Pub Date : 2022-12-07DOI: 10.21602/sduarte.1182835
Özlem Demi̇rkan
Bu çalışma, mimarlığı konu alan belgesel filmlerinin çözümlenmesi için teknik ve mekânsal sınıflandırmalardan oluşan tasarımsal öyküleme boyutunu önermektedir. Teknik öyküleme boyutunu, anlatı tarzı, anlatıcı tipolojisi, görüntü tasarımı, oyunculuk tasarımı, yineleme tasarımı, ayrıntı tasarımı, kurgu tasarımı, ses evreni tasarımı; mekânsal öyküleme boyutu ise seçilen mekân, aktiviteler, donatılar ve söylem oluşturmaktadır. Alan olarak özellikle yaşanan mekandaki ikilemler üzerine belgeseller üreten Ila Bêka ve Louise Lemoine’un yönetmenliğini yaptığı Butoh Evi adlı belgesel film seçilmiştir. Butoh Evi’nde kalıcılık, aydınlanma, azim ve umut kelimelerini içinde barındıran kendi evini inşa etmeye çalışan bir adamın öyküsü anlatılmaktadır. Film yedi zaman kesitine ayrılmıştır. Parçalar incelenmiştir. Belgeselin bir performans olduğu sonucuna varılmıştır. Kullanıcı bir Butoh dansçısıdır. 2015’te kendi evini inşa etmeye karar vermiştir. Plan ya da herhangi kesin bir tasarım olmadan doğaçlama bir dansa benzer olarak evi inşa etmeye başlamıştır. Tasarımsal öyküleme boyutu bağlamında incelendiğinde belgeselin provakatif bir sanat üretimine dönüştüğü görülmektedir.
{"title":"Mimarlığı Konu Alan Belgesel Filmlerde Tasarımsal Öyküleme Boyutu, Butoh Evi","authors":"Özlem Demi̇rkan","doi":"10.21602/sduarte.1182835","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1182835","url":null,"abstract":"Bu çalışma, mimarlığı konu alan belgesel filmlerinin çözümlenmesi için teknik ve mekânsal sınıflandırmalardan oluşan tasarımsal öyküleme boyutunu önermektedir. Teknik öyküleme boyutunu, anlatı tarzı, anlatıcı tipolojisi, görüntü tasarımı, oyunculuk tasarımı, yineleme tasarımı, ayrıntı tasarımı, kurgu tasarımı, ses evreni tasarımı; mekânsal öyküleme boyutu ise seçilen mekân, aktiviteler, donatılar ve söylem oluşturmaktadır. Alan olarak özellikle yaşanan mekandaki ikilemler üzerine belgeseller üreten Ila Bêka ve Louise Lemoine’un yönetmenliğini yaptığı Butoh Evi adlı belgesel film seçilmiştir. Butoh Evi’nde kalıcılık, aydınlanma, azim ve umut kelimelerini içinde barındıran kendi evini inşa etmeye çalışan bir adamın öyküsü anlatılmaktadır. Film yedi zaman kesitine ayrılmıştır. Parçalar incelenmiştir. Belgeselin bir performans olduğu sonucuna varılmıştır. Kullanıcı bir Butoh dansçısıdır. 2015’te kendi evini inşa etmeye karar vermiştir. Plan ya da herhangi kesin bir tasarım olmadan doğaçlama bir dansa benzer olarak evi inşa etmeye başlamıştır. Tasarımsal öyküleme boyutu bağlamında incelendiğinde belgeselin provakatif bir sanat üretimine dönüştüğü görülmektedir.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"138 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116352705","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-12-07DOI: 10.21602/sduarte.1182294
Fulya Savaş, Aslı Aksoy
Çağlar boyunca bilgiyi taşımak, iletişim kurmak ve fikirleri aktarmak için kullanılan sembollerden türetilen, geçmişinden getirdiği birikimleri sanatın her alanına yansıtan motifler, Geleneksel Türk Sanatları olarak bilinen sanat dalının temelini oluşturmaktadır. Geleneksel Türk Sanatı tarihinin önde gelen dallarından biri olan halı sanatı, Kuzey Batı Anadolu’nun Çanakkale ili Ayvacık ilçesinde görülenlere benzer zengin motif, renk, kompozisyon özelliklerine sahip kirkitli dokuma örnekleri ile Orta Asya’dan günümüze kadar varlığını sürdürmüştür. Kökeni Kafkaslara dayanan Ayvacık halılarında geometrik, bitkisel ve hayvansal motifler kullanılmıştır. Bu motifler günümüzde sembolik anlam ve isimlerini yitirerek dokumacılar tarafından güncel nesnelere benzetilerek isimlendirilmektedir. Altın Tabak, Baratlı, Çakmaklı, Çarklı Elek, Kilim Desenli, Turnalı, Ayvacık halılarına isimlerini veren zemin kompozisyonlarıdır. Zengin bir miras olarak günümüze aktarılmış olan söz konusu motifler, çağdaş halı desenlerinde kullanıldığı gibi, çağdaş seramik formlarında da kullanılmaktadır. Bu bağlamda halı ve seramik sanatlarının harmanlandığı literatür çalışmaları incelenerek; Ayvacık halı motifleri ve özgün seramik tekniklerinin birlikte kullanıldığı multiıdisipliner bir çalışma yapılması hedeflenmiştir.
{"title":"Çanakkale Ayvacık İlçesi Halı Motiflerinin Günümüz Seramik Sanatına Yansıması","authors":"Fulya Savaş, Aslı Aksoy","doi":"10.21602/sduarte.1182294","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1182294","url":null,"abstract":"Çağlar boyunca bilgiyi taşımak, iletişim kurmak ve fikirleri aktarmak için kullanılan sembollerden türetilen, geçmişinden getirdiği birikimleri sanatın her alanına yansıtan motifler, Geleneksel Türk Sanatları olarak bilinen sanat dalının temelini oluşturmaktadır. Geleneksel Türk Sanatı tarihinin önde gelen dallarından biri olan halı sanatı, Kuzey Batı Anadolu’nun Çanakkale ili Ayvacık ilçesinde görülenlere benzer zengin motif, renk, kompozisyon özelliklerine sahip kirkitli dokuma örnekleri ile Orta Asya’dan günümüze kadar varlığını sürdürmüştür. Kökeni Kafkaslara dayanan Ayvacık halılarında geometrik, bitkisel ve hayvansal motifler kullanılmıştır. Bu motifler günümüzde sembolik anlam ve isimlerini yitirerek dokumacılar tarafından güncel nesnelere benzetilerek isimlendirilmektedir. Altın Tabak, Baratlı, Çakmaklı, Çarklı Elek, Kilim Desenli, Turnalı, Ayvacık halılarına isimlerini veren zemin kompozisyonlarıdır. Zengin bir miras olarak günümüze aktarılmış olan söz konusu motifler, çağdaş halı desenlerinde kullanıldığı gibi, çağdaş seramik formlarında da kullanılmaktadır. Bu bağlamda halı ve seramik sanatlarının harmanlandığı literatür çalışmaları incelenerek; Ayvacık halı motifleri ve özgün seramik tekniklerinin birlikte kullanıldığı multiıdisipliner bir çalışma yapılması hedeflenmiştir.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-07","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"121158422","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-11-29DOI: 10.21602/sduarte.1174615
Derya Konuk
Dokuma, maddi kültürlerimizin güzel ve önemli bir kısmını içinde barındıran toplumların yaşam tarzlarını, görenek ve geleneklerini simgeleyen ve nesilden nesile aktarılan kültürel bir miras niteliğini taşımaktadır. Halılar gerek renkleri, gerek teknikleri gerek ise kullanılan motif ve anlamları ile dokunduğu yörenin estetik anlayışını, ekonomik ve kültürel yaşantısını, kişisel ve toplumsal değer yargılarını yansıtarak dokunduğu bölgeye göre farkındalık göstermektedir. Bu araştırmanın amacı; Karaman ilinde bulunan Tartan Konağı’nın içerisinde bulunan geleneksel dokumaları kayıt altına almak ve literatüre kazandırmaktır. Tartan Konağını 1861 yılında Tartanoğlu hacı Ahmet Ağa tarafından yaptırılmıştır. Selçuklu- Osmanlı mimari tarzının ve süslemelerinin tarzını taşıyan konak Çekül Vakfı tarafından onarılarak günümüze kazandırılması yönünden ilk adım atılmış ve Karaman İl Özel İdaresine 2005 yılında mirasçılarınca devredilmiş, iki yıl süren restorasyondan sonra 2007 yılında ziyaretçilere açılmıştır. Çalışmada 92 adet halı dokumaya ulaşılmış olup desen tekrarına düşmemek için çalışmaya 12 adet dokuma eklenmiştir. Dokumalar yerinde incelenerek gözlem fişleri oluşturulmuş olup, tasarım analizleri çalışmaya dahil edilmiştir.
{"title":"KARAMAN’DAKİ TARTAN KONAĞINDA BULUNAN GELENEKSEL HALILAR","authors":"Derya Konuk","doi":"10.21602/sduarte.1174615","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1174615","url":null,"abstract":"Dokuma, maddi kültürlerimizin güzel ve önemli bir kısmını içinde barındıran toplumların yaşam tarzlarını, görenek ve geleneklerini simgeleyen ve nesilden nesile aktarılan kültürel bir miras niteliğini taşımaktadır. Halılar gerek renkleri, gerek teknikleri gerek ise kullanılan motif ve anlamları ile dokunduğu yörenin estetik anlayışını, ekonomik ve kültürel yaşantısını, kişisel ve toplumsal değer yargılarını yansıtarak dokunduğu bölgeye göre farkındalık göstermektedir. Bu araştırmanın amacı; Karaman ilinde bulunan Tartan Konağı’nın içerisinde bulunan geleneksel dokumaları kayıt altına almak ve literatüre kazandırmaktır. Tartan Konağını 1861 yılında Tartanoğlu hacı Ahmet Ağa tarafından yaptırılmıştır. Selçuklu- Osmanlı mimari tarzının ve süslemelerinin tarzını taşıyan konak Çekül Vakfı tarafından onarılarak günümüze kazandırılması yönünden ilk adım atılmış ve Karaman İl Özel İdaresine 2005 yılında mirasçılarınca devredilmiş, iki yıl süren restorasyondan sonra 2007 yılında ziyaretçilere açılmıştır. Çalışmada 92 adet halı dokumaya ulaşılmış olup desen tekrarına düşmemek için çalışmaya 12 adet dokuma eklenmiştir. Dokumalar yerinde incelenerek gözlem fişleri oluşturulmuş olup, tasarım analizleri çalışmaya dahil edilmiştir.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"20 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-29","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116596689","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-11-28DOI: 10.21602/sduarte.1169873
Şule Altay
In this paper; the artistic objects/works made by the artist/researcher have been reconsidered in terms of the sustainability of the art and the artwork, and the possibilities of alteration and transformation have been examined. The ceramic works produced personally in previous years have been subjected to formal and conceptual alterations, the processes have been analyzed and reported, and a method using artistic and practiced research methods has been determined. Another focus of this paper is to discuss the relationship the ceramic material establishes with the art object opposing the physical and conceptual transformation and with its artist.What is recommended and experienced in this article is, examining what perspectives this practice can create as a working method for both artists and artists/academics.
{"title":"Altering, Developing, Transforming Artwork: Sustainability of Art Personal Art Projects in the Specific Field of Ceramics","authors":"Şule Altay","doi":"10.21602/sduarte.1169873","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1169873","url":null,"abstract":"In this paper; the artistic objects/works made by the artist/researcher have been reconsidered in terms of the sustainability of the art and the artwork, and the possibilities of alteration and transformation have been examined. The ceramic works produced personally in previous years have been subjected to formal and conceptual alterations, the processes have been analyzed and reported, and a method using artistic and practiced research methods has been determined. Another focus of this paper is to discuss the relationship the ceramic material establishes with the art object opposing the physical and conceptual transformation and with its artist.What is recommended and experienced in this article is, examining what perspectives this practice can create as a working method for both artists and artists/academics.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"113 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117306435","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-11-25DOI: 10.21602/sduarte.1178016
Sevtap Örgel
Antik Yunan’dan günümüze dek pek çok formda üretilmiş olan “Divanda uzanmış Beden” betimlemesi görsel hafızamızda oldukça geniş bir yere sahiptir. Araştırma kapsamında, Avrupa düşün ve sanat tarihi mekânsal ve dinsel dönüşümler çerçevesinde incelenmiş, elde edilen teorik veriler ve mekânı divana, bedeni nüye bağlayan sanatsal üretimler aracılığı ile “Divanda Beden” imgesinin postmodern dönem öncesi sanata yansımaları incelenmiştir. Sanat tarihi okumaları ve daha dar perspektifte “Hristiyanlık öncesi ve sonrası toplum” araştırmalarında karşımıza sıkça çıkan bu betimlemenin, bedenin ve uzamın geçirdiği dönüşümden bağımsız ele alınamayacağı bulgusuna ulaşılmıştır. “Beden ve çıplaklık”, “uzanma ve divan” kavramlarını birlikte düşündüğümüz noktada, kutsal beden, günahkâr beden, çıplaklık, kadının konumu ve özel alanın kavranışındaki değişimler üzerinde durulması gereken mecburi duraklar olmuştur. Araştırma, karikatürize edilerek psikanaliz yatağı imgesine indirgenmiş olan divanın, farklı bir bakış açısıyla, sanatsal üretimde “Bedeni odaklayan uzam” olarak kullanımına dair sanat literatürüne bir yorum sunmayı hedeflemektedir.
{"title":"DİVANDA UZANMIŞ BEDEN İMGESİ","authors":"Sevtap Örgel","doi":"10.21602/sduarte.1178016","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1178016","url":null,"abstract":"Antik Yunan’dan günümüze dek pek çok formda üretilmiş olan “Divanda uzanmış Beden” betimlemesi görsel hafızamızda oldukça geniş bir yere sahiptir. Araştırma kapsamında, Avrupa düşün ve sanat tarihi mekânsal ve dinsel dönüşümler çerçevesinde incelenmiş, elde edilen teorik veriler ve mekânı divana, bedeni nüye bağlayan sanatsal üretimler aracılığı ile “Divanda Beden” imgesinin postmodern dönem öncesi sanata yansımaları incelenmiştir. Sanat tarihi okumaları ve daha dar perspektifte “Hristiyanlık öncesi ve sonrası toplum” araştırmalarında karşımıza sıkça çıkan bu betimlemenin, bedenin ve uzamın geçirdiği dönüşümden bağımsız ele alınamayacağı bulgusuna ulaşılmıştır. “Beden ve çıplaklık”, “uzanma ve divan” kavramlarını birlikte düşündüğümüz noktada, kutsal beden, günahkâr beden, çıplaklık, kadının konumu ve özel alanın kavranışındaki değişimler üzerinde durulması gereken mecburi duraklar olmuştur. Araştırma, karikatürize edilerek psikanaliz yatağı imgesine indirgenmiş olan divanın, farklı bir bakış açısıyla, sanatsal üretimde “Bedeni odaklayan uzam” olarak kullanımına dair sanat literatürüne bir yorum sunmayı hedeflemektedir.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133958807","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-11-25DOI: 10.21602/sduarte.1180198
Ayça Sesigür, A. Koç
Yaşanan an’a ait duygular ve düşünceler her hatırlama ile yeniden yapılanır. Böylelikle an bir anıya dönüşerek temsil haline gelir. Bu temsili görüntülerin ardında saklı olan düşünceleri, duyguları harekete geçiren, kararları ve hayatları şekillendiren anlamlar bireysel olduğu kadar toplumsal etki alanlarına da sahiptir. Temsiller aracılığıyla geçmişte bir zamana, mekâna ya da kişiye özlemi yaratan nostalji kavramını sanat yapımında nasıl anlamlandıracağımız sorusu bu çalışmanın arka planını oluşturur. Görüntüler aracılığıyla karşılaşılan nostaljik bir nesne, düşünce, anı ya da durumun bir sorgulama aracı olabilirken, bir manipülasyon aracına da dönüşebilir. Bu nedenle nostalji imgelerinin anlamlandırılması tartışmaya değer görülür. Sanatçı imgeyi düşünsel nostaljinin eleştirel bakış açısıyla kışkırtıcı bir şekilde mi yoksa yeniden kurucu nostaljinin kusursuzluğunun yansıtıldığı bir manipülasyonla mı sunuyor? Çalışma bu soruları çoğaltarak Nalan Yırtmaç’ın nostaljik imgeleri farklı yaklaşımlarla ele aldığı seçilmiş eserlerini anlamaya çalışır ve nostalji imgelerini anlamlandırmak isteyen sanatçı ve sanat eğitimcilerine, nostaljinin “yaratıcı ve eleştirel” boyutundan bir içerik sunmayı hedefler.
{"title":"NALAN YIRTMAÇ’IN ESERLERİNDE YARATICI VE ELEŞTİREL BOYUTUYLA NOSTALJİ","authors":"Ayça Sesigür, A. Koç","doi":"10.21602/sduarte.1180198","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1180198","url":null,"abstract":"Yaşanan an’a ait duygular ve düşünceler her hatırlama ile yeniden yapılanır. Böylelikle an bir anıya dönüşerek temsil haline gelir. Bu temsili görüntülerin ardında saklı olan düşünceleri, duyguları harekete geçiren, kararları ve hayatları şekillendiren anlamlar bireysel olduğu kadar toplumsal etki alanlarına da sahiptir. Temsiller aracılığıyla geçmişte bir zamana, mekâna ya da kişiye özlemi yaratan nostalji kavramını sanat yapımında nasıl anlamlandıracağımız sorusu bu çalışmanın arka planını oluşturur. Görüntüler aracılığıyla karşılaşılan nostaljik bir nesne, düşünce, anı ya da durumun bir sorgulama aracı olabilirken, bir manipülasyon aracına da dönüşebilir. Bu nedenle nostalji imgelerinin anlamlandırılması tartışmaya değer görülür. Sanatçı imgeyi düşünsel nostaljinin eleştirel bakış açısıyla kışkırtıcı bir şekilde mi yoksa yeniden kurucu nostaljinin kusursuzluğunun yansıtıldığı bir manipülasyonla mı sunuyor? Çalışma bu soruları çoğaltarak Nalan Yırtmaç’ın nostaljik imgeleri farklı yaklaşımlarla ele aldığı seçilmiş eserlerini anlamaya çalışır ve nostalji imgelerini anlamlandırmak isteyen sanatçı ve sanat eğitimcilerine, nostaljinin “yaratıcı ve eleştirel” boyutundan bir içerik sunmayı hedefler.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"64 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"123581183","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-11-25DOI: 10.21602/sduarte.1171381
Burcu Yildirim, Saadet Aytıs
Toplumların sanatsal, kültürel ve sosyal birikimlerinin tarihsel süreçte izlenebilmesine imkân veren müze olgusu, geçmişten bugüne sürekli bir değişim ve dönüşüm içerisindedir. Bu durumun bir sonucu olarak bugün müzeler farklı başlıklar altında çeşitlenmektedir. Yapılan araştırmada giderek yaygınlaşmakta olan gelecek müzelerinin iç mekân tasarımlarının anlamsal ve biçimsel boyutunun bir analizinin sunulması, kültürel ve sosyolojik etkilerinin değerlendirilmesi ve misyonlarının bir getirisi olarak gerçekleştirdikleri geleceğin iç mekânlarını öngörme durumunun incelenmesi amaçlanmaktadır. Literatür taraması ve örnek olay incelemesi yaklaşımlarının benimsendiği araştırma kapsamında Kore’nin Seul şehrinde yer alan ve ait olduğu telekomünikasyon firmasının geleceğin teknolojilerine yönelik yaklaşımını uzamsal boyutta temsil eden T.um Müzesi incelemeye uygun bulunmuştur. Bu tür müzelerde müze mekânlarının ziyaret deneyimini hikâyeleştirecek bir kompozisyonda kurgulandığı ve geçici sergilerle müze esnekliğinin desteklendiği, çağdaş müzelerin eseri ön plana çıkaran yalın mekân tasarımları tutumunun yadsınarak mekânların ön plana çıkarıldığı ve uzamın nesneleşerek sergilenen asıl unsur haline dönüştüğü bulgulanmıştır.
{"title":"Gelecek Müzelerinde İç Mekân Biçimlenişi: T.um Müzesi Örneği","authors":"Burcu Yildirim, Saadet Aytıs","doi":"10.21602/sduarte.1171381","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1171381","url":null,"abstract":"Toplumların sanatsal, kültürel ve sosyal birikimlerinin tarihsel süreçte izlenebilmesine imkân veren müze olgusu, geçmişten bugüne sürekli bir değişim ve dönüşüm içerisindedir. Bu durumun bir sonucu olarak bugün müzeler farklı başlıklar altında çeşitlenmektedir. Yapılan araştırmada giderek yaygınlaşmakta olan gelecek müzelerinin iç mekân tasarımlarının anlamsal ve biçimsel boyutunun bir analizinin sunulması, kültürel ve sosyolojik etkilerinin değerlendirilmesi ve misyonlarının bir getirisi olarak gerçekleştirdikleri geleceğin iç mekânlarını öngörme durumunun incelenmesi amaçlanmaktadır. Literatür taraması ve örnek olay incelemesi yaklaşımlarının benimsendiği araştırma kapsamında Kore’nin Seul şehrinde yer alan ve ait olduğu telekomünikasyon firmasının geleceğin teknolojilerine yönelik yaklaşımını uzamsal boyutta temsil eden T.um Müzesi incelemeye uygun bulunmuştur. Bu tür müzelerde müze mekânlarının ziyaret deneyimini hikâyeleştirecek bir kompozisyonda kurgulandığı ve geçici sergilerle müze esnekliğinin desteklendiği, çağdaş müzelerin eseri ön plana çıkaran yalın mekân tasarımları tutumunun yadsınarak mekânların ön plana çıkarıldığı ve uzamın nesneleşerek sergilenen asıl unsur haline dönüştüğü bulgulanmıştır.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"14 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-25","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132940687","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-30DOI: 10.21602/sduarte.1079026
Yıldız MUTLU YILDIZ
Milli Eğitim Bakanlığının 2023 vizyonunda vurgulanan 21. Yüzyıl becerilerinin eğitim programlarında yer alması hususundan hareketle 21. yüzyıl becerilerinin Müzik Dersi Öğretim Programı’nda ne derecede yer bulduğunun ortaya koyulması önem arz etmektedir. Bu araştırma ile 2018 yılında yenilenmiş olan Müzik Dersi Öğretim Programı’ndaki (İlkokul-Ortaokul) kazanımların, 21. Yüzyıl becerilerine uygunluğunun incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma yöntemleri doğrultusunda oluşturulmuştur. Çalışmada kullanılan veriler doküman incelemesi yapılarak elde edilmiştir. Araştırmada Müzik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan kazanımların tamamı içerik analizine tabi tutulmuştur. İçerik analizi yapılırken kazanımların P21’in çerçevesinde yer alan ana beceriler ve bu ana becerilerin içesinde yer alan alt becerilere uygunluğu dikkate alınmıştır. Bu bağlamda tüm sınıflar düzeyinde toplam 179 kazanım, Müzik Dersi Öğretim Programındaki öğrenme alanları ekseninde alt temalara ayrılmıştır ve incelenmiştir. Araştırma sonucunda müzik dersi öğretim programında yer alan kazanımların 21. Yüzyıl becerilerini yeterli düzeyde yansıtmadığı ve becerilerin kazanımlara dağılımında her hangi bir dengenin gözetilmediği belirlenmiştir.
{"title":"21. YÜZYIL BECERİLERİ AÇISINDAN MÜZİK DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI","authors":"Yıldız MUTLU YILDIZ","doi":"10.21602/sduarte.1079026","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1079026","url":null,"abstract":"Milli Eğitim Bakanlığının 2023 vizyonunda vurgulanan 21. Yüzyıl becerilerinin eğitim programlarında yer alması hususundan hareketle 21. yüzyıl becerilerinin Müzik Dersi Öğretim Programı’nda ne derecede yer bulduğunun ortaya koyulması önem arz etmektedir. Bu araştırma ile 2018 yılında yenilenmiş olan Müzik Dersi Öğretim Programı’ndaki (İlkokul-Ortaokul) kazanımların, 21. Yüzyıl becerilerine uygunluğunun incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma yöntemleri doğrultusunda oluşturulmuştur. Çalışmada kullanılan veriler doküman incelemesi yapılarak elde edilmiştir. Araştırmada Müzik Dersi Öğretim Programı’nda yer alan kazanımların tamamı içerik analizine tabi tutulmuştur. İçerik analizi yapılırken kazanımların P21’in çerçevesinde yer alan ana beceriler ve bu ana becerilerin içesinde yer alan alt becerilere uygunluğu dikkate alınmıştır. Bu bağlamda tüm sınıflar düzeyinde toplam 179 kazanım, Müzik Dersi Öğretim Programındaki öğrenme alanları ekseninde alt temalara ayrılmıştır ve incelenmiştir. Araştırma sonucunda müzik dersi öğretim programında yer alan kazanımların 21. Yüzyıl becerilerini yeterli düzeyde yansıtmadığı ve becerilerin kazanımlara dağılımında her hangi bir dengenin gözetilmediği belirlenmiştir.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"21 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130557792","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-30DOI: 10.21602/sduarte.1079854
Ugur Yildiz
In this study, document analysis was used as one of the qualitative research methods in order to examine the relationship between art education and art products in a globalized world.The data of the study were obtained and examined as a result of a large-area studying In the globalized world, the economy is one of the most important areas and affects many areas as well. When the relationship of the economy with art education and art products was examined, it was seen that they were important factors affecting one another. It is especially noteworthy that economics and art are the elements that develop and reproduce one another. Since a qualified art education will turn into qualified art products, the role of education is undeniable. In addition, the provision of state support for art education and the production of art is also very important in terms of not compromising the quality of art.
{"title":"THE RELATIONSHIP OF ART EDUCATION AND ART PRODUCTS WITH THE ECONOMY IN A GLOBALIZED WORLD","authors":"Ugur Yildiz","doi":"10.21602/sduarte.1079854","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1079854","url":null,"abstract":"In this study, document analysis was used as one of the qualitative research methods in order to examine the relationship between art education and art products in a globalized world.The data of the study were obtained and examined as a result of a large-area studying \u0000In the globalized world, the economy is one of the most important areas and affects many areas as well. When the relationship of the economy with art education and art products was examined, it was seen that they were important factors affecting one another. It is especially noteworthy that economics and art are the elements that develop and reproduce one another. Since a qualified art education will turn into qualified art products, the role of education is undeniable. In addition, the provision of state support for art education and the production of art is also very important in terms of not compromising the quality of art.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"84 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"116526588","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-06-30DOI: 10.21602/sduarte.1118932
Sabriye Arpaözü, M. Genç
Keçe, hayvansal liflerin alkali bir ortamda su, ısı ve basınç yardımıyla sıkıştırılması sonucu elde edilen bir tekstil ürünüdür. Geçmişte daha fazla keçe atölyeleri bulunmasına rağmen günümüzde Afyonkarahisar, Konya, İzmir, Balıkesir, Isparta, Şanlıurfa, Manisa şehirlerinde olan atölyeler sayesinde geleneksel keçe üretimi devam etmektedir. Açılan halk eğitim kursları mesleğin devam etmesi konusunda ustalara yardımcı olmaktadır. Keçenin kullanım alanlarından birisi de askeri başlıklardır. Askeri keçe başlıklar geçmişte kullanılsa da 1826 yılında fesin askeri başlık olarak kabul edilmesiyle yaygın hale gelmiştir. Bu çalışmada literatür çalışması ve müzelerde araştırma yapılarak 19.yy. askeri keçe başlık formları tespit edilerek, bu başlıkların hem yerli hem de ithal yün ile reprodüksiyon çalışmaları sunulmaktadır. Yine askeri keçe başlıkların yeniden kullanılabileceği yeni formlar tasarlanarak kadın şapkalarına örnekler verilmiştir. Bütün başlıkların yapımında tepme keçe yöntemi ve kalıp tekniği kullanıldığı tespit edilmiştir. Elyafın renklendirilmesinde ise doğal boyama yöntemi kullanılarak çalışmaya farklılık kazandırılmıştır.
{"title":"19. YÜZYIL ASKERİ KEÇE BAŞLIKLARIN TESPİTİ VE YENİ TASARIMLARDA YORUMLANMASI","authors":"Sabriye Arpaözü, M. Genç","doi":"10.21602/sduarte.1118932","DOIUrl":"https://doi.org/10.21602/sduarte.1118932","url":null,"abstract":"Keçe, hayvansal liflerin alkali bir ortamda su, ısı ve basınç yardımıyla sıkıştırılması sonucu elde edilen bir tekstil ürünüdür. Geçmişte daha fazla keçe atölyeleri bulunmasına rağmen günümüzde Afyonkarahisar, Konya, İzmir, Balıkesir, Isparta, Şanlıurfa, Manisa şehirlerinde olan atölyeler sayesinde geleneksel keçe üretimi devam etmektedir. Açılan halk eğitim kursları mesleğin devam etmesi konusunda ustalara yardımcı olmaktadır. Keçenin kullanım alanlarından birisi de askeri başlıklardır. Askeri keçe başlıklar geçmişte kullanılsa da 1826 yılında fesin askeri başlık olarak kabul edilmesiyle yaygın hale gelmiştir. Bu çalışmada literatür çalışması ve müzelerde araştırma yapılarak 19.yy. askeri keçe başlık formları tespit edilerek, bu başlıkların hem yerli hem de ithal yün ile reprodüksiyon çalışmaları sunulmaktadır. Yine askeri keçe başlıkların yeniden kullanılabileceği yeni formlar tasarlanarak kadın şapkalarına örnekler verilmiştir. Bütün başlıkların yapımında tepme keçe yöntemi ve kalıp tekniği kullanıldığı tespit edilmiştir. Elyafın renklendirilmesinde ise doğal boyama yöntemi kullanılarak çalışmaya farklılık kazandırılmıştır.","PeriodicalId":149757,"journal":{"name":"Art-e Sanat Dergisi","volume":"9 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-30","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124932382","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：