobowym spotkaniu z człowiekiem, na świadectwie, na autentycznym przekazie wiary, nadziei i miłości oraz wypływających z nich wartości.
{"title":"Znaczenie wiary w procesach wychowania i nauczania w świetle Listu do diecezji rzymskiej o pilnej potrzebie wychowania papieża Benedykta XVI","authors":"G. Kaczorowski","doi":"10.12775/ticz.2022.023","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.023","url":null,"abstract":"Koncepcja wychowania i nauczania w ujęciu papieża Benedykta XVI stanowi szczególną wartość i inspirację do podejmowania dyskusji na temat współczesnego wychowywania i nauczania w rodzinach, szkołach, instytucjach o charakterze pedagogicznym. Jego koncepcja zbudowana jest na gruncie wielkiej tradycji pedagogicznego myślenia w Kościele katolickim, a zarazem wpisuje się w aktualne uwarunkowania egzystencjalne współczesnych ludzi. Dla Benedykta XVI istotne znaczenie w procesach wychowania i nauczania chrześcijańskiego ma wiara i jej rys osobowy. Papież w Liście do diecezji rzymskiej o pilnej potrzebie wychowania wskazuje na konkretne warunki wychowania chrześcijańskiego, zarówno w odniesieniu do wychowywanychnauczanych, jak i wychowującychnauczających, a są nimi: bliskość i zaufanie, wielkie pytanie o prawdę, zdolność do miłości, znalezienie właściwej równowagi między wolnością i dyscypliną, autorytet, poczucie odpowiedzialności i niezawodna nadzieja. Według papieża Benedykta XVI pełna edukacja, powinna zatem opierać się na bezpośrednim i osobowym spotkaniu z człowiekiem, na świadectwie, na autentycznym przekazie wiary, nadziei i miłości oraz wypływających z nich wartości.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642255","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł przedstawia problematykę dziecka w debatach Soboru Nicejskiego II. Żaden inny sobór nie poświęcił tematyce dziecka tyle miejsca i nie potraktował jej tak szeroko. Artykuł składa się z sześciu części. Do najważniejszych wniosków płynących z analiz należą: 1. Kategoria dziecięctwa wiąże się nie tylko z wymiarem fizycznym, ale przede wszystkim ze sferą ducha. Pojawia się więc nie tylko w związku z biologicznym zrodzeniem, ale i z chrztem oraz święceniami; 2. Ukazywanie się świętych dzieciom ma tradycję sięgająca pierwotnego chrześcijaństwa; 3. Skutki traumatycznych doświadczeń dzieci (porwania, opętania) mogą zostać przezwyciężone dzięki modlitwie; 4. Przy wystroju kościoła nie należy się kierować tym, co sprawiałoby przyjemność dla oczu. Świątynia nie powinna być dostosowana do poziomu dziecka, ale do poziomu człowieka dorosłego; 5. Tym, co według akt odróżnia chrześcijaństwo od innych religii (judaizmu, religii pogańskich), jest fakt niezabijania dzieci na ofiary dla bożków; 6. Uzdrowienia dzieci za pośrednictwem świętych obrazów stanowią ważny argument za ich kultem.
{"title":"Problematyka dziecka w debatach Soboru Nicejskiego II","authors":"Szymon Drzyżdżyk, M. Gilski","doi":"10.12775/ticz.2022.028","DOIUrl":"https://doi.org/10.12775/ticz.2022.028","url":null,"abstract":"Artykuł przedstawia problematykę dziecka w debatach Soboru Nicejskiego II. Żaden inny sobór nie poświęcił tematyce dziecka tyle miejsca i nie potraktował jej tak szeroko. Artykuł składa się z sześciu części. Do najważniejszych wniosków płynących z analiz należą: 1. Kategoria dziecięctwa wiąże się nie tylko z wymiarem fizycznym, ale przede wszystkim ze sferą ducha. Pojawia się więc nie tylko w związku z biologicznym zrodzeniem, ale i z chrztem oraz święceniami; 2. Ukazywanie się świętych dzieciom ma tradycję sięgająca pierwotnego chrześcijaństwa; 3. Skutki traumatycznych doświadczeń dzieci (porwania, opętania) mogą zostać przezwyciężone dzięki modlitwie; 4. Przy wystroju kościoła nie należy się kierować tym, co sprawiałoby przyjemność dla oczu. Świątynia nie powinna być dostosowana do poziomu dziecka, ale do poziomu człowieka dorosłego; 5. Tym, co według akt odróżnia chrześcijaństwo od innych religii (judaizmu, religii pogańskich), jest fakt niezabijania dzieci na ofiary dla bożków; 6. Uzdrowienia dzieci za pośrednictwem świętych obrazów stanowią ważny argument za ich kultem.","PeriodicalId":56225,"journal":{"name":"Teologia i Czlowiek","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"66642264","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：