Pomimo obowiązywania w polskim postępowaniu karnym zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu, zgodnie z którą sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne, a także nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu, ustawodawca przewidział od niej odstępstwa. Sąd w postępowaniu karnym związany jest bowiem prawomocnymi rozstrzygnięciami sądu kształtującymi prawo lub stosunek prawny. Pomimo różnic istniejących między postępowaniami karnymi oraz postępowaniami cywilnymi, obojętnym nie powinien pozostawać fakt wpływu orzeczeń wydanych w toku postępowania cywilnego na toczące się postępowanie karne. Takie rozstrzygnięcie będzie bowiem oddziaływało na kształt owego postępowania oraz na decyzje podejmowane przez sąd karny. Przykładem są orzeczenia sądów cywilnych wywierające wpływ na wyroki sądów karnych wydawane w przedmiocie przestępstwa uchylania się od alimentacji. Na ich przykładzie wykazane zostanie, w jakim zakresie sąd ograniczony jest w swojej samodzielności podczas orzekania w postępowaniu karnym.
{"title":"Związanie sądów karnych prawomocnymi orzeczeniami sądów cywilnych na przykładzie spraw o przestępstwa uchylania się od alimentacji","authors":"Renata Badowiec","doi":"10.21697/mj.8805","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.8805","url":null,"abstract":"Pomimo obowiązywania w polskim postępowaniu karnym zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu, zgodnie z którą sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne, a także nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu, ustawodawca przewidział od niej odstępstwa. Sąd w postępowaniu karnym związany jest bowiem prawomocnymi rozstrzygnięciami sądu kształtującymi prawo lub stosunek prawny. Pomimo różnic istniejących między postępowaniami karnymi oraz postępowaniami cywilnymi, obojętnym nie powinien pozostawać fakt wpływu orzeczeń wydanych w toku postępowania cywilnego na toczące się postępowanie karne. Takie rozstrzygnięcie będzie bowiem oddziaływało na kształt owego postępowania oraz na decyzje podejmowane przez sąd karny. Przykładem są orzeczenia sądów cywilnych wywierające wpływ na wyroki sądów karnych wydawane w przedmiocie przestępstwa uchylania się od alimentacji. Na ich przykładzie wykazane zostanie, w jakim zakresie sąd ograniczony jest w swojej samodzielności podczas orzekania w postępowaniu karnym.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126129061","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
I-voting to jedna z alternatywnych form głosowania, nazywana też głosowaniem zdalnym, polegająca na oddawaniu w pełni ważnego głosu przez Internet ze swojego prywatnego urządzenia, typu komputer czy smartfon. Od wielu lat stanowi element debaty publicznej w kwestii prawa wyborczego, w tym debaty międzynarodowej. Pojedyncze kraje z powodzeniem wprowadziły i-voting do swojego systemu wyborczego. Ma długą listę zalet, lecz wady skutecznie hamują jego szybki i powszechny rozwój. Jest rozwijany nie tylko odgórnie, poprzez działania państwowe, lecz także oddolnie, poprzez samorządy czy podmioty prywatne. Nie ulega wątpliwości, że mimo wszystko będzie on rozwijany i coraz szerzej wykorzystywany w różnych aspektach funkcjonowania człowieka. Celem artykułu jest przedstawienie czym jest i-voting, zaprezentowanie i omówienie jego zalet, wad i innych cech, ukazanie zagranicznych i polskich doświadczeń, a następnie wyciągnięcie wniosków i przedstawienie prognoz dla rozwoju niniejszych zjawisk w Polsce.
{"title":"Perspektywy i-votingu w Polsce na podstawie jego charakterystyki i dotychczasowych doświadczeń w jego wprowadzaniu","authors":"Mateusz Sierzan","doi":"10.21697/mj.8806","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.8806","url":null,"abstract":"I-voting to jedna z alternatywnych form głosowania, nazywana też głosowaniem zdalnym, polegająca na oddawaniu w pełni ważnego głosu przez Internet ze swojego prywatnego urządzenia, typu komputer czy smartfon. Od wielu lat stanowi element debaty publicznej w kwestii prawa wyborczego, w tym debaty międzynarodowej. Pojedyncze kraje z powodzeniem wprowadziły i-voting do swojego systemu wyborczego. Ma długą listę zalet, lecz wady skutecznie hamują jego szybki i powszechny rozwój. Jest rozwijany nie tylko odgórnie, poprzez działania państwowe, lecz także oddolnie, poprzez samorządy czy podmioty prywatne. Nie ulega wątpliwości, że mimo wszystko będzie on rozwijany i coraz szerzej wykorzystywany w różnych aspektach funkcjonowania człowieka. Celem artykułu jest przedstawienie czym jest i-voting, zaprezentowanie i omówienie jego zalet, wad i innych cech, ukazanie zagranicznych i polskich doświadczeń, a następnie wyciągnięcie wniosków i przedstawienie prognoz dla rozwoju niniejszych zjawisk w Polsce.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125599318","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Oprócz organów administracji publicznej w znaczeniu ustrojowym, do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach umocowane ustawowo są również organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym. Ustawodawca przyznaje kompetencję do wydawania decyzji podmiotom o różnym charakterze prawnym – zarówno państwowym, jak i prywatnym. Organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym można jednak uporządkować wedle kryterium „bliskości związania” ze strukturą państwa. Tym samym mogą to być podmioty od państwowych, przez quasi-publiczne, aż po prywatnoprawne. Można zatem wyróżnić trzy grupy „organów funkcjonalnych”. Po pierwsze, o charakterze publicznoprawnym – należące do szeroko rozumianego aparatu państwowego. Po drugie, o charakterze quasi-publicznym – niemające charakteru ani w pełni publicznego, ani prywatnego (o charakterze mieszanym). Po trzecie, podmioty o charakterze prywatnoprawnym.
{"title":"Organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym w jurysdykcyjnym postępowaniu administracyjnym – próba klasyfikacji","authors":"J. Szremski","doi":"10.21697/mj.8804","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.8804","url":null,"abstract":"Oprócz organów administracji publicznej w znaczeniu ustrojowym, do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach umocowane ustawowo są również organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym. Ustawodawca przyznaje kompetencję do wydawania decyzji podmiotom o różnym charakterze prawnym – zarówno państwowym, jak i prywatnym. Organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym można jednak uporządkować wedle kryterium „bliskości związania” ze strukturą państwa. Tym samym mogą to być podmioty od państwowych, przez quasi-publiczne, aż po prywatnoprawne. Można zatem wyróżnić trzy grupy „organów funkcjonalnych”. Po pierwsze, o charakterze publicznoprawnym – należące do szeroko rozumianego aparatu państwowego. Po drugie, o charakterze quasi-publicznym – niemające charakteru ani w pełni publicznego, ani prywatnego (o charakterze mieszanym). Po trzecie, podmioty o charakterze prywatnoprawnym.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131886703","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przedmiotem artykułu jest pojęcie oraz zasady funkcjonowania obowiązku mocowego na rynku kapitałowym. Obowiązek mocowy został wprowadzony ustawą z 8.12.2017 r. o rynku mocy, w której zdefiniowano go jako „zobowiązanie dostawcy mocy do pozostawania w okresie dostaw w gotowości do dostarczania określonej mocy elektrycznej do systemu przez jednostkę rynku mocy oraz do dostawy określonej mocy elektrycznej do systemu w okresach zagrożenia”. Podstawowe racje tej regulacji obejmują konieczność zabezpieczenia państwa na wypadek niedoborów mocy w systemie elektroenergetycznym, jak również potrzebę wprowadzenia nowych form dozwolonej pomocy publicznej dla podmiotów wytwarzających energię. Obowiązek mocowy może być przedmiotem obrotu zarówno na rynku pierwotnym (jako rezultat zawarcia umowy mocowej), jak i na rynku wtórnym. Kwestia obrotu wtórnego obowiązkiem mocowym nie została jednak wyczerpująco uregulowana i budzi wiele wątpliwości. Podstawowym problemem jest status obowiązku mocowego jako instrumentu finansowego; mimo iż posiada cechy instrumentu finansowego wymienione w dyrektywie MiFID II, wyłączenie z rozporządzenia 2017/565 uniemożliwia przyporządkowanie obowiązku mocowego do tej kategorii. Zagadnienie to ma bardzo doniosłe znaczenie z punktu widzenia działalności przedsiębiorstw energetycznych, dla których korzystniejszym rozwiązaniem jest nieuznawanie obowiązku mocowego za instrument finansowy
{"title":"Obowiązek mocowy na rynku wtórnym","authors":"Lidia Walczak","doi":"10.21697/mj.9015","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9015","url":null,"abstract":"Przedmiotem artykułu jest pojęcie oraz zasady funkcjonowania obowiązku mocowego na rynku kapitałowym. Obowiązek mocowy został wprowadzony ustawą z 8.12.2017 r. o rynku mocy, w której zdefiniowano go jako „zobowiązanie dostawcy mocy do pozostawania w okresie dostaw w gotowości do dostarczania określonej mocy elektrycznej do systemu przez jednostkę rynku mocy oraz do dostawy określonej mocy elektrycznej do systemu w okresach zagrożenia”. Podstawowe racje tej regulacji obejmują konieczność zabezpieczenia państwa na wypadek niedoborów mocy w systemie elektroenergetycznym, jak również potrzebę wprowadzenia nowych form dozwolonej pomocy publicznej dla podmiotów wytwarzających energię. Obowiązek mocowy może być przedmiotem obrotu zarówno na rynku pierwotnym (jako rezultat zawarcia umowy mocowej), jak i na rynku wtórnym. Kwestia obrotu wtórnego obowiązkiem mocowym nie została jednak wyczerpująco uregulowana i budzi wiele wątpliwości. Podstawowym problemem jest status obowiązku mocowego jako instrumentu finansowego; mimo iż posiada cechy instrumentu finansowego wymienione w dyrektywie MiFID II, wyłączenie z rozporządzenia 2017/565 uniemożliwia przyporządkowanie obowiązku mocowego do tej kategorii. Zagadnienie to ma bardzo doniosłe znaczenie z punktu widzenia działalności przedsiębiorstw energetycznych, dla których korzystniejszym rozwiązaniem jest nieuznawanie obowiązku mocowego za instrument finansowy","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134473883","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Niniejsza publikacja ma na celu omówienie regulacji zawartej w art. 131a Prawa upadłościowego, będącą odpowiedzią na istniejącą do 2019 r. lukę prawną w zakresie ochrony wierzycieli osobistych dłużnika podczas postępowania upadłościowego względem postępowania restrukturyzacyjnego. Krytycznej analizie zostaną przedstawione również zasady dotyczące zastosowania powyższego novum w prawie upadłościowym, z jednoczesną oceną autora w zakresie wprowadzenia art. 131a Prawa upadłościowego w związku z planowaną nowelizacją w powyższym zakresie.
{"title":"Istota zabezpieczenia interesów wierzycieli dłużnika na gruncie art. 131a Prawa upadłościowego","authors":"Karol Boruszewski","doi":"10.21697/mj.9017","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9017","url":null,"abstract":"Niniejsza publikacja ma na celu omówienie regulacji zawartej w art. 131a Prawa upadłościowego, będącą odpowiedzią na istniejącą do 2019 r. lukę prawną w zakresie ochrony wierzycieli osobistych dłużnika podczas postępowania upadłościowego względem postępowania restrukturyzacyjnego. Krytycznej analizie zostaną przedstawione również zasady dotyczące zastosowania powyższego novum w prawie upadłościowym, z jednoczesną oceną autora w zakresie wprowadzenia art. 131a Prawa upadłościowego w związku z planowaną nowelizacją w powyższym zakresie.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129009626","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł dotyczy problematyki wykorzystania w procesie karnym tzw. „przypadkowychznalezisk” uzyskanych w toku podsłuchu operacyjnego. Kwestię tę reguluje art. 168bkodeksu postępowania karnego. W tym kontekście „przypadkowe znaleziska” to materiałyświadczące o popełnieniu przez osobę podsłuchiwaną innego przestępstwa niż objętepodsłuchem, albo o popełnieniu jakiegokolwiek przestępstwa przez osobę w ogóle nieobjętąpostanowieniem o zarządzeniu podsłuchu. Literalnie przepis ten zezwala na wykorzystaniemateriałów w wyżej wskazanych przypadkach, jeśli owe przestępstwo jest przestępstwemściganym z urzędu lub przestępstwem skarbowym. Regulacja ta budzi wśródczęści środowiska prawniczego pewne wątpliwości natury gwarancyjnej czy konstytucyjnej.Zasadniczy problem sprowadza się do zakresu podmiotowego oraz przedmiotowegoprzepisu. Zarówno w doktrynie, jak i w judykaturze, stanowiska są dość rozbieżne.Celem artykułu jest analiza aktualnej regulacji oraz przyczyn powstałegona jej tle sporu wraz z uwzględnieniem wyrażonych w tym zakresie poglądów w doktryniei orzecznictwie, zarówno krajowym, jak i strasburskim. Rozważania kończy przedstawieniestanowiska Autorki.
{"title":"Zakres podmiotowy i przedmiotowy wykorzystania materiałów z podsłuchu operacyjnego w procesie karnym","authors":"Natalia Majewska","doi":"10.21697/MJ.7786","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/MJ.7786","url":null,"abstract":"Artykuł dotyczy problematyki wykorzystania w procesie karnym tzw. „przypadkowychznalezisk” uzyskanych w toku podsłuchu operacyjnego. Kwestię tę reguluje art. 168bkodeksu postępowania karnego. W tym kontekście „przypadkowe znaleziska” to materiałyświadczące o popełnieniu przez osobę podsłuchiwaną innego przestępstwa niż objętepodsłuchem, albo o popełnieniu jakiegokolwiek przestępstwa przez osobę w ogóle nieobjętąpostanowieniem o zarządzeniu podsłuchu. Literalnie przepis ten zezwala na wykorzystaniemateriałów w wyżej wskazanych przypadkach, jeśli owe przestępstwo jest przestępstwemściganym z urzędu lub przestępstwem skarbowym. Regulacja ta budzi wśródczęści środowiska prawniczego pewne wątpliwości natury gwarancyjnej czy konstytucyjnej.Zasadniczy problem sprowadza się do zakresu podmiotowego oraz przedmiotowegoprzepisu. Zarówno w doktrynie, jak i w judykaturze, stanowiska są dość rozbieżne.Celem artykułu jest analiza aktualnej regulacji oraz przyczyn powstałegona jej tle sporu wraz z uwzględnieniem wyrażonych w tym zakresie poglądów w doktryniei orzecznictwie, zarówno krajowym, jak i strasburskim. Rozważania kończy przedstawieniestanowiska Autorki.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122895063","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest analiza nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i włączenia do zakresu przedmiotowego tej ustawy spółek komandytowych. Jest to niewątpliwie duża reforma w funkcjonowaniu tego typu spółek osobowych. Wiąże się ze swoistym podwójnym opodatkowaniem, ponieważ następuje ono najpierw na poziomie spółki, a następnie, na poziomie wspólników. Ustawodawca kierował się chęcią optymalizacji podatkowej i uszczelnieniem systemu podatkowego, co w przypadku spółek komandytowych wydaje się powodem wątpliwym. Spółki komandytowe wybierane są bowiem najczęściej do prowadzenia tzw. biznesów rodzinnych. Konieczność dostosowywania modeli rozliczeń do nowych przepisów wiąże się z dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorców, co może zniechęcać do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tego typu spółki. Czas pokaże, czy powody, którymi kierował się legislator były słuszne i czy poprawiły warunki prowadzenia biznesu w Polsce.
{"title":"Spółka komandytowa jako podatnik CIT","authors":"A. Wójcicka","doi":"10.21697/mj.9016","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9016","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest analiza nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i włączenia do zakresu przedmiotowego tej ustawy spółek komandytowych. Jest to niewątpliwie duża reforma w funkcjonowaniu tego typu spółek osobowych. Wiąże się ze swoistym podwójnym opodatkowaniem, ponieważ następuje ono najpierw na poziomie spółki, a następnie, na poziomie wspólników. Ustawodawca kierował się chęcią optymalizacji podatkowej i uszczelnieniem systemu podatkowego, co w przypadku spółek komandytowych wydaje się powodem wątpliwym. Spółki komandytowe wybierane są bowiem najczęściej do prowadzenia tzw. biznesów rodzinnych. Konieczność dostosowywania modeli rozliczeń do nowych przepisów wiąże się z dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorców, co może zniechęcać do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tego typu spółki. Czas pokaże, czy powody, którymi kierował się legislator były słuszne i czy poprawiły warunki prowadzenia biznesu w Polsce.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127104758","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Nadużycie prawa procesowego jest instytucją znaną od dawna; korzeniami sięga aż do XIXw. Niemniej dopiero nowelizacja procedury cywilnej z 4.07.2019 r., nadała jej normatywnąpostać w polskiej procedurze cywilnej. W dużym uogólnieniu należy stwierdzić,że nadużycie prawa procesowego stanowi czynność procesową dokonaną przez stronę bądźuczestnika postępowania w sposób nie pozostający w związku z gody z jej celem.Warto zauważyć, że w obecnym porządku prawnym owa regulacja zasadniczo składa sięz trzech członów, a mianowicie wprost wyrażonego zakazu nadużywania prawaprocesowego, klauzuli generalnej oraz przepisów szczególnych. Widocznym celemustawodawcy jest ograniczenie takowych patologii poprzez wprowadzenie systemu licznychsankcji, które to w uproszczeniu można sprowadzić do obciążeń finansowychbądź negatywnych skutków procesowych. Obecnie trudno jest w sposób jednoznacznydokonać pełnej oceny komentowanej regulacji niemniej z całą pewnością może ona stanowićprzedmiot dyskusji i krytyki, celem ukazania jej słabości, tudzież możliwych dalszychkierunków rozwoju.
{"title":"Zarys problematyki przeciwdziałania nadużyciom prawa procesowego cywilnego w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego z 4 lipca 2019 r.","authors":"Maciej Witwer","doi":"10.21697/MJ.7789","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/MJ.7789","url":null,"abstract":"Nadużycie prawa procesowego jest instytucją znaną od dawna; korzeniami sięga aż do XIXw. Niemniej dopiero nowelizacja procedury cywilnej z 4.07.2019 r., nadała jej normatywnąpostać w polskiej procedurze cywilnej. W dużym uogólnieniu należy stwierdzić,że nadużycie prawa procesowego stanowi czynność procesową dokonaną przez stronę bądźuczestnika postępowania w sposób nie pozostający w związku z gody z jej celem.Warto zauważyć, że w obecnym porządku prawnym owa regulacja zasadniczo składa sięz trzech członów, a mianowicie wprost wyrażonego zakazu nadużywania prawaprocesowego, klauzuli generalnej oraz przepisów szczególnych. Widocznym celemustawodawcy jest ograniczenie takowych patologii poprzez wprowadzenie systemu licznychsankcji, które to w uproszczeniu można sprowadzić do obciążeń finansowychbądź negatywnych skutków procesowych. Obecnie trudno jest w sposób jednoznacznydokonać pełnej oceny komentowanej regulacji niemniej z całą pewnością może ona stanowićprzedmiot dyskusji i krytyki, celem ukazania jej słabości, tudzież możliwych dalszychkierunków rozwoju.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2020-12-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130021159","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Projektowana ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych wprowadza do polskiego porządku prawnego stosunkowo nową podstawę odpowiedzialności, jaką jest wina w organizacji. W porównaniu z obecnie obowiązującą ustawą, zmieniają się przesłanki uznania organizacji przedsiębiorstwa za nieprawidłową, jak również prowadzanejest novum w postaci otwartego katalogu przykładowych nieprawidłowości, który potęguje wątpliwości interpretacyjne związane z rozumieniem pojęcia winy w organizacji. Do celu wykładni pojęcia nieprawidłowości w organizacji przydatne może być porównaniesposobu organizacji podmiotu zbiorowego ze swoistym modelem „należytej” dla danego podmiotu zbiorowego organizacji, z uwzględnieniem jego rozmiaru i przedmiotu działalności, podobnie jak ma to miejsce w przypadku wykładni pojęcia należytej staranności. Tworzenie takiego modelu może być jednak kłopotliwe, ponieważ w pierwszej kolejności wymaga określenia optymalnej (z punktu widzenia zapobiegania naruszeniom przepisów prawa) struktury organizacyjnej podmiotu zbiorowego, a następnie oceny związku między sposobem organizacji podmiotu zbiorowego a możliwością lub łatwością popełnieniaczynu zabronionego.
{"title":"Wina w organizacji jako przesłanka odpowiedzialności podmiotu zbiorowego w świetle projektowanej ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych","authors":"I. Jóźwiak","doi":"10.21697/mj.2019.3.04","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.2019.3.04","url":null,"abstract":"Projektowana ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych wprowadza do polskiego porządku prawnego stosunkowo nową podstawę odpowiedzialności, jaką jest wina w organizacji. W porównaniu z obecnie obowiązującą ustawą, zmieniają się przesłanki uznania organizacji przedsiębiorstwa za nieprawidłową, jak również prowadzanejest novum w postaci otwartego katalogu przykładowych nieprawidłowości, który potęguje wątpliwości interpretacyjne związane z rozumieniem pojęcia winy w organizacji. Do celu wykładni pojęcia nieprawidłowości w organizacji przydatne może być porównaniesposobu organizacji podmiotu zbiorowego ze swoistym modelem „należytej” dla danego podmiotu zbiorowego organizacji, z uwzględnieniem jego rozmiaru i przedmiotu działalności, podobnie jak ma to miejsce w przypadku wykładni pojęcia należytej staranności. Tworzenie takiego modelu może być jednak kłopotliwe, ponieważ w pierwszej kolejności wymaga określenia optymalnej (z punktu widzenia zapobiegania naruszeniom przepisów prawa) struktury organizacyjnej podmiotu zbiorowego, a następnie oceny związku między sposobem organizacji podmiotu zbiorowego a możliwością lub łatwością popełnieniaczynu zabronionego.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122606930","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W ostatnich latach zwiększyło się wykorzystanie zdalnie sterowanych samolotów oraz bezzałogowych statków powietrznych. Rozwój technologiczny pozwala na zastosowanie ich w turystyce i rekreacji, sporcie, infrastrukturze czy przemyśle, jak również na wojnie. Artykuł omawia problematykę użycia bezzałogowych statków powietrznych w celu eliminacji osób podejrzanych o terroryzm z perspektywy międzynarodowego prawa humanitarnego oraz praw człowieka. Równocześnie w artykule przedstawione zostały propozycje dotyczące nowych ram prawnych sformułowane przez Amnesty International. Odnotowany został też problem ryzyka naruszeń prawa do prywatności jako prawa człowieka, przez użytkowników dronów oraz przez służby państw. Zwrócono uwagę na nowelizację unijnego prawa lotniczego w tym zakresie.
{"title":"Zagrożenia dla praw człowieka będące następstwem użytkowania bezzałogowych statków powietrznych","authors":"Aleksandra Śliwoska","doi":"10.21697/mj.2019.3.05","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.2019.3.05","url":null,"abstract":"W ostatnich latach zwiększyło się wykorzystanie zdalnie sterowanych samolotów oraz bezzałogowych statków powietrznych. Rozwój technologiczny pozwala na zastosowanie ich w turystyce i rekreacji, sporcie, infrastrukturze czy przemyśle, jak również na wojnie. Artykuł omawia problematykę użycia bezzałogowych statków powietrznych w celu eliminacji osób podejrzanych o terroryzm z perspektywy międzynarodowego prawa humanitarnego oraz praw człowieka. Równocześnie w artykule przedstawione zostały propozycje dotyczące nowych ram prawnych sformułowane przez Amnesty International. Odnotowany został też problem ryzyka naruszeń prawa do prywatności jako prawa człowieka, przez użytkowników dronów oraz przez służby państw. Zwrócono uwagę na nowelizację unijnego prawa lotniczego w tym zakresie.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2019-10-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126908795","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：