Pub Date : 2022-09-23DOI: 10.54975/isubuzfd.1141085
İ. Erdal, Süleyman Şefik Kurt
Araştırmada farklı NPK dozlarıyla birlikte uygulanan kompost ve vermikompostun buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesine etkisini incelemek amaçlanmıştır. Sera denemesi şeklinde yürütülen araştırmada, bitki gelişimi üzerine kompost ve vermikompost benzer etkilere sahip iken, tek başına uygulanmalarının incelenene parametreler üzerinde anlamlı etkilerinin olmadığı görülmüştür. Buna karşılık, her iki kompost materyalinin de NPK ile birlikte uygulanması bitkinin mineral beslenmesini olumlu etkilemiştir. Buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesi üzerine en etkili uygulamaların NPK uygulamaları olduğu görülürken, kimyasal gübre uygulaması olmadan organik gübre uygulamalarının, buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesi üzerine olumlu bir katkısının olmadığı belirlenmiştir.
{"title":"Farklı NPK Dozlarıyla Birlikte Uygulanan Kompost ve Vermikompostun Buğdayın Gelişimi ve Mineral Beslenmesine Etkisi","authors":"İ. Erdal, Süleyman Şefik Kurt","doi":"10.54975/isubuzfd.1141085","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1141085","url":null,"abstract":"Araştırmada farklı NPK dozlarıyla birlikte uygulanan kompost ve vermikompostun buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesine etkisini incelemek amaçlanmıştır. Sera denemesi şeklinde yürütülen araştırmada, bitki gelişimi üzerine kompost ve vermikompost benzer etkilere sahip iken, tek başına uygulanmalarının incelenene parametreler üzerinde anlamlı etkilerinin olmadığı görülmüştür. Buna karşılık, her iki kompost materyalinin de NPK ile birlikte uygulanması bitkinin mineral beslenmesini olumlu etkilemiştir. Buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesi üzerine en etkili uygulamaların NPK uygulamaları olduğu görülürken, kimyasal gübre uygulaması olmadan organik gübre uygulamalarının, buğdayın gelişimi ve mineral beslenmesi üzerine olumlu bir katkısının olmadığı belirlenmiştir.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"s3-29 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90819963","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-09-16DOI: 10.54975/isubuzfd.1150068
M. Çoşlu, N. K. Sönmez
In this study, it was aimed to determine the dendrometric components of olive trees by using an unmanned aerial vehicle (UAV). The research was carried out in the olive groves of Akdeniz University Faculty of Agriculture. The study consists of the basic stages of acquisition, processing and analysis of UAV images. In the first stage, autonomous flight was performed with the UAV and digital images of the area were collected. In addition, at this stage, the number and height of olive trees in the area were determined by making local measurements. In the second stage, orthomosaic image, digital surface model (DSM) and digital terrain model (DTM) were produced by processing UAV images. At this stage, tree crown boundaries were determined by manual digitization over the orthomosaic image. Then, a canopy height model (CHM) was created to semi-automatically calculate the crown borders, number of trees and tree height values of olive trees. As a result of the evaluation of semi-automatic findings and ground measurements, the general accuracy in the determination of trees in the olive grove was 96.15%, the accuracy of the producer was 85.14% and the user accuracy was 81.82% in the determination of the tree crown boundaries. In addition, high correlations were obtained in the determination of tree crown area (r = 0.980) and tree height (r = 0.918). According to these results, it has been revealed that some dendrometric components of the olive tree can be determined quite successfully with the semi-automatically calculated data from the UAVs.
{"title":"Determination of olive tree (Olea europaea L.) some dendrometric components from unmanned aerial vehicle (UAV) data with local extrema and multiresolution segmentation algorithms","authors":"M. Çoşlu, N. K. Sönmez","doi":"10.54975/isubuzfd.1150068","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1150068","url":null,"abstract":"In this study, it was aimed to determine the dendrometric components of olive trees by using an unmanned aerial vehicle (UAV). The research was carried out in the olive groves of Akdeniz University Faculty of Agriculture. The study consists of the basic stages of acquisition, processing and analysis of UAV images. In the first stage, autonomous flight was performed with the UAV and digital images of the area were collected. In addition, at this stage, the number and height of olive trees in the area were determined by making local measurements. In the second stage, orthomosaic image, digital surface model (DSM) and digital terrain model (DTM) were produced by processing UAV images. At this stage, tree crown boundaries were determined by manual digitization over the orthomosaic image. Then, a canopy height model (CHM) was created to semi-automatically calculate the crown borders, number of trees and tree height values of olive trees. As a result of the evaluation of semi-automatic findings and ground measurements, the general accuracy in the determination of trees in the olive grove was 96.15%, the accuracy of the producer was 85.14% and the user accuracy was 81.82% in the determination of the tree crown boundaries. In addition, high correlations were obtained in the determination of tree crown area (r = 0.980) and tree height (r = 0.918). According to these results, it has been revealed that some dendrometric components of the olive tree can be determined quite successfully with the semi-automatically calculated data from the UAVs.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"46 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80567680","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-09-01DOI: 10.54975/isubuzfd.1160923
Yağmur Ceylan, Zehra Sağlan, Gurbet Çelik Turgut, O. Erdoğan
Yield losses are experienced in corn fields due to stalk and ear rot disease. The fungicides used against the disease cannot show the desired effect and the problem of resistance arises over time. For this reason, it is necessary to develop new strategies in the control against the disease. In this study, it was aim to determine the inhibitory effects of essential oils of rosemary, black cumin, cumin and sandalwood, and ginger against Fusarium verticillioides and Fusarium pseudograminearum under in vitro conditions. The essential oils were applied in doses of 0.25, 0.5, 1, 2 and 4 µl mL-1. PDA medium free of essential oils was used as negative control and PDA medium containing commercial fungicide (80 g l-1 Triticonazole, 40 g l-1 Pyraclostrobin-BASF company) was used as positive control. The experiment was carried out in a randomized plot design with three replications. In addition, chemical content analysis of essential oils was determined by GC-MS method. As a result of the study, as the dose of rosemary, black cumin, sandalwood and ginger essential oils increased, their inhibitory effects against both pathogens increased, and these effects were found close to each other. While the highest inhibitory effect against F. verticillioides and F. pseudograminearum was detected in the positive control treatment of cumin essential oil, 82.1% and 78.9%, respectively, this effect was found to be 74.6% and 68.3% in 4 µl mL-1 dose, respectively. However, more detailed studies should be carried out with these essential oils under field conditions.
玉米田因茎腐病和穗腐病而遭受产量损失。用于对抗这种疾病的杀菌剂不能显示出预期的效果,并且随着时间的推移出现了耐药性问题。因此,有必要制定新的策略来控制这种疾病。本实验旨在研究迷迭香精油、黑孜然精油、孜然与檀香精油和生姜精油在体外条件下对黄萎病镰刀菌和伪谷物镰刀菌的抑制作用。精油分别以0.25、0.5、1、2和4µl mL-1的剂量施用。阴性对照采用不含精油的PDA培养基,阳性对照采用含有市售杀菌剂(曲替康唑80 g l-1,吡唑菌素-巴斯夫公司40 g l-1)的PDA培养基。试验采用随机小区设计,3个重复。此外,采用气相色谱-质谱法测定了精油的化学含量。研究结果表明,随着迷迭香、黑孜然、檀香和姜精油剂量的增加,它们对这两种病原菌的抑制作用增强,并且发现这些作用相互接近。孜然精油阳性对照处理对黄萎病螺旋体和伪谷物螺旋体的抑制作用最高,分别为82.1%和78.9%,而在4µl mL-1剂量下,抑制作用分别为74.6%和68.3%。但是,应该在野外条件下对这些精油进行更详细的研究。
{"title":"Inhibitory Effect of Some Plant Essential Oils against Corn Stalk Rot and Ear Rot","authors":"Yağmur Ceylan, Zehra Sağlan, Gurbet Çelik Turgut, O. Erdoğan","doi":"10.54975/isubuzfd.1160923","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1160923","url":null,"abstract":"Yield losses are experienced in corn fields due to stalk and ear rot disease. The fungicides used against the disease cannot show the desired effect and the problem of resistance arises over time. For this reason, it is necessary to develop new strategies in the control against the disease. In this study, it was aim to determine the inhibitory effects of essential oils of rosemary, black cumin, cumin and sandalwood, and ginger against Fusarium verticillioides and Fusarium pseudograminearum under in vitro conditions. The essential oils were applied in doses of 0.25, 0.5, 1, 2 and 4 µl mL-1. PDA medium free of essential oils was used as negative control and PDA medium containing commercial fungicide (80 g l-1 Triticonazole, 40 g l-1 Pyraclostrobin-BASF company) was used as positive control. The experiment was carried out in a randomized plot design with three replications. In addition, chemical content analysis of essential oils was determined by GC-MS method. As a result of the study, as the dose of rosemary, black cumin, sandalwood and ginger essential oils increased, their inhibitory effects against both pathogens increased, and these effects were found close to each other. While the highest inhibitory effect against F. verticillioides and F. pseudograminearum was detected in the positive control treatment of cumin essential oil, 82.1% and 78.9%, respectively, this effect was found to be 74.6% and 68.3% in 4 µl mL-1 dose, respectively. However, more detailed studies should be carried out with these essential oils under field conditions.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"47 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-09-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80195947","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-08-25DOI: 10.54975/isubuzfd.1153369
Sekrane FATİMA ZOHRA YOUSSRA, R. Kada, R. Fatiha, Y. Boukhari, I. Karaca
Schinus molle’nin uçucu yağ vet oz formlarının böcek öldürücü ve kaçırıcı özellikleri Tribolium confusum üzerinde laboratuvar koşullarında denenmiştir. Çalışmalar sonucunda, T. confusum’un yaşam süresinin 32 ±2 gün sürdüğü saptanmıştır. Doğurganlık oranı dişi başına 78 yumurta olurken, yumurta açılma süresi 10 gün olarak belirlenmiştir. Eşey oranı 1.06 dişi/erkek olmuştur. Laboratuvar çalışmalarında S. mole uçucu yağının zararlı üzerindeki ölüm oranı 24 saat içinde %100’e ulaşmıştır. S. mole’nin toz olarak uygulandığı denemelerde T. confusum’un ergin erkek ve dişileri 24 saatten daha kısa süre yaşayabilmiştir. Uçucu yağın uzaklaştırıcı etkisi %78 ila %100 arasında değişmiştir.
{"title":"Insecticidal activity of medicinal plant, Schinus molle (Anacardiaceae) on Tribolium confusum (Coleoptera: Tenebrionidae)","authors":"Sekrane FATİMA ZOHRA YOUSSRA, R. Kada, R. Fatiha, Y. Boukhari, I. Karaca","doi":"10.54975/isubuzfd.1153369","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1153369","url":null,"abstract":"Schinus molle’nin uçucu yağ vet oz formlarının böcek öldürücü ve kaçırıcı özellikleri Tribolium confusum üzerinde laboratuvar koşullarında denenmiştir. Çalışmalar sonucunda, T. confusum’un yaşam süresinin 32 ±2 gün sürdüğü saptanmıştır. Doğurganlık oranı dişi başına 78 yumurta olurken, yumurta açılma süresi 10 gün olarak belirlenmiştir. Eşey oranı 1.06 dişi/erkek olmuştur. Laboratuvar çalışmalarında S. mole uçucu yağının zararlı üzerindeki ölüm oranı 24 saat içinde %100’e ulaşmıştır. S. mole’nin toz olarak uygulandığı denemelerde T. confusum’un ergin erkek ve dişileri 24 saatten daha kısa süre yaşayabilmiştir. Uçucu yağın uzaklaştırıcı etkisi %78 ila %100 arasında değişmiştir.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"63 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87287749","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-31DOI: 10.54975/isubuzfd.1048663
Ümmü Bozdağ, H. Baydar
Aspir (Carthamus tinctorius L.), tohumlarında bulunan yüksek kalitede yağı ile önemli bir yemeklik yağ ve biyoenerji kaynağıdır. Bu araştırma, ileri generasyon aspir hatlarında tohum karışımları yapılarak hem doğal heterosis etkisinden hem de çok hatlı çeşitlerin avantajlarından faydalanmak için yürütülmüştür. Fenolojik özellikleri benzer, ancak tohum ve yağ verimlilikleri farklı üç hat (BAY-ER 2, BAY-ER 5 ve BAY-ER 15) saf (yalın), ikili (1/2 + 1/2) ve üçlü (1/3 + 1/3 + 1/3) tohum karışım oranlarında yetiştirilerek açıkta tozlaşmaya bırakılmış, elde edilen kısmi melez tohumlar bir sonraki yıl tesadüf blokları deneme deseninde üç tekrarlı olarak ekilerek tarımsal ve kalite özellikleri karşılaştırılmıştır. Hatlar ve karışımlar arasında bitki boyu, dal sayısı, tabla sayısı, 1000 tane ağırlığı, kabuk oranı, yağ oranı, tohum ve yağ verimi gibi özellikler bakımından istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. İkili ve üçlü tohum karışımları saf hatlara göre daha yüksek verim performansı göstermiş, BAY-ER 2 + BAY-ER 15 ikili karışımından % 50.7 ve BAY-ER 5+ BAY-ER 15 ikili karışımından % 44.0 olarak yüksek karışım etkinliği elde edilmiştir. Bütün karışımlar kendisini oluşturan saf hatlardan daha yüksek tohum verimi ve yağ oranı vermiştir. Saf hatlar linoleik asit bakımından ve karışımlar oleik asit bakımından biraz daha yüksek oranlar vermiştir. Sonuç olarak, aspirde belirli sayıda saf hattın farklı oranlarda tohum karışımları ile tarımsal performansın artırılabileceği anlaşılmıştır.
{"title":"Aspir (Carthamus tinctorius L.) Saf Hatlarında Tohum Karışım Oranlarının Verim ve Yağ Kalite Özellikleri Üzerine Etkisi","authors":"Ümmü Bozdağ, H. Baydar","doi":"10.54975/isubuzfd.1048663","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1048663","url":null,"abstract":"Aspir (Carthamus tinctorius L.), tohumlarında bulunan yüksek kalitede yağı ile önemli bir yemeklik yağ ve biyoenerji kaynağıdır. Bu araştırma, ileri generasyon aspir hatlarında tohum karışımları yapılarak hem doğal heterosis etkisinden hem de çok hatlı çeşitlerin avantajlarından faydalanmak için yürütülmüştür. Fenolojik özellikleri benzer, ancak tohum ve yağ verimlilikleri farklı üç hat (BAY-ER 2, BAY-ER 5 ve BAY-ER 15) saf (yalın), ikili (1/2 + 1/2) ve üçlü (1/3 + 1/3 + 1/3) tohum karışım oranlarında yetiştirilerek açıkta tozlaşmaya bırakılmış, elde edilen kısmi melez tohumlar bir sonraki yıl tesadüf blokları deneme deseninde üç tekrarlı olarak ekilerek tarımsal ve kalite özellikleri karşılaştırılmıştır. Hatlar ve karışımlar arasında bitki boyu, dal sayısı, tabla sayısı, 1000 tane ağırlığı, kabuk oranı, yağ oranı, tohum ve yağ verimi gibi özellikler bakımından istatistiksel olarak önemli farklılıklar bulunmuştur. İkili ve üçlü tohum karışımları saf hatlara göre daha yüksek verim performansı göstermiş, BAY-ER 2 + BAY-ER 15 ikili karışımından % 50.7 ve BAY-ER 5+ BAY-ER 15 ikili karışımından % 44.0 olarak yüksek karışım etkinliği elde edilmiştir. Bütün karışımlar kendisini oluşturan saf hatlardan daha yüksek tohum verimi ve yağ oranı vermiştir. Saf hatlar linoleik asit bakımından ve karışımlar oleik asit bakımından biraz daha yüksek oranlar vermiştir. Sonuç olarak, aspirde belirli sayıda saf hattın farklı oranlarda tohum karışımları ile tarımsal performansın artırılabileceği anlaşılmıştır.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-07-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"78976362","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-27DOI: 10.54975/isubuzfd.1081961
Elif Güner, Yasemin Evrenosoğlu, Kerem Mertoğlu
Daralan tarım alanlarının aksine sürekli artış eğilimi gösteren nüfus sebebiyle, tarımsal üretimde hasat öncesi ve hasat sonrası kayıpların minimuma indirgenmesi oldukça önemli hale gelmektedir. Bu çalışmada yüksek etilen üretimine sahip elma türünün ‘Fuji’ çeşidine ait meyvelerde, hasat sonrası kayıpların minimize edilmesi amaçlanarak, kekik ve lavanta yağı uygulanmış ve sonuçlar bakımından bu amaçla ticari olarak en yaygın kullanıma sahip 1-MCP’ye alternatif olabilme imkanları araştırılmıştır. Ağırlık kaybı bakımından kısa ve orta vadede umut verici sonuçlar alınsa da, uygulamaların etkinliği, muhafaza süresinin artışı ile düşüş göstermiştir. 9 aylık muhafaza süresinin sonunda kontrol grubunda yaklaşık %34.6’lık oranda meyve ağırlığı kaybının gerçekleştiği tespit edilirken, ümitvar görülen 400 ppm kekik, ile 500 ve 600 ppm lavanta uygulamalarında ise bu değerler sırası ile %23.6, %26.4 ve %27.5 olarak tespit edilmiş olup, 1-MCP (%27.5) ile benzer sonuçlar elde edilmiştir. Depolama öncesi %0.33 olarak belirlenen titre edilebilir asitlik (TEA), kontrol grubunda, depolama süresi boyunca düzenli düşüş göstererek, depolama süresi sonunda %0.13 olarak ölçülmüştür. Suda çözünebilir kuru madde (SÇKM), beklenildiği şekilde, muhafazanın erken döneminde yükselme göstermiş, devamında ise sürekli azalış gözlemlenmiştir. Dokuz aylık muhafaza sonuçları doğrultusunda, SÇKM ve TEA kaybının minimuma indirgenmesinde, 400 ppm kekik ve 500 ppm lavanta uygulamasının ümitvar olduğu sonucuna varılmıştır. İncelenen tüm özellikler bakımından 400 ppm kekik ve 500 ppm lavanta uygulamasının, hasat sonrası kayıpları azaltmak maksadı ile 1-MCP’ye alternatif olabilecekleri söylenebilir.
{"title":"Derim Sonrası Farklı Dozlarda Kekik ve Lavanta Yağının Fuji Elma Çeşidinin Kalite Korunumu Üzerine Etkileri","authors":"Elif Güner, Yasemin Evrenosoğlu, Kerem Mertoğlu","doi":"10.54975/isubuzfd.1081961","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1081961","url":null,"abstract":"Daralan tarım alanlarının aksine sürekli artış eğilimi gösteren nüfus sebebiyle, tarımsal üretimde hasat öncesi ve hasat sonrası kayıpların minimuma indirgenmesi oldukça önemli hale gelmektedir. Bu çalışmada yüksek etilen üretimine sahip elma türünün ‘Fuji’ çeşidine ait meyvelerde, hasat sonrası kayıpların minimize edilmesi amaçlanarak, kekik ve lavanta yağı uygulanmış ve sonuçlar bakımından bu amaçla ticari olarak en yaygın kullanıma sahip 1-MCP’ye alternatif olabilme imkanları araştırılmıştır. Ağırlık kaybı bakımından kısa ve orta vadede umut verici sonuçlar alınsa da, uygulamaların etkinliği, muhafaza süresinin artışı ile düşüş göstermiştir. 9 aylık muhafaza süresinin sonunda kontrol grubunda yaklaşık %34.6’lık oranda meyve ağırlığı kaybının gerçekleştiği tespit edilirken, ümitvar görülen 400 ppm kekik, ile 500 ve 600 ppm lavanta uygulamalarında ise bu değerler sırası ile %23.6, %26.4 ve %27.5 olarak tespit edilmiş olup, 1-MCP (%27.5) ile benzer sonuçlar elde edilmiştir. Depolama öncesi %0.33 olarak belirlenen titre edilebilir asitlik (TEA), kontrol grubunda, depolama süresi boyunca düzenli düşüş göstererek, depolama süresi sonunda %0.13 olarak ölçülmüştür. Suda çözünebilir kuru madde (SÇKM), beklenildiği şekilde, muhafazanın erken döneminde yükselme göstermiş, devamında ise sürekli azalış gözlemlenmiştir. Dokuz aylık muhafaza sonuçları doğrultusunda, SÇKM ve TEA kaybının minimuma indirgenmesinde, 400 ppm kekik ve 500 ppm lavanta uygulamasının ümitvar olduğu sonucuna varılmıştır. İncelenen tüm özellikler bakımından 400 ppm kekik ve 500 ppm lavanta uygulamasının, hasat sonrası kayıpları azaltmak maksadı ile 1-MCP’ye alternatif olabilecekleri söylenebilir.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"125 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-07-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"88132875","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-25DOI: 10.54975/isubuzfd.955892
Fidan Basalak, T. Karadoğan
: Burdur Merkez Yazıköy köyünde 2017 şeker pancarı üretim sezonunda yapılan bu araştırmada, yaprak gübrelerinin şeker pancarı (Beta vulgaris var. saccharifera)’nın verim ve kalitesi üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada monogerm Cesira çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada şeker pancarı tarımına önerilen Aminofol, Batguano, Borzinc, Comozink, Flora-X, Foton, Humatex-SF, Sıvı solucan gübresi olmak üzere 8 farklı yaprak gübresi kullanılmıştır. Çalışmada incelenen özelliklerde biyolojik verim (kg/da), yaprak verimi (kg/da), kök-gövde verimi (kg/da), polar şeker oranı (%) ve polar şeker verimi (kg/da) istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Yapılan çalışma sonucuna göre; yaprak verimi (1055.7 kg/da) kök-gövde verimi (6947.0 kg/da), biyolojik verimde (7896.3 kg/da) ve polar şeker veriminde (1248.0 kg/da) en etkili olan gübre Foton olmuştur. Polar şeker oranında en etkili yaprak gübrelerinin Foton (%17.96) ve Flora-X (%17.81) olduğu görülmüştür. Kullanılan diğer yaprak gübreleri de verime farklı oranlarda olumlu katkı sağlamışlardır. Kesin sonuca ulaşmak için bu çalışmaların uzun yıllar farklı lokasyonlarda yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.
{"title":"Bazı Yaprak Gübrelerinin Şeker Pancarı (Beta vulgaris var. saccharifera)’nın Verim ve Kalitesine Etkileri","authors":"Fidan Basalak, T. Karadoğan","doi":"10.54975/isubuzfd.955892","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.955892","url":null,"abstract":": Burdur Merkez Yazıköy köyünde 2017 şeker pancarı üretim sezonunda yapılan bu araştırmada, yaprak gübrelerinin şeker pancarı (Beta vulgaris var. saccharifera)’nın verim ve kalitesi üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada monogerm Cesira çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Araştırmada şeker pancarı tarımına önerilen Aminofol, Batguano, Borzinc, Comozink, Flora-X, Foton, Humatex-SF, Sıvı solucan gübresi olmak üzere 8 farklı yaprak gübresi kullanılmıştır. Çalışmada incelenen özelliklerde biyolojik verim (kg/da), yaprak verimi (kg/da), kök-gövde verimi (kg/da), polar şeker oranı (%) ve polar şeker verimi (kg/da) istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Yapılan çalışma sonucuna göre; yaprak verimi (1055.7 kg/da) kök-gövde verimi (6947.0 kg/da), biyolojik verimde (7896.3 kg/da) ve polar şeker veriminde (1248.0 kg/da) en etkili olan gübre Foton olmuştur. Polar şeker oranında en etkili yaprak gübrelerinin Foton (%17.96) ve Flora-X (%17.81) olduğu görülmüştür. Kullanılan diğer yaprak gübreleri de verime farklı oranlarda olumlu katkı sağlamışlardır. Kesin sonuca ulaşmak için bu çalışmaların uzun yıllar farklı lokasyonlarda yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"33 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-07-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"90661914","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-07-12DOI: 10.54975/isubuzfd.1133956
Bektaş Kadakoğlu, Bahri Karlı
Bu çalışmanın amacı; dünya ve Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde rekabet gücü analizi ve tarımsal destekleme politikalarının gelişimi ortaya konularak Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde ve ticaretinde mevcut politikaların etkinliklerini arttırmaya yönelik önerilerin geliştirilmesidir. Türkiye’de, 2021 yılında 1 050 bin ton yemeklik tane baklagiller üretilmiş olup bunun %45.22’si nohut, %29.03’ü fasulye, %21.70’i kırmızı mercimektir. 2020 yılında yemeklik tane baklagiller dış ticaretinde yaklaşık 38 milyon dolar dış ticaret fazlası verilmiştir. Rekabet gücü analizinde Balassa’nın Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlük Endeksi (AKÜ) kullanılmıştır. Rekabet gücü indeks ortalaması 4.41 olarak hesaplanmış ve Türkiye’nin yemeklik tane baklagiller ihracatında karşılaştırmalı üstünlüğünün yüksek olduğu belirlenmiştir. Tarımsal destekleme politikası 1941 yılında Toprak Mahsulleri Ofisi’nin (TMO) yemeklik tane baklagiller alımı ile başlamış, 1982 yılında Nadas Alanlarının Daraltılması (NAD) projesi ile beraber 1994 yılı Ekonomik İstikrar Kararlarına kadar devam etmiştir. Yemeklik tane baklagiller üretiminde 2005 yılında başlayan mazot ve gübre desteği, 2008 yılında başlayan prim desteği, 2009 yılında başlayan sertifikalı tohum kullanım/üretim desteği ve 24 yıl aradan sonra 2018 yılında tekrar başlayan TMO’nun yemeklik tane baklagiller ürün alımları başlıca politika araçlarıdır. Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde etkin ve zamanında uygulanan destekleme politikalarının üretimi arttırdığı, destekleme politikalarının etkinliğinin düştüğü ve uygulamadan zamansız kaldırıldığı dönemlerde de üretimin azaldığı belirlenmiştir.
{"title":"Türkiye’de Yemeklik Tane Baklagiller Üretimi, Tarım Politikaları ve Dış Ticaretinin Rekabet Gücü Analizi","authors":"Bektaş Kadakoğlu, Bahri Karlı","doi":"10.54975/isubuzfd.1133956","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1133956","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı; dünya ve Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde rekabet gücü analizi ve tarımsal destekleme politikalarının gelişimi ortaya konularak Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde ve ticaretinde mevcut politikaların etkinliklerini arttırmaya yönelik önerilerin geliştirilmesidir. Türkiye’de, 2021 yılında 1 050 bin ton yemeklik tane baklagiller üretilmiş olup bunun %45.22’si nohut, %29.03’ü fasulye, %21.70’i kırmızı mercimektir. 2020 yılında yemeklik tane baklagiller dış ticaretinde yaklaşık 38 milyon dolar dış ticaret fazlası verilmiştir. Rekabet gücü analizinde Balassa’nın Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlük Endeksi (AKÜ) kullanılmıştır. Rekabet gücü indeks ortalaması 4.41 olarak hesaplanmış ve Türkiye’nin yemeklik tane baklagiller ihracatında karşılaştırmalı üstünlüğünün yüksek olduğu belirlenmiştir. Tarımsal destekleme politikası 1941 yılında Toprak Mahsulleri Ofisi’nin (TMO) yemeklik tane baklagiller alımı ile başlamış, 1982 yılında Nadas Alanlarının Daraltılması (NAD) projesi ile beraber 1994 yılı Ekonomik İstikrar Kararlarına kadar devam etmiştir. Yemeklik tane baklagiller üretiminde 2005 yılında başlayan mazot ve gübre desteği, 2008 yılında başlayan prim desteği, 2009 yılında başlayan sertifikalı tohum kullanım/üretim desteği ve 24 yıl aradan sonra 2018 yılında tekrar başlayan TMO’nun yemeklik tane baklagiller ürün alımları başlıca politika araçlarıdır. Türkiye’de yemeklik tane baklagiller üretiminde etkin ve zamanında uygulanan destekleme politikalarının üretimi arttırdığı, destekleme politikalarının etkinliğinin düştüğü ve uygulamadan zamansız kaldırıldığı dönemlerde de üretimin azaldığı belirlenmiştir.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"15 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-07-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"80695131","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-27DOI: 10.54975/isubuzfd.1089821
Murat Can Taşkan, R. Ay
Özet: Elma yetiştiriciliğinde verim ve kalite kaybına sebep olan çok sayıda hastalık ve zararlı vardır. Kırmızı örümcekler ve elma iç kurdu elma yetiştiriciliğinde ekonomik kayıplara neden olan zararlıların başında gelirler. Bu çalışmada elma bahçelerinde zararlı olan kırmızı örümceklerin mücadelesinde avcı akar Neoseiulus californicus (NC) (McGregor) ve Terpenoid Blend QRD-460 (TBQ)’un ayrı ayrı ve birlikte kullanım olanakları araştırılmıştır. Çalışma Isparta İli Şarkikaraağaç ilçesinde iki farklı elma bahçesinde yürütülmüştür. Çalışma tesadüf parselleri deneme desenine göre, kontrol, TBQ, 50NC/ağaç ve TBQ+50NC olmak üzere 4 karakterli ve 3 tekerrürlü olarak planlanmıştır. Çavundur köyündeki elma bahçesinde 63.günde kontrol, 50NC/ağaç, TBQ+50NC/ağaç ve TBQ uygulamaları yapılan parsellerde sırasıyla ortalama 8.18, 0.76, 0.84 ve 8.22 yumurta/yaprak ve 10.26, 2.09, 1.07 ve 9.24 hd (hareketli dönem: larva+nimf+ergin)/yaprak bulunmuştur. Alcıklar mahallesindeki elma bahçesinde 63. günde kontrol, 50NC/ağaç, TBQ+50NC/ağaç ve TBQ uygulamaları yapılan parsellerde sırasıyla ortalama 3.36, 0.49 ve 0.71 ve 3.38 yumurta/yaprak ve 5.02 0.71, 0.93 ve 4.62 hd/yaprak bulunmuştur. Sonuç olarak 50NC/ağaç ve TBQ+50NC/ağaç uygulamaları kırmızı örümcek popülasyonlarını farklı zamanlarda baskı altına almıştır ve başarılı bulunmuştur.
{"title":"Use of Predatory Mite, Neoseiulus californicus and Terpenoid Blend Qrd-460 for Spider Mite Control in Apple Orchards","authors":"Murat Can Taşkan, R. Ay","doi":"10.54975/isubuzfd.1089821","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1089821","url":null,"abstract":"Özet: Elma yetiştiriciliğinde verim ve kalite kaybına sebep olan çok sayıda hastalık ve zararlı vardır. Kırmızı örümcekler ve elma iç kurdu elma yetiştiriciliğinde ekonomik kayıplara neden olan zararlıların başında gelirler.\u0000\u0000Bu çalışmada elma bahçelerinde zararlı olan kırmızı örümceklerin mücadelesinde avcı akar Neoseiulus californicus (NC) (McGregor) ve Terpenoid Blend QRD-460 (TBQ)’un ayrı ayrı ve birlikte kullanım olanakları araştırılmıştır. Çalışma Isparta İli Şarkikaraağaç ilçesinde iki farklı elma bahçesinde yürütülmüştür. Çalışma tesadüf parselleri deneme desenine göre, kontrol, TBQ, 50NC/ağaç ve TBQ+50NC olmak üzere 4 karakterli ve 3 tekerrürlü olarak planlanmıştır. Çavundur köyündeki elma bahçesinde 63.günde kontrol, 50NC/ağaç, TBQ+50NC/ağaç ve TBQ uygulamaları yapılan parsellerde sırasıyla ortalama 8.18, 0.76, 0.84 ve 8.22 yumurta/yaprak ve 10.26, 2.09, 1.07 ve 9.24 hd (hareketli dönem: larva+nimf+ergin)/yaprak bulunmuştur. Alcıklar mahallesindeki elma bahçesinde 63. günde kontrol, 50NC/ağaç, TBQ+50NC/ağaç ve TBQ uygulamaları yapılan parsellerde sırasıyla ortalama 3.36, 0.49 ve 0.71 ve 3.38 yumurta/yaprak ve 5.02 0.71, 0.93 ve 4.62 hd/yaprak bulunmuştur. Sonuç olarak 50NC/ağaç ve TBQ+50NC/ağaç uygulamaları kırmızı örümcek popülasyonlarını farklı zamanlarda baskı altına almıştır ve başarılı bulunmuştur.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"80 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"87144411","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-27DOI: 10.54975/isubuzfd.1066438
İnci Tiğ, A. Yıldırım
In this study, the effects of Aminoethoxyvinylglycine (AVG) and Naphthyl acetic acid (NAA) applications on preharvest drop and fruit quality of “Cresthaven” peach cultivar grafted on peach seedlings. In the study, different doses of AVG (100, 200, 300 ppm) and NAA (10, 15, 20 ppm) were applied on trees 3 weeks before the estimated harvest. It was determined that AVG applications delayed the harvest by 1 week compared to Control and NAA (Naphthalene Acetic Acid) applications. Cumulative drop decreased in all treatments. Especially, AVG was found to be more effective than NAA in increasing efficiency. In the study, it was determined that the total yields between 113.30 kg (control)-166.83 kg (300 ppm AVG). AVG applications were found to be quite effective in increasing fruit flesh firmness. Fruit size and fruit weight increased in all treatments in “Cresthaven” peach cultivar. There was no noticeable difference in fruit skin color values. Harvest pH value decreased in AVG-treated fruits. It has been determined that especially AVG applications reduced the respiration rate and accordingly reduce ethylene production.
本试验研究了氨基乙氧基乙烯基甘氨酸(AVG)和萘乙酸(NAA)对嫁接桃苗的“Cresthaven”品种采前落差和果实品质的影响。在研究中,不同剂量的AVG(100、200、300 ppm)和NAA(10、15、20 ppm)在估计收获前3周施用于树木。结果表明,与对照和NAA(萘乙酸)相比,使用AVG可使采收延迟1周。所有处理的累积下降均有所下降。特别是AVG比NAA在提高效率方面更有效。在研究中,确定了总产量在113.30 kg(对照)-166.83 kg (300 ppm AVG)之间。AVG应用被发现在增加果肉硬度方面相当有效。结果表明,各处理的果实大小和果实质量均有显著提高。果皮颜色值无显著差异。avg处理的果实收获pH值降低。已经确定,特别是AVG的应用降低了呼吸速率,从而降低了乙烯的产量。
{"title":"The Effect of AVG and NAA Applications on Yield, Preharvest Drop and Fruit Quality Characteristics in Cresthaven Peach Cultivar","authors":"İnci Tiğ, A. Yıldırım","doi":"10.54975/isubuzfd.1066438","DOIUrl":"https://doi.org/10.54975/isubuzfd.1066438","url":null,"abstract":"In this study, the effects of Aminoethoxyvinylglycine (AVG) and Naphthyl acetic acid (NAA) applications on preharvest drop and fruit quality of “Cresthaven” peach cultivar grafted on peach seedlings. In the study, different doses of AVG (100, 200, 300 ppm) and NAA (10, 15, 20 ppm) were applied on trees 3 weeks before the estimated harvest. It was determined that AVG applications delayed the harvest by 1 week compared to Control and NAA (Naphthalene Acetic Acid) applications. Cumulative drop decreased in all treatments. Especially, AVG was found to be more effective than NAA in increasing efficiency. In the study, it was determined that the total yields between 113.30 kg (control)-166.83 kg (300 ppm AVG). AVG applications were found to be quite effective in increasing fruit flesh firmness. Fruit size and fruit weight increased in all treatments in “Cresthaven” peach cultivar. There was no noticeable difference in fruit skin color values. Harvest pH value decreased in AVG-treated fruits. It has been determined that especially AVG applications reduced the respiration rate and accordingly reduce ethylene production.","PeriodicalId":7303,"journal":{"name":"Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi","volume":"18 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85317896","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}