Pub Date : 2023-04-13DOI: 10.37800/rm.1.2023.29-34
С. Ш. Исенова, А.Е. Нургалым, Ш.М. Садуакасова, А.М. Боран, Г.К. Нурланова
Актуальность: Различные методы экстракорпорального оплодотворения (ЭКО) позволяют достичь желанную беременность, но одновременно создают проблему эффективного и персонализированного подхода в ведении беременности и родоразрешения ВРТ-индуцированных пациенток, обеспечивающего минимизацию акушерско-перинатальных потерь. Несмотря на то, что различные методы ВРТ помогают достичь желаемой беременности, существует проблема эффективного персонализированного подхода к минимизации акушерских и перинатальных потерь при ведении беременности и родов у пациенток, прошедших программу ЭКО. Особенным отличием второго триместра при ЭКО-индуцированной беременности является риск развитие истмико-цервикальной̆ недостаточности (ИЦН). Встречаемость ИЦН в популяции составляет 1-9% по данным различных авторов. Встречаемость ИЦН в случаях невынашивании беременности – 15-42%.Цель исследования – изучить эффективность применения акушерского пессария при ИЦН у беременных после ВРТ, оценить возможные факторы риска возникновения ИЦН при беременности в результате ВРТ.Материалы и методы: Были созданы две исследовательские группы: основная группа (n=84) – беременные после ВРТ с установленным диагнозом ИЦН и группа сравнения (n=116) – беременные после ВРТ без ИЦН.Проведен ретроспективный анализ 200 амбулаторных карт женщин после проведения программы ЭКО.Результаты: ИЦН достоверно чаще встречается у пациенток с эндокринным бесплодием. Применение акушерского пессария способствует пролонгированию беременности до 29-33 (33%) и 34-36 недель (62%) беременности, снижению очень ранних преждевременных родов и рождения детей с экстремально низкой массой тела. Применение акушерского пессария способствовало пролонгированию беременности до срока родов в 71% наблюдений. Достоверных различий в методах родоразрешения в исследуемых группах не выявлено. У пациенток с ИЦН достоверно чаще регистрируется количество послеродовый кровотечений.Заключение: Учитывая полученные результаты можно полагать, что при диагностике ИЦН до 20 недель гестации предпочтительно применение хирургической коррекции или сочетания хирургических методов и введения акушерского пессария, что позволит снизить число преждевременных родов.
{"title":"Истмико-цервикальная недостаточность после ВРТ: ретроспективное исследование","authors":"С. Ш. Исенова, А.Е. Нургалым, Ш.М. Садуакасова, А.М. Боран, Г.К. Нурланова","doi":"10.37800/rm.1.2023.29-34","DOIUrl":"https://doi.org/10.37800/rm.1.2023.29-34","url":null,"abstract":"Актуальность: Различные методы экстракорпорального оплодотворения (ЭКО) позволяют достичь желанную беременность, но одновременно создают проблему эффективного и персонализированного подхода в ведении беременности и родоразрешения ВРТ-индуцированных пациенток, обеспечивающего минимизацию акушерско-перинатальных потерь. Несмотря на то, что различные методы ВРТ помогают достичь желаемой беременности, существует проблема эффективного персонализированного подхода к минимизации акушерских и перинатальных потерь при ведении беременности и родов у пациенток, прошедших программу ЭКО. Особенным отличием второго триместра при ЭКО-индуцированной беременности является риск развитие истмико-цервикальной̆ недостаточности (ИЦН). Встречаемость ИЦН в популяции составляет 1-9% по данным различных авторов. Встречаемость ИЦН в случаях невынашивании беременности – 15-42%.Цель исследования – изучить эффективность применения акушерского пессария при ИЦН у беременных после ВРТ, оценить возможные факторы риска возникновения ИЦН при беременности в результате ВРТ.Материалы и методы: Были созданы две исследовательские группы: основная группа (n=84) – беременные после ВРТ с установленным диагнозом ИЦН и группа сравнения (n=116) – беременные после ВРТ без ИЦН.Проведен ретроспективный анализ 200 амбулаторных карт женщин после проведения программы ЭКО.Результаты: ИЦН достоверно чаще встречается у пациенток с эндокринным бесплодием. Применение акушерского пессария способствует пролонгированию беременности до 29-33 (33%) и 34-36 недель (62%) беременности, снижению очень ранних преждевременных родов и рождения детей с экстремально низкой массой тела. Применение акушерского пессария способствовало пролонгированию беременности до срока родов в 71% наблюдений. Достоверных различий в методах родоразрешения в исследуемых группах не выявлено. У пациенток с ИЦН достоверно чаще регистрируется количество послеродовый кровотечений.Заключение: Учитывая полученные результаты можно полагать, что при диагностике ИЦН до 20 недель гестации предпочтительно применение хирургической коррекции или сочетания хирургических методов и введения акушерского пессария, что позволит снизить число преждевременных родов.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44442304","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-04-13DOI: 10.37800/rm.1.2023.90-97
Л.М. Бегимбекова, И.С. Саркулова, Ж.Б. Оразбаева, А.Н. Нұрлан, С.Р. Димрал
Өзектілігі: жатыр мойны патологиясы-жатыр мойнының әртүрлі жағдайлары мен ауруларының жалпы атауы. Қазіргі уақытта мұндай патологиялар көптеген әйелдерге әсер етеді және әлемдегі ең көп таралған аурулар-дың бірі болып саналады. Ең алдымен, олар репродуктивті денсаулыққа әсер етеді, бірақ олардың басты қауіптілігі-тіпті фондық аурулар қатерлі ісікке әкелуі мүмкін. Зерттеудің мақсаты – жатыр мойны патологиясының клиникалық ағымын, құрылымын және олардың әлеуметтік факторлармен байланысын зерттеу.Материалдар мен әдістерi: 2019-2021 жылдар ара-лығында Шымкент қаласындағы (Қазақстан) №2 қалалық аурухананың емханасына отбасын жоспарлау мақсатында жүгінген 22 жастан 50 жасқа дейінгі 6829 әйелдің амбу-латорлық карта деректеріне ретроспективті зерттеу жүргізілді.Нәтижелері: Жатыр мойны патологиясының құрылымында жатыр мойнының эрозиялары жиі (әйелдердің 8,2-ден 18,7%-на дейін) және эндоцервицит (әйелдердің 8,2-ден 18,7%-на дейін) анықталды. әйелдердің 5, 8-ден 9,6%-ға дейін). Эндоцервикс полипі сияқты басқа патологиялар біркелкі мөлшерде пайда болды. 2019-2021 жылдардағы дені сау әйелдер мен жатыр мойны патоло-гиясы бар әйелдердің үлесін салыстыру сау әйелдердің 73,31; 2019, 2020 және 2021 жылдары 80,78 және 88,77%, жатыр мойны патологиясы бар әйелдер – 26,69; тиісінше 19,72 және 11,23%.Қорытынды: Біз жатыр мойны эрозиясын асимптома-тикалық ағымы бар патология ретінде қарастыруға болмайды деп ойлаймыз, бірақ бұл әрдайым несеп-жыныс жүйесіндегі әйелдерде симптомдардың себебі бола бермейді. Жатыр мойны патологияларыны уақтылы дұрыс анықтап ,тиісті шараларын дәл уақтында қолдану қажет. Жатыр мойнының фондық және ісікке дейінгі ауруларын уақтылы анықтау және тиісті емдеу оның қатерлі дегене-рациясының пайда болуына жол бермейді. Жылына 1-2 рет гинекологпен профилактикалық тексеруден өту жатыр мойны патологиясының ауыр түрлерін төмендетуде резерв болып қала береді, өйткені ауруларды ерте кезеңде диагностикалау толық қалпына келтіру мүмкіндігін арттырады.
{"title":"Жатыр мойны фондық ауруларының клиникалық ағымы мен құрылымық ерекшеліктері","authors":"Л.М. Бегимбекова, И.С. Саркулова, Ж.Б. Оразбаева, А.Н. Нұрлан, С.Р. Димрал","doi":"10.37800/rm.1.2023.90-97","DOIUrl":"https://doi.org/10.37800/rm.1.2023.90-97","url":null,"abstract":"Өзектілігі: жатыр мойны патологиясы-жатыр мойнының әртүрлі жағдайлары мен ауруларының жалпы атауы. Қазіргі уақытта мұндай патологиялар көптеген әйелдерге әсер етеді және әлемдегі ең көп таралған аурулар-дың бірі болып саналады. Ең алдымен, олар репродуктивті денсаулыққа әсер етеді, бірақ олардың басты қауіптілігі-тіпті фондық аурулар қатерлі ісікке әкелуі мүмкін. Зерттеудің мақсаты – жатыр мойны патологиясының клиникалық ағымын, құрылымын және олардың әлеуметтік факторлармен байланысын зерттеу.Материалдар мен әдістерi: 2019-2021 жылдар ара-лығында Шымкент қаласындағы (Қазақстан) №2 қалалық аурухананың емханасына отбасын жоспарлау мақсатында жүгінген 22 жастан 50 жасқа дейінгі 6829 әйелдің амбу-латорлық карта деректеріне ретроспективті зерттеу жүргізілді.Нәтижелері: Жатыр мойны патологиясының құрылымында жатыр мойнының эрозиялары жиі (әйелдердің 8,2-ден 18,7%-на дейін) және эндоцервицит (әйелдердің 8,2-ден 18,7%-на дейін) анықталды. әйелдердің 5, 8-ден 9,6%-ға дейін). Эндоцервикс полипі сияқты басқа патологиялар біркелкі мөлшерде пайда болды. 2019-2021 жылдардағы дені сау әйелдер мен жатыр мойны патоло-гиясы бар әйелдердің үлесін салыстыру сау әйелдердің 73,31; 2019, 2020 және 2021 жылдары 80,78 және 88,77%, жатыр мойны патологиясы бар әйелдер – 26,69; тиісінше 19,72 және 11,23%.Қорытынды: Біз жатыр мойны эрозиясын асимптома-тикалық ағымы бар патология ретінде қарастыруға болмайды деп ойлаймыз, бірақ бұл әрдайым несеп-жыныс жүйесіндегі әйелдерде симптомдардың себебі бола бермейді. Жатыр мойны патологияларыны уақтылы дұрыс анықтап ,тиісті шараларын дәл уақтында қолдану қажет. Жатыр мойнының фондық және ісікке дейінгі ауруларын уақтылы анықтау және тиісті емдеу оның қатерлі дегене-рациясының пайда болуына жол бермейді. Жылына 1-2 рет гинекологпен профилактикалық тексеруден өту жатыр мойны патологиясының ауыр түрлерін төмендетуде резерв болып қала береді, өйткені ауруларды ерте кезеңде диагностикалау толық қалпына келтіру мүмкіндігін арттырады.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"49295133","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Д. Д. Мирзахметова, З Б Ахметжанова, Ш К Сармулдаева, А Х Джаксыбаева, Виталий Камхен
Актуальность: Грудное вскармливание является одним из наиболее эффективных способов сбережения здоровья ребенка и обладает рядом преимуществ непосредственно для кормящей женщины.Цель исследования – изучить медико-социальные характеристики казахстанских женщин, практикующих грудное вскармливание.Материалы и методы: Объектами опроса являлись казахстанские женщины (в возрасте от 18 до 45 лет), практикующие грудное вскармливание. Дизайн – поперечное исследование. Основной метод – опрос. Сбор данных осуществлялся в феврале 2023 г. Всего в исследовании приняли участие 1159 женщин, в анализ была включена 1101 анкета. Применялись методы описательной и аналитической статистики. Проводился подсчет абсолютных значений и расчет удельного веса с определением его стандартной ошибки. Ассоциативная связь изучалась с помощью критерия хи-квадрат Пирсона.Результаты: Около 30% казахстанских «альма-матер» имеют ту или иную степень неудовлетворенности собственным питанием и около половины женщин – низкий/средний уровень удовлетворенности собственным отдыхом (сном). Выявлен достаточно низкий уровень удовлетворенности кормящих женщин (у более 50%) возможностью выразить себя в чем-либо (любимое занятие) и возможностями культурно-досуговой деятельности. Низкий/средний уровень удовлетворенности возможностью общения с друзьями, с людьми, близкими по интересам характерен для 45% опрошенных. Около ¼ кормящих женщин не в полной мере удовлетворены отношениями в семье, и около 40% женщин в определенной степени не удовлетворены социальной и правовой защищенностью. Степень удовлетворенности казахстанских кормящих женщин некоторыми условиями личностного и социального характера ассоциирован (на уровне р≤0,05) с образованием, семейным положением, местом жительства и наличием в анамнезе факта применения оперативных методов при родоразрешении.Заключение: Основной вывод, который можно заключить по результатам проведенного исследования сводится к следующему: некоторые медико-социальные характеристики казахстанских женщин (питание, характер отдыха (сна), возможности самореализации и др.), практикующих грудное вскармливание, могут являться маркером риска успешного грудного вскармливания. В т.ч. значимыми эпидемиологическими факторами, способными оказать влияние на практику грудного вскармливания могут являться: уровень образования, семейное положение, место жительства и наличие в анамнезе кормящих женщин факта применения оперативных методов при родоразрешении.
{"title":"Медико-социальная характеристика казахстанских женщин, практикующих грудное вскармливание","authors":"Д. Д. Мирзахметова, З Б Ахметжанова, Ш К Сармулдаева, А Х Джаксыбаева, Виталий Камхен","doi":"10.37800/rm.1.2023.8-15","DOIUrl":"https://doi.org/10.37800/rm.1.2023.8-15","url":null,"abstract":"Актуальность: Грудное вскармливание является одним из наиболее эффективных способов сбережения здоровья ребенка и обладает рядом преимуществ непосредственно для кормящей женщины.Цель исследования – изучить медико-социальные характеристики казахстанских женщин, практикующих грудное вскармливание.Материалы и методы: Объектами опроса являлись казахстанские женщины (в возрасте от 18 до 45 лет), практикующие грудное вскармливание. Дизайн – поперечное исследование. Основной метод – опрос. Сбор данных осуществлялся в феврале 2023 г. Всего в исследовании приняли участие 1159 женщин, в анализ была включена 1101 анкета. Применялись методы описательной и аналитической статистики. Проводился подсчет абсолютных значений и расчет удельного веса с определением его стандартной ошибки. Ассоциативная связь изучалась с помощью критерия хи-квадрат Пирсона.Результаты: Около 30% казахстанских «альма-матер» имеют ту или иную степень неудовлетворенности собственным питанием и около половины женщин – низкий/средний уровень удовлетворенности собственным отдыхом (сном). Выявлен достаточно низкий уровень удовлетворенности кормящих женщин (у более 50%) возможностью выразить себя в чем-либо (любимое занятие) и возможностями культурно-досуговой деятельности. Низкий/средний уровень удовлетворенности возможностью общения с друзьями, с людьми, близкими по интересам характерен для 45% опрошенных. Около ¼ кормящих женщин не в полной мере удовлетворены отношениями в семье, и около 40% женщин в определенной степени не удовлетворены социальной и правовой защищенностью. Степень удовлетворенности казахстанских кормящих женщин некоторыми условиями личностного и социального характера ассоциирован (на уровне р≤0,05) с образованием, семейным положением, местом жительства и наличием в анамнезе факта применения оперативных методов при родоразрешении.Заключение: Основной вывод, который можно заключить по результатам проведенного исследования сводится к следующему: некоторые медико-социальные характеристики казахстанских женщин (питание, характер отдыха (сна), возможности самореализации и др.), практикующих грудное вскармливание, могут являться маркером риска успешного грудного вскармливания. В т.ч. значимыми эпидемиологическими факторами, способными оказать влияние на практику грудного вскармливания могут являться: уровень образования, семейное положение, место жительства и наличие в анамнезе кормящих женщин факта применения оперативных методов при родоразрешении.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47990682","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Өзектілігі: Бүкіл әлемде, соның ішінде Қазақстанда кесір тілігі (КС) жиілігі артып келеді. КТ-ге қол жеткізу денсаулық сақтау жүйесіндегі анаға сапалы көмек көрсетуді көрсетеді, бірақ жоғары көрсеткіштер КТ ауыр асқынуларының салдарынан ана мен ұрық өлімінің жоғарылауымен байланысты. ДДҰ кесір тіліктін ұтымды пайдалануды бақылау үшін Робсон классификациясын ұсынады.Зерттеудің мақсаты - Түркістан қаласындағы No3 облыстық перинаталдық орталықта Робсон классификациясы бойынша кесір тілігі жиілігін бағалау.Материалдар мен әдістерi: 2018 жылдан 2022 жылға дейінгі кезеңде кесір тілігі операцияларының жиілігі динамикасына баға берілді, сонымен қатар 2020 жылдан 2022 жылға дейінгі кезеңде Робсон классификациясын қолдана отырып, топтар бойынша кесір тілігі жиілігін бағалау жүргізілді. Әйелдер Робсон класификациясы бойынша 10 топқа бөлінді, содан кейін жалпы КТ, әрбір топтың жалпы КТ жиілігіне абсолютті және салыстырмалы үлесі есептелді.Нәтижелерi: Талданған деректерге сәйкес, мерзімі жеткен алғаш босанушы (1 және 2 топ) және мерзімі жеткен қайта босанушы әйелдер (3 топ) кесір тілігінің жалпы популяциясына үлесі бойынша ең аз топ болып табылады. 5-топ, жатырында бір немесе бірнеше тыртықтары бар толық мерзімде қайта босанушы әйелдер, кесір тілігі жиілігіне негізгі үлес қосады.Қорытынды: Кесір тілігінің жиілігін азайту резерві бір немесе бірнеше кесір тілігі арқылы қайтадан босанғандар болып табылады.
{"title":"Перинаталдық оталықтың тәжiрибесiндегi абдоминальды босану","authors":"А.К. Аязбеков, Р.Г. Нурхасимова, А.М. Курманова, А.Б. Аязбекова","doi":"10.37800/rm.1.2023.57-70","DOIUrl":"https://doi.org/10.37800/rm.1.2023.57-70","url":null,"abstract":"Өзектілігі: Бүкіл әлемде, соның ішінде Қазақстанда кесір тілігі (КС) жиілігі артып келеді. КТ-ге қол жеткізу денсаулық сақтау жүйесіндегі анаға сапалы көмек көрсетуді көрсетеді, бірақ жоғары көрсеткіштер КТ ауыр асқынуларының салдарынан ана мен ұрық өлімінің жоғарылауымен байланысты. ДДҰ кесір тіліктін ұтымды пайдалануды бақылау үшін Робсон классификациясын ұсынады.Зерттеудің мақсаты - Түркістан қаласындағы No3 облыстық перинаталдық орталықта Робсон классификациясы бойынша кесір тілігі жиілігін бағалау.Материалдар мен әдістерi: 2018 жылдан 2022 жылға дейінгі кезеңде кесір тілігі операцияларының жиілігі динамикасына баға берілді, сонымен қатар 2020 жылдан 2022 жылға дейінгі кезеңде Робсон классификациясын қолдана отырып, топтар бойынша кесір тілігі жиілігін бағалау жүргізілді. Әйелдер Робсон класификациясы бойынша 10 топқа бөлінді, содан кейін жалпы КТ, әрбір топтың жалпы КТ жиілігіне абсолютті және салыстырмалы үлесі есептелді.Нәтижелерi: Талданған деректерге сәйкес, мерзімі жеткен алғаш босанушы (1 және 2 топ) және мерзімі жеткен қайта босанушы әйелдер (3 топ) кесір тілігінің жалпы популяциясына үлесі бойынша ең аз топ болып табылады. 5-топ, жатырында бір немесе бірнеше тыртықтары бар толық мерзімде қайта босанушы әйелдер, кесір тілігі жиілігіне негізгі үлес қосады.Қорытынды: Кесір тілігінің жиілігін азайту резерві бір немесе бірнеше кесір тілігі арқылы қайтадан босанғандар болып табылады.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-04-13","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45588554","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-10DOI: 10.3390/reprodmed4010008
B. I. Rose, Kevin Nguyen
Purpose: In vitro maturation (IVM) continues its evolution as new ideas are introduced with the objective of making the IVM procedure easier and more effective. This study combines ideas believed likely to improve the IVM outcome or make the IVM oocyte identification process easier. Methods: A cohort of 45 women underwent an IVM cycle in which letrozole was used with the theoretical objective of improving the competence of small antral follicles, the oocyte aspiration technique was modified to minimize the time between oocyte aspiration and oocyte identification, and blastocysts were transferred during a subsequent cycle with controlled endometrial development. Results: Measures of oocyte competence used for these prospectively followed cycles were as follows: the maturation rate was 90.5%, the fertilization rate was 92.4%, the cleavage rate was 94.6%, the usable blastulation rate per zygote was 50.2%, and the implantation rate was 34.2%. Per transfer, the biochemical pregnancy rate was 63.2%, the clinical pregnancy rate was 55.3% and the ongoing/delivered pregnancy rate at the end of the first trimester was 47.4%. The miscarriage rate for clinical pregnancies in the first trimester was 14.3% and the ongoing twinning rate was 11.1%.
{"title":"The Effect of In Vitro Maturation (IVM) Protocol Changes on Measures of Oocyte/Embryo Competence","authors":"B. I. Rose, Kevin Nguyen","doi":"10.3390/reprodmed4010008","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010008","url":null,"abstract":"Purpose: In vitro maturation (IVM) continues its evolution as new ideas are introduced with the objective of making the IVM procedure easier and more effective. This study combines ideas believed likely to improve the IVM outcome or make the IVM oocyte identification process easier. Methods: A cohort of 45 women underwent an IVM cycle in which letrozole was used with the theoretical objective of improving the competence of small antral follicles, the oocyte aspiration technique was modified to minimize the time between oocyte aspiration and oocyte identification, and blastocysts were transferred during a subsequent cycle with controlled endometrial development. Results: Measures of oocyte competence used for these prospectively followed cycles were as follows: the maturation rate was 90.5%, the fertilization rate was 92.4%, the cleavage rate was 94.6%, the usable blastulation rate per zygote was 50.2%, and the implantation rate was 34.2%. Per transfer, the biochemical pregnancy rate was 63.2%, the clinical pregnancy rate was 55.3% and the ongoing/delivered pregnancy rate at the end of the first trimester was 47.4%. The miscarriage rate for clinical pregnancies in the first trimester was 14.3% and the ongoing twinning rate was 11.1%.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"44875443","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-03-06DOI: 10.3390/reprodmed4010007
V. Simon, M. Peigné, D. Dewailly
Polycystic ovary syndrome is a common endocrine disorder affecting 5–20% of women in association with metabolic disorders and insulin resistance. Patients with PCOS are also at increased risk of developing cardiovascular sound aspects of polycystic ovaries and metabolic complications, a psychosocial impact that exists, which is poorly known, assessed and treated. The delay, sometimes long, for diagnosis and its announcement has a strong impact on the feelings and life projects of these patients. Psychological co-morbidities such as depression, anxiety, eating disorders as well as a decrease in self-esteem and quality of life are frequently described in these patients and must, therefore, be screened and treated.
{"title":"The Psychosocial Impact of Polycystic Ovary Syndrome","authors":"V. Simon, M. Peigné, D. Dewailly","doi":"10.3390/reprodmed4010007","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010007","url":null,"abstract":"Polycystic ovary syndrome is a common endocrine disorder affecting 5–20% of women in association with metabolic disorders and insulin resistance. Patients with PCOS are also at increased risk of developing cardiovascular sound aspects of polycystic ovaries and metabolic complications, a psychosocial impact that exists, which is poorly known, assessed and treated. The delay, sometimes long, for diagnosis and its announcement has a strong impact on the feelings and life projects of these patients. Psychological co-morbidities such as depression, anxiety, eating disorders as well as a decrease in self-esteem and quality of life are frequently described in these patients and must, therefore, be screened and treated.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-03-06","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"48626221","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-02-16DOI: 10.3390/reprodmed4010006
A. Stevens, Taqua R Khashkhusha, M. Sharps, Terence Garner, Peter T Ruane, J. Aplin
Background: Single cell transcriptomics offers an avenue for predicting, with improved accuracy, the gene networks that are involved in the establishment of the first direct cell–cell interactions between the blastocyst and the maternal luminal epithelium. We hypothesised that in silico modelling of the maternal–embryonic interface may provide a causal model of these interactions, leading to the identification of genes associated with a successful initiation of implantation. Methods: Bulk and single cell RNA-sequencing of endometrial epithelium and scRNAseq of day 6 and 7 trophectoderm (TE) were used to model the initial encounter between the blastocyst and the maternal uterine lining epithelium in silico. In silico modelling of the maternal–embryonic interface was performed using hypernetwork (HN) analysis of genes mediating endometrial–TE interactions and the wider endometrial epithelial transcriptome. A hypernetwork analysis identifies genes that co-ordinate the expression of many other genes to derive a higher order interaction likely to be causally linked to the function. Potential interactions of TE with non-ciliated luminal cells, ciliated cells, and glandular cells were examined. Results: Prominent epithelial activities include secretion, endocytosis, ion transport, adhesion, and immune modulation. Three highly correlated clusters of 25, 22 and 26 TE-interacting epithelial surface genes were identified, each with distinct properties. Genes in both ciliated and non-ciliated luminal epithelial cells and glandular cells exhibit significant functional associations. Ciliated cells are predicted to bind to TE via galectin–glycan interaction. Day 6 and day 7 embryonic–epithelial interactomes are largely similar. The removal of aneuploid TE-derived mRNA invoked only subtle differences. No direct interaction with the maternal gland epithelial cell surface is predicted. These functional differences validate the in silico segregation of phenotypes. Single cell analysis of the epithelium revealed significant change with the cycle phase, but differences in the cell phenotype between individual donors were also present. Conclusions: A hypernetwork analysis can identify epithelial gene clusters that show correlated change during the menstrual cycle and can be interfaced with TE genes to predict pathways and processes occurring during the initiation of embryo–epithelial interaction in the mid-secretory phase. The data are on a scale that is realistic for functional dissection using current ex vivo human implantation models. A focus on luminal epithelial cells may allow a resolution to the current bottleneck of endometrial receptivity testing based on tissue lysates, which is confounded by noise from multiple diverse cell populations.
{"title":"The Human Early Maternal–Embryonic Interactome","authors":"A. Stevens, Taqua R Khashkhusha, M. Sharps, Terence Garner, Peter T Ruane, J. Aplin","doi":"10.3390/reprodmed4010006","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010006","url":null,"abstract":"Background: Single cell transcriptomics offers an avenue for predicting, with improved accuracy, the gene networks that are involved in the establishment of the first direct cell–cell interactions between the blastocyst and the maternal luminal epithelium. We hypothesised that in silico modelling of the maternal–embryonic interface may provide a causal model of these interactions, leading to the identification of genes associated with a successful initiation of implantation. Methods: Bulk and single cell RNA-sequencing of endometrial epithelium and scRNAseq of day 6 and 7 trophectoderm (TE) were used to model the initial encounter between the blastocyst and the maternal uterine lining epithelium in silico. In silico modelling of the maternal–embryonic interface was performed using hypernetwork (HN) analysis of genes mediating endometrial–TE interactions and the wider endometrial epithelial transcriptome. A hypernetwork analysis identifies genes that co-ordinate the expression of many other genes to derive a higher order interaction likely to be causally linked to the function. Potential interactions of TE with non-ciliated luminal cells, ciliated cells, and glandular cells were examined. Results: Prominent epithelial activities include secretion, endocytosis, ion transport, adhesion, and immune modulation. Three highly correlated clusters of 25, 22 and 26 TE-interacting epithelial surface genes were identified, each with distinct properties. Genes in both ciliated and non-ciliated luminal epithelial cells and glandular cells exhibit significant functional associations. Ciliated cells are predicted to bind to TE via galectin–glycan interaction. Day 6 and day 7 embryonic–epithelial interactomes are largely similar. The removal of aneuploid TE-derived mRNA invoked only subtle differences. No direct interaction with the maternal gland epithelial cell surface is predicted. These functional differences validate the in silico segregation of phenotypes. Single cell analysis of the epithelium revealed significant change with the cycle phase, but differences in the cell phenotype between individual donors were also present. Conclusions: A hypernetwork analysis can identify epithelial gene clusters that show correlated change during the menstrual cycle and can be interfaced with TE genes to predict pathways and processes occurring during the initiation of embryo–epithelial interaction in the mid-secretory phase. The data are on a scale that is realistic for functional dissection using current ex vivo human implantation models. A focus on luminal epithelial cells may allow a resolution to the current bottleneck of endometrial receptivity testing based on tissue lysates, which is confounded by noise from multiple diverse cell populations.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45900296","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-02-02DOI: 10.3390/reprodmed4010004
Peilin Zhang, Naureen Shama, Arlene Shama, S. Lederman
Maternal marital status, educational levels, and income levels were associated with adverse pregnancy outcomes and placental inflammatory changes, preterm delivery, and stillbirth. We aimed to examine the association of marital status with maternal and neonatal complications and placental pathology in singleton pregnancy. A total of 3724 singleton placentas with maternal neonatal and placental pathology data were included in the study, and there were statistically significant associations between marital status and maternal age, race/ethnicity, maternal BMI at delivery, neonatal birth weight, preeclampsia, and preterm delivery. There were significant associations between marital status and maternal inflammatory response, maternal vascular malperfusion, and meconium stain of fetal membranes. These data demonstrated that marital status affects not only the maternal well-being during pregnancy, but also neonatal birth data and placental pathology.
{"title":"Potential Association between Marital Status and Maternal and Neonatal Complications and Placental Pathology in Singleton Pregnancy","authors":"Peilin Zhang, Naureen Shama, Arlene Shama, S. Lederman","doi":"10.3390/reprodmed4010004","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010004","url":null,"abstract":"Maternal marital status, educational levels, and income levels were associated with adverse pregnancy outcomes and placental inflammatory changes, preterm delivery, and stillbirth. We aimed to examine the association of marital status with maternal and neonatal complications and placental pathology in singleton pregnancy. A total of 3724 singleton placentas with maternal neonatal and placental pathology data were included in the study, and there were statistically significant associations between marital status and maternal age, race/ethnicity, maternal BMI at delivery, neonatal birth weight, preeclampsia, and preterm delivery. There were significant associations between marital status and maternal inflammatory response, maternal vascular malperfusion, and meconium stain of fetal membranes. These data demonstrated that marital status affects not only the maternal well-being during pregnancy, but also neonatal birth data and placental pathology.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"47648172","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-02-02DOI: 10.3390/reprodmed4010005
Thanvi Vatti, K. Coyne, Sung Tae Kim, J. Findley, R. Flyckt, R. Weinerman
Single embryo transfer (SET) is a technique used in assisted reproductive treatment (ART) that is used to promote singleton pregnancies. To date, there are five reported cases of dizygotic twin pregnancies with mothers who underwent SET. Here, we present a sixth case of a dichorionic, diamniotic twin pregnancy with sex discordance. The patient is a 34-year-old woman with unexplained secondary infertility who underwent in vitro fertilization (IVF) and frozen-thawed embryo transfer from a SET. The ultrasonographic images from the first and second trimester scans identified dichorionic, diamniotic twin gestations. The delivery was full term and postnatal genetic testing confirmed 46, XX, and 46, XY offspring. Pathology reports of the placental and membrane findings reported diamniotic, dichorionic twins. There was no zygosity testing conducted, thus it is unknown if the twins are monozygotic or dizygotic. Two possible etiologies for sex-discordant twins, in this case, are concurrent natural conception via breakthrough ovulation at the time of SET, or discordant postzygotic nondisjunction of a single embryo. Multiple gestations may still occur in the setting of SET and zygosity testing in these instances would better elucidate our understanding of this occurrence. Moreover, improved data on the zygosity of multiple gestations following SET may enhance patient counseling.
{"title":"A Case of Sex Discordant Dichorionic Diamniotic Twins after Single Embryo Transfer and the Importance of Zygosity Testing","authors":"Thanvi Vatti, K. Coyne, Sung Tae Kim, J. Findley, R. Flyckt, R. Weinerman","doi":"10.3390/reprodmed4010005","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010005","url":null,"abstract":"Single embryo transfer (SET) is a technique used in assisted reproductive treatment (ART) that is used to promote singleton pregnancies. To date, there are five reported cases of dizygotic twin pregnancies with mothers who underwent SET. Here, we present a sixth case of a dichorionic, diamniotic twin pregnancy with sex discordance. The patient is a 34-year-old woman with unexplained secondary infertility who underwent in vitro fertilization (IVF) and frozen-thawed embryo transfer from a SET. The ultrasonographic images from the first and second trimester scans identified dichorionic, diamniotic twin gestations. The delivery was full term and postnatal genetic testing confirmed 46, XX, and 46, XY offspring. Pathology reports of the placental and membrane findings reported diamniotic, dichorionic twins. There was no zygosity testing conducted, thus it is unknown if the twins are monozygotic or dizygotic. Two possible etiologies for sex-discordant twins, in this case, are concurrent natural conception via breakthrough ovulation at the time of SET, or discordant postzygotic nondisjunction of a single embryo. Multiple gestations may still occur in the setting of SET and zygosity testing in these instances would better elucidate our understanding of this occurrence. Moreover, improved data on the zygosity of multiple gestations following SET may enhance patient counseling.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"45154002","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2023-01-28DOI: 10.3390/reprodmed4010003
C. Jovet, E. Fraison, J. Lornage, N. M. Journel, A. Gavoille, L. David, A. Montembault, C. Fournier, B. Salle, E. Labrune
The aim of the present study was to evaluate the effect of activin A on the activation of in vitro folliculogenesis of human ovarian tissues from transgender men with or without our new compartmented chitosan hydrogel microbioreactor (“three-dimensional (3D)-structure”) enabling a three-dimensional tissue culture. Five fresh ovarian human tissues were cultured in vitro for 20 or 22 days in four groups with 100 ng/mL activin A or without activin A during the last six to eight days of culture, and within a 3D-structure or without the 3D-structure in standard conditions. Follicular density and quality were evaluated, and follicular diameters were measured. Estradiol secretion was quantified. Proliferation and apoptosis through immunostaining were also performed. The proportion of primordial follicles was significantly reduced, and the proportion of primary and secondary follicles was significantly increased in all four groups (p < 0.001). Tertiary follicles were observed in the four culture groups. Activin A supplementation did not significantly affect the follicular density, follicular quality, follicular growth, or estradiol secretion (p > 0.05). The 3D-structure increased the density of primary follicles and decreased the estradiol secretion (p < 0.001). Follicular proliferation was significantly lower in the 3D-structure group compared to the non-3D-structure group (p = 0.008). Regarding follicular apoptosis, it was significantly higher in the activin group compared to the non-activin group (p = 0.006). Activin A did not seem to play a key role in the in vitro folliculogenesis activation in our culture conditions. However, the results may indicate that the 3D-structure could be more physiological and could prevent a detrimental in vitro folliculogenesis flare-up.
{"title":"A New Bioreactor to Promote Human Follicular Growth with or without Activin A in Transgender Men","authors":"C. Jovet, E. Fraison, J. Lornage, N. M. Journel, A. Gavoille, L. David, A. Montembault, C. Fournier, B. Salle, E. Labrune","doi":"10.3390/reprodmed4010003","DOIUrl":"https://doi.org/10.3390/reprodmed4010003","url":null,"abstract":"The aim of the present study was to evaluate the effect of activin A on the activation of in vitro folliculogenesis of human ovarian tissues from transgender men with or without our new compartmented chitosan hydrogel microbioreactor (“three-dimensional (3D)-structure”) enabling a three-dimensional tissue culture. Five fresh ovarian human tissues were cultured in vitro for 20 or 22 days in four groups with 100 ng/mL activin A or without activin A during the last six to eight days of culture, and within a 3D-structure or without the 3D-structure in standard conditions. Follicular density and quality were evaluated, and follicular diameters were measured. Estradiol secretion was quantified. Proliferation and apoptosis through immunostaining were also performed. The proportion of primordial follicles was significantly reduced, and the proportion of primary and secondary follicles was significantly increased in all four groups (p < 0.001). Tertiary follicles were observed in the four culture groups. Activin A supplementation did not significantly affect the follicular density, follicular quality, follicular growth, or estradiol secretion (p > 0.05). The 3D-structure increased the density of primary follicles and decreased the estradiol secretion (p < 0.001). Follicular proliferation was significantly lower in the 3D-structure group compared to the non-3D-structure group (p = 0.008). Regarding follicular apoptosis, it was significantly higher in the activin group compared to the non-activin group (p = 0.006). Activin A did not seem to play a key role in the in vitro folliculogenesis activation in our culture conditions. However, the results may indicate that the 3D-structure could be more physiological and could prevent a detrimental in vitro folliculogenesis flare-up.","PeriodicalId":74668,"journal":{"name":"Reproductive medicine (Basel, Switzerland)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-01-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"43788491","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}