Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.14
S. Sevi̇nç
İnsanın örtünmesini ifade eden tesettür sadece Müslüman kadınlarla ilgili bir durum haline indirgenmektedir. Halbuki örtünme insanla ilgili genel bir ihtiyaçtır. Bu bildiride değişen dünyadaki tesettür anlayışı insanın örtünme ihtiyacı üzerinden ele alınmaktadır. Böylelikle Kur’ân ayetleri açısından tesettürün mahiyetinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu bağlamda ayetler genel olarak ilk insandan itibaren süregelen örtünme ihtiyacı, özel olarak ise kadının örtünme ihtiyacı açısından iki aşamada değerlendirilmektedir. İlk aşamada dünya ve ahirette örtünme durumu, ikinci aşamada ise iffeti koruma ve dış kıyafetin mahiyeti bağlamında kadının örtünmesi meselesi tümevarım yöntemiyle tahlil edilmektedir. Araştırma neticesinde Kur’ân ayetleri açısından örtünmenin sadece kadınlara yönelik değil aynı zamanda erkekleri de ilgilendiren boyutlarının bulunduğu ve kadınların örtünmesinin amaç ve mahiyetinin ihmal edilmesinden kaynaklanan tesettür anlayışındaki değişimin saikleri tespit edilmektedir. Nihayetinde Kur’ân’ın tavsiye ettiği tesettürün imkan ve sınırları ortaya koyulmaktadır.
{"title":"Değişen Tesettür Anlayışının Kur’ân Ayetleri Bağlamında Kritiği","authors":"S. Sevi̇nç","doi":"10.33793/acperpro.05.01.14","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.14","url":null,"abstract":"İnsanın örtünmesini ifade eden tesettür sadece Müslüman kadınlarla ilgili bir durum haline indirgenmektedir. Halbuki örtünme insanla ilgili genel bir ihtiyaçtır. Bu bildiride değişen dünyadaki tesettür anlayışı insanın örtünme ihtiyacı üzerinden ele alınmaktadır. Böylelikle Kur’ân ayetleri açısından tesettürün mahiyetinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu bağlamda ayetler genel olarak ilk insandan itibaren süregelen örtünme ihtiyacı, özel olarak ise kadının örtünme ihtiyacı açısından iki aşamada değerlendirilmektedir. İlk aşamada dünya ve ahirette örtünme durumu, ikinci aşamada ise iffeti koruma ve dış kıyafetin mahiyeti bağlamında kadının örtünmesi meselesi tümevarım yöntemiyle tahlil edilmektedir. Araştırma neticesinde Kur’ân ayetleri açısından örtünmenin sadece kadınlara yönelik değil aynı zamanda erkekleri de ilgilendiren boyutlarının bulunduğu ve kadınların örtünmesinin amaç ve mahiyetinin ihmal edilmesinden kaynaklanan tesettür anlayışındaki değişimin saikleri tespit edilmektedir. Nihayetinde Kur’ân’ın tavsiye ettiği tesettürün imkan ve sınırları ortaya koyulmaktadır.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"88 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114723964","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.29
Hasan Turan Karatepe
Son 20 yılda psikopatoloji araştırmalarının temel kavramları haline gelen ruminasyon ve endişe, tekrarlayıcı düşünme stillerinin daha yüksek bir şemsiye tanımının alt biçimleri olarak düşünülebilir. Birçok psikiyatrik yakınmanın ortaya çıkmasında ve devam etmesinde etkili bir mekanizma olduğu gösterilmiştir. Tekrarlayan düşünme stilleri sadece psikopatoloji durumlarında önemli rol oynamakla kalmaz, aynı zamanda günlük hayatımızı zorlayıcı bir şekilde yaşamamıza neden olur. Ruminasyon, geçmişte karşılaşılan bir konu/durum/olay hakkında sık sık, istem dışı ve araya girerek düşünme durumunu ifade eder. Farklı kuramcıların farklı psikopatolojik durumları merkeze alarak tanımladıkları kavramın genel özelliği araya girici, kontrol edilemez, tersine çevrilebilir ve tekrarlanabilir olmasıdır. Kişiyi tekrar eden bu iki düşünce biçimine yönlendiren en önemli faktör, bir problem çözme durumudur. Kişi, içinde yaşamak istemediği/olmak istemediği bir durumda olduğunu fark ettiğinde, bu durumun geçmişteki bağlantılarını ve bu duruma neden olan faktörleri gözden geçirmek için derin derin düşünebilir. bu durumu besleyen geçmişte yaşanmıştır. Kaygı, hem afete hazırlanmak hem de karşılaşılacak olumsuzluklara karşı önlemleri güçlendirmek için yaşanan zorluğun/zorlamanın veya olumsuzlukların gelecekteki yansımalarını görmeye çalışmak için girişilen bir süreç olarak ortaya çıkabilir. Bir problemi çözme motivasyonu, ruminasyon ve endişenin ana parçasıdır. Bu nedenlerle, tekrarlayan düşünme stillerinin eleştirel analitik düşünmeye (CAT) eşlik etmesi ve süreci etkilemesi kuvvetle muhtemeldir. Problemi iyi ve doğru anlamak, mümkün olduğunca fazla araştırma ve araştırma yapmak, gerekli bilgileri toplamak ve nihai çözümü uygulamak gibi aşamaları olan KADın ruminasyon ve endişe de kalite ve verimliliğini olumsuz etkileyecektir.
{"title":"Kritik Analitik Düşünmeye Tuzak Kuran İki Sinsi Kardeş; Ruminasyon Ve Endişe","authors":"Hasan Turan Karatepe","doi":"10.33793/acperpro.05.01.29","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.29","url":null,"abstract":"Son 20 yılda psikopatoloji araştırmalarının temel kavramları haline gelen ruminasyon ve endişe, tekrarlayıcı düşünme stillerinin daha yüksek bir şemsiye tanımının alt biçimleri olarak düşünülebilir. Birçok psikiyatrik yakınmanın ortaya çıkmasında ve devam etmesinde etkili bir mekanizma olduğu gösterilmiştir. Tekrarlayan düşünme stilleri sadece psikopatoloji durumlarında önemli rol oynamakla kalmaz, aynı zamanda günlük hayatımızı zorlayıcı bir şekilde yaşamamıza neden olur. Ruminasyon, geçmişte karşılaşılan bir konu/durum/olay hakkında sık sık, istem dışı ve araya girerek düşünme durumunu ifade eder. Farklı kuramcıların farklı psikopatolojik durumları merkeze alarak tanımladıkları kavramın genel özelliği araya girici, kontrol edilemez, tersine çevrilebilir ve tekrarlanabilir olmasıdır. Kişiyi tekrar eden bu iki düşünce biçimine yönlendiren en önemli faktör, bir problem çözme durumudur. Kişi, içinde yaşamak istemediği/olmak istemediği bir durumda olduğunu fark ettiğinde, bu durumun geçmişteki bağlantılarını ve bu duruma neden olan faktörleri gözden geçirmek için derin derin düşünebilir. bu durumu besleyen geçmişte yaşanmıştır. Kaygı, hem afete hazırlanmak hem de karşılaşılacak olumsuzluklara karşı önlemleri güçlendirmek için yaşanan zorluğun/zorlamanın veya olumsuzlukların gelecekteki yansımalarını görmeye çalışmak için girişilen bir süreç olarak ortaya çıkabilir. Bir problemi çözme motivasyonu, ruminasyon ve endişenin ana parçasıdır. Bu nedenlerle, tekrarlayan düşünme stillerinin eleştirel analitik düşünmeye (CAT) eşlik etmesi ve süreci etkilemesi kuvvetle muhtemeldir. Problemi iyi ve doğru anlamak, mümkün olduğunca fazla araştırma ve araştırma yapmak, gerekli bilgileri toplamak ve nihai çözümü uygulamak gibi aşamaları olan KADın ruminasyon ve endişe de kalite ve verimliliğini olumsuz etkileyecektir.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"92 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132036805","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.26
Murat Makaracı
Bazı gelişmiş ülkelerin eğitim ve istihdam süreçlerinde Eleştirel Düşünme ve/veya Analitik Düşünme becerileri ölçülmektedir. Batıda kabul görmüş ve yaygın olarak kullanılan bazı testler Watson-Glaser Eleştirel Düşünme Ölçeği, Cornell Eleştirel Düşünme Testi, Kaliforniya Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği gibi testlerdir. Bu çalışmamızda eleştirel düşünme standartları içerisinde sağlıklı düşünmeyi geliştirme ve daha iyi kararlar almaya yönelik düşünceler kritik edilmiş ve 22 sorudan oluşan bir test önerisi sunulmuştur. Her bir soru 0-5 arası puanlama usulü ile 110 maksimum puan olacak şekilde tasarlanmıştır. 0-22 düşük seviye, 23-44 zayıf seviye, 45-66 orta seviye, 67-88 iyi seviye, 89-110 ileri seviye olarak derecelendirilmiştir. Bir düşünme semineri sonunda yaklaşık 120 katılımcıya (kadın-erkek, 16-65 yaş aralığı, ilkokul-üniversite mezunu) test sorularının cevaplanması istenmiş, cevaplama bittikten sonra objektiflik için puanlama usulü açıklanarak kendi kendilerini puanlamaları istenmiştir. Örnekleme yoluyla rastgele seçilen kişilerden puanlarını grup ile paylaşan 2 kişi orta, 2 kişi iyi ve 1 kişi ileri seviye çıkmıştır. Testin temel amaçları; düşüncelerin kontrolünün ele alınması, iç görü kazanma, akıllı seçimler yapma, kendini kandırma veya kontrolden çıkmış duyguların neden olduğu kötü düşünme alışkanlıklarının keşfedilmesi, gerçekten ne istediğimizin netleştirilmesi, neyi bilmediğimizin farkına varılması, doğru soruların sorulması, reklamcılar, politikacılara kanmama, beyin yıkamaya, manipülasyona ve ikiyüzlülüğe karşı çıkabilme becerisi, endişelenme, konformizm ve suçlama eğiliminin farkında olunmasıdır. Ölçek geliştirilmesi için faktör analizi yapılarak, Kaiser-Meyer-Olkin KMO ve Barlett Test Cronbach Alpha katsayılarının belirlenmesi önerilmektedir.
{"title":"Kritik-Analitik Düşünme Eğilimlerini Ölçmeye Yönelik Bütüncül, Basit ve Kapsayıcı Bir Test Önerisi","authors":"Murat Makaracı","doi":"10.33793/acperpro.05.01.26","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.26","url":null,"abstract":"Bazı gelişmiş ülkelerin eğitim ve istihdam süreçlerinde Eleştirel Düşünme ve/veya Analitik Düşünme becerileri ölçülmektedir. Batıda kabul görmüş ve yaygın olarak kullanılan bazı testler Watson-Glaser Eleştirel Düşünme Ölçeği, Cornell Eleştirel Düşünme Testi, Kaliforniya Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği gibi testlerdir. Bu çalışmamızda eleştirel düşünme standartları içerisinde sağlıklı düşünmeyi geliştirme ve daha iyi kararlar almaya yönelik düşünceler kritik edilmiş ve 22 sorudan oluşan bir test önerisi sunulmuştur. Her bir soru 0-5 arası puanlama usulü ile 110 maksimum puan olacak şekilde tasarlanmıştır. 0-22 düşük seviye, 23-44 zayıf seviye, 45-66 orta seviye, 67-88 iyi seviye, 89-110 ileri seviye olarak derecelendirilmiştir. Bir düşünme semineri sonunda yaklaşık 120 katılımcıya (kadın-erkek, 16-65 yaş aralığı, ilkokul-üniversite mezunu) test sorularının cevaplanması istenmiş, cevaplama bittikten sonra objektiflik için puanlama usulü açıklanarak kendi kendilerini puanlamaları istenmiştir. Örnekleme yoluyla rastgele seçilen kişilerden puanlarını grup ile paylaşan 2 kişi orta, 2 kişi iyi ve 1 kişi ileri seviye çıkmıştır. Testin temel amaçları; düşüncelerin kontrolünün ele alınması, iç görü kazanma, akıllı seçimler yapma, kendini kandırma veya kontrolden çıkmış duyguların neden olduğu kötü düşünme alışkanlıklarının keşfedilmesi, gerçekten ne istediğimizin netleştirilmesi, neyi bilmediğimizin farkına varılması, doğru soruların sorulması, reklamcılar, politikacılara kanmama, beyin yıkamaya, manipülasyona ve ikiyüzlülüğe karşı çıkabilme becerisi, endişelenme, konformizm ve suçlama eğiliminin farkında olunmasıdır. Ölçek geliştirilmesi için faktör analizi yapılarak, Kaiser-Meyer-Olkin KMO ve Barlett Test Cronbach Alpha katsayılarının belirlenmesi önerilmektedir.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"125 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125216889","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.31
Mustafa Yilmaz
Türk ve Kırgız edebiyatı söz konusu olduğunda 20.yy’e kadar daha çok şiir akla gelmektedir. Bunun sebebi hem sözlü hem de yazılı edebiyatta eserlerin daha çok şiir formatında olmasıdır. Kırgız ve Türk Âşık şiir geleneğinde din, başat bir unsurdur. İslâm, Türk edebiyatının devirlere ayrılmasındaki en önemli faktördür. Bu sebeple âşık şiir geleneğinde din olgusunun iki ayrı dönemde ele alınması doğru olacaktır. Birincisi iki toplumun İslâmiyet öncesi âşıklık geleneğinde din olgusudur. Bu noktada iki toplumun şiir tarihine bakıldığında başlangıcından beri dinin, şiirin yani âşıklık geleneğinin oluşumunda etkili olduğu görülmektedir. İki halkın dini şiirleri mukayeseli olarak incelendiğinde benzer tarihlerde aynı dine inandıkları, bunları âşıklık (akın) geleneğiyle şiirlerine yansıttıkları, bir kısmını da bugünlere kadar saklamayı başardıkları görülmektedir. İkinci olarak İslâmiyet sonrası âşıklık geleneğinde dinin kuvvetli bir şekilde varlığı görülmektedir. İki toplumun İslamlaşma sürecinin farklı olduğunu, şiirlere de farklı yansıdığını görmekteyiz. Bu tebliğde özellikle Türk âşıklık geleneğinin oluşmasında İslâm’ın dolayısıyla tasavvuf düşüncesinin ve tekke pratiğinin üzerinde durulacaktır. Bu tarzın temsilcileri 19. yy sonuna kadar bir tekke ve tarikatla olan irtibatını devam ettirmiştir. Âşık kavramı, başından bugüne kadar Allah/Hakk âşığı anlamında kullanılmıştır. Bu konunun seçilme nedenlerinden biri de başlangıcından günümüze kadar bu geleneğin halkı çok etkilemiş olmasıdır. İki toplumun geleneğinde de bu şiirlerin içinde hurafe ve batıl inançların yer alması önemlidir. Kırgızlar bu ritüellere ırım-cırım der. Bugün Kırgızistan’da eski dinlerle İslam inancının senkronize olarak kullanıldığı, bunun da zenginlik olarak kabul edildiği görülmektedir. Oysa İslâm inancı bunu kabul etmemektedir.
{"title":"Kırgız Türk Akın/Âşık Şiiri Geleneğinde Dine Analitik Bir Bakış","authors":"Mustafa Yilmaz","doi":"10.33793/acperpro.05.01.31","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.31","url":null,"abstract":"Türk ve Kırgız edebiyatı söz konusu olduğunda 20.yy’e kadar daha çok şiir akla gelmektedir. Bunun sebebi hem sözlü hem de yazılı edebiyatta eserlerin daha çok şiir formatında olmasıdır. Kırgız ve Türk Âşık şiir geleneğinde din, başat bir unsurdur. İslâm, Türk edebiyatının devirlere ayrılmasındaki en önemli faktördür. Bu sebeple âşık şiir geleneğinde din olgusunun iki ayrı dönemde ele alınması doğru olacaktır. Birincisi iki toplumun İslâmiyet öncesi âşıklık geleneğinde din olgusudur. Bu noktada iki toplumun şiir tarihine bakıldığında başlangıcından beri dinin, şiirin yani âşıklık geleneğinin oluşumunda etkili olduğu görülmektedir. İki halkın dini şiirleri mukayeseli olarak incelendiğinde benzer tarihlerde aynı dine inandıkları, bunları âşıklık (akın) geleneğiyle şiirlerine yansıttıkları, bir kısmını da bugünlere kadar saklamayı başardıkları görülmektedir. İkinci olarak İslâmiyet sonrası âşıklık geleneğinde dinin kuvvetli bir şekilde varlığı görülmektedir. İki toplumun İslamlaşma sürecinin farklı olduğunu, şiirlere de farklı yansıdığını görmekteyiz. Bu tebliğde özellikle Türk âşıklık geleneğinin oluşmasında İslâm’ın dolayısıyla tasavvuf düşüncesinin ve tekke pratiğinin üzerinde durulacaktır. Bu tarzın temsilcileri 19. yy sonuna kadar bir tekke ve tarikatla olan irtibatını devam ettirmiştir. Âşık kavramı, başından bugüne kadar Allah/Hakk âşığı anlamında kullanılmıştır. Bu konunun seçilme nedenlerinden biri de başlangıcından günümüze kadar bu geleneğin halkı çok etkilemiş olmasıdır. İki toplumun geleneğinde de bu şiirlerin içinde hurafe ve batıl inançların yer alması önemlidir. Kırgızlar bu ritüellere ırım-cırım der. Bugün Kırgızistan’da eski dinlerle İslam inancının senkronize olarak kullanıldığı, bunun da zenginlik olarak kabul edildiği görülmektedir. Oysa İslâm inancı bunu kabul etmemektedir.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"56 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"122907817","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.42
Saidbek Boltabayev
Şiir aleminin sultanı olarak nitelendirilen Ali Şir Nevâyî (M. 1441-1501) yazdığı eserleriyle Türk edebiyatını yeni bir aşamaya yükseltmiştir. Timurlu Rönesansının son, aynı zamanda en seçkin temsilcilerinden biri olan Nevâyî, sanat alanındaki faaliyetleri, devlet görevleri ve toplumsal faaliyetlerinin yanı sıra büyük bir düşünür olarak ön plana çıkmaktadır. O çalışma hayatında doğrudan siyasi ve toplumsal görevleri üstlenmiş, vakıflar kurmuş, bütün malvarlığını bu yönde harcamıştır. Hüseyin Baykara’nın çocukluktan itibaren dostu ve en çok güvendiği kişi olması sebebiyle devlet görevlerine getirilmiş, siyasi kişiler ve devlet adamlarını iyi tanımıştır. Şiirleri dışında topluma, ilme, sanata verdiği değer onun toplum tarafından sevilmesine sebep olmuş, şair daima toplumla iç içe olmuştur. Bu sebeple Nevâyî kaleme aldığı eserlerinde yaşadığı dönemin dikkate değer meselelerini de dile getirmiş, bu meselelerin çözüme kavuşması için kritik analitik bakışlarını ifade etmiştir. Üstelik onun bu düşünceleri yeri geldiğinde alegorik ve mecazî anlatımla aktarılmış, şairin ideal insan, ideal devlet ve ideal toplum konusundaki düşüncelerini yansıtmıştır. Bu sebeple Nevâyî’nin bıraktığı miras sadece ilmî ve edebî bakımdan değil, aynı zamanda sosyal meseleler yönünden de değerlidir.
{"title":"Ali Şir Nevâyî’nin Toplumsal Meselelere Kritik Analitik Bakışı","authors":"Saidbek Boltabayev","doi":"10.33793/acperpro.05.01.42","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.42","url":null,"abstract":"Şiir aleminin sultanı olarak nitelendirilen Ali Şir Nevâyî (M. 1441-1501) yazdığı eserleriyle Türk edebiyatını yeni bir aşamaya yükseltmiştir. Timurlu Rönesansının son, aynı zamanda en seçkin temsilcilerinden biri olan Nevâyî, sanat alanındaki faaliyetleri, devlet görevleri ve toplumsal faaliyetlerinin yanı sıra büyük bir düşünür olarak ön plana çıkmaktadır. O çalışma hayatında doğrudan siyasi ve toplumsal görevleri üstlenmiş, vakıflar kurmuş, bütün malvarlığını bu yönde harcamıştır. Hüseyin Baykara’nın çocukluktan itibaren dostu ve en çok güvendiği kişi olması sebebiyle devlet görevlerine getirilmiş, siyasi kişiler ve devlet adamlarını iyi tanımıştır. Şiirleri dışında topluma, ilme, sanata verdiği değer onun toplum tarafından sevilmesine sebep olmuş, şair daima toplumla iç içe olmuştur. Bu sebeple Nevâyî kaleme aldığı eserlerinde yaşadığı dönemin dikkate değer meselelerini de dile getirmiş, bu meselelerin çözüme kavuşması için kritik analitik bakışlarını ifade etmiştir. Üstelik onun bu düşünceleri yeri geldiğinde alegorik ve mecazî anlatımla aktarılmış, şairin ideal insan, ideal devlet ve ideal toplum konusundaki düşüncelerini yansıtmıştır. Bu sebeple Nevâyî’nin bıraktığı miras sadece ilmî ve edebî bakımdan değil, aynı zamanda sosyal meseleler yönünden de değerlidir.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"114865588","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.25
Murat Makaracı
Analitik ve kritik düşünmenin Batı dünyasına ait olduğuna dair yaygın fakat yanlış bir algı mevcuttur. Batı öğretim sisteminde yer alan kitap ve ders materyallerinde kritik (eleştirel) ve analitik düşünmenin tarihçesinde batılı kaynaklardan başka referanslara yer verilmemektedir. Bu kaynaklar argüman tanımlama, diyagram oluşturma, geçerlilik, sağlamlık, doğruluk tabloları, temel önerme mantığı ve safsata gibi standart konuları öğretmektedir. Ancak, bu eleştirel düşünme kategorisindeki metinlerin çoğu, batı geleneğinin dışından malzeme için herhangi bir referans veya kaynaktan bahsetmemenin yanında bunları da öğretim müfredatına dâhil etmezler. Bunun doğal sonucu olarak, batı temelli bu sistemde yetişenlerde; Sokrates, Aristoteles, Bacon, Nietzsche, Dewey, Shaw, Paul, Elder gibi batılı düşünürlerin mantık ve eleştirel düşünmenin gelişimine katkıda bulunduğu, batılı olmayan hiçbir düşünürün ise bu konularda söyleyecek sözü olmadığı izlenimi doğacaktır. Batılı olmayan filozofların mantık ve kritik-analitik düşünmeyle ilgili konularda söyleyecek hiçbir şeyleri olmadığının doğru olmadığı ortadadır. Çünkü İslam (Arap, Türk, İran, Malay coğrafyalarında), Çin ve Japon medeniyeti gibi Batılı olmayan geleneklerden birçok sistematik ve ekol Kritik ve Analitik Düşünmeye katkı sunmaktadır. Bu çalışmada klasik Hint Felsefesi ve Mantığı incelenerek kadim Hint vesikalarından Nyāya-Sutra metinlerinde kritik ve analitik düşünmeyi içeren bilgilere ve örneklemelere yer verilmiştir. Böylelikle, Hint kaynakları özelinde Doğu medeniyetlerinin katkıları ispatlanmıştır.
{"title":"Doğu Kaynaklarında Kritik-Analitik Düşünmenin Araştırılması: Klasik Hint Felsefesi ve Mantık Örnekleri","authors":"Murat Makaracı","doi":"10.33793/acperpro.05.01.25","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.25","url":null,"abstract":"Analitik ve kritik düşünmenin Batı dünyasına ait olduğuna dair yaygın fakat yanlış bir algı mevcuttur. Batı öğretim sisteminde yer alan kitap ve ders materyallerinde kritik (eleştirel) ve analitik düşünmenin tarihçesinde batılı kaynaklardan başka referanslara yer verilmemektedir. Bu kaynaklar argüman tanımlama, diyagram oluşturma, geçerlilik, sağlamlık, doğruluk tabloları, temel önerme mantığı ve safsata gibi standart konuları öğretmektedir. Ancak, bu eleştirel düşünme kategorisindeki metinlerin çoğu, batı geleneğinin dışından malzeme için herhangi bir referans veya kaynaktan bahsetmemenin yanında bunları da öğretim müfredatına dâhil etmezler. Bunun doğal sonucu olarak, batı temelli bu sistemde yetişenlerde; Sokrates, Aristoteles, Bacon, Nietzsche, Dewey, Shaw, Paul, Elder gibi batılı düşünürlerin mantık ve eleştirel düşünmenin gelişimine katkıda bulunduğu, batılı olmayan hiçbir düşünürün ise bu konularda söyleyecek sözü olmadığı izlenimi doğacaktır. Batılı olmayan filozofların mantık ve kritik-analitik düşünmeyle ilgili konularda söyleyecek hiçbir şeyleri olmadığının doğru olmadığı ortadadır. Çünkü İslam (Arap, Türk, İran, Malay coğrafyalarında), Çin ve Japon medeniyeti gibi Batılı olmayan geleneklerden birçok sistematik ve ekol Kritik ve Analitik Düşünmeye katkı sunmaktadır. Bu çalışmada klasik Hint Felsefesi ve Mantığı incelenerek kadim Hint vesikalarından Nyāya-Sutra metinlerinde kritik ve analitik düşünmeyi içeren bilgilere ve örneklemelere yer verilmiştir. Böylelikle, Hint kaynakları özelinde Doğu medeniyetlerinin katkıları ispatlanmıştır.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"54 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124523136","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.10
Necdet Tosun
İstikâmet, yanlış yollara sapmadan doğru yolda yürümek demektir. İslam ahlâkında istikâmet denince de ifrat ve tefrite yani yanlış yorumlara dalmadan i’tidâl üzere ahlâkı yaşamak, orta yoldan ve mâkul çizgiden ayrılmamak anlaşılır. Bir diğer ifâdeyle istikâmet, Allah Rasûlü’nün örnek şahsiyetinden nasîb almak, ahlâkı ile ahlâklanmak, bir ömür Kur’ân ve Sünnet’in öngördüğü çizgide yaşamaktır. İslam denge dinidir. Aşırılıklardan uzak durmayı ve orta yolu tavsiye eder. Bununla birlikte ahlâkî bazı konuları anlama ve uygulama konusunda asr-ı saâdetten itibaren bazı sapmalar görülmüştür. Bu sapmalar asr-ı saâdette bizzat Hz. Peygamber veya Hz. Ömer gibi kişiler tarafından düzeltilip tashih edilmiş, yanlış yorumlara kayanlar uyarılmıştır. Sonraki asırlarda, özellikle fetihlerin genişlemesiyle birlikte toplumda oluşan zenginlik bazı insanları lüks elbise giyme, konforlu evlerde oturma ve dünya malına hırsla sarılma gibi zaaflara sevk edince, buna karşı bir tepki olarak toplumdaki bazı zâhid insanlar daha ahlaklı ve takvâ üzere yaşama arzusuna yönelmişler, bu arada bazı kişiler aşırıya giderek yanlış yorumlara kaymışlardır. Çalışıp kazanmayı tevekküle aykırı gören, mağaralarda uzlete çekilen, tevekkülü yanlış anlayıp azık almadan çöl yollarına düşen, çok az yedikleri için zayıf düşüp ibadetten geri kalan insanlar olmuştur. İslam’ın tavsiye ettiği ahlak çizgilerinin dışına çıkan bu insanlar hem âlimler hem de kendileri gibi zâhid ve sûfî olan kişiler tarafından uyarılmış, bu konuda tasavvuf ehli tarafından müstakil kitaplar ya da kitapta bölümler yazılmıştır. Bu sayede ahlak ve takvânın doğru anlaşılması ve istikâmet üzere yaşanması konusunda önemli prensipler ortaya konmuştur.
{"title":"Takvâ Ve Ahlakta İstikâmet","authors":"Necdet Tosun","doi":"10.33793/acperpro.05.01.10","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.10","url":null,"abstract":"İstikâmet, yanlış yollara sapmadan doğru yolda yürümek demektir. İslam ahlâkında istikâmet denince de ifrat ve tefrite yani yanlış yorumlara dalmadan i’tidâl üzere ahlâkı yaşamak, orta yoldan ve mâkul çizgiden ayrılmamak anlaşılır. Bir diğer ifâdeyle istikâmet, Allah Rasûlü’nün örnek şahsiyetinden nasîb almak, ahlâkı ile ahlâklanmak, bir ömür Kur’ân ve Sünnet’in öngördüğü çizgide yaşamaktır. İslam denge dinidir. Aşırılıklardan uzak durmayı ve orta yolu tavsiye eder. Bununla birlikte ahlâkî bazı konuları anlama ve uygulama konusunda asr-ı saâdetten itibaren bazı sapmalar görülmüştür. Bu sapmalar asr-ı saâdette bizzat Hz. Peygamber veya Hz. Ömer gibi kişiler tarafından düzeltilip tashih edilmiş, yanlış yorumlara kayanlar uyarılmıştır. Sonraki asırlarda, özellikle fetihlerin genişlemesiyle birlikte toplumda oluşan zenginlik bazı insanları lüks elbise giyme, konforlu evlerde oturma ve dünya malına hırsla sarılma gibi zaaflara sevk edince, buna karşı bir tepki olarak toplumdaki bazı zâhid insanlar daha ahlaklı ve takvâ üzere yaşama arzusuna yönelmişler, bu arada bazı kişiler aşırıya giderek yanlış yorumlara kaymışlardır. Çalışıp kazanmayı tevekküle aykırı gören, mağaralarda uzlete çekilen, tevekkülü yanlış anlayıp azık almadan çöl yollarına düşen, çok az yedikleri için zayıf düşüp ibadetten geri kalan insanlar olmuştur. İslam’ın tavsiye ettiği ahlak çizgilerinin dışına çıkan bu insanlar hem âlimler hem de kendileri gibi zâhid ve sûfî olan kişiler tarafından uyarılmış, bu konuda tasavvuf ehli tarafından müstakil kitaplar ya da kitapta bölümler yazılmıştır. Bu sayede ahlak ve takvânın doğru anlaşılması ve istikâmet üzere yaşanması konusunda önemli prensipler ortaya konmuştur.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"8 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127325441","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.32
Mevhibe Altunkaya
Temel İslam Bilimlerinde kadın araştırmaları konusu, oldukça yenidir. İslâm’ın ilk döneminde aktif bir şekilde sahada olan kadınlar, sonraki yüzyıllarda geriye itilmişlerdir. Bunun hem erkeklere hem de kadınlara bakan iki yönü vardır. Tasavvuf tarihinde de kadınlar etkili bir konuma ve öneme sahiplerdi. Hadice, Aişe, Ümmü Seleme, Fatıma, Zeynep, Rabia gibi zâhide sahabiyye ve tabiiyye kadınlar mescid-i Nebevî’nin müdavimiydiler. Tezkirelerde makamından söz edilen başkaca birçok kadın âlime, fakihe,aârife vardır. Ancak zühd döneminden sonra fakiheler ve zâhidelerden söz eden metinler giderek azalmaktadır. Bu dönemde sûfî müellif Sülemî gibi istisnalar dışında kadın âlime ve ârifelerden söz eden yazar neredeyse yoktur. Tezkireler, menakıbnâmeler dışında âlime/ârife kadınların söz ve kerametlerinden (üstünlüklerinden) bahseden başkaca eserler günümüze ulaşmamıştır. Gözler, kadınların varlığına adeta yumulmuş gibidir. Ciltler dolusu fıkıh, kelam, hadis, tefsir kitapları yazıp bir tek kadın müfessir veya kadın sûfiyeden bahsetmeyen eserler İslam’ın zühd asrından sonraki dönemlere aittir. Halbuki İslam tarihinde gerilere gidildikçe kadınların daha aktif ve etkin olduklarını görmekteyiz. Örneğin Zünnûn-i Mısrî, Şâm’da altı beyitte sûfîlerin özelliğini sayan Fâtıma-i Nişâbûrî’ye hayran kaldığını belirtmiştir. Sülemî yüzlerce kadın sûfiyenin biyografisini vermiştir. Muhammed el-Kelâbâzî, tasavvufa dair meşhur kitabını, yine bir kadın sûfîyenin sözleriyle sonlandırmıştır.
{"title":"Zâhide-Sûfiye Kadınların Tasavvuf Tarihindeki Yeri ve Önemi","authors":"Mevhibe Altunkaya","doi":"10.33793/acperpro.05.01.32","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.32","url":null,"abstract":"Temel İslam Bilimlerinde kadın araştırmaları konusu, oldukça yenidir. İslâm’ın ilk döneminde aktif bir şekilde sahada olan kadınlar, sonraki yüzyıllarda geriye itilmişlerdir. Bunun hem erkeklere hem de kadınlara bakan iki yönü vardır. Tasavvuf tarihinde de kadınlar etkili bir konuma ve öneme sahiplerdi. Hadice, Aişe, Ümmü Seleme, Fatıma, Zeynep, Rabia gibi zâhide sahabiyye ve tabiiyye kadınlar mescid-i Nebevî’nin müdavimiydiler. Tezkirelerde makamından söz edilen başkaca birçok kadın âlime, fakihe,aârife vardır. Ancak zühd döneminden sonra fakiheler ve zâhidelerden söz eden metinler giderek azalmaktadır. Bu dönemde sûfî müellif Sülemî gibi istisnalar dışında kadın âlime ve ârifelerden söz eden yazar neredeyse yoktur. Tezkireler, menakıbnâmeler dışında âlime/ârife kadınların söz ve kerametlerinden (üstünlüklerinden) bahseden başkaca eserler günümüze ulaşmamıştır. Gözler, kadınların varlığına adeta yumulmuş gibidir. Ciltler dolusu fıkıh, kelam, hadis, tefsir kitapları yazıp bir tek kadın müfessir veya kadın sûfiyeden bahsetmeyen eserler İslam’ın zühd asrından sonraki dönemlere aittir. Halbuki İslam tarihinde gerilere gidildikçe kadınların daha aktif ve etkin olduklarını görmekteyiz. Örneğin Zünnûn-i Mısrî, Şâm’da altı beyitte sûfîlerin özelliğini sayan Fâtıma-i Nişâbûrî’ye hayran kaldığını belirtmiştir. Sülemî yüzlerce kadın sûfiyenin biyografisini vermiştir. Muhammed el-Kelâbâzî, tasavvufa dair meşhur kitabını, yine bir kadın sûfîyenin sözleriyle sonlandırmıştır.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"2 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133308325","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.11
Mairamkan Isabaeva
Hanefi mezhebi, Ebu Hanife’nin (v. 150/767) ortaya koymuş olduğu sistem üzerine bina edilmiştir. İmam Muhammed (v. 189/804) ve İmam Ebu Yusuf’un (v. 182/798) içtihatlarıyla teşekkül etmiştir. Nihâyet hicrî V. asrın büyük hukukçusu ve ilim adamı olan Ebu Bekr Muhammed İbn Ebi Sehl İmam Serahsî’nin el-Kâfî adlı eseri şerh ettiği muhteşem el-Mebsût adlı eser Hanefîlik açısından bir zirve noktası olarak addedilir. el-Mebsût, zorlu hapis şartlarında yazılması sebebiyle sistematik yapıdan büyük ölçüde yoksun bulunmasına rağmen hemen her meselede kurucu imamların içtihatlarını ayrıntılarıyla ortaya koyması, her bir içtihadı aklî ve naklî olarak temellendirilmesi, mezhep içinde ittifak ve ihtilaf edilen konuları bir bütün halinde sunması, ihtilaflı konularda tercihlerde bulunması, diğer Sünni fıkıh mezheplerinin konuya ilişkin görüşlerini tahlil ve tenkit etmesi bakımından tam anlamıyla bir şaheserdir. Bu bildiri, el-Mebsût adlı eser çerçevesinde İmam Serahsî’nin Hanefi fakihlerine yönelik eleştirilerini konu edinmekle birlikte mezhep içi eleştiri sürecinin nasıl işlediğini ve ne gibi sonuçlara ulaştığını, eleştirinin boyutlarını ve sayısal analizini yapmayı hedeflemektedir.
哈乃斐教派以艾布-哈尼法（150/767 年）提出的体系为基础。该教派是在伊玛目穆罕默德（189/804 年）和伊玛目艾布-优素福（182/798 年）的判例基础上形成的。最后，五世纪伟大的法学家和学者 Abu Bakr Muhammad Ibn Abi Sahl 伊玛目 Serahsī 以其杰出的 al-Mabsūt 对 al-Kāfī 进行了评论，该书被认为是哈乃斐派的巅峰之作。尽管《al-Mabsūt》由于是在严酷的监禁条件下写成的，因此在很大程度上缺乏系统的结构，但它却是一部杰作，它详细介绍了创始伊玛目在几乎每个问题上的教法，合理地、无误地论证了每个教法，从整体上介绍了教派内部的一致和分歧问题，在有争议的问题上提出了自己的偏好，并分析和批评了其他逊尼派教法教派在这一问题上的观点。本文旨在分析伊玛目塞拉西在 al-Mabsūt 框架内对哈乃斐法学家的批评，并分析教派内部的批评过程是如何进行的、达到何种结果、批评的维度及其数字分析。
{"title":"İmam Serahsî’nin Hanefi Fakihlere Yönelik Eleştirileri","authors":"Mairamkan Isabaeva","doi":"10.33793/acperpro.05.01.11","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.11","url":null,"abstract":"Hanefi mezhebi, Ebu Hanife’nin (v. 150/767) ortaya koymuş olduğu sistem üzerine bina edilmiştir. İmam Muhammed (v. 189/804) ve İmam Ebu Yusuf’un (v. 182/798) içtihatlarıyla teşekkül etmiştir. Nihâyet hicrî V. asrın büyük hukukçusu ve ilim adamı olan Ebu Bekr Muhammed İbn Ebi Sehl İmam Serahsî’nin el-Kâfî adlı eseri şerh ettiği muhteşem el-Mebsût adlı eser Hanefîlik açısından bir zirve noktası olarak addedilir. el-Mebsût, zorlu hapis şartlarında yazılması sebebiyle sistematik yapıdan büyük ölçüde yoksun bulunmasına rağmen hemen her meselede kurucu imamların içtihatlarını ayrıntılarıyla ortaya koyması, her bir içtihadı aklî ve naklî olarak temellendirilmesi, mezhep içinde ittifak ve ihtilaf edilen konuları bir bütün halinde sunması, ihtilaflı konularda tercihlerde bulunması, diğer Sünni fıkıh mezheplerinin konuya ilişkin görüşlerini tahlil ve tenkit etmesi bakımından tam anlamıyla bir şaheserdir. Bu bildiri, el-Mebsût adlı eser çerçevesinde İmam Serahsî’nin Hanefi fakihlerine yönelik eleştirilerini konu edinmekle birlikte mezhep içi eleştiri sürecinin nasıl işlediğini ve ne gibi sonuçlara ulaştığını, eleştirinin boyutlarını ve sayısal analizini yapmayı hedeflemektedir.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128518061","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2022-03-01DOI: 10.33793/acperpro.05.01.37
Mustafa Altunkaya
İslâm’ın ilk yüzyılında sûf giymeyi teo-politik bir tutuma dönüştüren sahabe ve tabiîn, Resûl-i Ekrem’in irtihalinden hemen sonra baş gösteren riddet/ric’at (mürted/mürteci) hareketleri karşısında yer yer hak ihlâlleri ve saldırılara uğramışlardı. Ebûzer-i Ğifârî (ö. 652) Peygamber Devleti’nde israf ve yolsuzlukla mücadele ederken Rebeze’ye sürgün edilmiş, Ammar b. Yâsir (ö. 657) bâğî bir grup eliyle şehid edilmiş, Hucr b. Adiyy (ö. 761) ise, hutbede Hz. Ali’ye lanet edilmesine müsaade etmeyip çıkan arbedede şehid düşmüştü. İrtidat ve irtica’ saldırılarından zarar gören sahabe, tabiin ve diğer önderleri konu alan araştırmalar günümüzde oldukça azdır. Konunun önemi ve Medine zühd hareketi bağlamında ele alınması zaruretine istinaden yapılan bu araştırma, günümüze kadar olan dönemdeki bazı örnekler mütalaa edilerek zâhid/sûfî önderlerin siyaset karşısındaki şer’î siyasetini (teo-politiğini) ele almaktadır.
{"title":"Tasavvuf Tarihinde Bazı Sûfî Önderlerin Siyaset Karşısındaki Tutumlarının Teopolitik Analizi","authors":"Mustafa Altunkaya","doi":"10.33793/acperpro.05.01.37","DOIUrl":"https://doi.org/10.33793/acperpro.05.01.37","url":null,"abstract":"İslâm’ın ilk yüzyılında sûf giymeyi teo-politik bir tutuma dönüştüren sahabe ve tabiîn, Resûl-i Ekrem’in irtihalinden hemen sonra baş gösteren riddet/ric’at (mürted/mürteci) hareketleri karşısında yer yer hak ihlâlleri ve saldırılara uğramışlardı. Ebûzer-i Ğifârî (ö. 652) Peygamber Devleti’nde israf ve yolsuzlukla mücadele ederken Rebeze’ye sürgün edilmiş, Ammar b. Yâsir (ö. 657) bâğî bir grup eliyle şehid edilmiş, Hucr b. Adiyy (ö. 761) ise, hutbede Hz. Ali’ye lanet edilmesine müsaade etmeyip çıkan arbedede şehid düşmüştü. İrtidat ve irtica’ saldırılarından zarar gören sahabe, tabiin ve diğer önderleri konu alan araştırmalar günümüzde oldukça azdır. Konunun önemi ve Medine zühd hareketi bağlamında ele alınması zaruretine istinaden yapılan bu araştırma, günümüze kadar olan dönemdeki bazı örnekler mütalaa edilerek zâhid/sûfî önderlerin siyaset karşısındaki şer’î siyasetini (teo-politiğini) ele almaktadır.","PeriodicalId":207070,"journal":{"name":"Academic Perspective Procedia","volume":"78 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-03-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"117235856","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：