Prawo do strajku jest poddawane krytyce. Głównym argumentem przeciwników tej instytucji jest – widoczna już prima facie – jego sprzeczność z zasadą pokoju społecznego i dobra wspólnego. W szczególności wskazuje się na przestarzałość tej instytucji oraz istnienie innych metod rozwiązywania sporu, które z powodzeniem mogłyby ją zastąpić. Z tego powodu celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze dotyczące określenia relacji między prawem do strajku a zasadą pokoju społecznego. W tym celu praca z wyłączeniem wstępu, została podzielona na sześć części. Pierwsze dwie zostały poświęcone konceptualizacji pojęcia prawa do strajku i zasady pokoju społecznego. Następnie w dalszej części artykułu zagadnienia te zostały poddane analizie w aspekcie historycznym, aksjologicznym i moralno-etycznym. Po dokonaniu ustaleń, że prawo do strajku nie jest prostym zaprzeczeniem pokoju społecznego, zostało wykazane, na czym polega konstruktywna funkcja strajków w realizacji tej zasady. Następnie zostały przedstawione warunki, po zrealizowaniu których strajk może mieć pozytywny wkład w kształtowanie pokoju społecznego i dobra wspólnego. Na końcu zostały przedstawione wnioski.
{"title":"Prawo do strajku a zasada pokoju społecznego. Uwagi na tle katolickiej nauki społecznej i prawa pracy","authors":"Karol Sołtys","doi":"10.18290/kip2023.6","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.6","url":null,"abstract":"Prawo do strajku jest poddawane krytyce. Głównym argumentem przeciwników tej instytucji jest – widoczna już prima facie – jego sprzeczność z zasadą pokoju społecznego i dobra wspólnego. W szczególności wskazuje się na przestarzałość tej instytucji oraz istnienie innych metod rozwiązywania sporu, które z powodzeniem mogłyby ją zastąpić. Z tego powodu celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze dotyczące określenia relacji między prawem do strajku a zasadą pokoju społecznego. W tym celu praca z wyłączeniem wstępu, została podzielona na sześć części. Pierwsze dwie zostały poświęcone konceptualizacji pojęcia prawa do strajku i zasady pokoju społecznego. Następnie w dalszej części artykułu zagadnienia te zostały poddane analizie w aspekcie historycznym, aksjologicznym i moralno-etycznym. Po dokonaniu ustaleń, że prawo do strajku nie jest prostym zaprzeczeniem pokoju społecznego, zostało wykazane, na czym polega konstruktywna funkcja strajków w realizacji tej zasady. Następnie zostały przedstawione warunki, po zrealizowaniu których strajk może mieć pozytywny wkład w kształtowanie pokoju społecznego i dobra wspólnego. Na końcu zostały przedstawione wnioski.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"81 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135100113","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Materiał źródłowy niniejszego artykułu stanowią kwestionariusze wizytacyjne i dekrety reformatorskie z wizytacji kanonicznych Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza zgromadzone w zespole akt WK XXVII/3 – WK LIV/2 w Archiwum Diecezjalnym im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza w Tarnowie. Ich szczegółowa analiza pozwala zobrazować rys posługi biskupiej Pasterza kierującego diecezją tarnowską w latach 1962-1990. Abp Ablewicz przeprowadził 152 wizytacje kanoniczne parafii i rektoratów. Do każdej przygotowywał się drobiazgowo zgłębiając kwestionariusze wizytacyjne. Same wizytacje prowadził zgodnie z dyspozycjami zawartymi w kan. 343-346 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., stat. 43 Trzeciego Synodu Diecezji Tarnowskiej, a szczególnie instrukcji synodalnej Wizytacja kanoniczna. Efektem wizytacji były przesyłane do każdej z parafii dekrety reformatorskie zawierające szczegółowe i merytoryczne wskazania powizytacyjne.
{"title":"Wizytacje kanoniczne przeprowadzone przez Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza","authors":"Paweł Lewandowski","doi":"10.18290/kip2023.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.10","url":null,"abstract":"Materiał źródłowy niniejszego artykułu stanowią kwestionariusze wizytacyjne i dekrety reformatorskie z wizytacji kanonicznych Biskupa Tarnowskiego Jerzego Ablewicza zgromadzone w zespole akt WK XXVII/3 – WK LIV/2 w Archiwum Diecezjalnym im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza w Tarnowie. Ich szczegółowa analiza pozwala zobrazować rys posługi biskupiej Pasterza kierującego diecezją tarnowską w latach 1962-1990. Abp Ablewicz przeprowadził 152 wizytacje kanoniczne parafii i rektoratów. Do każdej przygotowywał się drobiazgowo zgłębiając kwestionariusze wizytacyjne. Same wizytacje prowadził zgodnie z dyspozycjami zawartymi w kan. 343-346 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., stat. 43 Trzeciego Synodu Diecezji Tarnowskiej, a szczególnie instrukcji synodalnej Wizytacja kanoniczna. Efektem wizytacji były przesyłane do każdej z parafii dekrety reformatorskie zawierające szczegółowe i merytoryczne wskazania powizytacyjne.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"22 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135099932","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Biskup diecezjalny jest zobowiązany do ustanowienia rady kapłańskiej, która reprezentuje wszystkich kapłanów pełniących zadania duszpasterskie lub sprawujących urzędy w diecezji. Rada jest jego kolegialnym organem doradczym. Autor podaje krótki praktyczny komentarz na temat rady kapłańskiej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. (kan. 495-501).
{"title":"Rada kapłańska w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku","authors":"Štefan Brinda","doi":"10.18290/kip2023.9","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.9","url":null,"abstract":"Biskup diecezjalny jest zobowiązany do ustanowienia rady kapłańskiej, która reprezentuje wszystkich kapłanów pełniących zadania duszpasterskie lub sprawujących urzędy w diecezji. Rada jest jego kolegialnym organem doradczym. Autor podaje krótki praktyczny komentarz na temat rady kapłańskiej według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. (kan. 495-501).","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135099926","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
RODO jest aktem prawnym Unii Europejskiej, który wyznacza nowe standardy ochrony danych osobowych związane z ich przetwarzaniem. Przyjęte w nim rozwiązania są celowe i stanowią solidny fundament ochrony danych osobowych obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej. Biorąc pod uwagę niezależność i autonomię Kościoła katolickiego przewidzianą m.in. w Konstytucji RP oraz Konkordacie między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 r., autor ma na celu przedstawienie statusu, sposobu wybierania, uprawnień i kompetencji Kościelnego Inspektora Ochrony Danych. Celem niniejszej analizy jest również odpowiedź, czy KIOD jako organ nadzoru w zakresie ochrony danych osobowych wykonuje zadania w sposób niezależny, tj. bez jakiegokolwiek wpływu z zewnątrz w toczące się postępowania.
{"title":"Pozycja prawna i zadania Kościelnego Inspektora Ochrony Danych w świetle unijnych i polskich regulacji","authors":"J. Ciechanowska","doi":"10.18290/kip2023.2","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.2","url":null,"abstract":"RODO jest aktem prawnym Unii Europejskiej, który wyznacza nowe standardy ochrony danych osobowych związane z ich przetwarzaniem. Przyjęte w nim rozwiązania są celowe i stanowią solidny fundament ochrony danych osobowych obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej. Biorąc pod uwagę niezależność i autonomię Kościoła katolickiego przewidzianą m.in. w Konstytucji RP oraz Konkordacie między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z dnia 28 lipca 1993 r., autor ma na celu przedstawienie statusu, sposobu wybierania, uprawnień i kompetencji Kościelnego Inspektora Ochrony Danych. Celem niniejszej analizy jest również odpowiedź, czy KIOD jako organ nadzoru w zakresie ochrony danych osobowych wykonuje zadania w sposób niezależny, tj. bez jakiegokolwiek wpływu z zewnątrz w toczące się postępowania.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47464688","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Po promulgowaniu KPK/83 powstał problem wzajemnej relacji kan. 1099 KPK/83, zmodyfikowanego w stosunku do kan. 1084 KPK/17 (błąd prawny m.in. co do nierozerwalności małżeństwa; modyfikacją stała się klauzula „dummodo non determinet voluntatem”) i kan. 1101 § 2 KPK/83 (wykluczenie pozytywnym aktem woli m.in. nierozerwalności małżeństwa). W gruncie rzeczy chodzi o odpowiedź na pytanie, czy error iuris stanowi autonomiczny tytuł nieważności małżeństwa, czy też sprowadza się do aktu symulacyjnego. Debata w tym zakresie objęła zarówno doktrynę, jak i orzecznictwo Roty Rzymskiej.
Należy zauważyć, że wykluczając nierozerwalność małżeństwa (kan. 1101 § 2 KPK/83), nupturient ma pełną świadomość tego, że związek ten jest nierozerwalny, niemniej jednak przymiot ten wklucza pozytywnym aktem woli. Ma więc wówczas miejsce rozbieżność między aktem zewnętrznym (wyrażenie zgody małżeńskiej) i przedmiotem woli (małżeństwo rozwiązalne). Tymczasem, w myśl kan. 1099 KPK/83 nupturient trwa w błędzie co do nierozerwalności małżeństwa (jest przekonany o tym, że małżeństwo jest rozwiązalne, nie znając innej formy małżeństwa).
Należy zdecydowanie opowiedzieć się za autonomicznością error iuris (pogląd ten dominuje tak w doktrynie, jak i w orzecznictwie ratalnym). Jednocześnie trzeba podkreślić, iż zdeterminowanie woli przez błąd bynajmniej nie oznacza braku u kontrahenta pozytywnego aktu woli, na co wskazują słowa kan. 1099 KPK/83 „dummodo non determinet voluntatem”. Sam błąd (jak w odniesieniu do kan. 1096 KPK/83) nie niweczy zgody małżeńskiej, wymagając interwencji woli (wola jest zdeterminowana przez błąd). Akt woli zawarcia małżeństwa rozwiązalnego, który nie jest jednak aktem symulacyjnym, stanowi rzeczywistą intencję kontrahenta skierowaną ku małżeństwu nieprawdziwemu (rozwiązalnemu).
Gdy chodzi o ową interwencję woli, to wolno przyjąć, że błąd determinujący wolę ku małżeństwu rozwiązalnemu (znanemu kontrahentowi jako jedyne), stanowi de facto – implicite – wykluczenie nierozerwalności. Intencja bowiem zawarcia małżeństwa rozwiązalnego, jako rzeczywistości przeciwnej małżeństwu prawdziwemu (włączenie do przedmiotu zgody małżeńskiej elementu niezgodnego z instytucją małżeństwa), skutkuje domyślnym wykluczeniem tego ostatniego.
{"title":"Błąd co do nierozerwalności małżeństwa (kan. 1099 KPK) a wykluczenie nierozerwalności małżeństwa (kan. 1101 § 2 KPK) w świetle doktryny i orzecznictwa","authors":"Wojciech Góralski","doi":"10.18290/kip2023.12","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.12","url":null,"abstract":"Po promulgowaniu KPK/83 powstał problem wzajemnej relacji kan. 1099 KPK/83, zmodyfikowanego w stosunku do kan. 1084 KPK/17 (błąd prawny m.in. co do nierozerwalności małżeństwa; modyfikacją stała się klauzula „dummodo non determinet voluntatem”) i kan. 1101 § 2 KPK/83 (wykluczenie pozytywnym aktem woli m.in. nierozerwalności małżeństwa). W gruncie rzeczy chodzi o odpowiedź na pytanie, czy error iuris stanowi autonomiczny tytuł nieważności małżeństwa, czy też sprowadza się do aktu symulacyjnego. Debata w tym zakresie objęła zarówno doktrynę, jak i orzecznictwo Roty Rzymskiej.
 Należy zauważyć, że wykluczając nierozerwalność małżeństwa (kan. 1101 § 2 KPK/83), nupturient ma pełną świadomość tego, że związek ten jest nierozerwalny, niemniej jednak przymiot ten wklucza pozytywnym aktem woli. Ma więc wówczas miejsce rozbieżność między aktem zewnętrznym (wyrażenie zgody małżeńskiej) i przedmiotem woli (małżeństwo rozwiązalne). Tymczasem, w myśl kan. 1099 KPK/83 nupturient trwa w błędzie co do nierozerwalności małżeństwa (jest przekonany o tym, że małżeństwo jest rozwiązalne, nie znając innej formy małżeństwa).
 Należy zdecydowanie opowiedzieć się za autonomicznością error iuris (pogląd ten dominuje tak w doktrynie, jak i w orzecznictwie ratalnym). Jednocześnie trzeba podkreślić, iż zdeterminowanie woli przez błąd bynajmniej nie oznacza braku u kontrahenta pozytywnego aktu woli, na co wskazują słowa kan. 1099 KPK/83 „dummodo non determinet voluntatem”. Sam błąd (jak w odniesieniu do kan. 1096 KPK/83) nie niweczy zgody małżeńskiej, wymagając interwencji woli (wola jest zdeterminowana przez błąd). Akt woli zawarcia małżeństwa rozwiązalnego, który nie jest jednak aktem symulacyjnym, stanowi rzeczywistą intencję kontrahenta skierowaną ku małżeństwu nieprawdziwemu (rozwiązalnemu).
 Gdy chodzi o ową interwencję woli, to wolno przyjąć, że błąd determinujący wolę ku małżeństwu rozwiązalnemu (znanemu kontrahentowi jako jedyne), stanowi de facto – implicite – wykluczenie nierozerwalności. Intencja bowiem zawarcia małżeństwa rozwiązalnego, jako rzeczywistości przeciwnej małżeństwu prawdziwemu (włączenie do przedmiotu zgody małżeńskiej elementu niezgodnego z instytucją małżeństwa), skutkuje domyślnym wykluczeniem tego ostatniego.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"43 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135100118","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article examines the main principles and forms of relations between the State criminal and executive Service of Ukraine and religious organizations. The role of religion in the correction and resocialization of convicts is highlighted. The principles and forms of involvement of religious organizations in working with convicts are considered. The international and Ukrainian regulatory framework, which regulates the activities of religious organizations in penal institutions and providing for the religious needs of prisoners, has been analyzed. It was concluded that Ukrainian legislation and state policy as a whole contribute to ensuring the rights of religious prisoners and meeting their religious needs. Problematic issues in this field and prospects for the development of relations between the penitentiary system and the church are identified.
{"title":"Relations of the State Criminal and Executive Service of Ukraine with Religious Organizations","authors":"Volodymyr Spivak","doi":"10.18290/kip2023.7","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.7","url":null,"abstract":"The article examines the main principles and forms of relations between the State criminal and executive Service of Ukraine and religious organizations. The role of religion in the correction and resocialization of convicts is highlighted. The principles and forms of involvement of religious organizations in working with convicts are considered. The international and Ukrainian regulatory framework, which regulates the activities of religious organizations in penal institutions and providing for the religious needs of prisoners, has been analyzed. It was concluded that Ukrainian legislation and state policy as a whole contribute to ensuring the rights of religious prisoners and meeting their religious needs. Problematic issues in this field and prospects for the development of relations between the penitentiary system and the church are identified.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"48 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135099931","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
W obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę jej obywatele zostali zmuszeni szukać schronienia poza granicami swojej ojczyzny, również w Polsce. Terytorium Ukrainy zamieszkują przede wszystkim osoby deklarujące się jako prawosławni lub wierni Ukraińskiego Kościoła Grekokatolickiego. W kontekście powyższego uaktualnia się potrzeba przypomnienia zasad dotyczących form niesienia duchowej pociechy przez łacińskich duszpasterzy wiernym Kościołów wschodnich. Artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich poświęcona jest zasadom udzielania posług religijnych w perspektywie międzyobrządkowej, a więc udzielanych przez łacińskich duszpasterzy katolikom wschodnim. Druga część traktuje o regułach udzielania sakramentów, sakramentaliów oraz udostępniania miejsc i przedmiotów umożliwiających sprawowanie kultu Bożego chrześcijanom prawosławnym. W pracy przywołano prawne regulacje zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r., Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich, Dyrektorium ekumenicznym z 1993 r. oraz – również w celu ich popularyzacji – dokumentach Rad Konferencji Episkopatu Polski.
{"title":"Posługi religijne udzielane wiernym Kościołów wschodnich w świetle sytuacji geopolitycznej w Ukrainie","authors":"Malwina Kędracka","doi":"10.18290/kip2023.5","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.5","url":null,"abstract":"W obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę jej obywatele zostali zmuszeni szukać schronienia poza granicami swojej ojczyzny, również w Polsce. Terytorium Ukrainy zamieszkują przede wszystkim osoby deklarujące się jako prawosławni lub wierni Ukraińskiego Kościoła Grekokatolickiego. W kontekście powyższego uaktualnia się potrzeba przypomnienia zasad dotyczących form niesienia duchowej pociechy przez łacińskich duszpasterzy wiernym Kościołów wschodnich. Artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich poświęcona jest zasadom udzielania posług religijnych w perspektywie międzyobrządkowej, a więc udzielanych przez łacińskich duszpasterzy katolikom wschodnim. Druga część traktuje o regułach udzielania sakramentów, sakramentaliów oraz udostępniania miejsc i przedmiotów umożliwiających sprawowanie kultu Bożego chrześcijanom prawosławnym. W pracy przywołano prawne regulacje zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r., Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich, Dyrektorium ekumenicznym z 1993 r. oraz – również w celu ich popularyzacji – dokumentach Rad Konferencji Episkopatu Polski.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47733409","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The article is devoted to the study of the seal of confession legal protection by Ukrainian legislation under the circumstances of its formation and development. The conducted analysis has given grounds to make up conclusions concerning the “three levels” of regulation and protection of the seal of confession by the legislation of Ukraine, depending on the conditions and circumstances of the confession. The general legal protection of the seal of confession is accomplished through the provisions of the Law “On Freedom of Conscience and Religious Organizations” as well as procedural codes regarding the prohibition of demanding the information obtained from believers by clergymen during the confession and interrogating them as witnesses. Information entrusted to a military chaplain by a serviceman has a higher degree of legal protection, as such an information acquires the status of confidential. The highest degree of legal protection under Ukrainian legislation is established for confessions made in penitentiary institutions. For such confessions, prohibitions on the disclosure of information apply not only to priests, but also to other persons: employees of penitentiary authorities, the court, an interpreter. There are also positive obligations to create conditions for confession and ensure its secrecy.
{"title":"The Seal of Confession under the Legislation of Ukraine","authors":"O. Bilash, T. Karabin, P. Cherevko","doi":"10.18290/kip2023.1","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.1","url":null,"abstract":"The article is devoted to the study of the seal of confession legal protection by Ukrainian legislation under the circumstances of its formation and development. The conducted analysis has given grounds to make up conclusions concerning the “three levels” of regulation and protection of the seal of confession by the legislation of Ukraine, depending on the conditions and circumstances of the confession. The general legal protection of the seal of confession is accomplished through the provisions of the Law “On Freedom of Conscience and Religious Organizations” as well as procedural codes regarding the prohibition of demanding the information obtained from believers by clergymen during the confession and interrogating them as witnesses. Information entrusted to a military chaplain by a serviceman has a higher degree of legal protection, as such an information acquires the status of confidential. The highest degree of legal protection under Ukrainian legislation is established for confessions made in penitentiary institutions. For such confessions, prohibitions on the disclosure of information apply not only to priests, but also to other persons: employees of penitentiary authorities, the court, an interpreter. There are also positive obligations to create conditions for confession and ensure its secrecy.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.1,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48634186","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
{"title":"Konferencja Naukowa Ukraiński Kościół Greckokatolicki w orbicie troski i zainteresowania Jana Pawła II. Lublin, 6 września 2021 roku","authors":"Malwina Kędracka","doi":"10.18290/kip2023.16","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.16","url":null,"abstract":"","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135099662","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents an as yet uncharted topic of the apostolic process in the Diocese of Budweis in 1897-1901 and other activities and events related to Neumann’s process of beatification and canonization in the Diocese Budweis until the decree on Neuman’s heroic virtues was issued in 1921.
{"title":"Apostolic Process on John Nepomucene Neumann in the Diocese of Budweis 1897-1901","authors":"Rudolf Svoboda","doi":"10.18290/kip2023.13","DOIUrl":"https://doi.org/10.18290/kip2023.13","url":null,"abstract":"The process of the canonization and beatification of John Nepomucene Neumann began in 1886 in the Archdiocese of Philadelphia and the Diocese of Budweis. His canonization was completed in 1977. The study presents an as yet uncharted topic of the apostolic process in the Diocese of Budweis in 1897-1901 and other activities and events related to Neumann’s process of beatification and canonization in the Diocese Budweis until the decree on Neuman’s heroic virtues was issued in 1921.","PeriodicalId":40167,"journal":{"name":"Kosciol i Prawo","volume":"18 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"135099930","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：