Cilj je rada analizirati demografska kretanja stanovništva Župe Vid krajem 19. stoljeća. Utvrdit će se razlike u stopi nataliteta i mortaliteta od 1869. do 1900. godine po desetljećima. Detaljnije će se analizirati posljednje desetljeće u kojem će se obraditi natalitet, mortalitet i nupcijalitet. Pokušat će se utvrditi kakav je utjecaj naglog razvitka obližnje luke Metković te vinske klauzule iz 1891. godine imao na demografska kretanja župe.
{"title":"Demographics of Parish of Vid near Metković 1891-1900.","authors":"Ivo Mišur","doi":"10.34075/sb.61.4.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.61.4.3","url":null,"abstract":"Cilj je rada analizirati demografska kretanja stanovništva Župe Vid krajem 19. stoljeća. Utvrdit će se razlike u stopi nataliteta i mortaliteta od 1869. do 1900. godine po desetljećima. Detaljnije će se analizirati posljednje desetljeće u kojem će se obraditi natalitet, mortalitet i nupcijalitet. Pokušat će se utvrditi kakav je utjecaj naglog razvitka obližnje luke Metković te vinske klauzule iz 1891. godine imao na demografska kretanja župe.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755449","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U radu je prikazano političko promišljanje i politički rad fra Ante Cikojevića, uglednog i poznatog franjevca Provincije Presvetoga Otkupitelja, u predratnom i međuratnom vremenu, točnije od 1910. do 1935. godine. Kao član Hrvatskoga katoličkog pokreta(HKP) Cikojević je na početku svog političkog ‘aktivizma’, slijedeći političku orijentaciju pokreta, prišao Stranci prava u Dalmaciji. Ta pravaška faza kratko je trajala. Kao član Hrvatskoga katoličkog seniorata, vodstva HKP kojeg su činili svršeni studenti, skupa sa Senioratom već 1912. postaje zagovornik jugoslavenske ideje. Poslije rata (1919.) seniori osnivaju Hrvatsku pučku stranku, čije je osnovno usmjerenje bilo ‘katoličko jugoslavenstvo’. Cikojević se zdušno i aktivno uključio u rad stranke. I onda kad je s gašenjem stranke 1929. propala politika ‘katoličkog jugoslavenstva’, Cikojević je ostao dosljedan sljedbenik njezine politike.
{"title":"Political orientation and political activity of fr. Ante Cikojević (on the 150th anniversary of his birth)","authors":"S. Trogrlić","doi":"10.34075/sb.61.4.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.61.4.1","url":null,"abstract":"U radu je prikazano političko promišljanje i politički rad fra Ante Cikojevića, uglednog i poznatog franjevca Provincije Presvetoga Otkupitelja, u predratnom i međuratnom vremenu, točnije od 1910. do 1935. godine. Kao član Hrvatskoga katoličkog pokreta(HKP) Cikojević je na početku svog političkog ‘aktivizma’, slijedeći političku orijentaciju pokreta, prišao Stranci prava u Dalmaciji. Ta pravaška faza kratko je trajala. Kao član Hrvatskoga katoličkog seniorata, vodstva HKP kojeg su činili svršeni studenti, skupa sa Senioratom već 1912. postaje zagovornik jugoslavenske ideje. Poslije rata (1919.) seniori osnivaju Hrvatsku pučku stranku, čije je osnovno usmjerenje bilo ‘katoličko jugoslavenstvo’. Cikojević se zdušno i aktivno uključio u rad stranke. I onda kad je s gašenjem stranke 1929. propala politika ‘katoličkog jugoslavenstva’, Cikojević je ostao dosljedan sljedbenik njezine politike.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755374","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
U rastućemu kulturnom, etičkom i religioznim pluralizmu župna je zajednica pozvana posvjedočiti svoj identitet i navijestiti evanđelje. U promjenjivomu svijetu, ubrzana životnoga ritma, punog izazova i zamki, smisao župe je voditi ljude Bogu i jedne drugima osluškujući njihove nevolje, radosti i nade, jer konkretni čovjek je uvijek u središtu župne zajednice. Tradicionalnoj župi nužna je metamorfoza, jer u suvremeno doba misionarski oblik župne zajednice otvara se svima i u službi je navještaja, prenošenja i slavljenja vjere u zajednici. U skladu s tim autor razmatra utjecaj društveno-kulturnih okolnosti na razvitak župnoga pastorala, a potom predočuje pastoral i župnu zajednicu u poimanju pape Franje. Isto tako, ističe teološko-pastoralno traženje bitnoga u svijetu, a ono se temelji u otkrivanju načela utjelovljenja, u Isusu Kristu, u kojemu se zrcali smisao ljudske opstojnosti. Na kraju, služeći se metodom pastoralne ili evanđeoske prosudbe, strategiju, odnosno perspektivu župne zajednice u suvremeno doba sagledava i bistri kroz dinamičan pastoralni model triju glagola: integrirati, pratiti i prosuditi.
{"title":"Župna zajednica pred izazovima suvremenoga doba","authors":"Alojzije Čondić","doi":"10.34075/sb.59.4.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.4.4","url":null,"abstract":"U rastućemu kulturnom, etičkom i religioznim pluralizmu župna je zajednica pozvana posvjedočiti svoj identitet i navijestiti evanđelje. U\u0000promjenjivomu svijetu, ubrzana životnoga ritma, punog izazova i zamki, smisao župe je voditi ljude Bogu i jedne drugima osluškujući njihove nevolje, radosti i nade, jer konkretni čovjek je uvijek u središtu župne\u0000zajednice. Tradicionalnoj župi nužna je metamorfoza, jer u suvremeno doba misionarski oblik župne zajednice otvara se svima i u službi je navještaja, prenošenja i slavljenja vjere u zajednici. U skladu s tim autor razmatra utjecaj društveno-kulturnih okolnosti na razvitak župnoga\u0000pastorala, a potom predočuje pastoral i župnu zajednicu u poimanju pape\u0000Franje. Isto tako, ističe teološko-pastoralno traženje bitnoga u svijetu, a ono se temelji u otkrivanju načela utjelovljenja, u Isusu Kristu, u kojemu se zrcali smisao ljudske opstojnosti. Na kraju, služeći\u0000se metodom pastoralne ili evanđeoske prosudbe, strategiju, odnosno perspektivu župne zajednice u suvremeno doba sagledava i bistri kroz dinamičan pastoralni model triju glagola: integrirati, pratiti i prosuditi.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-11-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://sci-hub-pdf.com/10.34075/sb.59.4.4","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755222","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Franjevačka opservancija, započeta u 14. stoljeću, nastavila se razvijati i u idućem stoljeću, unatoč raznim teškoćama na koje je nailazila. Ovaj je članak podijeljen u tri dijela. U prvom dijelu, naslovljenom „Razvoj franjevačke opservancije u 15. stoljeću“, autor govori o razvoju i širenju opservantskog pokreta u Italiji, kolijevci franjevačke opservancije, zatim u Francuskoj, gdje je imala drugačiji slijed, Španjolskoj te u drugim europskim zemljama. U drugom dijelu, koji nosi naslov „Pontifikat Martina V.“, autor iznosi okolnosti izbora pape Martina V. na ekumenskom saboru u Konstanzu, kao i njegov pontifikat koji je bio od velike važnosti za razvoj franjevačke opservancije. U trećem dijelu, naslovljenom „Generalni kapituli: od Mantove do Asiza“, autor se koncentrira na zbivanja unutar franjevačkog reda, osobito na generalne kapitule – u Mantovi, Forliu, Ferrari, Casale Monferrato i, poglavito Asizu – koji su se odvijali u razdoblju od završetka ekumenskog sabora u Konstanzu do kraja pontifikata Martina V., na kojima je opservantski pokret, s ulaskom u Red „četvorice stupova“ i uz podršku spomenutog pape, stjecao sve veći ugled, kako unutar Reda tako i diljem europskog kontinenta. Reforma i željeno jedinstvo, postignuti i s oduševljenjem prihvaćeni na generalnom kapitulu u Asizu, kratko su trajali.
法国监视，14点开始。在过去的几个世纪里，它在下个世纪继续发展，尽管它面临着种种困难。本文分为三个部分。U prvom dijelu，naslovljenom“Razvoj franjevačke opservancije U 15。stoljeću”，autor govori o razvoju iširenju opservantskog pokreta u Italiji，kolijevci franjevačke opservancije，zatim u Francuskoj，gdje je imala drugačiji slijed，Španjolskoj te u drugim euroskim zemljama。“，我的父亲Martina V.na ekumenskom saboru u Konstanzu，kao i njegov pontifikat koji je bio od velike važnosti za razvoj franjevačke opservancije“，法国中央银行，意大利中央银行，Mantovi，Forliu，Ferrari，Casale Monferrato i，poglavito Asizu，koji su se odvijali u razdoblju od završetka ekumenskog sabora u Konstanzu do kraja pontifikata Martina V.，kojima je opservantski pokret，s ulaskom u Red”“在上述教皇的支持下，它在红海和整个欧洲大陆都获得了越来越多的尊重。联合国大会在亚洲实现并享有的改革和期望的团结很快就持续了下来。
{"title":"Razvoj franjevačke opservancije od sabora u Konstanzu do kraja pontifikata Martina V.","authors":"Željko Tolić","doi":"10.34075/sb.59.4.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.4.3","url":null,"abstract":"Franjevačka opservancija, započeta u 14. stoljeću, nastavila se razvijati i u idućem stoljeću, unatoč raznim teškoćama na koje je nailazila. Ovaj je članak podijeljen u tri dijela. U prvom dijelu, naslovljenom „Razvoj franjevačke opservancije u 15. stoljeću“, autor govori o razvoju i širenju opservantskog pokreta u Italiji, kolijevci franjevačke opservancije, zatim u Francuskoj, gdje je imala drugačiji slijed, Španjolskoj te u drugim europskim zemljama. U drugom dijelu, koji nosi naslov „Pontifikat Martina V.“, autor iznosi okolnosti izbora pape Martina V. na ekumenskom saboru u Konstanzu, kao i njegov pontifikat koji je bio od velike važnosti za razvoj franjevačke opservancije. U trećem dijelu, naslovljenom „Generalni kapituli: od Mantove do Asiza“, autor se koncentrira na zbivanja unutar franjevačkog reda, osobito na generalne kapitule – u Mantovi, Forliu, Ferrari, Casale Monferrato i, poglavito Asizu – koji su se odvijali u razdoblju od završetka ekumenskog sabora u Konstanzu do kraja pontifikata Martina V., na kojima je opservantski pokret, s ulaskom u Red „četvorice stupova“ i uz podršku spomenutog pape, stjecao sve veći ugled, kako unutar Reda tako i diljem europskog kontinenta. Reforma i željeno jedinstvo, postignuti i s oduševljenjem prihvaćeni na generalnom kapitulu u Asizu, kratko su trajali.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-11-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69754922","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
In questo articolo stiamo esplorando il compito della storia della filosofia secondo il filosofo croato Alberto Bazala, e ciò di cui lui ha scritto nel suo importante lavoro La storia della filosofia. Dopo brevi osservazioni introduttive e nel primo capitolo un breve resoconto della vita e del lavoro di Alberto Bazala, passiamo al secondo capitolo in cui presentiamo schematicamente il lavoro di Bazala intitolato La storia della filosofia. Volume I. La storia della filosofia popolare dei greci. Il terzo, e anche il principale, capitolo affronta il compito della storia della filosofia, come lo vede Bazala, ed è diviso nei seguenti argomenti: L'importanza della storia della filosofia; il doppio compito della storia della filosofia; fattore socio-culturale; tripla interpretazione dei sistemi filosofici; critica del singolo sistema; il valore della storia della filosofia; l'importanza della storia della filosofia; problemi filosofici e, infine, la divisione della storia della filosofia. Nella conclusione del documento, descriviamo sistematicamente ed evidenziamo i punti principali dell'approccio positivo di Bazala alla storia della filosofia, e delineammo brevemente la sua relazione con la ricerca della filosofia nazionale croata.
{"title":"Il compito della storia della filosofia secondo filosofo croato Alberto Bazala nel primo volume della sua opera Storia della filosofia","authors":"Ivan Macut","doi":"10.34075/sb.59.4.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.4.1","url":null,"abstract":"In questo articolo stiamo esplorando il compito della storia della filosofia secondo il filosofo croato Alberto Bazala, e ciò di cui lui ha\u0000scritto nel suo importante lavoro La storia della filosofia. Dopo brevi\u0000osservazioni introduttive e nel primo capitolo un breve resoconto della\u0000vita e del lavoro di Alberto Bazala, passiamo al secondo capitolo in cui presentiamo schematicamente il lavoro di Bazala intitolato La storia\u0000della filosofia. Volume I. La storia della filosofia popolare dei greci. Il terzo, e anche il principale, capitolo affronta il compito della storia della filosofia, come lo vede Bazala, ed è diviso nei seguenti argomenti: L'importanza della storia della filosofia; il doppio\u0000compito della storia della filosofia; fattore socio-culturale; tripla interpretazione dei sistemi filosofici; critica del singolo sistema; il valore della storia della filosofia; l'importanza della storia della filosofia; problemi filosofici e, infine, la divisione della storia della filosofia. Nella conclusione del documento, descriviamo sistematicamente ed evidenziamo i punti principali dell'approccio positivo di Bazala alla storia della filosofia, e delineammo brevemente la sua relazione con la ricerca della filosofia nazionale croata.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-11-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://sci-hub-pdf.com/10.34075/sb.59.4.1","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69754765","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Il testo prende in considerazione l’evoluzione storica dell’autocomprensione ecclesiale avendo come punti di riferimento definizioni conciliari prese come eventi determinanti per la vita della Chiesa. La riflessione vuole essere una proposta di let-tura del passato volto alla proiezione verso il futuro, nell’evidenziare tre nuclei teo-logici permanenti e fondanti sia l’esperienza di fede, come la consapevolezza di essa, vissuta nella prassi sacramentale in comunione e forza della dimensione magisteria-le. Nessun modello che possa evincersi vuole essere esaustivo, tutt’altro, aprendosi ad una dinamica complementare, desidera dare della realtà ecclesiale una descrizio-ne capace di metterne in evidenza diversi elementi fondanti. La proposta di tale ricerca vuole mostrare la continuità misteriosa dell’Alleanza fra Dio e l’uomo compiuta in Cristo e vivente nella storia della Chiesa. Tale storia deve essere con responsabilità interpretata e rispettata per poterne coglie-re, attraverso la sfida dei modelli, le caratteristiche perenni nel loro abitare la storia degli uomini. Fino a che la Chiesa vorrà essere posseduta invece che abitata non potrà dirsi compresa, solo osservata e giudicata. L’auspicio è di mostrare come la ripresa di un’ermeneutica storico-sapienziale permetta di aprirsi alla sorpresa dell’imprevedibile di Dio.
{"title":"\"Modelli\" di Chiesa impostisi fino al Vaticano II (1965)","authors":"Laura Dalfollo","doi":"10.34075/sb.59.4.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.4.2","url":null,"abstract":"Il testo prende in considerazione l’evoluzione storica dell’autocomprensione ecclesiale avendo come punti di riferimento definizioni conciliari prese come eventi determinanti per la vita della Chiesa. La riflessione vuole essere una proposta di let-tura del passato\u0000volto alla proiezione verso il futuro, nell’evidenziare tre nuclei teo-logici permanenti e fondanti sia l’esperienza di fede, come la consapevolezza di essa, vissuta nella prassi sacramentale in comunione e\u0000forza della dimensione magisteria-le. Nessun modello che possa evincersi vuole essere esaustivo, tutt’altro, aprendosi ad una dinamica complementare, desidera dare della realtà ecclesiale una descrizio-ne capace di metterne in evidenza diversi elementi fondanti.\u0000\u0000La proposta di tale ricerca vuole mostrare la continuità misteriosa dell’Alleanza fra Dio e l’uomo compiuta in Cristo e vivente nella storia\u0000della Chiesa. Tale storia deve essere con responsabilità interpretata e\u0000rispettata per poterne coglie-re, attraverso la sfida dei modelli, le caratteristiche perenni nel loro abitare la storia degli uomini.\u0000\u0000Fino a che la Chiesa vorrà essere posseduta invece che abitata non potrà\u0000dirsi compresa, solo osservata e giudicata. L’auspicio è di mostrare come la ripresa di un’ermeneutica storico-sapienziale permetta di aprirsi alla sorpresa dell’imprevedibile di Dio.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"64 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-11-11","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69754820","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Je li Isusova Majka bila i njegova učenica? U kojem se smislu Mariju može smatrati Isusovom 'prvom i savršenom učenicom'? Na ta pitanja ovaj članak pokušava odgovoriti. U prvom su dijelu navedena novozavjetna svjedočanstva koja ne upotrebljavaju pojam 'učenica', ali predstavljaju Marijin stav koji odgovara stavu Isusovih učenika. U drugom dijelu riječ je o tome kako marijanski tekst Drugoga vatikanskog sabora i kasniji crkveni dokumenti preuzimaju patrističku temu Marijina stava Kristove učenice, koju ne poznaje tradicionalna mariologija. U završnom dijelu predstavljena je teološka dimenzija teme Marijina stava učenice i njezine primjene u pastoralu i približavanju Marijina lika današnjim vjernicima, što promiču i suvremene mariološke poruke.
耶稣的母亲是他的学生吗？玛丽认为耶稣是第一个完美的学生吗？关于这些问题，本文试图回答。新证词的第一部分是，他们没有使用“学生”的概念，但他们代表了玛丽的立场，与耶稣学生的立场一致。你的药物是由Drugoga vatikanskog sabora和kasniji crkveni dokumenti preuzimaju patrističku temu Marijina stava Kristove Učenice，koju ne poznaje traditionalna mariologija。玛利亚主题的理论维度是学生的地位及其在牧师中的应用，以及玛利亚的脸与当今信徒的相似性，这促进了现代海洋学的信息。
{"title":"Je li Marija bila Isusova učenica?","authors":"Dinko Aračić","doi":"10.34075/sb.59.3.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.3.2","url":null,"abstract":"Je li Isusova Majka bila i njegova učenica? U kojem se smislu Mariju može smatrati Isusovom 'prvom i savršenom učenicom'? Na ta pitanja ovaj članak pokušava odgovoriti. U prvom su dijelu navedena novozavjetna svjedočanstva koja ne upotrebljavaju pojam 'učenica', ali predstavljaju Marijin stav koji odgovara stavu Isusovih učenika. U drugom dijelu riječ\u0000je o tome kako marijanski tekst Drugoga vatikanskog sabora i kasniji crkveni dokumenti preuzimaju patrističku temu Marijina stava Kristove učenice, koju ne poznaje tradicionalna mariologija. U završnom dijelu predstavljena je teološka dimenzija teme Marijina stava učenice i njezine primjene u pastoralu i približavanju Marijina lika današnjim vjernicima, što promiču i suvremene mariološke poruke.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://sci-hub-pdf.com/10.34075/sb.59.3.2","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755154","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Dostojanstvo predstavlja najuzvišeniju vrijednost ljudske osobe i njezinu transcendentnu vlastitost. Nastojeći što cjelovitije obuhvatiti kompleksan pojam dostojanstva, članak u svome prvom naslovu polazi od interdisciplinarnog prezentiranja dostojanstva kroz filozofsko, teološko i bioetičko utemeljenje, koja nailaze na određena vrijednosna odstupanja s obzirom na njegovu univerzalnost i normativnost. Stoga se u drugom naslovu ukazuje i na nužnost pravne zaštite ljudskog dostojanstva u sklopu neotuđivih ljudskih prava. U završnom se naslovu nastoje integrirati prethodna dva, promatrajući dostojanstvo iz perspektive kršćanske personalističke antropologije, naglašavajući proistjecanje čovjekova dostojanstva, prije svega, na temelju stvorenosti čovjeka na sliku Božju, utemeljujući ga na integralnoj antropologiji koja čovjeka promatra u holističkoj objedinjenosti duha i tijela, na temelju čega proizlazi i njegova dimenzija svetosti, koja snažno afirmira čovjekovu dostojanstvenu nepovredivost, posebnim protektivnim naglascima iz perspektive Crkvenog učiteljstva.
{"title":"Dostojanstvo osobe u kontekstu kršćanske antropologije","authors":"Suzana Vuletić, Ana Puljić","doi":"10.34075/sb.59.3.4","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.3.4","url":null,"abstract":"Dostojanstvo predstavlja najuzvišeniju vrijednost ljudske osobe i njezinu transcendentnu vlastitost. Nastojeći što cjelovitije obuhvatiti kompleksan pojam dostojanstva, članak u svome prvom naslovu polazi od interdisciplinarnog prezentiranja dostojanstva kroz filozofsko, teološko i bioetičko utemeljenje, koja nailaze na određena vrijednosna odstupanja s obzirom na njegovu univerzalnost i normativnost. Stoga se u drugom naslovu ukazuje i na nužnost pravne zaštite ljudskog dostojanstva u sklopu neotuđivih ljudskih prava. U završnom se naslovu nastoje integrirati prethodna dva, promatrajući dostojanstvo iz perspektive kršćanske personalističke antropologije, naglašavajući proistjecanje čovjekova dostojanstva, prije svega, na temelju stvorenosti čovjeka na sliku Božju, utemeljujući ga na integralnoj antropologiji koja čovjeka promatra u holističkoj objedinjenosti duha i tijela, na temelju čega proizlazi i njegova dimenzija svetosti, koja snažno afirmira čovjekovu dostojanstvenu nepovredivost, posebnim protektivnim naglascima iz perspektive Crkvenog učiteljstva.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://sci-hub-pdf.com/10.34075/sb.59.3.4","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47398903","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
L’articolo sviluppa cinque tesi innestate nella più lunga Lettera Enciclica scritta da San Giovanni Paolo II (1920-2005) esattamente a vent’anni dalla sua promulgazione (1998-2018), «Fides et ratio» inerente i rapporti intercorrenti tra fede e ragione. Alcune vennero intercettate durante il ventennio trascorso, altre sono inedite. Con la prima si ribadisce la completa autonomia della filosofia rispetto alla teologia cristiana, quale scienza della fede che pensa se stessa, motivo per il quale il sapere teologico non sposa nessun tipo di filosofia, ovvero la utilizza «qua talis». Con la seconda si ribadisce che la fede senza la «recta ratio» – oggi intorbidita e indebolita dalla società della tecnica – non potrebbe nulla senza il logos di cui si è attrezzata fin dall’inizio. Così, con la terza tesi si (di)mostra che, onde evitare che il pensiero riproducente se stesso prosegua all’infinito, essi trovi nella forma incarnata del logos – Gesù Cristo – l’unica «saturazione» del proprio ricercare. La quarta tesi rivela qualcosa che era sfuggito fino a qualche mese fa, ossia l’insistenza di «Fides et ratio» ad aprirsi ad altre culture, oltre a quella cristiana piuttosto secolarizzatasi, tipo quella indiana o asiatica, essendovi una «ratio». Con la quinta tesi, ugualmente inedita, si ravvisa che solo una «ragione etica» ovvero amicale, responsabile, fiduciale, appunto, può permettere alla fede di raggiungere quel livello rivelativo cui anela: nella persona di Gesù Cristo.
这篇文章阐述了教皇约翰·保罗二世(1920-2005)在其发表20周年(1998-2018)《信仰与理性关系中的信念与比例》(Fides and ratio)中所写的最长的通谕(1920-2005)中的五个论点。其中一些在过去二十年中被拦截，另一些则是新的。第一种观点强调哲学相对于基督教神学的完全独立，认为它是一门独立的信仰科学，这就是为什么神学知识不与哲学结合，或者使用哲学。第二种观点认为，没有“正义之路”的信仰- -今天被技术社会所玷污和削弱- -没有它从一开始就建立起来的标志就不可能有任何东西。因此，在第三种观点中，si (di)表明，为了防止自我再现的思想无限期地继续下去，他们发现在他们自己的研究中唯一的“饱和”形式——耶稣基督(jesus christ)。第四种观点揭示了一些直到几个月前才被忽视的东西，那就是信仰和比例坚持向其他文化开放，而不是像印度或亚洲那样世俗的基督教文化，因为有一个比例。第五篇同样新颖的论文指出，只有一个“伦理原因”，即友好、负责任和信任，才能使信仰达到它所渴望的揭示水平:在耶稣基督身上。
{"title":"Fede e ragione","authors":"G. Pasquale","doi":"10.34075/sb.59.3.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.3.1","url":null,"abstract":"L’articolo sviluppa cinque tesi innestate nella più lunga Lettera Enciclica scritta da San Giovanni Paolo II (1920-2005) esattamente a vent’anni dalla sua promulgazione (1998-2018), «Fides et ratio» inerente i rapporti intercorrenti tra fede e ragione. Alcune vennero intercettate durante il ventennio trascorso, altre sono inedite. Con la prima si ribadisce la completa autonomia della filosofia rispetto alla teologia cristiana, quale scienza della fede che pensa se stessa, motivo per il quale il sapere teologico non sposa nessun tipo di filosofia, ovvero la utilizza «qua talis». Con la seconda si ribadisce che la fede senza la «recta ratio» – oggi intorbidita e indebolita dalla società della tecnica – non potrebbe nulla senza il logos di cui si è attrezzata fin dall’inizio. Così, con la terza tesi si (di)mostra che, onde evitare che il pensiero riproducente se stesso prosegua all’infinito, essi trovi nella forma incarnata del logos – Gesù Cristo – l’unica «saturazione» del proprio ricercare. La quarta tesi rivela qualcosa che era sfuggito fino a qualche mese fa, ossia l’insistenza di «Fides et ratio» ad aprirsi ad altre culture, oltre a quella cristiana piuttosto secolarizzatasi, tipo quella indiana o asiatica, essendovi una «ratio». Con la quinta tesi, ugualmente inedita, si ravvisa che solo una «ragione etica» ovvero amicale, responsabile, fiduciale, appunto, può permettere alla fede di raggiungere quel livello rivelativo cui anela: nella persona di Gesù Cristo.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755136","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Među tradicionalnim katoličkim pobožnostima važno mjesto zauzima štovanje sv. Josipa. Ovo štovanje počelo je zamirati nakon Drugoga vatikanskog sabor zbog krize teologije i pučke pobožnosti, da bi u novije vrijeme počelo doživljavati svoju polaganu obnovu. U ovom radu nastoji se dati kroz izabrane tekstove iz otačkog razdoblja, kojih je vrlo malo, preko skolastičke teološke refleksije do papinskih dokumenata razvoj teološkog promišljanja i štovanja sv. Josipa od razdoblja ranog kršćanstva, odnosno otačkog razdoblja do Drugoga vatikanskog sabora. Rad prati ovaj razvoj kroz dva velika razdoblja, to je prvo razdoblje teoloških refleksija kod crkvenih otaca, napose sv. Augustina i vremena srednjeg vijeka, kad u visokoj skolastici započinje sustavno teološko promišljanje o sv. Josipu, gdje je temelje postavio sv. Toma Akvinski, a širenju pobožnosti pridonio sv. Bernardin Sijenski. Drugo je razdoblje vrijeme od početka katoličke obnove do Drugoga vatikanskog sabora, kada teološka misao pada u drugi plan, a u središte dolazi pobožnost i ističe se uloga sv. Josipa kao zaštitnika Crkve pred snažnim promjenama s kojima se Crkva suočavala u 19. i početkom 20. stoljeća. Teološka misao ovoga razdoblja temelji se na razvijanju skolastičkih zasada, često bez kritičkog pristupa i pod snažnim utjecajem pučke pobožnosti. Dominantnu ulogu u promicanju štovanja sv. Josipa u 19. i početkom 20. stoljeća preuzimaju pape koji u širenju štovanja sv. Josipa vide važnu duhovnu i pobožnu praksu kojom se vjernici potiču da se utječu sv. Josipu svojim molitvama kako bi zaštitio Crkvu. Umjesto zaključka doneseno je jedno promišljanje koje može biti poticaj za novu obnovu štovanja sv. Josipa u novim okolnostima u odnosu prema potrebama suvremenog društva i Crkve, a da se ne izgubi zdravi duh i velika vrijednost svetačkog lika sv. Josipa koja je stoljećima nadahnjivala katoličku duhovnost i pobožnost sa snažnom eklezijalnom dimenzijom.
{"title":"Razvoj štovanja sv. Josipa u Crkvo od otačkog razdoblja do Drugog vatikanskog sabora","authors":"D. Patafta","doi":"10.34075/sb.59.3.3","DOIUrl":"https://doi.org/10.34075/sb.59.3.3","url":null,"abstract":"Među tradicionalnim katoličkim pobožnostima važno mjesto zauzima štovanje sv. Josipa. Ovo štovanje počelo je zamirati nakon Drugoga vatikanskog sabor zbog krize teologije i pučke pobožnosti, da bi u novije vrijeme počelo doživljavati svoju polaganu obnovu. U ovom radu nastoji se dati kroz izabrane tekstove iz otačkog razdoblja, kojih je vrlo malo, preko skolastičke teološke refleksije do papinskih dokumenata razvoj teološkog promišljanja i štovanja sv. Josipa od razdoblja ranog kršćanstva, odnosno otačkog razdoblja do Drugoga vatikanskog sabora. Rad prati ovaj razvoj kroz dva velika razdoblja, to je prvo razdoblje teoloških refleksija kod crkvenih otaca, napose sv. Augustina i vremena srednjeg vijeka, kad u visokoj skolastici započinje sustavno teološko promišljanje o sv. Josipu, gdje je temelje postavio sv. Toma Akvinski, a širenju pobožnosti pridonio sv. Bernardin Sijenski. Drugo je razdoblje vrijeme od početka katoličke obnove do Drugoga vatikanskog sabora, kada teološka misao pada u drugi plan, a u središte dolazi pobožnost i ističe se uloga sv. Josipa kao zaštitnika Crkve pred snažnim promjenama s kojima se Crkva suočavala u 19. i početkom 20. stoljeća. Teološka misao ovoga razdoblja temelji se na razvijanju skolastičkih zasada, često bez kritičkog pristupa i pod snažnim utjecajem pučke pobožnosti. Dominantnu ulogu u promicanju štovanja sv. Josipa u 19. i početkom 20. stoljeća preuzimaju pape koji u širenju štovanja sv. Josipa vide važnu duhovnu i pobožnu praksu kojom se vjernici potiču da se utječu sv. Josipu svojim molitvama kako bi zaštitio Crkvu. Umjesto zaključka doneseno je jedno promišljanje koje može biti poticaj za novu obnovu štovanja sv. Josipa u novim okolnostima u odnosu prema potrebama suvremenog društva i Crkve, a da se ne izgubi zdravi duh i velika vrijednost svetačkog lika sv. Josipa koja je stoljećima nadahnjivala katoličku duhovnost i pobožnost sa snažnom eklezijalnom dimenzijom.","PeriodicalId":31834,"journal":{"name":"Sluzba Bozja","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-09-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"https://sci-hub-pdf.com/10.34075/sb.59.3.3","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"69755212","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：