Pier Paolo Pasolini’s Pendulum Swing on FascismThe following work is a case study. Its purpose is to reconstruct a particular situation involving the recognition and understanding of fascism. This situation is determined by both history and the social dynamics of the present day. The time and place is Italy of the 1960s and 70s, the observer – Pier Paolo Pasolini. But not because he offers us an original, complex and versatile theory of fascism. On the contrary, Pasolini can be superficial and rash, while his polemic passion often devours the argument and the analysis. However, Pasolini’s method of intellectual and political involvement allows us to use it as a keystone of a makeshift synthesis of a certain version of leftist anti-fascism. Piera Paola Pasoliniego pętla faszystowskaPoniższy tekst jest studium przypadku. Jego celem jest odtworzenie pewnej sytuacji rozpoznawania i rozumienia faszyzmu. Sytuacja ta jest wyznaczona zarówno przez historię, jak i przez społeczną dynamikę współczesności. Czas i miejsce to Włochy lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Podmiotem rozpoznającym jest Pier Paolo Pasolini. Nie dlatego, że oferuje nam oryginalną, złożoną i wszechstronną teorię faszyzmu. Przeciwnie, Pasolini bywa powierzchowny, gwałtowny, jego pasja polemiczna często pochłania argument i analizę. Jednak sposób intelektualnego i politycznego zaangażowania Pasoliniego pozwala nam posłużyć się nim jako zwornikiem w prowizorycznej syntezie pewnej wersji lewicowego antyfaszyzmu.
Pier Paolo Pasolini关于法西斯主义的钟摆摆动下面的作品是一个案例研究。其目的是重建一个涉及对法西斯主义的承认和理解的特殊情况。这种情况是由历史和当今社会动态决定的。时间和地点是20世纪60年代和70年代的意大利，观察员Pier Paolo Pasolini。但这并不是因为他为我们提供了一个独创的、复杂的、多才多艺的法西斯主义理论。相反，帕索里尼可以是肤浅而迅速的，而他的论战激情往往吞噬了争论和分析。然而，帕索里尼的智力和政治参与方法使我们能够将其作为左翼反法西斯主义某个版本的临时合成的基石。帕索里尼的法西斯循环以下是一个案例研究。其目的是重现对法西斯主义的某种认可和理解。这种情况既由历史决定，也由当前的社会动态决定。时间和地点是20世纪60年代和70年代的意大利。识别实体是Pier Paolo Pasolini。这并不是因为它为我们提供了一个新颖、复杂和全面的法西斯主义理论。相反，帕索里尼可以是肤浅的、暴力的，他的辩论激情经常吸收争论和分析。然而，帕索里尼的知识分子和政治参与方式使我们能够将他作为左翼反法西斯主义版本的临时合成的垫脚石。
{"title":"Piera Paola Pasoliniego pętla faszystowska","authors":"M. Kozłowski","doi":"10.11649/slh.2589","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2589","url":null,"abstract":"Pier Paolo Pasolini’s Pendulum Swing on FascismThe following work is a case study. Its purpose is to reconstruct a particular situation involving the recognition and understanding of fascism. This situation is determined by both history and the social dynamics of the present day. The time and place is Italy of the 1960s and 70s, the observer – Pier Paolo Pasolini. But not because he offers us an original, complex and versatile theory of fascism. On the contrary, Pasolini can be superficial and rash, while his polemic passion often devours the argument and the analysis. However, Pasolini’s method of intellectual and political involvement allows us to use it as a keystone of a makeshift synthesis of a certain version of leftist anti-fascism. Piera Paola Pasoliniego pętla faszystowskaPoniższy tekst jest studium przypadku. Jego celem jest odtworzenie pewnej sytuacji rozpoznawania i rozumienia faszyzmu. Sytuacja ta jest wyznaczona zarówno przez historię, jak i przez społeczną dynamikę współczesności. Czas i miejsce to Włochy lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Podmiotem rozpoznającym jest Pier Paolo Pasolini. Nie dlatego, że oferuje nam oryginalną, złożoną i wszechstronną teorię faszyzmu. Przeciwnie, Pasolini bywa powierzchowny, gwałtowny, jego pasja polemiczna często pochłania argument i analizę. Jednak sposób intelektualnego i politycznego zaangażowania Pasoliniego pozwala nam posłużyć się nim jako zwornikiem w prowizorycznej syntezie pewnej wersji lewicowego antyfaszyzmu.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41662349","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Under a Non-Existent Commemorative Plaque: The 84th Anniversary of the Introduction of the Ghetto Bench at the University of Warsaw – A Speech Delivered at the Ceremony Organized by the Student Antifascist Committee in the Courtyard of the University of Warsaw on October 5, 2021The ghetto bench (1937) is emblematic of the process by which anti-Semitism was legalized andinstitutionalized in the interwar Republic of Poland (1918–1939). This text focuses on the failure to include this knowledge in the mainstream narrative, a problem which continues to this day. The lack of an integrated history results from a lack of condemnation, and from the fact that the dominant majority has not broken away from the framework of assumptions of concealed processes and events. After 1989, these assumptions have been additionally celebrated in the cult of interwar Polish statehood. The collision of the Polish dominant culture with the liberal-democratic formal-legal framework produced the collapse of liberal democracy in Poland (2015). This text thus questions the location of the ghetto bench and its cultural representations in the field of memory studies. By pointing to the current stakes of the discourse on Polish anti-Semitism, the author calls for a revision of socio-cultural norms which means socio-cultural change. Pod nieistniejącą tablicą pamiątkową 84. rocznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim – przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu UW 5 października 2021 rokuGetto ławkowe (1937) to emblemat procesu legalizacji i instytucjonalizacji antysemityzmu w międzywojennej Rzeczypospolitej Polskiej (1918–1939). Tekst stawia w centrum uwagi trwającą do dzisiaj niemożność wprowadzenia wiedzy na ten temat do narracji głównego nurtu. Brak historii zintegrowanej wynika z braku potępienia i odcięcia się przez dominującą większość od ramowych założeń przemilczanych procesów i wydarzeń. Po 1989 roku założenia te są dodatkowo celebrowane w kulcie międzywojennej polskiej państwowości. Zderzenie polskiej kultury dominującej z liberalno-demokratyczną ramą formalno-prawną wyprodukowało upadek liberalnej demokracji (2015). Tekst kwestionuje tym samym lokowanie getta ławkowego i jego kulturowych reprezentacji w polu badań nad pamięcią. Wskazując na aktualne stawki dyskursu o polskim antysemityzmie, autorka postuluje rewizję społeczno-kulturowych norm i społeczno-kulturową zmianę.
在一块不存在的纪念牌下:华沙大学引入隔都长椅84周年——1921年10月5日在华沙大学庭院举行的学生反法西斯委员会组织的仪式上的演讲隔都长椅(1937年)象征着两次世界大战之间波兰共和国(1918-1939)反犹太主义合法化和制度化的过程。这篇文章的重点是在主流叙事中没有包括这方面的知识，这个问题一直持续到今天。缺乏完整的历史是因为缺乏谴责，也因为占统治地位的多数人没有脱离对隐藏过程和事件的假设框架。1989年之后，这些假设在两次世界大战之间的波兰国家地位崇拜中得到了进一步的颂扬。波兰主流文化与自由民主形式法律框架的碰撞导致了波兰自由民主的崩溃(2015)。因此，本文质疑犹太人区长凳的位置及其在记忆研究领域的文化表征。通过指出波兰反犹太主义话语的当前利害关系，作者呼吁修订社会文化规范，这意味着社会文化变革。Pod nieistniejącą tablicopamiątkową 84。roznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim - przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu uw5 października 2021 rokuGetto ławkowe (1937) to emblemat procesu legalizacji instytucjonalizacji antysemityzmu w międzywojennej Rzeczypospolitej Polskiej(1918-1939)。Tekst stawiw centrum uwagi trwającą do dzisiaj niemożność wprowadzenia wiedzy na ten temat do narracji głównego nurtu。Brak history zintegrowanej wynika z braku potępienia i odcięcia sizeprzez dominującą większość od ramovich założeń przemilczanych procesów i wydarzez。Po 1989 roku założenia the ski dodatkowo celebrowane w kulcie międzywojennej polskiej państwowości。Zderzenie polskiej culture dominującej z liberalno- demokratycznoramoformalno - prawnowyprodukowało upadek liberalnej demokracji(2015)。@ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @Wskazując na aktualne stawki dyskursu o polskim antibody, autorka postuluje rewizjje społeczno-kulturowych norm i społeczno-kulturową zmianzi。
{"title":"Pod nieistniejącą tablicą pamiątkową. 84. rocznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim – przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu UW 5 października 2021 roku","authors":"E. Janicka","doi":"10.11649/slh.2687","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2687","url":null,"abstract":"Under a Non-Existent Commemorative Plaque: The 84th Anniversary of the Introduction of the Ghetto Bench at the University of Warsaw – A Speech Delivered at the Ceremony Organized by the Student Antifascist Committee in the Courtyard of the University of Warsaw on October 5, 2021The ghetto bench (1937) is emblematic of the process by which anti-Semitism was legalized andinstitutionalized in the interwar Republic of Poland (1918–1939). This text focuses on the failure to include this knowledge in the mainstream narrative, a problem which continues to this day. The lack of an integrated history results from a lack of condemnation, and from the fact that the dominant majority has not broken away from the framework of assumptions of concealed processes and events. After 1989, these assumptions have been additionally celebrated in the cult of interwar Polish statehood. The collision of the Polish dominant culture with the liberal-democratic formal-legal framework produced the collapse of liberal democracy in Poland (2015). This text thus questions the location of the ghetto bench and its cultural representations in the field of memory studies. By pointing to the current stakes of the discourse on Polish anti-Semitism, the author calls for a revision of socio-cultural norms which means socio-cultural change. Pod nieistniejącą tablicą pamiątkową 84. rocznica wprowadzenia getta ławkowego na Uniwersytecie Warszawskim – przemówienie podczas uroczystości zorganizowanej przez Studencki Komitet Antyfaszystowski na dziedzińcu UW 5 października 2021 rokuGetto ławkowe (1937) to emblemat procesu legalizacji i instytucjonalizacji antysemityzmu w międzywojennej Rzeczypospolitej Polskiej (1918–1939). Tekst stawia w centrum uwagi trwającą do dzisiaj niemożność wprowadzenia wiedzy na ten temat do narracji głównego nurtu. Brak historii zintegrowanej wynika z braku potępienia i odcięcia się przez dominującą większość od ramowych założeń przemilczanych procesów i wydarzeń. Po 1989 roku założenia te są dodatkowo celebrowane w kulcie międzywojennej polskiej państwowości. Zderzenie polskiej kultury dominującej z liberalno-demokratyczną ramą formalno-prawną wyprodukowało upadek liberalnej demokracji (2015). Tekst kwestionuje tym samym lokowanie getta ławkowego i jego kulturowych reprezentacji w polu badań nad pamięcią. Wskazując na aktualne stawki dyskursu o polskim antysemityzmie, autorka postuluje rewizję społeczno-kulturowych norm i społeczno-kulturową zmianę.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43789944","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pasolini: Fascism – Consumism – Catholicism. And a Search for LifeWhen it comes to writing about Pier Paolo Pasolini’s oeuvre, nobody can approach it without a subjective and political position. The author of this text takes as his point of departure the presence of the poet and filmmaker in his host country Italy, where the name Pasolini means much more than merely the name of an author. Pasolini stands for the rebellious spirit at a time when the Italian economic miracle was coming to an end, during which a great “contaminazione” (Pasolini), a mutual “infectiousness” took place between the vulgar and the sublime, the culture of the poor suburbs and the discourses of the intellectuals, between old myths and new seductions. In this situation, Pasolini’s texts and films are searching for a way to counter the horror of a new fascism in the form of the petit bourgeois “consumistic” rule with a “force of the past”. Points of reference for this are a radical Catholicism and communism, the latter moving via a Marxist analysis of society to an archaic Ur-communism. Pasolini always saw himself as a stranger. Almost all of his films (leaving aside the vital “Trilogy of Life”, from which he distanced himself in his last and most radical film “Salò”) are attempts to look into the strangeness of the familiar and the familiarity of the strange. In doing so, the author and filmmaker never spared himself; his films are a magic autobiography. To put it another way, Pasolini’s biography makes his films “readable” and his films make the inner history of Italy (and to a certain extent that of Europe as a whole) in the sixties and seventies “readable”, just as in his films bodies make “readable” ideas and ideas make “readable” bodies. Texts on Pier Paolo Pasolini can be markings for these processes of reading. However, they can never be a substitute for following one’s own way which leads back and forth between both the physicality (the reality of the streets, “contaminated” by art history) and the world of ideas (the myth and religion, “contaminated” with Marxism and psychoanalysis). Pasolini: faszyzm – konsumpcjonizm – katolicyzm. I poszukiwanie życiaNie da się pisać o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subiektywnego i politycznego stanowiska. Punktem wyjścia autora jest obecność poety i filmowca we Włoszech, gdzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej niż nazwisko jakiegokolwiek innego autora. Pasolini reprezentuje ducha buntu w schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka contaminazione (Pasolini), wzajemne „skażenie” tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, kultury biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamień. W tej sytuacji teksty i filmy Pasoliniego szukają sposobu, by dzięki „sile przeszłości” przeciwstawić się grozie nowego faszyzmu w postaci „konsumpcyjnych” rządów rosnącego w siłę drobnomieszczaństwa. Punktami odniesienia są tu radykalny katolicyzm oraz komunizm, k
帕索里尼:法西斯主义-消费主义-天主教。说到写皮埃尔·保罗·帕索里尼的全部作品，没有人能不带主观和政治立场地去写。这篇文章的作者把诗人和电影制作人在他的东道国意大利的存在作为他的出发点，在那里，帕索里尼的名字不仅仅意味着一个作家的名字。帕索里尼代表了意大利经济奇迹即将结束时的反叛精神，在此期间，一场巨大的“污染”(帕索里尼)，一场相互的“传染性”发生在庸俗与崇高之间，在贫穷郊区的文化与知识分子的话语之间，在旧神话与新诱惑之间。在这种情况下，帕索里尼的文本和电影正在寻找一种方式来对抗新法西斯主义的恐怖，这种新法西斯主义是以“过去的力量”的小资产阶级“消费”统治的形式出现的。参照点是激进的天主教和共产主义，后者通过马克思主义对社会的分析走向了古老的原始共产主义。帕索里尼总是把自己看作一个陌生人。几乎他所有的电影(除了重要的“生命三部曲”，在他最后一部也是最激进的电影“Salò”中，他将自己与之拉开距离)都试图探究熟悉事物中的陌生感和陌生事物中的熟悉感。在这样做的过程中，这位作家和电影制作人从未放过自己;他的电影是一部神奇的自传。换句话说，帕索里尼的传记使他的电影“可读”，他的电影使六七十年代意大利(在某种程度上也是整个欧洲)的内在历史“可读”，正如在他的电影中，身体使思想“可读”，思想使身体“可读”一样。帕索里尼的文本可以作为这些阅读过程的标记。然而，它们永远不能取代在物质性(被艺术史“污染”的街头现实)和思想世界(被马克思主义和精神分析“污染”的神话和宗教)之间来回穿梭的自己的方式。Pasolini: faszyzm - konsumpcjonizm - katolicyzm。I poszukiwanie życiaNie da siopisazic o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subbiektywnego I politycznego stanowiska。Punktem wyjścia autorest obecność诗歌电影我们Włoszech, gzzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej nizaznazwisko jakiegokolwiek innego autora。帕索里尼代表着ducha buntu schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka controazione(帕索里尼)，wzajemne“skażenie”tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, culture biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamieski。wtej sytuacji teksty电影Pasoliniego szukajosposobu，由dzięki“silprzeszłości”przeciwstawiki siogrozie nowego faszyzmu W postaci“konsumpcyjnych”rządów rosnącego W siłę drobnomieszczaństwa。Punktami odniesienia szotu radykalny katolicyzm oraz komunizm, który poppzez marksistowskoanalizei społeczną zmierza do archaicznego komunizmu pierwotnego。Sam Pasolini zawsze postrzeggaz siebie jako“obcego”，一部电影(może z wyjątkiem witalistycznej Trylogii życia, od której zdystansowazysioswimostatnim i najbardziej radykalnym电影Salò) szopróbami wytropienia obcości wtym, co znajome, i swojskości wtym, co obce。Przy tym pisarz是电影怪人oszczędzał siebie, jego film to magiczna自传。Inaczej rzecz ujmując, biografia Pasoliniego czyni jego filmmy“czytelnymi”，一部电影Pasoliniego czytelnymi wewnętrzną historiiWłoch (i do pewnego stopnia całej Europy) latat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, tak jak w jego filmach ciała pozwalajioczytaci idee, a idee - ciała。Teksty o Pierze Paolo Pasolinim mogzedostarczyki wskazówek dla tych procesów lektury, nigdy jednak nie zastąpią własnej drogi, meandrowania pomiędzy cielesnością (która“zanieczyszcza”rzeczywistość ulicy historiisztuki) i światem idei (który“zanieczyszcza”mit i religiizmarksizmem i psychoanalizizei)。帕索里尼语:Faschismus - konsummismus - Katholizismus。因此，我们需要统一主观立场和政治立场的统一。作者得到了作者Gegenwärtigkeit的诗人和电影大师在seinem Gastland意大利，在他们的名字帕索里尼认为他们的名字是作者。帕索里尼(Pasolini)在《时代》(Zeit des ausgehenden italienischen Wirtschaftswunders)中，在《时代》(dedem sich große e "污染" (Pasolini)中，在《文化与武装》(deculturr der arhabenen)中，在《文化与武装》(Vorstädte)中，在《知识与知识》(Diskursen der Intellektuellen)中，在《文化与知识与知识》(zwischen alten Mythen and neuen verfhrungen ereignete)中。
{"title":"Pasolini: Faschismus – Konsumismus – Katholizismus. Und eine Suche nach dem Leben","authors":"G. Seesslen","doi":"10.11649/slh.2574","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2574","url":null,"abstract":"Pasolini: Fascism – Consumism – Catholicism. And a Search for LifeWhen it comes to writing about Pier Paolo Pasolini’s oeuvre, nobody can approach it without a subjective and political position. The author of this text takes as his point of departure the presence of the poet and filmmaker in his host country Italy, where the name Pasolini means much more than merely the name of an author. Pasolini stands for the rebellious spirit at a time when the Italian economic miracle was coming to an end, during which a great “contaminazione” (Pasolini), a mutual “infectiousness” took place between the vulgar and the sublime, the culture of the poor suburbs and the discourses of the intellectuals, between old myths and new seductions. In this situation, Pasolini’s texts and films are searching for a way to counter the horror of a new fascism in the form of the petit bourgeois “consumistic” rule with a “force of the past”. Points of reference for this are a radical Catholicism and communism, the latter moving via a Marxist analysis of society to an archaic Ur-communism. Pasolini always saw himself as a stranger. Almost all of his films (leaving aside the vital “Trilogy of Life”, from which he distanced himself in his last and most radical film “Salò”) are attempts to look into the strangeness of the familiar and the familiarity of the strange. In doing so, the author and filmmaker never spared himself; his films are a magic autobiography. To put it another way, Pasolini’s biography makes his films “readable” and his films make the inner history of Italy (and to a certain extent that of Europe as a whole) in the sixties and seventies “readable”, just as in his films bodies make “readable” ideas and ideas make “readable” bodies. Texts on Pier Paolo Pasolini can be markings for these processes of reading. However, they can never be a substitute for following one’s own way which leads back and forth between both the physicality (the reality of the streets, “contaminated” by art history) and the world of ideas (the myth and religion, “contaminated” with Marxism and psychoanalysis). Pasolini: faszyzm – konsumpcjonizm – katolicyzm. I poszukiwanie życiaNie da się pisać o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subiektywnego i politycznego stanowiska. Punktem wyjścia autora jest obecność poety i filmowca we Włoszech, gdzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej niż nazwisko jakiegokolwiek innego autora. Pasolini reprezentuje ducha buntu w schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka contaminazione (Pasolini), wzajemne „skażenie” tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, kultury biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamień. W tej sytuacji teksty i filmy Pasoliniego szukają sposobu, by dzięki „sile przeszłości” przeciwstawić się grozie nowego faszyzmu w postaci „konsumpcyjnych” rządów rosnącego w siłę drobnomieszczaństwa. Punktami odniesienia są tu radykalny katolicyzm oraz komunizm, k","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44771128","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the Judenjagd: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German OccupationThis article – which is based on the records of Nachman Blumental that I discovered as part of my work on his archive material and that I brought to light, as well as on the documentation of two official investigations – deals with the complicity of Poles – uniformed (the policja granatowa, or Blue Police) and civilians – in the Nazi project to kill every Jew without exception in Dębica County during the German occupation. I analyze the mechanism that set in motion antisemitic violence within the framework of the Judenjagd, i.e. the Jew hunt. I argue that it was attitudes and behaviors in the environment that determined the effectiveness of the German Nazi project to persecute and murder all Jews without exception. The majority group plays the role of “second instance” (Elżbieta Janicka). By reconstructing the crime against Ariel Blumental and Maria Blumental in June 1943 in Brzeziny, Mała and Wielopole Skrzyńskie, and by deconstructing the mystification of the crime by the inhabitants, I uncover the foundations of this process and show how the mechanism of self-representation as non-involved functions. “Participating observers” (Elżbieta Janicka) mask their own participation in the murder of Nachman Blumental’s family. The task, then, is to interpret both what is said and what is not said. The crime discussed in the article is emblematic in that it sheds light on the socio-cultural framework of the Holocaust and its landscape. It shows the loneliness of those who were hiding, handed over and sentenced to death by their neighbors. Produkowanie antysemickiego konsensusu w ramach Judenjagd. Rola Polaków w Zagładzie na przykładzie zamordowania rodziny Nachmana Blumentala w Wielopolu Skrzyńskim podczas okupacji niemieckiejArtykuł, oparty na zapiskach Nachmana Blumentala odkrytych przeze mnie w czasie pracy nad jego archiwum, które wydobyłam na światło dzienne, oraz na dokumentacji dwóch śledztw, traktuje o współsprawstwie Polaków – mundurowych (policji granatowej) i cywilów – w nazistowskim projekcie Zagłady w powiecie dębickim podczas okupacji niemieckiej. Analizuję w nim mechanizm, który uruchamiał przemoc antysemicką w ramach Judenjagd, czyli polowania na Żydów. Dowodzę, że to postawa i zachowanie otoczenia zadecydowały o skuteczności niemieckiego nazistowskiego projektu prześladowania i mordowania wszystkich Żydów bez wyjątku. Grupa większościowa odgrywa rolę „drugiej instancji” (Elżbieta Janicka). Rekonstruując zbrodnię na Arielu Blumentalu i Marii Blumentalowej w czerwcu 1943 roku w Brzezinach, Małej i Wielopolu Skrzyńskim oraz dekonstruując mistyfikację zbrodni przez mieszkańców, pokazuję, na czym polega proces i jak funkcjonuje mechanizm samoprzedstawiania się jako osoby niezaangażowanej. „Obserwatorzy uczestniczący” (Elżbieta Janicka)
{"title":"Produkowanie antysemickiego konsensusu w ramach Judenjagd. Rola Polaków w Zagładzie na przykładzie zamordowania rodziny Nachmana Blumentala w Wielopolu Skrzyńskim podczas okupacji niemieckiej","authors":"Katrin Stoll","doi":"10.11649/slh.2358","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2358","url":null,"abstract":"Producing an Antisemitic Consensus within the Framework of the Judenjagd: The Role of Poles in the Holocaust Based on the Murder of Nachman Blumental’s Family in Wielopole Skrzyńskie during the German OccupationThis article – which is based on the records of Nachman Blumental that I discovered as part of my work on his archive material and that I brought to light, as well as on the documentation of two official investigations – deals with the complicity of Poles – uniformed (the policja granatowa, or Blue Police) and civilians – in the Nazi project to kill every Jew without exception in Dębica County during the German occupation. I analyze the mechanism that set in motion antisemitic violence within the framework of the Judenjagd, i.e. the Jew hunt. I argue that it was attitudes and behaviors in the environment that determined the effectiveness of the German Nazi project to persecute and murder all Jews without exception. The majority group plays the role of “second instance” (Elżbieta Janicka). By reconstructing the crime against Ariel Blumental and Maria Blumental in June 1943 in Brzeziny, Mała and Wielopole Skrzyńskie, and by deconstructing the mystification of the crime by the inhabitants, I uncover the foundations of this process and show how the mechanism of self-representation as non-involved functions. “Participating observers” (Elżbieta Janicka) mask their own participation in the murder of Nachman Blumental’s family. The task, then, is to interpret both what is said and what is not said. The crime discussed in the article is emblematic in that it sheds light on the socio-cultural framework of the Holocaust and its landscape. It shows the loneliness of those who were hiding, handed over and sentenced to death by their neighbors. Produkowanie antysemickiego konsensusu w ramach Judenjagd. Rola Polaków w Zagładzie na przykładzie zamordowania rodziny Nachmana Blumentala w Wielopolu Skrzyńskim podczas okupacji niemieckiejArtykuł, oparty na zapiskach Nachmana Blumentala odkrytych przeze mnie w czasie pracy nad jego archiwum, które wydobyłam na światło dzienne, oraz na dokumentacji dwóch śledztw, traktuje o współsprawstwie Polaków – mundurowych (policji granatowej) i cywilów – w nazistowskim projekcie Zagłady w powiecie dębickim podczas okupacji niemieckiej. Analizuję w nim mechanizm, który uruchamiał przemoc antysemicką w ramach Judenjagd, czyli polowania na Żydów. Dowodzę, że to postawa i zachowanie otoczenia zadecydowały o skuteczności niemieckiego nazistowskiego projektu prześladowania i mordowania wszystkich Żydów bez wyjątku. Grupa większościowa odgrywa rolę „drugiej instancji” (Elżbieta Janicka). Rekonstruując zbrodnię na Arielu Blumentalu i Marii Blumentalowej w czerwcu 1943 roku w Brzezinach, Małej i Wielopolu Skrzyńskim oraz dekonstruując mistyfikację zbrodni przez mieszkańców, pokazuję, na czym polega proces i jak funkcjonuje mechanizm samoprzedstawiania się jako osoby niezaangażowanej. „Obserwatorzy uczestniczący” (Elżbieta Janicka)","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42758742","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The Catholic-National CauldronThis letter is a response by Dominika Macocha to the discussion between Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll and Anna Zawadzka about her video-sculptural installation work “50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E” published in Studia Litteraria et Historica 9 (2020). The discussion has enabled the artist to look at her work from a new perspective, to reflect on it in a critical way and to clarify central issues raised by the discussants. The letter is a testimony to the artist’s engagement with the local community which until today lives in the shadow of those Poles who, on their own initiative, murdered Jews during the Shoah. Macocha reveals the current efforts undertaken by several actors, among them the community of Bilgoraj, to cover up the historical fact of the murder of Jews carried out by members of the local population. The letter closes with a reflection on the responsibility of the artist in view of the fact that a revolution of the symbolic system has not yet occurred. Kocioł katolicko-narodowyNiniejszy list jest odpowiedzią Dominiki Macochy na dyskusję redakcyjną opublikowaną w numerze 9 (2020) „Studia Litteraria et Historica”, w której udział wzięli Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll i Anna Zawadzka. Dyskusja poświęcona była pracy video-rzeźbiarskiej Dominiki Macochy pt. 50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E. Dyskusja ta skłoniła artystkę do spojrzenia na swoją pracę z nowej, krytycznej perspektywy oraz do sprecyzowania kwestii podniesionych przez dyskutantów. List Dominiki Macochy jest także świadectwem jej zaangażowania w sprawy lokalnej społeczności, żyjącej do dziś w cieniu Polaków, którzy z własnej inicjatywy mordowali Żydów w czasie Zagłady. Macocha opisuje współczesne wysiłki poszczególnych aktorów sytuacji, w tym gminy Biłgoraj, podejmowane w celu ukrycia historycznego faktu mordowania Żydów przez członków lokalnej społeczności. List zamyka refleksja na temat odpowiedzialności artystki wobec faktu, że głęboka zmiana systemu symbolicznego jeszcze się nie dokonała.
这封信是Dominika Macocha对Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll和Anna Zawadzka对她在Studia Litteraria et Historica 9(2020)上发表的视频雕塑装置作品“50°31 ' 29.7”N 22°46 ' 39.1”E, 50°30 ' 56.2”N 22°46 ' 01.0”E, 50°30 ' 41.0”N 22°45 ' 49.5”E的讨论的回应。讨论使艺术家能够从一个新的角度看待她的作品，以批判的方式反思它，并澄清讨论者提出的核心问题。这封信是艺术家与当地社区交往的见证，直到今天，当地社区仍生活在那些在大屠杀期间主动谋杀犹太人的波兰人的阴影下。《Macocha》揭露了包括Bilgoraj社区在内的几个行动者目前为掩盖当地居民杀害犹太人的历史事实所作的努力。这封信最后反思了艺术家的责任，因为符号系统的革命尚未发生。kocioski katolicko- narodowniniiejszy list jest odpowiedzize Dominiki Macochy na dyskusjizoreakcyjjnoopublikowanze w numerze 9(2020)“文学与历史研究”，w której udziazov wzięli Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll i Anna Zawadzka。Dyskusja poświęcona była pracy video-rzeźbiarskiej dominki Macochy pt. 50°31 ' 29.7 " N 22°46 ' 39.1 " E, 50°30 ' 56.2 " N 22°46 ' 01.0 " E, 50°30 ' 41.0 " N 22°45 ' 49.5 " E。Dyskusja ta skłoniła artystkzzia na swojopracoz nowwej, krytycznej perspektywy oraz do sprecyzania kestii podniesionych prozez dyskutantów。列表Dominiki Macochy jest达克żeświadectwem jej zaangażowania w sprawy lokalnej热点łeczności,żyjącej做ś佩带天珠w cieniu Polakow, ktorzy z własnej inicjatywy mordowaliŻydow w czasie急变ł阿迪。Macocha opisuje współczesne wysiłki poszczególnych aktorów sytuacji, wtym gmini Biłgoraj, podejmowane w celu ukrycia historycznego faktu mordowania Żydów przez członków lokalnej społeczności。List zamyka refleksja na temat odpowiedzialności artystki wobecfaktu， że głęboka zmiana systemu symbolicznego jeszcze sionie dokonała。
{"title":"Kocioł katolicko-narodowy","authors":"Dominika Macocha","doi":"10.11649/slh.2688","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2688","url":null,"abstract":"The Catholic-National CauldronThis letter is a response by Dominika Macocha to the discussion between Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll and Anna Zawadzka about her video-sculptural installation work “50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E” published in Studia Litteraria et Historica 9 (2020). The discussion has enabled the artist to look at her work from a new perspective, to reflect on it in a critical way and to clarify central issues raised by the discussants. The letter is a testimony to the artist’s engagement with the local community which until today lives in the shadow of those Poles who, on their own initiative, murdered Jews during the Shoah. Macocha reveals the current efforts undertaken by several actors, among them the community of Bilgoraj, to cover up the historical fact of the murder of Jews carried out by members of the local population. The letter closes with a reflection on the responsibility of the artist in view of the fact that a revolution of the symbolic system has not yet occurred. Kocioł katolicko-narodowyNiniejszy list jest odpowiedzią Dominiki Macochy na dyskusję redakcyjną opublikowaną w numerze 9 (2020) „Studia Litteraria et Historica”, w której udział wzięli Elżbieta Janicka, Konrad Matyjaszek, Xawery Stańczyk, Katrin Stoll i Anna Zawadzka. Dyskusja poświęcona była pracy video-rzeźbiarskiej Dominiki Macochy pt. 50°31’29.7”N 22°46’39.1”E, 50°30’56.2”N 22°46’01.0”E, 50°30’41.0”N 22°45’49.5”E. Dyskusja ta skłoniła artystkę do spojrzenia na swoją pracę z nowej, krytycznej perspektywy oraz do sprecyzowania kwestii podniesionych przez dyskutantów. List Dominiki Macochy jest także świadectwem jej zaangażowania w sprawy lokalnej społeczności, żyjącej do dziś w cieniu Polaków, którzy z własnej inicjatywy mordowali Żydów w czasie Zagłady. Macocha opisuje współczesne wysiłki poszczególnych aktorów sytuacji, w tym gminy Biłgoraj, podejmowane w celu ukrycia historycznego faktu mordowania Żydów przez członków lokalnej społeczności. List zamyka refleksja na temat odpowiedzialności artystki wobec faktu, że głęboka zmiana systemu symbolicznego jeszcze się nie dokonała.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47396157","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Categorical Mistakes: Antifascism in Public Discourse and Transnational BiographyThis essay examines some of the recent tendencies to delegitimize antifascism both as a political phenomenon and as a topic of historical research. In German academia and beyond, this “antiantifascist” current operates according to notions of communist contamination. To counter these narratives, I propose to look at the plurality of antifascism, its various continuities and the personal experiences of its historical agents. In particular, I make my case exploring the transnational biography of the Dutch journalist Nicolaas Rost. Błąd kategoryczny: antyfaszyzm w dyskursie publicznym i biografice transnarodowejW artykule analizuję niektóre niedawne próby delegitymizacji antyfaszyzmu zarówno jako zjawiska politycznego, jak i przedmiotu badań historycznych. W niemieckich środowiskach akademickich i poza nimi ten „anty-antyfaszyzm” operuje pojęciami komunistycznego skażenia. Aby przeciwstawić się takim narracjom, proponuję szerszą perspektywę historyczną. Bierze ona pod uwagę wielość antyfaszyzmu, jego różne linie ciągłości i doświadczenia jego historycznych przedstawicieli. W szczególności udowadniam to, badając transnarodową biografię holenderskiego dziennikarza Nicolaasa Rosta. Kategorienfehler: Antifaschismus im öffentlichen Diskurs und transnationaler BiografikDieser Essay nimmt einige Versuche aus der jüngsten Zeit in den Blick, Antifaschismus sowohl als politisches Phänomen als auch als Thema geschichtswissenschaftlicher Forschung zu delegitimieren. An deutschen Universitäten und darüber hinaus bemüht dieser „Anti-Antifaschismus“ die Figur der kommunistischen Kontamination. Um solchen Narrativen entgegenzutreten, schlage ich eine breitere historische Perspektive vor. Diese soll die Pluralität des Antifaschismus, seine verschiedenen Kontinuitätslinien und die Erfahrungen seiner historischen Träger/innen in den Blick nehmen. Plastisch mache ich dieses Argument an der transnationalen Biografie des niederländischen Journalisten Nicolaas Rost.
{"title":"Kategorienfehler: Antifaschismus im öffentlichen Diskurs und transnationaler Biografik","authors":"M. Wegewitz","doi":"10.11649/slh.2569","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2569","url":null,"abstract":"Categorical Mistakes: Antifascism in Public Discourse and Transnational BiographyThis essay examines some of the recent tendencies to delegitimize antifascism both as a political phenomenon and as a topic of historical research. In German academia and beyond, this “antiantifascist” current operates according to notions of communist contamination. To counter these narratives, I propose to look at the plurality of antifascism, its various continuities and the personal experiences of its historical agents. In particular, I make my case exploring the transnational biography of the Dutch journalist Nicolaas Rost. Błąd kategoryczny: antyfaszyzm w dyskursie publicznym i biografice transnarodowejW artykule analizuję niektóre niedawne próby delegitymizacji antyfaszyzmu zarówno jako zjawiska politycznego, jak i przedmiotu badań historycznych. W niemieckich środowiskach akademickich i poza nimi ten „anty-antyfaszyzm” operuje pojęciami komunistycznego skażenia. Aby przeciwstawić się takim narracjom, proponuję szerszą perspektywę historyczną. Bierze ona pod uwagę wielość antyfaszyzmu, jego różne linie ciągłości i doświadczenia jego historycznych przedstawicieli. W szczególności udowadniam to, badając transnarodową biografię holenderskiego dziennikarza Nicolaasa Rosta. Kategorienfehler: Antifaschismus im öffentlichen Diskurs und transnationaler BiografikDieser Essay nimmt einige Versuche aus der jüngsten Zeit in den Blick, Antifaschismus sowohl als politisches Phänomen als auch als Thema geschichtswissenschaftlicher Forschung zu delegitimieren. An deutschen Universitäten und darüber hinaus bemüht dieser „Anti-Antifaschismus“ die Figur der kommunistischen Kontamination. Um solchen Narrativen entgegenzutreten, schlage ich eine breitere historische Perspektive vor. Diese soll die Pluralität des Antifaschismus, seine verschiedenen Kontinuitätslinien und die Erfahrungen seiner historischen Träger/innen in den Blick nehmen. Plastisch mache ich dieses Argument an der transnationalen Biografie des niederländischen Journalisten Nicolaas Rost.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41670660","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pulp: My Reply to Ryszard Śmietanka-KruszelnickiThe article is the author’s response to Dr. Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki’s review of Pod klątwą:Społeczny portret pogrom kieleckiego [Under Curse: A Social Portrait of the Kielce Pogrom] (2018), which appeared in the journal Polish-Jewish Studies in January 2021.Miazga. Odpowiedź Ryszardowi Śmietance-KruszelnickiemuNiniejszy artykuł stanowi odpowiedź autorki na recenzję jej książki Pod klątwą. Społeczny portret pogromu kieleckiego (2018) dr. Ryszarda Śmietanki-Kruszelnickiego, który ukazał się w styczniu 2021 roku w piśmie "Polish-Jewish Studies".
纸浆：我对RyszardŠmietanka Kruszelnicki的回复这篇文章是作者对Ryszard-mietanka Kruszelmicki博士对Pod klãtwã：Społeczny portret pogrom kieleckiego[在诅咒下：Kielce pogrom的社会肖像]（2018）的评论的回应，这篇文章发表在2021年1月的《波兰犹太研究》杂志上。RyszardŠmietanki Kruszelnicki博士的Kielce大屠杀社会肖像（2018），于2021年1月发表在《波兰犹太研究》杂志上。
{"title":"Miazga. Odpowiedź Ryszardowi Śmietance-Kruszelnickiemu","authors":"Joanna Tokarska-Bakir","doi":"10.11649/slh.2556","DOIUrl":"https://doi.org/10.11649/slh.2556","url":null,"abstract":"Pulp: My Reply to Ryszard Śmietanka-KruszelnickiThe article is the author’s response to Dr. Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki’s review of Pod klątwą:Społeczny portret pogrom kieleckiego [Under Curse: A Social Portrait of the Kielce Pogrom] (2018), which appeared in the journal Polish-Jewish Studies in January 2021.Miazga. Odpowiedź Ryszardowi Śmietance-KruszelnickiemuNiniejszy artykuł stanowi odpowiedź autorki na recenzję jej książki Pod klątwą. Społeczny portret pogromu kieleckiego (2018) dr. Ryszarda Śmietanki-Kruszelnickiego, który ukazał się w styczniu 2021 roku w piśmie \"Polish-Jewish Studies\".","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42127695","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-12-01DOI: 10.4467/20843933st.21.022.14371
Michał Sobczak
Dorobek literacki Pauli von Preradović stanowią głównie wiersze, w tym teksty do hymnu narodowego Austrii Land der Berge, Land am Strome (1946/1947), pisarka ma też na koncie kilka nowel, szkice autobiograficzne, drobne utwory sceniczne i teksty publicystyczne, a także jedną powieść. Niniejszy artykuł bada koncepcję świętości w noweli Preradović Die Versuchung des Columba. Święty Kolumban, bohater noweli, był irlandzkim opatem i misjonarzem. Dziś jest pamiętany jako katolicki święty i jeden z Dwunastu Apostołów Irlandii. Niniejsza analiza koncentruje się na charakterze Kolumbana, jego zachowaniu, działaniach, rozwoju oraz etapach psychologicznych, przez jakie przeszedł. Preradović tłumaczy swoją koncepcję świętości na przykładzie życia Kolumbana. Nie definiuje świętości jako nieomylności, ale przede wszystkim jako integralność i poczucie odpowiedzialności za bliźnich. Autorka opisuje ją jako cnotę, dzięki której wszystkie swoje czyny podporządkowuje się Bogu. Zalicza ją do natchnionych cnót moralnych. The Conception of Holiness in Paula von Preradović’s Novella Die Versuchung des Columba [The Temptation of Saint Columba] Paula von Preradović’s literary output consists mainly of poems, including the lyrics for the national anthem of Austria, Land der Berge, Land am Strome [Land of the mountains, land on the river] (1946/1947), but she also wrote several novellas, autobiographical sketches, small scenic works and journalistic texts, as well as one novel. This article investigates the conception of holiness in Preradović’s novella Die Versuchung des Columba. Saint Columba, the protagonist of the novella, was an Irish abbot and missionary. He is remembered today as a Catholic saint and one of the Twelve Apostles of Ireland. The analysis focuses on the character of Columba, his behaviour, actions, development and the psychological stages he has gone through. Preradović explains her conception of holiness with the example of Columba’s life. She does not define holiness as infallibility, but primarily as integrity and a sense of responsibility for fellow men. The author describes it as that virtue by which one makes all one’s acts subservient to God. She ranks it among the infused moral virtues.
{"title":"Koncepcja świętości w noweli Pauli von Preradović pt. Die Versuchung des Columba","authors":"Michał Sobczak","doi":"10.4467/20843933st.21.022.14371","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.022.14371","url":null,"abstract":"Dorobek literacki Pauli von Preradović stanowią głównie wiersze, w tym teksty do hymnu narodowego Austrii Land der Berge, Land am Strome (1946/1947), pisarka ma też na koncie kilka nowel, szkice autobiograficzne, drobne utwory sceniczne i teksty publicystyczne, a także jedną powieść. Niniejszy artykuł bada koncepcję świętości w noweli Preradović Die Versuchung des Columba. Święty Kolumban, bohater noweli, był irlandzkim opatem i misjonarzem. Dziś jest pamiętany jako katolicki święty i jeden z Dwunastu Apostołów Irlandii. Niniejsza analiza koncentruje się na charakterze Kolumbana, jego zachowaniu, działaniach, rozwoju oraz etapach psychologicznych, przez jakie przeszedł. Preradović tłumaczy swoją koncepcję świętości na przykładzie życia Kolumbana. Nie definiuje świętości jako nieomylności, ale przede wszystkim jako integralność i poczucie odpowiedzialności za bliźnich. Autorka opisuje ją jako cnotę, dzięki której wszystkie swoje czyny podporządkowuje się Bogu. Zalicza ją do natchnionych cnót moralnych.\u0000\u0000The Conception of Holiness in Paula von Preradović’s Novella Die Versuchung des Columba [The Temptation of Saint Columba]\u0000\u0000Paula von Preradović’s literary output consists mainly of poems, including the lyrics for the national anthem of Austria, Land der Berge, Land am Strome [Land of the mountains, land on the river] (1946/1947), but she also wrote several novellas, autobiographical sketches, small scenic works and journalistic texts, as well as one novel. This article investigates the conception of holiness in Preradović’s novella Die Versuchung des Columba. Saint Columba, the protagonist of the novella, was an Irish abbot and missionary. He is remembered today as a Catholic saint and one of the Twelve Apostles of Ireland. The analysis focuses on the character of Columba, his behaviour, actions, development and the psychological stages he has gone through. Preradović explains her conception of holiness with the example of Columba’s life. She does not define holiness as infallibility, but primarily as integrity and a sense of responsibility for fellow men. The author describes it as that virtue by which one makes all one’s acts subservient to God. She ranks it among the infused moral virtues.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"208 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"86244968","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-12-01DOI: 10.4467/20843933st.21.018.14367
A. Romanowska
Funkcja tańca w sztukach Szekspira, podobnie jak w całej kulturze renesansu, ma swoje korzenie w starożytności, w której taniec symbolizował zgodę i harmonię odzwierciedlającą kosmiczne ruchy ciał niebieskich. W tym kontekście znaczenie tańca w scenie balowej na początku Romea i Julii jawi się jako fascynujący materiał do przestudiowania pod kątem teatralnego potencjału tekstu tego dramatu. W analizowanej scenie muzyka i taniec pełnią funkcję symboliczną, której celem jest podkreślenie dramatycznej ironii realizowanej przez połączenie języka retoryki i choreografii z bogatym, sformalizowanym językiem poetyckim i sytuacją balową jako kluczowymi elementami fabuły. Takie połączenie otwiera wiele możliwych interpretacji teatralnych, a każda decyzja ma duży wpływ na znaczenie tego epizodu dramatu. W artykule scena balu została przeanalizowana z perspektywy literackiej, dramatycznej i historycznej. Realizację jej teatralnego potencjału ilustrują wybrane interpretacje sceniczne, które świadczą o kluczowej roli tej sceny w proponowaniu możliwych interpretacji całej tragedii. Dancing Words. Theatrical Potential of the Ball Scene in Shakespeare’s Romeo and Juliet. Part II The function of dance in Shakespeare’s plays, as in all Renaissance culture, has its roots in the antiquity in which dance symbolized concord and harmony that reflected the cosmic movements of celestial bodies. In this context the significance of dance in the ball scene at the beginning of Romeo and Juliet presents itself as a fascinating material to be studied from the perspective of the theatrical potential of the dramatic text. In this scene, music and dance play a symbolical role the aim of which is to highlight the dramatic irony realized by the fusion of rhetorical language and choreography, with the rich formalized poetic language and the ball situation as the key elements of the plot. This fusion opens a range of possible theatrical interpretations, each decision having a major influence on the meaning of this episode. In the article the ball scene is analyzed from the literary, dramatic and historical perspective. The realization of its theatrical potential is illustrated with chosen stage productions which prove this scene’s crucial role in suggesting possible interpretations of the whole tragedy.
{"title":"Roztańczone słowa. Potencjał teatralny sceny balu w Romeo i Julii Williama Szekspira. Część 2","authors":"A. Romanowska","doi":"10.4467/20843933st.21.018.14367","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.018.14367","url":null,"abstract":"Funkcja tańca w sztukach Szekspira, podobnie jak w całej kulturze renesansu, ma swoje korzenie w starożytności, w której taniec symbolizował zgodę i harmonię odzwierciedlającą kosmiczne ruchy ciał niebieskich. W tym kontekście znaczenie tańca w scenie balowej na początku Romea i Julii jawi się jako fascynujący materiał do przestudiowania pod kątem teatralnego potencjału tekstu tego dramatu. W analizowanej scenie muzyka i taniec pełnią funkcję symboliczną, której celem jest podkreślenie dramatycznej ironii realizowanej przez połączenie języka retoryki i choreografii z bogatym, sformalizowanym językiem poetyckim i sytuacją balową jako kluczowymi elementami fabuły. Takie połączenie otwiera wiele możliwych interpretacji teatralnych, a każda decyzja ma duży wpływ na znaczenie tego epizodu dramatu. W artykule scena balu została przeanalizowana z perspektywy literackiej, dramatycznej i historycznej. Realizację jej teatralnego potencjału ilustrują wybrane interpretacje sceniczne, które świadczą o kluczowej roli tej sceny w proponowaniu możliwych interpretacji całej tragedii.\u0000\u0000Dancing Words. Theatrical Potential of the Ball Scene in Shakespeare’s Romeo and Juliet. Part II\u0000\u0000The function of dance in Shakespeare’s plays, as in all Renaissance culture, has its roots in the antiquity in which dance symbolized concord and harmony that reflected the cosmic movements of celestial bodies. In this context the significance of dance in the ball scene at the beginning of Romeo and Juliet presents itself as a fascinating material to be studied from the perspective of the theatrical potential of the dramatic text. In this scene, music and dance play a symbolical role the aim of which is to highlight the dramatic irony realized by the fusion of rhetorical language and choreography, with the rich formalized poetic language and the ball situation as the key elements of the plot. This fusion opens a range of possible theatrical interpretations, each decision having a major influence on the meaning of this episode. In the article the ball scene is analyzed from the literary, dramatic and historical perspective. The realization of its theatrical potential is illustrated with chosen stage productions which prove this scene’s crucial role in suggesting possible interpretations of the whole tragedy.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"20 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"75443404","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-12-01DOI: 10.4467/20843933st.21.020.14369
Damian Kubik
The research analyzes the Serbian Uprisings against the Ottomans as the transgression into Modernity. A special consideration is given to ideological and cultural changes in Serbia in the 19th century. The author explains how the overthrow of the Turkish rule made it possible to initiate the process of creating of the modern Serbian state, nation and culture. The paper analyzes selected works of Serbian authors and activists: Dositej Obradović, Vuk Stefanović Karadžić and Svetozar Marković who contributed significantly to the success of the Serbian transformation in their cultural and ideological spheres. The article conludes that the Serbian Revolution created a model of political and social progress in the Balkans. W stronę nowoczesności – ideologiczne i kulturowe ramy „rewolucji serbskiej” w XIX wieku Artykuł analizuje powstania serbskie przeciw Turkom jako proces przejścia ku nowoczesności. Szczególną uwagę poświęcono ideologicznym i kulturowym zmianom w Serbii w XIX wieku. Autor wyjaśnia, jak obalenie władzy tureckiej umożliwiło zapoczątkowanie procesu tworzenia nowoczesnego serbskiego państwa, narodu i kultury. W tekście poddano analizie wybrane teksty serbskich autorów i działaczy: Dositeja Obradovicia, Vuka Stefanovicia Karadžicia i Svetozara Markovicia, którzy swoją działalnością w sferze przede wszystkim kulturalnej i ideowej znacznie przyczynili się do udanej z perspektywy czasu serbskiej transformacji. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że „rewolucja serbska” stworzyła model politycznego i społecznego postępu na Bałkanach.
{"title":"Toward Modernity – the Ideological and Cultural Frames of the Serbian Revolution in the 19th Century","authors":"Damian Kubik","doi":"10.4467/20843933st.21.020.14369","DOIUrl":"https://doi.org/10.4467/20843933st.21.020.14369","url":null,"abstract":"The research analyzes the Serbian Uprisings against the Ottomans as the transgression into Modernity. A special consideration is given to ideological and cultural changes in Serbia in the 19th century. The author explains how the overthrow of the Turkish rule made it possible to initiate the process of creating of the modern Serbian state, nation and culture. The paper analyzes selected works of Serbian authors and activists: Dositej Obradović, Vuk Stefanović Karadžić and Svetozar Marković who contributed significantly to the success of the Serbian transformation in their cultural and ideological spheres. The article conludes that the Serbian Revolution created a model of political and social progress in the Balkans.\u0000\u0000W stronę nowoczesności – ideologiczne i kulturowe ramy „rewolucji serbskiej” w XIX wieku\u0000\u0000Artykuł analizuje powstania serbskie przeciw Turkom jako proces przejścia ku nowoczesności. Szczególną uwagę poświęcono ideologicznym i kulturowym zmianom w Serbii w XIX wieku. Autor wyjaśnia, jak obalenie władzy tureckiej umożliwiło zapoczątkowanie procesu tworzenia nowoczesnego serbskiego państwa, narodu i kultury. W tekście poddano analizie wybrane teksty serbskich autorów i działaczy: Dositeja Obradovicia, Vuka Stefanovicia Karadžicia i Svetozara Markovicia, którzy swoją działalnością w sferze przede wszystkim kulturalnej i ideowej znacznie przyczynili się do udanej z perspektywy czasu serbskiej transformacji. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że „rewolucja serbska” stworzyła model politycznego i społecznego postępu na Bałkanach.","PeriodicalId":30881,"journal":{"name":"Studia Litteraria et Historica","volume":"82 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"89101067","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：