{"title":"Liste des membres/ Ledenlijst","authors":"","doi":"10.21825/hctd.88712","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88712","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128645859","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"De identificatie van de Kempische plaatsnaam DICLO (a° 1154) aan de hand van een opmerkelijke akte","authors":"W. Soudan, H. Verboven","doi":"10.21825/hctd.88718","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88718","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130283911","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Publicaties over plantennamen in Nederland, Nederlandstalig België en Frans-Vlaanderen 2003-2011","authors":"Nederlandstalig België, Oost-Vlaanderen","doi":"10.21825/hctd.88714","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88714","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"34 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121419909","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Het Nederlandse taalgebied telt nogal wat plaatsnamen die beginnen met Aar-. Het zijn met hun oudste vermeldingen de volgende : ( 1) ARLO (Drente): 820 Arlo (cop. begin 10e), eind 12e Arlon, 12981304 in villa Tarlo, 1399 tot Taerle. Volgens Gysseling ( 1960) slaan de attestaties op het dorpje Taarlo, volgens Künzel e.a. (1989) kunnen ze ook betrekking hebben op het aangrenzende Tynaarlo. Van Berkel & Samplonius (2006: 435, 450) veronderstellen dat Taarlo en Tynaarlo ooit één groot samenhangend bosgebied uitmaakten met de naam Arlo. De benaming Tynaarlo ( 1599 thoe Tinaerlo) is onverklaard maar zou volgens hen ontstaan zijn uit *te in Aerle. AARLE-RIXTEL (N.-Br., Laarbeek): 1249 Arleh, 1256 Arle (van Berkel & Samplonius 2006 : 17). AARLE (N.-Br., Oirschot): 1312 Theodiricus Wilhelmi de Arle, 1350 tgoit tArlen, die woninghe met keuren toebehoirte, 1374 tgoet tot Aerle, 1520 hertgang van Airle oft Strathen (Leenders 2010). (2) AARLE (Poppel, Antwerpen): 1316 in palude de Arle, 1340 Gilbertus de Arle, 1368 opt goet tarle, 1410 tot Aerle (Helsen & Helsen 1978: 166-7). AARSCHOT: 1107 Arescod, 1117 Arescoth (kop. midden 13e), 1143 Arescoth (kop. ± 1165).
荷兰语区有许多以Aar-开头的地名。(1) ARLO (Drente): 820 ARLO (cop)。10月初)，12月底Arlon, 12981304在villa Tarlo, 1399到Taerle。根据Gysseling(1960)的说法，这些证书指的是Taarlo村，根据Kunzel等人(1989)的说法，它们也可能指的是邻近的Tynaarlo。Van Berkel & Samplonius(2006: 435,450)认为Taarlo和Tynaarlo曾经是一个巨大的连贯的森林区域，被称为Arlo。Tynaarlo (1599 thoe Tinaerlo)这个名字没有被解释，但是根据他们的说法，这个名字来自于Aerle的te。- (N . br。Arleh, 1256 Arle (van Berkel & Samplonius 2006: 17)。AARLE (N . br。(Oirschot): 1312 Theodiricus Wilhelmi de Arle, 1350 tgoit tArlen, die woninghe met hoirte, 1374 tgoet tot Aerle, 1520 hertgang van Airle oft Strathen (Leenders 2010)。(2) AARLE (Poppel, antwerp): 1316 in palude de Arle, 1340 Gilbertus de Arle, 1368 opt goet tarle, 1410 to Aerle (Helsen & Helsen 1978: 1660 -7)。AARSCHOT: 1107 Arescod, 1117 Arescoth。13世纪中叶)，1143年。±1165年)。
{"title":"De etymologie van Aarle, Taarlo, Arendonk e.d.","authors":"tot Aerle","doi":"10.21825/hctd.88720","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88720","url":null,"abstract":"Het Nederlandse taalgebied telt nogal wat plaatsnamen die beginnen met Aar-. Het zijn met hun oudste vermeldingen de volgende : ( 1) ARLO (Drente): 820 Arlo (cop. begin 10e), eind 12e Arlon, 12981304 in villa Tarlo, 1399 tot Taerle. Volgens Gysseling ( 1960) slaan de attestaties op het dorpje Taarlo, volgens Künzel e.a. (1989) kunnen ze ook betrekking hebben op het aangrenzende Tynaarlo. Van Berkel & Samplonius (2006: 435, 450) veronderstellen dat Taarlo en Tynaarlo ooit één groot samenhangend bosgebied uitmaakten met de naam Arlo. De benaming Tynaarlo ( 1599 thoe Tinaerlo) is onverklaard maar zou volgens hen ontstaan zijn uit *te in Aerle. AARLE-RIXTEL (N.-Br., Laarbeek): 1249 Arleh, 1256 Arle (van Berkel & Samplonius 2006 : 17). AARLE (N.-Br., Oirschot): 1312 Theodiricus Wilhelmi de Arle, 1350 tgoit tArlen, die woninghe met keuren toebehoirte, 1374 tgoet tot Aerle, 1520 hertgang van Airle oft Strathen (Leenders 2010). (2) AARLE (Poppel, Antwerpen): 1316 in palude de Arle, 1340 Gilbertus de Arle, 1368 opt goet tarle, 1410 tot Aerle (Helsen & Helsen 1978: 166-7). AARSCHOT: 1107 Arescod, 1117 Arescoth (kop. midden 13e), 1143 Arescoth (kop. ± 1165).","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"15 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133377890","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Kouter opnieuw bekeken","authors":"L. Van Durme","doi":"10.21825/hctd.88721","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88721","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"37 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128787245","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
1. La présente note vise à attirer l’attention sur un livre qui constitue un événement, non seulement pour la toponymie occitane, galloromane ou romane, mais aussi pour la toponymie en général. Il s’agit de l’étude d’Emmanuel Grélois et Jean-Pierre Chambon, Les noms de lieux antiques et tardo-antiques d’Augustonemetum / Clermont-Ferrand. Étude de linguistique historique, parue en 2008 dans la Bibliothèque de la Société de linguistique romane (1). Nous voudrions montrer ici quelques-unes des éminentes qualités de ce livre, qui crée un genre nouveau, celui de la toponymie urbaine, qui crée un modèle nouveau, celui d’une toponymie scientifique répondant aux exigences actuelles de la lexicologie et de la lexicographie descriptives et historiques, qui institue la toponymie dans un cadre nouveau, celui d’une archéologie linguistique. Comme l’indiquent son sous-titre et son insertion dans la nouvelle collection de monographies publiées par la Société de linguistique romane (2), ce livre est clairement situé dans le domaine linguistique. Il est cependant le fruit de deux regards : celui d’un linguiste qui a bien voulu s’intéresser à l’histoire, et celui d’un historien qui a bien voulu s’intéresser à la linguistique. Jean-Pierre Chambon, linguiste, est l’auteur de travaux nombreux et remarquables dans le domaine de la lexicologie historique et de l’étymologie romanes (particulièrement galloromane), qui comprend les champs de la toponymie et de
{"title":"La toponymie comme archéologie linguistique","authors":"Matthieu Boutier","doi":"10.21825/hctd.88713","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88713","url":null,"abstract":"1. La présente note vise à attirer l’attention sur un livre qui constitue un événement, non seulement pour la toponymie occitane, galloromane ou romane, mais aussi pour la toponymie en général. Il s’agit de l’étude d’Emmanuel Grélois et Jean-Pierre Chambon, Les noms de lieux antiques et tardo-antiques d’Augustonemetum / Clermont-Ferrand. Étude de linguistique historique, parue en 2008 dans la Bibliothèque de la Société de linguistique romane (1). Nous voudrions montrer ici quelques-unes des éminentes qualités de ce livre, qui crée un genre nouveau, celui de la toponymie urbaine, qui crée un modèle nouveau, celui d’une toponymie scientifique répondant aux exigences actuelles de la lexicologie et de la lexicographie descriptives et historiques, qui institue la toponymie dans un cadre nouveau, celui d’une archéologie linguistique. Comme l’indiquent son sous-titre et son insertion dans la nouvelle collection de monographies publiées par la Société de linguistique romane (2), ce livre est clairement situé dans le domaine linguistique. Il est cependant le fruit de deux regards : celui d’un linguiste qui a bien voulu s’intéresser à l’histoire, et celui d’un historien qui a bien voulu s’intéresser à la linguistique. Jean-Pierre Chambon, linguiste, est l’auteur de travaux nombreux et remarquables dans le domaine de la lexicologie historique et de l’étymologie romanes (particulièrement galloromane), qui comprend les champs de la toponymie et de","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125539106","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
In de heroplevende studie van de Limburgse toonaccenten wordt als kroongetuige van de oppositie tussen sleeptoon en stoottoon telkens opnieuw de tegenstelling tussen het enkelvoud en het meervoud van het woord been genoemd (l)_ Aangezien het meervoud van dit woord in het Limburgs geen uitgang heeft zou het verschil in toonaccent tussen de sleeptonige enkelvoudsvorm (type bei n) en de stoottonige meervoudsvorm (type bein) de enige drager van de oppositie zijn. Ik heb dat altijd om twee redenen een ongelukkig voorbeeld gevonden. Ten eerste: in mijn eigen Limburgs dialect, dat van Genk, is er geen verschil tussen de enkelvoudsen de meervoudsvorm, want beide hebben sleeptoon (be: n), en dat is klankwettig volkomen in orde, zoals verderop betoogd zal worden. Ten tweede: mijn vader, die uit het N eerpeltse gehucht Herent afkomstig was en zijn leven lang het dialect van die plaats heeft gesproken, maakte ook geen verschil tussen de enkelvoudsen de meervoudsvorm van been. Hij sprak beide met stoottoon uit (bi.~ n), en dat is ook voor dat dialect volstrekt klankwettig, zoals eveneens hieronder betoogd zal worden. De oppositie tussen de sleeptonige enkelvoudsvorm en de stoottonige meervoudsvorm van been is dus niet algemeen Limburgs, en waar ze voorkomt is ze niet op klankwettige wijze, maar kennelijk door analogie ontstaan. Het woord been bevat een Germaanse tweeklank ai, die in het Duits (met zijn tweeklank ai in Bein) en het Nederlands (met
{"title":"De Limburgse toonaccenten in het enkelvoud en het meervoud van het woord been","authors":"J. Goossens","doi":"10.21825/hctd.88715","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88715","url":null,"abstract":"In de heroplevende studie van de Limburgse toonaccenten wordt als kroongetuige van de oppositie tussen sleeptoon en stoottoon telkens opnieuw de tegenstelling tussen het enkelvoud en het meervoud van het woord been genoemd (l)_ Aangezien het meervoud van dit woord in het Limburgs geen uitgang heeft zou het verschil in toonaccent tussen de sleeptonige enkelvoudsvorm (type bei n) en de stoottonige meervoudsvorm (type bein) de enige drager van de oppositie zijn. Ik heb dat altijd om twee redenen een ongelukkig voorbeeld gevonden. Ten eerste: in mijn eigen Limburgs dialect, dat van Genk, is er geen verschil tussen de enkelvoudsen de meervoudsvorm, want beide hebben sleeptoon (be: n), en dat is klankwettig volkomen in orde, zoals verderop betoogd zal worden. Ten tweede: mijn vader, die uit het N eerpeltse gehucht Herent afkomstig was en zijn leven lang het dialect van die plaats heeft gesproken, maakte ook geen verschil tussen de enkelvoudsen de meervoudsvorm van been. Hij sprak beide met stoottoon uit (bi.~ n), en dat is ook voor dat dialect volstrekt klankwettig, zoals eveneens hieronder betoogd zal worden. De oppositie tussen de sleeptonige enkelvoudsvorm en de stoottonige meervoudsvorm van been is dus niet algemeen Limburgs, en waar ze voorkomt is ze niet op klankwettige wijze, maar kennelijk door analogie ontstaan. Het woord been bevat een Germaanse tweeklank ai, die in het Duits (met zijn tweeklank ai in Bein) en het Nederlands (met","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"13 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123982512","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"RAPPORT sur les travaux de la commission en 2010","authors":"J. Cajot, M. Willems","doi":"10.21825/hctd.88709","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88709","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"104 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115653676","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Enkele waternamen en andere toponiemen uit het noorden van Vlaanderen","authors":"L. Van Durme","doi":"10.21825/hctd.88719","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88719","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"115354585","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Andresbruggi en Sulbenmenha. De oudste vermeldingen van de gehuchten Hansbrug (Haacht-Keerbergen) en Seumay (Perwez)","authors":"U. Maes","doi":"10.21825/hctd.88717","DOIUrl":"https://doi.org/10.21825/hctd.88717","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":359223,"journal":{"name":"Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie","volume":"38 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2011-02-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122693330","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：