Spojrzenie na Kościół Afryki przełomu IV i V wieku przez pryzmat instytucji synodu pozwala dobrze uwydatnić nie tylko jego kondycję, ale i żywotność. Szczególnie cenne w tym względzie jest świadectwo św. Augustyna, biskupa Hippony. Jego eklezjologii zawdzięczamy ważny rozdział nauki o synodach na chrześcijańskim Zachodzie, która była mocno osadzona w dwu węzłowych problemach: schizmie donatystycznej i herezji pelagianizmu. Augustyn, mówiąc o synodach, posługuje się kilkadziesiąt razy terminem synodus i aż kilkaset razy terminem concilium. Termin ten rozumie zasadniczo jako zebranie, zgromadzenie w jedno (in unum congregare) biskupów (coetus episcoporum). Czasami na zgromadzeniach tych byli obecni kapłani i diakoni. W swojej nauce o synodach biskup Hippony podejmuje wiele ważnych kwestii: powagi, autorytetu (auctoritas) synodów; stojących przed nimi zadań, zwłaszcza w kontekście prawowierności nauki i zasad życia Kościoła; kolegialności biskupów; roszczeń Kościoła Afryki do autonomii. Synody, nie ciesząc się taką powagą jak Pismo Święte czy sięgające tradycji apostolskiej zwyczaje obecne w Kościele, odgrywały jednak w jego życiu niezastąpioną rolę, gdyż ich zdecydowane i wiążące postanowienia (constitutionis, gesta concilii) wzmocniły nie tylko jego powagę, ale uczyniły go także na arenie Kościoła powszechnego Kościołem wiodącym.
{"title":"Synody według świadectw św. Augustyna – rozumienie ich roli i znaczenia w Kościele afrykańskim","authors":"Sylwester Jaśkiewicz","doi":"10.31743/vv.14835","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.14835","url":null,"abstract":"Spojrzenie na Kościół Afryki przełomu IV i V wieku przez pryzmat instytucji synodu pozwala dobrze uwydatnić nie tylko jego kondycję, ale i żywotność. Szczególnie cenne w tym względzie jest świadectwo św. Augustyna, biskupa Hippony. Jego eklezjologii zawdzięczamy ważny rozdział nauki o synodach na chrześcijańskim Zachodzie, która była mocno osadzona w dwu węzłowych problemach: schizmie donatystycznej i herezji pelagianizmu. Augustyn, mówiąc o synodach, posługuje się kilkadziesiąt razy terminem synodus i aż kilkaset razy terminem concilium. Termin ten rozumie zasadniczo jako zebranie, zgromadzenie w jedno (in unum congregare) biskupów (coetus episcoporum). Czasami na zgromadzeniach tych byli obecni kapłani i diakoni. W swojej nauce o synodach biskup Hippony podejmuje wiele ważnych kwestii: powagi, autorytetu (auctoritas) synodów; stojących przed nimi zadań, zwłaszcza w kontekście prawowierności nauki i zasad życia Kościoła; kolegialności biskupów; roszczeń Kościoła Afryki do autonomii. Synody, nie ciesząc się taką powagą jak Pismo Święte czy sięgające tradycji apostolskiej zwyczaje obecne w Kościele, odgrywały jednak w jego życiu niezastąpioną rolę, gdyż ich zdecydowane i wiążące postanowienia (constitutionis, gesta concilii) wzmocniły nie tylko jego powagę, ale uczyniły go także na arenie Kościoła powszechnego Kościołem wiodącym.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"41964573","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia, sensu i potrzeby nowego typu myślenia o Kościele, które zostało określone mianem „eklezjologii dialogicznej”. Stanowi ona odpowiedź na wezwanie Soboru Watykańskiego II do budowania relacji między Kościołem i światem współczesnym opartej na kategorii dialogu. Zawarte w tytule sformułowanie „od katolicyzmu do katolickości” sugeruje konieczność odejścia od defensywnej wizji Eklezji (określanej mianem katolicyzmu) na rzecz afirmacji otwartej i dialogicznie rozumianej katolickości Kościoła. Wypracowanie adekwatnej, spójnej i wiarygodnej eklezjologii dialogicznej wymaga głębszego przemyślenia znaczenia dialogicznej istoty Kościoła, precyzyjnego określenia adresatów, płaszczyzn i celów eklezjalnego dialogu ad extra. Artykuł, ukazując Kościół jako dialogiczny sakrament zbawienia w historii, łączy perspektywę teologiczną (dogmatyczną) z egzystencjalną, uwzględnia wrażliwość współczesnych ludzi na trudny do akceptacji fenomen cierpienia, który z racji swego uniwersalizmu może jednak stanowić płaszczyznę twórczego spotkania ludzi wierzących z ateistami/agnostykami. W swym teologicznym przekazie artykuł jest wyrazem chrześcijańskiej nadziei, objawiającej swą siłę również we współczesnej, zsekularyzowanej „kulturze tymczasowości”. Ukazuje wartość autentycznego spotkania ludzi reprezentujących różne religie i światopoglądy, którzy w ramach uczciwie prowadzonego dialogu mogą odkryć głębszy sens swojej wiary, egzystencji i współpracy w obronie zagrożonego człowieczeństwa, obiektywnie stanowiącego imago Dei.
{"title":"Od katolicyzmu do katolickości. W poszukiwaniu adekwatnej eklezjologii dialogicznej","authors":"Antoni Nadbrzeżny","doi":"10.31743/vv.15118","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.15118","url":null,"abstract":"Celem artykułu jest ukazanie znaczenia, sensu i potrzeby nowego typu myślenia o Kościele, które zostało określone mianem „eklezjologii dialogicznej”. Stanowi ona odpowiedź na wezwanie Soboru Watykańskiego II do budowania relacji między Kościołem i światem współczesnym opartej na kategorii dialogu. Zawarte w tytule sformułowanie „od katolicyzmu do katolickości” sugeruje konieczność odejścia od defensywnej wizji Eklezji (określanej mianem katolicyzmu) na rzecz afirmacji otwartej i dialogicznie rozumianej katolickości Kościoła. Wypracowanie adekwatnej, spójnej i wiarygodnej eklezjologii dialogicznej wymaga głębszego przemyślenia znaczenia dialogicznej istoty Kościoła, precyzyjnego określenia adresatów, płaszczyzn i celów eklezjalnego dialogu ad extra. Artykuł, ukazując Kościół jako dialogiczny sakrament zbawienia w historii, łączy perspektywę teologiczną (dogmatyczną) z egzystencjalną, uwzględnia wrażliwość współczesnych ludzi na trudny do akceptacji fenomen cierpienia, który z racji swego uniwersalizmu może jednak stanowić płaszczyznę twórczego spotkania ludzi wierzących z ateistami/agnostykami. W swym teologicznym przekazie artykuł jest wyrazem chrześcijańskiej nadziei, objawiającej swą siłę również we współczesnej, zsekularyzowanej „kulturze tymczasowości”. Ukazuje wartość autentycznego spotkania ludzi reprezentujących różne religie i światopoglądy, którzy w ramach uczciwie prowadzonego dialogu mogą odkryć głębszy sens swojej wiary, egzystencji i współpracy w obronie zagrożonego człowieczeństwa, obiektywnie stanowiącego imago Dei.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"46896256","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Recenzja książki: Jacek Kucharski, Magdala i Maria Magdalena. Studium historyczne i egzegetyczno-teologiczne (Rozprawy i Studia Biblijne 55; Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio” 2021). Ss. 655. 120 PLN. ISBN 978-83-7829-332-3
{"title":"Jacek Kucharski, Magdala i Maria Magdalena. Studium historyczne i egzegetyczno-teologiczne (Rozprawy i Studia Biblijne 55; Warszawa: Vocatio 2021)","authors":"P. Podeszwa","doi":"10.31743/vv.15165","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.15165","url":null,"abstract":"Recenzja książki: Jacek Kucharski, Magdala i Maria Magdalena. Studium historyczne i egzegetyczno-teologiczne (Rozprawy i Studia Biblijne 55; Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio” 2021). Ss. 655. 120 PLN. ISBN 978-83-7829-332-3","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49363730","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Benedict XVI is a prominent theologian and an insightful observer of social life. One of the topics to which he devotes a great deal of attention is the presence of Christianity and the Church in the public sphere. The title of this article refers to a speech made by the pope during the ad lamina visit of the bishops of the United States, in which he explicitly states that “the Church’s witness is of its nature public.”1 This article aims to answer the question: What role do the Church and Christianity play in the public sphere? This is a very topical issue that is worth exploring more thoroughly. Particularly inspiring here is the teaching of Benedict XVI, who presents the topic in an interesting and original way. The descriptive analytical method was used in the preparation of the text. The following detailed issues will be submitted in the presentation of the topic: characterization of the public sphere, the place of the Church in this sphere, and the inspiring character of Christianity in the culture of nations that remain in an invigorating dialogue with Christianity and the Church. This article intends to shed light on the inalienability of Christianity in the socio-political culture of the West.
{"title":"Public Witness of the Church. Inspiration of Benedict XVI","authors":"Wiesław Łużyński","doi":"10.31743/vv.14814","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.14814","url":null,"abstract":"Benedict XVI is a prominent theologian and an insightful observer of social life. One of the topics to which he devotes a great deal of attention is the presence of Christianity and the Church in the public sphere. The title of this article refers to a speech made by the pope during the ad lamina visit of the bishops of the United States, in which he explicitly states that “the Church’s witness is of its nature public.”1 This article aims to answer the question: What role do the Church and Christianity play in the public sphere? This is a very topical issue that is worth exploring more thoroughly. Particularly inspiring here is the teaching of Benedict XVI, who presents the topic in an interesting and original way. The descriptive analytical method was used in the preparation of the text. The following detailed issues will be submitted in the presentation of the topic: characterization of the public sphere, the place of the Church in this sphere, and the inspiring character of Christianity in the culture of nations that remain in an invigorating dialogue with Christianity and the Church. This article intends to shed light on the inalienability of Christianity in the socio-political culture of the West.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44558100","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article aims to synthetically present the idea of priesthood in the Praise of the Ancestors (Sir 44–49), a text that contains a theological reflection and description of selected characters in the biblical story from the point of view of a sage living at the turn of the 3rd-2nd centuries BC. First, the successive stages of history depicted by Ben Sira and their possible connections to priesthood are outlined. Then, priesthood as viewed by Ben Sira was presented using specific examples of individuals known from the history of biblical Israel (Aaron, Phinehas, David, Samuel, Joshua son of Jehozadak). However, kings from the Davidic dynasty no longer reigned after the Babylonian exile, even though the sage compares the governor Zerubbabel, who came from the House of David, with the high priest Joshua, son of Jehozadak. The sign of the covenant, however, remained the high priest. Anonymous references to women in the Praise of the Ancestors also feature references to the reality of the cult. Closing the Praise of the Ancestors, Adam is a type of priest that foreshadows the story’s culmination in the description of the high priest Simon II (Sir 50:1–21). The priesthood in Ben Sira’s view is the keystone that connects the past to the present.
{"title":"A Priestly Perspective on the Representation of History in the Praise of the Ancestors (Sir 44–49)","authors":"J. Pudełko","doi":"10.31743/vv.14554","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.14554","url":null,"abstract":"The article aims to synthetically present the idea of priesthood in the Praise of the Ancestors (Sir 44–49), a text that contains a theological reflection and description of selected characters in the biblical story from the point of view of a sage living at the turn of the 3rd-2nd centuries BC. First, the successive stages of history depicted by Ben Sira and their possible connections to priesthood are outlined. Then, priesthood as viewed by Ben Sira was presented using specific examples of individuals known from the history of biblical Israel (Aaron, Phinehas, David, Samuel, Joshua son of Jehozadak). However, kings from the Davidic dynasty no longer reigned after the Babylonian exile, even though the sage compares the governor Zerubbabel, who came from the House of David, with the high priest Joshua, son of Jehozadak. The sign of the covenant, however, remained the high priest. Anonymous references to women in the Praise of the Ancestors also feature references to the reality of the cult. Closing the Praise of the Ancestors, Adam is a type of priest that foreshadows the story’s culmination in the description of the high priest Simon II (Sir 50:1–21). The priesthood in Ben Sira’s view is the keystone that connects the past to the present.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45321530","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article explores Stanisław Grzepski’s workshop of biblical exegesis and his hermeneutics. By analyzing his analysis of the system of biblical measurements and his views on the concept of the year in the Jewish-biblical world – as derived and reconstructed on the basis of textual comparison of the Hebrew, Greek and Latin versions of the Scripture, along with thorough mathematical calculations – one can perceive Grzepski’s approach to the Bible. His hermeneutics, seen against the background of the presuppositions of medieval and Renaissance exegesis, allow the author of the article to draw certain conclusions concerning the threats that also modern exegesis should be cautious of.
{"title":"A Year in Stanisław Grzepski’s (1524–1570) \"De multiplici siclo et talento hebraico\"","authors":"Waldemar Linke","doi":"10.31743/vv.14671","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.14671","url":null,"abstract":"The article explores Stanisław Grzepski’s workshop of biblical exegesis and his hermeneutics. By analyzing his analysis of the system of biblical measurements and his views on the concept of the year in the Jewish-biblical world – as derived and reconstructed on the basis of textual comparison of the Hebrew, Greek and Latin versions of the Scripture, along with thorough mathematical calculations – one can perceive Grzepski’s approach to the Bible. His hermeneutics, seen against the background of the presuppositions of medieval and Renaissance exegesis, allow the author of the article to draw certain conclusions concerning the threats that also modern exegesis should be cautious of.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44913378","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Problemem podjętym w artykule jest kwestia relacji Kościoła do Pisma Świętego w twórczości Johna Webstera. W pierwszej części zaprezentowano poglądy anglikańskiego teologa ukazujące ontologię Pisma Świętego w jej związku z eklezjologią, a w drugiej – poddano je krytycznej ocenie z perspektywy teologii katolickiej; w tym celu wykorzystano zwłaszcza teologię Josepha Ratzingera. Webster prezentuje Kościół jako creatura verbi divini, którego stałą cechą jest bycie słuchaczem viva vox Dei. W związku z tym proponuje ujmować Kościół w kategorii „duchowej widzialności”. Przyjmowana przez niego koncepcja Kościoła wiąże się z autorytetem Pisma Świętego jako narzędzia służącego Zmartwychwstałemu do wypowiadania teraźniejszego słowa za pośrednictwem natchnionych słów „proroków i apostołów”. Ten sam Duch Święty, który oświecał autorów natchnionych oraz dawał im natchnienie, odegrał również główną rolę w procesie formowania się kanonu. Uznanie kanoniczności było zdaniem Webstera przede wszystkim aktem recepcji oraz posłusznego przyjęcia daru Bożego. Wiele cennych spostrzeżeń uczonego może zostać zasymilowanych w teologii katolickiej, ale jedynie pod warunkiem „kontrreformacyjnego” odczytania poglądów myśliciela, którego refleksje są silnie znaczone teologią reformowaną. Ewentualne zużytkowanie myśli Webstera wiązałoby się z poszerzeniem rozumienia słowa Bożego, dowartościowaniem misterium Eklezji oraz postawieniem mocniejszego akcentu na przeszły wymiar tekstów biblijnych.
{"title":"Relacja Kościoła do Pisma Świętego według Johna Webstera","authors":"Sławomir Zatwardnicki","doi":"10.31743/vv.13826","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.13826","url":null,"abstract":"Problemem podjętym w artykule jest kwestia relacji Kościoła do Pisma Świętego w twórczości Johna Webstera. W pierwszej części zaprezentowano poglądy anglikańskiego teologa ukazujące ontologię Pisma Świętego w jej związku z eklezjologią, a w drugiej – poddano je krytycznej ocenie z perspektywy teologii katolickiej; w tym celu wykorzystano zwłaszcza teologię Josepha Ratzingera. Webster prezentuje Kościół jako creatura verbi divini, którego stałą cechą jest bycie słuchaczem viva vox Dei. W związku z tym proponuje ujmować Kościół w kategorii „duchowej widzialności”. Przyjmowana przez niego koncepcja Kościoła wiąże się z autorytetem Pisma Świętego jako narzędzia służącego Zmartwychwstałemu do wypowiadania teraźniejszego słowa za pośrednictwem natchnionych słów „proroków i apostołów”. Ten sam Duch Święty, który oświecał autorów natchnionych oraz dawał im natchnienie, odegrał również główną rolę w procesie formowania się kanonu. Uznanie kanoniczności było zdaniem Webstera przede wszystkim aktem recepcji oraz posłusznego przyjęcia daru Bożego. Wiele cennych spostrzeżeń uczonego może zostać zasymilowanych w teologii katolickiej, ale jedynie pod warunkiem „kontrreformacyjnego” odczytania poglądów myśliciela, którego refleksje są silnie znaczone teologią reformowaną. Ewentualne zużytkowanie myśli Webstera wiązałoby się z poszerzeniem rozumienia słowa Bożego, dowartościowaniem misterium Eklezji oraz postawieniem mocniejszego akcentu na przeszły wymiar tekstów biblijnych.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"42816298","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The booklet entitled Christianity. Fundamental Teachings, published by the Joint Commission of Churches in Turkey in 2018, expresses the shared beliefs of the Christian Churches in Turkey. It can be seen as a landmark in inter-church efforts to draw closer together. Trying to explain Christianity to non- Christians, the booklet presents the key elements of the Christian faith in a clear and easily comprehensible way. This article provides a synthetic presentation of the content of this booklet and shows issues that are important in the Turkish context. Since the call for “an ecumenical catechism” resonates from time to time in the international and inter-church areas, this joint publication of the Churches in Turkey can be a good example of such a catechism for other Churches worldwide. Moreover, this booklet can serve as a good teaching tool for Christians or non-Christians. Thus it is worth studying, translating, commenting on and implementing after being appropriately adjusted to other social, cultural and religious contexts.
{"title":"\"Christianity. Fundamental Teachings\" by the Churches in Turkey as an Example of an Ecumenical Catechism","authors":"S. Pawłowski","doi":"10.31743/vv.13740","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.13740","url":null,"abstract":"The booklet entitled Christianity. Fundamental Teachings, published by the Joint Commission of Churches in Turkey in 2018, expresses the shared beliefs of the Christian Churches in Turkey. It can be seen as a landmark in inter-church efforts to draw closer together. Trying to explain Christianity to non- Christians, the booklet presents the key elements of the Christian faith in a clear and easily comprehensible way. This article provides a synthetic presentation of the content of this booklet and shows issues that are important in the Turkish context. Since the call for “an ecumenical catechism” resonates from time to time in the international and inter-church areas, this joint publication of the Churches in Turkey can be a good example of such a catechism for other Churches worldwide. Moreover, this booklet can serve as a good teaching tool for Christians or non-Christians. Thus it is worth studying, translating, commenting on and implementing after being appropriately adjusted to other social, cultural and religious contexts.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44466450","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The last phrase in Isa 6:1–13, in which critical exegesis sees an element of a post-exilic suplement to an existing text, communicates the thought of surviving the announced destruction of the little remainder referred to as the “holy seed.” The problem considered in the presented study is the meaning of the term “holy seed” in Isa 6:13bβ, the possible context and the historical motive for inserting this phrase into the text of Isa 6, as well as the place of this complementary interference in the historical process of formation of Isa 6. The article presents literary and historical-critical analyses of the terms “seed” and “holy people” relating to the people of God and Israel, especially the expression “holy seed,” which in the Old Testament, apart from Isa 6:13bβ, occurs only in Ezra 9:2, while it appears more often in the Book of Jubilees and in the Aramaic Levi Document. The results of the research lead to the thesis that the supplement in Isa 6:13bβ is a testimony to the last interferences in the composition of Isaiah, behind which stood literati from the Zadokite circles of the Hasmonean period. The prophetic statement in Isa 6:13bβ redefines Israel as God’s people, separate from other nations. For this people there is hope for survival in a small remnant that remains aware of its election and holiness, and faithful to the covenant. This remnant of the people will prove to be the holy seed.
Isa 6:1–13中的最后一句话，其中批判性注释看到了对现有文本的后放逐补充的元素，传达了在被称为“神圣种子”的少量剩余物被宣布破坏后幸存的想法。本研究中考虑的问题是Isa 6:13bβ，将这个短语插入Isa 6文本的可能背景和历史动机，以及这种互补干扰在Isa 6形成的历史过程中的位置。这篇文章对与上帝和以色列人民有关的术语“种子”和“神圣的人民”进行了文学和历史批判分析，特别是“神圣的种子”这一表达，在旧约中，除了Isa 6:13bβ外，只出现在以斯拉9:2中，而它更多地出现在《朱比利记》和阿拉姆利未文献中。研究结果表明，《以赛亚书》6:13bβ中的补篇证明了对《以赛亚书的构成》的最后干预，背后站着哈斯莫内时期扎多凯特派的文人。Isa 6:13bβ中的预言将以色列重新定义为上帝的子民，与其他国家分离。对于这些人来说，有希望在一小部分残余中生存下去，他们仍然意识到自己的选择和神圣，并忠于盟约。这剩下的人将被证明是神圣的种子。
{"title":"\"Holy Seed\" in Isaiah 6:13: Echo of an Exclusive Concept of Israel’s Identity","authors":"Grzegorz Szamocki","doi":"10.31743/vv.14605","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.14605","url":null,"abstract":"The last phrase in Isa 6:1–13, in which critical exegesis sees an element of a post-exilic suplement to an existing text, communicates the thought of surviving the announced destruction of the little remainder referred to as the “holy seed.” The problem considered in the presented study is the meaning of the term “holy seed” in Isa 6:13bβ, the possible context and the historical motive for inserting this phrase into the text of Isa 6, as well as the place of this complementary interference in the historical process of formation of Isa 6. The article presents literary and historical-critical analyses of the terms “seed” and “holy people” relating to the people of God and Israel, especially the expression “holy seed,” which in the Old Testament, apart from Isa 6:13bβ, occurs only in Ezra 9:2, while it appears more often in the Book of Jubilees and in the Aramaic Levi Document. The results of the research lead to the thesis that the supplement in Isa 6:13bβ is a testimony to the last interferences in the composition of Isaiah, behind which stood literati from the Zadokite circles of the Hasmonean period. The prophetic statement in Isa 6:13bβ redefines Israel as God’s people, separate from other nations. For this people there is hope for survival in a small remnant that remains aware of its election and holiness, and faithful to the covenant. This remnant of the people will prove to be the holy seed.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43815335","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Under Jewish law, the witnessing of Jesus as resurrected must occur by the third-day afterdeath. Later witnessing can be corroborative, but the third-day witnessing is crucial. In Matthew andJohn, the sole percipient witnesses on the third-day are women, plural in Matthew, a single woman inJohn. This seems to cast doubt on Jesus’ resurrection because in Greek, Roman, and Jewish culture,women were ineligible as witnesses or were considered vastly inferior as witnesses to men. Celsusinveighed, “Who saw this? A hysterical female!” Communicating to outsiders, having women witnesscasts aspersions on Jesus’ resurrection making Christianity appear unthreatening to the imperial order.However, for Jews aware of the celebrated exception in the Pharisaic/rabbinic oral law/tradition thataccepted women’s testimony in the circumstances found in the gospels, having specifically women witness makes their testimony more credible than had the witnesses been men or any combination of men and women. Women witnessing the risen Lord fits within the interstices of the Law, so that, not just human testimony, but the Law lends its imprimatur endorsing Jesus.
{"title":"Women Witnesses to the Risen Lord","authors":"A. Simmonds","doi":"10.31743/vv.13728","DOIUrl":"https://doi.org/10.31743/vv.13728","url":null,"abstract":"Under Jewish law, the witnessing of Jesus as resurrected must occur by the third-day afterdeath. Later witnessing can be corroborative, but the third-day witnessing is crucial. In Matthew andJohn, the sole percipient witnesses on the third-day are women, plural in Matthew, a single woman inJohn. This seems to cast doubt on Jesus’ resurrection because in Greek, Roman, and Jewish culture,women were ineligible as witnesses or were considered vastly inferior as witnesses to men. Celsusinveighed, “Who saw this? A hysterical female!” Communicating to outsiders, having women witnesscasts aspersions on Jesus’ resurrection making Christianity appear unthreatening to the imperial order.However, for Jews aware of the celebrated exception in the Pharisaic/rabbinic oral law/tradition thataccepted women’s testimony in the circumstances found in the gospels, having specifically women witness makes their testimony more credible than had the witnesses been men or any combination of men and women. Women witnessing the risen Lord fits within the interstices of the Law, so that, not just human testimony, but the Law lends its imprimatur endorsing Jesus.","PeriodicalId":37783,"journal":{"name":"Verbum Vitae","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47528114","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：