Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlı bireylerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi ve sosyodemografik değişkenlerle ilişkisinin araştırılmasıdır. Yöntem ve Gereçler: Tanımlayıcı araştırma türünde yapılan bu çalışma Mart-Nisan 2023 tarihleri arasında emeklilere hizmet veren bir derneğe üye olan ve çalışmaya dahil edilme kriterlerine uyan 100 yaşlı birey ile yapılmıştır. Veriler Sosyo-demografik Bilgi Formu, Geriatrik Depresyon Ölçeği-Kısa Form (GDÖ-15) ve Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ile toplanmıştır. Bulgular: GDÖ-15 ortalaması 7,27±2,91 ve BUÖ ortalaması 11,61±5,14 olarak tespit edilmiş olup bu iki ölçek puanları arasında pozitif yönlü (r=0,638) istatistiksel olarak anlamlı (p=0,000) ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Yaşlı bireylerin neredeyse tamamının hafif veya orta şiddetli depresyon yaşadığı ve yine büyük çoğunluğunun orta ve yüksek düzeyde umutsuzluk yaşadığı belirlenmiştir. Çalışmanın devamında yaşlı bireylerde depresyon ve umutsuzluk arasında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. İşçi grubunda emekli olan bireylerin özel işletmeden emekli olanlara göre depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Gelirleri giderlerini karşılamayan katılımcıların umutsuzluk seviyeleri, geliri gideri karşılayan veya geliri daha iyi olan bireylere göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
{"title":"YAŞLI BİREYLERDE DEPRESYON VE UMUTSUZLUK DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ","authors":"Esra Beki̇rcan, Ayşe Okanli","doi":"10.46414/yasad.1284791","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1284791","url":null,"abstract":"Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlı bireylerin depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin belirlenmesi ve sosyodemografik değişkenlerle ilişkisinin araştırılmasıdır. \u0000Yöntem ve Gereçler: Tanımlayıcı araştırma türünde yapılan bu çalışma Mart-Nisan 2023 tarihleri arasında emeklilere hizmet veren bir derneğe üye olan ve çalışmaya dahil edilme kriterlerine uyan 100 yaşlı birey ile yapılmıştır. Veriler Sosyo-demografik Bilgi Formu, Geriatrik Depresyon Ölçeği-Kısa Form (GDÖ-15) ve Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ile toplanmıştır. \u0000Bulgular: GDÖ-15 ortalaması 7,27±2,91 ve BUÖ ortalaması 11,61±5,14 olarak tespit edilmiş olup bu iki ölçek puanları arasında pozitif yönlü (r=0,638) istatistiksel olarak anlamlı (p=0,000) ilişkinin olduğu belirlenmiştir. \u0000Sonuç: Yaşlı bireylerin neredeyse tamamının hafif veya orta şiddetli depresyon yaşadığı ve yine büyük çoğunluğunun orta ve yüksek düzeyde umutsuzluk yaşadığı belirlenmiştir. Çalışmanın devamında yaşlı bireylerde depresyon ve umutsuzluk arasında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. İşçi grubunda emekli olan bireylerin özel işletmeden emekli olanlara göre depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Gelirleri giderlerini karşılamayan katılımcıların umutsuzluk seviyeleri, geliri gideri karşılayan veya geliri daha iyi olan bireylere göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"130377867","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Doğumda beklenen yaşam süresinin artması, ölüm ve doğum oranlarının azalması, teknoloji ve sağlık alanındaki gelişmelerle birlikte yaşlı nüfus küresel ölçekte giderek artmaktadır. Yaşlı nüfusun artması gelecek için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde yeni plan ve politikaları gerekli kılmaktadır. Makalenin amacı, geleceğin belirsizliklerine hazırlıksız yakalanmamak için yaşlı bireylerin şimdiden bir yaşam politikası geliştirmelerine ve hükümet-yerel yönetimlerin bu konudaki sorumluluklarının neler olduğuna yönelik tespitlerde bulunmak ve öneriler sunmaktır. Bu çalışmada, aile ve nesiller arası ilişkiler, sosyal çevre ve komşuluk ilişkileri, sağlık alanındaki gelişmeler, çalışma hayatı, fiziki çevre ve konut, dijital teknoloji kullanımı konusunda yaşlıları gelecekte nelerin beklediği sorusundan hareket edilmiştir. Çalışmanın kuramsal çerçevesini yapı-birey ilişkiselliği ve yaşam politikası kavramları oluşturmaktadır. Bu çerçevede ulusal ve uluslararası raporlara ve yayınlara dayalı olarak bir literatür taraması yapılmıştır. Bireysel anlamda yaşlıların refleksif birey olarak kendi yaşamlarını düşünümsel biçimde dönüşüme uğratabilecekleri, yapısal anlamda hükümetlerin bu konuda gerçekleştirebileceği politika ve uygulamalarıyla gelecekte yaşlılara yönelik daha iyi bir yaşamın tasarlanabileceği bu çalışmanın temel vurgusunu oluşturmaktadır. Sonuç olarak yapı ve birey ilişkiselliği çerçevesinde yaşlıların gelecekteki yaşamlarının planlanmasının mümkün olabileceği ifade edilmektedir. Bunun için hem bireysel hem yapısal önlemlerin uygulamaya geçirilmesi gereklidir. Gelecekte daha iyi bir yaşlanma için bir taraftan hükümetler ve yerel yönetimler tarafından sunulacak mali yardım, evden sağlık bakım desteği, ortak paylaşımlı mülkiyet modelleri, nesiller arası dayanışma programları, yaşlı nüfusun ihtiyaçlarına uygun kent ve konut planlamaları gibi yaşlı bireyleri destekleyici programlar önem arz ederken diğer taraftan hem genç bireylerin hem de yaşlı bireylerin yaşlılık dönemlerinin ihtiyaçlarını dikkate alarak gerekli yatırımı yapması önerilmektedir.
{"title":"Yaşlanmanın Geleceği ve Yapı-Birey İlişkiselliği Çerçevesinde Yaşlılarda Yaşam Politikasının Önemi","authors":"Cansu Taşcı, Aylin GÖRGÜN BARAN","doi":"10.46414/yasad.1263308","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1263308","url":null,"abstract":"Doğumda beklenen yaşam süresinin artması, ölüm ve doğum oranlarının azalması, teknoloji ve sağlık alanındaki gelişmelerle birlikte yaşlı nüfus küresel ölçekte giderek artmaktadır. Yaşlı nüfusun artması gelecek için hem bireysel hem de toplumsal düzeyde yeni plan ve politikaları gerekli kılmaktadır. Makalenin amacı, geleceğin belirsizliklerine hazırlıksız yakalanmamak için yaşlı bireylerin şimdiden bir yaşam politikası geliştirmelerine ve hükümet-yerel yönetimlerin bu konudaki sorumluluklarının neler olduğuna yönelik tespitlerde bulunmak ve öneriler sunmaktır. Bu çalışmada, aile ve nesiller arası ilişkiler, sosyal çevre ve komşuluk ilişkileri, sağlık alanındaki gelişmeler, çalışma hayatı, fiziki çevre ve konut, dijital teknoloji kullanımı konusunda yaşlıları gelecekte nelerin beklediği sorusundan hareket edilmiştir. Çalışmanın kuramsal çerçevesini yapı-birey ilişkiselliği ve yaşam politikası kavramları oluşturmaktadır. Bu çerçevede ulusal ve uluslararası raporlara ve yayınlara dayalı olarak bir literatür taraması yapılmıştır. Bireysel anlamda yaşlıların refleksif birey olarak kendi yaşamlarını düşünümsel biçimde dönüşüme uğratabilecekleri, yapısal anlamda hükümetlerin bu konuda gerçekleştirebileceği politika ve uygulamalarıyla gelecekte yaşlılara yönelik daha iyi bir yaşamın tasarlanabileceği bu çalışmanın temel vurgusunu oluşturmaktadır. Sonuç olarak yapı ve birey ilişkiselliği çerçevesinde yaşlıların gelecekteki yaşamlarının planlanmasının mümkün olabileceği ifade edilmektedir. Bunun için hem bireysel hem yapısal önlemlerin uygulamaya geçirilmesi gereklidir. Gelecekte daha iyi bir yaşlanma için bir taraftan hükümetler ve yerel yönetimler tarafından sunulacak mali yardım, evden sağlık bakım desteği, ortak paylaşımlı mülkiyet modelleri, nesiller arası dayanışma programları, yaşlı nüfusun ihtiyaçlarına uygun kent ve konut planlamaları gibi yaşlı bireyleri destekleyici programlar önem arz ederken diğer taraftan hem genç bireylerin hem de yaşlı bireylerin yaşlılık dönemlerinin ihtiyaçlarını dikkate alarak gerekli yatırımı yapması önerilmektedir.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-06-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124342047","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç:Bu çalışmada, kurum bakımı alan yaşlılara uygulanan düzenli kitap okuma aktivitesinin mental sağlıkları üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya, Sivas merkezde farklı kurumlarda kalan mini mental testi 17 puan ve üzerinde olan, işitme ve iletişim engeli olmayan, çalışmaya katılmaya gönüllü işitme problemi olmayan, bilinci açık 43 yaşlı dahil edilmiştir. Veriler, yüz yüze anket yöntemi ile veri toplama formu ve Standardize Mini Mental Test ölçeğiyle toplanmış, elde edilen çalışma verileri SPSS 22.0 ile analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi %95 güven aralığında, 0.05 olarak belirlenmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan yaşlıların ortalaması 69.58 ± 6.58 olarak belirlenirken, cinsiyete göre dağılımlarının birbirlerine çok yakın olduğu görülmektedir. Kadın katılımcıların %51.2 (N=22), erkek katılımcılar %48.8 (N=21) oranında olduğu, çoğunun ilkokul mezunu olduğu (%39.5) ve sürekli ilaç kullanım oranlarının oldukça yüksek olduğu (%90.7) görülmektedir. Kronik hastalık varlığının da sorgulandığı formda, katılımcıların tamamının en az bir kronik hastalığı olduğunu belirtmesi sebebiyle oranlamaya dahil edilmemiştir. , katılımcıların aktivite öncesi SMMT puan ortalamaları 21.39 ± 2.44 olarak belirlenirken, aktivite sonrası SMMT puan ortalaması 23.32 ± 2.10 olarak bulunmuştur. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p
{"title":"Düzenli Kitap Okuma Aktivitesinin Yaşlıların Mental Sağlığı Üzerine Etkisi","authors":"Fatma Hastaoğlu, Pelin Çeli̇k","doi":"10.46414/yasad.1271741","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1271741","url":null,"abstract":"Amaç:Bu çalışmada, kurum bakımı alan yaşlılara uygulanan düzenli kitap okuma aktivitesinin mental sağlıkları üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. \u0000Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya, Sivas merkezde farklı kurumlarda kalan mini mental testi 17 puan ve üzerinde olan, işitme ve iletişim engeli olmayan, çalışmaya katılmaya gönüllü işitme problemi olmayan, bilinci açık 43 yaşlı dahil edilmiştir. Veriler, yüz yüze anket yöntemi ile veri toplama formu ve Standardize Mini Mental Test ölçeğiyle toplanmış, elde edilen çalışma verileri SPSS 22.0 ile analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi %95 güven aralığında, 0.05 olarak belirlenmiştir. \u0000Bulgular: Çalışmaya katılan yaşlıların ortalaması 69.58 ± 6.58 olarak belirlenirken, cinsiyete göre dağılımlarının birbirlerine çok yakın olduğu görülmektedir. Kadın katılımcıların %51.2 (N=22), erkek katılımcılar %48.8 (N=21) oranında olduğu, çoğunun ilkokul mezunu olduğu (%39.5) ve sürekli ilaç kullanım oranlarının oldukça yüksek olduğu (%90.7) görülmektedir. Kronik hastalık varlığının da sorgulandığı formda, katılımcıların tamamının en az bir kronik hastalığı olduğunu belirtmesi sebebiyle oranlamaya dahil edilmemiştir. , katılımcıların aktivite öncesi SMMT puan ortalamaları 21.39 ± 2.44 olarak belirlenirken, aktivite sonrası SMMT puan ortalaması 23.32 ± 2.10 olarak bulunmuştur. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-05-31","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127793186","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Amaç: Sağlıklı yaşamın temel öğelerinden biri olan konutun niteliği ve kullanıcısına yönelik olarak düzenlenmesi, ev kazaları açısından risk altında olan yaşlı popülasyonda oldukça önemlidir. Bu çalışmada yaşlılarda konutta iç mekânın güvenlik durumu incelenerek, ev güvenliği açısından gerekli iç mekân kriterlerini içeren bir tablo ortaya konması amaçlandı. Metod: Çalışmaya yaş ortalaması 71.80±6,28 yıl olan 287 yaşlı dahil edildi. Katılımcıların demografik ve tanımlayıcı bilgileri kaydedildi. Ev güvenlik düzeyi araştırmacılar tarafından hazırlanan Konut İç Mekanlarında Yaşlı Ev Güvenliği Kontrol Listesi ile değerlendirildi. Çalışma sonunda her bir katılımcıya iç mekân düzenlemeleri ve düşmelerin önlenmesi için iç mimar ve fizyoterapistlerce bilgilendirme eğitimleri yapıldı. Bulgular: Yaşlı bireylerin çoğunluğu doğal ve yapay aydınlatmanın yeterli (%90,2), aydınlatma anahtarlarının erişilebilir (%94,8), mobilyaların kendileri için uygun ölçülerde (%88,9) olduğunu, genel olarak yaşadıkları konutun iç mekanındaki yerleşimin rahat ve güvenli hareket etmeye izin verdiğini (%94,1) bildirdi. Bununla birlikte katılımcıların %54,4’ü mobilyaların bulunduğu konuma sabitlenmediğini, %52,3’ü kaza anında yaralanmayı önlemek amacıyla mobilya ve yüzeylerdeki sivri kenar/köşelerde uygun önlemlerin alınmadığını, %76’sı yaşadıkları konutun iç mekânında kaygan zeminlerin, %72,8’i eşiklerin varlığını belirtti. Sonuç: Yaşlıların yaşadıkları evlerin profesyonel kişilerce değerlendirilip gerekli düzenlemelerin ve önlemlerin alınması ve ev kazaları, ev güvenliği ve düşmeler hakkında bilgilendirme eğitimlerinin yaygınlaşması ile ev kazaları ve yaralanmaların büyük oranda önlenebileceği düşünülmektedir.
{"title":"Yaşlı Kullanıcılarda Konut İç Mekanlarının Güvenliğinin İncelenmesi","authors":"Makbule Berfin Büker, Raziye Şavkin, Nihal Büker","doi":"10.46414/yasad.1191128","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1191128","url":null,"abstract":"Amaç: Sağlıklı yaşamın temel öğelerinden biri olan konutun niteliği ve kullanıcısına yönelik olarak düzenlenmesi, ev kazaları açısından risk altında olan yaşlı popülasyonda oldukça önemlidir. Bu çalışmada yaşlılarda konutta iç mekânın güvenlik durumu incelenerek, ev güvenliği açısından gerekli iç mekân kriterlerini içeren bir tablo ortaya konması amaçlandı. \u0000Metod: Çalışmaya yaş ortalaması 71.80±6,28 yıl olan 287 yaşlı dahil edildi. Katılımcıların demografik ve tanımlayıcı bilgileri kaydedildi. Ev güvenlik düzeyi araştırmacılar tarafından hazırlanan Konut İç Mekanlarında Yaşlı Ev Güvenliği Kontrol Listesi ile değerlendirildi. Çalışma sonunda her bir katılımcıya iç mekân düzenlemeleri ve düşmelerin önlenmesi için iç mimar ve fizyoterapistlerce bilgilendirme eğitimleri yapıldı. \u0000Bulgular: Yaşlı bireylerin çoğunluğu doğal ve yapay aydınlatmanın yeterli (%90,2), aydınlatma anahtarlarının erişilebilir (%94,8), mobilyaların kendileri için uygun ölçülerde (%88,9) olduğunu, genel olarak yaşadıkları konutun iç mekanındaki yerleşimin rahat ve güvenli hareket etmeye izin verdiğini (%94,1) bildirdi. Bununla birlikte katılımcıların %54,4’ü mobilyaların bulunduğu konuma sabitlenmediğini, %52,3’ü kaza anında yaralanmayı önlemek amacıyla mobilya ve yüzeylerdeki sivri kenar/köşelerde uygun önlemlerin alınmadığını, %76’sı yaşadıkları konutun iç mekânında kaygan zeminlerin, %72,8’i eşiklerin varlığını belirtti. \u0000Sonuç: Yaşlıların yaşadıkları evlerin profesyonel kişilerce değerlendirilip gerekli düzenlemelerin ve önlemlerin alınması ve ev kazaları, ev güvenliği ve düşmeler hakkında bilgilendirme eğitimlerinin yaygınlaşması ile ev kazaları ve yaralanmaların büyük oranda önlenebileceği düşünülmektedir.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2023-02-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"125651110","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Ağrı, yaşlılığın önemli sorunlarından biri olup yaşam kalitesini etkileyen bir faktördür. Ağrıyı bireyin nasıl ifade ettiği, gelir, eğitim, yaş ve cinsiyet gibi demografik değişkenler, bireyin duygusal durumu ağrı deneyimi gibi birçok faktörden etkilenmektedir. Denizli ili Tavas ilçesi’nde yaşayan 65 yaş ve üstü 100 kişi ile yapılan araştırmada ağrı yaşayan yaşlı bireylerin ağrıya ilişkin inançlarının ortaya konması amaçlanmıştır. Demografik bilgi anketi ve ağrı inançları ölçeği ile elde edilen veriler, PASW Statistics programında değişkenlerin ölçüm düzeyine uygun olarak analiz edilmiştir. Katılımcıların bireylerin ağrı inançları puan ortalaması 53,59; organik inançlar alt test puan ortalaması 33,65; psikolojik inançlar alt testi ise ortalama 19,94 olarak bulunmuştur. Kadınların ağrı inançları puan ortalamasının erkeklerin puan ortalamasından yüksek olduğu görülmüştür. Çok ileri yaşlılık dönemi ağrı inançları puan ortalamasının genç ve ileri yaşlılık döneminden daha düşük olduğu; ilkokul mezunu olan katılımcıların, ortaokul mezunlarına göre ağrı inançları puan ortalamalarının arttığı bulunmuştur. Evli ve bekâr olan katılımcıların ağrı inançları puan ortalamaları arasındaki fark oldukça az iken, psikolojik inançlar alt testi puan ortalamaları medeni durum itibariyle 0,34 puanla bekâr olan katılımcılarda daha fazla çıkmıştır. Orta gelirli katılımcılarla yüksek gelire sahip olan katılımcılar karşılaştırıldığında ağrı inançları puan ortalamalarının arttığı, kronik ağrısı olan bireylerin ağrı inançları puan ortalamasının kronik ağrısı olmayan bireylere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.
{"title":"Yaşlılarda Ağrı İnançlarının Sosyo-Demografik Özelliklerle İlişkisinin Değerlendirilmesi","authors":"Nilüfer KORKMAZ YAYLAGÜL, Halil İmancioğlu","doi":"10.46414/yasad.1081037","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1081037","url":null,"abstract":"Ağrı, yaşlılığın önemli sorunlarından biri olup yaşam kalitesini etkileyen bir faktördür. Ağrıyı bireyin nasıl ifade ettiği, gelir, eğitim, yaş ve cinsiyet gibi demografik değişkenler, bireyin duygusal durumu ağrı deneyimi gibi birçok faktörden etkilenmektedir. \u0000Denizli ili Tavas ilçesi’nde yaşayan 65 yaş ve üstü 100 kişi ile yapılan araştırmada ağrı yaşayan yaşlı bireylerin ağrıya ilişkin inançlarının ortaya konması amaçlanmıştır. Demografik bilgi anketi ve ağrı inançları ölçeği ile elde edilen veriler, PASW Statistics programında değişkenlerin ölçüm düzeyine uygun olarak analiz edilmiştir. Katılımcıların bireylerin ağrı inançları puan ortalaması 53,59; organik inançlar alt test puan ortalaması 33,65; psikolojik inançlar alt testi ise ortalama 19,94 olarak bulunmuştur. Kadınların ağrı inançları puan ortalamasının erkeklerin puan ortalamasından yüksek olduğu görülmüştür. Çok ileri yaşlılık dönemi ağrı inançları puan ortalamasının genç ve ileri yaşlılık döneminden daha düşük olduğu; ilkokul mezunu olan katılımcıların, ortaokul mezunlarına göre ağrı inançları puan ortalamalarının arttığı bulunmuştur. Evli ve bekâr olan katılımcıların ağrı inançları puan ortalamaları arasındaki fark oldukça az iken, psikolojik inançlar alt testi puan ortalamaları medeni durum itibariyle 0,34 puanla bekâr olan katılımcılarda daha fazla çıkmıştır. Orta gelirli katılımcılarla yüksek gelire sahip olan katılımcılar karşılaştırıldığında ağrı inançları puan ortalamalarının arttığı, kronik ağrısı olan bireylerin ağrı inançları puan ortalamasının kronik ağrısı olmayan bireylere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-27","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"131582529","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Bu çalışma Türkiye’deki huzur evlerinde yaşayan yaşlıların (65 yaş ve üzeri) genel profilini çıkarmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Betimleyici bir çalışma olan bu araştırmanın evreni Türkiye’deki huzurevlerinde yaşayan 65 yaş üzeri yaşlılardır. Veriler Türkiye’de 6 bölgede, 19 ilde, 35 huzur evinde kalan toplam 429 kişi ile 10.10.2016 ve 10.10.2019 tarihleri arasında yüz yüze görüşülerek uygulanan anket tekniğiyle toplanmıştır. Huzur evlerinde kalan yaşlılara sosyo-demografik özelliklere ilişkin 9 soru; yaşamdan beklentileri, yaşamdaki endişeleri, huzur evinde kalmayı isteyip istemedikleri, evde bakım istekleri ve devletten beklentilerine yönelik olarak 5 soru sorulmuştur. Veriler SPSS istatistik programından yararlanılarak frekans ve yüzdeler hesaplanıp analizler yapılarak değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularında yaşlıların çoğunluğunun (yaş aralığı 65-74) “genç yaşlı” grubunda, ilk okul mezunu (%28,9), erkek (%60), sosyal güvenceye sahip (%81,1) , “dul eşi ölmüş” (% 63,6) olduğu ve katılımcıların en az “1-2” çocuk sahibi oldukları (%38,9) belirlenmiştir. Katılımcıların gelir seviyelerinin yeterli olmadığı belirlenmiştir. Katılımcıların yaşamdan beklentilerinde ilk sırada “sağlık ve huzur”, ikinci sırada bakıma muhtaç olmamaydı. Katılımcıların yaşamdaki endişeleri sırasıyla bakıma muhtaç olmak, yalnızlık ve ölüm endişesi olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların çoğunluğunun (%78.1) huzurevinde kalmayı istediklerini, bununla birlikte, evde bakım hizmetinden yararlanmak isteyenlerin (%58.5) de az olmadığı belirlenmiştir. Katılımcılar, devletten beklentilerini öncelikli olarak maaş artırımı, sonrasında sırasıyla yaşlı evi ve sosyal konut olarak belirtmişlerdir.
{"title":"Türkiye’de Huzur Evlerinde Yaşayan Yaşlılar: Betimleyici Bir Çalışma","authors":"Ziynet Bahadir, Faruk Ay, Gülüşan ÖZGÜN BAŞIBÜYÜK","doi":"10.46414/yasad.1131354","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1131354","url":null,"abstract":"Bu çalışma Türkiye’deki huzur evlerinde yaşayan yaşlıların (65 yaş ve üzeri) genel profilini çıkarmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. \u0000Betimleyici bir çalışma olan bu araştırmanın evreni Türkiye’deki huzurevlerinde yaşayan 65 yaş üzeri yaşlılardır. Veriler Türkiye’de 6 bölgede, 19 ilde, 35 huzur evinde kalan toplam 429 kişi ile 10.10.2016 ve 10.10.2019 tarihleri arasında yüz yüze görüşülerek uygulanan anket tekniğiyle toplanmıştır. Huzur evlerinde kalan yaşlılara sosyo-demografik özelliklere ilişkin 9 soru; yaşamdan beklentileri, yaşamdaki endişeleri, huzur evinde kalmayı isteyip istemedikleri, evde bakım istekleri ve devletten beklentilerine yönelik olarak 5 soru sorulmuştur. Veriler SPSS istatistik programından yararlanılarak frekans ve yüzdeler hesaplanıp analizler yapılarak değerlendirilmiştir. \u0000Araştırma bulgularında yaşlıların çoğunluğunun (yaş aralığı 65-74) “genç yaşlı” grubunda, ilk okul mezunu (%28,9), erkek (%60), sosyal güvenceye sahip (%81,1) , “dul eşi ölmüş” (% 63,6) olduğu ve katılımcıların en az “1-2” çocuk sahibi oldukları (%38,9) belirlenmiştir. Katılımcıların gelir seviyelerinin yeterli olmadığı belirlenmiştir. Katılımcıların yaşamdan beklentilerinde ilk sırada “sağlık ve huzur”, ikinci sırada bakıma muhtaç olmamaydı. Katılımcıların yaşamdaki endişeleri sırasıyla bakıma muhtaç olmak, yalnızlık ve ölüm endişesi olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların çoğunluğunun (%78.1) huzurevinde kalmayı istediklerini, bununla birlikte, evde bakım hizmetinden yararlanmak isteyenlerin (%58.5) de az olmadığı belirlenmiştir. Katılımcılar, devletten beklentilerini öncelikli olarak maaş artırımı, sonrasında sırasıyla yaşlı evi ve sosyal konut olarak belirtmişlerdir.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-21","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"127106345","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Yaşlı refahı; bireylerin aktif, sağlıklı ve kendi kendine yetebilen düzeyde nitelikli bir yaşlılık süreci geçirme düzeylerini göstermektedir. Ancak yaşlı refahının çok boyutlu bir kavram olması ölçülebilmesini de güçleştirmektedir. Bu noktada Küresel Yaşlanma İzlem Endeksi (KYİE) yaşlı refahına ilişkin önemli göstergeler içermektedir. Bu göstergeler; gelir güvencesi, sağlık durumu, kapasite/yapabilirlik ve yaşlıların bağımsız bir şekilde işlev görebilmeleri için gerekli olan uygun çevresel koşullardır. Yoksulluk, yaşlı refahını olumsuz yönde etkileyen en önemli faktörlerden bir tanesidir. Bu çalışma, Türkiye’de sosyal yardımların, yaşlı refahı üzerindeki etkisini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Analizler, TÜİK tarafından gerçekleştirilen 2020 yılının Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması mikro veri seti aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada betimsel istatistikler ve göreli yoksulluk hesaplamalarına yer verilmiştir. Çalışmada yaşlı refahı göstergeleri, KYİE temel alınarak oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda sosyal yardımların yaşlı yoksulluğu üzerinde 0,6 puanlık bir iyileştirme sağladığı görülmüştür. Bunun yanında sosyal yardımların yaşlı bireylerin tatile gidebilme, sağlıklı beslenebilme, uygun çevresel koşullara erişebilme durumlarına ve kapasite/yapabilirlik düzeylerine olumlu bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Böylelikle sosyal yardımların, yaşlı bireylerin ekonomik refah düzeyini kısıtlı da olsa arttırdığı, ancak bu durumun genel refah düzeyleri üzerinde olumlu bir etki yaratabilmek için yetersiz kaldığı ortaya çıkmıştır.
{"title":"Sosyal Yardımların Yaşlı Refahı Üzerindeki Etkisi","authors":"Nursel DURMAZ BODUR","doi":"10.46414/yasad.1177824","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1177824","url":null,"abstract":"Yaşlı refahı; bireylerin aktif, sağlıklı ve kendi kendine yetebilen düzeyde nitelikli bir yaşlılık süreci geçirme düzeylerini göstermektedir. Ancak yaşlı refahının çok boyutlu bir kavram olması ölçülebilmesini de güçleştirmektedir. Bu noktada Küresel Yaşlanma İzlem Endeksi (KYİE) yaşlı refahına ilişkin önemli göstergeler içermektedir. Bu göstergeler; gelir güvencesi, sağlık durumu, kapasite/yapabilirlik ve yaşlıların bağımsız bir şekilde işlev görebilmeleri için gerekli olan uygun çevresel koşullardır. Yoksulluk, yaşlı refahını olumsuz yönde etkileyen en önemli faktörlerden bir tanesidir. Bu çalışma, Türkiye’de sosyal yardımların, yaşlı refahı üzerindeki etkisini ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Analizler, TÜİK tarafından gerçekleştirilen 2020 yılının Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması mikro veri seti aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada betimsel istatistikler ve göreli yoksulluk hesaplamalarına yer verilmiştir. Çalışmada yaşlı refahı göstergeleri, KYİE temel alınarak oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda sosyal yardımların yaşlı yoksulluğu üzerinde 0,6 puanlık bir iyileştirme sağladığı görülmüştür. Bunun yanında sosyal yardımların yaşlı bireylerin tatile gidebilme, sağlıklı beslenebilme, uygun çevresel koşullara erişebilme durumlarına ve kapasite/yapabilirlik düzeylerine olumlu bir etkisinin olmadığı görülmüştür. Böylelikle sosyal yardımların, yaşlı bireylerin ekonomik refah düzeyini kısıtlı da olsa arttırdığı, ancak bu durumun genel refah düzeyleri üzerinde olumlu bir etki yaratabilmek için yetersiz kaldığı ortaya çıkmıştır.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-12-12","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"128766513","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışmanın amacı, 65 yaş ve üstü bireylerde sosyal dışlanma ile başarılı yaşlanma durumlarının incelenmesidir. Çalışma, Şubat - Nisan 2022 tarihleri arasında bir eğitim ve araştırma hastanesinin genel cerrahi polikliniğine gelen 65 yaş ve üzeri bireylerle gerçekleştirildi. Araştırmada, ilgili tarihlerde dahil edilme kriterlerine uyan tüm yaşlı bireyler araştırmaya dahil edildi. Kriterlere uyan 116 birey çalışma kapsamına alındı. Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 71.30±3.82 (min.65, max.80) olup, %65.5’inin evli olduğu, %56’sının kendi evinde oturduğu, %80.2’sinin sosyal güvencesi olduğu ve %88.8’inin devlet yardımı almadığı belirlendi. Bireylerin sosyodemografik özellikleri ile Başarılı Yaşlanma ve Sosyal Dışlanmışlık ölçek puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı. Başarılı Yaşlanma ve Sosyal Dışlanmışlık ölçek puanları arasında ise, negatif yönde zayıf düzeyde bir ilişki saptandı. Bu çalışmanın sonucunda, sosyal dışlanmanın ve başarılı yaşlanmanın sosyodemografik özelliklerden etkilenmediği; ancak sosyal dışlanması yüksek olan yaşlılarda başarılı yaşlanmaya ilişkin durumlarının daha düşük olduğu görülmektedir.
{"title":"65 Yaş ve Üstü Bireylerin Sosyal Dışlanma ile Başarılı Yaşlanma Durumları Arasındaki İlişki","authors":"Aykut Aydın, Aylin AYDIN SAYILAN","doi":"10.46414/yasad.1184822","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1184822","url":null,"abstract":"Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışmanın amacı, 65 yaş ve üstü bireylerde sosyal dışlanma ile başarılı yaşlanma durumlarının incelenmesidir. Çalışma, Şubat - Nisan 2022 tarihleri arasında bir eğitim ve araştırma hastanesinin genel cerrahi polikliniğine gelen 65 yaş ve üzeri bireylerle gerçekleştirildi. Araştırmada, ilgili tarihlerde dahil edilme kriterlerine uyan tüm yaşlı bireyler araştırmaya dahil edildi. Kriterlere uyan 116 birey çalışma kapsamına alındı. Çalışmaya katılan bireylerin yaş ortalaması 71.30±3.82 (min.65, max.80) olup, %65.5’inin evli olduğu, %56’sının kendi evinde oturduğu, %80.2’sinin sosyal güvencesi olduğu ve %88.8’inin devlet yardımı almadığı belirlendi. Bireylerin sosyodemografik özellikleri ile Başarılı Yaşlanma ve Sosyal Dışlanmışlık ölçek puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı. Başarılı Yaşlanma ve Sosyal Dışlanmışlık ölçek puanları arasında ise, negatif yönde zayıf düzeyde bir ilişki saptandı. Bu çalışmanın sonucunda, sosyal dışlanmanın ve başarılı yaşlanmanın sosyodemografik özelliklerden etkilenmediği; ancak sosyal dışlanması yüksek olan yaşlılarda başarılı yaşlanmaya ilişkin durumlarının daha düşük olduğu görülmektedir.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-28","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"132072050","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Covid 19 sağlık alanında ortaya çıkan bir sorun olarak hayatımıza girmesine rağmen sosyal, ekonomik, siyasal, kültürel sonuçları ile yaşamı küresel ölçütte etkilemiş ve toplumsal hayatın tüm bileşenleri üzerinde yeni düzenlemeler yapılmıştır. Bu süreçte birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de yüksek risk altında görülen, virüsün ölümcül etkisi bakımından kırılgan grup içerisinde bulunan 65 yaş üzeri bireylere yönelik kısıtlamalar getirilmiştir. Yaşlıların sokağa çıkmasını engellemek üzere kamusal düzeyde alınan tedbirler Mart 2020’den itibaren süresiz bir yasaklamaya dönüşürken artık yaşlılar kırılgan grup bireyleri olarak değil, virüs yayan tehlikeli insanlar olarak görülmeye başlanmıştır. Bu süreç sonuçta evlerine kapanan yaşlılar uzun süreli bu kısıtlama sürecinde belki de hayatlarının en yalnız dönemlerini yaşamışlardır. Covid 19 küresel pandemi risk toplumu, bilişim toplumu, gözetim toplumu gibi sosyal, kültürel değişmelerin günlük hayatımızda, görünürlük kazanmasında etkili olmuştur. Bu durum yaşlıların gündelik pratiklerindeki yapabilirlik kapasitesini de büyük ölçüde etkilemiştir. Toplumsal yapıda ortaya çıkan tüm bu değişmeler kısıtlamalar altındaki yaşlı bireyler üzerinde fazladan bir baskı da yaratmıştır. Bu çalışmada yaşlıların toplumsal farklılıkları bağlamında pandemi sürecinden nasıl etkilendikleri üzerinde durulmaktadır. Çalışmada nitel araştırma metoduyla derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır. Katılımcılarımız daha çok orta sosyoekonomik düzeyde yer alan 65-80 yaş arası bireylerdir. Çalışmada, yaşlıların bu dönemde gündelik yaşam deneyimleri içerisinde karşılaştıkları kısıtlamalar, yaşlılığa yönelik ayrımcılık, sosyal ilişkilerindeki farklılaşmalar, yaşadıkları korkular, yasağa tepkileri, yasakları içselleştirmeleri, evde nasıl vakit geçirdikleri, dijital dünya ile ilişkileri üzerinde durulmuştur
{"title":"PANDEMİ SÜRECİ VE YAŞLILIK","authors":"Gönül Içli","doi":"10.46414/yasad.1102373","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1102373","url":null,"abstract":"Covid 19 sağlık alanında ortaya çıkan bir sorun olarak hayatımıza girmesine rağmen sosyal, ekonomik, siyasal, kültürel sonuçları ile yaşamı küresel ölçütte etkilemiş ve toplumsal hayatın tüm bileşenleri üzerinde yeni düzenlemeler yapılmıştır. Bu süreçte birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de yüksek risk altında görülen, virüsün ölümcül etkisi bakımından kırılgan grup içerisinde bulunan 65 yaş üzeri bireylere yönelik kısıtlamalar getirilmiştir. Yaşlıların sokağa çıkmasını engellemek üzere kamusal düzeyde alınan tedbirler Mart 2020’den itibaren süresiz bir yasaklamaya dönüşürken artık yaşlılar kırılgan grup bireyleri olarak değil, virüs yayan tehlikeli insanlar olarak görülmeye başlanmıştır. Bu süreç sonuçta evlerine kapanan yaşlılar uzun süreli bu kısıtlama sürecinde belki de hayatlarının en yalnız dönemlerini yaşamışlardır. Covid 19 küresel pandemi risk toplumu, bilişim toplumu, gözetim toplumu gibi sosyal, kültürel değişmelerin günlük hayatımızda, görünürlük kazanmasında etkili olmuştur. Bu durum yaşlıların gündelik pratiklerindeki yapabilirlik kapasitesini de büyük ölçüde etkilemiştir. Toplumsal yapıda ortaya çıkan tüm bu değişmeler kısıtlamalar altındaki yaşlı bireyler üzerinde fazladan bir baskı da yaratmıştır. \u0000Bu çalışmada yaşlıların toplumsal farklılıkları bağlamında pandemi sürecinden nasıl etkilendikleri üzerinde durulmaktadır. Çalışmada nitel araştırma metoduyla derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır. Katılımcılarımız daha çok orta sosyoekonomik düzeyde yer alan 65-80 yaş arası bireylerdir. Çalışmada, yaşlıların bu dönemde gündelik yaşam deneyimleri içerisinde karşılaştıkları kısıtlamalar, yaşlılığa yönelik ayrımcılık, sosyal ilişkilerindeki farklılaşmalar, yaşadıkları korkular, yasağa tepkileri, yasakları içselleştirmeleri, evde nasıl vakit geçirdikleri, dijital dünya ile ilişkileri üzerinde durulmuştur","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-11-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"133676727","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
Diseases that are life-threatening and require long-term treatment affect the patient and his family in many ways. Interdisciplinary care is applied to people who are being treated for these diseases. Through this care, aims to prevent and alleviate the pain that occurs with proper planning, which improves the quality of life, prevents physical, psychosocial and mental problems such as pain. This understanding of care, which provides for a multi-dimensional assessment process, focuses on maintaining the patient's routine in the normal course of life and considers death as part of the normal process, is called palliative care. This article aims to provide information about psychosocial supportive nursing interventions in palliative care, their components, and the effects of these interventions. The care that patients and their families want to receive in the conditions to which they are accustomed in the last period of their lives, who have to fight a deadly disease and the negative processes that it brings, can help them calmly go through this period, protect a person from dangers for the physical and psychological health, improve quality of life, improve the healing process. It has been found to help prevent negative emotions such as post-traumatic stress disorder and post-traumatic stress disorder. It is believed that increasing the number of research in this area will improve the quality of care and improve patient satisfaction.
{"title":"The Effect of Psychosocial Support Given to Elderly Patient and Their Families in Palliative Care","authors":"Abdullah Sarman, H. Köse, E. Sarman","doi":"10.46414/yasad.1061036","DOIUrl":"https://doi.org/10.46414/yasad.1061036","url":null,"abstract":"Diseases that are life-threatening and require long-term treatment affect the patient and his family in many ways. Interdisciplinary care is applied to people who are being treated for these diseases. Through this care, aims to prevent and alleviate the pain that occurs with proper planning, which improves the quality of life, prevents physical, psychosocial and mental problems such as pain. This understanding of care, which provides for a multi-dimensional assessment process, focuses on maintaining the patient's routine in the normal course of life and considers death as part of the normal process, is called palliative care. This article aims to provide information about psychosocial supportive nursing interventions in palliative care, their components, and the effects of these interventions. The care that patients and their families want to receive in the conditions to which they are accustomed in the last period of their lives, who have to fight a deadly disease and the negative processes that it brings, can help them calmly go through this period, protect a person from dangers for the physical and psychological health, improve quality of life, improve the healing process. It has been found to help prevent negative emotions such as post-traumatic stress disorder and post-traumatic stress disorder. It is believed that increasing the number of research in this area will improve the quality of care and improve patient satisfaction.","PeriodicalId":270554,"journal":{"name":"Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0,"publicationDate":"2022-06-16","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":null,"resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":"124181772","PeriodicalName":null,"FirstCategoryId":null,"ListUrlMain":null,"RegionNum":0,"RegionCategory":"","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":"","EPubDate":null,"PubModel":null,"JCR":null,"JCRName":null,"Score":null,"Total":0}
京公网安备 11010802042870号
京ICP备2023020795号-1
扫码关注我们
求助内容：
应助结果提醒方式：