W artykule poruszono istotny problem związany z prowadzeniem postępowania egzekucyjnego z uwagi na przedłużającą się sytuację pandemiczną. Scharakteryzowano, jak wyglądało prowadzenie czynności egzekucyjnych przed pojawieniem się epidemii koronawirusa, i jak funkcjonuje ono od marca 2020 r. Zwrócono uwagę na trudności i problemy, jakie napotykają nie tylko wierzyciele, ale również sami dłużnicy i prowadzący postępowania egzekucyjne komornicy. Pomimo iż prowadzone są prace legislacyjne, mające na celu rozwiązanie wielu problemów dotyczących postępowań egzekucyjnych, to ich efekt może nie być zadowalający.
{"title":"Przedłużająca się sytuacja pandemiczna a sposobność uniknięcia konsekwencji egzekucji komorniczej","authors":"Aleksandra Urbanowicz","doi":"10.21697/mj.9782","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9782","url":null,"abstract":"W artykule poruszono istotny problem związany z prowadzeniem postępowania egzekucyjnego z uwagi na przedłużającą się sytuację pandemiczną. Scharakteryzowano, jak wyglądało prowadzenie czynności egzekucyjnych przed pojawieniem się epidemii koronawirusa, i jak funkcjonuje ono od marca 2020 r. Zwrócono uwagę na trudności i problemy, jakie napotykają nie tylko wierzyciele, ale również sami dłużnicy i prowadzący postępowania egzekucyjne komornicy. Pomimo iż prowadzone są prace legislacyjne, mające na celu rozwiązanie wielu problemów dotyczących postępowań egzekucyjnych, to ich efekt może nie być zadowalający.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"62 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-04-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117218597","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Przedmiotem artykułu jest próba oceny statusu Prezydenta RP jako organu administracji publicznej. W doktrynie prawa administracyjnego oraz orzecznictwie sądowym możemy spotkać różne stanowiska w tym zakresie. Problem zaklasyfikowania głowy państwa jako organu administracji jest trudny z powodu szczególnej pozycji ustrojowej jak i politycznej, która została mu przypisana przepisami Konstytucji RP. Oceny dokonywał będę z trzech perspektyw. Po pierwsze, Konstytucji RP, po drugie, definicji legalnej pojęcia „organ administracji publicznej” zawartej w Kodeksie postępowania administracyjnego i po trzecie, z perspektywy definicji tworzonych doktrynie prawa administracyjnego. Problem ten ma szersze znaczenie, którego w tym artykule rozwijał nie będę, mianowicie w zakresie w jakim Prezydent RP zostanie uznany za organ administracji publicznej możliwa będzie kontrola jego działalności (lub ewentualnie bezczynności i przewlekłości) przez sądy administracyjne.
{"title":"Prezydent RP jako organ administracji publicznej","authors":"Jakub Sychowiec","doi":"10.21697/mj.9781","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9781","url":null,"abstract":"Przedmiotem artykułu jest próba oceny statusu Prezydenta RP jako organu administracji publicznej. W doktrynie prawa administracyjnego oraz orzecznictwie sądowym możemy spotkać różne stanowiska w tym zakresie. Problem zaklasyfikowania głowy państwa jako organu administracji jest trudny z powodu szczególnej pozycji ustrojowej jak i politycznej, która została mu przypisana przepisami Konstytucji RP. Oceny dokonywał będę z trzech perspektyw. Po pierwsze, Konstytucji RP, po drugie, definicji legalnej pojęcia „organ administracji publicznej” zawartej w Kodeksie postępowania administracyjnego i po trzecie, z perspektywy definicji tworzonych doktrynie prawa administracyjnego. Problem ten ma szersze znaczenie, którego w tym artykule rozwijał nie będę, mianowicie w zakresie w jakim Prezydent RP zostanie uznany za organ administracji publicznej możliwa będzie kontrola jego działalności (lub ewentualnie bezczynności i przewlekłości) przez sądy administracyjne.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"11 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-04-04","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131648072","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł dotyczy instytucji kooperatywy mieszkaniowej, będącej odpowiedzią ze strony państwa na wciąż rosnące zapotrzebowanie wśród społeczeństwa na lokale mieszkalne. Praca skupia się na przedstawieniu pojęcia kooperatyw mieszkaniowych oraz węzłowych postanowień wynikających z treści projektowanej ustawy odnoszącej się do instytucjonalizacji przedmiotowej kooperatywy w systemie prawa polskiego. Artykuł zmierza do przedstawienia oraz opisania proponowanych przez projektodawcę sposobów powstania takiej kooperatywy oraz udziału gminy w procesie jej realizacji.
{"title":"Projekt ustawy o kooperatywach mieszkaniowych jako przykład działania państwa w przestrzeni polityki mieszkaniowej","authors":"Bartłomiej Kugacz","doi":"10.21697/mj.9780","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9780","url":null,"abstract":"Artykuł dotyczy instytucji kooperatywy mieszkaniowej, będącej odpowiedzią ze strony państwa na wciąż rosnące zapotrzebowanie wśród społeczeństwa na lokale mieszkalne. Praca skupia się na przedstawieniu pojęcia kooperatyw mieszkaniowych oraz węzłowych postanowień wynikających z treści projektowanej ustawy odnoszącej się do instytucjonalizacji przedmiotowej kooperatywy w systemie prawa polskiego. Artykuł zmierza do przedstawienia oraz opisania proponowanych przez projektodawcę sposobów powstania takiej kooperatywy oraz udziału gminy w procesie jej realizacji.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"1 2","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-04-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131859684","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W istotę prokury wpisane jest wielkie zaufanie jakim mocodawca darzyć powinien prokurenta, wszak ten szczególny pełnomocnik umocowany jest do dokonywania wszelkich czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a negatywne konsekwencje nieroztropnych działań prokurenta dotkną samego przedsiębiorcę. W konsekwencji art. 1092 KC stanowi, że prokurentem może być wyłącznie osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Przepisy KC nie zawierają jednak żadnych ograniczeń dotyczących przeszłości – w tym kryminalnej - kandydata na prokurenta. Natomiast z innych regulacji wynika, że uprzedni prawomocny wyrok sądu (skazujący za przestępstwo albo orzekający zakaz pełnienia funkcji) jest prawnie relewantny w kontekście prokury. Przepisy te znajdują się w różnorodnych aktach prawnych, różny jest zakres ich regulacji i skutki. Nie jest przy tym jasna aksjologia takich a nie innych rozwiązań, co powodować może dezorientację wśród przedsiębiorców.
{"title":"Kilka uwag o osobie prokurenta","authors":"Aleksandra Gawrysiak-Zabłocka","doi":"10.21697/mj.9488","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9488","url":null,"abstract":"W istotę prokury wpisane jest wielkie zaufanie jakim mocodawca darzyć powinien prokurenta, wszak ten szczególny pełnomocnik umocowany jest do dokonywania wszelkich czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a negatywne konsekwencje nieroztropnych działań prokurenta dotkną samego przedsiębiorcę. W konsekwencji art. 1092 KC stanowi, że prokurentem może być wyłącznie osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Przepisy KC nie zawierają jednak żadnych ograniczeń dotyczących przeszłości – w tym kryminalnej - kandydata na prokurenta. Natomiast z innych regulacji wynika, że uprzedni prawomocny wyrok sądu (skazujący za przestępstwo albo orzekający zakaz pełnienia funkcji) jest prawnie relewantny w kontekście prokury. Przepisy te znajdują się w różnorodnych aktach prawnych, różny jest zakres ich regulacji i skutki. Nie jest przy tym jasna aksjologia takich a nie innych rozwiązań, co powodować może dezorientację wśród przedsiębiorców.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"40 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131424277","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Śmierć jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Istotą obrzędów pogrzebowych jest pożegnanie zmarłego, oddanie mu pośmiertnej czci i szacunku. Wyrazem szacunku dlaosoby zmarłej, a szczególnie dla jego ciała, jest właściwy sposób i miejsce pochówku. Kwestię pochówku normują zarówno przepisy państwowe, jak i kościelne. W kraju trwają obecnie intensywne prace nad zmianą ustawy z 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych i wydanych w jej wykonaniu rozporządzeń, które wyraźnie przyspieszyły w związku z sytuacją pandemiczną. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie i przybliżenie prawnego ujęcia pochówku w polskim prawie, uwzględniając również zmiany, jakie nastąpiły w Polsce w wyniku pandemii koronawirusa
{"title":"Zasady chowania osób zmarłych w polskim systemie prawnym","authors":"Konrad Żurek","doi":"10.21697/mj.9489","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9489","url":null,"abstract":"Śmierć jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Istotą obrzędów pogrzebowych jest pożegnanie zmarłego, oddanie mu pośmiertnej czci i szacunku. Wyrazem szacunku dlaosoby zmarłej, a szczególnie dla jego ciała, jest właściwy sposób i miejsce pochówku. Kwestię pochówku normują zarówno przepisy państwowe, jak i kościelne. W kraju trwają obecnie intensywne prace nad zmianą ustawy z 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych i wydanych w jej wykonaniu rozporządzeń, które wyraźnie przyspieszyły w związku z sytuacją pandemiczną. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie i przybliżenie prawnego ujęcia pochówku w polskim prawie, uwzględniając również zmiany, jakie nastąpiły w Polsce w wyniku pandemii koronawirusa","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"36 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116674576","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Uregulowania dotyczące kradzieży szczególnie zuchwałej przysparzały wiele wątpliwości już w ubiegłym wieku, kiedy to po raz pierwszy wprowadzone zostały w polskim systemie prawnym. Ponowne wprowadzenie tego typu przestępstwa, w 2020 roku, nie przeszło bez echa w środowisku prawniczym. Przedmiotem niniejszego artykułu będzie więc uregulowanie kradzieży szczególnie zuchwałej w polskim Kodeksie karnym. Celem autorów była krytyczna analiza skutków jakie może wywołać omawiane uregulowanie, omówienie przykładów zastosowania przepisu dotyczącego kradzieży szczególnie zuchwałej oraz skłonienie do rozważań na temat celowości powrotu do regulacji prawnych, które w przeszłości, jak się okazuje, już się nie sprawdziły. W artykule zwrócono uwagę na wiele nieprawidłowości, które miały miejsce już na etapie procesu legislacyjnego. Skupiono się również na przejawach braku racjonalności ze strony ustawodawcy, a także na niezabezpieczaniu ze strony legislatora podstawowych funkcji prawa karnego. Autorzy odnieśli się do problemów jakie może przysporzyć stosowanie nowego uregulowania w praktyce, w tym do podobieństwa do niektórych innych czynów zabronionych.
{"title":"Kradzież szczególnie zuchwała jako nieracjonalny pomysł ustawodawcy","authors":"D. Jankowski, R. Musolf","doi":"10.21697/mj.9490","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9490","url":null,"abstract":"Uregulowania dotyczące kradzieży szczególnie zuchwałej przysparzały wiele wątpliwości już w ubiegłym wieku, kiedy to po raz pierwszy wprowadzone zostały w polskim systemie prawnym. Ponowne wprowadzenie tego typu przestępstwa, w 2020 roku, nie przeszło bez echa w środowisku prawniczym. Przedmiotem niniejszego artykułu będzie więc uregulowanie kradzieży szczególnie zuchwałej w polskim Kodeksie karnym. Celem autorów była krytyczna analiza skutków jakie może wywołać omawiane uregulowanie, omówienie przykładów zastosowania przepisu dotyczącego kradzieży szczególnie zuchwałej oraz skłonienie do rozważań na temat celowości powrotu do regulacji prawnych, które w przeszłości, jak się okazuje, już się nie sprawdziły. W artykule zwrócono uwagę na wiele nieprawidłowości, które miały miejsce już na etapie procesu legislacyjnego. Skupiono się również na przejawach braku racjonalności ze strony ustawodawcy, a także na niezabezpieczaniu ze strony legislatora podstawowych funkcji prawa karnego. Autorzy odnieśli się do problemów jakie może przysporzyć stosowanie nowego uregulowania w praktyce, w tym do podobieństwa do niektórych innych czynów zabronionych.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"283 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-12-05","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115257894","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest zbadanie aktualnych regulacji dotyczących kryptowalut w polskim porządku prawnym. Poprzez analizę obowiązujących przepisów, działalności judykatury oraz dorobku doktryny, udało się określić faktyczne desygnaty analizowanego pojęcia oraz wskazać na ich unikalność w stosunku do obowiązującego stanu prawnego. Artykuł wskazuje na konieczność oddzielnej regulacji kwestii kryptowalut oraz pozostałych walut wirtualnych, poprzez wskazanie zasadniczych różnic dzielących te dwa zjawiska
{"title":"Zjawisko kryptowalut w prawie polskim","authors":"Piotr Budner","doi":"10.21697/mj.9282","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9282","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest zbadanie aktualnych regulacji dotyczących kryptowalut w polskim porządku prawnym. Poprzez analizę obowiązujących przepisów, działalności judykatury oraz dorobku doktryny, udało się określić faktyczne desygnaty analizowanego pojęcia oraz wskazać na ich unikalność w stosunku do obowiązującego stanu prawnego. Artykuł wskazuje na konieczność oddzielnej regulacji kwestii kryptowalut oraz pozostałych walut wirtualnych, poprzez wskazanie zasadniczych różnic dzielących te dwa zjawiska","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"82 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129614843","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24.2.2020 r., sygn. akt II OPS 2/19 orzeczono, że organizacja społeczna, której przedstawiciel interwencyjnie odebrał zwierzę na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt, ma status strony. Część sądów administracyjnych przyznawała organizacji status strony, część podmiotu na prawach strony, a część zupełnie odsuwała ją od postępowania. Autor niniejszej glosy zgadza się z rozstrzygnięciem uchwały. Krytyce poddane zostało jednak uzasadnienie. Status strony organizacji i jej interes prawny wywodzić należy z dualistycznego charakteru postępowania, czego Naczelny Sąd Administracyjny nie zrobił. Analizie zostały poddane także skutki orzeczenia, to jak ukształtowana została sytuacja właściciela, organizacji i samego zwierzęcia.
{"title":"Status organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym po interwencyjnym odebraniu zwierzęcia. Glosa aprobująca do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24.02.2020 r., sygn. akt II OPS 2/19","authors":"Filip Zieliński-Andrysiak","doi":"10.21697/mj.9280","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9280","url":null,"abstract":"W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24.2.2020 r., sygn. akt II OPS 2/19 orzeczono, że organizacja społeczna, której przedstawiciel interwencyjnie odebrał zwierzę na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt, ma status strony. Część sądów administracyjnych przyznawała organizacji status strony, część podmiotu na prawach strony, a część zupełnie odsuwała ją od postępowania. Autor niniejszej glosy zgadza się z rozstrzygnięciem uchwały. Krytyce poddane zostało jednak uzasadnienie. Status strony organizacji i jej interes prawny wywodzić należy z dualistycznego charakteru postępowania, czego Naczelny Sąd Administracyjny nie zrobił. Analizie zostały poddane także skutki orzeczenia, to jak ukształtowana została sytuacja właściciela, organizacji i samego zwierzęcia.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"134109501","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Skarga kasacyjna w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest zwyczajnym środkiem zaskarżenia orzeczenia wydanego w pierwszej instancji. Wniesienie skargi kasacyjnej jest obwarowane szczegółowymi wymogami formalnymi, których spełnienie wywoła skutek w postaci merytorycznego rozpatrzenie sprawy. Zasadniczo przedmiotowe rozstrzygnięcie podejmowane jest przez Naczelny Sąd Administracyjny, choć możliwe jest także wydanie tego rodzaju rozstrzygnięcia przez wojewódzki sąd administracyjny w trybie autokontroli (na podstawie art. 179 p.p.s.a.). Jednym z podstawowych warunków jest podniesienie zarzutów kasacyjnych, których charakter i sposób sporządzenia określany jest nie tylko w art. 174 p.p.s.a., ale także – w szczególny sposób – przez orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podstawy kasacyjne stanowią niezbędny element skargi kasacyjnej, jednocześnie określający granice późniejszego orzekania przez sąd. Celem artykułu jest podkreślenie fundamentalnych założeń wskazanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, których uwzględnienie znacznie ułatwia prawidłowe zrozumienie problematyki będącej przedmiotem rozważań.
{"title":"Podstawy kasacyjne w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego","authors":"M. Adamczyk","doi":"10.21697/mj.9281","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.9281","url":null,"abstract":"Skarga kasacyjna w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest zwyczajnym środkiem zaskarżenia orzeczenia wydanego w pierwszej instancji. Wniesienie skargi kasacyjnej jest obwarowane szczegółowymi wymogami formalnymi, których spełnienie wywoła skutek w postaci merytorycznego rozpatrzenie sprawy. Zasadniczo przedmiotowe rozstrzygnięcie podejmowane jest przez Naczelny Sąd Administracyjny, choć możliwe jest także wydanie tego rodzaju rozstrzygnięcia przez wojewódzki sąd administracyjny w trybie autokontroli (na podstawie art. 179 p.p.s.a.). Jednym z podstawowych warunków jest podniesienie zarzutów kasacyjnych, których charakter i sposób sporządzenia określany jest nie tylko w art. 174 p.p.s.a., ale także – w szczególny sposób – przez orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. Podstawy kasacyjne stanowią niezbędny element skargi kasacyjnej, jednocześnie określający granice późniejszego orzekania przez sąd. Celem artykułu jest podkreślenie fundamentalnych założeń wskazanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, których uwzględnienie znacznie ułatwia prawidłowe zrozumienie problematyki będącej przedmiotem rozważań.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"143 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-10-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116048233","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W niniejszym artykule zostały zaprezentowane zagadnienia związane z władzą rodzicielską, rozumianą jako całokształt obowiązków i praw przysługujących rodzicom względem dziecka. Podjęta została próba zdefiniowania tego pojęcia prawnego przy uwzględnieniu stanowiska doktryny i orzecznictwa sądowego. Analizie zostały poddane zagadnienia związane z prawnym aspektem stosunków pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Omówione zostały podstawowe cechy, jakimi charakteryzuje się prawidłowe wykonywanie władzy rodzicielskiej oraz elementy, które składają się na prawną konstrukcję tego pojęcia. Szczegółowo została przedstawiona kwestia dotycząca ograniczenia władzy rodzicielskiej oraz sposobów ograniczenia praw rodzicielskich z uwzględnieniem problematyki dotyczącej odpowiedzialności rodziców. Przede wszystkim w tekście została przybliżona i omówiona rola kuratora sądowego w postępowaniu związanym z wykonywaniem nadzoru w sprawach opiekuńczych. Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez nadzór kuratora sądowego nie stanowi represji przeciwko rodzicom. Celem objęcia wykonywania władzy rodzicielskiej nadzorem kuratora jest ochrona zagrożonego dobra dziecka i niesienie pomocy rodzicom w celu właściwego wykonywania władzy rodzicielskiej.
{"title":"Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez nadzór kuratora sądowego","authors":"M. Strzelecka","doi":"10.21697/mj.8807","DOIUrl":"https://doi.org/10.21697/mj.8807","url":null,"abstract":"W niniejszym artykule zostały zaprezentowane zagadnienia związane z władzą rodzicielską, rozumianą jako całokształt obowiązków i praw przysługujących rodzicom względem dziecka. Podjęta została próba zdefiniowania tego pojęcia prawnego przy uwzględnieniu stanowiska doktryny i orzecznictwa sądowego. Analizie zostały poddane zagadnienia związane z prawnym aspektem stosunków pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Omówione zostały podstawowe cechy, jakimi charakteryzuje się prawidłowe wykonywanie władzy rodzicielskiej oraz elementy, które składają się na prawną konstrukcję tego pojęcia. Szczegółowo została przedstawiona kwestia dotycząca ograniczenia władzy rodzicielskiej oraz sposobów ograniczenia praw rodzicielskich z uwzględnieniem problematyki dotyczącej odpowiedzialności rodziców. Przede wszystkim w tekście została przybliżona i omówiona rola kuratora sądowego w postępowaniu związanym z wykonywaniem nadzoru w sprawach opiekuńczych. Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez nadzór kuratora sądowego nie stanowi represji przeciwko rodzicom. Celem objęcia wykonywania władzy rodzicielskiej nadzorem kuratora jest ochrona zagrożonego dobra dziecka i niesienie pomocy rodzicom w celu właściwego wykonywania władzy rodzicielskiej.","PeriodicalId":325951,"journal":{"name":"\"Młody Jurysta\" Kwartalnik Studentów i Doktorantów Wydziału Prawa i Administracji UKSW","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115450101","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}