Celem studium jest zainicjowanie refleksji nad tworzeniem antologii oraz jego nierzadko głęboko zindywidualizowanymi funkcjami w kontekście konkretnych historycznoliterackich przypadków z różnych literatur narodowych. Jak się zdaje, jednym z trudniejszych do przedstawienia obszarów opisu i analizy jest tu polska antologia wojenna na czele z Pieśnią niepodległą, „próbą antologii” poetyckiej stworzoną w 1942 r. przez Czesława Miłosza. Komentarze Miłosza do Pieśni niepodległej odczytywane w perspektywie najważniejszych antologii brytyjskich lat 1939−1944 i wpisywanych w nie manifestów (New Apocalypse, The White Horseman czy Crown and Sickle) ujawniają szeroki zakres różnic w aspekcie rozumienia zadań antologizacyjnych i warsztatu antologicznego w Polsce i Wielkiej Brytanii. Jedną z najistotniejszych różnic pozostaje aspiracja programotwórcza „antologisty”, uznawana za punkt wyjścia w pracy liderów grupy New Apocalyptics, w wypadku polskich antologii konspiracyjnych z kolei uchodząca za nierealne i niespełnialne kryterium.
{"title":"Antologizowanie wojny. Funkcja antologizowania w polskich i brytyjskich antologiach poezji wojennej 1939−1944","authors":"K. Samsel","doi":"10.32798/pflit.780","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.780","url":null,"abstract":"Celem studium jest zainicjowanie refleksji nad tworzeniem antologii oraz jego nierzadko głęboko zindywidualizowanymi funkcjami w kontekście konkretnych historycznoliterackich przypadków z różnych literatur narodowych. Jak się zdaje, jednym z trudniejszych do przedstawienia obszarów opisu i analizy jest tu polska antologia wojenna na czele z Pieśnią niepodległą, „próbą antologii” poetyckiej stworzoną w 1942 r. przez Czesława Miłosza. Komentarze Miłosza do Pieśni niepodległej odczytywane w perspektywie najważniejszych antologii brytyjskich lat 1939−1944 i wpisywanych w nie manifestów (New Apocalypse, The White Horseman czy Crown and Sickle) ujawniają szeroki zakres różnic w aspekcie rozumienia zadań antologizacyjnych i warsztatu antologicznego w Polsce i Wielkiej Brytanii. Jedną z najistotniejszych różnic pozostaje aspiracja programotwórcza „antologisty”, uznawana za punkt wyjścia w pracy liderów grupy New Apocalyptics, w wypadku polskich antologii konspiracyjnych z kolei uchodząca za nierealne i niespełnialne kryterium.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45481382","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Każda antologia jest wyzwaniem, a oczekiwania autora i czytelnika, nie mówiąc już o specjalistach, historykach czy krytykach literatury, często okazują się trudne do pogodzenia. Zawsze jesteśmy skazani na kompromis między subiektywną wizją a obowiązującym stereotypem, który bywa identyczny z utrwalonym od dawna kanonem. Gruntowna rewizja obrazu epoki, nurtu, prądu czy tematu zwykle graniczy z pewnym ryzykiem. Tekst Dylematy autora antologii jest pisany z perspektywy humanisty-praktyka, który ma w swoim dorobku kilka prób stworzenia literackich kolekcji, a jeszcze więcej − z rozmaitych powodów − zaplanował, ale nie doczekały się one realizacji. Niestety, wnioski są mało optymistyczne, bo jak się zdaje, w dzisiejszych czasach antologie nie należą do przedsięwzięć popularnych. Wymagają żmudnej pracy, nakładów finansowych, wreszcie odwagi ze strony edytora, który raczej nie może liczyć na szybki komercyjny sukces. Nowym antologiom nie sprzyja również dość powszechna dostępność w sieci tekstów kiedyś mało znanych, starodruków i roczników dawnych czasopism nie wyłączając. Zdaniem autora, ten informacyjny aspekt pracy antologisty schodzi być może na dalszy plan, pozostaje jednak idea antologii jako dzieła artystycznego.
{"title":"Dylematy autora antologii","authors":"J. Tomkowski","doi":"10.32798/pflit.884","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.884","url":null,"abstract":"Każda antologia jest wyzwaniem, a oczekiwania autora i czytelnika, nie mówiąc już o specjalistach, historykach czy krytykach literatury, często okazują się trudne do pogodzenia. Zawsze jesteśmy skazani na kompromis między subiektywną wizją a obowiązującym stereotypem, który bywa identyczny z utrwalonym od dawna kanonem. Gruntowna rewizja obrazu epoki, nurtu, prądu czy tematu zwykle graniczy z pewnym ryzykiem. \u0000 Tekst Dylematy autora antologii jest pisany z perspektywy humanisty-praktyka, który ma w swoim dorobku kilka prób stworzenia literackich kolekcji, a jeszcze więcej − z rozmaitych powodów − zaplanował, ale nie doczekały się one realizacji. Niestety, wnioski są mało optymistyczne, bo jak się zdaje, w dzisiejszych czasach antologie nie należą do przedsięwzięć popularnych. Wymagają żmudnej pracy, nakładów finansowych, wreszcie odwagi ze strony edytora, który raczej nie może liczyć na szybki komercyjny sukces. Nowym antologiom nie sprzyja również dość powszechna dostępność w sieci tekstów kiedyś mało znanych, starodruków i roczników dawnych czasopism nie wyłączając. Zdaniem autora, ten informacyjny aspekt pracy antologisty schodzi być może na dalszy plan, pozostaje jednak idea antologii jako dzieła artystycznego.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44423844","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł został poświęcony sposobowi przedstawienia konkursu literackiego w powieści Obrączka (1907) Emmy z Jeleńskich Dmochowskiej. Prezentacja udziału głównej bohaterki w konkursie dramatycznym jest analizowana w kontekście doświadczeń autorki w uczestnictwie w konkursach literackich oraz innych utworów literackich przełomu XIX i XX w. wykorzystujących ten motyw. Mechanizmy działania konkursu literackiego w tekście Dmochowskiej są zestawiane z praktykami stosowanymi przez organizatorów konkursów literackich na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX w. Pozwala to na rekonstrukcję charakterystyki konkursu literackiego w Obrączce jako instytucji (przede wszystkim w zakresie jej miejsca w życiu literackim drugiej połowy XIX w. oraz wpływu na kształt rynku literackiego).
{"title":"Konkurs literacki w „Obrączce” Emmy z Jeleńskich Dmochowskiej. Przyczynek do badań nad literackimi przedstawieniami życia kulturalnego na przełomie XIX i XX wieku","authors":"I. Przybysz","doi":"10.32798/pflit.829","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.829","url":null,"abstract":"Artykuł został poświęcony sposobowi przedstawienia konkursu literackiego w powieści Obrączka (1907) Emmy z Jeleńskich Dmochowskiej. Prezentacja udziału głównej bohaterki w konkursie dramatycznym jest analizowana w kontekście doświadczeń autorki w uczestnictwie w konkursach literackich oraz innych utworów literackich przełomu XIX i XX w. wykorzystujących ten motyw. Mechanizmy działania konkursu literackiego w tekście Dmochowskiej są zestawiane z praktykami stosowanymi przez organizatorów konkursów literackich na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX w. Pozwala to na rekonstrukcję charakterystyki konkursu literackiego w Obrączce jako instytucji (przede wszystkim w zakresie jej miejsca w życiu literackim drugiej połowy XIX w. oraz wpływu na kształt rynku literackiego).","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48754434","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł ukazuje sytuację antologii na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX w. Autorka analizuje ówczesne rozumienie roli antologisty i wskazuje na istnienie zależności między dziewiętnastowieczną antologią a uwarunkowaniami społeczno-politycznymi, nakładającymi na literaturę i jej wydawców obowiązki patriotyczno-wychowawcze. Konsekwencją takiego podejścia było m.in. zaliczenie antologii do książek normotwórczych i nadanie jej roli „zbioru pomocniczego do historii literatury”, który przez teksty literackie (obudowane stosownym komentarzem) objaśnia proces historycznoliteracki. W modelu realizowanym przez Władysława Bełzę antologia umacniała poczucie przynależności narodowej, wskazując na dzieła ważne w polskiej kulturze, a dodatkowo − za pośrednictwem literatury − zapoznawała czytelnika z historią i propagowała hasła programu pozytywistycznego (np. asymilacji Żydów). Praktyka wyprzedzała świadomość teoretyczną gatunku, wówczas niewielką. Bełza, wydając antologie, stawał przed dylematami znanymi wszystkim antologistom: dokonywał wyboru kryterium organizującego całość, a potem autorów i tekstów. I choć jako antologista nie objaśniał swoich wyborów ani roli, jaką przypisywał antologii, jego wkład w rozwój rynku antologii w Polsce, jak i refleksji nad zjawiskiem antologizowania wydają się trudne do przecenienia.
{"title":"O antologizowaniu w drugiej połowie XIX wieku (na marginesie antologii Władysława Bełzy)","authors":"Renata Stachura-Lupa","doi":"10.32798/pflit.774","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.774","url":null,"abstract":"Artykuł ukazuje sytuację antologii na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX w. Autorka analizuje ówczesne rozumienie roli antologisty i wskazuje na istnienie zależności między dziewiętnastowieczną antologią a uwarunkowaniami społeczno-politycznymi, nakładającymi na literaturę i jej wydawców obowiązki patriotyczno-wychowawcze. Konsekwencją takiego podejścia było m.in. zaliczenie antologii do książek normotwórczych i nadanie jej roli „zbioru pomocniczego do historii literatury”, który przez teksty literackie (obudowane stosownym komentarzem) objaśnia proces historycznoliteracki. W modelu realizowanym przez Władysława Bełzę antologia umacniała poczucie przynależności narodowej, wskazując na dzieła ważne w polskiej kulturze, a dodatkowo − za pośrednictwem literatury − zapoznawała czytelnika z historią i propagowała hasła programu pozytywistycznego (np. asymilacji Żydów). Praktyka wyprzedzała świadomość teoretyczną gatunku, wówczas niewielką. Bełza, wydając antologie, stawał przed dylematami znanymi wszystkim antologistom: dokonywał wyboru kryterium organizującego całość, a potem autorów i tekstów. I choć jako antologista nie objaśniał swoich wyborów ani roli, jaką przypisywał antologii, jego wkład w rozwój rynku antologii w Polsce, jak i refleksji nad zjawiskiem antologizowania wydają się trudne do przecenienia.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44911840","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ukazujące się na rynku wydawniczym antologie literatury dziecięcej pełniły i nadal pełnią różne funkcje: dydaktyczną − związaną z edukacją szkolną, ludyczną − podporządkowaną zabawie z małym dzieckiem, czy estetyczną − wynikającą z potrzeb pojawiających się w procesie literackiej inicjacji młodego czytelnika. Ich adresatem często staje się też odbiorca dorosły, powracający z nostalgią do niegdyś czytanych przez siebie tekstów kojarzących się z „rajem dzieciństwa” albo też towarzyszący w lekturze dziecku rzeczywistemu jako „pośrednik lektury”. Z myślą o wyrobionym czytelniku dorosłym powstała Antologia poezji dziecięcej Jerzego Cieślikowskiego, wydana w 1980 r. jako jeden z tomów renomowanej serii Biblioteka Narodowa, spełniający wszelkie wymagania stawiane wydawnictwom popularnonaukowym i naukowym. Celem tej publikacji było zapoznanie czytelników − przede wszystkim nauczycieli i studentów − z obrazem poezji dla najmłodszych, z uwzględnieniem zróżnicowanych modeli komunikacyjnych charakterystycznych dla tego rodzaju twórczości, ujętych w kontekście przemian zachodzących w szeroko rozumianej kulturze. Na tej wzorcowej antologii oparty został opublikowany w roku 1992 przez wydawnictwo Ossolineum zbiór „Pojedziemy w cudny kraj...”. Wiersze dla dzieci, przygotowany z myślą o młodym odbiorcy przez Jolantę Ługowską i Ryszarda Waksmunda. Przeadresowanie utworów zaczerpniętych z antologii Cieślikowskiego oznaczało w tym przypadku zmianę formatu i szaty graficznej książki. W tej edycji istotną rolę odgrywają więc ilustracje autorstwa Michaliny Cieślikowskiej-Kulmatyckiej, w przemyślany a zarazem dyskretny sposób towarzyszące tekstom werbalnym, pomagając dziecięcemu odbiorcy w zrozumieniu najogólniejszych sensów zawartych w utworach poetyckich − klasycznych i współczesnych.
{"title":"Od „księgi źródeł” do książki z obrazkami. O dwu antologiach poezji dziecięcej","authors":"J. Ługowska","doi":"10.32798/pflit.833","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.833","url":null,"abstract":"Ukazujące się na rynku wydawniczym antologie literatury dziecięcej pełniły i nadal pełnią różne funkcje: dydaktyczną − związaną z edukacją szkolną, ludyczną − podporządkowaną zabawie z małym dzieckiem, czy estetyczną − wynikającą z potrzeb pojawiających się w procesie literackiej inicjacji młodego czytelnika. Ich adresatem często staje się też odbiorca dorosły, powracający z nostalgią do niegdyś czytanych przez siebie tekstów kojarzących się z „rajem dzieciństwa” albo też towarzyszący w lekturze dziecku rzeczywistemu jako „pośrednik lektury”. Z myślą o wyrobionym czytelniku dorosłym powstała Antologia poezji dziecięcej Jerzego Cieślikowskiego, wydana w 1980 r. jako jeden z tomów renomowanej serii Biblioteka Narodowa, spełniający wszelkie wymagania stawiane wydawnictwom popularnonaukowym i naukowym. Celem tej publikacji było zapoznanie czytelników − przede wszystkim nauczycieli i studentów − z obrazem poezji dla najmłodszych, z uwzględnieniem zróżnicowanych modeli komunikacyjnych charakterystycznych dla tego rodzaju twórczości, ujętych w kontekście przemian zachodzących w szeroko rozumianej kulturze. Na tej wzorcowej antologii oparty został opublikowany w roku 1992 przez wydawnictwo Ossolineum zbiór „Pojedziemy w cudny kraj...”. Wiersze dla dzieci, przygotowany z myślą o młodym odbiorcy przez Jolantę Ługowską i Ryszarda Waksmunda. Przeadresowanie utworów zaczerpniętych z antologii Cieślikowskiego oznaczało w tym przypadku zmianę formatu i szaty graficznej książki. W tej edycji istotną rolę odgrywają więc ilustracje autorstwa Michaliny Cieślikowskiej-Kulmatyckiej, w przemyślany a zarazem dyskretny sposób towarzyszące tekstom werbalnym, pomagając dziecięcemu odbiorcy w zrozumieniu najogólniejszych sensów zawartych w utworach poetyckich − klasycznych i współczesnych.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44897532","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Anthology as a genre is often given short shrift in Anglophone dictionaries of literary terms. Despite the abundance of anthologies on the book market, this genre tends to be perceived as a given that does not require much explanation. The author of this article challenges such a standpoint and, taking her cue from C. Hugh Holman’s handbook definition, considers the examples he gives in order to draw conclusions about how the concept of anthology has been used throughout the time starting from Richard Tottel’s miscellany (1557) and finishing with Francis Turner Palgrave’s Golden Treasury (1861). Relying on recent research in the theory and practice of Anglophone anthology, the author discusses the main qualities of this genre from historical perspective. She traces in particular the anthology’s involvement in democratization of literature, on the one hand, and its implication in constructing literary history and cultural imperialism, on the other hand.
{"title":"The Invisible Genre: Towards a Definition of Literary Anthology in the Anglophone Context","authors":"Mirosława Buchholtz","doi":"10.32798/pflit.790","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.790","url":null,"abstract":"Anthology as a genre is often given short shrift in Anglophone dictionaries of literary terms. Despite the abundance of anthologies on the book market, this genre tends to be perceived as a given that does not require much explanation. The author of this article challenges such a standpoint and, taking her cue from C. Hugh Holman’s handbook definition, considers the examples he gives in order to draw conclusions about how the concept of anthology has been used throughout the time starting from Richard Tottel’s miscellany (1557) and finishing with Francis Turner Palgrave’s Golden Treasury (1861). Relying on recent research in the theory and practice of Anglophone anthology, the author discusses the main qualities of this genre from historical perspective. She traces in particular the anthology’s involvement in democratization of literature, on the one hand, and its implication in constructing literary history and cultural imperialism, on the other hand.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44062360","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł przybliża swoistość powstawania i funkcjonowania staropolskich antologii jednoautorskich Jana Kochanowskiego, Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, Stanisława Grochowskiego, Kaspra Miaskowskiego i Samuela Twardowskiego. Badaniami objęto genezę, układ, przeznaczenie i elementy recepcji twórczości autorów, których teksty wydawano w formie antologii.
这篇文章介绍了一位作家Jan Kochanowski、Mikołaj SÉp Szarzyński、Stanis 322; aw Grochowski、Kaspra Miaskowski和Samuel Twardowski的旧波兰选集的创作和运作的特殊性。这项研究涵盖了作者作品的起源、布局、目的和接受要素，作者的作品以选集的形式出版。
{"title":"Staropolskie antologie jednoautorskie od Jana Kochanowskiego do Samuela Twardowskiego","authors":"Michał Kuran","doi":"10.32798/pflit.827","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.827","url":null,"abstract":"Artykuł przybliża swoistość powstawania i funkcjonowania staropolskich antologii jednoautorskich Jana Kochanowskiego, Mikołaja Sępa Szarzyńskiego, Stanisława Grochowskiego, Kaspra Miaskowskiego i Samuela Twardowskiego. Badaniami objęto genezę, układ, przeznaczenie i elementy recepcji twórczości autorów, których teksty wydawano w formie antologii.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47801020","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article explores the connections between the notions of canon and anthology. The organizing principles of the anthology are contrasted with the tradition of early modern poetic miscellanea. The discussion focuses on the theoretical assumptions of one of the most prominent critics of the last century, Harold Bloom, as expounded in his seminal study, The Western Canon, and his contribution as the author of many important anthologies. In particular, it points to Bloom’s ongoing preoccupation with human mortality and his belief in the salvific function of human memory.
{"title":"Gathering Flowers in Bloom. The Author of \"The Western Canon\" as an Anthologist","authors":"M. Grzegorzewska","doi":"10.32798/pflit.749","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.749","url":null,"abstract":"The article explores the connections between the notions of canon and anthology. The organizing principles of the anthology are contrasted with the tradition of early modern poetic miscellanea. The discussion focuses on the theoretical assumptions of one of the most prominent critics of the last century, Harold Bloom, as expounded in his seminal study, The Western Canon, and his contribution as the author of many important anthologies. In particular, it points to Bloom’s ongoing preoccupation with human mortality and his belief in the salvific function of human memory.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-24","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45932038","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Artykuł to przyczynek interpretacyjny, poświęcony lekturze wiersza Antonelli Aneddy Macchina (Maszyna). Komentarz tłumacza dotyczy metaforycznych znaczeń maszyn (do pisania, komputera, taranu) w kontekście związków historii i pamięci z literaturą. Podsumowaniem artykułu jest prezentacja autorskiego przekładu utworu Aneddy na język polski.
{"title":"Maszyna do pisania, maszyna do zapamiętywania. Antonelli Aneddy zmagania z historią – z perspektywy tłumacza","authors":"Olga Płaszczewska","doi":"10.32798/pflit.557","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.557","url":null,"abstract":"Artykuł to przyczynek interpretacyjny, poświęcony lekturze wiersza Antonelli Aneddy Macchina (Maszyna). Komentarz tłumacza dotyczy metaforycznych znaczeń maszyn (do pisania, komputera, taranu) w kontekście związków historii i pamięci z literaturą. Podsumowaniem artykułu jest prezentacja autorskiego przekładu utworu Aneddy na język polski.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42010246","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Wyznaczanie cezur i periodyzacja są kojarzone ze wskazywaniem granicznych dat epoki. Tymczasem powinno to być przede wszystkim rekonstruowanie modelu rzeczywistości opartego na wielowymiarowej analizie. Diachroniczne prześledzenie zmian akcentów w następujących po sobie epokach jest możliwe między innymi dzięki badaniu elementów konstrukcji tekstu, takich jak figury retoryczne. Dokonuję takiego przeglądu na przykładzie figury syllepsis, która po nieobecności w tekstach średniowiecznych, powraca w renesansie wraz z inspiracjami utworami klasyków, aby następnie odegrać istotną rolę w poezji baroku i ponownie niemalże zaniknąć w oświeceniu.
{"title":"Rola figury retorycznej w budowaniu modelu periodyzacji i wyznaczaniu cezur − przykład zastosowania syllepsis w poezji polskiej od średniowiecza do oświecenia","authors":"Aleksandra Iga Siermińska","doi":"10.32798/pflit.624","DOIUrl":"https://doi.org/10.32798/pflit.624","url":null,"abstract":"Wyznaczanie cezur i periodyzacja są kojarzone ze wskazywaniem granicznych dat epoki. Tymczasem powinno to być przede wszystkim rekonstruowanie modelu rzeczywistości opartego na wielowymiarowej analizie. Diachroniczne prześledzenie zmian akcentów w następujących po sobie epokach jest możliwe między innymi dzięki badaniu elementów konstrukcji tekstu, takich jak figury retoryczne. Dokonuję takiego przeglądu na przykładzie figury syllepsis, która po nieobecności w tekstach średniowiecznych, powraca w renesansie wraz z inspiracjami utworami klasyków, aby następnie odegrać istotną rolę w poezji baroku i ponownie niemalże zaniknąć w oświeceniu.","PeriodicalId":36185,"journal":{"name":"Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2021-06-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46691528","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：