This study was conducted to investigate whether there is a relationship between the mean vertical jump heights and negative attack percentages of elite male volleyball players. The study was completed with 18 volleyball players (7 middle players, 8 spikers and 3 opposites). Vertical jump heights were measured with a Vert belt. Negative attack performance data were recorded with Data Voley4 professional software. According to the results, there was no correlation between the jump heights of the middle players and spikers and the negative attack data. In the case of opposite players, there was no correlation between ineffective attack and blocked attack and jump height, while there was a weakly positive correlation with attack error.
{"title":"The Relationship Between Vertical Jump Height and Negative Attack Performance According to Different Positions of Elite Male Volleyball Players","authors":"Fatma TOKAT, Mehmet Görkem İŞGÜZAR","doi":"10.22282/tojras.1343862","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1343862","url":null,"abstract":"This study was conducted to investigate whether there is a relationship between the mean vertical jump heights and negative attack percentages of elite male volleyball players. The study was completed with 18 volleyball players (7 middle players, 8 spikers and 3 opposites). Vertical jump heights were measured with a Vert belt. Negative attack performance data were recorded with Data Voley4 professional software. According to the results, there was no correlation between the jump heights of the middle players and spikers and the negative attack data. In the case of opposite players, there was no correlation between ineffective attack and blocked attack and jump height, while there was a weakly positive correlation with attack error.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"53 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867385","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The number of studies on warm-up protocols has increased in recent years. However, there are very few studies that are specific to the population of female athletes and consist of a large number of participants. This study was designed to investigate the effects of 3 different warm-up protocols on sprinting performance in young female volleyball players. A total of 62 licensed female volleyball players aged 13-17 years participated voluntarily. There were 3 sessions in the study. The participants were randomly divided into a warm-up group (GWG), a dynamic stretch group (DSG) and a static stretch group (SSG). After completing the warm-up protocols, the groups underwent a 5-minute transition period. The 20-metre sprint performance test was then performed. Data analysis was performed with the Python programming language and IBM SPSS 26 software. Shapiro-Wilk and Kolmogorov-Smirnov tests and kurtosis and skewness checks were performed. The data were indicated to be normally distributed (p> 0,05). Repeated Measures Anova test was used to detect the differences and the significance level was chosen as α=0,05. When the results were examined, it was found that there was no statistically significant difference between the GWG and SSG 20 meter sprint time values (p>0,05), whereas when the DSG and GWG and SSG 20 metre sprint time values were compared, it was found that the DSG group's sprint time improved statistically significantly (p
{"title":"Kadın Voleybolcularda Farklı Isınma Protokollerinin Sprint Performansına Akut Etkisinin İncelenmesi","authors":"Gökhan TUNA, Ayşem Ece YALÇINKAYA","doi":"10.22282/tojras.1349683","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1349683","url":null,"abstract":"The number of studies on warm-up protocols has increased in recent years. However, there are very few studies that are specific to the population of female athletes and consist of a large number of participants. This study was designed to investigate the effects of 3 different warm-up protocols on sprinting performance in young female volleyball players. A total of 62 licensed female volleyball players aged 13-17 years participated voluntarily. There were 3 sessions in the study. The participants were randomly divided into a warm-up group (GWG), a dynamic stretch group (DSG) and a static stretch group (SSG). After completing the warm-up protocols, the groups underwent a 5-minute transition period. The 20-metre sprint performance test was then performed. Data analysis was performed with the Python programming language and IBM SPSS 26 software. Shapiro-Wilk and Kolmogorov-Smirnov tests and kurtosis and skewness checks were performed. The data were indicated to be normally distributed (p> 0,05). Repeated Measures Anova test was used to detect the differences and the significance level was chosen as α=0,05. When the results were examined, it was found that there was no statistically significant difference between the GWG and SSG 20 meter sprint time values (p>0,05), whereas when the DSG and GWG and SSG 20 metre sprint time values were compared, it was found that the DSG group's sprint time improved statistically significantly (p","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"76 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867380","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The profession of coaching is an important task as they are always together and guiding individuals who do sports at amateur and professional level. A coach is a person who requires expertise and follows the developments in his field. Emotional labor is; It expresses the feelings and thoughts that an individual feels at work. The aim of this research is to examine the emotional labor of the trainers working in the Provincial Directorate of Youth and Sports in terms of various variables and to determine whether there are significant differences between them.
The sample of this research, in which descriptive scanning model was used, consisted of trainers working in Erzurum Provincial Directorate of Youth and Sports. "Personal Information Form" created by the researcher and Emotional Labor Scale (DES) developed by Basım and Bengibaş (2012) were used to collect data in the research. SPSS 21.0 package program was used in the analysis of the data, and the significance value was accepted as 0.05. In the evaluation of the data, number, percentage, mean and standard deviation were applied as descriptive statistical methods. As a result of the analysis, it was determined that the data were not normally distributed and Mann Whitney U-test was used for pairwise comparisons and Kruskal Wallis H-test was used for more than two comparisons. According to the findings of our research, although there is no statistically significant difference in the comparison made according to some demographic variables, it can be said that men spend more emotional labor than women. Likewise, although there is no statistically significant difference between single participants and married people, it can be said that single participants spend more emotional labor.
{"title":"EXAMINING THE EMOTIONAL LABOR BEHAVIORS OF TRAINERS: THE CASE OF ERZURUM PROVINCE","authors":"Kübra ÖZDEMİR, Talha MURATHAN","doi":"10.22282/tojras.1311470","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1311470","url":null,"abstract":"The profession of coaching is an important task as they are always together and guiding individuals who do sports at amateur and professional level. A coach is a person who requires expertise and follows the developments in his field. Emotional labor is; It expresses the feelings and thoughts that an individual feels at work. The aim of this research is to examine the emotional labor of the trainers working in the Provincial Directorate of Youth and Sports in terms of various variables and to determine whether there are significant differences between them. 
 The sample of this research, in which descriptive scanning model was used, consisted of trainers working in Erzurum Provincial Directorate of Youth and Sports. \"Personal Information Form\" created by the researcher and Emotional Labor Scale (DES) developed by Basım and Bengibaş (2012) were used to collect data in the research. SPSS 21.0 package program was used in the analysis of the data, and the significance value was accepted as 0.05. In the evaluation of the data, number, percentage, mean and standard deviation were applied as descriptive statistical methods. As a result of the analysis, it was determined that the data were not normally distributed and Mann Whitney U-test was used for pairwise comparisons and Kruskal Wallis H-test was used for more than two comparisons. According to the findings of our research, although there is no statistically significant difference in the comparison made according to some demographic variables, it can be said that men spend more emotional labor than women. Likewise, although there is no statistically significant difference between single participants and married people, it can be said that single participants spend more emotional labor.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"2013 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135769942","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sosyal medya ve internette geçirilen süre arttıkça sosyal medya bağımlılığı ve buna bağlı uyku kalitesinde bozulma gibi sonuçlar ortaya çıkmaktadır. Uyku, sporcunun antrenmandan sonra toparlanması, bir sonraki antrenman ve müsabaka gününe hazır olması için çok önemlidir. Bu araştırmada, sporcularda sosyal medya bağımlılığının ve uyku kalitesine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma evreni, 18 yaş ve üzerindeki 409 (200 kadın, 209 erkek) sporcudan oluşmuştur. Araştırmanın verileri, ‘‘Kişisel Bilgi Formu’’, ‘‘Bergen Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği’’ ve ‘’Cumhuriyet Öznel Uyku Kalitesi Ölçeği’’ kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde frekans ve yüzdelik değerler ile parametrik testlerden bağımsız örneklem t Testi ve Pearson Correlation Testi kullanılmıştır. Analizlerde yanılma düzeyi p
随着花在社交媒体和互联网上的时间增加，社交媒体成瘾和相关后果（如睡眠质量下降）也随之出现。睡眠对于运动员在训练后恢复体力并为下一天的训练和比赛做好准备非常重要。本研究旨在调查社交媒体成瘾及其对运动员睡眠质量的影响。研究对象包括 409 名 18 岁及以上的运动员（200 名女性，209 名男性）。研究采用 "个人信息表"、"卑尔根社交媒体成瘾量表 "和 "共和党人主观睡眠质量量表 "收集数据。统计分析采用频率和百分比值、独立样本 t 检验和皮尔逊相关检验。在分析中，误差水平 p
{"title":"SPORCULARDA SOSYAL MEDYA BAĞIMLILIĞININ UYKU KALİTESİNE ETKİSİ","authors":"Çalık Veli KOÇAK, Selin ŞİMŞEK","doi":"10.22282/tojras.1318963","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1318963","url":null,"abstract":"Sosyal medya ve internette geçirilen süre arttıkça sosyal medya bağımlılığı ve buna bağlı uyku kalitesinde bozulma gibi sonuçlar ortaya çıkmaktadır. Uyku, sporcunun antrenmandan sonra toparlanması, bir sonraki antrenman ve müsabaka gününe hazır olması için çok önemlidir. Bu araştırmada, sporcularda sosyal medya bağımlılığının ve uyku kalitesine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma evreni, 18 yaş ve üzerindeki 409 (200 kadın, 209 erkek) sporcudan oluşmuştur. Araştırmanın verileri, ‘‘Kişisel Bilgi Formu’’, ‘‘Bergen Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği’’ ve ‘’Cumhuriyet Öznel Uyku Kalitesi Ölçeği’’ kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde frekans ve yüzdelik değerler ile parametrik testlerden bağımsız örneklem t Testi ve Pearson Correlation Testi kullanılmıştır. Analizlerde yanılma düzeyi p","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"129 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867258","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu alışmanın amacı; elit oryantiring sporcularının saldırganlık tutumlarının farklı değişkenlere göre incelenmesidir. Bu kapsamda araştırmanın örneklemini Ankara ilinde oryantiring sporuyla ilgilenen 113 kişiden oluşmaktadır. Bu araştırmada, Buss ve Perry (1992) tarafından geliştirilen bir saldırganlık ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek, 29 madde içeren bir 5'li Likert tipi ölçektir. Verilerin normal dağılımı, Skewness ve Basıklık testleri ile incelenmiş ve verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Bu bağlamda, verilerin analizinde parametrik testler olan bağımsız t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way Anova) testi kullanılmıştır. Ayrıca, verilerin güvenilirliği Cronbach Alpha iç tutarlılığına dayalı olarak .822 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, sosyodemografik değişkenler ile saldırganlık tutumları düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Cinsiyet değişkeni bakımından saldırganlık tutumunda erkeklerin kadınlardan daha yüksek, yaş değişkeni bakımından değerlendirildiğinde saldırganlık tutumunun gençlerde yaşı daha ilerde olan bireylere göre daha yüksek, eğitim durumu açısından saldırganlık tutumunun düşük eğitim düzeyine sahip bireylerde daha yüksek olduğu görülmüştür. Medeni durum değişkeni bakımından herhangi bir anlamlı ilişkinin varlığına rastlanılmamıştır. Oryantiring branşıyla ilgilenme süresi değişkeni ile saldırganlık tutumu arasında deneyimi düşük bireylerde saldırganlık düzeyinin daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.
本研究的目的是根据不同变量对精英定向越野运动员的攻击态度进行研究。在此背景下，研究样本由安卡拉省对定向运动感兴趣的 113 人组成。本研究采用了 Buss 和 Perry（1992 年）编制的攻击性量表。该量表为 5 点李克特量表，包含 29 个项目。通过偏度和峰度检验对数据的正态分布进行了分析，结果表明数据呈正态分布。在此情况下，使用了独立 t 检验和单向方差分析（One Way Anova）检验等参数检验来分析数据。此外，根据 Cronbach Alpha 内部一致性，确定数据的可靠性为 0.822。结果表明，社会人口变量与攻击态度水平之间存在显著关系。从性别变量来看，男性的攻击性态度高于女性；从年龄变量来看，年轻人的攻击性态度高于老年人；从教育程度来看，教育程度低的人的攻击性态度更高。在婚姻状况变量方面没有发现明显的关系。据了解，在定向运动兴趣持续时间和攻击态度变量之间，低经验者的攻击水平更高。
{"title":"Elit Oryantiring Sporcularının Saldırganlık Davranışlarının İncelenmesi","authors":"Heidar SAJEDİ, Merve UCA","doi":"10.22282/tojras.1345106","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1345106","url":null,"abstract":"Bu alışmanın amacı; elit oryantiring sporcularının saldırganlık tutumlarının farklı değişkenlere göre incelenmesidir. Bu kapsamda araştırmanın örneklemini Ankara ilinde oryantiring sporuyla ilgilenen 113 kişiden oluşmaktadır. Bu araştırmada, Buss ve Perry (1992) tarafından geliştirilen bir saldırganlık ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek, 29 madde içeren bir 5'li Likert tipi ölçektir. Verilerin normal dağılımı, Skewness ve Basıklık testleri ile incelenmiş ve verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Bu bağlamda, verilerin analizinde parametrik testler olan bağımsız t testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way Anova) testi kullanılmıştır. Ayrıca, verilerin güvenilirliği Cronbach Alpha iç tutarlılığına dayalı olarak .822 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, sosyodemografik değişkenler ile saldırganlık tutumları düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Cinsiyet değişkeni bakımından saldırganlık tutumunda erkeklerin kadınlardan daha yüksek, yaş değişkeni bakımından değerlendirildiğinde saldırganlık tutumunun gençlerde yaşı daha ilerde olan bireylere göre daha yüksek, eğitim durumu açısından saldırganlık tutumunun düşük eğitim düzeyine sahip bireylerde daha yüksek olduğu görülmüştür. Medeni durum değişkeni bakımından herhangi bir anlamlı ilişkinin varlığına rastlanılmamıştır. Oryantiring branşıyla ilgilenme süresi değişkeni ile saldırganlık tutumu arasında deneyimi düşük bireylerde saldırganlık düzeyinin daha yüksek olduğu anlaşılmıştır.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"215 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867384","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Yetişkinlerin günlük yaşamlarında oyun oynamanın temel işlevleri olarak neyi algıladıkları ve tutumları hakkında yeterince bilgi ve araştırma oldukça azdır. Bu çalışmanın amacı, farklı şehirlerde Spor Bilimleri Fakültesi (SBF) ve Çocuk Gelişimi (ÇG) bölümünde okuyan yetişkin öğrencilerin çeşitli aktivite içeren oyunlara yönelik kişilik özelliği olarak bireysel oyunculuk düzeylerini ve tutumlarını test etmektir. İstanbul ve Kocaeli ilinde SBF ve ÇG’de öğrenim gören 18-22 yaş arası (F= %46), (M=%54) 261 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Oyunsallık Ölçeği (18-22 Yaş) kullanılmıştır. Veri analizi olarak, Yaş değişkeni ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçeklerin puanları ile Kruskal Wallis testi yapılmıştır. Cinsiyet, okuduğunuz bölüm ve yaşadığınız şehir değişkenleri ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçekler puanları ile T- testi yapılmıştır. Verilerin normal dağılım özellikleri, Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testleri ile Skewness ve Kurtosis değerleri kullanılarak incelenmiştir. Homojen dağılıma sahip verilere dayalı olarak parametrik testler uygulanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Bağımsız Tek Örneklem T testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve grup içi karşılaştırmalar için Tukey HSD ve LSD yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda oyun tutkusu, risk olma ve oyun isteği alt boyutları ile okudukları bölüm değişken arasındaki anlamlı ilişkide çocuk gelişim bölümü öğrencilerinin ortalamalarının Spor bilimleri fakültesi öğrencilerine nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Oyun tutkusu ve risk alma alt boyutları ile yaşadıkları şehir değişkeni arasındaki anlamlı ilişkide Kocaeli şehrinde okuyan öğrencilerinin ortalamalarının İstanbul şehrinde yaşayan öğrencilere nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, insanların, günlük yaşamlarında eğlence için çevre ve eğitimin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Bu durum, yetişkin oyunculuğunun potansiyel faydaları hakkında daha fazla araştırma yapılmasını gerektirmektedir.
{"title":"Assessment Of Playfulness Dimension For 18-22 Years Old Students In Different Faculties","authors":"Heidar SAJEDİ, Merve UCA","doi":"10.22282/tojras.1347831","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1347831","url":null,"abstract":"Yetişkinlerin günlük yaşamlarında oyun oynamanın temel işlevleri olarak neyi algıladıkları ve tutumları hakkında yeterince bilgi ve araştırma oldukça azdır. Bu çalışmanın amacı, farklı şehirlerde Spor Bilimleri Fakültesi (SBF) ve Çocuk Gelişimi (ÇG) bölümünde okuyan yetişkin öğrencilerin çeşitli aktivite içeren oyunlara yönelik kişilik özelliği olarak bireysel oyunculuk düzeylerini ve tutumlarını test etmektir. İstanbul ve Kocaeli ilinde SBF ve ÇG’de öğrenim gören 18-22 yaş arası (F= %46), (M=%54) 261 öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Oyunsallık Ölçeği (18-22 Yaş) kullanılmıştır. Veri analizi olarak, Yaş değişkeni ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçeklerin puanları ile Kruskal Wallis testi yapılmıştır. Cinsiyet, okuduğunuz bölüm ve yaşadığınız şehir değişkenleri ile oyunsallık ölçeği toplam puanları ve alt ölçekler puanları ile T- testi yapılmıştır. Verilerin normal dağılım özellikleri, Kolmogorov-Smirnov ve Shapiro-Wilk testleri ile Skewness ve Kurtosis değerleri kullanılarak incelenmiştir. Homojen dağılıma sahip verilere dayalı olarak parametrik testler uygulanmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, Bağımsız Tek Örneklem T testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve grup içi karşılaştırmalar için Tukey HSD ve LSD yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda oyun tutkusu, risk olma ve oyun isteği alt boyutları ile okudukları bölüm değişken arasındaki anlamlı ilişkide çocuk gelişim bölümü öğrencilerinin ortalamalarının Spor bilimleri fakültesi öğrencilerine nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Oyun tutkusu ve risk alma alt boyutları ile yaşadıkları şehir değişkeni arasındaki anlamlı ilişkide Kocaeli şehrinde okuyan öğrencilerinin ortalamalarının İstanbul şehrinde yaşayan öğrencilere nazaran daha yüksek olduğu belirlenmiş, diğer alt boyutlarda anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, insanların, günlük yaşamlarında eğlence için çevre ve eğitimin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Bu durum, yetişkin oyunculuğunun potansiyel faydaları hakkında daha fazla araştırma yapılmasını gerektirmektedir.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"27 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135867382","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışmanın amacı spor bilimleri öğrencilerinin sosyal medyada gösteriş tüketimi eğilimi ile narsistik kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmada tarama modellerinden ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Karabük Üniversitesi Hasan Doğan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda okuyan 620 lisans öğrencisi oluşturmaktadır. Tüm evrene ulaşmak zaman açısından mümkün olmadığı için araştırmanın örneklemini bu öğrenciler içerisinden seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen 138 erkek 68 kadın olmak üzere 206 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanmış “Kişisel Bilgi Formu”, Ames ve ark. (2006) tarafından geliştirilmiş Atay (2019) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış “Narsistik Kişilik Envanteri (NKE)” ve İlhan ve Uğurhan (2019) tarafından geliştirilen “Sosyal Medyada Gösteriş Tüketimi Eğilimi Ölçeği (SMGTE)” kullanılmıştır. SPSS-24 paket programı kullanılarak yapılan analizlerde verilerin normal dağılım göstermesi sonucunda tanımlayıcı istatistik analizlerin yanında, bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve farklılıkların test edilmesinde Tukey testi kullanılmıştır. Öğrencilerin SMGTE Ölçeğine verdikleri cevaplar sonucunda; cinsiyet değişkeni arasında farklılık bulunmazken lisanslı sporcu olma durumu, bölüm, sosyal medya kullanma sıklığı, sosyal medyada en sık yapılan paylaşım türü değişkenleri arasında ya toplamı ya da alt boyutları arasında anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin NKE’ne verdikleri cevaplar sonucunda; lisanslı sporcu olma durumu, sosyal medyada en sık yapılan paylaşım türüne göre farklılık bulunmazken cinsiyet, bölüm, sosyal medya kullanma sıklığı değişkenleri arasında ya toplamı ya da alt boyutları arasında anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, öğrencilerin sosyal medya gösteriş tüketimi eğilimlerinin narsistik kişilik özellikleri arasında bir ilişkinin olduğu; sosyal medya uygulamalarını kullanımının, sıklığının narsistik kişilik özelliklerini ön plana çıkarmada önemli rol oynadığı, lisanslı spor yapan öğrencilerin sosyal medya gösteriş tüketimi eğilimin daha yüksek olduğu görülmektedir.
{"title":"AN INVESTİGATİON OF THE RELATİONSHİP BETWEEN SPORT SCİENCE STUDENTS' SOCİAL MEDİA CONSUMPTİON TENDENCY AND NARCİSSİSTİC PERSONALİTY TRAİTS","authors":"İsa DOĞAN, Pınar KARACAN DOĞAN, Gamze DURMUŞ","doi":"10.22282/tojras.1330802","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1330802","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı spor bilimleri öğrencilerinin sosyal medyada gösteriş tüketimi eğilimi ile narsistik kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmada tarama modellerinden ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Karabük Üniversitesi Hasan Doğan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda okuyan 620 lisans öğrencisi oluşturmaktadır. Tüm evrene ulaşmak zaman açısından mümkün olmadığı için araştırmanın örneklemini bu öğrenciler içerisinden seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen 138 erkek 68 kadın olmak üzere 206 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanmış “Kişisel Bilgi Formu”, Ames ve ark. (2006) tarafından geliştirilmiş Atay (2019) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış “Narsistik Kişilik Envanteri (NKE)” ve İlhan ve Uğurhan (2019) tarafından geliştirilen “Sosyal Medyada Gösteriş Tüketimi Eğilimi Ölçeği (SMGTE)” kullanılmıştır. SPSS-24 paket programı kullanılarak yapılan analizlerde verilerin normal dağılım göstermesi sonucunda tanımlayıcı istatistik analizlerin yanında, bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve farklılıkların test edilmesinde Tukey testi kullanılmıştır. Öğrencilerin SMGTE Ölçeğine verdikleri cevaplar sonucunda; cinsiyet değişkeni arasında farklılık bulunmazken lisanslı sporcu olma durumu, bölüm, sosyal medya kullanma sıklığı, sosyal medyada en sık yapılan paylaşım türü değişkenleri arasında ya toplamı ya da alt boyutları arasında anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin NKE’ne verdikleri cevaplar sonucunda; lisanslı sporcu olma durumu, sosyal medyada en sık yapılan paylaşım türüne göre farklılık bulunmazken cinsiyet, bölüm, sosyal medya kullanma sıklığı değişkenleri arasında ya toplamı ya da alt boyutları arasında anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, öğrencilerin sosyal medya gösteriş tüketimi eğilimlerinin narsistik kişilik özellikleri arasında bir ilişkinin olduğu; sosyal medya uygulamalarını kullanımının, sıklığının narsistik kişilik özelliklerini ön plana çıkarmada önemli rol oynadığı, lisanslı spor yapan öğrencilerin sosyal medya gösteriş tüketimi eğilimin daha yüksek olduğu görülmektedir.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135926144","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Introduction: The motivational challenges faced by sport science graduates in foreign language learning are one of the focal points of research in this field. Foreign language learning is an important factor for sports science graduates. Because sport is an international field and requires communication, language skills are needed. However, lack of motivation affects the language learning process. Lack of motivation is an obstacle that sport sciences graduates face in foreign language learning. This situation leads to problems such as inattention, apathy and low level of success. The reasons for lack of motivation include difficulties in adapting to the requirements of language learning, lack of belief in language learning skills, lack of extrinsic motivation and difficulties in the language learning process. This is among the findings that sport science graduates are highly demotivated by the lack of knowledge to understand the advantages of language learning in their sport careers. Results: A supportive learning environment for sport sciences graduates should be provided and students are not given the opportunity to observe their progress in the language learning process. It is also among the results that the variety of learning materials and activities to increase motivation and the factors for interesting and interactive activities are not formed. It is among the results of the research that interactive methods that encourage active participation in language learning are not used. It is seen that participants in academic life do not work with real-life examples to improve their language skills. In addition, methods such as setting goals and tracking progress are not used by the participants for motivational purposes. Conclusion: It is a common problem that sport science graduates face a lack of motivation in foreign language learning. Various approaches such as awareness-raising activities, a supportive learning environment and interactive teaching strategies should be used to overcome this challenge. Increasing sport science graduates' motivation to learn a language has been shown to be a crucial factor for improving their language skills and expanding opportunities in their sport careers.
{"title":"A SCALE DEVELOPMENT STUDY ON MOTIVATION SOURCES OF SPORT SCIENCES GRADUATES IN FOREIGN LANGUAGE LEARNING","authors":"Ali Serdar YÜCEL, Gökşen ARAS, Murat KORKMAZ","doi":"10.22282/tojras.1331761","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1331761","url":null,"abstract":"Introduction: The motivational challenges faced by sport science graduates in foreign language learning are one of the focal points of research in this field. Foreign language learning is an important factor for sports science graduates. Because sport is an international field and requires communication, language skills are needed. However, lack of motivation affects the language learning process. Lack of motivation is an obstacle that sport sciences graduates face in foreign language learning. This situation leads to problems such as inattention, apathy and low level of success. The reasons for lack of motivation include difficulties in adapting to the requirements of language learning, lack of belief in language learning skills, lack of extrinsic motivation and difficulties in the language learning process. This is among the findings that sport science graduates are highly demotivated by the lack of knowledge to understand the advantages of language learning in their sport careers. Results: A supportive learning environment for sport sciences graduates should be provided and students are not given the opportunity to observe their progress in the language learning process. It is also among the results that the variety of learning materials and activities to increase motivation and the factors for interesting and interactive activities are not formed. It is among the results of the research that interactive methods that encourage active participation in language learning are not used. It is seen that participants in academic life do not work with real-life examples to improve their language skills. In addition, methods such as setting goals and tracking progress are not used by the participants for motivational purposes. Conclusion: It is a common problem that sport science graduates face a lack of motivation in foreign language learning. Various approaches such as awareness-raising activities, a supportive learning environment and interactive teaching strategies should be used to overcome this challenge. Increasing sport science graduates' motivation to learn a language has been shown to be a crucial factor for improving their language skills and expanding opportunities in their sport careers.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135925839","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Maintaining an active lifestyle is crucial for maximizing the benefits of physical activity and avoiding the drawbacks of inactivity. Regular physical activity is a key factor in enhancing the quality of life. Having a high-quality life for women will positively impact the health of the current society and future generations. Additionally, women serve as role models for their children as they raise them. In this context, women play a significant role in shaping societal norms regarding participation in physical activity and people's quality of life. Regarding research on physical activity and quality of life, most studies focus on the elderly population. There are fewer studies examining women's quality of life and their physical activity levels. Thus, this study aimed to investigate the relationship between physical activity levels and the quality of life among women aged 18–45. Furthermore, the study aimed to compare the disparities in quality of life and physical activity levels between single and married individuals. A total of 200 women participated in this study. Significant differences were identified in various study variables between single and married women. Additionally, variations were observed in the correlations between dimensions of quality of life and levels of physical activity. Consequently, physical activity emerges as a vital tool for enhancing our quality of life. Hence, it should be integrated into daily routines to reap individual and societal health benefits. Moreover, physical activity interventions should be tailored to individuals' unique physical abilities and developmental stages.
{"title":"Physical Activity Level and Quality of Life of Women aged 18-45","authors":"Cansel KAYA, Selin YILDIRIM, Tuba YAZICI, Celal BULĞAY, Veli Ozan ÇAKIR, Mesut CERİT","doi":"10.22282/tojras.1346457","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1346457","url":null,"abstract":"Maintaining an active lifestyle is crucial for maximizing the benefits of physical activity and avoiding the drawbacks of inactivity. Regular physical activity is a key factor in enhancing the quality of life. Having a high-quality life for women will positively impact the health of the current society and future generations. Additionally, women serve as role models for their children as they raise them. In this context, women play a significant role in shaping societal norms regarding participation in physical activity and people's quality of life. Regarding research on physical activity and quality of life, most studies focus on the elderly population. There are fewer studies examining women's quality of life and their physical activity levels. Thus, this study aimed to investigate the relationship between physical activity levels and the quality of life among women aged 18–45. Furthermore, the study aimed to compare the disparities in quality of life and physical activity levels between single and married individuals. A total of 200 women participated in this study. Significant differences were identified in various study variables between single and married women. Additionally, variations were observed in the correlations between dimensions of quality of life and levels of physical activity. Consequently, physical activity emerges as a vital tool for enhancing our quality of life. Hence, it should be integrated into daily routines to reap individual and societal health benefits. Moreover, physical activity interventions should be tailored to individuals' unique physical abilities and developmental stages.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"7 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135926232","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Sibel TETİK DÜNDAR, Fatma TOKAT, Süleyman GÖNÜLATEŞ
Bu araştırma, 8 haftalık süreyle yapılan anaerobik güç antrenmanı ve iskemik ön koşullandırma uygulamasının anaerobik güç çıktıları üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Araştırmaya, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören, rekreasyonel amaçlı spor yapan, 3 yıl içinde düzenli antrenman yapmamış ve belirgin bir egzersiz programına dahil olmamış 30 erkek gönüllü olarak katıldı. Katılımcıların yaş ortalaması 19.57±1.56, boy ortalaması 175.77±6.12, vücut kütle ortalaması 67.41±8.45 olarak belirlendi. Katılımcılar randomize 10’ar kişilik gruplara ayrıldı. 1. Grup (n=10): WAnT+IPC, 2. Grup (n=10): WAnT, 3. Grup (n=10): Kontrol olarak belirlendi. IPC: Pnömatik manşon (Flowtron dvt pnömatik kompresyon sistemi) yardımıyla, 220mmHg basınç ile bilateral arterden (bacak-kalça eklemine yakın olan kısımdan), 5dk iskemi, 5dk reperfüzyon, 3 tekrarlı olarak yapıldı. WAnT: Bisiklet ergometresinde (Monark 894E), 5dk ısınma, 3x30s maksimum bisiklet çevirme, tekrarlar arası 4dk dinlenme şeklinde uygulandı. Sonuç olarak, iskemik ön koşullandırma ile birlikte yapılan wingate anaerobik güç antrenmanının, tek başına uygulanan anaerobik güç antrenmanından daha etkili olmadığı belirlenmiştir (son testin kendi içinde karşılaştırma sonuçlarına göre). Fakat zaman etkisi dikkate alındığında, başlangıçtaki mevcut durumdan zaman içinde gelişim olduğu görülmüştür. Hem matematiksel hem de istatistiksel olarak görülen farklar her üç grupta da yaşandığı için hem anaerobik güç antrenmanı için hem de iskemik ön koşullandırma ile birlikte yapılan anaerobik güç antrenmanı için net bir etkiden bahsetmenin mümkün olmadığı söylenebilir.
{"title":"Effect of Combination of 8-Week Anaerobic Power Training and Ischemic Preconditioning on Anaerobic Power Output","authors":"Sibel TETİK DÜNDAR, Fatma TOKAT, Süleyman GÖNÜLATEŞ","doi":"10.22282/tojras.1342307","DOIUrl":"https://doi.org/10.22282/tojras.1342307","url":null,"abstract":"Bu araştırma, 8 haftalık süreyle yapılan anaerobik güç antrenmanı ve iskemik ön koşullandırma uygulamasının anaerobik güç çıktıları üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Araştırmaya, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören, rekreasyonel amaçlı spor yapan, 3 yıl içinde düzenli antrenman yapmamış ve belirgin bir egzersiz programına dahil olmamış 30 erkek gönüllü olarak katıldı. Katılımcıların yaş ortalaması 19.57±1.56, boy ortalaması 175.77±6.12, vücut kütle ortalaması 67.41±8.45 olarak belirlendi. Katılımcılar randomize 10’ar kişilik gruplara ayrıldı. 1. Grup (n=10): WAnT+IPC, 2. Grup (n=10): WAnT, 3. Grup (n=10): Kontrol olarak belirlendi. IPC: Pnömatik manşon (Flowtron dvt pnömatik kompresyon sistemi) yardımıyla, 220mmHg basınç ile bilateral arterden (bacak-kalça eklemine yakın olan kısımdan), 5dk iskemi, 5dk reperfüzyon, 3 tekrarlı olarak yapıldı. WAnT: Bisiklet ergometresinde (Monark 894E), 5dk ısınma, 3x30s maksimum bisiklet çevirme, tekrarlar arası 4dk dinlenme şeklinde uygulandı. Sonuç olarak, iskemik ön koşullandırma ile birlikte yapılan wingate anaerobik güç antrenmanının, tek başına uygulanan anaerobik güç antrenmanından daha etkili olmadığı belirlenmiştir (son testin kendi içinde karşılaştırma sonuçlarına göre). Fakat zaman etkisi dikkate alındığında, başlangıçtaki mevcut durumdan zaman içinde gelişim olduğu görülmüştür. Hem matematiksel hem de istatistiksel olarak görülen farklar her üç grupta da yaşandığı için hem anaerobik güç antrenmanı için hem de iskemik ön koşullandırma ile birlikte yapılan anaerobik güç antrenmanı için net bir etkiden bahsetmenin mümkün olmadığı söylenebilir.","PeriodicalId":188474,"journal":{"name":"The Online Journal of Recreation and Sport","volume":"40 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-09-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135924507","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：