Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.803-815
A. Bojarski
{"title":"Leszek Kania, Wyroki bez apelacji. Sądy polowe w Wojsku Polskim w czasie wojny z Rosją Sowiecką 1919–1921, Wydawnictwo Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2019, ss. 672","authors":"A. Bojarski","doi":"10.17951/rh.2021.51.803-815","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.803-815","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43538490","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.253-288
Anna Penkała-Jastrzębska
Aktywność wojewodziny wołyńskiej Teresy ze Stadnickich Ossolińskiej stanowi interesujący przykład zakresu działań podejmowanych przez kobiety w drugiej połowie XVIII w. Magnatka zasługuje przy tym na miano postaci szczególnej, biorąc pod uwagę jej działalność polityczną, fundatorską, strategię zarządzania ogromnym majątkiem, a także przemyślany patronat matrymonialny. Największym zaangażowaniem Ossolińska obdarzała sprawy związane ze sferą patronatu religijnego, czynnie angażując się w szereg przedsięwzięć mających upamiętnić jej osobę jako zasłużoną fundatorkę i hojną wspomożycielkę. Dzięki stworzeniu własnego kręgu klientalnego wojewodzina ingerowała w proces obsadzania stanowisk urzędniczych, pierwszeństwo oddając działaniom na rzecz pozyskania intratnych wakansów dla męża i synów. Sama również chętnie angażowała się w sprawy polityczne, chcąc stworzyć podwaliny silnego ośrodka politycznego mającego stanowić zaplecze dla najbliższych członków rodziny. Zachowana korespondencja magnatki stanowi interesujący, nieanalizowany do tej pory materiał źródłowy, pozwalający na podjęcie badań poświęconych kobiecej aktywności w drugiej połowie XVIII w.
Theresa z Stadnickie Ossolińska是18世纪下半叶女性活动范围的一个有趣例子。考虑到她的政治活动、基金会、管理巨额资产的战略以及她深思熟虑的婚姻赞助，她理应被称为一个特殊人物。Ossolińska对宗教赞助领域的事务表现出最大的承诺，积极参与了一系列项目，以纪念她作为当之无愧的创始人和慷慨的支持者。省通过创建自己的客户，干预了填补官方职位的过程，优先采取行动为她的丈夫和儿子争取有利可图的职位空缺。她还热衷于参与政治事务，为一个强大的政治中心奠定基础，为她最亲密的家庭成员提供支持。这位大亨保存的信件是一份有趣的原始材料，迄今为止尚未进行分析，因此可以对18世纪下半叶的女性活动进行研究。
{"title":"Teresa Ossolińska ze Stadnickich (1717–1776). Przyczynek do badań aktywności wojewodziny wołyńskiej w drugiej połowie XVIII wieku","authors":"Anna Penkała-Jastrzębska","doi":"10.17951/rh.2021.51.253-288","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.253-288","url":null,"abstract":"Aktywność wojewodziny wołyńskiej Teresy ze Stadnickich Ossolińskiej stanowi interesujący przykład zakresu działań podejmowanych przez kobiety w drugiej połowie XVIII w. Magnatka zasługuje przy tym na miano postaci szczególnej, biorąc pod uwagę jej działalność polityczną, fundatorską, strategię zarządzania ogromnym majątkiem, a także przemyślany patronat matrymonialny. Największym zaangażowaniem Ossolińska obdarzała sprawy związane ze sferą patronatu religijnego, czynnie angażując się w szereg przedsięwzięć mających upamiętnić jej osobę jako zasłużoną fundatorkę i hojną wspomożycielkę. Dzięki stworzeniu własnego kręgu klientalnego wojewodzina ingerowała w proces obsadzania stanowisk urzędniczych, pierwszeństwo oddając działaniom na rzecz pozyskania intratnych wakansów dla męża i synów. Sama również chętnie angażowała się w sprawy polityczne, chcąc stworzyć podwaliny silnego ośrodka politycznego mającego stanowić zaplecze dla najbliższych członków rodziny. Zachowana korespondencja magnatki stanowi interesujący, nieanalizowany do tej pory materiał źródłowy, pozwalający na podjęcie badań poświęconych kobiecej aktywności w drugiej połowie XVIII w.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43541422","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.479-509
Małgorzata Nossowska
Na przełomie lipca i sierpnia 1914 r., wraz ze zbliżającą się wojną, zmieniła się organizacja i charakter życia codziennego Paryżan. Przemieszczanie się, zasady i godziny funkcjonowania sklepów, instytucji publicznych, lokali rozrywkowych, kafejek, komunikacji miejskiej podlegają nowym regulacjom. Ponadto pojawiają się problemy ściśle związane z wojną, które wyciskają swoje piętno na życiu miasta: opieka nad rannymi, problem uchodźców, warunków życia rodzin zmobilizowanych żołnierzy, przygotowania do obrony miasta w obliczu klęski wojny granicznej. W ciągu kilku tygodni Paryż z „la ville lumière” zamienia się w „la ville de guerre”, a prasa codzienna rejestruje na bieżąco owe zmiany wskazując przy tym na problemy najważniejsze z punktu widzenia Paryżan, nastroje ulicy, staje się też, poprzez wymowę i tematykę artykułów, jednym z narzędzi budowania morale.
1914年7月和8月之交，随着战争的临近，巴黎人日常生活的组织和特点发生了变化。商店、公共机构、娱乐场所、咖啡馆和公共交通工具的通行、规则和营业时间受新规定的约束。此外，还有与战争密切相关的问题，这些问题在城市的生活中留下了印记：照顾伤员、难民问题、动员士兵的家庭的生活条件、面对边境战争的失败为保卫城市做准备。在几周内，巴黎从“la ville lumière”变成了“la ville de guerre”，日报不断记录这些变化，从巴黎人的角度指出了最重要的问题，街头情绪也通过文章的发音和主题成为了鼓舞士气的工具之一。
{"title":"W cieniu Marny: Życie codzienne Paryża u progu Wielkiej Wojny w świetle popularnej prasy paryskiej","authors":"Małgorzata Nossowska","doi":"10.17951/rh.2021.51.479-509","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.479-509","url":null,"abstract":"Na przełomie lipca i sierpnia 1914 r., wraz ze zbliżającą się wojną, zmieniła się organizacja i charakter życia codziennego Paryżan. Przemieszczanie się, zasady i godziny funkcjonowania sklepów, instytucji publicznych, lokali rozrywkowych, kafejek, komunikacji miejskiej podlegają nowym regulacjom. Ponadto pojawiają się problemy ściśle związane z wojną, które wyciskają swoje piętno na życiu miasta: opieka nad rannymi, problem uchodźców, warunków życia rodzin zmobilizowanych żołnierzy, przygotowania do obrony miasta w obliczu klęski wojny granicznej. W ciągu kilku tygodni Paryż z „la ville lumière” zamienia się w „la ville de guerre”, a prasa codzienna rejestruje na bieżąco owe zmiany wskazując przy tym na problemy najważniejsze z punktu widzenia Paryżan, nastroje ulicy, staje się też, poprzez wymowę i tematykę artykułów, jednym z narzędzi budowania morale.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47317027","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.431-477
D. Burdzy
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
{"title":"Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje","authors":"D. Burdzy","doi":"10.17951/rh.2021.51.431-477","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.431-477","url":null,"abstract":"Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47016937","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.103-143
Anna Obara-Pawłowska
W artykule przedstawiono zapatrywania Jana Długosza na skłonności i praktyki seksualne średniowiecznych władców polskich, postrzegane w kategoriach grzesznych zachowań. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań jest zestawienie wypowiedzi dziejopisa na temat patologii sfery intymnej przedstawicieli dynastii piastowskiej i jagiellońskiej. Następnie, na podstawie zebranego materiału, przeanalizowano stosunek kronikarza do takich występków jak np. rozpusta, cudzołóstwo, gwałty, sodomia/peccatum contra naturam. Tak pojętą seksualność panujących badano w określonych kontekstach jej przywołania na kartach Roczników. Podejście takie wynika z charakteru dzieła, które nie stanowi w pełni wiarygodnego źródła wiedzy na temat aktywności seksualnej w sensie faktograficznym. Roczniki jako utwór historiograficzny, którego autor dążył do nadania wymiaru moralizatorsko-dydaktycznego, stanowią za to doskonałą podstawę dla poznania wzorca obyczajowości monarszej, postulowanej przez przedstawiciela XV-wiecznego duchowieństwa polskiego. Przeprowadzona analiza pozwoliła również wypowiedzieć się na temat znaczenia, jakie kronikarz przypisywał informacjom o określonych skłonnościach panujących dla uzasadnienia wizji historiozoficznej prezentowanej w dziele.
{"title":"Seksualność władców polskich w świetle Roczników Jana Długosza","authors":"Anna Obara-Pawłowska","doi":"10.17951/rh.2021.51.103-143","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.103-143","url":null,"abstract":"W artykule przedstawiono zapatrywania Jana Długosza na skłonności i praktyki seksualne średniowiecznych władców polskich, postrzegane w kategoriach grzesznych zachowań. Punktem wyjścia prowadzonych rozważań jest zestawienie wypowiedzi dziejopisa na temat patologii sfery intymnej przedstawicieli dynastii piastowskiej i jagiellońskiej. Następnie, na podstawie zebranego materiału, przeanalizowano stosunek kronikarza do takich występków jak np. rozpusta, cudzołóstwo, gwałty, sodomia/peccatum contra naturam. Tak pojętą seksualność panujących badano w określonych kontekstach jej przywołania na kartach Roczników. Podejście takie wynika z charakteru dzieła, które nie stanowi w pełni wiarygodnego źródła wiedzy na temat aktywności seksualnej w sensie faktograficznym. Roczniki jako utwór historiograficzny, którego autor dążył do nadania wymiaru moralizatorsko-dydaktycznego, stanowią za to doskonałą podstawę dla poznania wzorca obyczajowości monarszej, postulowanej przez przedstawiciela XV-wiecznego duchowieństwa polskiego. Przeprowadzona analiza pozwoliła również wypowiedzieć się na temat znaczenia, jakie kronikarz przypisywał informacjom o określonych skłonnościach panujących dla uzasadnienia wizji historiozoficznej prezentowanej w dziele.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44931880","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.403-430
Zdzisław Bieleń
Niniejszy artykuł jest wynikiem prowadzonych poszukiwań badawczych nad wojskowymi aspektami wielkiego zrywu narodowego w latach 1863−1864 na terenie województw lubelskiego i podlaskiego, gdzie powstanie trwało najdłużej i gdzie stoczono ponad 300 bitew i potyczek (u Stanisława Zielińskiego 246). Dotychczasowe prace naukowe znacząco poszerzyły wiedzę na ten temat, ale w dalszym ciągu istnieją mało rozpoznane zagadnienia. Jedną z takich kwestii jest życie i działalność Ludwika Lutyńskiego, dowódcy powstańczego w tym regionie, jednego z tysiąca „czerwonych koszul” Giuseppe Garibaldiego, a następnie żołnierza legionu węgierskiego. Wiadomo o nim niewiele, mimo iż był jednym z dwóch najdłużej działających dowódców w regionie, a trzecim, jeśli chodzi o liczbę stoczonych bitew i potyczek. Niniejszy artykuł przybliża jego powstańczą działalność, bo o dalszym jego życiu nie pozostały żadne ślady.
{"title":"Powstańcza działalność Ludwika Lutyńskiego na Podlasiu i w Lubelskiem w latach 1863–1864","authors":"Zdzisław Bieleń","doi":"10.17951/rh.2021.51.403-430","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.403-430","url":null,"abstract":"Niniejszy artykuł jest wynikiem prowadzonych poszukiwań badawczych nad wojskowymi aspektami wielkiego zrywu narodowego w latach 1863−1864 na terenie województw lubelskiego i podlaskiego, gdzie powstanie trwało najdłużej i gdzie stoczono ponad 300 bitew i potyczek (u Stanisława Zielińskiego 246). Dotychczasowe prace naukowe znacząco poszerzyły wiedzę na ten temat, ale w dalszym ciągu istnieją mało rozpoznane zagadnienia. Jedną z takich kwestii jest życie i działalność Ludwika Lutyńskiego, dowódcy powstańczego w tym regionie, jednego z tysiąca „czerwonych koszul” Giuseppe Garibaldiego, a następnie żołnierza legionu węgierskiego. Wiadomo o nim niewiele, mimo iż był jednym z dwóch najdłużej działających dowódców w regionie, a trzecim, jeśli chodzi o liczbę stoczonych bitew i potyczek. Niniejszy artykuł przybliża jego powstańczą działalność, bo o dalszym jego życiu nie pozostały żadne ślady.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41925819","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.13-42
M. Faszcza
Większość autorów piszących o tzw. reformach Mariusza nie zadaje sobie trudu, aby prześledzić proces kształtowania się poświęconego im dyskursu. Tymczasem zwrócenie uwagi na sposób prezentowania tego zagadnienia przez dziewiętnastowiecznych badaczy dostarcza dodatkowych argumentów służących poparciu przekonania o błędności wizji zakorzenionej w literaturze tematu. Zważywszy na fakt, że żaden z antycznych autorów nie wspomniał o przeprowadzeniu reform przez Mariusza, teoria ta opiera się na twórczej interpretacji kilku passusów zaczerpniętych z zachowanych przekazów antycznych. Z czasem sugestywna wizja przedstawiona przez C.C.L. Langego została podniesiona dzięki autorytetowi jego epigonów (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) do rangi dogmatu i uznana za ostatecznie dowiedzioną, choć jej autor w pełni zdawał sobie sprawę ze spekulatywności własnych rozważań. Postępujący zanik znajomości języka niemieckiego dodatkowo przyczynił się do marginalizacji poglądów badaczy tworzących na przełomie XIX i XX w. Po zakończeniu II wojny światowej dokonano dekonstrukcji przekonania o istnieniu reform Mariusza, choć argumenty przedstawione przez jego krytyków wydają się dalece niepełne bez uwzględnienia jednej z najważniejszych przesłanek wynikającej z analizy historiograficznej, a mianowicie drogi prowadzącej do pojawienia się przekonania o istnieniu reform Mariusza w dziełach poświęconych dziejom starożytnego Rzymu.
{"title":"Reformy Mariusza, czyli długie trwanie historiograficznego mitu","authors":"M. Faszcza","doi":"10.17951/rh.2021.51.13-42","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.13-42","url":null,"abstract":"Większość autorów piszących o tzw. reformach Mariusza nie zadaje sobie trudu, aby prześledzić proces kształtowania się poświęconego im dyskursu. Tymczasem zwrócenie uwagi na sposób prezentowania tego zagadnienia przez dziewiętnastowiecznych badaczy dostarcza dodatkowych argumentów służących poparciu przekonania o błędności wizji zakorzenionej w literaturze tematu. Zważywszy na fakt, że żaden z antycznych autorów nie wspomniał o przeprowadzeniu reform przez Mariusza, teoria ta opiera się na twórczej interpretacji kilku passusów zaczerpniętych z zachowanych przekazów antycznych. Z czasem sugestywna wizja przedstawiona przez C.C.L. Langego została podniesiona dzięki autorytetowi jego epigonów (Wilhelm Rüstow, Hans Delbrück, Georg Veith) do rangi dogmatu i uznana za ostatecznie dowiedzioną, choć jej autor w pełni zdawał sobie sprawę ze spekulatywności własnych rozważań. Postępujący zanik znajomości języka niemieckiego dodatkowo przyczynił się do marginalizacji poglądów badaczy tworzących na przełomie XIX i XX w. Po zakończeniu II wojny światowej dokonano dekonstrukcji przekonania o istnieniu reform Mariusza, choć argumenty przedstawione przez jego krytyków wydają się dalece niepełne bez uwzględnienia jednej z najważniejszych przesłanek wynikającej z analizy historiograficznej, a mianowicie drogi prowadzącej do pojawienia się przekonania o istnieniu reform Mariusza w dziełach poświęconych dziejom starożytnego Rzymu.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44157277","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.755-774
A. Orzełek
W 2020 r. ukazała się książka Piotra Zychowicza poświęcona działalności Władysława Studnickiego w latach II wojny światowej. Publikacja ta oparta została na szerokiej bazie źródłowej, jej celem zaś była nie tylko analiza, ale i apologia koncepcji Studnickiego, który w 1939 r. i w czasie wojny wzywał do ugody polsko-niemieckiej. Zychowicz, podobnie jak Studnicki, lekceważy istotę hitleryzmu, jego imperialne cele, dla obrony swych tez stosuje często metodę myślenia życzeniowego, z wielu hipotetycznych scenariuszy wybierając autorytatywnie ten najbardziej korzystny dla swoich poglądów. Widoczne jest to zwłaszcza w przypadku przewidywania przebiegu wojny i jej skutków w konfiguracji, w której Polska jest sojusznikiem III Rzeszy. Niemniej publikacja Zychowicza to książka potrzebna, która powinna wzbudzić spory o ocenę polityki Józefa Becka, rządu polskiego na wychodźstwie i polskiego podziemia w latach wojny.
Piotr Zychowicz的书专门介绍了瓦迪斯瓦夫·斯图德尼基在第二次世界大战期间的活动，于2020年出版。这份出版物基于广泛的来源，其目的不仅是分析，而且是为斯塔德尼基的概念道歉，斯塔德尼基在1939.R和战争期间呼吁建立波德和解。Zychowicz和Studnicki一样，无视纳粹主义的本质及其帝国目标，经常使用一厢情愿的方法来捍卫他的论点，从许多假设场景中权威地选择最符合他的观点的一个。这一点在预测波兰作为第三帝国盟友的战争进程及其后果时尤为明显。尽管如此，Zychowicz的出版是一本必要的书，它应该会引发对Józef Beck政策、波兰流亡政府和战争期间波兰地下组织的评估的争议。
{"title":"Kilka uwag i wątpliwości na marginesie wojennej biografii germanofila polskiego (Piotr Zychowicz, Germanofil. Władysław Studnicki – Polak, który chciał sojuszu z III Rzeszą, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2020, ss. 648)","authors":"A. Orzełek","doi":"10.17951/rh.2021.51.755-774","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.755-774","url":null,"abstract":"W 2020 r. ukazała się książka Piotra Zychowicza poświęcona działalności Władysława Studnickiego w latach II wojny światowej. Publikacja ta oparta została na szerokiej bazie źródłowej, jej celem zaś była nie tylko analiza, ale i apologia koncepcji Studnickiego, który w 1939 r. i w czasie wojny wzywał do ugody polsko-niemieckiej. Zychowicz, podobnie jak Studnicki, lekceważy istotę hitleryzmu, jego imperialne cele, dla obrony swych tez stosuje często metodę myślenia życzeniowego, z wielu hipotetycznych scenariuszy wybierając autorytatywnie ten najbardziej korzystny dla swoich poglądów. Widoczne jest to zwłaszcza w przypadku przewidywania przebiegu wojny i jej skutków w konfiguracji, w której Polska jest sojusznikiem III Rzeszy. Niemniej publikacja Zychowicza to książka potrzebna, która powinna wzbudzić spory o ocenę polityki Józefa Becka, rządu polskiego na wychodźstwie i polskiego podziemia w latach wojny.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45161899","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.787-792
M. Solarska
W niniejszym tekście przedstawiam książkę Jana Pomorskiego Homo metahistoricus. Studium sześciu kultur poznających (Lublin 2019). Głównym zamierzeniem jest rekonstrukcja podstawowych idei i założeń autora oraz relacji pomiędzy proponowanymi przez niego pojęciami. Wskazuję również na pytania, do których postawienia inspiruje analizowane myślenie oraz na wagę pól problemowych, które one otwierają.
{"title":"O „Homo metahistoricus” Jana Pomorskiego","authors":"M. Solarska","doi":"10.17951/rh.2021.51.787-792","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.787-792","url":null,"abstract":"W niniejszym tekście przedstawiam książkę Jana Pomorskiego Homo metahistoricus. Studium sześciu kultur poznających (Lublin 2019). Głównym zamierzeniem jest rekonstrukcja podstawowych idei i założeń autora oraz relacji pomiędzy proponowanymi przez niego pojęciami. Wskazuję również na pytania, do których postawienia inspiruje analizowane myślenie oraz na wagę pól problemowych, które one otwierają.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46114153","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2021-06-30DOI: 10.17951/rh.2021.51.511-534
Jacek Odziemczyk
Artykuł dotyczy postaci Józefa Milika (1891–1944), parlamentarzysty ruchu narodowego oraz działacza społecznego z Podlasia. Na podstawie dostępnych źródeł archiwalnych, statystycznych, opracowań i pamiętników starano się przedstawić biografię polityczną przedwojennego posła Związku Ludowo-Narodowego i Stronnictwa Narodowego w latach 1928–1935. Badaniami objęto także powiązaną z funkcją polityczną działalność społeczną i samorządową J. Milika, zwłaszcza w odniesieniu do jego rodzinnego powiatu sokołowskiego. J. Milik był bowiem także członkiem Wydziału Powiatowego i Sejmiku Powiatowego oraz organizatorem życia społecznego w swojej rodzinnej gminie Sterdyń. W ten sposób została ukazana jego droga życiowa, która spowodowała, że stał się jedną z ważnych postaci endecji w skali regionu i kraju, wchodząc m.in. w skład centralnych organów władzy Stronnictwa Narodowego.Autor przedstawił również zaangażowanie J. Milika w rozwój struktur konspiracyjnych i działalność w Radzie Jedności Narodowej – parlamencie Polskiego Państwa Podziemnego podczas II wojny światowej. Podkreślił dalszą potrzebę badań zwłaszcza nad tym okresem, którą jednak ogranicza ilość i zawartość źródeł.
{"title":"Józef Milik (1891–1944) – biografia polityczna podlaskiego posła i działacza społecznego","authors":"Jacek Odziemczyk","doi":"10.17951/rh.2021.51.511-534","DOIUrl":"https://doi.org/10.17951/rh.2021.51.511-534","url":null,"abstract":"Artykuł dotyczy postaci Józefa Milika (1891–1944), parlamentarzysty ruchu narodowego oraz działacza społecznego z Podlasia. Na podstawie dostępnych źródeł archiwalnych, statystycznych, opracowań i pamiętników starano się przedstawić biografię polityczną przedwojennego posła Związku Ludowo-Narodowego i Stronnictwa Narodowego w latach 1928–1935. Badaniami objęto także powiązaną z funkcją polityczną działalność społeczną i samorządową J. Milika, zwłaszcza w odniesieniu do jego rodzinnego powiatu sokołowskiego. J. Milik był bowiem także członkiem Wydziału Powiatowego i Sejmiku Powiatowego oraz organizatorem życia społecznego w swojej rodzinnej gminie Sterdyń. W ten sposób została ukazana jego droga życiowa, która spowodowała, że stał się jedną z ważnych postaci endecji w skali regionu i kraju, wchodząc m.in. w skład centralnych organów władzy Stronnictwa Narodowego.Autor przedstawił również zaangażowanie J. Milika w rozwój struktur konspiracyjnych i działalność w Radzie Jedności Narodowej – parlamencie Polskiego Państwa Podziemnego podczas II wojny światowej. Podkreślił dalszą potrzebę badań zwłaszcza nad tym okresem, którą jednak ogranicza ilość i zawartość źródeł.","PeriodicalId":34774,"journal":{"name":"Res Historica","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44396323","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：