Pub Date : 2023-04-26DOI: 10.53433/yyufbed.1199833
Zeynep Tekeli̇, Herdem Aslan, Ayşegül Bali̇
Mollusc species diversity in 0.5 m depths of the hard substrate type coasts of Gokceada was investigated qualitatively and quantitatively, seasonally and monthly in 2010 and 2011. In addition, the mucilage event, which occurred in the Marmara Sea in 2020 and which also affected Gokceada due to the currents, was sampled in the summer of 2021 to investigate the mollusc fauna. A total of 77 mollusk species were identified and 27 of these species are new records for Gokceada. While Cardita calyculata (Linnaeus, 1758) is the most dominant species at the Yıldız Koy station which is sampled monthly, the most dominant species is Musculus costulatus (Risso, 1826) at all other sampling stations. The TP station was found the highest number of species and individuals. Limited human access to this area, different habitat types and also a small freshwater inflow can be shown as the reason for this situation. The low mollusc species diversity, which was detected in 2010 due to the pouring of sand for tourists by the municipality at Yıldızkoy station, has been revealed to have increased greatly in 2021 after this practice was abandoned. These results suggest that mollusc species living on the coasts of Gokceada are not acutely affected by mucilage. However, more detailed studies are needed to monitor and report this region in order to detect the negative effects that may occur in the region today and in the coming years and to protect the species diversity in this region.
{"title":"Mollusc Diversity on the Hard Substrate of Gokceada Island","authors":"Zeynep Tekeli̇, Herdem Aslan, Ayşegül Bali̇","doi":"10.53433/yyufbed.1199833","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1199833","url":null,"abstract":"Mollusc species diversity in 0.5 m depths of the hard substrate type coasts of Gokceada was investigated qualitatively and quantitatively, seasonally and monthly in 2010 and 2011. In addition, the mucilage event, which occurred in the Marmara Sea in 2020 and which also affected Gokceada due to the currents, was sampled in the summer of 2021 to investigate the mollusc fauna. A total of 77 mollusk species were identified and 27 of these species are new records for Gokceada. While Cardita calyculata (Linnaeus, 1758) is the most dominant species at the Yıldız Koy station which is sampled monthly, the most dominant species is Musculus costulatus (Risso, 1826) at all other sampling stations. The TP station was found the highest number of species and individuals. Limited human access to this area, different habitat types and also a small freshwater inflow can be shown as the reason for this situation. The low mollusc species diversity, which was detected in 2010 due to the pouring of sand for tourists by the municipality at Yıldızkoy station, has been revealed to have increased greatly in 2021 after this practice was abandoned. These results suggest that mollusc species living on the coasts of Gokceada are not acutely affected by mucilage. However, more detailed studies are needed to monitor and report this region in order to detect the negative effects that may occur in the region today and in the coming years and to protect the species diversity in this region.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"126664099","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-25DOI: 10.53433/yyufbed.1242697
Ahmet Öztürk, Fatin Sönmez, Abdüssamed Kabakuş
Bu çalışmada ısı değiştiricilerinde farklı tip nanoakışkanlar kullanılarak ısı borularının termal verimini etkileyen parametreler Taguchi yöntemi ile optimize edilmiştir. Deney tasarımı termal verimi etkileyen dört parametre için üç seviyede L27(3^4) ortogonal serisine göre gerçekleştirilmiştir. Deneyler %0.2-0.4-0.6 derişimlerde, Alüminyum Oksit (Al2O3), Titanyum dioksit (TiO2) ve Silisyum dioksit (SiO2) için yapılmıştır. Nanoakışkan süspansiyonlarında temel sıvısı olarak izopropil alkol kullanılmıştır. Evaporatör bölgesindeki giriş sıcaklıkları 40-60-80°C, kondenser bölgesindeki hava hızları 0.4-0.8-1.2m/s olarak belirlenmiştir. Taguchi yöntemi ile oluşturulan deney tasarımına uygun şekilde yapılan deneyler sonucunda ısı borularının termal verimleri hesaplamıştır. Varyans analizi (ANOVA) ile modelin doğruluğu test edilmiş ve optimum parametreler; nanopartikül SiO2, derişim 0.4, evaporatör giriş sıcaklığı 80°C ve kondenserdeki hava hızı 1.2m/s olarak elde edilmiştir.
{"title":"Optimization of Parameters Affecting Thermal Efficiency in Heat Pipes Using Different Nanofluids with Taguchi Method","authors":"Ahmet Öztürk, Fatin Sönmez, Abdüssamed Kabakuş","doi":"10.53433/yyufbed.1242697","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1242697","url":null,"abstract":"Bu çalışmada ısı değiştiricilerinde farklı tip nanoakışkanlar kullanılarak ısı borularının termal verimini etkileyen parametreler Taguchi yöntemi ile optimize edilmiştir. Deney tasarımı termal verimi etkileyen dört parametre için üç seviyede L27(3^4) ortogonal serisine göre gerçekleştirilmiştir. Deneyler %0.2-0.4-0.6 derişimlerde, Alüminyum Oksit (Al2O3), Titanyum dioksit (TiO2) ve Silisyum dioksit (SiO2) için yapılmıştır. Nanoakışkan süspansiyonlarında temel sıvısı olarak izopropil alkol kullanılmıştır. Evaporatör bölgesindeki giriş sıcaklıkları 40-60-80°C, kondenser bölgesindeki hava hızları 0.4-0.8-1.2m/s olarak belirlenmiştir. Taguchi yöntemi ile oluşturulan deney tasarımına uygun şekilde yapılan deneyler sonucunda ısı borularının termal verimleri hesaplamıştır. Varyans analizi (ANOVA) ile modelin doğruluğu test edilmiş ve optimum parametreler; nanopartikül SiO2, derişim 0.4, evaporatör giriş sıcaklığı 80°C ve kondenserdeki hava hızı 1.2m/s olarak elde edilmiştir.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127045750","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-25DOI: 10.53433/yyufbed.1259551
Vural Oyan
Bu çalışmada, Van gölü havzasındaki Van ve Arin göllerinin trona ve soda külü zenginliği araştırılmıştır. Sodyum ve karbon yönünden zengin bu göllerde doğal buharlaşma ile mevcut trona çökelmesi gözlemlenmiş ve göl sularından kimyasal yöntemlerle trona ve soda külü elde edilmiştir. Göllerden alınan 400 ml su numunesi üzerinde buharlaştırma, kalsinasyon, liç ve santrifüjleme yöntemleri uygulanmıştır. Bu deneyler sonucunda Van ve Arin gölü sularından sırasıyla 1 ve 3 gr trona ve soda külü elde edilmiştir. Bu veriler, 1 litre suda sırasıyla ortalama 2.5 ve 7.5 gr trona ve soda külü elde edilebileceğini göstermektedir. Nihai ürün olarak elde edilen soda külünün karakterizasyonunu belirlemek amacıyla X-ışınları kırınım (XRD), taramalı elektron mikroskobu (SEM-EDX) ve X-ışınları floresans (XRF) analizleri yapılmıştır. Nihai ürün üzerinde gerçekleştirilen XRD ve XRF analizleri, örneğin tamamına yakınının Na2CO3 (sodyum karbonat; soda külü) içerdiğini ve % 65 oranında Na2O içeriğine sahip olduğunu göstermiştir. SEM-EDX analizleri ham trona örneğine göre nihai ürünün Na ve C elementlerince zenginleştiğini ve nihai ürünün % 57-65 arasında Na2O içeriğine sahip olduğuna işaret etmiştir. Tüm bulgular, Van ve Arin göl sularının trona ve soda külü bakımından zengin olduklarını ve kimyasal yöntemlerle göl sularından soda külü elde edilebileceğini ortaya koymuştur.
本研究调查了凡湖盆地的凡湖和阿林湖富含铁和纯碱的情况。在这些富含钠和碳的湖泊中，通过自然蒸发观测到了现有的褐铁矿沉淀，并通过化学方法从湖水中获得了褐铁矿和纯碱。对取自湖泊的 400 毫升水样采用了蒸发、煅烧、浸出和离心方法。实验结果表明，从凡湖和阿林湖分别获得了 1 克和 3 克曲纳和纯碱。这些数据表明，在 1 升水中平均可分别获得 2.5 克和 7.5 克曲纳和纯碱。对最终产品纯碱进行了 X 射线衍射 (XRD)、扫描电子显微镜 (SEM-EDX) 和 X 射线荧光 (XRF) 分析。对最终产品进行的 XRD 和 XRF 分析表明，几乎所有样品都含有 Na2CO3（碳酸钠；纯碱），Na2O 含量为 65%。SEM-EDX 分析表明，与原始特罗娜样品相比，最终产品富含 Na 和 C 元素，最终产品的 Na2O 含量介于 57-65% 之间。所有研究结果都表明，凡湖和阿林湖的湖水中含有丰富的曲纳和纯碱，纯碱可以通过化学方法从湖水中获得。
{"title":"Alkali Göllerden Elde Edilen Trona Madeninden Soda külü Üretimi: Van ve Arin Gölü Örnekleri, Van Gölü Havzası, Türkiye","authors":"Vural Oyan","doi":"10.53433/yyufbed.1259551","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1259551","url":null,"abstract":"Bu çalışmada, Van gölü havzasındaki Van ve Arin göllerinin trona ve soda külü zenginliği araştırılmıştır. Sodyum ve karbon yönünden zengin bu göllerde doğal buharlaşma ile mevcut trona çökelmesi gözlemlenmiş ve göl sularından kimyasal yöntemlerle trona ve soda külü elde edilmiştir. Göllerden alınan 400 ml su numunesi üzerinde buharlaştırma, kalsinasyon, liç ve santrifüjleme yöntemleri uygulanmıştır. Bu deneyler sonucunda Van ve Arin gölü sularından sırasıyla 1 ve 3 gr trona ve soda külü elde edilmiştir. Bu veriler, 1 litre suda sırasıyla ortalama 2.5 ve 7.5 gr trona ve soda külü elde edilebileceğini göstermektedir. Nihai ürün olarak elde edilen soda külünün karakterizasyonunu belirlemek amacıyla X-ışınları kırınım (XRD), taramalı elektron mikroskobu (SEM-EDX) ve X-ışınları floresans (XRF) analizleri yapılmıştır. Nihai ürün üzerinde gerçekleştirilen XRD ve XRF analizleri, örneğin tamamına yakınının Na2CO3 (sodyum karbonat; soda külü) içerdiğini ve % 65 oranında Na2O içeriğine sahip olduğunu göstermiştir. SEM-EDX analizleri ham trona örneğine göre nihai ürünün Na ve C elementlerince zenginleştiğini ve nihai ürünün % 57-65 arasında Na2O içeriğine sahip olduğuna işaret etmiştir. Tüm bulgular, Van ve Arin göl sularının trona ve soda külü bakımından zengin olduklarını ve kimyasal yöntemlerle göl sularından soda külü elde edilebileceğini ortaya koymuştur.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125907501","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-19DOI: 10.53433/yyufbed.1220984
Derya Babacan
Apoptoz, gelişimsel süreçte ve stres yanıtı olarak ortaya çıkan çok önemli bir biyolojik süreçtir. Bozulmuş apoptotik mekanizma kanser gelişiminde merkezi bir rol oynar ve ayrıca bilinen sitotoksik tedavilerin etkinliğini azaltır. B-hücreli lenfoma 2 (BCL-2) protein ailesinin üyeleri, pro- veya anti-apoptotik aktivitelere sahiptir ve son on yılda apoptozu, tümör oluşumunu ve antikanser tedavisine hücresel yanıtların düzenlemedeki önemleri açısından yoğun bir şekilde incelenmiştir. Apoptoz kaynaklı hücre ölümünün indüklediği inflamatuar yanıtlardan dolayı günümüzde apoptozu hedef alan antikanser ilaçların geliştirilmesi giderek daha fazla dikkat çekici hale gelmiştir. Bu derlemenin odak noktası, BCL-2 ailesi proteinlerinin apoptozu düzenlemedeki rolüdür. BCL-2 ailesi proteinlerinin apoptoz regülasyon mekanizması araştırılmış ve bütün bulgular, BCL-2 ailesi proteinlerinin kanser tedavisindeki potansiyelinin ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır.
{"title":"BCL-2 Protein Family","authors":"Derya Babacan","doi":"10.53433/yyufbed.1220984","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1220984","url":null,"abstract":"Apoptoz, gelişimsel süreçte ve stres yanıtı olarak ortaya çıkan çok önemli bir biyolojik süreçtir. Bozulmuş apoptotik mekanizma kanser gelişiminde merkezi bir rol oynar ve ayrıca bilinen sitotoksik tedavilerin etkinliğini azaltır. B-hücreli lenfoma 2 (BCL-2) protein ailesinin üyeleri, pro- veya anti-apoptotik aktivitelere sahiptir ve son on yılda apoptozu, tümör oluşumunu ve antikanser tedavisine hücresel yanıtların düzenlemedeki önemleri açısından yoğun bir şekilde incelenmiştir. Apoptoz kaynaklı hücre ölümünün indüklediği inflamatuar yanıtlardan dolayı günümüzde apoptozu hedef alan antikanser ilaçların geliştirilmesi giderek daha fazla dikkat çekici hale gelmiştir. Bu derlemenin odak noktası, BCL-2 ailesi proteinlerinin apoptozu düzenlemedeki rolüdür. BCL-2 ailesi proteinlerinin apoptoz regülasyon mekanizması araştırılmış ve bütün bulgular, BCL-2 ailesi proteinlerinin kanser tedavisindeki potansiyelinin ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123461733","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-15DOI: 10.53433/yyufbed.1245314
Fuat Argiş, Mehmet Ramazan Risvanli, R. Atlıhan
The study was carried out to determine the first appearance of the adults of the European grapevine moth, Lobesia botrana Denis & Schiffermüller (Lepidoptera: Tortricidae)], the period when they are active in nature, their population fluctuation and generation number in this period in the vineyards of the Midyat district of Mardin province. The study was carried out in vineyards having an unregistered grape variety, Mazruni which is the most common grape in Midyat, in 2014 and 2015. The results indicated that the population of the pest was high in both years and adults of the moths were encountered in pheromone traps in early April. The pest gives three generations and generally forms three or four peaks in the grape vegetation period and these peaks coincide with the flowering period (May), the berry (chickpea size) period (June-July), the sweetening period of the grains (July-August), and the sweetening-harvest period (September), respectively. The pest remains active in vineyards for approximately seven months, thereafter overwinters between late October and early November. The results obtained provide essential information that helps pest control to be carried out at the appropriate time.
{"title":"The European grapevine moth's [Lobesia botrana Denis & Schiffermüller (Lepidoptera: Tortricidae)] adult population dynamics in Midyat Vineyards","authors":"Fuat Argiş, Mehmet Ramazan Risvanli, R. Atlıhan","doi":"10.53433/yyufbed.1245314","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1245314","url":null,"abstract":"The study was carried out to determine the first appearance of the adults of the European grapevine moth, Lobesia botrana Denis & Schiffermüller (Lepidoptera: Tortricidae)], the period when they are active in nature, their population fluctuation and generation number in this period in the vineyards of the Midyat district of Mardin province. The study was carried out in vineyards having an unregistered grape variety, Mazruni which is the most common grape in Midyat, in 2014 and 2015. The results indicated that the population of the pest was high in both years and adults of the moths were encountered in pheromone traps in early April. The pest gives three generations and generally forms three or four peaks in the grape vegetation period and these peaks coincide with the flowering period (May), the berry (chickpea size) period (June-July), the sweetening period of the grains (July-August), and the sweetening-harvest period (September), respectively. The pest remains active in vineyards for approximately seven months, thereafter overwinters between late October and early November. The results obtained provide essential information that helps pest control to be carried out at the appropriate time.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131346750","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-14DOI: 10.53433/yyufbed.1252501
H. Can
Zayıf manyetik alan ölçümleri için kullanılan fluxgate sensörler uzay ortamındaki çevresel faktörlerden oldukça fazla etkileniyor olsa da uzay görevlerinde kanıtlanmış performansları ve güvenilirlikleri dolayısıyla oldukça yaygın tercih edilirler. Çevresel faktörler uzay araçlarının görevini kısmen ya da tamamen engelleyebilecek büyük sorunlara neden olacağından, bu çalışmada çevresel faktörlerden biri olan radyasyonun sadece sensör nüvesi üzerinde etkileri incelenmiştir. Üç farklı dozda Gama radyasyona maruz bırakılan nüvelerin karakterizasyon ölçümleri yapılmıştır. Hassasiyet ölçümlerinden elde edilen ölçek faktörlerinin çok az farkla birbirlerine yakın olduğu görülmüştür. Ayrıca yapılan gürültü analizlerinden artan radyasyon miktarıyla gürültü seviyesinin ise nT mertebesinde arttığı gözlenmiştir.
虽然用于弱磁场测量的磁通门传感器受空间环境因素的影响很大，但由于其性能和可靠性已得到验证，因此在空间任务中受到广泛青睐。由于环境因素会造成重大问题，导致航天器部分或完全无法执行任务，因此本研究只调查了环境因素之一的辐射对传感器磁芯的影响。对暴露在三种不同剂量伽马辐射下的传感器内核进行了特性测量。测量结果表明，灵敏度测量得到的比例因子彼此接近，差别很小。此外，噪声分析显示，随着辐射量的增加，噪声水平以 nT 的数量级上升。
{"title":"Effect of Co-60 Gamma Irradiation on the Fluxgate Sensor’s Cores","authors":"H. Can","doi":"10.53433/yyufbed.1252501","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1252501","url":null,"abstract":"Zayıf manyetik alan ölçümleri için kullanılan fluxgate sensörler uzay ortamındaki çevresel faktörlerden oldukça fazla etkileniyor olsa da uzay görevlerinde kanıtlanmış performansları ve güvenilirlikleri dolayısıyla oldukça yaygın tercih edilirler. Çevresel faktörler uzay araçlarının görevini kısmen ya da tamamen engelleyebilecek büyük sorunlara neden olacağından, bu çalışmada çevresel faktörlerden biri olan radyasyonun sadece sensör nüvesi üzerinde etkileri incelenmiştir. Üç farklı dozda Gama radyasyona maruz bırakılan nüvelerin karakterizasyon ölçümleri yapılmıştır. Hassasiyet ölçümlerinden elde edilen ölçek faktörlerinin çok az farkla birbirlerine yakın olduğu görülmüştür. Ayrıca yapılan gürültü analizlerinden artan radyasyon miktarıyla gürültü seviyesinin ise nT mertebesinde arttığı gözlenmiştir.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125027831","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-07DOI: 10.53433/yyufbed.1204538
I. Yasa, Mehmet Ishak Yüce, Musa Eşit
Abstract: Researcher which study water resources, hydrological processes, and climate change fields are given of high importance to the accuracy and consistency of historical temperature and precipitation series. In this regard, Homogeneity tests are a helpful tool to manage the accuracy and consistency of the data. In this study, the homogeneity of seasonal and annual temperature and precipitation is examined using Standard Normal Homogeneity (SNHT), Pettitt (PT), Buishand Range (BR), and Cumulative Deviation (CD) tests at a significance level of 0.05. The four homogeneity tests are assessed using long-term annual and seasonal precipitation and temperature records obtained from five meteorological stations located in Van, Turkey. Finally, change point detection is investigated for each station. According to the results, the annual mean temperature rejects H0 hypothesis for all stations by four tests. While Ha alternative hypothesis is accepted for stations 17172 and 17852 and 17880 at annual total precipitation, stations 17784 and 17812 are observed as doubtful. Seasonal results revealed that although it is rarely seen that there is homogeneity, it can be concluded that the homogeneity is broken in the precipitation and temperature data, especially in the temperature data. It can be seen that stations 17784 and 17852 generally experienced changes after 2000, whereas stations 17172, 17812, and 17880 experienced changes before this year in the series. The results of this study constitute a source of information in terms of the reliability of the meteorological data series used in climate research, hydrological modeling, and statistical research to be carried out in this region. As a result, the reliability of the data should be questioned in the studies to be carried out in the Van region and the data should be made reliable in the projects to be carried out.
摘要:历史温度和降水序列的准确性和一致性受到水资源、水文过程和气候变化等领域研究人员的高度重视。在这方面，同质性检验是管理数据准确性和一致性的有用工具。在本研究中，采用标准正态齐性(SNHT)、Pettitt (PT)、Buishand Range (BR)和累积偏差(CD)检验季节和年温度和降水的均匀性，显著性水平为0.05。利用位于土耳其Van的五个气象站获得的长期年度和季节性降水和温度记录，对四种同质性试验进行了评估。最后，对每个站点进行变化点检测。结果表明，经过四次检验，各站点的年平均温度均拒绝H0假设。17172站、17852站和17880站的年总降水量可以接受Ha替代假设，而17784站和17812站的年总降水量值得怀疑。季节分析结果显示，虽然降水和气温资料的均匀性很少，但可以认为均匀性在降水和气温资料中被打破，尤其是在气温资料中。可以看出，17784和17852台站在2000年之后总体发生了变化，而17172、17812和17880台站在2000年之前发生了变化。本研究的结果为今后在该地区开展的气候研究、水文模拟和统计研究中使用的气象数据系列的可靠性提供了信息来源。因此，在Van地区进行的研究中，数据的可靠性应该受到质疑，而在进行的项目中，数据应该是可靠的。
{"title":"Homogeneity and Change Point Detection Analysis of Seasonal and Annual Precipitation and Temperature Series Van, Turkiye","authors":"I. Yasa, Mehmet Ishak Yüce, Musa Eşit","doi":"10.53433/yyufbed.1204538","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1204538","url":null,"abstract":"Abstract: Researcher which study water resources, hydrological processes, and climate change fields are given of high importance to the accuracy and consistency of historical temperature and precipitation series. In this regard, Homogeneity tests are a helpful tool to manage the accuracy and consistency of the data. In this study, the homogeneity of seasonal and annual temperature and precipitation is examined using Standard Normal Homogeneity (SNHT), Pettitt (PT), Buishand Range (BR), and Cumulative Deviation (CD) tests at a significance level of 0.05. The four homogeneity tests are assessed using long-term annual and seasonal precipitation and temperature records obtained from five meteorological stations located in Van, Turkey. Finally, change point detection is investigated for each station. According to the results, the annual mean temperature rejects H0 hypothesis for all stations by four tests. While Ha alternative hypothesis is accepted for stations 17172 and 17852 and 17880 at annual total precipitation, stations 17784 and 17812 are observed as doubtful. Seasonal results revealed that although it is rarely seen that there is homogeneity, it can be concluded that the homogeneity is broken in the precipitation and temperature data, especially in the temperature data. It can be seen that stations 17784 and 17852 generally experienced changes after 2000, whereas stations 17172, 17812, and 17880 experienced changes before this year in the series. The results of this study constitute a source of information in terms of the reliability of the meteorological data series used in climate research, hydrological modeling, and statistical research to be carried out in this region. As a result, the reliability of the data should be questioned in the studies to be carried out in the Van region and the data should be made reliable in the projects to be carried out.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131129019","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-03DOI: 10.53433/yyufbed.1143435
F. Eryilmaz
An $R-$module $N$ is named cofinitely semisimple lifting or briefly cofinitely $ss-$lifting if for each cofinite submodule $S$ of $N$, $N$ has a decomposition $N=U'oplus V$ such that $U'subseteq S$ and $Scap Vsubseteq Soc_{s}(V)$. In this study, equivalent conditions to this definition are given. In addition, the basic features of this concept defined in this article are examined.
{"title":"Cofinitely Semisimple (ss-) Lifting Modules","authors":"F. Eryilmaz","doi":"10.53433/yyufbed.1143435","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1143435","url":null,"abstract":"An $R-$module $N$ is named cofinitely semisimple lifting or briefly cofinitely $ss-$lifting if for each cofinite submodule $S$ of $N$, $N$ has a decomposition $N=U'oplus V$ such that $U'subseteq S$ and $Scap Vsubseteq Soc_{s}(V)$. In this study, equivalent conditions to this definition are given. In addition, the basic features of this concept defined in this article are examined.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-03","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132721552","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-31DOI: 10.53433/yyufbed.1153811
Kaan Aksoy
Epoksi reçineler, ısıya, neme ve kimyasallara karşı mükemmel dirençleri, yüksek gerilme mukavemeti, kürleme işlemi sırasında düşük büzülme ve mükemmel boyutsal stabiliteleri nedeniyle, elektrik ve elektronik endüstrileri, nakliye, kaplamalar, yapıştırıcılar ve kompozitlerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Epoksi reçineler oldukça yanıcıdır ve yanıcılık özellikleri, yüksek alev dayanımı gerektiren alanlarda kullanımlarını ciddi şekilde sınırlar. Bu zorlu problemin üstesinden gelmek için halojen bazlı alev geciktiriciler, organik fosfor bileşikleri (amonyum polifosfat ve melamin polifosfat gibi), mineral bileşikler (alüminyum trihidrat ve magnezyum hidroksit gibi), azot ve silikon katkısı gibi çeşitli çözümler, şişen alev geciktirici ve nanopartiküller önerilmiştir. Çoğu fosforlu bileşik, alev geciktirici epoksi reçinelerinde halojen bileşikleri yerine kullanılır. Alev geciktiricilerde katkı maddesi olarak farklı fosfor bileşikleri kullanılır. Alev geciktirici katkılarla karşılaştırıldığında, epoksi reçinelerdeki reaktif organik fosfor bileşikleri mükemmel alev geciktirici verim gösterir. Bu bileşikler, sertleştirici ajanın bir parçası olarak polimerin kafes gövdesine kimyasal olarak aktarılabilir veya epoksi reçinelerin kendi yapıları tarafından, doğal alev geciktirici özelliği indüklenebilir. Bu bildiride, alev geciktiricilerin sınıflandırılması (halojen, organik fosfor bileşikleri, mineraller, nitrojen ve silikon esaslı malzemeler, şişen alev geciktirici ve nanokompozitler) polimerlerin yanma döngüsü ve epoksi reçineler için özellikle fosfor bazlı malzemeler olmak üzere alev geciktiricilerin uygulanması incelenmiştir. UL-94, sınırlayıcı oksijen indeksi ve koni kalorimetri gibi çeşitli alev geciktirici değerlendirme testleri de kısaca açıklanmıştır.
{"title":"Flame Retardant Compounds Used in Epoxy Resins: Review","authors":"Kaan Aksoy","doi":"10.53433/yyufbed.1153811","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1153811","url":null,"abstract":"Epoksi reçineler, ısıya, neme ve kimyasallara karşı mükemmel dirençleri, yüksek gerilme mukavemeti, kürleme işlemi sırasında düşük büzülme ve mükemmel boyutsal stabiliteleri nedeniyle, elektrik ve elektronik endüstrileri, nakliye, kaplamalar, yapıştırıcılar ve kompozitlerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Epoksi reçineler oldukça yanıcıdır ve yanıcılık özellikleri, yüksek alev dayanımı gerektiren alanlarda kullanımlarını ciddi şekilde sınırlar. Bu zorlu problemin üstesinden gelmek için halojen bazlı alev geciktiriciler, organik fosfor bileşikleri (amonyum polifosfat ve melamin polifosfat gibi), mineral bileşikler (alüminyum trihidrat ve magnezyum hidroksit gibi), azot ve silikon katkısı gibi çeşitli çözümler, şişen alev geciktirici ve nanopartiküller önerilmiştir. Çoğu fosforlu bileşik, alev geciktirici epoksi reçinelerinde halojen bileşikleri yerine kullanılır. Alev geciktiricilerde katkı maddesi olarak farklı fosfor bileşikleri kullanılır. Alev geciktirici katkılarla karşılaştırıldığında, epoksi reçinelerdeki reaktif organik fosfor bileşikleri mükemmel alev geciktirici verim gösterir. Bu bileşikler, sertleştirici ajanın bir parçası olarak polimerin kafes gövdesine kimyasal olarak aktarılabilir veya epoksi reçinelerin kendi yapıları tarafından, doğal alev geciktirici özelliği indüklenebilir. Bu bildiride, alev geciktiricilerin sınıflandırılması (halojen, organik fosfor bileşikleri, mineraller, nitrojen ve silikon esaslı malzemeler, şişen alev geciktirici ve nanokompozitler) polimerlerin yanma döngüsü ve epoksi reçineler için özellikle fosfor bazlı malzemeler olmak üzere alev geciktiricilerin uygulanması incelenmiştir. UL-94, sınırlayıcı oksijen indeksi ve koni kalorimetri gibi çeşitli alev geciktirici değerlendirme testleri de kısaca açıklanmıştır.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116836445","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-31DOI: 10.53433/yyufbed.1229265
Halit Mertol
A major earthquake with a magnitude Mw = 7.2 (ML = 6.7) occurred on Eastern part of Turkey on October 23, 2011. The ground motion had a measured peak ground acceleration of 0.18×g. The earthquake resulted in damage in masonry and reinforced concrete structures ranging from minor cracking to total collapse. A 4-story reinforced concrete school building in Gedikbulak Village experienced total failure during this earthquake. This school building was a typical project (No: 10370) prepared by the Ministry of Education of Turkey and this typical project was widely being used for the construction of school buildings in various locations throughout Turkey. This paper explains the site observations of Atılım University Reconnaissance Team carried out at the collapse site of the school building few days after the main shock and detailed analysis with an emphasis on the reason of failure of the school building. The results of the analysis indicated that the collapse happened due to the separation of the bottom of shear walls (in both x- and y-directions) from the foundation due to inadequate development and lap splice length of the plain reinforcing bars. Comments were made for existing school buildings to prevent any collapses in the future earthquakes.
{"title":"23 Ekim 2011 Van, Türkiye Depremi Sırasında Gedikbulak Okul Binasının Yıkılması","authors":"Halit Mertol","doi":"10.53433/yyufbed.1229265","DOIUrl":"https://doi.org/10.53433/yyufbed.1229265","url":null,"abstract":"A major earthquake with a magnitude Mw = 7.2 (ML = 6.7) occurred on Eastern part of Turkey on October 23, 2011. The ground motion had a measured peak ground acceleration of 0.18×g. The earthquake resulted in damage in masonry and reinforced concrete structures ranging from minor cracking to total collapse. A 4-story reinforced concrete school building in Gedikbulak Village experienced total failure during this earthquake. This school building was a typical project (No: 10370) prepared by the Ministry of Education of Turkey and this typical project was widely being used for the construction of school buildings in various locations throughout Turkey. This paper explains the site observations of Atılım University Reconnaissance Team carried out at the collapse site of the school building few days after the main shock and detailed analysis with an emphasis on the reason of failure of the school building. The results of the analysis indicated that the collapse happened due to the separation of the bottom of shear walls (in both x- and y-directions) from the foundation due to inadequate development and lap splice length of the plain reinforcing bars. Comments were made for existing school buildings to prevent any collapses in the future earthquakes.","PeriodicalId":386555,"journal":{"name":"Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"129120926","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：