Pub Date : 2023-12-25DOI: 10.16878/gsuilet.1375058
A. Çam
Bu çalışmayla, sinema ve mekânsallık ilişkisinden hareketle sinema mekânlarının içsel ayrımlarına dair önermeler merkeze alınarak bu mekânsal ayrımlardan ekonomik, kültürel ve toplumsal olarak en belirgini ve en çok tartışılanı, yani loca ve onun tarihsel dönüşümleri araştırılmaktadır. Ulusal sinema tarihimizin ilk yıllarından, locaların Anadolu’daki açık hava sinemalarında kullanılmaya devam ettiği 1980’lerin sonuna kadar olan geniş dönemi kapsayan bu çalışmayı gerçekleştirmek için otobiyografilerden, hatıralardan, edebiyat eserlerinden, mizah dergilerinden, gazete arşivlerinden, filmlerden ve şarkılardan yararlanılmıştır. Bununla beraber İstanbul dışındaki şehirlerin sinemalarından loca manzaraları için Adana’da gerçekleştirilen sözlü tarih çalışmalarından ve diğer Anadolu kentlerinde yapılan araştırmalardan faydalanılmıştır. Çalışmada, tiyatro geleneğinden devralınan mekânlar olarak locaların öncelikle sınıfsal nedenlerle tercih edildiği görülmüştür. Ama localara olan talebin tek nedeni üst sınıfa ve protokole dahil olmayı istemek değildir. Sinema salonları, özellikle de localar bir mekân olarak, içeri giren herkese kaçışçı hazlar vaat eder. Kimi zaman salonların mimarisi, kapalılığı ve film gösterim pratiklerinin dinamikleri, dışarıda yaşanamayan bazı hazların bu mekânlarda yaşanmasına olanak sağlar. Bu durum sadece İstanbul sinemalarına özgü değildir; Anadolu sinemalarında da görülmektedir. Tek perdeli büyük salondan oluşan sinemaların birkaç küçük salona bölünerek komplekslere dönüşmesiyle beraber, paradi, parter veya balkonlar gibi, localar da tarihe karışır. Buna karşın günümüzde küçük salonlarda ikili koltuk ve kanepeler ayrım yaratmaya devam etmektedir.
{"title":"‘Nid d’amoureux, loges de cinéma’ : Une perspective historique sur la boîte à loggia et ses fonctions de distinction interne dans les salles de cinéma","authors":"A. Çam","doi":"10.16878/gsuilet.1375058","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1375058","url":null,"abstract":"Bu çalışmayla, sinema ve mekânsallık ilişkisinden hareketle sinema mekânlarının içsel ayrımlarına dair önermeler merkeze alınarak bu mekânsal ayrımlardan ekonomik, kültürel ve toplumsal olarak en belirgini ve en çok tartışılanı, yani loca ve onun tarihsel dönüşümleri araştırılmaktadır. Ulusal sinema tarihimizin ilk yıllarından, locaların Anadolu’daki açık hava sinemalarında kullanılmaya devam ettiği 1980’lerin sonuna kadar olan geniş dönemi kapsayan bu çalışmayı gerçekleştirmek için otobiyografilerden, hatıralardan, edebiyat eserlerinden, mizah dergilerinden, gazete arşivlerinden, filmlerden ve şarkılardan yararlanılmıştır. Bununla beraber İstanbul dışındaki şehirlerin sinemalarından loca manzaraları için Adana’da gerçekleştirilen sözlü tarih çalışmalarından ve diğer Anadolu kentlerinde yapılan araştırmalardan faydalanılmıştır. Çalışmada, tiyatro geleneğinden devralınan mekânlar olarak locaların öncelikle sınıfsal nedenlerle tercih edildiği görülmüştür. Ama localara olan talebin tek nedeni üst sınıfa ve protokole dahil olmayı istemek değildir. Sinema salonları, özellikle de localar bir mekân olarak, içeri giren herkese kaçışçı hazlar vaat eder. Kimi zaman salonların mimarisi, kapalılığı ve film gösterim pratiklerinin dinamikleri, dışarıda yaşanamayan bazı hazların bu mekânlarda yaşanmasına olanak sağlar. Bu durum sadece İstanbul sinemalarına özgü değildir; Anadolu sinemalarında da görülmektedir. Tek perdeli büyük salondan oluşan sinemaların birkaç küçük salona bölünerek komplekslere dönüşmesiyle beraber, paradi, parter veya balkonlar gibi, localar da tarihe karışır. Buna karşın günümüzde küçük salonlarda ikili koltuk ve kanepeler ayrım yaratmaya devam etmektedir.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"28 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139159210","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-12-25DOI: 10.16878/gsuilet.1374200
T. Çeli̇k
Bu makale, Türk sinema tarihinin öncü figürü ve ilk auteur'lerinden biri olarak kabul edilen Lütfi Akad'ın Avrupa geleneği ile ilişkisini Pierre Bourdieu'nün kültürel sermaye ve habitus kavramlarından yararlanarak anlamaya çalışır. Yeşilçamlı bir auteur olarak Akad'ın kendine özgü koşullarını değerlendirebileceğimiz bir yöntem çerçevesi çizer. Bu çerçeve, yönetmenin kişiliğine odaklanırken kökensel, sosyal ve kültürel bağlamını da analiz etmemize imkân veren auteur eleştirisi üzerinden şekillenir. İki yönlü bir değerlendirme yapmayı amaçlayan makalenin ilk bölümünde Akad'ın sinematografisini, anlatısal özelliklerini ve Yeşilçam'daki film pratiğini inceleyen çalışmalar Avrupa sinema geleneği çerçevesinde yorumlanır. Bu bölümde öne çıkan nitelikler, Avrupa sanat sineması paradigmasıyla ve auteur sinema yaklaşımıyla uyumludur. Çalışmanın ikinci bölümü, Akad'ın yetiştiği sosyal ve kültürel çevrenin onun auteur kimliği üzerindeki etkilerini ortaya koyar. Buna göre, Batıya açılan pencere olarak tanımlanan ve modernleşme sürecinde önemli bir role sahip olan Galatasaray Lisesinde 1930-1939 yılları arasında aldığı eğitim, Akad'ın önemli bir kültürel sermaye edinmesini sağlar. İçinde bulunduğu ortam ve koşullar sinemayı bir sanat pratiği olarak görmesine ve modernist estetik bağlama eklemlenmesine imkân verir. Avrupa sinema geleneği ve zihniyet dünyası ile olan yakınlığı, piyasa kurallarına ve politik ortamın taleplerine karşı kendi sinema arayışını sürdürmesinde ve bir yönetmen olarak öncü adımlar atmasında etkili olur.
{"title":"Batı'ya Açılan Pencereden Akad'ın Kadrajına: Avrupa Sinema Geleneği ve Kültürel Yatkınlıklar Bağlamında Lütfi Akad'ın Auteur Kimliğinin Analizi","authors":"T. Çeli̇k","doi":"10.16878/gsuilet.1374200","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1374200","url":null,"abstract":"Bu makale, Türk sinema tarihinin öncü figürü ve ilk auteur'lerinden biri olarak kabul edilen Lütfi Akad'ın Avrupa geleneği ile ilişkisini Pierre Bourdieu'nün kültürel sermaye ve habitus kavramlarından yararlanarak anlamaya çalışır. Yeşilçamlı bir auteur olarak Akad'ın kendine özgü koşullarını değerlendirebileceğimiz bir yöntem çerçevesi çizer. Bu çerçeve, yönetmenin kişiliğine odaklanırken kökensel, sosyal ve kültürel bağlamını da analiz etmemize imkân veren auteur eleştirisi üzerinden şekillenir. İki yönlü bir değerlendirme yapmayı amaçlayan makalenin ilk bölümünde Akad'ın sinematografisini, anlatısal özelliklerini ve Yeşilçam'daki film pratiğini inceleyen çalışmalar Avrupa sinema geleneği çerçevesinde yorumlanır. Bu bölümde öne çıkan nitelikler, Avrupa sanat sineması paradigmasıyla ve auteur sinema yaklaşımıyla uyumludur. Çalışmanın ikinci bölümü, Akad'ın yetiştiği sosyal ve kültürel çevrenin onun auteur kimliği üzerindeki etkilerini ortaya koyar. Buna göre, Batıya açılan pencere olarak tanımlanan ve modernleşme sürecinde önemli bir role sahip olan Galatasaray Lisesinde 1930-1939 yılları arasında aldığı eğitim, Akad'ın önemli bir kültürel sermaye edinmesini sağlar. İçinde bulunduğu ortam ve koşullar sinemayı bir sanat pratiği olarak görmesine ve modernist estetik bağlama eklemlenmesine imkân verir. Avrupa sinema geleneği ve zihniyet dünyası ile olan yakınlığı, piyasa kurallarına ve politik ortamın taleplerine karşı kendi sinema arayışını sürdürmesinde ve bir yönetmen olarak öncü adımlar atmasında etkili olur.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"29 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-12-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139159390","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-07DOI: 10.16878/gsuilet.1255403
Zeynep Merve Şivgin
İkonik fotoğraflar tarihsel olarak önemli anları, olayları ve kişileri temsil eden güçlü görsel imgelerdir. Olayların anlamlandırılması ve geçmişin nasıl hatırlanacağı konusunda izleyiciye rehberlik eder ve sahip oldukları söylemsel değer nedeniyle ideolojik mücadelenin aracı haline gelirler. İkonlaşan fotoğraflar sıradan fotoğraflardan farklı olarak geniş kitlelere ulaşarak, toplumsal hafızanın yapılandırılmasında önemli rol oynarlar. Çalışmada fotoğrafların ikonik değere erişme süreçleri hem geleneksel, hem de dijital medya yapısı içinde ele alınmaktadır. Geleneksel medya yapısı içerisinde bir fotoğrafın ikonik olabilmesi için öncelikle editoryal bir süzgeçten geçerek izleyiciyle buluşması gerekirken, dijital çağda medya profesyonellerinin tekelinin kırılmasıyla birlikte bu süreç değişmiştir. Katılımcı kültüre olanak tanıyan dijital medyada ikonik fotoğraflar kullanıcı pratikleriyle ortaya çıkmakta, bu sayede sıradan yurttaşların çektiği fotoğraflar da ikonlaşabilmektedir. Bu çalışmada toplumsal hafızanın görsel bir kaydı olan ikonik fotoğrafları ortaya çıkaran koşulların dijital çağdaki değişimi ve bu değişimin sonuçları fotoğraf ve hafıza ilişkisi çerçevesinde tartışmaya açılmaktadır. Çalışmada farklı görme biçimlerinin dahil olabildiği bir görsel evrende, toplumsal hafızanın daha çoğulcu ve demokratik bir biçimde oluşturulma potansiyeli taşıdığı sonucuna varılmaktadır.
{"title":"An Evaluation of the Relation Between Iconic Photograph and Collective Memory in Digital Age","authors":"Zeynep Merve Şivgin","doi":"10.16878/gsuilet.1255403","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1255403","url":null,"abstract":"İkonik fotoğraflar tarihsel olarak önemli anları, olayları ve kişileri temsil eden güçlü görsel imgelerdir. Olayların anlamlandırılması ve geçmişin nasıl hatırlanacağı konusunda izleyiciye rehberlik eder ve sahip oldukları söylemsel değer nedeniyle ideolojik mücadelenin aracı haline gelirler. İkonlaşan fotoğraflar sıradan fotoğraflardan farklı olarak geniş kitlelere ulaşarak, toplumsal hafızanın yapılandırılmasında önemli rol oynarlar. Çalışmada fotoğrafların ikonik değere erişme süreçleri hem geleneksel, hem de dijital medya yapısı içinde ele alınmaktadır. Geleneksel medya yapısı içerisinde bir fotoğrafın ikonik olabilmesi için öncelikle editoryal bir süzgeçten geçerek izleyiciyle buluşması gerekirken, dijital çağda medya profesyonellerinin tekelinin kırılmasıyla birlikte bu süreç değişmiştir. Katılımcı kültüre olanak tanıyan dijital medyada ikonik fotoğraflar kullanıcı pratikleriyle ortaya çıkmakta, bu sayede sıradan yurttaşların çektiği fotoğraflar da ikonlaşabilmektedir. Bu çalışmada toplumsal hafızanın görsel bir kaydı olan ikonik fotoğrafları ortaya çıkaran koşulların dijital çağdaki değişimi ve bu değişimin sonuçları fotoğraf ve hafıza ilişkisi çerçevesinde tartışmaya açılmaktadır. Çalışmada farklı görme biçimlerinin dahil olabildiği bir görsel evrende, toplumsal hafızanın daha çoğulcu ve demokratik bir biçimde oluşturulma potansiyeli taşıdığı sonucuna varılmaktadır.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125269784","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-06-02DOI: 10.16878/gsuilet.1282764
Merve Kaptan
Traduit en français en 2014, le livre de W.J.T. Mitchell Que veulent les images ? : Une critique de la culture visuelle est toujours d'actualité à une époque où les images sont omniprésentes et jouent un rôle de plus en plus important dans nos vies. Les idées du livre ont influencé des domaines tels que les études visuelles, l'histoire de l'art, les études sur les médias et les études culturelles, et ont contribué à façonner notre compréhension du rôle des images dans la culture contemporaine. Il propose un examen convaincant et stimulant de la relation entre les images et les spectateurs, et de la manière dont les images influencent notre perception du monde qui nous entoure. L’ouvrage continue d'inspirer de nouvelles recherches et réflexions sur le pouvoir des images et leur relation avec l'expérience humaine.
{"title":"What do pictures want? The lives and loves of images","authors":"Merve Kaptan","doi":"10.16878/gsuilet.1282764","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1282764","url":null,"abstract":"Traduit en français en 2014, le livre de W.J.T. Mitchell Que veulent les images ? : Une critique de la culture visuelle est toujours d'actualité à une époque où les images sont omniprésentes et jouent un rôle de plus en plus important dans nos vies. Les idées du livre ont influencé des domaines tels que les études visuelles, l'histoire de l'art, les études sur les médias et les études culturelles, et ont contribué à façonner notre compréhension du rôle des images dans la culture contemporaine. Il propose un examen convaincant et stimulant de la relation entre les images et les spectateurs, et de la manière dont les images influencent notre perception du monde qui nous entoure. L’ouvrage continue d'inspirer de nouvelles recherches et réflexions sur le pouvoir des images et leur relation avec l'expérience humaine.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"96 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122539799","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-05-31DOI: 10.16878/gsuilet.1209455
Fatmanur Arslan, Derya GÜL ÜNLÜ
Kadınları bilgilendirmek amacıyla e-posta listeleri, web siteleri ve forumlarla başlayan aktivist pratikler, her kullanıcının kendi söylemini üretmesini mümkün kılan sosyal medya platformlarının ortaya çıkışıyla hız kazanmış, çeşitlenmiştir. Ancak yeni medya ortamlarındaki aktivist pratikler, erişim ve kullanım becerileri bakımından farklar/bölünmeler, kullanıcı ve platform mekanizması kaynaklı tehditlerle de karşı karşıyadır. Bu bakımdan, yeni medyanın feminist aktivizme sunduğu olanakları ve engelleri belirlemek, feminist aktivistlerin seslerini nasıl daha gür bir şekilde duyurabileceklerinin anlaşılması için önemlidir. Bu odak noktasından hareketle gerçekleştirilen çalışma, uzman görüşlerinden yola çıkılarak, Türkiye’deki dijital feminist aktivizmin mevcut durumunun tanımlanıp, yeni medyanın feminist aktivizm için sunduğu olanak ve engellerin tespit edilmesi ve engellerin nasıl azaltılabileceği, olanakların nasıl arttırılabileceğine dair bir yol haritasının çizilmesi amacını taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda, konuda uzman 26 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, dijital ortamın yapısal özellikler ve kullanıcı kaynaklı içerik nedeniyle çeşitli engeller barındırmakla birlikte, geniş bir yelpazede feminist pratiklere katılımı olanaklı kıldığı tespit edilmiştir.
{"title":"Les nouveaux médias dans le processus de vocalisation de l'activisme féministe : une évaluation des avis d'experts sur les opportunités et les obstacles","authors":"Fatmanur Arslan, Derya GÜL ÜNLÜ","doi":"10.16878/gsuilet.1209455","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1209455","url":null,"abstract":"Kadınları bilgilendirmek amacıyla e-posta listeleri, web siteleri ve forumlarla başlayan aktivist pratikler, her kullanıcının kendi söylemini üretmesini mümkün kılan sosyal medya platformlarının ortaya çıkışıyla hız kazanmış, çeşitlenmiştir. Ancak yeni medya ortamlarındaki aktivist pratikler, erişim ve kullanım becerileri bakımından farklar/bölünmeler, kullanıcı ve platform mekanizması kaynaklı tehditlerle de karşı karşıyadır. Bu bakımdan, yeni medyanın feminist aktivizme sunduğu olanakları ve engelleri belirlemek, feminist aktivistlerin seslerini nasıl daha gür bir şekilde duyurabileceklerinin anlaşılması için önemlidir. Bu odak noktasından hareketle gerçekleştirilen çalışma, uzman görüşlerinden yola çıkılarak, Türkiye’deki dijital feminist aktivizmin mevcut durumunun tanımlanıp, yeni medyanın feminist aktivizm için sunduğu olanak ve engellerin tespit edilmesi ve engellerin nasıl azaltılabileceği, olanakların nasıl arttırılabileceğine dair bir yol haritasının çizilmesi amacını taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda, konuda uzman 26 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, dijital ortamın yapısal özellikler ve kullanıcı kaynaklı içerik nedeniyle çeşitli engeller barındırmakla birlikte, geniş bir yelpazede feminist pratiklere katılımı olanaklı kıldığı tespit edilmiştir.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"120 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116366588","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-27DOI: 10.16878/gsuilet.1314765
Kaya Akyildiz, Ivo Ozan Furman
Deizmin Türkiye’de imam hatip okulu öğrencileri arasında yaygınlaştığına dair tartışmalar sürerken Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş 12 Nisan 2018 tarihinde deistleri “sapık ve batıl felsefi bir düşüncenin takipçileri” olarak tanımladığı bir açıklama yaptı. Açıklamanın ardından sosyal medya, A. Erbaş'ın beyânatına verilen sert tepkiler ve kısmen de olsa destek açıklamalarıyla dolup taştı. Erbaş'ın açıklamasının tetiklediği bu tartışmayı anlamlandırabilmek amacıyla Twitter’da beyânattan sonraki 48 saatlik süreyi mercek altına almaya karar verdik. Sayısal veri toplama yöntemlerini kullanarak elde ettiğimiz 15.226 farklı Twitter kullanıcısına ait 21.674 tweetten oluşan bir veri seti ile tartışmada gündeme gelen temaları ve alınan pozisyonları analiz ettik. Hem niteliksel içerik analizi, hem de sosyal ağ analizi kullanarak gerçekleştirdiğimiz araştırmamızın bulguları, Twitter’da A. Erbaş’ın tetiklediği deizm tartışması vesilesiyle 3 temel sonucun ortaya çıktığını göstermektedir. Bu sonuçlar şöyleözetlenebilir: a) Twitter “dinden (Sünnî İslâm) dönme hikâyeleri”nin dile getirildiği geçici bir diyalojik alana dönüşmüştür; b) Twitter A. Erbaş’ın ve Diyanet'in politikalarına yönelik eleştirileri yapabilmek bir fırsat penceresi açmıştır; ve c) Twitter kullanıcıları A. Erbaş'ın açıklamalarından sadece A. Erbaş’ı değil hükümet aktörlerini doğrudan sorumlu tutmuştur.
{"title":"Cartographier les publics opposés à Diyanet lors de la controverse au sujet du déisme en 2018 sur Twitter turc","authors":"Kaya Akyildiz, Ivo Ozan Furman","doi":"10.16878/gsuilet.1314765","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1314765","url":null,"abstract":"Deizmin Türkiye’de imam hatip okulu öğrencileri arasında yaygınlaştığına dair tartışmalar sürerken Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş 12 Nisan 2018 tarihinde deistleri “sapık ve batıl felsefi bir düşüncenin takipçileri” olarak tanımladığı bir açıklama yaptı. Açıklamanın ardından sosyal medya, A. Erbaş'ın beyânatına verilen sert tepkiler ve kısmen de olsa destek açıklamalarıyla dolup taştı. Erbaş'ın açıklamasının tetiklediği bu tartışmayı anlamlandırabilmek amacıyla Twitter’da beyânattan sonraki 48 saatlik süreyi mercek altına almaya karar verdik. Sayısal veri toplama yöntemlerini kullanarak elde ettiğimiz 15.226 farklı Twitter kullanıcısına ait 21.674 tweetten oluşan bir veri seti ile tartışmada gündeme gelen temaları ve alınan pozisyonları analiz ettik. Hem niteliksel içerik analizi, hem de sosyal ağ analizi kullanarak gerçekleştirdiğimiz araştırmamızın bulguları, Twitter’da A. Erbaş’ın tetiklediği deizm tartışması vesilesiyle 3 temel sonucun ortaya çıktığını göstermektedir. Bu sonuçlar şöyleözetlenebilir: a) Twitter “dinden (Sünnî İslâm) dönme hikâyeleri”nin dile getirildiği geçici bir diyalojik alana dönüşmüştür; b) Twitter A. Erbaş’ın ve Diyanet'in politikalarına yönelik eleştirileri yapabilmek bir fırsat penceresi açmıştır; ve c) Twitter kullanıcıları A. Erbaş'ın açıklamalarından sadece A. Erbaş’ı değil hükümet aktörlerini doğrudan sorumlu tutmuştur.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"26 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132086709","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-18DOI: 10.16878/gsuilet.1232713
Serkan Şavk
Bu makalenin amacı, Yeşilçam Bir Sinema Hayvanı (Çağan Irmak, 2021, BluTV) ve Erşan Kuneri (Cem Yılmaz, 2022, Netflix) dizilerinde, Türk sinema tarihine ilişkin olgu ve süreçlerin nasıl ele alındığını incelemektir. Bu amaçla, dizilerin anlatılarına, yayınlandıkları süreğen medya platformlarıyla ilişkilerine ve medya tarihinde sinema-TV-platform eksenindeki dönüşüme bakıyorum. Tarihsel olgu ve süreçlerin nasıl inşa ve temsil edildiklerini anlamak için tasvir, teleoloji ve platform kaygısı kavramlarını kullanıyorum. Tasviri, temsil ve anlatıyı kapsayan ama bununla sınırlı kalmayıp anlatı ögelerinin onlara atfedilen önem ve değere göre nasıl haritalandığını anlamamızı sağlayan bir kavram olduğu için özellikle tercih ediyorum. Sonuç olarak her iki dizinin de, Türk sinema tarihine ilişkin olgu ve süreçlere daha önce görmediğimiz yoğunlukta yer verdiğini, ancak bunları kısmen dönüştürdüklerini ortaya koyuyorum. Her iki dizinin yaratıcılarının birer musavvir gibi kendi Yeşilçam hakikatlerini inşa ettiklerini, söz konusu inşa süreçlerine teleolojik bir bakış açısının hakim olduğunu iddia ediyorum.
本文旨在研究电视剧《Yeşilçam Bir Sinema Hayvanı》（Çağan Irmak，2021年，BluTV）和《Erşan Kuneri》（Cem Yılmaz，2022年，Netflix）如何处理与土耳其电影史相关的现象和过程。为此，我研究了这两部剧集的叙事、它们与正在播出的媒体平台的关系，以及媒体史在电影-电视-平台轴线上的转变。 我使用 "描绘"、"目的论 "和 "平台焦虑 "等概念来理解历史现象和过程是如何被建构和表现的。 我尤其倾向于 "描绘"，因为它是一个包含表现和叙事的概念，但又不局限于此，它让我们理解叙事元素是如何根据其重要性和价值被映射的。总之，我认为这两部剧集都以我们以前从未见过的密度包含了与土耳其电影史相关的事实和过程，但它们又对其进行了部分改造。 我声称，这两部剧集的创作者就像设计师一样构建了他们自己的《耶希尔卡姆》真相，而目的论视角主导了这些构建过程。
{"title":"Depictions of the History of Cinema in Two Platform Series","authors":"Serkan Şavk","doi":"10.16878/gsuilet.1232713","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1232713","url":null,"abstract":"Bu makalenin amacı, Yeşilçam Bir Sinema Hayvanı (Çağan Irmak, 2021, BluTV) ve Erşan Kuneri (Cem Yılmaz, 2022, Netflix) dizilerinde, Türk sinema tarihine ilişkin olgu ve süreçlerin nasıl ele alındığını incelemektir. Bu amaçla, dizilerin anlatılarına, yayınlandıkları süreğen medya platformlarıyla ilişkilerine ve medya tarihinde sinema-TV-platform eksenindeki dönüşüme bakıyorum. Tarihsel olgu ve süreçlerin nasıl inşa ve temsil edildiklerini anlamak için tasvir, teleoloji ve platform kaygısı kavramlarını kullanıyorum. Tasviri, temsil ve anlatıyı kapsayan ama bununla sınırlı kalmayıp anlatı ögelerinin onlara atfedilen önem ve değere göre nasıl haritalandığını anlamamızı sağlayan bir kavram olduğu için özellikle tercih ediyorum. Sonuç olarak her iki dizinin de, Türk sinema tarihine ilişkin olgu ve süreçlere daha önce görmediğimiz yoğunlukta yer verdiğini, ancak bunları kısmen dönüştürdüklerini ortaya koyuyorum. Her iki dizinin yaratıcılarının birer musavvir gibi kendi Yeşilçam hakikatlerini inşa ettiklerini, söz konusu inşa süreçlerine teleolojik bir bakış açısının hakim olduğunu iddia ediyorum.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-18","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130974411","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-12-23DOI: 10.16878/gsuilet.1190660
Özge Özyilmaz, Özde ÇELİKTEMEL-THOMEN
Sesli sinemaya geçiş tüm dünyada filmlerin üretim, gösterim ve seyir pratiklerini derinden etkilemiştir. Yerli film endüstrisi gelişkin olmayan Türkiye’de bu döneme sinema salonlarında sesli film gösterim altyapısına ilişkin gündemler ile yabancı dillerde gösterilen filmler karşısında seyircilerin karşılaştığı dil bariyeri ile ilgili sorunlar damga vurur. Sinema sermayesi taşrada güçlü olmadığı için buradaki salonların sesli film altyapısı kurmaları oldukça zor olur. Ayrıca dil bariyeri taşradaki salon işletmecileri için bir endişe kaynağıdır. Makalede İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirler dışında kalan bölgeler taşra olarak ele alınmış ve merkez dışında kalan coğrafyalarda bu süreçte öne çıkan aktörler, dinamikler ve sonuçların ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada konu ile ilgili çeşitli ikinci el kaynakların yanı sıra döneme ait gazete, dergi ve Cumhurbaşkanlığı Cumhuriyet Arşivi belgelerinden oluşan birincil kaynaklar kullanılmıştır. Bu çalışma, 1930-1945 arasında sesli sinemanın Türkiye’ye gelişi, film gösterim ve seyir pratiklerinin değişimi ile bu sürecin taşra sinemaları için yarattığı güçlükleri ele almaktadır. Makalede, taşrada sesli sinemanın yaygınlaşmasında halkevlerinin rolüne ve Zonguldak Halkevi örneği üzerinden bu süreçteki zorluklara değinilmektedir.
{"title":"Türkiye’de Taşraya Sesli Sinemanın Gelişi (1930-1945)","authors":"Özge Özyilmaz, Özde ÇELİKTEMEL-THOMEN","doi":"10.16878/gsuilet.1190660","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1190660","url":null,"abstract":"Sesli sinemaya geçiş tüm dünyada filmlerin üretim, gösterim ve seyir pratiklerini derinden etkilemiştir. Yerli film endüstrisi gelişkin olmayan Türkiye’de bu döneme sinema salonlarında sesli film gösterim altyapısına ilişkin gündemler ile yabancı dillerde gösterilen filmler karşısında seyircilerin karşılaştığı dil bariyeri ile ilgili sorunlar damga vurur. Sinema sermayesi taşrada güçlü olmadığı için buradaki salonların sesli film altyapısı kurmaları oldukça zor olur. Ayrıca dil bariyeri taşradaki salon işletmecileri için bir endişe kaynağıdır. Makalede İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirler dışında kalan bölgeler taşra olarak ele alınmış ve merkez dışında kalan coğrafyalarda bu süreçte öne çıkan aktörler, dinamikler ve sonuçların ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada konu ile ilgili çeşitli ikinci el kaynakların yanı sıra döneme ait gazete, dergi ve Cumhurbaşkanlığı Cumhuriyet Arşivi belgelerinden oluşan birincil kaynaklar kullanılmıştır. Bu çalışma, 1930-1945 arasında sesli sinemanın Türkiye’ye gelişi, film gösterim ve seyir pratiklerinin değişimi ile bu sürecin taşra sinemaları için yarattığı güçlükleri ele almaktadır. Makalede, taşrada sesli sinemanın yaygınlaşmasında halkevlerinin rolüne ve Zonguldak Halkevi örneği üzerinden bu süreçteki zorluklara değinilmektedir.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"51 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130186898","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-12-22DOI: 10.16878/gsuilet.1180843
Ceren SÖZERİ ÖZDAL
Gazetecilerin otobiyografileri veya anıları, daha geniş bir tanımla “ben anlatıları” gazetecilik tarihinin temel kaynaklarındandır. Sübjektifliği tartışma konusu olsa da,öznenin kendisi ve kendisini metinde nasıl inşa ettiği gazetecilik ve haber sosyolojisi açısından incelemeye değerdir. Aynı dönemde yayınlanan üç otobiyografik kitaba odaklanan ve benzer konuları ele alan bu çalışma, medyanın güncel ekonomi politik iklimini karşılaştırmalı bir okumayla betimlemeyi amaçlamıştır. Analiz, gazetecilerin kendilerini dışlayan medya ortamını “teslim olan”, “rehin alınan” ve “itaatkâr” gibi sözcüklerle tanımladıklarını göstermiştir. Gazeteciler, iktidarın medya politikalarının yanı sıra mevcut iklimin birincil sorumluları olarak medya sahiplerini ve patronaj ilişkilerini işaret etmektedirler. Bunun yanı sıra sistemi sorgulamak yerine direniş ve dayanışma eksikliğini bireysel ahlaki problemlere indirgedikleri, bu sistemi yaratan sebepleri ihmal ettikleri gözlenmiştir. Her üç anlatı da kendi başarılarına odaklanmış, mesleğe dair sosyal, kültürel ve politik tartışma öz eleştiri eksikliği nedeniyle sınırlı kalmıştır.
{"title":"Otobiyografik Gazetecilik Anlatıları Bize Ne Söylüyor?","authors":"Ceren SÖZERİ ÖZDAL","doi":"10.16878/gsuilet.1180843","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1180843","url":null,"abstract":"Gazetecilerin otobiyografileri veya anıları, daha geniş bir tanımla “ben anlatıları” gazetecilik tarihinin temel kaynaklarındandır. Sübjektifliği tartışma konusu olsa da,öznenin kendisi ve kendisini metinde nasıl inşa ettiği gazetecilik ve haber sosyolojisi açısından incelemeye değerdir. Aynı dönemde yayınlanan üç otobiyografik kitaba odaklanan ve benzer konuları ele alan bu çalışma, medyanın güncel ekonomi politik iklimini karşılaştırmalı bir okumayla betimlemeyi amaçlamıştır. Analiz, gazetecilerin kendilerini dışlayan medya ortamını “teslim olan”, “rehin alınan” ve “itaatkâr” gibi sözcüklerle tanımladıklarını göstermiştir. Gazeteciler, iktidarın medya politikalarının yanı sıra mevcut iklimin birincil sorumluları olarak medya sahiplerini ve patronaj ilişkilerini işaret etmektedirler. Bunun yanı sıra sistemi sorgulamak yerine direniş ve dayanışma eksikliğini bireysel ahlaki problemlere indirgedikleri, bu sistemi yaratan sebepleri ihmal ettikleri gözlenmiştir. Her üç anlatı da kendi başarılarına odaklanmış, mesleğe dair sosyal, kültürel ve politik tartışma öz eleştiri eksikliği nedeniyle sınırlı kalmıştır.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"56 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129282747","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-12-22DOI: 10.16878/gsuilet.1167777
İ. Krom, Mehmet Sinan Tam
Lifestyle allows marketers to access detailed personal information about consumers, presents images they can identify with through brands, and appeals to consumers by presenting similar or different lifestyles. The study presents conceptual information on lifestyle marketing and advertising through a literature review and content analysis for lifestyle advertisements during the pandemic and post-pandemic periods. This research aimed to examine the changing lifestyle advertising understanding during and after the Covid-19 pandemic period using the content analysis method. It is concluded in the research that advertisements during the pandemic period revealed lifestyles that offer values and role models for consumers to put into practice, as stated in the social learning theory. On the other hand, during the post-pandemic period, the dynamics have changed commercially, with advertisers concentrating on messages imposing that the pandemic was overcome. In the advertisements of the pandemic period, lifestyles such as e-socialization, family relations, working from home, e-consumption, and messages such as hope, spiritual belief, and healthy life were conveyed to consumers. In the post-pandemic period, the lifestyles proposed in the advertisements comprise family relations, fashion, working from home, loneliness, e-socialization, e-consumption, leisure activities, and digitalizing. In addition, the messages given include success, hope, nostalgia, and beliefs.
{"title":"Changes in Lifestyle Advertising During and After COVID-19 Pandemic Period","authors":"İ. Krom, Mehmet Sinan Tam","doi":"10.16878/gsuilet.1167777","DOIUrl":"https://doi.org/10.16878/gsuilet.1167777","url":null,"abstract":"Lifestyle allows marketers to access detailed personal information about consumers, presents images they can identify with through brands, and appeals to consumers by presenting similar or different lifestyles. The study presents conceptual information on lifestyle marketing and advertising through a literature review and content analysis for lifestyle advertisements during the pandemic and post-pandemic periods. This research aimed to examine the changing lifestyle advertising understanding during and after the Covid-19 pandemic period using the content analysis method. It is concluded in the research that advertisements during the pandemic period revealed lifestyles that offer values and role models for consumers to put into practice, as stated in the social learning theory. On the other hand, during the post-pandemic period, the dynamics have changed commercially, with advertisers concentrating on messages imposing that the pandemic was overcome. In the advertisements of the pandemic period, lifestyles such as e-socialization, family relations, working from home, e-consumption, and messages such as hope, spiritual belief, and healthy life were conveyed to consumers. In the post-pandemic period, the lifestyles proposed in the advertisements comprise family relations, fashion, working from home, loneliness, e-socialization, e-consumption, leisure activities, and digitalizing. In addition, the messages given include success, hope, nostalgia, and beliefs.","PeriodicalId":166189,"journal":{"name":"Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi","volume":"39 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127395187","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：