Pub Date : 2022-08-02DOI: 10.4467/20843933st.22.008.15596
B. Dunn-lardeau
This article examines melancholia and its stylistic rendering in three of Marguerite de Navarre’s Chansons spirituelles that do not deal with bereavement, namely Songs 29, 45, and especially 34. The Queen uses various medical, philosophical, and literary sources to describe melancholy, although she never quotes Aristotle or humoral medicine. The same applies to literary borrowings from the Imitation of Christ, which enable her to give a willful Christian response to life’s sufferings. Most of all, Marguerite spiritualises love motifs used by Petrarch in his Canzoniere, especially the dolce pena concetto. This is achieved thanks to the interpenetration of Petrarch’s amorous vocabulary with the inner life discourse of her characters’ souls, tossed between euphoria and suffering, in their quest for divine love. This study also reviews Marguerite’s use of melancholia in La Coche, la Comédie des quatre femmes and l’Heptaméron, where it remains in the realm of worldly concerns and raises moral and ethical questions.
{"title":"De la mélancolie et son expression stylistique dans quelques Chansons spirituelles de Marguerite de Navarre","authors":"B. Dunn-lardeau","doi":"10.4467/20843933st.22.008.15596","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.22.008.15596","url":null,"abstract":"This article examines melancholia and its stylistic rendering in three of Marguerite de Navarre’s Chansons spirituelles that do not deal with bereavement, namely Songs 29, 45, and especially 34. The Queen uses various medical, philosophical, and literary sources to describe melancholy, although she never quotes Aristotle or humoral medicine. The same applies to literary borrowings from the Imitation of Christ, which enable her to give a willful Christian response to life’s sufferings. Most of all, Marguerite spiritualises love motifs used by Petrarch in his Canzoniere, especially the dolce pena concetto. This is achieved thanks to the interpenetration of Petrarch’s amorous vocabulary with the inner life discourse of her characters’ souls, tossed between euphoria and suffering, in their quest for divine love. This study also reviews Marguerite’s use of melancholia in La Coche, la Comédie des quatre femmes and l’Heptaméron, where it remains in the realm of worldly concerns and raises moral and ethical questions.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-08-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"85926500","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-02DOI: 10.4467/20843933st.22.004.15304
Joanna Gorecka-Kalita
Tristan i demon południa Artykuł proponuje odczytanie średniowiecznych powieści o Tristanie autorstwa Béroula i Thomasa z Anglii w świetle doktryny acedii Ewagriusza z Pontu. Punktem wyjścia jest pojęcie „demona południa”, rozumianego przez Ewagriusza jako demon popychający mnicha do acedii – stanu apatii i duchowego odrętwienia. Dzisiaj terminem tym określa się często „kryzys wieku średniego”, dotykający żonatych mężczyzn i skłaniający ich do poszukiwań erotycznych i seksualnych. Analiza zmierza do udowodnienia, że początków pomieszania tych dwóch pojęć można szukać już w średniowiecznej legendzie Tristana, zwłaszcza w wersji Thomasa. W istocie, często przywoływana melancholia Tristana przypomina acedię zdefiniowaną przez Ewagriusza, z jej podstawowymi cechami – niestabilnością, niestałością, pragnieniem nowości i wiecznym poczuciem niespełnienia. Tristan and the Noonday Demon. The paper analyses medieval Tristan romances by Béroul and Thomas of Britain in the light of Evagrius of Pontus’doctrine of acedia. The starting point is the concept of ‘Noonday Demon’: understood by Evagrius as the devil tempting the monk into acedia –a state of listlessness and spiritual torpor. It is used today to describe a ‘midlife crisis’ affecting married men in their erotic and sexual behaviour. The analysis tends to prove that the confusion between these two meanings can be traced back to the medieval Tristan legend, especially in Thomas’ version: in fact, Tristan’s supposed melancholy resembles acedia as defined by Evagrius, with its essential characteristics: instability, inconstancy, desire of novelty and perpetual dissatisfaction.
{"title":"Tristan et le démon de midi","authors":"Joanna Gorecka-Kalita","doi":"10.4467/20843933st.22.004.15304","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.22.004.15304","url":null,"abstract":"Tristan i demon południa\u0000\u0000Artykuł proponuje odczytanie średniowiecznych powieści o Tristanie autorstwa Béroula i Thomasa z Anglii w świetle doktryny acedii Ewagriusza z Pontu. Punktem wyjścia jest pojęcie „demona południa”, rozumianego przez Ewagriusza jako demon popychający mnicha do acedii – stanu apatii i duchowego odrętwienia. Dzisiaj terminem tym określa się często „kryzys wieku średniego”, dotykający żonatych mężczyzn i skłaniający ich do poszukiwań erotycznych i seksualnych. Analiza zmierza do udowodnienia, że początków pomieszania tych dwóch pojęć można szukać już w średniowiecznej legendzie Tristana, zwłaszcza w wersji Thomasa. W istocie, często przywoływana melancholia Tristana przypomina acedię zdefiniowaną przez Ewagriusza, z jej podstawowymi cechami – niestabilnością, niestałością, pragnieniem nowości i wiecznym poczuciem niespełnienia.\u0000\u0000Tristan and the Noonday Demon. \u0000The paper analyses medieval Tristan romances by Béroul and Thomas of Britain in the light of Evagrius of Pontus’doctrine of acedia. The starting point is the concept of ‘Noonday Demon’: understood by Evagrius as the devil tempting the monk into acedia –a state of listlessness and spiritual torpor. It is used today to describe a ‘midlife crisis’ affecting married men in their erotic and sexual behaviour. The analysis tends to prove that the confusion between these two meanings can be traced back to the medieval Tristan legend, especially in Thomas’ version: in fact, Tristan’s supposed melancholy resembles acedia as defined by Evagrius, with its essential characteristics: instability, inconstancy, desire of novelty and perpetual dissatisfaction.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"48 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79300804","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-02DOI: 10.4467/20843933st.22.003.15303
Katarzyna Dybeł
O leczeniu melancholii w Średniowieczu: rady i terapie zaczerpnięte z francuskich powieści arturiańskich XII–XIII wieku Autorka analizuje wybrane francuskie powieści arturiańskie z XII i XIII wieku jako przykłady locus medicinalis, czyli miejsce styczności literatury i ówczesnej wiedzy medycznej, gdzie dochodzi do przecięcia fikcji literackiej i rzeczywistości medycznej, dla której melancholia stanowiła jedno z głównych wyzwań. Podobnie jak medycyna, literatura także podejmuje to wyzwanie, starając się opisać objawy melancholii, określić jej przyczyny, a przede wszystkim zaproponować skuteczną, mogącą przynieść ulgę terapię. W analizowanych powieściach pojęcie Melancholii zbliżone jest do acedii, patologicznego stanu duszy i umysłu, przejawiającego się smutkiem, obojętnością, zmęczeniem i wyczerpaniem serca. Stan ten przypisywano działaniu demona acedii, zwanego przez Kasjana i Ewagriusza z Pontu daemon meridianus. W analizowanych w tym artykule powieściach arturiańskich, gdzie ważne są przede wszystkim działania o charakterze psychologicznym i duchowym, leczenie melancholii oparte jest na holistycznej, chrześcijańskiej wizji człowieka, zgodnie z którą wzajemnie oddziałują na siebie stan umysłu, duszy i ciała. Oczyszczające łzy, uzdrowienie pamięci, wsparcie przyjaciół, obecność ukochanej osoby, radość odpędzająca smutek, modlitwa, nawrócenie, spowiedź i pielgrzymka okazują się skuteczniejsze niż teriak, maści, balsamy czy jakiekolwiek inne lekarstwa. Treating Melancholy in the Middle Ages: Advice and Remedies Offered by 12th and 13thCentury French Arthurian Romances. The author analyses the selected 12th and 13th-century French Arthurian romances as an example of locus medicinalis, i.e., the meeting place of literature and the medical knowledge of the time, where literary fiction intersects with the medical reality, for which melancholy was one of the major challenges. Like medicine, literature takes up the challenge, by seeking to describe the symptoms of melancholy, to define its causes and above all to propose an effective treatment to relieve it. In the romances analyzed, the concept of melancholy is similar to that of acedia, the vice of the soul manifested by boredom, indifference, fatigue, and exhaustion of the heart. The condition was attributed to the activity of the demon of acedia, called daemon meridianus by Cassian and Evagrius of Pontus. In the Arthurian romances analyzed in the article, in which acts of psychological and spiritual nature are of main importance, the treatment of melancholy is based on the holistic Christian vision of man, according to which the state of mind, soul, and body influence each other. Cathartic tears, memory healing, friends’ support, the presence of the beloved, joy that chases away sadness, prayer, conversion, confession, and pilgrimage prove to be more efficient than theriac, electuary, or any medicine.
{"title":"Soigner la mélancolie au Moyen Âge : conseils et remèdes tirés des romans arthuriens français des XIIe–XIIIe siècles","authors":"Katarzyna Dybeł","doi":"10.4467/20843933st.22.003.15303","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.22.003.15303","url":null,"abstract":"O leczeniu melancholii w Średniowieczu: rady i terapie zaczerpnięte z francuskich powieści arturiańskich XII–XIII wieku\u0000\u0000Autorka analizuje wybrane francuskie powieści arturiańskie z XII i XIII wieku jako przykłady locus medicinalis, czyli miejsce styczności literatury i ówczesnej wiedzy medycznej, gdzie dochodzi do przecięcia fikcji literackiej i rzeczywistości medycznej, dla której melancholia stanowiła jedno z głównych wyzwań. Podobnie jak medycyna, literatura także podejmuje to wyzwanie, starając się opisać objawy melancholii, określić jej przyczyny, a przede wszystkim zaproponować skuteczną, mogącą przynieść ulgę terapię. W analizowanych powieściach pojęcie Melancholii zbliżone jest do acedii, patologicznego stanu duszy i umysłu, przejawiającego się smutkiem, obojętnością, zmęczeniem i wyczerpaniem serca. Stan ten przypisywano działaniu demona acedii, zwanego przez Kasjana i Ewagriusza z Pontu daemon meridianus. W analizowanych w tym artykule powieściach arturiańskich, gdzie ważne są przede wszystkim działania o charakterze psychologicznym i duchowym, leczenie melancholii oparte jest na holistycznej, chrześcijańskiej wizji człowieka, zgodnie z którą wzajemnie oddziałują na siebie stan umysłu, duszy i ciała. Oczyszczające łzy, uzdrowienie pamięci, wsparcie przyjaciół, obecność ukochanej osoby, radość odpędzająca smutek, modlitwa, nawrócenie, spowiedź i pielgrzymka okazują się skuteczniejsze niż teriak, maści, balsamy czy jakiekolwiek inne lekarstwa.\u0000\u0000\u0000Treating Melancholy in the Middle Ages: Advice and Remedies Offered by 12th and 13thCentury French Arthurian Romances. \u0000The author analyses the selected 12th and 13th-century French Arthurian romances as an example of locus medicinalis, i.e., the meeting place of literature and the medical knowledge of the time, where literary fiction intersects with the medical reality, for which melancholy was one of the major challenges. Like medicine, literature takes up the challenge, by seeking to describe the symptoms of melancholy, to define its causes and above all to propose an effective treatment to relieve it. In the romances analyzed, the concept of melancholy is similar to that of acedia, the vice of the soul manifested by boredom, indifference, fatigue, and exhaustion of the heart. The condition was attributed to the activity of the demon of acedia, called daemon meridianus by Cassian and Evagrius of Pontus. In the Arthurian romances analyzed in the article, in which acts of psychological and spiritual nature are of main importance, the treatment of melancholy is based on the holistic Christian vision of man, according to which the state of mind, soul, and body influence each other. Cathartic tears, memory healing, friends’ support, the presence of the beloved, joy that chases away sadness, prayer, conversion, confession, and pilgrimage prove to be more efficient than theriac, electuary, or any medicine.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"37 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"79141094","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-02DOI: 10.4467/20843933st.22.002.15302
Barbara Marczuk
Morbus melancholicus: uwagi wstępne (Pseudo-Arystoteles, Marsilio Ficino, AndréDu Laurens) Od czasów Hipokratesa aż do XVIII wieku lekarze uważali melancholię za przewlekłą chorobę spowodowaną nadmiarem czarnej żółci (atra bilis), mitycznego „humoru”, którego istnienie obaliła medycyna naukowa. Artykuł opisuje etiologię, nozografię i terapię tej choroby przedstawione w traktacie André Du Laurensa Second discours auquel est traicté des maladies melancoliques et des moyens de les guerir (1597), a także koncepcje Marsilia Ficina wyrażone w De vita triplici (1489). Odwołując się do idei zawartych w Problemie XXX, przypisywanym Arystotelesowi, florencki filozof rozwija ideę związku między melancholijną predyspozycj ąhumoralną a geniuszem twórczym. Ficino proponuje zamianę szkodliwej siły melaina chole w twórczą energię – melancholia generosa. „Kapłani Muz” mogą uciec przed złym wpływem swojego patrona Saturna poprzez aktywność intelektualną i artystyczną. Morbus melancholicus: A Preliminary Overview (Pseudo-Aristotle, Marsilio Ficino, AndréDu Laurens). Since Hippocrates until the 18th century, physicians considered melancholy a chronic disease caused by the overabundance of black bile (atra bilis), mythical ‘humour’ whose existence is refuted by scientific medicine. The article describes the aetiology, nosography, and therapy of this disease, presented in André Du Laurens’ treatise Second discours auquel est traictédes maladies melancoliques et des moyens de les guerir (1597), as well as the conceptions of Marsilio Ficino expressed in De vita triplici (1489). Referring to the ideas contained in Problem XXX attributed to Aristotle, the Florentine philosopher develops the idea of the relationship between the melancholic humoral predisposition and the creative genius. Ficino proposes the conversion of the harmful force of melaina chole into creative energy: melancholia generosa. The ‘priests of the Muses’ can escape the evil influence of their patron Saturn through intellectual and artistic activity.
{"title":"Morbus melancholicus : aperçu préliminaire (Pseudo-Aristote, Marsile Ficin, André Du Laurens)","authors":"Barbara Marczuk","doi":"10.4467/20843933st.22.002.15302","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.22.002.15302","url":null,"abstract":"Morbus melancholicus: uwagi wstępne (Pseudo-Arystoteles, Marsilio Ficino, AndréDu Laurens)\u0000\u0000Od czasów Hipokratesa aż do XVIII wieku lekarze uważali melancholię za przewlekłą chorobę spowodowaną nadmiarem czarnej żółci (atra bilis), mitycznego „humoru”, którego istnienie obaliła medycyna naukowa. Artykuł opisuje etiologię, nozografię i terapię tej choroby przedstawione w traktacie André Du Laurensa Second discours auquel est traicté des maladies melancoliques et des moyens de les guerir (1597), a także koncepcje Marsilia Ficina wyrażone w De vita triplici (1489). Odwołując się do idei zawartych w Problemie XXX, przypisywanym Arystotelesowi, florencki filozof rozwija ideę związku między melancholijną predyspozycj ąhumoralną a geniuszem twórczym. Ficino proponuje zamianę szkodliwej siły melaina chole w twórczą energię – melancholia generosa. „Kapłani Muz” mogą uciec przed złym wpływem swojego patrona Saturna poprzez aktywność intelektualną i artystyczną. \u0000\u0000\u0000Morbus melancholicus: A Preliminary Overview (Pseudo-Aristotle, Marsilio Ficino, AndréDu Laurens). \u0000Since Hippocrates until the 18th century, physicians considered melancholy a chronic disease caused by the overabundance of black bile (atra bilis), mythical ‘humour’ whose existence is refuted by scientific medicine. The article describes the aetiology, nosography, and therapy of this disease, presented in André Du Laurens’ treatise Second discours auquel est traictédes maladies melancoliques et des moyens de les guerir (1597), as well as the conceptions of Marsilio Ficino expressed in De vita triplici (1489). Referring to the ideas contained in Problem XXX attributed to Aristotle, the Florentine philosopher develops the idea of the relationship between the melancholic humoral predisposition and the creative genius. Ficino proposes the conversion of the harmful force of melaina chole into creative energy: melancholia generosa. The ‘priests of the Muses’ can escape the evil influence of their patron Saturn through intellectual and artistic activity.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"34 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"81546223","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-02DOI: 10.4467/20843933st.22.005.15305
A. Sobczyk
Żałoba i melancholia Narcyza: Le joli buisson de jeunesse Jeana Froissarta (1373) Narcyz ukazuje się jako figura przepojona melancholią zarówno w Metamorfozach Owidiusza, jak i w poezji XVI i XVII wieku. W średniowieczu można dostrzec związek tej postaci z melancholią w różnych jej przedstawieniach. Ale Narcyz, który wydaje się najbardziej melancholijny, to ten, którego Jean Froissart przedstawia w Joli buisson de jeunesse, głęboko modyfikując mit Owidiusza. Badacze uważają, że reprezentuje on tu archetyp kochanka. Autorka artykułu sugeruje jednak, że Froissart wykracza poza sferę miłości i temat miłości dworskiej – nie chodzi już o niedostępność obiektu miłości czy też o jego utratę, ale o jakąkolwiek stratę nieodłącznie związaną z upływem czasu. W tym skojarzeniu narcyzmu z żałobą objawia się nostalgia, która wydaje się charakterystyczna dla twórczości Froissarta, ponieważ jest obecna w różnych formach zarówno w jego Kronikach, jak i w jego dziełach lirycznych. Mourning and Melancholia of Narcissus: Jean Froissart’s Le joli buisson de jeunesse (1373). Narcissus appears as imbued with melancholy both in Ovid’s Metamorphoses and in the poetry of the sixteenth and seventeenth centuries. In the Middle Ages, the association between this figure and melancholy can be perceived in its various uses. But the Narcissus who seems the most melancholic is the one that Jean Froissart includes in Joli buisson de jeunesse, profoundly modifying the Ovidian myth. The researchers consider this one to represent the archetype of the lover. However, the author of the paper suggests that Froissart goes beyond the domain of love and the theme of courtly love: it is no longer the question of the inaccessibility of the object, nor exclusively of the loss of the object, but of any loss inherent in the passage of time. The association of narcissism with mourning entails the nostalgia that seems specific to Froissart’s work since it is found, in different forms, both in his Chronicles and in his lyrical work.
{"title":"Deuil et mélancolie de Narcisse : Le joli buisson de jeunesse de Jean Froissart (1373)","authors":"A. Sobczyk","doi":"10.4467/20843933st.22.005.15305","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.22.005.15305","url":null,"abstract":"Żałoba i melancholia Narcyza: Le joli buisson de jeunesse Jeana Froissarta (1373)\u0000\u0000Narcyz ukazuje się jako figura przepojona melancholią zarówno w Metamorfozach Owidiusza, jak i w poezji XVI i XVII wieku. W średniowieczu można dostrzec związek tej postaci z melancholią w różnych jej przedstawieniach. Ale Narcyz, który wydaje się najbardziej melancholijny, to ten, którego Jean Froissart przedstawia w Joli buisson de jeunesse, głęboko modyfikując mit Owidiusza. Badacze uważają, że reprezentuje on tu archetyp kochanka. Autorka artykułu sugeruje jednak, że Froissart wykracza poza sferę miłości i temat miłości dworskiej – nie chodzi już o niedostępność obiektu miłości czy też o jego utratę, ale o jakąkolwiek stratę nieodłącznie związaną z upływem czasu. W tym skojarzeniu narcyzmu z żałobą objawia się nostalgia, która wydaje się charakterystyczna dla twórczości Froissarta, ponieważ jest obecna w różnych formach zarówno w jego Kronikach, jak i w jego dziełach lirycznych.\u0000\u0000Mourning and Melancholia of Narcissus: Jean Froissart’s Le joli buisson de jeunesse (1373).\u0000Narcissus appears as imbued with melancholy both in Ovid’s Metamorphoses and in the poetry of the sixteenth and seventeenth centuries. In the Middle Ages, the association between this figure and melancholy can be perceived in its various uses. But the Narcissus who seems the most melancholic is the one that Jean Froissart includes in Joli buisson de jeunesse, profoundly modifying the Ovidian myth. The researchers consider this one to represent the archetype of the lover. However, the author of the paper suggests that Froissart goes beyond the domain of love and the theme of courtly love: it is no longer the question of the inaccessibility of the object, nor exclusively of the loss of the object, but of any loss inherent in the passage of time. The association of narcissism with mourning entails the nostalgia that seems specific to Froissart’s work since it is found, in different forms, both in his Chronicles and in his lyrical work.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"35 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"74144685","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll, A. Zawadzka
Decommunisation – Fascism without Fascists: Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll and Anna Zawadzka discuss the Fascization of SpaceAre there fascizizing ways to look at public space and aesthetics? If so, how do they manifest themselves? What characterizes the fascization of space? How and where can you recognize it? How do architecture and symbols in public space contribute to fascization of daily life? One of them is a policy of cleansing and rhetoric about recovering after an imaginary foreign domination or invasion. The aim of this conversation is to elucidate the concept of the fascization of public space. The discussants do this by drawing on examples from the history of Poland and Germany as well as the present-day situation in both countries. They also consider how we can clarify the category of fascization in order to distinguish this process from other phenomena such as nationalismDekomunizacja, czyli faszyzm bez faszystów. O faszyzacji przestrzeni rozmawiają Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll i Anna ZawadzkaCzym charakteryzuje się faszyzacja przestrzeni? Jak i gdzie można ją rozpoznać? W jaki sposób architektura i symbole w przestrzeni publicznej przyczyniają się do faszyzacji życia codziennego? Jakie są narzędzia faszyzacji przestrzeni? Jedno z nich to polityka czystki oraz retoryka odzyskania przestrzeni po wyobrażonej obcej dominacji lub inwazji. Celem niniejszej rozmowy jest wyjaśnienie i rozświetlenie koncepcji faszyzacji przestrzeni. Dyskutantki i dyskutanci robią to posiłkując się przykładami z historii i współczesności Polski i Niemiec. Zastanawiają się także nad możliwym doprecyzowaniem kategorii faszyzacji tak, by odróżnić ten proces od innych zjawisk, np. nacjonalizmu.
{"title":"Dekomunizacja, czyli faszyzm bez faszystów. O faszyzacji przestrzeni rozmawiają Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll i Anna Zawadzka","authors":"Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll, A. Zawadzka","doi":"10.11649/slh.2598","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2598","url":null,"abstract":"Decommunisation – Fascism without Fascists: Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll and Anna Zawadzka discuss the Fascization of SpaceAre there fascizizing ways to look at public space and aesthetics? If so, how do they manifest themselves? What characterizes the fascization of space? How and where can you recognize it? How do architecture and symbols in public space contribute to fascization of daily life? One of them is a policy of cleansing and rhetoric about recovering after an imaginary foreign domination or invasion. The aim of this conversation is to elucidate the concept of the fascization of public space. The discussants do this by drawing on examples from the history of Poland and Germany as well as the present-day situation in both countries. They also consider how we can clarify the category of fascization in order to distinguish this process from other phenomena such as nationalismDekomunizacja, czyli faszyzm bez faszystów. O faszyzacji przestrzeni rozmawiają Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Marcin Starnawski, Katrin Stoll i Anna ZawadzkaCzym charakteryzuje się faszyzacja przestrzeni? Jak i gdzie można ją rozpoznać? W jaki sposób architektura i symbole w przestrzeni publicznej przyczyniają się do faszyzacji życia codziennego? Jakie są narzędzia faszyzacji przestrzeni? Jedno z nich to polityka czystki oraz retoryka odzyskania przestrzeni po wyobrażonej obcej dominacji lub inwazji. Celem niniejszej rozmowy jest wyjaśnienie i rozświetlenie koncepcji faszyzacji przestrzeni. Dyskutantki i dyskutanci robią to posiłkując się przykładami z historii i współczesności Polski i Niemiec. Zastanawiają się także nad możliwym doprecyzowaniem kategorii faszyzacji tak, by odróżnić ten proces od innych zjawisk, np. nacjonalizmu.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46373067","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Leo Lowenthal’s Legacy: The Relevance and Response of Critical Theory to Authoritarianism, Austerity and Antisemitism Today. An Interview with Martin JayThe interview is concerned with the legacy of Leo Lowenthal (1900–1993), who was born into a Jewish family in Frankfurt am Main, Germany. Lowenthal belonged to the first generation of Critical Theorists under Max Horkheimer’s directorship at the University of Frankfurt Institute for Social Research. Taking Lowenthal’s understanding of Critical Theory as their point of departure, the interlocutors – Katrin Stoll and Martin Jay – discuss ways of renewing Critical Theory in general and the necessity of thinking as a form of negation in particular. The interview provides reflections on the current political situation brought about by the global capitalist order, which owes its stability to both objective social processes and to authoritarianism, austerity, autocracy, antisemitism, racism, and fascization. Recasting Critical Theory in new ways, requires, as Martin Jay forcefully argues, creative theoretical experimentation. By way of example, the interlocutors engage in a joint critical rereading and reevaluation of Leo Lowenthal’s and Norbert Guterman’s 1949 book Prophets of Deceit: A Study of the Techniques of the American Agitator, recently reissued in Germany. Adopting the concept of “racket society”, which was developed by the Critical Theorists in the 1930s and 1940s, after their emigration from Nazi Germany, Martin Jay provides an analysis of current society and political culture in general and the United States in particular. He makes the point that the strongman/client relationship becomes possible through an internalization of patterns of domination as well as by loyalty and protection. The interview closes with a reflection on why it is important to criticize the false way of life and in so doing opening up the possibility of a life that is not wrong.Dziedzictwo Leo Lowenthala: znaczenie teorii krytycznej i jej reakcja na autorytaryzm, politykę oszczędności oraz antysemityzm. Rozmowa z Martinem JayemPrezentowana rozmowa dotyczy spuścizny Leo Lowenthala (1900–1993), który przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie we Frankfurcie nad Menem. Lowenthal należał do pierwszego pokolenia teoretyków krytycznych działających w Instytucie Badań Społecznych Uniwersytetu Frankfurckiego pod kierownictwem Maxa Horkheimera. Przyjmując za punkt wyjścia wypracowaną przez Lowenthala koncepcję teorii krytycznej, Katrin Stoll i Martin Jay zastanawiają się nad możliwościami odnowy teorii krytycznej, a w szczególności nad koniecznością myślenia pojmowanego jako forma negacji. Rozmówcy nawiązują też do obecnej sytuacji politycznej spowodowanej przez globalny porządek kapitalistyczny, który zawdzięcza swą stabilność tak obiektywnym procesom społecznym, jak i autorytaryzmowi, polityce oszczędności, autokratyzmowi, antysemityzmowi, rasizmowi i faszyzacji. Przekształcenie teorii krytycznej wymaga, jak przekonująco argum
{"title":"Leo Lowenthal’s Legacy: The Relevance and Response of Critical Theory to Authoritarianism, Austerity and Antisemitism Today. An Interview with Martin Jay","authors":"Katrin Stoll","doi":"10.11649/slh.2551","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2551","url":null,"abstract":"Leo Lowenthal’s Legacy: The Relevance and Response of Critical Theory to Authoritarianism, Austerity and Antisemitism Today. An Interview with Martin JayThe interview is concerned with the legacy of Leo Lowenthal (1900–1993), who was born into a Jewish family in Frankfurt am Main, Germany. Lowenthal belonged to the first generation of Critical Theorists under Max Horkheimer’s directorship at the University of Frankfurt Institute for Social Research. Taking Lowenthal’s understanding of Critical Theory as their point of departure, the interlocutors – Katrin Stoll and Martin Jay – discuss ways of renewing Critical Theory in general and the necessity of thinking as a form of negation in particular. The interview provides reflections on the current political situation brought about by the global capitalist order, which owes its stability to both objective social processes and to authoritarianism, austerity, autocracy, antisemitism, racism, and fascization. Recasting Critical Theory in new ways, requires, as Martin Jay forcefully argues, creative theoretical experimentation. By way of example, the interlocutors engage in a joint critical rereading and reevaluation of Leo Lowenthal’s and Norbert Guterman’s 1949 book Prophets of Deceit: A Study of the Techniques of the American Agitator, recently reissued in Germany. Adopting the concept of “racket society”, which was developed by the Critical Theorists in the 1930s and 1940s, after their emigration from Nazi Germany, Martin Jay provides an analysis of current society and political culture in general and the United States in particular. He makes the point that the strongman/client relationship becomes possible through an internalization of patterns of domination as well as by loyalty and protection. The interview closes with a reflection on why it is important to criticize the false way of life and in so doing opening up the possibility of a life that is not wrong.Dziedzictwo Leo Lowenthala: znaczenie teorii krytycznej i jej reakcja na autorytaryzm, politykę oszczędności oraz antysemityzm. Rozmowa z Martinem JayemPrezentowana rozmowa dotyczy spuścizny Leo Lowenthala (1900–1993), który przyszedł na świat w żydowskiej rodzinie we Frankfurcie nad Menem. Lowenthal należał do pierwszego pokolenia teoretyków krytycznych działających w Instytucie Badań Społecznych Uniwersytetu Frankfurckiego pod kierownictwem Maxa Horkheimera. Przyjmując za punkt wyjścia wypracowaną przez Lowenthala koncepcję teorii krytycznej, Katrin Stoll i Martin Jay zastanawiają się nad możliwościami odnowy teorii krytycznej, a w szczególności nad koniecznością myślenia pojmowanego jako forma negacji. Rozmówcy nawiązują też do obecnej sytuacji politycznej spowodowanej przez globalny porządek kapitalistyczny, który zawdzięcza swą stabilność tak obiektywnym procesom społecznym, jak i autorytaryzmowi, polityce oszczędności, autokratyzmowi, antysemityzmowi, rasizmowi i faszyzacji. Przekształcenie teorii krytycznej wymaga, jak przekonująco argum","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48227395","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Beyond Conceptions of Fascism and Fascist Conceptions: On the Category of FascizationIn discussing conceptions and definitions of fascism, this text offers a new and broader perspective on the phenomenon by introducing the concept of fascization as an analytical tool. Given the fact that the conditions that fascism produced have not been destroyed, its elements have not been delegitimized and that the fascist imagination still exists in European and non-European societies, the author argues that we need a new category connecting the past and present without historicizing fascism. The author identifies practices and forms of fascization in evidence such as the EU anti-migrant and anti-refugee policy as well as racist violence in Germany after reunification. The author critically examines various definitions of fascism and analyses its key characteristics including the fascist community from a psychoanalytical perspective. The author also looks at the historiographical debate concerning the question of whether or not fascism could be considered revolutionary or counter-revolutionary. Making a clear-cut distinction between fascism and National Socialism, the author re-visits the case of Ernst Nolte whose interpretation of the origins of National Socialism resurrected the Nazi Weltanschauung by normalizing and justifying the Nazi campaign against the European Jews. Poza koncepcjami faszyzmu i koncepcjami faszystowskimi. O kategorii faszyzacjiOmawiając koncepcje i definicje faszyzmu, autorka oferuje nowe i szersze spojrzenie na to zjawisko, wprowadzając pojęcie faszyzacji jako narzędzie analityczne. Biorąc pod uwagę fakt, że warunki, które wyprodukowały faszyzm, nie zostały zniszczone, jego elementy nadal nie zostały zdelegitymizowane, a wyobraźnia faszystowska wciąż istnieje w europejskich i pozaeuropejskich społeczeństwach, autorka argumentuje, że potrzebujemy nowej kategorii łączącej przeszłość i teraźniejszość, jednakże takiej, która nie uhistoryczniałaby jednocześnie faszyzmu. Autorka identyfikuje praktyki i formy faszyzacji w takich sferach, jak unijna polityka antyimigrancka i antyuchodźcza, a także istniejące pod postacią rasistowskiej przemocy w zjednoczonych Niemczech. Krytycznie bada różne definicje faszyzmu i analizuje jego kluczowe cechy, w tym wspólnotę faszystowską z perspektywy psychoanalitycznej. Przygląda się również historiograficznej debacie na temat tego, czy faszyzm można uznać za rewolucyjny czy kontrrewolucyjny. Dokonując wyraźnego rozróżnienia między faszyzmem a narodowym socjalizmem, autorka ponownie analizuje sprawę Ernsta Noltego, którego interpretacja genezy narodowego socjalizmu wskrzesiła nazistowski Weltanschauung, normalizując i usprawiedliwiając nazistowską kampanię przeciwko europejskim Żydom.
在讨论法西斯主义的概念和定义时，本文通过引入法西斯化的概念作为分析工具，为这一现象提供了一个新的、更广阔的视角。鉴于法西斯主义产生的条件并没有被摧毁，其要素并没有被剥夺合法性，法西斯主义的想象仍然存在于欧洲和非欧洲社会，作者认为，我们需要一个新的类别，在不将法西斯主义历史化的情况下，连接过去和现在。作者从欧盟反移民和反难民政策以及德国统一后的种族主义暴力等证据中确定了法西斯化的做法和形式。作者批判性地审视了法西斯主义的各种定义，并从精神分析的角度分析了法西斯主义的主要特征，包括法西斯社区。作者还关注了关于法西斯主义是否可以被视为革命或反革命的问题的史学辩论。为了明确区分法西斯主义和国家社会主义，作者重新审视了恩斯特·诺尔特(Ernst Nolte)的案例。诺尔特对国家社会主义起源的解释，通过将纳粹针对欧洲犹太人的运动正常化和正当化，复活了纳粹的世界观。Poza koncepcjami faszyzmu i koncepcjami faszystowskimi。O categororii faszyzacjiOmawiając koncepcje i definicje faszyzmu, autotorka oferuje现在是szersze spozyzenie na to zjawisko, wprowadzając pojęcie faszyzacji jako narzędzie analyityczne。Biorąc pod uwagęfaktże warunki, ktore wyprodukowały faszyzm,聂zostały zniszczone jego elementy纳达尔聂zostały zdelegitymizowane一wyobraźnia faszystowska组织ążistnieje w europejskich我pozaeuropejskich热点łeczeństwach, autorka argumentuje,że potrzebujemy nowej kategoriiłączącej przeszłość我teraźniejszość,jednakże takiej ktora聂uhistoryczniał赎jednocześ聂faszyzmu。Autorka将fikuje praktyki鉴定为我的faszyzacji与takich的分离，jak unijna polityka antiyimigranka的分离为antyuchodźcza，一个także istniejące pod postaciizerasistowskiej przemijednoczonych Niemczech。Krytycznie bada różne definicje faszyzmu i analizuje jego kluczwe cechy, wtym wspólnotę faszystowskoz perspektywy psychoanalitycznej。Przygląda sizi również historiograficznej deacie na temat tego, czy faszyzm można uznazi za rewolucyjny czy kontrrewolucyjny。Dokonując wyraźnego rozróżnienia między faszyzmem a narodowym socijalizmem, autorka ponownie analizuje Ernsta Noltego, którego interpretacja genzy narodowego socijalizmu wskrzesiła nazistowski Weltanschauung, normalizując i usprawiedliwiając nazistowskokampanioprzeciwko europejskim Żydom。
{"title":"Beyond Conceptions of Fascism and Fascist Conceptions: On the Category of Fascization","authors":"Katrin Stoll","doi":"10.11649/slh.2716","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2716","url":null,"abstract":"Beyond Conceptions of Fascism and Fascist Conceptions: On the Category of FascizationIn discussing conceptions and definitions of fascism, this text offers a new and broader perspective on the phenomenon by introducing the concept of fascization as an analytical tool. Given the fact that the conditions that fascism produced have not been destroyed, its elements have not been delegitimized and that the fascist imagination still exists in European and non-European societies, the author argues that we need a new category connecting the past and present without historicizing fascism. The author identifies practices and forms of fascization in evidence such as the EU anti-migrant and anti-refugee policy as well as racist violence in Germany after reunification. The author critically examines various definitions of fascism and analyses its key characteristics including the fascist community from a psychoanalytical perspective. The author also looks at the historiographical debate concerning the question of whether or not fascism could be considered revolutionary or counter-revolutionary. Making a clear-cut distinction between fascism and National Socialism, the author re-visits the case of Ernst Nolte whose interpretation of the origins of National Socialism resurrected the Nazi Weltanschauung by normalizing and justifying the Nazi campaign against the European Jews. Poza koncepcjami faszyzmu i koncepcjami faszystowskimi. O kategorii faszyzacjiOmawiając koncepcje i definicje faszyzmu, autorka oferuje nowe i szersze spojrzenie na to zjawisko, wprowadzając pojęcie faszyzacji jako narzędzie analityczne. Biorąc pod uwagę fakt, że warunki, które wyprodukowały faszyzm, nie zostały zniszczone, jego elementy nadal nie zostały zdelegitymizowane, a wyobraźnia faszystowska wciąż istnieje w europejskich i pozaeuropejskich społeczeństwach, autorka argumentuje, że potrzebujemy nowej kategorii łączącej przeszłość i teraźniejszość, jednakże takiej, która nie uhistoryczniałaby jednocześnie faszyzmu. Autorka identyfikuje praktyki i formy faszyzacji w takich sferach, jak unijna polityka antyimigrancka i antyuchodźcza, a także istniejące pod postacią rasistowskiej przemocy w zjednoczonych Niemczech. Krytycznie bada różne definicje faszyzmu i analizuje jego kluczowe cechy, w tym wspólnotę faszystowską z perspektywy psychoanalitycznej. Przygląda się również historiograficznej debacie na temat tego, czy faszyzm można uznać za rewolucyjny czy kontrrewolucyjny. Dokonując wyraźnego rozróżnienia między faszyzmem a narodowym socjalizmem, autorka ponownie analizuje sprawę Ernsta Noltego, którego interpretacja genezy narodowego socjalizmu wskrzesiła nazistowski Weltanschauung, normalizując i usprawiedliwiając nazistowską kampanię przeciwko europejskim Żydom.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44408690","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The Bulwark of Christendom The work of an artist Natalia Kulka. Polska przedmurzem chrześcijaństwaPraca artystki Natalii Kulki.
基督教的堡垒艺术家纳塔利娅·库尔卡的作品。波兰在基督面前艺术家纳塔利娅·库尔卡的作品。
{"title":"Polska przedmurzem chrześcijaństwa","authors":"Natalia Kulka","doi":"10.11649/slh.2727","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2727","url":null,"abstract":"The Bulwark of Christendom The work of an artist Natalia Kulka. Polska przedmurzem chrześcijaństwaPraca artystki Natalii Kulki.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46624021","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
“Abendland”, “Latin Civilization” and “Civilization of Death”: Civilizationism and Right-Wing Notions of Doom in Poland, Germany and AustriaIn recent years one could observe a trend towards “civilizationism” within the European far-right. Civilization seems to be a transnational umbrella concept covering different subjects, such as racist, anti-Muslim, anti-migration stances as well as the defense of a heteronormative-patriarchal moral and gender order. While German-speaking right-wing actors usually refer to the concept of “Abendland” (Occident), in Poland “Latin Civilization” and “Civilization of Death” are popular terms. The article explores the ideological roots, sources and semantics of far-right civilizational ideas in Poland, Germany, and Austria. On the basis of such an approach it is possible to show how the idea of civilizational decline functions as an element of a metapolitical far-right strategy within separate national discourses and how the concept is part of a transnational transfer of ideas. The paper will also discuss to what extent the concept of (Western) civilization can serve as a common rightwing paradigm across different countries. While attempts at concrete collaboration by right-wing actors from different countries and their joint political practices reach their limits rather quickly, the transnational and entangled aspect of civilizationism consists primarily in a transfer of ideas, a common horizon of perception, and a mutually complementary, affirming yet ambivalent, East-West imagination. „Abendland”, „cywilizacja łacińska” i „cywilizacja śmierci”. Cywilizacjonizm i prawicowe wizje upadku w Polsce, Niemczech i AustriiW ostatnich latach w poglądach europejskiej skrajnej prawicy można było zaobserwować trend w kierunku „cywilizacjonizmu”. Pojęcie cywilizacji wydaje się stanowić całościowy i zbiorowy termin (umbrella term) międzynarodowy, odnoszący się do różnych kwestii, takich jak postawy rasistowskie, antymuzułmańskie i antyimigracyjne, jak również jest tożsamy z obroną heteronormatywno-patriarchalnego systemu moralnego i porządku gender. Podczas gdy niemieckojęzyczna prawica posługuje się pojęciem Abendland („Zachód”), w Polsce popularnymi terminami są „cywilizacja łacińska” i „cywilizacja śmierci”. Artykuł analizuje ideologiczne korzenie, źródła i semantykę skrajnie prawicowych idei cywilizacyjnych w Polsce, Niemczech i Austrii. Na tej podstawie można pokazać, w jaki sposób idea cywilizacyjnego upadku funkcjonuje jako element metapolitycznej strategii skrajnej prawicy w ramach odrębnych dyskursów narodowych, a także jak koncepcja ta działa jako część transnarodowego transferu idei. Wreszcie artykuł omawia kwestię, w jakim stopniu koncepcja (zachodniej) cywilizacji może służyć jako wspólny paradygmat prawicy w różnych krajach. O ile próby konkretnej współpracy prawicowych aktorów z różnych krajów i wspólnych praktyk politycznych dość szybko się wyczerpują, o tyle transnarodowy i splątany aspekt cywilizacjonizmu pol
“阿本德兰”、“拉丁文明”和“死亡文明”:波兰、德国和奥地利的文明主义和右翼的末日观念近年来，人们可以在欧洲极右翼内部观察到一种“文明主义”的趋势。文明似乎是一个跨国的伞形概念，涵盖了不同的主题，比如种族主义、反穆斯林、反移民的立场，以及对异性恋规范的男权道德和性别秩序的捍卫。虽然说德语的右翼演员通常指的是“阿本德兰”(西方)的概念，但在波兰，“拉丁文明”和“死亡文明”是流行的术语。本文探讨了波兰、德国和奥地利极右翼文明思想的思想根源、来源和语义。在这种方法的基础上，有可能展示文明衰落的想法如何在不同的国家话语中作为一种元政治极右翼战略的要素发挥作用，以及这个概念如何成为跨国思想转移的一部分。本文还将讨论(西方)文明的概念在多大程度上可以作为不同国家共同的右翼范式。虽然来自不同国家的右翼行动者及其共同的政治实践的具体合作的尝试很快就会达到极限，但文明主义的跨国和纠缠方面主要包括思想的转移，共同的感知视野，以及相互补充，肯定但矛盾的东西方想象。”Abendland”，“cywilizacja łacińska”和“cywilizacja śmierci”。Cywilizacjonizm i prawicowe wizje upadku w police, Niemczech i austria ostatnich latach w poglądach europejskiej skrajnej prawicy można było zaobserwowaki trend w kierunku " cywilizacjonizmu "。Pojęcie cywilizacji wydaje sięstanowićcałościowy我zbiorowy时间(总称)międzynarodowy, odnoszący się做rożnych kwestii, takich木菠萝postawy rasistowskie, antymuzuł马ńskie我antyimigracyjne,木菠萝rownieżjestż萨米z obronąheteronormatywno-patriarchalnego systemu moralnego我porządku性别。Podczas gdy niemieckojęzyczna prawica posługuje siopojęciem Abendland(“Zachód”)，w Polsce popularymi terminami sze“cywilizacja łacińska”i“cywilizacja śmierci”。artykuzowanizuje ideologiczne korzenie， źródła i semantykkskrajnie prawicowych idei cywilizacyjnych w police, Niemczech i austria。Na tej podstawie można pokazazi, w jaki sposób idea cywilizacyjnego upadku funkcjonuje jako element metapolitycznej strategii skrajnej prawicy w ramach odrębnych dyskursów narodowych, a także jak concepcja ta działa jako część transnarodowego transferu idea。Wreszcie artykuowomawia kwestiz, wjakim stopniu koncepcja (zachodniej) cywilizacji może służyć jako wspólny范式实践w różnych krajach。O ile proby konkretnej wspoł一家prawicowych aktorow z rożnych krajow我wspolnych praktyk politycznych做śćszybko sięwyczerpują,O胼胝transnarodowy我splątany aspekt cywilizacjonizmu polega przede wszystkim na transferze idei, wspolnym horyzoncie percepcji oraz wzajemnie uzupełniającej się——afirmującej,啤酒我ambiwalentnej——wyobraź倪świata Wschodu我Zachodu。”“Abendland”，“Lateinische civilization”或“civilization des Todes”。zcivilisationismus and rechte untergangsvostellungen in Polen, germany und ÖsterreichSeit einigen Jahren lässt siich der europäischen极端Rechten in Trend zum“zcivilisationismus”bebacachten。文明化在跨国主义、反穆斯林主义、反移民主义、反法西斯主义、反法西斯主义、反法西斯主义、反法西斯主义、反法西斯主义、反法西斯主义、反法西斯主义和反法西斯主义。Während siich die deutschsprachige Rechte auf das Konzept“Abendland”bezieht，在Polen die Begriffe“lateinische civilisation”和“civilizeddes Todes”的信仰。Der Artikel untersucht die ideologischen Wurzeln, Quellen and Semantiken rechtsextremer civilisationsvostellungen in Polen, germany(德国):Österreich。在此基础上，我们提出了一种新的概念，即“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”、“文化的概念”和“文化的概念”。在西方文明的世界里，人类文明的世界里，人类文明的世界里，人类文明的世界里，人类文明的世界里。Während Versuche konkreter Zusammenarbeit rechter Akteure aus verschiedenen Ländern and gemeinsamer politier Praktiken leicher和ihere Grenzen ßen, best der跨国主义和verschränkte Aspekt des civilizationsbegffs in allem in einem Ideentransfer, einem gemeinsamen Wahrnehmungshorizont和ehrnehgensei
{"title":"„Abendland“, „Lateinische Zivilisation“ oder „Zivilisation des Todes“. Zivilisationismus und rechte Untergangsvorstellungen in Polen, Deutschland und Österreich","authors":"Jos Stübner","doi":"10.11649/slh.2571","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2571","url":null,"abstract":"“Abendland”, “Latin Civilization” and “Civilization of Death”: Civilizationism and Right-Wing Notions of Doom in Poland, Germany and AustriaIn recent years one could observe a trend towards “civilizationism” within the European far-right. Civilization seems to be a transnational umbrella concept covering different subjects, such as racist, anti-Muslim, anti-migration stances as well as the defense of a heteronormative-patriarchal moral and gender order. While German-speaking right-wing actors usually refer to the concept of “Abendland” (Occident), in Poland “Latin Civilization” and “Civilization of Death” are popular terms. The article explores the ideological roots, sources and semantics of far-right civilizational ideas in Poland, Germany, and Austria. On the basis of such an approach it is possible to show how the idea of civilizational decline functions as an element of a metapolitical far-right strategy within separate national discourses and how the concept is part of a transnational transfer of ideas. The paper will also discuss to what extent the concept of (Western) civilization can serve as a common rightwing paradigm across different countries. While attempts at concrete collaboration by right-wing actors from different countries and their joint political practices reach their limits rather quickly, the transnational and entangled aspect of civilizationism consists primarily in a transfer of ideas, a common horizon of perception, and a mutually complementary, affirming yet ambivalent, East-West imagination. „Abendland”, „cywilizacja łacińska” i „cywilizacja śmierci”. Cywilizacjonizm i prawicowe wizje upadku w Polsce, Niemczech i AustriiW ostatnich latach w poglądach europejskiej skrajnej prawicy można było zaobserwować trend w kierunku „cywilizacjonizmu”. Pojęcie cywilizacji wydaje się stanowić całościowy i zbiorowy termin (umbrella term) międzynarodowy, odnoszący się do różnych kwestii, takich jak postawy rasistowskie, antymuzułmańskie i antyimigracyjne, jak również jest tożsamy z obroną heteronormatywno-patriarchalnego systemu moralnego i porządku gender. Podczas gdy niemieckojęzyczna prawica posługuje się pojęciem Abendland („Zachód”), w Polsce popularnymi terminami są „cywilizacja łacińska” i „cywilizacja śmierci”. Artykuł analizuje ideologiczne korzenie, źródła i semantykę skrajnie prawicowych idei cywilizacyjnych w Polsce, Niemczech i Austrii. Na tej podstawie można pokazać, w jaki sposób idea cywilizacyjnego upadku funkcjonuje jako element metapolitycznej strategii skrajnej prawicy w ramach odrębnych dyskursów narodowych, a także jak koncepcja ta działa jako część transnarodowego transferu idei. Wreszcie artykuł omawia kwestię, w jakim stopniu koncepcja (zachodniej) cywilizacji może służyć jako wspólny paradygmat prawicy w różnych krajach. O ile próby konkretnej współpracy prawicowych aktorów z różnych krajów i wspólnych praktyk politycznych dość szybko się wyczerpują, o tyle transnarodowy i splątany aspekt cywilizacjonizmu pol","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47052562","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：