Pub Date : 2024-06-07DOI: 10.26791/sarkiat.1443378
Orhan Güvel
Kur’ân yorumunda dikkate alınması gereken Arapça gramer özelliklerinden birisi, üçüncü tekil şahıs zamirlerinin hangi maksatla kullanıldığını tespit etmekle ilişkilidir. Genel kanaat bu zamirlerin her durumda öncesinde kendisiyle sayı ve cins bakımından uyumlu bir isme dönmesi gerektiği yönündedir. Ancak burada üçüncü tekil şahıs zamirlerinin Kur’ân’da aynı zamanda “işaret zamiri” olarak kullanıldığı gözden kaçırılmaktadır. Bu durum çok sayıda âyetin eksik ya da yanlış yorumlanmasına kapı aralamaktadır. Nisâ 4/159 âyetinde zikri geçen “وَإِنْ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ” ifadesinde kullanılan iki “هو” zamirinin yorumlanmasında benzer bir sorun mevcuttur. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak Nisâ 4/159 âyetinin tefsir ve meâllerde yorumlanışına dair örnekler incelemeye tabi tutulmuştur. Tefsir ve meâllerde genel temayül, buradaki zamirlerden ilkinin şahıs zamiri olarak Hz. ʿÎsâ’ya, ikincisinin ise ehlikitaptan her bir ferde ya da Hz. ʿÎsâ’ya ircâ edilmesi gerektiği yönündedir. Bu çerçevede âyetin ilgili bölümü genellikle şöyle meâllendirilmektedir: “Kitap ehlinden hiç kimse yoktur ki ölümünden önce, ona (ʿÎsâ’ya) iman edecek olmasın.” (Nisâ 4/159). Yapılan incelemede âyetteki ilk, üçüncü tekil şahıs zamirinin işaret zamiri olarak “Hz. ʿÎsâ’nın çarmıha gerilerek öldürüldüğü” inancına, ikinci zamirin ise Yahudilerden her bir ferde râci kılınmasının âyetin bağlamıyla en uyumlu yorum olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre âyette ehlikitap mensuplarının ölmeden hemen önce Hz. ʿÎsâ’ya iman edecekleri değil ölünceye değin Hz. ʿÎsâ’nın çarmıha gerilerek öldürüldüğü inancını ısrarlı bir şekilde devam ettirecekleri haber verilmiş olmaktadır.
{"title":"EHL-İ KİTABIN ÖLÜMÜNDEN ÖNCE HZ. ʿÎSÂ’YA İMAN ETMESİ MESELESİ: NİSÂ 4/159 ÂYETİ ÖRNEĞİNDE KUR’ÂN YORUMUNDA ÜÇÜNCÜ TEKİL ŞAHIS ZAMİRLERİNİN İŞLEVİ","authors":"Orhan Güvel","doi":"10.26791/sarkiat.1443378","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1443378","url":null,"abstract":"Kur’ân yorumunda dikkate alınması gereken Arapça gramer özelliklerinden birisi, üçüncü tekil şahıs zamirlerinin hangi maksatla kullanıldığını tespit etmekle ilişkilidir. Genel kanaat bu zamirlerin her durumda öncesinde kendisiyle sayı ve cins bakımından uyumlu bir isme dönmesi gerektiği yönündedir. Ancak burada üçüncü tekil şahıs zamirlerinin Kur’ân’da aynı zamanda “işaret zamiri” olarak kullanıldığı gözden kaçırılmaktadır. Bu durum çok sayıda âyetin eksik ya da yanlış yorumlanmasına kapı aralamaktadır. Nisâ 4/159 âyetinde zikri geçen “وَإِنْ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ” ifadesinde kullanılan iki “هو” zamirinin yorumlanmasında benzer bir sorun mevcuttur. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak Nisâ 4/159 âyetinin tefsir ve meâllerde yorumlanışına dair örnekler incelemeye tabi tutulmuştur. Tefsir ve meâllerde genel temayül, buradaki zamirlerden ilkinin şahıs zamiri olarak Hz. ʿÎsâ’ya, ikincisinin ise ehlikitaptan her bir ferde ya da Hz. ʿÎsâ’ya ircâ edilmesi gerektiği yönündedir. Bu çerçevede âyetin ilgili bölümü genellikle şöyle meâllendirilmektedir: “Kitap ehlinden hiç kimse yoktur ki ölümünden önce, ona (ʿÎsâ’ya) iman edecek olmasın.” (Nisâ 4/159). Yapılan incelemede âyetteki ilk, üçüncü tekil şahıs zamirinin işaret zamiri olarak “Hz. ʿÎsâ’nın çarmıha gerilerek öldürüldüğü” inancına, ikinci zamirin ise Yahudilerden her bir ferde râci kılınmasının âyetin bağlamıyla en uyumlu yorum olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre âyette ehlikitap mensuplarının ölmeden hemen önce Hz. ʿÎsâ’ya iman edecekleri değil ölünceye değin Hz. ʿÎsâ’nın çarmıha gerilerek öldürüldüğü inancını ısrarlı bir şekilde devam ettirecekleri haber verilmiş olmaktadır.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":" 3","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141374166","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-28DOI: 10.26791/sarkiat.1387309
Vural Genç, M. Dehqan
Interest in the group of inscriptions now referred to as ‘Akhlāṭ tombstones’ was mainly revived in 1972 by the reading and interpretation of some inscriptions of the tombstones at Akhlāṭ Meydanlık Cemetery. These readings, accompanied by breakthroughs in the decipherment of the script, allowed the inscriptions to be read for the first time. Although some inscriptions are complete, the reading and linguistic content of the majority of the inscriptions remain largely obscure. In this brief note, a re-reading is put forward concerning the tombstone of Pasha Khātūn, a fourteenth-century Ŗōzhikī princess of Bidlīs. It underscores the importance of the inscriptions and tombstones found in Bidlīs for cross-verifying information with other contemporary sources.
{"title":"Re-reading of the Akhlāṭ Pasha Khātūn Inscription: Tombstone of a Fourteenth-Century Ŗōzhikī Princess","authors":"Vural Genç, M. Dehqan","doi":"10.26791/sarkiat.1387309","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1387309","url":null,"abstract":"Interest in the group of inscriptions now referred to as ‘Akhlāṭ tombstones’ was mainly revived in 1972 by the reading and interpretation of some inscriptions of the tombstones at Akhlāṭ Meydanlık Cemetery. These readings, accompanied by breakthroughs in the decipherment of the script, allowed the inscriptions to be read for the first time. Although some inscriptions are complete, the reading and linguistic content of the majority of the inscriptions remain largely obscure. In this brief note, a re-reading is put forward concerning the tombstone of Pasha Khātūn, a fourteenth-century Ŗōzhikī princess of Bidlīs. It underscores the importance of the inscriptions and tombstones found in Bidlīs for cross-verifying information with other contemporary sources.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"23 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139220343","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-26DOI: 10.26791/sarkiat.1325485
Mustafa Özden
Öz Bilgi-iman kavramları İslam kültür ve medeniyetinde üzerinde en çok durulan kavramların başında gelmektedir. Dinin inanç ilkelerinin belirlenmesinde kesinlik ifade etmeyen zannî bilgiye güvenilmeyip, kanıtlarla doğrulanmış kesin bilgiye ulaşma zorunluluğunun bulunması, bilgi üzerinde ehemmiyetle durulması sonucunu doğurmuştur. Kelam biliminde imanın tasdike bağlı oluşu, onun bilgi ile olan ilişkisini göstermektedir. Zira bilgi sahibi olmak ve temelde zihinsel süreçleri çalıştırarak iman etmek insanın en temel özelliğidir. Zihinsel süreçlerden geçerek gerçekleştiği için iman, psikolojik bir bağlılığın ötesinde bilgi temelli bir akletme sürecinin sonunda ortaya çıkar. İnsana kalemle yazmayı, isimleri, kelimeleri, hikmeti, kitabı öğreten Allah, insanın kendisine bağlılığının bilgi temelinde gerçekleşmesini arzu etmektedir. Bu çalışmada insanı diğer varlıklardan ayıran en önemli değer ölçütlerinden olan bilgi-iman kavramlarının ilişkisel bağlamı: İman etmede bilginin işlevsel önemi nedir? Bilgi ile iman arasında bir zıtlık, uçurum var mıdır? Bu kavramlardan birine öncelik vermek gerekir mi? vb. sorulardan hareketle Kur’ân merkeze alınarak değerlendirilecektir. Anahtar Kelimeler: Allah, İnsan, Kur’an, İman, İlm-i Kelâm.
{"title":"An Evaluatıon on The Relational Context of The Conceptıons of Knowledge Belief from The Qur'an","authors":"Mustafa Özden","doi":"10.26791/sarkiat.1325485","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1325485","url":null,"abstract":"Öz Bilgi-iman kavramları İslam kültür ve medeniyetinde üzerinde en çok durulan kavramların başında gelmektedir. Dinin inanç ilkelerinin belirlenmesinde kesinlik ifade etmeyen zannî bilgiye güvenilmeyip, kanıtlarla doğrulanmış kesin bilgiye ulaşma zorunluluğunun bulunması, bilgi üzerinde ehemmiyetle durulması sonucunu doğurmuştur. Kelam biliminde imanın tasdike bağlı oluşu, onun bilgi ile olan ilişkisini göstermektedir. Zira bilgi sahibi olmak ve temelde zihinsel süreçleri çalıştırarak iman etmek insanın en temel özelliğidir. Zihinsel süreçlerden geçerek gerçekleştiği için iman, psikolojik bir bağlılığın ötesinde bilgi temelli bir akletme sürecinin sonunda ortaya çıkar. İnsana kalemle yazmayı, isimleri, kelimeleri, hikmeti, kitabı öğreten Allah, insanın kendisine bağlılığının bilgi temelinde gerçekleşmesini arzu etmektedir. Bu çalışmada insanı diğer varlıklardan ayıran en önemli değer ölçütlerinden olan bilgi-iman kavramlarının ilişkisel bağlamı: İman etmede bilginin işlevsel önemi nedir? Bilgi ile iman arasında bir zıtlık, uçurum var mıdır? Bu kavramlardan birine öncelik vermek gerekir mi? vb. sorulardan hareketle Kur’ân merkeze alınarak değerlendirilecektir. Anahtar Kelimeler: Allah, İnsan, Kur’an, İman, İlm-i Kelâm.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"291 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-26","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139235792","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-20DOI: 10.26791/sarkiat.1320467
Mehmet Kavak
Zehir, geçmişten günümüze kadar daha ziyade suikast amacıyla kullanılagelmiş bir maddedir. Tarihte zehir ve çeşitleri konusunda bilgi veren çok sayıda müstakil eserin yanı sıra zehir konusu bir bölüm veya başlık şeklinde de ele alınmıştır. Ortaçağa dair seyahatname ve coğrafya türü eserlerde aktarılan zehir anekdotlarını müstakil zehir kitaplarından ayıran özellik ise genel bir zehir anlatımından ziyade anlatıların bu konunun uzmanı olmayan seyyahlar ve coğrafyacılar tarafından işlenmesi, sadece satır aralarında geçiyor olması ve genelde duyuma dayalı olmasıdır. Zehirbilim alanında üstün bilgelikleri ile tanınan Hint hekimlerinin bu konudaki bilgisinin tercümeler yoluyla Ortaçağ bilginlerine aktarıldığı ve bu konuda eserler kaleme alındığı bilinmektedir. Ortaçağ hekim ve botanikçilerinin yanı sıra aktarımlarından hareketle seyyahların, coğrafyacıların ve tarih kronikçilerinin de zehir konusuna ilgi duydukları ve bu konuda duyup işittiklerini kaleme aldıkları anlaşılmaktadır. Seyyah, coğrafyacı ve benzer tür kronikçilerin zehirler konusundaki detayları incelendiğinde zehirleri bitkisel, hayvansal ve kimyasal olmak üzere üç yönüyle ele aldıkları, panzehirlerden bahsettikleri ve farklı zehirleme usullerinden hareketle yapılan suikastlar ve işlenen cinayetler hakkında detaylar verdikleri görülmektedir.
{"title":"Poison, Antidote, and Assassination by Poison in Medieval Traveler and Geographer Narratives","authors":"Mehmet Kavak","doi":"10.26791/sarkiat.1320467","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1320467","url":null,"abstract":"Zehir, geçmişten günümüze kadar daha ziyade suikast amacıyla kullanılagelmiş bir maddedir. Tarihte zehir ve çeşitleri konusunda bilgi veren çok sayıda müstakil eserin yanı sıra zehir konusu bir bölüm veya başlık şeklinde de ele alınmıştır. Ortaçağa dair seyahatname ve coğrafya türü eserlerde aktarılan zehir anekdotlarını müstakil zehir kitaplarından ayıran özellik ise genel bir zehir anlatımından ziyade anlatıların bu konunun uzmanı olmayan seyyahlar ve coğrafyacılar tarafından işlenmesi, sadece satır aralarında geçiyor olması ve genelde duyuma dayalı olmasıdır. Zehirbilim alanında üstün bilgelikleri ile tanınan Hint hekimlerinin bu konudaki bilgisinin tercümeler yoluyla Ortaçağ bilginlerine aktarıldığı ve bu konuda eserler kaleme alındığı bilinmektedir. Ortaçağ hekim ve botanikçilerinin yanı sıra aktarımlarından hareketle seyyahların, coğrafyacıların ve tarih kronikçilerinin de zehir konusuna ilgi duydukları ve bu konuda duyup işittiklerini kaleme aldıkları anlaşılmaktadır. Seyyah, coğrafyacı ve benzer tür kronikçilerin zehirler konusundaki detayları incelendiğinde zehirleri bitkisel, hayvansal ve kimyasal olmak üzere üç yönüyle ele aldıkları, panzehirlerden bahsettikleri ve farklı zehirleme usullerinden hareketle yapılan suikastlar ve işlenen cinayetler hakkında detaylar verdikleri görülmektedir.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":" 8","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-20","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139255194","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-19DOI: 10.26791/sarkiat.1315385
Sevgi Yalt, Adnan Adigüzel
ÖZET Müslümanlar 8. yüzyıl başlarında İber Yarımadasını fethetmişler ve bölgeye Endülüs demişlerdir. Burası Müslümanların hâkim olduğu yüzyıllar boyunca (711-1492) Müslüman, Hıristiyan ve Yahudilerin birlikte yaşadığı bir coğrafya olmuştur. Bölgede Müslümanlarının en güçlü şekilde temsil edildiği ve buradaki İslamlaşmanın gerçekleştiği dönem Endülüs Emevi Devleti’nin hâkim olduğu yıllardır (756-1031). Bu devletin yıkılma sürecine girdiği 11. yüzyıl başlarından itibaren Endülüs’teki Müslümanların hâkim olduğu bölgede dağılmalar başlamıştır. Bu süreçte hemen her şehirde küçük devletler kurulmuştur. Bu anlamda 300-400 bin km karelik küçük bir alanda “mulûku’t-tavâif” denilen birçokları bir şehir ya da kaleden ibaret olan onlarca devletçik ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada bu küçük devletlerden (mulûku’t-tavâiften) biri olan, 1023-1091 yılları arasında Endülüs’te İşbîliye merkezli olarak hüküm sürmüş Abbâdî Devleti ele alınmıştır. Bu devlet İşbiliye kadısı Ebû’l-Kasım Muhammed b. Abbâd tarafından 1023 yılında kurulmuş, mülûkü’t-tavâifin en büyüğüdür. Devlet, 1091 yılında Murâbıtlar tarafından yıkılana kadar 68 yıl hüküm sürmüştür. Bu çalışmada devletin ortaya çıkış süreci, siyasi faaliyetleri ve komşu devletlerle ilişkileri ele alınmıştır. Bunun yanında devletin yöneticileri olan İbn Abbâd, Mu‘tazıd, Mu‘temid dönemleri, siyasi olayları anlatılmış, ve Abbâdîlerde idarî ve sosyo-kültürel hayat hakkında bilgi verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Abbâdî, Mu‘tazıd, Mu‘temid, İşbîliye, Mülûkü’t-tavâif
{"title":"ABBADIS FROM MULUKU'T-TAVAIF IN ANDALUSIA (1023-1091)","authors":"Sevgi Yalt, Adnan Adigüzel","doi":"10.26791/sarkiat.1315385","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1315385","url":null,"abstract":"ÖZET Müslümanlar 8. yüzyıl başlarında İber Yarımadasını fethetmişler ve bölgeye Endülüs demişlerdir. Burası Müslümanların hâkim olduğu yüzyıllar boyunca (711-1492) Müslüman, Hıristiyan ve Yahudilerin birlikte yaşadığı bir coğrafya olmuştur. Bölgede Müslümanlarının en güçlü şekilde temsil edildiği ve buradaki İslamlaşmanın gerçekleştiği dönem Endülüs Emevi Devleti’nin hâkim olduğu yıllardır (756-1031). Bu devletin yıkılma sürecine girdiği 11. yüzyıl başlarından itibaren Endülüs’teki Müslümanların hâkim olduğu bölgede dağılmalar başlamıştır. Bu süreçte hemen her şehirde küçük devletler kurulmuştur. Bu anlamda 300-400 bin km karelik küçük bir alanda “mulûku’t-tavâif” denilen birçokları bir şehir ya da kaleden ibaret olan onlarca devletçik ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada bu küçük devletlerden (mulûku’t-tavâiften) biri olan, 1023-1091 yılları arasında Endülüs’te İşbîliye merkezli olarak hüküm sürmüş Abbâdî Devleti ele alınmıştır. Bu devlet İşbiliye kadısı Ebû’l-Kasım Muhammed b. Abbâd tarafından 1023 yılında kurulmuş, mülûkü’t-tavâifin en büyüğüdür. Devlet, 1091 yılında Murâbıtlar tarafından yıkılana kadar 68 yıl hüküm sürmüştür. Bu çalışmada devletin ortaya çıkış süreci, siyasi faaliyetleri ve komşu devletlerle ilişkileri ele alınmıştır. Bunun yanında devletin yöneticileri olan İbn Abbâd, Mu‘tazıd, Mu‘temid dönemleri, siyasi olayları anlatılmış, ve Abbâdîlerde idarî ve sosyo-kültürel hayat hakkında bilgi verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Abbâdî, Mu‘tazıd, Mu‘temid, İşbîliye, Mülûkü’t-tavâif","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"8 4","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-19","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139260155","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-14DOI: 10.26791/sarkiat.1369951
Mustafa Acar
Kur’an-ı Kerim’i güzel ve düzgün okumak için Hz. Peygamber’den (s.a.v) günümüze kadar şifâhî olarak gelen ve yazıya da geçirilen Tecvid, Kırâat ilminin fonetik tarafını ele alan bir alt ilmidir. Öteden beri diğer İslam coğrafyalarındaki medreselerde olduğu gibi Kürtlerin yaşadığı coğrafyada bulunan medreselerde de bu ilim okutulmuş ve buna dair birçok eser kaleme alınmıştır. Ancak son yüzyılda Kürt medreselerinde bu ilme olan rağbet azalmıştır. Kürt medreselerinde ilim tahsil eden alimlerden biri de Şeyh Said Efendi’dir. Şeyh Said Efendi kendisine bağlı olan medreselerde bu ilme önem vermiş ve öğrencilerine bu ilmi okutmuştur. Kürt kardeşlerinin yararlanması için de bu ilimde yazılmış ve Osmanlı medreselerinde İbnü’l-Cezerî’nin el-Mukaddime adlı eserinden sonra en çok okunan ve okutulan Karabaş tecvidini Arapça’ya tercüme etmiştir. Kürt medreselerinde eğitim dili Arapça olduğundan olacak ki Şeyh Said’in de söz konusu tecvidi Kürtçe’ye değil de Arapça’ya tercüme ettiği söylenebilir. Ancak Şeyh Said, hangi tecvidi tercüme ettiğini söylememiştir. Biz de çalışmamızda bu tercümenin aslını ispat etmek için benzer tecvidleri karşılaştırdık ve gerek konu başlıkları olsun gerek konuların muhteviyatı olsun gerekse de verilen örnekler olsun Karabaş ile Şeyh Said’in tercümesinin birbiriyle uyumlu olduğunu gördük. Çalışmamızda söz konusu iki tecvidin yanında Şeyh Said’in tercümesini Türkçe’ye çeviren Abdulilah Fırat ile Karabaş’ı sadeleştiren H. Ali Eser’in eserlerini de inceleyip aralarındaki farklılıkları ve uyumlarını ele aldık. Çalışmamızın sonucunda, Şeyh Said’in tercüme ettiği eserin aslının Karabaş tecvidi olduğuna kanaat getirdik.
{"title":"ŞEYH SAİD EFENDİ’NİN TÜRKÇE’DEN ARAPÇA’YA TERCÜME ETTİĞİ “TECVİD” ÜZERİNE TESPİT VE DEĞERLENDİRMELER","authors":"Mustafa Acar","doi":"10.26791/sarkiat.1369951","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1369951","url":null,"abstract":"Kur’an-ı Kerim’i güzel ve düzgün okumak için Hz. Peygamber’den (s.a.v) günümüze kadar şifâhî olarak gelen ve yazıya da geçirilen Tecvid, Kırâat ilminin fonetik tarafını ele alan bir alt ilmidir. Öteden beri diğer İslam coğrafyalarındaki medreselerde olduğu gibi Kürtlerin yaşadığı coğrafyada bulunan medreselerde de bu ilim okutulmuş ve buna dair birçok eser kaleme alınmıştır. Ancak son yüzyılda Kürt medreselerinde bu ilme olan rağbet azalmıştır. Kürt medreselerinde ilim tahsil eden alimlerden biri de Şeyh Said Efendi’dir. Şeyh Said Efendi kendisine bağlı olan medreselerde bu ilme önem vermiş ve öğrencilerine bu ilmi okutmuştur. Kürt kardeşlerinin yararlanması için de bu ilimde yazılmış ve Osmanlı medreselerinde İbnü’l-Cezerî’nin el-Mukaddime adlı eserinden sonra en çok okunan ve okutulan Karabaş tecvidini Arapça’ya tercüme etmiştir. Kürt medreselerinde eğitim dili Arapça olduğundan olacak ki Şeyh Said’in de söz konusu tecvidi Kürtçe’ye değil de Arapça’ya tercüme ettiği söylenebilir. Ancak Şeyh Said, hangi tecvidi tercüme ettiğini söylememiştir. Biz de çalışmamızda bu tercümenin aslını ispat etmek için benzer tecvidleri karşılaştırdık ve gerek konu başlıkları olsun gerek konuların muhteviyatı olsun gerekse de verilen örnekler olsun Karabaş ile Şeyh Said’in tercümesinin birbiriyle uyumlu olduğunu gördük. Çalışmamızda söz konusu iki tecvidin yanında Şeyh Said’in tercümesini Türkçe’ye çeviren Abdulilah Fırat ile Karabaş’ı sadeleştiren H. Ali Eser’in eserlerini de inceleyip aralarındaki farklılıkları ve uyumlarını ele aldık. Çalışmamızın sonucunda, Şeyh Said’in tercüme ettiği eserin aslının Karabaş tecvidi olduğuna kanaat getirdik.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"23 7","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139277595","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-13DOI: 10.26791/sarkiat.1331890
Muhammed Siddik
في هذا البحث هدفنا لدراسة كتاب الشريعة للآجري في إطاره الزماني والمكاني، وما الذي قدمه هذا الكتاب لمذهب أهل الحديث في الكلام، العنوان الذي حمله الكتاب أي الشريعة كان لافتا للنظر، فما الذي يريد الآجري أن يخبرنا به، لذلك بدأنا بدراسة الفترة التي عاشها الآجري، ثم بدأنا بتحليل الكتاب لنفهم الإطار المعرفي والمنهجي الذي قدمه الآجري في المسائل الكلامية. الفترة التي عاشها الآجري كانت فترة مليئة بالاضطرابات والخلافات المذهبية، وهذا ما انعكس على الكتاب، فالآجري حرم المناظرات الفكرية وخصوصا في مجال المسائل الكلامية حتى يسد باب الاختلافات. ناقش الآجري في كتابه الإطار المعرفي والمنهجي لمذهب أهل الحديث في الكلام، الإطار المعرفي كان قائما على الاتباع للمرويات، ذلك أن المرويات تقدم لنا المعرفة الكافية، وهذه المعرفة الكافية لا يجوز الخروج عليها لأن ما كان كافيا للنبي والصحابة فهو كاف لنا أيضا. أما الإطار المنهجي فكان قائما على قبول المرويات من دون تأويل، لأن التأويل سيفتح الباب أمام تعدد الآراء وبالتالي الخصومات. ومن طرف آخر فإن الآجري قدم المسائل الكلامية التي يجب على المؤمن أن يؤمن بها، وعلى هذا فإن هذا الكتاب هو كتاب مهم بالنسبة لأهل الحديث. ما يلفت النظر في البحث هو الحديث الطويل عن فضائل الصحابة وعدالتهم وضرورة محبتهم جميعا دون استثناء، وهذا عائد إلى أهمية طبقة الصحابة في الكلام الحديثي. ذلك أن المعرفة الكافية انتقلت إلينا عن طريقهم.
في هذا البحث هدفنا لدراسة كتاب الشريعة للآجري في إطاره الزماني والمكاني، وما الذي قدمه هذا الكتاب لمذهب أهل الحديث في الكلام، العنوان الذي حمله الكتاب أي الشريعة كان لافتاالنظر، فما الذي يريد الآجري أن يخبرنا به، لذلك بدأنا بدراسة الفترة التي عاشها الآجري، ثم بدأنا بتحليل الكتاب لنفهم الإطار المعرفي والمنهجي الذي قدمه الآجري في المسائل الكلامية. الفترة التي عاشها الآجري كانت فترة مليئة بالاضطرابات والخلافات المذهبية، وهذا ما انعكس على الكتاب، فالآجري حرم المناظرات الفكرية وخصوصا في مجال المسائل الكلامية حتى يسد باب الاختلافات.ناقش الآجري في كتابه الإطار المعرفي والمنهجي لمذهب أ هل الحديث في الكلام، الإطار المعرفي كان قائما على الاتباع للمرويات، ذلك أنالمرويات تقدم لنا المعرفة الكافيةة وهذه المعرفة الكافية لا يجوز الخروج عليها لأن ما كان كافيا للنبي والصحابة فهو كاف لنا أيضا.أما الإطار المنهجي فكان قائما على قبول المرويات من دون تأويل، لأن التأويل سيفتح الباب أمام تعدد الآراء وبالتالي الخصومات.ومن طرف آخر فإن الآجري قدم المسائل الكلامية التي يجب على المؤمن أن يؤمن بها، وعلى هذا فإن هذا الكتاب هو كتاب مهم بالنسبة لأهل الحديث.ما يلفت النظر في البحث هو الحديث الطويل عن فضائل الصحابة وعدالتهم وضرورة محبتهم جميعا دون استثناء، وهذا عائد إلى أهمية طبقة الصحابة في الكلام الحديث.ذلك أن المعرفة الكافية انتقلت إلينا عن طريقهم.
{"title":"Acurrî’nin eş-Şerî’a Adlı Eseri Çerçevesinde Hadis Ehlinin Kelam İlmini Temelendirmesi Üzerine","authors":"Muhammed Siddik","doi":"10.26791/sarkiat.1331890","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1331890","url":null,"abstract":"في هذا البحث هدفنا لدراسة كتاب الشريعة للآجري في إطاره الزماني والمكاني، وما الذي قدمه هذا الكتاب لمذهب أهل الحديث في الكلام، العنوان الذي حمله الكتاب أي الشريعة كان لافتا للنظر، فما الذي يريد الآجري أن يخبرنا به، لذلك بدأنا بدراسة الفترة التي عاشها الآجري، ثم بدأنا بتحليل الكتاب لنفهم الإطار المعرفي والمنهجي الذي قدمه الآجري في المسائل الكلامية. الفترة التي عاشها الآجري كانت فترة مليئة بالاضطرابات والخلافات المذهبية، وهذا ما انعكس على الكتاب، فالآجري حرم المناظرات الفكرية وخصوصا في مجال المسائل الكلامية حتى يسد باب الاختلافات. ناقش الآجري في كتابه الإطار المعرفي والمنهجي لمذهب أهل الحديث في الكلام، الإطار المعرفي كان قائما على الاتباع للمرويات، ذلك أن المرويات تقدم لنا المعرفة الكافية، وهذه المعرفة الكافية لا يجوز الخروج عليها لأن ما كان كافيا للنبي والصحابة فهو كاف لنا أيضا. أما الإطار المنهجي فكان قائما على قبول المرويات من دون تأويل، لأن التأويل سيفتح الباب أمام تعدد الآراء وبالتالي الخصومات. ومن طرف آخر فإن الآجري قدم المسائل الكلامية التي يجب على المؤمن أن يؤمن بها، وعلى هذا فإن هذا الكتاب هو كتاب مهم بالنسبة لأهل الحديث. ما يلفت النظر في البحث هو الحديث الطويل عن فضائل الصحابة وعدالتهم وضرورة محبتهم جميعا دون استثناء، وهذا عائد إلى أهمية طبقة الصحابة في الكلام الحديثي. ذلك أن المعرفة الكافية انتقلت إلينا عن طريقهم.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"1 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139278641","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-11-02DOI: 10.26791/sarkiat.1327002
Mehmet Turan
Şîa’nın mürsel hadisi tanımlarken iki farklı tanım yaptığı görülmektedir. Bunlardan ilki geniş kapsamlı bir tanımlama olup senedinde inkıta bulunan bütün hadisleri içine almaktadır. Hatta “an raculin” gibi senedde ismi açıkça zikredilmeyen ve hadis usulünde mübhem olarak isimlendirilen hadislerin de Şîa’da mürsel kavramı altında değerlendirildiği söylenebilir. Diğer tanımlama ise dar kapsamlı olup tabiînin kendisiyle Hz. Peygamber arasında yer alan vasıtaları atlayıp hadisi doğrudan Hz. Peygamber’e nispet etmesi şeklindedir. Şîa nezdinde mürsel hadisin hücciyet değerine bakıldığında bu konuda farklı yaklaşımların olduğu göze çarpmaktadır. Mürsel hadisin hüccet olarak kullanılıp kullanılamayacağı daha çok usûl âlimlerini ilgilendiren bir konudur. Bu nedenle de çalışmamızda daha çok usûl âlimlerinin mürsel hadisin hücciyeti noktasında öne sürmüş oldukları argümanlar ele alınmıştır. Kimi âlimler mürsel hadisin mutlak anlamda delil olarak kullanılabileceğini söylerken kimilerinin ise sahabe mürseli de dâhil mürsel hadislerin mutlak anlamda reddedilmesi gerektiğini beyan ettikleri görülmektedir. Ayrıca sadece sika kimselerden irsal bulunduğu bilenen kimselerin mürsel rivayetlerinin kabul edilebileceğini dile getirenler de bulunmaktadır. Mürsel hadisin hücciyet değeriyle ilgili farklı bir takım görüşlerin de olduğu ayrıca belirtilmelidir. Çalışmamızda Şîa’nın mürsel hadis yaklaşımı ele alınmakta mürsel hadisin kabulü veya reddi hususunda Şiî âlimlerin öne sürmüş oldukları argümanlar sorgulanmaktadır.
{"title":"İMÂMİYYE ŞÎASI’NDA MÜRSEL HADİS VE HÜCCİYET DEĞERİ","authors":"Mehmet Turan","doi":"10.26791/sarkiat.1327002","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1327002","url":null,"abstract":"Şîa’nın mürsel hadisi tanımlarken iki farklı tanım yaptığı görülmektedir. Bunlardan ilki geniş kapsamlı bir tanımlama olup senedinde inkıta bulunan bütün hadisleri içine almaktadır. Hatta “an raculin” gibi senedde ismi açıkça zikredilmeyen ve hadis usulünde mübhem olarak isimlendirilen hadislerin de Şîa’da mürsel kavramı altında değerlendirildiği söylenebilir. Diğer tanımlama ise dar kapsamlı olup tabiînin kendisiyle Hz. Peygamber arasında yer alan vasıtaları atlayıp hadisi doğrudan Hz. Peygamber’e nispet etmesi şeklindedir. Şîa nezdinde mürsel hadisin hücciyet değerine bakıldığında bu konuda farklı yaklaşımların olduğu göze çarpmaktadır. Mürsel hadisin hüccet olarak kullanılıp kullanılamayacağı daha çok usûl âlimlerini ilgilendiren bir konudur. Bu nedenle de çalışmamızda daha çok usûl âlimlerinin mürsel hadisin hücciyeti noktasında öne sürmüş oldukları argümanlar ele alınmıştır. Kimi âlimler mürsel hadisin mutlak anlamda delil olarak kullanılabileceğini söylerken kimilerinin ise sahabe mürseli de dâhil mürsel hadislerin mutlak anlamda reddedilmesi gerektiğini beyan ettikleri görülmektedir. Ayrıca sadece sika kimselerden irsal bulunduğu bilenen kimselerin mürsel rivayetlerinin kabul edilebileceğini dile getirenler de bulunmaktadır. Mürsel hadisin hücciyet değeriyle ilgili farklı bir takım görüşlerin de olduğu ayrıca belirtilmelidir. Çalışmamızda Şîa’nın mürsel hadis yaklaşımı ele alınmakta mürsel hadisin kabulü veya reddi hususunda Şiî âlimlerin öne sürmüş oldukları argümanlar sorgulanmaktadır.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"9 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-11-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139290138","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-10-27DOI: 10.26791/sarkiat.1320335
Yasin Öner
Çalışmanın konusu teknoloji çağı olan 21. yüzyılda inançları gereği bu yüzyıla ait modern kavramlardan kendisini soyutlamayı büyük oranda başarmış olan Amiş topluluğunun tarihsel gelişimi, inançları ve uygulamalarına dair bir değerlendirmedir. Çalışmanın amacı teknolojinin kullanımına dair karşı duruşun yanı sıra kılık kıyafetlerinden eğitim şekillerine, manuel tarım uygulamalarından izole edilmiş toplum yapılarına kadar pek çok farklı yönden günümüz modern toplum anlayışıyla taban tabana zıt bir imajinasyona sahip Amiş topluluğunu ana hatlarıyla ele almaktır. Bununla birlikte esas amaç göz önünde bulundurularak başta tevazu ve alçakgönüllülük olmak üzere modern dönemde bu ve benzeri kavramları tekrar canlandırabilme umudunu bünyesinde barındıran Amiş topluluğunun bu beklentiyi karşılayabilme olasılığı da sorgulanmıştır. Bahsi geçen hususlar aktarılırken özellikle Amişler’in tarihsel gelişimi konusunda kronolojik yöntemden faydalanılmıştır. Ayrıca Hıristiyanlığın Anabaptist koluna mensup olan Amişler’in diğer gruplarla olan benzerlikleri ve farklı yönleri değerlendirilmiştir. Çalışmada kaynak kullanımı hususunda ise Amiş topluluklarını etraflıca ele alan ve bu konuda yeterli veriye sahip olduğu düşünülen eserlere başvurulmuştur. Böylece inançlarını, uygulamalarını ve toplumsal yapılarını korumak adına modern dünyayla aralarına set çeken Amişler’in hedeflerine ulaşma noktasındaki çabaları ele alınmış ve bu yöndeki başarı/başarısızlık durumları değerlendirmeye çalışılmıştır.
{"title":"21. Yüzyılda Teknolojiye İnanç Merkezli Bir Karşı Duruş: Amiş Topluluğu","authors":"Yasin Öner","doi":"10.26791/sarkiat.1320335","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1320335","url":null,"abstract":"Çalışmanın konusu teknoloji çağı olan 21. yüzyılda inançları gereği bu yüzyıla ait modern kavramlardan kendisini soyutlamayı büyük oranda başarmış olan Amiş topluluğunun tarihsel gelişimi, inançları ve uygulamalarına dair bir değerlendirmedir. Çalışmanın amacı teknolojinin kullanımına dair karşı duruşun yanı sıra kılık kıyafetlerinden eğitim şekillerine, manuel tarım uygulamalarından izole edilmiş toplum yapılarına kadar pek çok farklı yönden günümüz modern toplum anlayışıyla taban tabana zıt bir imajinasyona sahip Amiş topluluğunu ana hatlarıyla ele almaktır. Bununla birlikte esas amaç göz önünde bulundurularak başta tevazu ve alçakgönüllülük olmak üzere modern dönemde bu ve benzeri kavramları tekrar canlandırabilme umudunu bünyesinde barındıran Amiş topluluğunun bu beklentiyi karşılayabilme olasılığı da sorgulanmıştır. Bahsi geçen hususlar aktarılırken özellikle Amişler’in tarihsel gelişimi konusunda kronolojik yöntemden faydalanılmıştır. Ayrıca Hıristiyanlığın Anabaptist koluna mensup olan Amişler’in diğer gruplarla olan benzerlikleri ve farklı yönleri değerlendirilmiştir. Çalışmada kaynak kullanımı hususunda ise Amiş topluluklarını etraflıca ele alan ve bu konuda yeterli veriye sahip olduğu düşünülen eserlere başvurulmuştur. Böylece inançlarını, uygulamalarını ve toplumsal yapılarını korumak adına modern dünyayla aralarına set çeken Amişler’in hedeflerine ulaşma noktasındaki çabaları ele alınmış ve bu yöndeki başarı/başarısızlık durumları değerlendirmeye çalışılmıştır.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"43 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139313155","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-10-10DOI: 10.26791/sarkiat.1336447
Fatih Çi̇nar
Bu çalışmada üç talâk meselesi ele alınmıştır. Erkeğin üç talâkı aynı mecliste bir lafızda veya ayrı ayrı lafızlarda söylemesi konusunda âlimler arasında görüş ayrılığı yaşanmıştır. Çalışma, İbn Kayyim el-Cevziyye’nin (ö. 751/1350) görüşü ve delilleriyle sınırlandırılmıştır. Öte yandan kıyaslama amacıyla çoğunluğu temsil eden âlimlerin görüş ve delillerine de temas edilmiştir. Yazıda nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Başta İbn Kayyim el-Cevziyye’nin eserleri olmak üzere pek çok âlimin eseri tematik olarak incelenmiştir. Aile birliğini doğrudan etkileyen üç talâk meselesinin açıklığa kavuşturulması önem arz etmektedir. İbn Kayyim el-Cevziyye erkeğin üç talâk şeklinde boşamada bulunmasını sünnete aykırı olarak değerlendirmiş ve geçersiz saymıştır. Çünkü Kur’an ve sünnet bir boşamayı öngörmektedir. İbn Kayyim el-Cevziyye bu boşamanın Kur’an’a ve sünnete uygun olduğunu söyleyen âlimlere eleştiriler yöneltmiştir. Aynı şekilde onların üç talâkı geçerli saymalarını da doğru bulmamıştır. Ona göre üç talâk bir boşama şeklinde geçerlidir. O, görüşünü temellendirme adına birçok delil sıralamıştır. Naklî deliller yanında aklî deliller de zikretmiştir. Neticede üç talâkı geçerli görenlerin delillerini yetersiz görmüştür.
{"title":"İBN KAYYİM EL-CEVZİYYE’NİN ÜÇ TALÂK MESELESİ HAKKINDAKİ DEĞERLENDİRMELERİ","authors":"Fatih Çi̇nar","doi":"10.26791/sarkiat.1336447","DOIUrl":"https://doi.org/10.26791/sarkiat.1336447","url":null,"abstract":"Bu çalışmada üç talâk meselesi ele alınmıştır. Erkeğin üç talâkı aynı mecliste bir lafızda veya ayrı ayrı lafızlarda söylemesi konusunda âlimler arasında görüş ayrılığı yaşanmıştır. Çalışma, İbn Kayyim el-Cevziyye’nin (ö. 751/1350) görüşü ve delilleriyle sınırlandırılmıştır. Öte yandan kıyaslama amacıyla çoğunluğu temsil eden âlimlerin görüş ve delillerine de temas edilmiştir. Yazıda nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Başta İbn Kayyim el-Cevziyye’nin eserleri olmak üzere pek çok âlimin eseri tematik olarak incelenmiştir. Aile birliğini doğrudan etkileyen üç talâk meselesinin açıklığa kavuşturulması önem arz etmektedir. İbn Kayyim el-Cevziyye erkeğin üç talâk şeklinde boşamada bulunmasını sünnete aykırı olarak değerlendirmiş ve geçersiz saymıştır. Çünkü Kur’an ve sünnet bir boşamayı öngörmektedir. İbn Kayyim el-Cevziyye bu boşamanın Kur’an’a ve sünnete uygun olduğunu söyleyen âlimlere eleştiriler yöneltmiştir. Aynı şekilde onların üç talâkı geçerli saymalarını da doğru bulmamıştır. Ona göre üç talâk bir boşama şeklinde geçerlidir. O, görüşünü temellendirme adına birçok delil sıralamıştır. Naklî deliller yanında aklî deliller de zikretmiştir. Neticede üç talâkı geçerli görenlerin delillerini yetersiz görmüştür.","PeriodicalId":507151,"journal":{"name":"e-Şarkiyat İlmi Araştırmaları Dergisi/Journal of Oriental Scientific Research (JOSR)","volume":"208 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-10-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"139320979","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：