Pub Date : 2024-06-10DOI: 10.24925/turjaf.v12i6.911-917.6756
Osman Özbek, S. A. Çelik, İrem Ayran Çolak, Osman Gökdoğan
The objective of this study was to determine the energy use and greenhouse gas emissions associated with sesame production. Energy use efficiency indicators and greenhouse gas emission rates were calculated for the 2022-2023 production season. The energy input and output for sesame production were found to be 12079.15 MJ ha-1 and 30052.44 MJ ha-1, respectively. The study found an energy use efficiency of 2.49, with a specific energy of 12.20 MJ kg-1, an energy productivity of 0.08 kg MJ-1, and a net energy value of 17973.29 MJ ha-1. The direct and indirect energy inputs were calculated to be 4584.41 MJ ha-1 (37.95%) and 7494.74 MJ ha-1 (62.05%), while the renewable and non-renewable energy inputs were calculated to be 469.12 MJ ha-1 (3.88%) and 11610.03 MJ ha-1 (98.65%), respectively. The calculation shows that the total greenhouse gas emissions are 380.52 kgCO2-eq ha-1 and the greenhouse gas emission rate is 0.38 kgCO2-eq ha-1. Sesame production is highly profitable for the 2022-2023 production season in terms of energy use efficiency.
{"title":"Energy Balance and Greenhouse Gas (GHG) Emissions of Sesame (Sesamum indicum L.) Production in Türkiye","authors":"Osman Özbek, S. A. Çelik, İrem Ayran Çolak, Osman Gökdoğan","doi":"10.24925/turjaf.v12i6.911-917.6756","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i6.911-917.6756","url":null,"abstract":"The objective of this study was to determine the energy use and greenhouse gas emissions associated with sesame production. Energy use efficiency indicators and greenhouse gas emission rates were calculated for the 2022-2023 production season. The energy input and output for sesame production were found to be 12079.15 MJ ha-1 and 30052.44 MJ ha-1, respectively. The study found an energy use efficiency of 2.49, with a specific energy of 12.20 MJ kg-1, an energy productivity of 0.08 kg MJ-1, and a net energy value of 17973.29 MJ ha-1. The direct and indirect energy inputs were calculated to be 4584.41 MJ ha-1 (37.95%) and 7494.74 MJ ha-1 (62.05%), while the renewable and non-renewable energy inputs were calculated to be 469.12 MJ ha-1 (3.88%) and 11610.03 MJ ha-1 (98.65%), respectively. The calculation shows that the total greenhouse gas emissions are 380.52 kgCO2-eq ha-1 and the greenhouse gas emission rate is 0.38 kgCO2-eq ha-1. Sesame production is highly profitable for the 2022-2023 production season in terms of energy use efficiency.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":" 14","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141364878","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-06-10DOI: 10.24925/turjaf.v12i6.1046-1060.6800
F. Nsanzabera, Aimable Mwiseneza, Evangeline Irakoze, John Bosco Nsengiyumva, Barthazar Nduwayezu, Alexis Manishimwe, Fabien Nkurikiyimana
The present study highlights the ongoing threat of foodborne illnesses to public health, primarily caused by bacterial pathogens. Despite advancements in conventional microbiological testing techniques, which are sensitive but time-consuming, challenges remain in ensuring timely detection of contaminants throughout the food supply chain. The Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP) system is recognized as a more effective approach to ensuring food safety, emphasizing proactive identification and control of hazards at critical points in production. Emerging technologies like quantitative polymerase chain reaction (PCR) and biosensors offer faster and more accurate detection methods, although with certain limitations. Biosensors such as ELISA, SPR, and electrochemical immunosensors, in particular, show promise due to their high sensitivity and specificity, enabling rapid detection of a wide range of contaminants. This paper underscores the importance of integrating advanced technologies with established food safety protocols to enhance the safety and quality of food products, benefiting consumers, producers, and regulatory agencies alike.
{"title":"Emerging Trends of Immunosensors Development for Detection of Food Toxins","authors":"F. Nsanzabera, Aimable Mwiseneza, Evangeline Irakoze, John Bosco Nsengiyumva, Barthazar Nduwayezu, Alexis Manishimwe, Fabien Nkurikiyimana","doi":"10.24925/turjaf.v12i6.1046-1060.6800","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i6.1046-1060.6800","url":null,"abstract":"The present study highlights the ongoing threat of foodborne illnesses to public health, primarily caused by bacterial pathogens. Despite advancements in conventional microbiological testing techniques, which are sensitive but time-consuming, challenges remain in ensuring timely detection of contaminants throughout the food supply chain. The Hazard Analysis Critical Control Point (HACCP) system is recognized as a more effective approach to ensuring food safety, emphasizing proactive identification and control of hazards at critical points in production. Emerging technologies like quantitative polymerase chain reaction (PCR) and biosensors offer faster and more accurate detection methods, although with certain limitations. Biosensors such as ELISA, SPR, and electrochemical immunosensors, in particular, show promise due to their high sensitivity and specificity, enabling rapid detection of a wide range of contaminants. This paper underscores the importance of integrating advanced technologies with established food safety protocols to enhance the safety and quality of food products, benefiting consumers, producers, and regulatory agencies alike.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"121 15","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141361800","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-06-10DOI: 10.24925/turjaf.v12i6.905-910.6672
Akbar Ali, Mansoor Javed Momand, Muhammad Ali, Saeed Ur Rahman, Salman Abbas
Wheat is one of the most important crops all over the world in terms of yield, production, consumption, cultivation, and adoptability. Wheat genotypes exhibiting different yield associated traits which influence each other in many ways. Therefor genotypic and phenotypic correlations are the breeder’s utmost priority to know about the inter-relationship between two or more traits which may be either directly influencing each other in a positive direction or indirectly swaying each other in a negative direction in breeding programs. To find out phenotypic and genotypic correlations among different productive traits, this study was designed at the research area of The Department of Plant Breeding and Genetics, The University of Agriculture, Peshawar, during 2022-23. The experiment was carried out by using 27 wheat genotypes comprising of nine parents and 18 F3 populations evaluated in RCB design with three replications. Overall the study exhibited that kernel yield plant-1, which is one of the most yield contributing trait, was significantly correlated with thousand-kernel weights, tillers plant-1and biomass yield, along some other yield contributing traits. The parental genotype, Janbaz, and cross combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of quantitative traits and; hence are recommended to be evaluated in further breeding schemes. Both phenotypic and genotypic correlation study exhibited that kernel yield spike-1 was significant and positively associated with plant height, tillers plant-1, thousand-kernel weight and biomass yield. Based on correlations, yield, and production the parental genotype, Janbaz, and F3 combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of the quantitative traits, which can be incorporated in further breeding program.
{"title":"Estimation of Phenotypic and Genotypic Correlation Analysis in F3 Populations of Bread Wheat Genotypes","authors":"Akbar Ali, Mansoor Javed Momand, Muhammad Ali, Saeed Ur Rahman, Salman Abbas","doi":"10.24925/turjaf.v12i6.905-910.6672","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i6.905-910.6672","url":null,"abstract":"Wheat is one of the most important crops all over the world in terms of yield, production, consumption, cultivation, and adoptability. Wheat genotypes exhibiting different yield associated traits which influence each other in many ways. Therefor genotypic and phenotypic correlations are the breeder’s utmost priority to know about the inter-relationship between two or more traits which may be either directly influencing each other in a positive direction or indirectly swaying each other in a negative direction in breeding programs. To find out phenotypic and genotypic correlations among different productive traits, this study was designed at the research area of The Department of Plant Breeding and Genetics, The University of Agriculture, Peshawar, during 2022-23. The experiment was carried out by using 27 wheat genotypes comprising of nine parents and 18 F3 populations evaluated in RCB design with three replications. Overall the study exhibited that kernel yield plant-1, which is one of the most yield contributing trait, was significantly correlated with thousand-kernel weights, tillers plant-1and biomass yield, along some other yield contributing traits. The parental genotype, Janbaz, and cross combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of quantitative traits and; hence are recommended to be evaluated in further breeding schemes. Both phenotypic and genotypic correlation study exhibited that kernel yield spike-1 was significant and positively associated with plant height, tillers plant-1, thousand-kernel weight and biomass yield. Based on correlations, yield, and production the parental genotype, Janbaz, and F3 combinations Watan × AUP-5008, Pirsabak-2005 × AUP-5008, Saleem-2000 × Janbaz and Watan × Tatara were the most promising genotypes for most of the quantitative traits, which can be incorporated in further breeding program.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"107 42","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141362081","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-06-10DOI: 10.24925/turjaf.v12i6.893-898.6660
T. Kızıldeniz, Melek Nur Kilit
Examining the inputs to agricultural production and analyzing their energy implications is a crucial method for assessing environmental challenges and promoting sustainability. The agricultural industry utilizes energy in diverse ways, both directly and indirectly, encompassing pesticides, electricity, fertilizers, farm equipment, irrigation systems, fuel, and human labor. This research focused on assessing the agricultural inputs utilized in cabbage cultivation within one of the most cabbage cultivated area in Türkiye, gathering data on these inputs, and identifying the energy efficiency associated with this production process. In the study, information on the overall energy inputs was gathered from numerous white cabbage producers in the Niğde province using the face-to-face survey method, a quantitative research approach. According to the results of the research, the total energy input equivalent in cabbage production was determined as 4407.87 MJ da-1 and the total output value was determined as 6348.60 MJ da-1. The energy productivity was determined as 1.20 and the energy balance as 1940.73 MJ da-1. According to the findings, with 33.4% of diesel oil, 23.81% of fertilizer, and 23.06% of machinery make up the majority of this production's inputs. Also, 89.19% of the total energy inputs in cabbage production determined as non-renewable and 10.79% of them as renewable energy inputs. In conclusion, the inputs are efficiently utilized in cabbage production within the Niğde province of Türkiye.
{"title":"Sustainable Energy Practices in Cabbage Production in Niğde Province of Türkiye","authors":"T. Kızıldeniz, Melek Nur Kilit","doi":"10.24925/turjaf.v12i6.893-898.6660","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i6.893-898.6660","url":null,"abstract":"Examining the inputs to agricultural production and analyzing their energy implications is a crucial method for assessing environmental challenges and promoting sustainability. The agricultural industry utilizes energy in diverse ways, both directly and indirectly, encompassing pesticides, electricity, fertilizers, farm equipment, irrigation systems, fuel, and human labor. This research focused on assessing the agricultural inputs utilized in cabbage cultivation within one of the most cabbage cultivated area in Türkiye, gathering data on these inputs, and identifying the energy efficiency associated with this production process. In the study, information on the overall energy inputs was gathered from numerous white cabbage producers in the Niğde province using the face-to-face survey method, a quantitative research approach. According to the results of the research, the total energy input equivalent in cabbage production was determined as 4407.87 MJ da-1 and the total output value was determined as 6348.60 MJ da-1. The energy productivity was determined as 1.20 and the energy balance as 1940.73 MJ da-1. According to the findings, with 33.4% of diesel oil, 23.81% of fertilizer, and 23.06% of machinery make up the majority of this production's inputs. Also, 89.19% of the total energy inputs in cabbage production determined as non-renewable and 10.79% of them as renewable energy inputs. In conclusion, the inputs are efficiently utilized in cabbage production within the Niğde province of Türkiye.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"118 18","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141361632","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-06-10DOI: 10.24925/turjaf.v12i6.948-954.6706
Merve Bozdemir Akçil, Zeki Bayramoğlu
This study examines the problems arising from that the agricultural sector has become a significant employment area for migrant labor due to migrant migration. The presence of migrant labor in the agricultural sector has increased because of the cost advantages provided by agricultural operators of cheap labor supply despite informal working conditions. Migrant labor has crucial contributions to the sustainability of production activities, especially in the agricultural sector, where the local labor does not want to be employed. However, the perspective of local people toward migrants differs over time, especially due to different social and cultural characteristics. Since these differences are more noticeable in small settlements, such as rural areas people who are migrant to society or national identity become unwanted in the living spaces of local people over course of time, this study aimed to determine the perspective toward migrant labor and to evaluate the impact of this situation on the sustainability of production. In line with the results obtained, policy recommendations were made for the integration of migrant labor and the planning of agricultural activities.
{"title":"International Migration, Xenophobia and Migrant Employment in Rural Areas: Konya Example","authors":"Merve Bozdemir Akçil, Zeki Bayramoğlu","doi":"10.24925/turjaf.v12i6.948-954.6706","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i6.948-954.6706","url":null,"abstract":"This study examines the problems arising from that the agricultural sector has become a significant employment area for migrant labor due to migrant migration. The presence of migrant labor in the agricultural sector has increased because of the cost advantages provided by agricultural operators of cheap labor supply despite informal working conditions. Migrant labor has crucial contributions to the sustainability of production activities, especially in the agricultural sector, where the local labor does not want to be employed. However, the perspective of local people toward migrants differs over time, especially due to different social and cultural characteristics. Since these differences are more noticeable in small settlements, such as rural areas people who are migrant to society or national identity become unwanted in the living spaces of local people over course of time, this study aimed to determine the perspective toward migrant labor and to evaluate the impact of this situation on the sustainability of production. In line with the results obtained, policy recommendations were made for the integration of migrant labor and the planning of agricultural activities.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":" 1246","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-06-10","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141363825","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-05-23DOI: 10.24925/turjaf.v12i5.795-802.6486
Ayşe Yeşilayer, Bilge Gözener, Cengizhan Ünal
Pamuk üreticileri ile yapılan anket çalışması Aydın’ın Koçarlı ilçesinde 2023 yılında 50 çiftçi ile birebir görüşülerek yürütülmüştür. Anket toplam 34 sorudan oluşmakta olup 17’si yabancı otlar ve bitki koruma sorunları ile ilgilidir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; üreticilerin tamamı erkektir ve %32’si ilk okul mezunudur. Çalışmada pamukta bitki koruma sorunları ile ilgili verilere bakıldığında; yabancı ot olarak en çok Kanyaş (Sorgum halepense) (%41) ve Köpek üzümü- Solanum nigrum en az ise Yapışkan otu- Setaria verticillata (%4) ile süpürge otu-Descurainia sophia (%2)’nun sorun olduğu görülmüştür. Çiftçiler zararlı olarak iki noktalı kırmızıörümcek (Tetranchus urticae) (%38) ve afit (%28)’in en yoğun olarak görüldüğünü ve problem olduklarını belirtmişlerdir. Çalışma sonunda çiftçilerin bitki koruma sorunları hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıkları, bu konularla ilgili gerekli yerlere danışmadıkları, pestisit kullanımı ve uygulama sırasında veya sonrasında da gerekli tedbirleri almadıkları belirlenmiştir.
{"title":"Aydın İli Pamuk Üretiminde Bitki Koruma Sorunları","authors":"Ayşe Yeşilayer, Bilge Gözener, Cengizhan Ünal","doi":"10.24925/turjaf.v12i5.795-802.6486","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i5.795-802.6486","url":null,"abstract":"Pamuk üreticileri ile yapılan anket çalışması Aydın’ın Koçarlı ilçesinde 2023 yılında 50 çiftçi ile birebir görüşülerek yürütülmüştür. Anket toplam 34 sorudan oluşmakta olup 17’si yabancı otlar ve bitki koruma sorunları ile ilgilidir. Çalışmada elde edilen bulgulara göre; üreticilerin tamamı erkektir ve %32’si ilk okul mezunudur. Çalışmada pamukta bitki koruma sorunları ile ilgili verilere bakıldığında; yabancı ot olarak en çok Kanyaş (Sorgum halepense) (%41) ve Köpek üzümü- Solanum nigrum en az ise Yapışkan otu- Setaria verticillata (%4) ile süpürge otu-Descurainia sophia (%2)’nun sorun olduğu görülmüştür. Çiftçiler zararlı olarak iki noktalı kırmızıörümcek (Tetranchus urticae) (%38) ve afit (%28)’in en yoğun olarak görüldüğünü ve problem olduklarını belirtmişlerdir. Çalışma sonunda çiftçilerin bitki koruma sorunları hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıkları, bu konularla ilgili gerekli yerlere danışmadıkları, pestisit kullanımı ve uygulama sırasında veya sonrasında da gerekli tedbirleri almadıkları belirlenmiştir.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"46 17","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141107497","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-05-23DOI: 10.24925/turjaf.v12i5.855-866.6401
Aysun Oraç
Gıda endüstrisi tarafından üretilen atıklar ve yan ürünler protein açısından zengin kaynaklardır ve protein hidrolizatlarından biyoaktiviteye sahip bileşikler üretmek için yeni strateji arayışında önemli bir alternatiftir. Çeşitli çalışmalar gıda işleme endüstrilerinden elde edilen yan ürün ve atıkların, çeşitli rahatsızlıkların tedavisinde önemli bir uygulamaya sahip olan potansiyel biyoaktif bileşik kaynağı olarak kullanılabileceğini göstermiştir. Proteinlerde şifrelenmiş belli sayıdaki aminoasitten oluşan küçük fraksiyonlar olarak tanımlanan biyoaktif peptitlerin bu hastalıkları önlemede veya tedavi etmede sentetik ilaçlara doğal, güvenli ve uygun maliyetli alternatif olmada potansiyeli yüksektir. Yan ürün ve atıklar nispeten ucuz protein kaynaklarıdır, bu nedenle biyoaktif peptitlerin üretimi için kullanılmaları sadece üretim maliyetlerinin düşmesine neden olmakla kalmayıp katma değeri yüksek besinsel yan ürünlerin geliştirilmesi için de oldukça önemlidir. Bu uygulama aynı zamanda atık bertarafı ile ilgili sorunun azaltılmasına da katkı sunmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmada, biyoaktif peptit üretiminde değerlendirilebilecek çeşitli gıda işleme yan ürünü ve atıkları, bu ürünlerden protein hidrolizatı elde etme süreçleri ve bu peptitlerin sağlığa yönelik etkilerini inceleyen güncel çalışmaların derlenmesi amaçlanmıştır.
{"title":"Sürdürülebilir Biyoaktif Peptit Kaynakları: Gıda İşleme Yan Ürünleri ve Atıkları","authors":"Aysun Oraç","doi":"10.24925/turjaf.v12i5.855-866.6401","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i5.855-866.6401","url":null,"abstract":"Gıda endüstrisi tarafından üretilen atıklar ve yan ürünler protein açısından zengin kaynaklardır ve protein hidrolizatlarından biyoaktiviteye sahip bileşikler üretmek için yeni strateji arayışında önemli bir alternatiftir. Çeşitli çalışmalar gıda işleme endüstrilerinden elde edilen yan ürün ve atıkların, çeşitli rahatsızlıkların tedavisinde önemli bir uygulamaya sahip olan potansiyel biyoaktif bileşik kaynağı olarak kullanılabileceğini göstermiştir. Proteinlerde şifrelenmiş belli sayıdaki aminoasitten oluşan küçük fraksiyonlar olarak tanımlanan biyoaktif peptitlerin bu hastalıkları önlemede veya tedavi etmede sentetik ilaçlara doğal, güvenli ve uygun maliyetli alternatif olmada potansiyeli yüksektir. Yan ürün ve atıklar nispeten ucuz protein kaynaklarıdır, bu nedenle biyoaktif peptitlerin üretimi için kullanılmaları sadece üretim maliyetlerinin düşmesine neden olmakla kalmayıp katma değeri yüksek besinsel yan ürünlerin geliştirilmesi için de oldukça önemlidir. Bu uygulama aynı zamanda atık bertarafı ile ilgili sorunun azaltılmasına da katkı sunmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmada, biyoaktif peptit üretiminde değerlendirilebilecek çeşitli gıda işleme yan ürünü ve atıkları, bu ürünlerden protein hidrolizatı elde etme süreçleri ve bu peptitlerin sağlığa yönelik etkilerini inceleyen güncel çalışmaların derlenmesi amaçlanmıştır.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"8 9","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141105154","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-05-23DOI: 10.24925/turjaf.v12i5.763-772.6352
Hüseyin Meral, Mehmet Aydoğan, Alpay Esen, Ekrem Ergün
Bu çalışma, fındık tarım işletmelerinin ekonomik sürdürülebilirliğini ve sürdürülebilirliği etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın ana materyalini 2021 yılında, 380 fındık üreticisi ile yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Fındık tarım işletmelerinin sosyo-ekonomik özelliklerinin karşılaştırılmasında tek yönlü Varyans analizi ve Kruskal Wallis testi analiz yöntemlerinden yararlanılmıştır. Ekonomik sürdürülebilirliği etkileyen faktörlerin belirlenmesinde çoklu doğrusal regresyon modelinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda fındık tarım işletmelerinin ekonomik sürdürülebilirlik endeksi ortalaması 0,48 olarak hesaplanmıştır. Trabzon (0,37), Giresun (0,43) ve Ordu (0,46) illerindeki işletmeler ortalamanın altında ekonomik sürdürülebilirliğe; Samsun (0,58), Sakarya (0,61) ve Düzce (0,64) illerindeki fındık işletmeleri ise ortalamanın üstünde ekonomik sürdürülebilirliğe sahiptirler. İşletmelerin ekonomik sürdürülebilirliğini çiftçinin yaşı negatif; eğitim süresi, hanehalkı büyüklüğü, köyde ikamet etme, tarımsal örgütlere üyelik, fındık verimi ve satış fiyatı pozitif etkilemektedir. Çiftçilerin bilgi düzeylerinin artırılmasına yönelik eğitim çalışmaları yapılması, kırsal göçü önleyici politikaların uygulanması ve verim artışına yönelik yayım çalışmalarının gerçekleştirilmesi ekonomik sürdürülebilirliğe katkı sağlayacaktır.
{"title":"Fındık İşletmelerinin Ekonomik Sürdürülebilirliğine Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi","authors":"Hüseyin Meral, Mehmet Aydoğan, Alpay Esen, Ekrem Ergün","doi":"10.24925/turjaf.v12i5.763-772.6352","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i5.763-772.6352","url":null,"abstract":"Bu çalışma, fındık tarım işletmelerinin ekonomik sürdürülebilirliğini ve sürdürülebilirliği etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın ana materyalini 2021 yılında, 380 fındık üreticisi ile yüz yüze yapılan anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Fındık tarım işletmelerinin sosyo-ekonomik özelliklerinin karşılaştırılmasında tek yönlü Varyans analizi ve Kruskal Wallis testi analiz yöntemlerinden yararlanılmıştır. Ekonomik sürdürülebilirliği etkileyen faktörlerin belirlenmesinde çoklu doğrusal regresyon modelinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda fındık tarım işletmelerinin ekonomik sürdürülebilirlik endeksi ortalaması 0,48 olarak hesaplanmıştır. Trabzon (0,37), Giresun (0,43) ve Ordu (0,46) illerindeki işletmeler ortalamanın altında ekonomik sürdürülebilirliğe; Samsun (0,58), Sakarya (0,61) ve Düzce (0,64) illerindeki fındık işletmeleri ise ortalamanın üstünde ekonomik sürdürülebilirliğe sahiptirler. İşletmelerin ekonomik sürdürülebilirliğini çiftçinin yaşı negatif; eğitim süresi, hanehalkı büyüklüğü, köyde ikamet etme, tarımsal örgütlere üyelik, fındık verimi ve satış fiyatı pozitif etkilemektedir. Çiftçilerin bilgi düzeylerinin artırılmasına yönelik eğitim çalışmaları yapılması, kırsal göçü önleyici politikaların uygulanması ve verim artışına yönelik yayım çalışmalarının gerçekleştirilmesi ekonomik sürdürülebilirliğe katkı sağlayacaktır.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"57 2","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141106111","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-05-23DOI: 10.24925/turjaf.v12i5.814-820.6316
H. Aksu
Yağış deseninin ve potansiyelinin doğru belirlenmesi su kaynakları yönetimi, planlaması ve geliştirilmesi açısından çok önemlidir. Yağışlar zamana ve yere göre en fazla değişkenlik gösteren iklim elemanıdır. Bu sebeple yağış ölçümlerinde diğer iklim elemanlarından daha sık ölçüm ağına ihtiyaç duyulur. Bu çalışmada yağış ölçer ağı sıklığı ve konumunun Antalya Havzasında yağış deseni, miktarı ve hacmine olan etkisinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu maksatla çalışmada iki farklı veri seti kullanılmıştır. Veri Seti-1’de sadece Meteoroloji Genel Müdürlüğü (MGM) istasyonlarına ait yağış verileri kullanılmıştır. Veri Seti-2’de MGM ve Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) istasyonlarına ait yağış verileri birlikte kullanılmıştır. Veri setlerinin mekânsal enterpolasyonunda, çok yaygın bir kullanım alanına sahip olan jeoistatistik Ordinary Kriging (OK) yöntemi uygulanmıştır. Veri setlerinin sonuçları çapraz doğrulama yöntemiyle ölçülmüş ve Ortalama Mutlak Hata (MAE), Ortalama Karekök Hatası (RMSE), Belirleyicilik Katsayısı (R2) ve Nash-Sutcliffe etkinlik katsayısı (NSE) ile karşılaştırılmıştır. Veri Seti-1 ile NSE: 0.64, R2: 0,64, MAE: 123,75 ve RMSE: 145,83; Veri Seti-2 ile NSE: 0,77, R2: 0,77, MAE: 111,55 ve RMSE: 135,22 olarak hesaplanmıştır. Veri Seti-1 ile karşılaştırıldığında Veri Seti-2’nin hata miktarları daha düşük, doğruluğu ve çalışma alanını temsil etmesi daha yüksektir. MGM ve DSİ istasyonlarının birleştirilerek kullanılması çalışma alanında istasyon ağı sıklığı ve homojenliği sağlamıştır. Bu uygulama enterpolasyon metodunun da başarısını artırmıştır. Havzanın alansal ortalama yağış miktarı MGM istasyonlarıyla 763 mm, Veri Seti-2 istasyonlarıyla 887,1 mm olarak hesaplanmıştır. DSİ yağış istasyonu verilerinin kullanımı Antalya Havzanın yağış deseni ve potansiyelinde büyük farklılıklar oluşturmuştur.
{"title":"Türkiye'de Yağış Ölçer Ağı Yoğunluğunun Yağış Dağılımı Modellemesine Etkisinin Değerlendirilmesi: Antalya Havzası Örneği","authors":"H. Aksu","doi":"10.24925/turjaf.v12i5.814-820.6316","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i5.814-820.6316","url":null,"abstract":"Yağış deseninin ve potansiyelinin doğru belirlenmesi su kaynakları yönetimi, planlaması ve geliştirilmesi açısından çok önemlidir. Yağışlar zamana ve yere göre en fazla değişkenlik gösteren iklim elemanıdır. Bu sebeple yağış ölçümlerinde diğer iklim elemanlarından daha sık ölçüm ağına ihtiyaç duyulur. Bu çalışmada yağış ölçer ağı sıklığı ve konumunun Antalya Havzasında yağış deseni, miktarı ve hacmine olan etkisinin belirlenmesi hedeflenmiştir. Bu maksatla çalışmada iki farklı veri seti kullanılmıştır. Veri Seti-1’de sadece Meteoroloji Genel Müdürlüğü (MGM) istasyonlarına ait yağış verileri kullanılmıştır. Veri Seti-2’de MGM ve Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) istasyonlarına ait yağış verileri birlikte kullanılmıştır. Veri setlerinin mekânsal enterpolasyonunda, çok yaygın bir kullanım alanına sahip olan jeoistatistik Ordinary Kriging (OK) yöntemi uygulanmıştır. Veri setlerinin sonuçları çapraz doğrulama yöntemiyle ölçülmüş ve Ortalama Mutlak Hata (MAE), Ortalama Karekök Hatası (RMSE), Belirleyicilik Katsayısı (R2) ve Nash-Sutcliffe etkinlik katsayısı (NSE) ile karşılaştırılmıştır. Veri Seti-1 ile NSE: 0.64, R2: 0,64, MAE: 123,75 ve RMSE: 145,83; Veri Seti-2 ile NSE: 0,77, R2: 0,77, MAE: 111,55 ve RMSE: 135,22 olarak hesaplanmıştır. Veri Seti-1 ile karşılaştırıldığında Veri Seti-2’nin hata miktarları daha düşük, doğruluğu ve çalışma alanını temsil etmesi daha yüksektir. MGM ve DSİ istasyonlarının birleştirilerek kullanılması çalışma alanında istasyon ağı sıklığı ve homojenliği sağlamıştır. Bu uygulama enterpolasyon metodunun da başarısını artırmıştır. Havzanın alansal ortalama yağış miktarı MGM istasyonlarıyla 763 mm, Veri Seti-2 istasyonlarıyla 887,1 mm olarak hesaplanmıştır. DSİ yağış istasyonu verilerinin kullanımı Antalya Havzanın yağış deseni ve potansiyelinde büyük farklılıklar oluşturmuştur.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"32 13","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141104317","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Pub Date : 2024-05-23DOI: 10.24925/turjaf.v12i5.773-785.6712
Selma Karabaş
Bu çalışmanın amacı, tarım piyasalarının finansal piyasalarla buluşmasını ve ürün ihtisas borsacılığı ile türev piyasalara geçişini hızlandırmayı vadeden lisanslı depoculuk sisteminin, Türkiye’de beklenen başarıyı neden yakalayamadığını tespit etmektir. Bu amaçla çalışma, lisanslı depoculuk sisteminin tarım piyasalarına entegrasyonu ve üreticiler tarafından benimsenmesini engelleyen kısıtlara odaklanmıştır. Lisanslı depoculuk sisteminin üreticiye, sanayiciye, tüccara, tarımsal ve finansal piyasalara önemli avantajlar sunduğu literatürde birçok çalışmada yer almaktadır. Bu denli avantajlı bir sistemin benimsenmesini engelleyen unsurların belirlenmesi önemli görülmüştür. Yapılan araştırma ile, Türkiye’de lisanslı depoculuk sisteminin üreticide yeterince karşılık bulmamasının, gelişmekte olan diğer ülkelerde de aynı nedenlere bağlı olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, sistemin benimsenmesinde en önemli kısıt, lisanslı depo kapasitesinin yetersizliği, tarımın yapısal sorunları ve küçük ölçekli üreticiyi sisteme çekecek yeterli unsurun bulunmamasıdır. Türkiye ve gelişmekte olan çoğu ülkede tarımsal üretim, küçük çiftliklerde yapılmaktadır. Tarım sektörünün büyük çoğunluğunu oluşturan küçük aile çiftliklerinin sisteme katılımını sağlayacak politika ve motivasyon araçları geliştirilmediği sürece, sistemin amacına hizmet etmesi mümkün gözükmemektedir.
{"title":"Türkiye’de Lisanslı Depoculuk Sisteminin Tarım Piyasalarına Entegrasyonu ve Benimsenmesinin Önündeki Kısıtlar","authors":"Selma Karabaş","doi":"10.24925/turjaf.v12i5.773-785.6712","DOIUrl":"https://doi.org/10.24925/turjaf.v12i5.773-785.6712","url":null,"abstract":"Bu çalışmanın amacı, tarım piyasalarının finansal piyasalarla buluşmasını ve ürün ihtisas borsacılığı ile türev piyasalara geçişini hızlandırmayı vadeden lisanslı depoculuk sisteminin, Türkiye’de beklenen başarıyı neden yakalayamadığını tespit etmektir. Bu amaçla çalışma, lisanslı depoculuk sisteminin tarım piyasalarına entegrasyonu ve üreticiler tarafından benimsenmesini engelleyen kısıtlara odaklanmıştır. Lisanslı depoculuk sisteminin üreticiye, sanayiciye, tüccara, tarımsal ve finansal piyasalara önemli avantajlar sunduğu literatürde birçok çalışmada yer almaktadır. Bu denli avantajlı bir sistemin benimsenmesini engelleyen unsurların belirlenmesi önemli görülmüştür. Yapılan araştırma ile, Türkiye’de lisanslı depoculuk sisteminin üreticide yeterince karşılık bulmamasının, gelişmekte olan diğer ülkelerde de aynı nedenlere bağlı olduğu tespit edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, sistemin benimsenmesinde en önemli kısıt, lisanslı depo kapasitesinin yetersizliği, tarımın yapısal sorunları ve küçük ölçekli üreticiyi sisteme çekecek yeterli unsurun bulunmamasıdır. Türkiye ve gelişmekte olan çoğu ülkede tarımsal üretim, küçük çiftliklerde yapılmaktadır. Tarım sektörünün büyük çoğunluğunu oluşturan küçük aile çiftliklerinin sisteme katılımını sağlayacak politika ve motivasyon araçları geliştirilmediği sürece, sistemin amacına hizmet etmesi mümkün gözükmemektedir.","PeriodicalId":23382,"journal":{"name":"Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology","volume":"114 24","pages":""},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2024-05-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"141106162","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：