{"title":"ÇATIŞMA-UZLAŞMA EKSENİNDE SİNEMADA BİR ORTAÇAĞ KLASİĞİ: EL CİD","authors":"Rabia Akçoru, Arda Arıkan","doi":"10.33406/molesto.970671","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/molesto.970671","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-07-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125693715","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu calismada, Attilâ Ilhan’in 1980’li yillarda yayimladigi Fena Halde Leman ve Haco Hanim Vay isimli iki romani ele alinmaktadir. Romanlari degerlendirirken odak noktamiz “sehir” olmustur. Bu iki roman, her ne kadar yayimlandiklari yillarda icerdikleri cinsel mevzularla dikkatleri cekmis olsalar da aslinda, farkli sehirleri ele almalari ve onlari cok iyi bir sekilde yansitmalariyla da one cikarlar. Makalemizde bu iki kitapta yer alan toplamda bes sehirden bahsedilmistir. Bunlar; Izmir, Paris, Şam, Beyrut ve Halep’tir. Bu bes sehir arasinda romanlarda en ayrintili sekilde ele alinanlar Izmir, Paris ve Şam’dir. Bu uc sehirden Paris, sadece Fena Halde Leman romaninda gecerken Şam ise yalnizca Haco Hanim Vay adli eserde mevzubahis edilir. Dolayisiyla Izmir, her iki romanda da uzun uzun anlatilan, tasvir edilen, gunesli, yagmurlu, ruzgârli, sisli gunleriyle, kisacasi her yonuyle ele alinan bir sehirdir. Bu yuzden yazida once Izmir genel olarak degerlendirilmis, sonrasinda ise romanlarda gecen Izmir’in semtleri ele alinmistir.
{"title":"FENA HALDE LEMAN VE HACO HANIM VAY ROMANLARINA YANSIYAN BEŞ ŞEHİR","authors":"Derya Kılıçkaya","doi":"10.33406/MOLESTO.676394","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.676394","url":null,"abstract":"Bu calismada, Attilâ Ilhan’in 1980’li yillarda yayimladigi Fena Halde Leman ve Haco Hanim Vay isimli iki romani ele alinmaktadir. Romanlari degerlendirirken odak noktamiz “sehir” olmustur. Bu iki roman, her ne kadar yayimlandiklari yillarda icerdikleri cinsel mevzularla dikkatleri cekmis olsalar da aslinda, farkli sehirleri ele almalari ve onlari cok iyi bir sekilde yansitmalariyla da one cikarlar. Makalemizde bu iki kitapta yer alan toplamda bes sehirden bahsedilmistir. Bunlar; Izmir, Paris, Şam, Beyrut ve Halep’tir. Bu bes sehir arasinda romanlarda en ayrintili sekilde ele alinanlar Izmir, Paris ve Şam’dir. Bu uc sehirden Paris, sadece Fena Halde Leman romaninda gecerken Şam ise yalnizca Haco Hanim Vay adli eserde mevzubahis edilir. Dolayisiyla Izmir, her iki romanda da uzun uzun anlatilan, tasvir edilen, gunesli, yagmurlu, ruzgârli, sisli gunleriyle, kisacasi her yonuyle ele alinan bir sehirdir. Bu yuzden yazida once Izmir genel olarak degerlendirilmis, sonrasinda ise romanlarda gecen Izmir’in semtleri ele alinmistir.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124436958","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dunya capinda sosyal ve toplumsal bir hastalik olarak kabul edilen “Cuzzam”, “Lepra”, “Hansen” hastaligi “Mycobacterium Leprae” basilinin neden oldugu kronik ve enfeksiyonel bir hastaliktir. Bilinen en eski deri hastaliklardan biri olan cuzzam hakkinda Misir, Cin ve Hindistan’da yazili kaynaklar mevcuttur fakat Hacli Seferleri suresince, hastaligin Dogu’dan Avrupa’ya dogru yayildigi gorusu hakimdir. Orta Cag’da salgin halini alan cuzzam hastaligi; “Gunah-Bedel”, “Sebep-Sonuc” cercevesinde degerlendirip; hastalarin bedenlerindeki damga/stigma olarak algilanmistir. Hastaligin etiyolojisinde en onemli faktor olan toplumsal bakis acisi ise, cuzzamlilarin tecrit edilerek, ozel kiyafetler giydirilerek kimi zaman, kiyafetlerinin uzerinde buyuk bir “L” harfi tasiyarak, kimi zaman da zil ve can calarak dolasmalarina sebep olmustur. Orta Cag’da filizlenen hastalari damgalama ve hastaligin bir takim; “kirlenme, curume ve bozulma” gibi kelimelerle ozdeslestirilmesi, hastaligin kendisini bir metafor haline getirmistir. Ognjen Spahic tarafindan yazilan “Hansen’in Evlatlari” baslikli eseri, Avrupa’nin son cuzzam hastanesinde on iki cuzzam hastasinin yasam mucadelesini ele alirken, hastaligin sonucu olarak meydana gelen fiziksel bozukluklarla, hastaligin patolojisi olan dislayici ve itici karakterinin, toplumsal baglamda algisini gosterir. Ayni zamanda, eser, cuzzamli bedenler uzerinden alegorik bir uslupla, Romanya Devrimi oncesine ve sonrasina deginerek paralel bir iliski kurar.
{"title":"HANSEN’İN EVLATLARI: AVRUPA’NIN SON CÜZZAM HASTANESİ SAKİNLERİNİN HİKAYESİ","authors":"Serap Saribaş","doi":"10.33406/molesto.626893","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/molesto.626893","url":null,"abstract":"Dunya capinda sosyal ve toplumsal bir hastalik olarak kabul edilen “Cuzzam”, “Lepra”, “Hansen” hastaligi “Mycobacterium Leprae” basilinin neden oldugu kronik ve enfeksiyonel bir hastaliktir. Bilinen en eski deri hastaliklardan biri olan cuzzam hakkinda Misir, Cin ve Hindistan’da yazili kaynaklar mevcuttur fakat Hacli Seferleri suresince, hastaligin Dogu’dan Avrupa’ya dogru yayildigi gorusu hakimdir. Orta Cag’da salgin halini alan cuzzam hastaligi; “Gunah-Bedel”, “Sebep-Sonuc” cercevesinde degerlendirip; hastalarin bedenlerindeki damga/stigma olarak algilanmistir. Hastaligin etiyolojisinde en onemli faktor olan toplumsal bakis acisi ise, cuzzamlilarin tecrit edilerek, ozel kiyafetler giydirilerek kimi zaman, kiyafetlerinin uzerinde buyuk bir “L” harfi tasiyarak, kimi zaman da zil ve can calarak dolasmalarina sebep olmustur. Orta Cag’da filizlenen hastalari damgalama ve hastaligin bir takim; “kirlenme, curume ve bozulma” gibi kelimelerle ozdeslestirilmesi, hastaligin kendisini bir metafor haline getirmistir. Ognjen Spahic tarafindan yazilan “Hansen’in Evlatlari” baslikli eseri, Avrupa’nin son cuzzam hastanesinde on iki cuzzam hastasinin yasam mucadelesini ele alirken, hastaligin sonucu olarak meydana gelen fiziksel bozukluklarla, hastaligin patolojisi olan dislayici ve itici karakterinin, toplumsal baglamda algisini gosterir. Ayni zamanda, eser, cuzzamli bedenler uzerinden alegorik bir uslupla, Romanya Devrimi oncesine ve sonrasina deginerek paralel bir iliski kurar.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-02-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125644605","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu calismada Murathan Mungan’a ait uc oyku ve bir oyun olan; “Dumrul ile Azrail” ( Yedi Kapili Kirk Oda ), “Şahmeran’in Bacaklari” ( Cenk Hikayeleri ), “Yuzyillik Uyuyan Guzel” ( Uc Aynali Kirk Oda ) ve Geyikler Lanetler isimli eserlerde karakterler tarafindan deneyimlenen ortak bir sorunsal olarak varolussal kimlik krizi irdelenecektir. ‘Ben’ ve ‘oteki’ geriliminin, ilgili eserlerin tumunde islenen ve ozne kurulumu sekteye ugrayan karakterlerin soz konusu kimlik arayislarinin icinde sekillenip deneyimlenen bir pratik seklinde zuhur ettigi incelenecektir.
{"title":"VAROLUŞSAL KİMLİK KRİZİ: MURATHAN MUNGAN ÖRNEĞİ","authors":"Seda Izmirli Karamanli","doi":"10.33406/MOLESTO.565337","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.565337","url":null,"abstract":"Bu calismada Murathan Mungan’a ait uc oyku ve bir oyun olan; “Dumrul ile Azrail” ( Yedi Kapili Kirk Oda ), “Şahmeran’in Bacaklari” ( Cenk Hikayeleri ), “Yuzyillik Uyuyan Guzel” ( Uc Aynali Kirk Oda ) ve Geyikler Lanetler isimli eserlerde karakterler tarafindan deneyimlenen ortak bir sorunsal olarak varolussal kimlik krizi irdelenecektir. ‘Ben’ ve ‘oteki’ geriliminin, ilgili eserlerin tumunde islenen ve ozne kurulumu sekteye ugrayan karakterlerin soz konusu kimlik arayislarinin icinde sekillenip deneyimlenen bir pratik seklinde zuhur ettigi incelenecektir.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-07-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121054382","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Osmanli klasik siiri, karmasik Osmanli kultur ve folklorunu yansitan kirik bir aynadir. Osmanli lirik siirini okurken despotizmi siirdeki her kapiyi acan anahtar olarak kabul eden yaklasimlara elestirel yaklasan Walter Andrews, siiri “âsik-mâsuk”, “merkez-cevre” gibi ikili karsitliklara indirgemek yerine, kimlikleri etkileyen etkilesimi on plana alarak farkli bir acidan bakmayi onerir. Andrews, Gilles Deleuze ve Felix Guattari’nin kuramsal elestirileri isiginda inceledigi siirlerde “olus” halindeki kimliklerden soz eder ve “Mecnun” ve “Melâmi” olarak adlandirdigi iki fonksiyon tespit eder. Bu makalede, Andrews’un calismasindan ilhamla, biri despotik tahakkum iliskilerinin digeri ise Suf i folklorunun urunu olan bu iki “olus hali” arasindaki etkilesim, Tanzimat’tan itibaren giderek Divan siirinin yerini alan romanlardaki karakterler cercevesinde ele alinmaktadir. Kimligin bir insa olduguna iliskin gondermeler iceren ve kimligin modernlesme ile ilgili bir sorunsal olarak ele alindigi romanlar incelendiginde, Sufizm kulturunun ve folklorunun etkisini yitirmesi ile gozden kayboldugu dusunulen Melâmi fonksiyonunun ortadan kalkmadigi, tipki tarihsel olarak farkli tahakkum iliskileri icerisinden yeniden uretilen Mecnun fonksiyonu gibi, Melâmi fonksiyonun da donuserek surdugu, Mecnun fonksiyonunu etkiledigi ve donusturdugu ortaya cikmaktadir. Yazinin ilk bolumunde Tanzimat romanlarindan Felâtun Bey ve Râkim Efendi (1875) ile Intibah (1876) ve Servet-i Funun’a gecis doneminin onemli romanlarindan Araba Sevdasi (1896) ile bu donemin dorugu kabul edilen Ask-i Memnu (1900) ve yazinin ikinci bolumunde, Milli Edebiyat romanlarindan Atesten Gomlek (1922) ve Yaban (1932) ele alinacak ve son olarak Osmanli-Turk modernlesmesine iliskin konularda one cikan hik â yelere sahip olduklarindan Fatih-Harbiye (1931) ve Huzur (1949) incelenecektir.
{"title":"MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI","authors":"Çimen Günay Erkol","doi":"10.33406/MOLESTO.569984","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.569984","url":null,"abstract":"Osmanli klasik siiri, karmasik Osmanli kultur ve folklorunu yansitan kirik bir aynadir. Osmanli lirik siirini okurken despotizmi siirdeki her kapiyi acan anahtar olarak kabul eden yaklasimlara elestirel yaklasan Walter Andrews, siiri “âsik-mâsuk”, “merkez-cevre” gibi ikili karsitliklara indirgemek yerine, kimlikleri etkileyen etkilesimi on plana alarak farkli bir acidan bakmayi onerir. Andrews, Gilles Deleuze ve Felix Guattari’nin kuramsal elestirileri isiginda inceledigi siirlerde “olus” halindeki kimliklerden soz eder ve “Mecnun” ve “Melâmi” olarak adlandirdigi iki fonksiyon tespit eder. Bu makalede, Andrews’un calismasindan ilhamla, biri despotik tahakkum iliskilerinin digeri ise Suf i folklorunun urunu olan bu iki “olus hali” arasindaki etkilesim, Tanzimat’tan itibaren giderek Divan siirinin yerini alan romanlardaki karakterler cercevesinde ele alinmaktadir. Kimligin bir insa olduguna iliskin gondermeler iceren ve kimligin modernlesme ile ilgili bir sorunsal olarak ele alindigi romanlar incelendiginde, Sufizm kulturunun ve folklorunun etkisini yitirmesi ile gozden kayboldugu dusunulen Melâmi fonksiyonunun ortadan kalkmadigi, tipki tarihsel olarak farkli tahakkum iliskileri icerisinden yeniden uretilen Mecnun fonksiyonu gibi, Melâmi fonksiyonun da donuserek surdugu, Mecnun fonksiyonunu etkiledigi ve donusturdugu ortaya cikmaktadir. Yazinin ilk bolumunde Tanzimat romanlarindan Felâtun Bey ve Râkim Efendi (1875) ile Intibah (1876) ve Servet-i Funun’a gecis doneminin onemli romanlarindan Araba Sevdasi (1896) ile bu donemin dorugu kabul edilen Ask-i Memnu (1900) ve yazinin ikinci bolumunde, Milli Edebiyat romanlarindan Atesten Gomlek (1922) ve Yaban (1932) ele alinacak ve son olarak Osmanli-Turk modernlesmesine iliskin konularda one cikan hik â yelere sahip olduklarindan Fatih-Harbiye (1931) ve Huzur (1949) incelenecektir.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-07-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125973021","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Romanian culture developed a special interest for Oriental themes, embodied in various forms of artistic manifestations, so that, in time, a number of writers (Dimitrie Cantemir, Cilibi Moise, Anton Pann, Dimitrie Bolinineanu, Mihail Sadoveanu, Ion Barbu, Mateiu Caragiale, Eugen Barbu, Silviu Angelescu among them), dramatists (Ion Luca Caragiale, Victor Ion Popa), painters (Theodor Aman, Nicolae Tonitza), musicians (Dimitrie Cantemir, Anton Pann) have become well-known for being perceptibly attached to the Turkish world, and for the developing a specific lexis in order to praise the magnificence and wisdom of the Orient.
罗马尼亚文化发展了对东方主题的特殊兴趣，体现在各种形式的艺术表现中，因此，随着时间的推移，许多作家(Dimitrie Cantemir, Cilibi Moise, Anton Pann, Dimitrie Bolinineanu, Mihail Sadoveanu, Ion Barbu, Mateiu Caragiale, Eugen Barbu, Silviu Angelescu等)，剧作家(Ion Luca Caragiale, Victor Ion Popa)，画家(Theodor Aman, Nicolae Tonitza)，音乐家(Dimitrie Cantemir，安东·潘(Anton Pann)以对土耳其世界的敏锐依恋而闻名，并以开发特定的词汇来赞美东方的辉煌和智慧而闻名。
{"title":"The Intercultural Challenge – Romanian cultural representations of Turkish Identity","authors":"Marina Cap-Bun","doi":"10.33406/MOLESTO.541143","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.541143","url":null,"abstract":"Romanian culture developed a special interest for Oriental themes, embodied in various forms of artistic manifestations, so that, in time, a number of writers (Dimitrie Cantemir, Cilibi Moise, Anton Pann, Dimitrie Bolinineanu, Mihail Sadoveanu, Ion Barbu, Mateiu Caragiale, Eugen Barbu, Silviu Angelescu among them), dramatists (Ion Luca Caragiale, Victor Ion Popa), painters (Theodor Aman, Nicolae Tonitza), musicians (Dimitrie Cantemir, Anton Pann) have become well-known for being perceptibly attached to the Turkish world, and for the developing a specific lexis in order to praise the magnificence and wisdom of the Orient.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-07-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124995229","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Cumhuriyet doneminin onde gelen tiyatro yazarlarindan Haldun Taner, gercekci ve devingen olay orguleri etrafinda kurguladigi hikâyeleriyle Turk hikâyeciliginin onemli kazanimlar elde etmesinde de oncu rol ustlenmis isimlerdendir. Yer yer toplumsal olana acilim sergileyen hikâyelerinde Taner; genel olarak, insanligi butun curumusluguyle ve yozlasmisligiyla ele alarak elestirel bir yaklasima kapi aralar. Bu hususta zaman zaman kurguya mizahi bir ton katmaktan da cekinmez. Ancak, feminist elestirinin isiginda yaklasildiginda net olarak gorulebilir ki; Taner'in hikâyelerinde kadin imgesi, elestirel ve mizahi bakisin en fazla yogunlastigi alani imler. Soz konusu hikâyelerde kadin, “iki kere kotu”dur: Hem bir insan hem de bir kadin olarak. Taner; kadinlarin bu konumunu, bazen kadin karakterler bazen de anlaticinin acik mesajlari uzerinden verir. Kadin karakterler; Gilbert-Gubar'in canavar (monster) adi altinda kavramsallastirdigi kadin tipine uygun bir sekilde resmedilir. Anlaticinin acik mesajlarinin da ayni dogrultuda, "canavarca" resmedildigi barizdir. Gerci Taner'in hikâyelerinde kismen “olumlu”, “makul” kadin tipleri de gorulebilir. Ancak bunlarda yine de birtakim “kotu” niteliklere rast gelinir. Ustelik bu tur kadin karakterler, erkege “faydali oldugu” olcude “olumlu” ve “makul”dur. Gercekci estetige zit bir sekilde resmedilen kadin imgesiyle Taner'in hikâyeleri, tum bunlari goz onunde bulundurdugumuzda, ataerkil duzenin estetik bir yeniden-olusturumu seklinde konumlanir.
{"title":"HALDUN TANER’İN HİKÂYELERİNDEKİ KADIN İMGESİNE FEMİNİST ELEŞTİRİ BAĞLAMINDA BİR YAKLAŞIM","authors":"Bilgin Güngör","doi":"10.33406/MOLESTO.510741","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.510741","url":null,"abstract":"Cumhuriyet doneminin onde gelen tiyatro yazarlarindan Haldun Taner, gercekci ve devingen olay orguleri etrafinda kurguladigi hikâyeleriyle Turk hikâyeciliginin onemli kazanimlar elde etmesinde de oncu rol ustlenmis isimlerdendir. Yer yer toplumsal olana acilim sergileyen hikâyelerinde Taner; genel olarak, insanligi butun curumusluguyle ve yozlasmisligiyla ele alarak elestirel bir yaklasima kapi aralar. Bu hususta zaman zaman kurguya mizahi bir ton katmaktan da cekinmez. Ancak, feminist elestirinin isiginda yaklasildiginda net olarak gorulebilir ki; Taner'in hikâyelerinde kadin imgesi, elestirel ve mizahi bakisin en fazla yogunlastigi alani imler. Soz konusu hikâyelerde kadin, “iki kere kotu”dur: Hem bir insan hem de bir kadin olarak. Taner; kadinlarin bu konumunu, bazen kadin karakterler bazen de anlaticinin acik mesajlari uzerinden verir. Kadin karakterler; Gilbert-Gubar'in canavar (monster) adi altinda kavramsallastirdigi kadin tipine uygun bir sekilde resmedilir. Anlaticinin acik mesajlarinin da ayni dogrultuda, \"canavarca\" resmedildigi barizdir. Gerci Taner'in hikâyelerinde kismen “olumlu”, “makul” kadin tipleri de gorulebilir. Ancak bunlarda yine de birtakim “kotu” niteliklere rast gelinir. Ustelik bu tur kadin karakterler, erkege “faydali oldugu” olcude “olumlu” ve “makul”dur. Gercekci estetige zit bir sekilde resmedilen kadin imgesiyle Taner'in hikâyeleri, tum bunlari goz onunde bulundurdugumuzda, ataerkil duzenin estetik bir yeniden-olusturumu seklinde konumlanir.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124120171","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Osmanli doneminde 19. yy. gerek tarihi gerekse edebi acidan bir donum noktasi niteligi teskil etmektedir. Bu donemde Tanzimat hareketi, devlet yonetiminde oldugu kadar dil ve edebiyatta da bir takim degisikliklere ve yeniliklere neden olmustur. Abdulhak Hâmid de dilde meydana gelen bu degisikliklerin onculerinden olup bu yonuyle Ahmet Hamdi Tanpinar’in ozellikle uzerinde durdugu isimlerden biridir. Tanpinar, Hâmid’i gerek yasadigi cevre ve kisisel ozellikleri gerekse icerisinde bulundugu calkantili donem acisindan edebi bir butunluk icerisinde ele almis ve onu adeta bir romanci titizligiyle okuyucuya sunmustur.
{"title":"Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Gözüyle Abdülhak Hâmid Tarhan","authors":"H. Kantarcı","doi":"10.33406/MOLESTO.533954","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.533954","url":null,"abstract":"Osmanli doneminde 19. yy. gerek tarihi gerekse edebi acidan bir donum noktasi niteligi teskil etmektedir. Bu donemde Tanzimat hareketi, devlet yonetiminde oldugu kadar dil ve edebiyatta da bir takim degisikliklere ve yeniliklere neden olmustur. Abdulhak Hâmid de dilde meydana gelen bu degisikliklerin onculerinden olup bu yonuyle Ahmet Hamdi Tanpinar’in ozellikle uzerinde durdugu isimlerden biridir. Tanpinar, Hâmid’i gerek yasadigi cevre ve kisisel ozellikleri gerekse icerisinde bulundugu calkantili donem acisindan edebi bir butunluk icerisinde ele almis ve onu adeta bir romanci titizligiyle okuyucuya sunmustur.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131094286","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bir sonu betimleyen apokalips ve bir yeni-olma surecini isaret eden modernizm kavramlari, bir yandan yirminci yuzyilin yikici ve ayni zamanda yeniden insa edici duzenini tanimlamada, diger yandan bu yikim-yeniden insa dongusu uzerine hipotezler sunan bilim-kurgu eserlerinin ortaya ciktigi uretken ortami nitelemeye ve anlamaya elverisli terimler olarak karsimiza cikmaktadir. Ileriye gidisin, yeni-olmanin tarif edilmesinde kullanilan bir terim olan modernizm ve ilerleyisin sona ermesi durumuna isaret eden apokalips, teknolojik cagin belirgin bir karakteri hâline gelen soz konusu paradoksal durumu isabetli ve kapsayici bicimde betimleyen iki sozcuk olarak durmaktadir. Nitekim dinamik bir sureci ve devamlilik hâlini tanimlayan modernizm ve bir duraganlasma ve devam etmeme durumunu tarif eden apokalips kavramlari, teknolojik ilerlemeler ile paralel olarak daha hissedilir ve daha kuresel bir hâle burunen savaslar ve kimyasal felaketler gibi buyuk olcekte yikimlara sebep olan olaylar ile beraber, mekânin sonuna da isaret etmektedirler. Bu makalede “apokaliptik modernizm” kavrami, yirminci yuzyil dusunsel eserleri uzerinden gelistirilecek kavramsal yaklasim ve bunu orneklendirme adina, bilim-kurgu eserlerinin, karsilastirmali edebiyat yaklasimiyla, tematik olarak degerlendirilmesinden hareketle bir tanima kavusturulacak ve boylece mekânin sonu tabiri ile hem sona eren hem de yeniden baslayan bir mekânsal kosulu tarif eden bir kavram olarak incelenecektir. Boylece, yirminci yuzyil modernizminin aslinda apokaliptik bir nitelik gosterdigi, bu makalenin olusmasi adina secilen bu iki kavramin birbirleriyle kol kola bir gelisme izledigi vurgulanacaktir.
{"title":"Apokaliptik Modernizm, Bilim-Kurgu ve Mekânın Sonu","authors":"Abdulfettah Imamoğlu","doi":"10.33406/MOLESTO.512850","DOIUrl":"https://doi.org/10.33406/MOLESTO.512850","url":null,"abstract":"Bir sonu betimleyen apokalips ve bir yeni-olma surecini isaret eden modernizm kavramlari, bir yandan yirminci yuzyilin yikici ve ayni zamanda yeniden insa edici duzenini tanimlamada, diger yandan bu yikim-yeniden insa dongusu uzerine hipotezler sunan bilim-kurgu eserlerinin ortaya ciktigi uretken ortami nitelemeye ve anlamaya elverisli terimler olarak karsimiza cikmaktadir. Ileriye gidisin, yeni-olmanin tarif edilmesinde kullanilan bir terim olan modernizm ve ilerleyisin sona ermesi durumuna isaret eden apokalips, teknolojik cagin belirgin bir karakteri hâline gelen soz konusu paradoksal durumu isabetli ve kapsayici bicimde betimleyen iki sozcuk olarak durmaktadir. Nitekim dinamik bir sureci ve devamlilik hâlini tanimlayan modernizm ve bir duraganlasma ve devam etmeme durumunu tarif eden apokalips kavramlari, teknolojik ilerlemeler ile paralel olarak daha hissedilir ve daha kuresel bir hâle burunen savaslar ve kimyasal felaketler gibi buyuk olcekte yikimlara sebep olan olaylar ile beraber, mekânin sonuna da isaret etmektedirler. Bu makalede “apokaliptik modernizm” kavrami, yirminci yuzyil dusunsel eserleri uzerinden gelistirilecek kavramsal yaklasim ve bunu orneklendirme adina, bilim-kurgu eserlerinin, karsilastirmali edebiyat yaklasimiyla, tematik olarak degerlendirilmesinden hareketle bir tanima kavusturulacak ve boylece mekânin sonu tabiri ile hem sona eren hem de yeniden baslayan bir mekânsal kosulu tarif eden bir kavram olarak incelenecektir. Boylece, yirminci yuzyil modernizminin aslinda apokaliptik bir nitelik gosterdigi, bu makalenin olusmasi adina secilen bu iki kavramin birbirleriyle kol kola bir gelisme izledigi vurgulanacaktir.","PeriodicalId":209779,"journal":{"name":"MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127402113","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：