Dariusz Bazaliński, Kamila Pytlak, Paulina Szymańska, Karol Sieńczak
Introduction: The increasing prevalence of diabetes poses a heightened risk of vascular complications in the lower limbs. The costs associated with wound management are substantial, accounting for approximately 1-3% of total healthcare expenditures in developed countries. Implementing and maintaining preventative, interdisciplinary, and comprehensive care have become prioritized objectives for scientific societies.
Purpose: This study conducts a literature review and analysis concerning the application of Lucilia sericata larvae in the local treatment of wounds in diabetic foot syndrome.
Method: Literature analysis spanning from 2012 to 2023 was conducted, utilizing PubMed and Termedia databases with keywords such as diabetic foot ulcer, Lucilia sericata, and maggot debridement therapy. Exclusion criteria comprised studies that treated wounds locally using methods other than larval therapy.
Conclusions: Larval therapy in patients with diabetic foot syndrome accelerates wound debridement by stimulating reparative processes within the wound. The use of Lucilia sericata larvae may contribute to the reduction of antibiotic therapy duration, decreased hospitalization rates, and lowered amputation risks.
{"title":"The potential use of Lucilla sericata larvae in the local treatment of wounds in diabetic foot syndrome – a literature review","authors":"Dariusz Bazaliński, Kamila Pytlak, Paulina Szymańska, Karol Sieńczak","doi":"10.60075/lr.v20i3.46","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lr.v20i3.46","url":null,"abstract":"Introduction: The increasing prevalence of diabetes poses a heightened risk of vascular complications in the lower limbs. The costs associated with wound management are substantial, accounting for approximately 1-3% of total healthcare expenditures in developed countries. Implementing and maintaining preventative, interdisciplinary, and comprehensive care have become prioritized objectives for scientific societies.
 Purpose: This study conducts a literature review and analysis concerning the application of Lucilia sericata larvae in the local treatment of wounds in diabetic foot syndrome.
 Method: Literature analysis spanning from 2012 to 2023 was conducted, utilizing PubMed and Termedia databases with keywords such as diabetic foot ulcer, Lucilia sericata, and maggot debridement therapy. Exclusion criteria comprised studies that treated wounds locally using methods other than larval therapy.
 Conclusions: Larval therapy in patients with diabetic foot syndrome accelerates wound debridement by stimulating reparative processes within the wound. The use of Lucilia sericata larvae may contribute to the reduction of antibiotic therapy duration, decreased hospitalization rates, and lowered amputation risks.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"44 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135083594","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Beata Mrozikiewicz-Rakowska, Marcin Tusiński, Przemysław Lipiński, Dariusz Bazaliński, Jolanta Dynarska, Lidia Czwakiel, Aneta Zymon, Bożena Mospan, Katarzyna Malinowska, Maciej Sopata, Arkadiusz Jawień
Brak. Niewymagane.
无。不需要。
{"title":"Statement of the Polish Wound Management Association on larval therapy in wound management","authors":"Beata Mrozikiewicz-Rakowska, Marcin Tusiński, Przemysław Lipiński, Dariusz Bazaliński, Jolanta Dynarska, Lidia Czwakiel, Aneta Zymon, Bożena Mospan, Katarzyna Malinowska, Maciej Sopata, Arkadiusz Jawień","doi":"10.60075/lr.v20i3.43","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lr.v20i3.43","url":null,"abstract":"Brak. Niewymagane.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"30 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"136248349","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Anna Hepa-Banasik, Magdalena Szat, Justyna Glik, Anna Słaboń, Marcin Gierek, Karolina Ziółkowska, Katarzyna Czerny, Artur Wielgórecki, Przemysław Strzelec, Agnieszka Klama-Baryła, Wojciech Łabuś
Bank tkanek to wysoko wyspecjalizowane laboratorium, którego zadaniem jest pozyskiwanie, obróbka materiału biologicznego zgodnie z przyjętymi procedurami, przechowywanie oraz dystrybucja alogenicznych przeszczepów tkankowych do zakładów opieki zdrowotnej. Przeszczepy tkankowe znajdują swoje zastosowanie w takiej dziedzinie medycyny regeneracyjnej jak leczenie rozległych i głębokich ran oparzeniowych i przewlekłych. W niniejszym przeglądzie omówiono rolę banków tkanek w dostępie do alogenicznych przeszczepów skóry ludzkiej oraz problem zapotrzebowania i deficytu alogenicznej skóry ludzkiej w Polsce.
{"title":"Rola banków tkanek w medycynie regeneracyjnej ze szczególnym uwzględnieniem przeszczepów alogenicznej skóry ludzkiej","authors":"Anna Hepa-Banasik, Magdalena Szat, Justyna Glik, Anna Słaboń, Marcin Gierek, Karolina Ziółkowska, Katarzyna Czerny, Artur Wielgórecki, Przemysław Strzelec, Agnieszka Klama-Baryła, Wojciech Łabuś","doi":"10.60075/lr.v20i3.47","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lr.v20i3.47","url":null,"abstract":"Bank tkanek to wysoko wyspecjalizowane laboratorium, którego zadaniem jest pozyskiwanie, obróbka materiału biologicznego zgodnie z przyjętymi procedurami, przechowywanie oraz dystrybucja alogenicznych przeszczepów tkankowych do zakładów opieki zdrowotnej. Przeszczepy tkankowe znajdują swoje zastosowanie w takiej dziedzinie medycyny regeneracyjnej jak leczenie rozległych i głębokich ran oparzeniowych i przewlekłych. W niniejszym przeglądzie omówiono rolę banków tkanek w dostępie do alogenicznych przeszczepów skóry ludzkiej oraz problem zapotrzebowania i deficytu alogenicznej skóry ludzkiej w Polsce.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135082594","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Monika Leończyk-Spórna, Dominika Czarnecka, Anna Sobieszek-Kundro, Halina Serafin, Tomasz Romanowski
Wprowadzenie: Owrzodzenie (łac. ulcus) to wykwit wtórny powstały w procesie patologicznym. Jest rodzajem uszkodzenia skóry sięgającego w głąb skóry właściwej. Można wyróżnić wiele czynników etiologicznych powstawania owrzodzeń. Uznaje się, że połowa z nich występuje w przebiegu przewlekłej niewydolności żylnej. Pacjenci z owrzodzeniami kończyn dolnych stanowią istotny odsetek chorych hospitalizowanych w oddziałach dermatologicznych.
Cel pracy: Analiza ilościowego rozkładu patogenów wyhodowanych z wymazów owrzodzeń kończyn dolnych pacjentów Oddziału Dermatologicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Elblągu w 2022 r.
Materiał i metody: W przedstawionej pracy przeanalizowano 51 wymazów pobranych z owrzodzeń kończyn dolnych u pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Dermatologicznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Elblągu w 2022 r. Materiał do badania mikrobiologicznego pobierano do 24 godzin od przyjęcia do szpitala. Różnicowanie drobnoustrojów pod względem gatunku przeprowadzano za pomocą firmowych podłoży namnażająco-różnicujących oraz systemów automatycznych z panelami ID GP, ID GN (Vitek 2).
Wyniki. Łączna liczba drobnoustrojów wyhodowanych z wymazów pobranych z owrzodzeń kończyn dolnych wyniosła 143. Najczęściej izolowano następujące patogeny: Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter cloacae complex, Enterococcus faecalis i Klebsiella oxytoca. Analizowaną florę bakteryjną przyporządkowano do trzech grup: pałeczki, ziarenkowce oraz bakterie beztlenowe. Dokonano również podziału na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne.
Wnioski. Pacjenci z owrzodzeniami kończyn dolnych wymagają wielospecjalistycznego podejścia i długotrwałej opieki ze względu na przewlekły charakter zmian oraz trudność w gojeniu. To częsty powód zgłaszania się chorych do poradni, jak również szpitali. Długo utrzymujące się owrzodzenia są zasiedlane przez różne drobnoustroje. Znajomość flory mikrobiologicznej owrzodzenia jest istotna w podejmowaniu decyzji terapeutycznych.
导言溃疡（拉丁语 ulcus）是由病理过程引起的继发性病变。它是一种深入真皮层的皮肤损伤。溃疡形成的病因很多。其中一半被认为是在慢性静脉功能不全的过程中发生的。腿部溃疡患者在皮肤科住院患者中占有很大比例。
目的：分析 2022 年埃尔布隆格地区医院皮肤科患者下肢溃疡拭子中培养出的病原体的定量分布
材料与方法：本研究分析了 2022 年埃尔布隆格地区综合医院皮肤科住院患者下肢溃疡处的 51 份拭子。用于微生物检查的材料在入院后 24 小时内采集。微生物的种属鉴别使用专有的繁殖-鉴别培养基和带有 ID GP、ID GN 面板（Vitek 2）的自动系统进行。结果从下肢溃疡拭子中培养出的微生物总数为 143 种，其中最常分离出的病原体有：金黄色葡萄球菌、铜绿假单胞菌、泄殖腔肠杆菌复合菌、粪肠球菌和氧合克雷伯菌。分析的细菌群分为三类：杆菌、肉芽肿和厌氧菌。此外，还将细菌分为革兰氏阳性菌和革兰氏阴性菌。下肢溃疡患者由于病变的慢性性质和愈合困难，需要多专科医生的治疗和长期护理。这是病人到门诊和医院就诊的常见原因。久治不愈的溃疡由各种微生物定植。了解溃疡的微生物菌群对于做出治疗决定非常重要。
{"title":"Analiza flory mikrobiologicznej owrzodzeń kończyn dolnych u pacjentów hospitalizowanych na Oddziale Dermatologicznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Elblągu w roku 2022","authors":"Monika Leończyk-Spórna, Dominika Czarnecka, Anna Sobieszek-Kundro, Halina Serafin, Tomasz Romanowski","doi":"10.60075/lr.v20i3.44","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lr.v20i3.44","url":null,"abstract":"Wprowadzenie: Owrzodzenie (łac. ulcus) to wykwit wtórny powstały w procesie patologicznym. Jest rodzajem uszkodzenia skóry sięgającego w głąb skóry właściwej. Można wyróżnić wiele czynników etiologicznych powstawania owrzodzeń. Uznaje się, że połowa z nich występuje w przebiegu przewlekłej niewydolności żylnej. Pacjenci z owrzodzeniami kończyn dolnych stanowią istotny odsetek chorych hospitalizowanych w oddziałach dermatologicznych. 
 Cel pracy: Analiza ilościowego rozkładu patogenów wyhodowanych z wymazów owrzodzeń kończyn dolnych pacjentów Oddziału Dermatologicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Elblągu w 2022 r.
 Materiał i metody: W przedstawionej pracy przeanalizowano 51 wymazów pobranych z owrzodzeń kończyn dolnych u pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Dermatologicznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Elblągu w 2022 r. Materiał do badania mikrobiologicznego pobierano do 24 godzin od przyjęcia do szpitala. Różnicowanie drobnoustrojów pod względem gatunku przeprowadzano za pomocą firmowych podłoży namnażająco-różnicujących oraz systemów automatycznych z panelami ID GP, ID GN (Vitek 2). 
 Wyniki. Łączna liczba drobnoustrojów wyhodowanych z wymazów pobranych z owrzodzeń kończyn dolnych wyniosła 143. Najczęściej izolowano następujące patogeny: Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter cloacae complex, Enterococcus faecalis i Klebsiella oxytoca. Analizowaną florę bakteryjną przyporządkowano do trzech grup: pałeczki, ziarenkowce oraz bakterie beztlenowe. Dokonano również podziału na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne.
 Wnioski. Pacjenci z owrzodzeniami kończyn dolnych wymagają wielospecjalistycznego podejścia i długotrwałej opieki ze względu na przewlekły charakter zmian oraz trudność w gojeniu. To częsty powód zgłaszania się chorych do poradni, jak również szpitali. Długo utrzymujące się owrzodzenia są zasiedlane przez różne drobnoustroje. Znajomość flory mikrobiologicznej owrzodzenia jest istotna w podejmowaniu decyzji terapeutycznych.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"31 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135083591","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-07-07DOI: 10.60075/lrpjwm.v20i2.28
M. Malka, E. Stefaniuk, Aleksandra Paź, Aleksandra Dyczewska, A. Wołowicz, Mariusz Wądołek, Marek Pławski, Magdalena Chojak, A. Krakowiecki, T. Grzela
Wstęp: Zauważono, iż obecność beztlenowców jest związana z zakażeniami głębszymi i o cięższym przebiegu. Niewielka liczba doniesień literaturowych sprawia jed- nak, że infekcje beztlenowe często nie są uwzględniane w terapii. Cel pracy: Analiza udziału beztlenowej flory bakteryjnej w etiologii zakażeń ran trudno gojących. Dodatkowo oceniono wrażliwość uzyskanych izolatów na leki przeciwbakteryjne. Materiał i metody: Analizie poddano 1053 posiewów beztle- nowych pobranych od 611 pacjentów w latach 2018–2021. Wszystkie próbki były pobierane z ran z klinicznymi cechami zakażenia metodą biopsji tkankowej. Każdą ranę przygotowywano do posiewu zgodnie z koncepcją „higieny rany”. Wyniki: Jałowych było 81,7% posiewów, a dodatni wynik posiewu uzyskano w 18,3% próbek. Stwierdzono 229 izolatów beztlenowych (13 rodzajów bakterii), wśród których najliczniej występowały: Bacteroides spp. (47,2%), Peptoniphilus spp. (14,8%), Prevotella spp. (11,8%) i Finegoldia spp. (10,0%). Odsetek izolatów opornych na metronidazol wynosił 2,2%, na amoksycylinę z kwasem klawulanowym 7,0% a na klindamycynę 24,6%. Analizując lekowrażliwość najczęściej izolowanego drobnoustroju beztlenowego – Bacteroides fragilis, stwierdzono 25,4% izolatów opornych na klindamycynę i nie stwierdzono oporności metronidazol. Wnioski: Flora beztlenowa może być odpowiedzialna za niepowodzenia leczenia przeciwbakteryjnego zakażeń ran trudno gojących się. Uwzględnienie bakterii beztlenowych w procesie diagnostyki i leczenia może istotnie skrócić całkowity czas terapii. W przypadku podejrzenia etiologii beztlenowej w terapii empirycznej najlepszym wyborem wydaje się metronidazol.
{"title":"Izolaty beztlenowe występujące w zakażonych ranach trudno gojących się oraz ich wrażliwość na leki przeciwbakteryjne","authors":"M. Malka, E. Stefaniuk, Aleksandra Paź, Aleksandra Dyczewska, A. Wołowicz, Mariusz Wądołek, Marek Pławski, Magdalena Chojak, A. Krakowiecki, T. Grzela","doi":"10.60075/lrpjwm.v20i2.28","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lrpjwm.v20i2.28","url":null,"abstract":"Wstęp: Zauważono, iż obecność beztlenowców jest związana z zakażeniami głębszymi i o cięższym przebiegu. Niewielka liczba doniesień literaturowych sprawia jed- nak, że infekcje beztlenowe często nie są uwzględniane w terapii.\u0000Cel pracy: Analiza udziału beztlenowej flory bakteryjnej w etiologii zakażeń ran trudno gojących. Dodatkowo oceniono wrażliwość uzyskanych izolatów na leki przeciwbakteryjne.\u0000Materiał i metody: Analizie poddano 1053 posiewów beztle- nowych pobranych od 611 pacjentów w latach 2018–2021. Wszystkie próbki były pobierane z ran z klinicznymi cechami zakażenia metodą biopsji tkankowej. Każdą ranę przygotowywano do posiewu zgodnie z koncepcją „higieny rany”.\u0000Wyniki: Jałowych było 81,7% posiewów, a dodatni wynik posiewu uzyskano w 18,3% próbek. Stwierdzono 229 izolatów beztlenowych (13 rodzajów bakterii), wśród których najliczniej występowały: Bacteroides spp. (47,2%), Peptoniphilus spp. (14,8%), Prevotella spp. (11,8%) i Finegoldia spp. (10,0%). Odsetek izolatów opornych na metronidazol wynosił 2,2%, na amoksycylinę z kwasem klawulanowym 7,0% a na klindamycynę 24,6%. Analizując lekowrażliwość najczęściej izolowanego drobnoustroju beztlenowego – Bacteroides fragilis, stwierdzono 25,4% izolatów opornych na klindamycynę i nie stwierdzono oporności metronidazol.\u0000Wnioski: Flora beztlenowa może być odpowiedzialna za niepowodzenia leczenia przeciwbakteryjnego zakażeń ran trudno gojących się. Uwzględnienie bakterii beztlenowych w procesie diagnostyki i leczenia może istotnie skrócić całkowity czas terapii. W przypadku podejrzenia etiologii beztlenowej w terapii empirycznej najlepszym wyborem wydaje się metronidazol.\u0000 ","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"19 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134628682","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-07-07DOI: 10.60075/lrpjwm.v20i2.31
Monika Szymor
{"title":"Sprawozdanie z konferencji Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Kazimierz Dolny, 15–17 czerwca 2023 r.","authors":"Monika Szymor","doi":"10.60075/lrpjwm.v20i2.31","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lrpjwm.v20i2.31","url":null,"abstract":" ","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"4 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131690251","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-07-07DOI: 10.60075/lrpjwm.v20i2.29
Maciej Borejsza-Wysocki, Pamela Jeske, Bartosz Grzechulski, Adam Bobkiewicz, Michał Molin, T. Banasiewicz
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest czynnikiem ryzyka występowania zakażenia miejsca operowanego. W pracy przedstawiono przypadek 62-letniej pacjentki z powikłaną chorobą Leśniowskiego-Crohna. Z powodu ostrego rzutu choroby, miejscowego zaawansowania choroby, obecności przetok i ropni okołostomijnych, a także przepukliny okołostomijnej u pacjentki wystąpiło głębokie zakażenie miejsca operowanego, wymagające trzykrotnej reoperacji. W przypadku licznych, dużych ran obejmujących znaczną powierzchnię powłok brzusznych z obecnością stomii zastosowanie terapii podciśnieniowej z płukaniem pozwala na optymalizację procesu leczenia i gojenia rany. Odseparowanie skażonego środowiska stomii od łożysk ran wydaje się kluczowym elementem powodzenia leczenia. Odpowiedni dobór płynu płuczącego umożliwia intensyfikację leczenia zakażenia w pierwszej fazie wystąpienia zakażenia miejsca operowanego oraz sprzyja dalszemu postępowi gojenia ran.
{"title":"Zastosowanie terapii podciśnieniowej z płukaniem roztworem podchlorynu o stężeniu 800 ppm w leczeniu zakażenia miejsca operowanego i zaburzeń gojenia powłok brzusznych u pacjentki z chorobą Leśniowskiego-Crohna o ciężkim przebiegu","authors":"Maciej Borejsza-Wysocki, Pamela Jeske, Bartosz Grzechulski, Adam Bobkiewicz, Michał Molin, T. Banasiewicz","doi":"10.60075/lrpjwm.v20i2.29","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lrpjwm.v20i2.29","url":null,"abstract":"Choroba Leśniowskiego-Crohna jest czynnikiem ryzyka występowania zakażenia miejsca operowanego. W pracy przedstawiono przypadek 62-letniej pacjentki z powikłaną chorobą Leśniowskiego-Crohna. Z powodu ostrego rzutu choroby, miejscowego zaawansowania choroby, obecności przetok i ropni okołostomijnych, a także przepukliny okołostomijnej u pacjentki wystąpiło głębokie zakażenie miejsca operowanego, wymagające trzykrotnej reoperacji. W przypadku licznych, dużych ran obejmujących znaczną powierzchnię powłok brzusznych z obecnością stomii zastosowanie terapii podciśnieniowej z płukaniem pozwala na optymalizację procesu leczenia i gojenia rany. Odseparowanie skażonego środowiska stomii od łożysk ran wydaje się kluczowym elementem powodzenia leczenia. Odpowiedni dobór płynu płuczącego umożliwia intensyfikację leczenia zakażenia w pierwszej fazie wystąpienia zakażenia miejsca operowanego oraz sprzyja dalszemu postępowi gojenia ran.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"106 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132420265","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-07-07DOI: 10.60075/lrpjwm.v20i2.22
Ç. Çiçek, Mustafa Yıldırım, Alperen Kahraman, G. Filinte
Introduction: Wounds that cannot be treated with conventional wound care procedures or those that do not sufficiently get smaller with 6 weeks of treatment are usually considered for reconstructive procedures. The present study reviews surgical procedures based on the reconstructive ladder used for the treatment of difficult wounds that contain cavities or are located on vital organs or tissues and do not heal with standard wound care. This review, which highlights that using conventional techniques in such wounds may be a waste of time and money, is intended to guide health professionals dealing with difficult wounds. Materials and Methods: Between 2018-2023, 37 patients with full thickness wounds due to various etiologies were retrospectively investigated. The etiologies, associated comorbidities, the timing and choice of surgical techniques were reviewed. The wounds which have not demonstrated a decrease in wound diameter with conventional wound care in 6 weeks were included in the study in the study. Results: The mean age of patients was 56.11(32-80) and the sex was male predominantly (%75). The number of surgeries were between 1 and 3 (mean 2). The length of hospital stay after surgery was 3- 7 days (mean 4.2). Surgical wound infection (7), flep failure(3), hematom (2) were seen as complications. Conclusions: Full thickness wounds with deep cavities and wounds over vital structures usually do not respond to conventional wound care efficiently. Wound care specialist should be able to decidewhen to refer or perform surgery the the patients for wound care. In wounds where wound closure is not possible with wound care alone, the patient should be delivered to the most ideal method as soon as possible, taking into account surgical complications.
{"title":"Unhealing Wounds, The Choice of Surgery When Conventional Procedures Fail","authors":"Ç. Çiçek, Mustafa Yıldırım, Alperen Kahraman, G. Filinte","doi":"10.60075/lrpjwm.v20i2.22","DOIUrl":"https://doi.org/10.60075/lrpjwm.v20i2.22","url":null,"abstract":"Introduction: Wounds that cannot be treated with conventional wound care procedures or those that do not sufficiently get smaller with 6 weeks of treatment are usually considered for reconstructive procedures. The present study reviews surgical procedures based on the reconstructive ladder used for the treatment of difficult wounds that contain cavities or are located on vital organs or tissues and do not heal with standard wound care. This review, which highlights that using conventional techniques in such wounds may be a waste of time and money, is intended to guide health professionals dealing with difficult wounds. \u0000Materials and Methods: Between 2018-2023, 37 patients with full thickness wounds due to various etiologies were retrospectively investigated. The etiologies, associated comorbidities, the timing and choice of surgical techniques were reviewed. The wounds which have not demonstrated a decrease in wound diameter with conventional wound care in 6 weeks were included in the study in the study. \u0000Results: The mean age of patients was 56.11(32-80) and the sex was male predominantly (%75). The number of surgeries were between 1 and 3 (mean 2). The length of hospital stay after surgery was 3- 7 days (mean 4.2). Surgical wound infection (7), flep failure(3), hematom (2) were seen as complications. \u0000Conclusions: Full thickness wounds with deep cavities and wounds over vital structures usually do not respond to conventional wound care efficiently. Wound care specialist should be able to decidewhen to refer or perform surgery the the patients for wound care. In wounds where wound closure is not possible with wound care alone, the patient should be delivered to the most ideal method as soon as possible, taking into account surgical complications.","PeriodicalId":130024,"journal":{"name":"Leczenie Ran","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-07-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129200435","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：